%4/ï
X JAAR N' 19.
HET ST. JOZEFSFEEST
ZATERDAG 18 MEI 1895.
DE HUISVADER.
Niet zeggen, maar doen.
Tusschen Man en Vrouw.
NIEUWE MODE.
Katholieken Werkmanskring.
BELANGRIJK BERICHT.
JSIE WETTEL.
jDrukkfr-Wttgmr
JjJftrufl fflon tluffrl, Cfopolbfitroat, 19, U 2laUt.
bBwMKOIWI
Een abonnement voor gansch Belgiëfranco te huis, kost 2,50 per
jaar. Voor Europa en de andere werelddeelen 4,50. Alle brief
wisselingen moeten ons voor woensdag middag besteld zijn
Pakken en brieven moeten vrachtvrij toegezonden worden. - Ongetee-
kende brieven worden geweigerd. Aankondigingen 15 centiemen den
regeldikicijls te herhalen 10 centra Verzekerde ruchtbaarheid.
Ten Bureele der Volksstem gelast men zich met alle slach van druk
werken, zooals doodbeeldekens, rouwbrieven, facturen, kerkwerk, enz.,
aan zeer lage prijzen. Schoone keus van schoolgerief voor scholen,
kloosters en pensionnaten. Op aanvraag onmiddelijk te verkrijgen alle
soorten van leesboeken, enz. Voor prijsboeken vrage men den cataloog,
Al onze trouwe Lezers moeten ons Bureel indachtig zijn.
Brave Werkman,
Een der bijzonderste plichten welke gij te kwij
ten hebt, is van een voorbeeld te zijn voor vrouw
en kind.
Als goede echtgenoot moet gij het geluk uwer
vrouw gedurig voor oogen hebben en als teedere
vader moet gij alle verergernis voor uwe kinde
ren vluchten, noch vloek noch eenig onbetame
lijk woord uit uwen mond laten ontgaan en voor
de opvoeding uwer kinderen samen met moeder
zorgen.
Ah!
hoe schoon en verheven is dan toch uwe zending
niet
't Is op uwe schouders, ik weet het wel, dat de
lasten van 't huisgezin drukken; gij zijt het die
des zaterdaags het noodige geld moet weten naar
huis te brengen, zonder 't welk, ik zal niet zeg
gen het geluk, maar dan toch de welstand in uwen
huizelijken kring onmogelijk is.
Doch
die lasten dient gij fier en edelmoedig te dra
gen.
Laat u niet opmaken door zoovele zoogezegde
volksvrienden, die u gedurig door woord en
schrift van het werk willen afkeerig maken en
den haat der rijken u in 't herte ontsteken.
Uw lot verbeteren kunnen die mannen immers
niet; 't eenigste wat ze kunnen, 't is van u onte
vreden en ongelukkig te maken in uw lot.
Schaam
u dan niet uw brood in 't zweet uws aanschijns te
moeten winnen.
Werken immers is edel
Hoe nederig en eenvoudig uw werk u schijne,
moet gij niet rood worden voor 't stof dat uw
hind en kleed bedekt.
Indien gij u als eerlijke werkman gedraagt,
zijt gij zoo deftig man als welke burger of rijke
ook.
En
wilt gij, brave werkman, u met iever op uw werk
toeleggen, tracht dan altijd voor oogen te heb
ben dat gij steeds werkt voor 't brood van vrouw
en kind.
Waarbij komt het dat men hedendaags zooveel
werklieden aantreft, die zooals men gemeenlijk
zegt, geen hert en hebben op hun werk
Ah!'t is dat het geld dat zij er mede winnen
hun geen geluk bij en brengt.
Nauwelijks
hebben zij des 's zaterdaags 's avonds hunnen
loon getrokken, of vijf minuten nadien ziet men
ze reeds geleund op den toog van d'eene of d'an-
dere herberg, waar ze 't vierde, soms den helft
van hunnen loon verdrinken.
't Geld dat in 't huisgezin zoo goed zou van pas
komen, verteeren zij er tot groot nadeel hunner
gezondheiden wanneer zij eindelijk, half ver
beest door den drank, naar huis trekken, dan is
't natuurlijk anders niet dan twisten en kijven
vloeken en tieren.
De loon dient zulken werkman slechts tot na
deel.
Onmogelijk dan dat zulken werkman die zich
aan den drank overlevert, zich met moed aan 't
werk zou begeven.
En zie,
wat verschil met een neerstige arbeider die
slechts werkt voor 't welzijn van zijn huisgezin
Al de dagen der week, van 's maandags af,
voorziet hij reeds de voldoening die hij zal heb
ben zijnen loon heel en gansch naar huis te dra
gen.
En 's zaterdaags 's avonds, hoe vrolijk en op
gezet trekt hij dan niet huiswaarts
Zijne kinderkens komen hem huppelend tegen-
geloopen en doen hem door hun streelen en kus
sen alle vermoeienis vergeten; zijne lieve echtge
note ziet hem glimlachend 't huis binnentreden,
en nu hij wederom het noodige geld tot den on
derstand van 't huisgezin heeft kunnen bijbren
gen, acht hij zich, omringd van vrouw en kin-
ders, de gelukkigste der menschen.
Brave Huisvader,
wilt gij dan geluk vinden in 't werk, hebt steeds
het welzijn van uw huisgezin voor oogen.
JEFKEN.
Vrouw.'t Is wonderEr zijn dees jaar
zooveel menschen gestorven, en onze stapel rouw-
papier blijft altijd even hoog.
Man. Mea culpa, mea.culpa, mea maxima
culpa
Vrouw. Wat wil dat zeggen
Man. Er is latijn dat onvertaalbaar is.
Vrouw. De nieuwe kiezers, bij wie gaan ze,
Petrus
Man. Ze doen mondelings hunne aankondi
gingen, vrouw.
Vrouw. 't Is allemaal wel.Maar ondertus-
scken!.... Gij hadt dat niet voorzien, nietwaar,
Petrus
Man. Neen ik, vrouw! neen ik!... Maar zie,
men is maar wijs als men van de merkt komt.
Tegenwoordig is 't mode, als ge liegt, uwe lezers
op voorhand daarvan te verwittigen. Zoo is er ver
leden zaterdag een bladje van de Vischmijn geko
men, en 't staat er, mijn waarheid, in groote letters
van boven op Leugen».
Luibrechts.
IN ONZEN
Verleden Zondag vierde onzen Katholieken
Werkmanskring zijn jaarlijksch Patroonfeest. Om
kwaart voor 10 uren zette zich aan het lokaal een
dicht opeengepakte stoet in beweging, die, met
ontplooide vlag voorop, en onder het spelen der
schoonste pas-redoublés onzer Koninklijke Harmo
nie, ter kerke toog. Aldaar werd de plechtige Mis
gecelebreerd tot bloei van den kring, tot welvaart
der leden.
De kerkelijke plechtigheid geëindigd, doortrok
de stoet eenige bijzondere straten der stad, langs-
waar hij in de beste orde terug naar het lokaal
kwam... Wat verschil met het handsvol socialis
ten, dat den Zondag te voren gansch de bevolking
tot onstichting diende en bij iedereen walg en af-
eeer afdwong 't Volk van Aalst was verrukt en
getroffen, die stoet 1200 man sterk, ten minste, al
werkvolk, ziende, dat, vooralgegaan van 't Vaandel
zijner gilde, zijne verkleefdheid en onverbloemde
verknochtheid aan de ware Katholieke Zaak in
kalme deftigheid, met rechtmatige fierheid ten toon
spreide.... 't Geleek een ware zegetocht
In den kring gekomen, beklom onzen beminden
en hooggeachten heer Voorzitter M. Baron LEO
BETHUNE, het verhoog om verslag te geven over
de werkzaamheden van het afgeloopen jaar. Daar
na had eene prachtige prijsloting plaats onder al
de aanwezigzijnde leden.
Des avonds, om half zeven, was het puik onzer
Werkersbevolking in de groote zaal aanwezig om
het tooneelkundig gedeelte der feest bij te wonen.
Wij bemerkten o. a. en dit deed ons een waar
genoegen de aanwezigheid van talrijke Heeren
Geestelijken, waaronder Z. E. H. Kann. Thibaut,
enz., alsook leden der bijzonderste Familiën onzer
stad.
Zonder van overdrijving beschuldigd te zullen
worden, mogen wij volmondig zeggen dat de jonge
tooneelafdeeling menigeen over haren vooruitgang
verbaasd heeft. De twee lieve tooneelstukjes heb
ben smakelijk doen lachen en de romance van M.
Karei Tallier, alsmede de kluchtliederen van M.
Fl. Meganck, werden luidruchtig toegejuicht en ge
bisseerd. Het is hier wel de geschikte plaats om
hulde te brengen aan de onveimoeibare werkzaam
heid en het taai geduld van den heer Emiel Van
Renterghem, tooneelbestuurder hulde aan de
brave werkende jeugd, en aan allen die tot het wei-
gelukken van het schoone feest hebben bijgedra
gen. Aan allen onzen innigen dank
Ons verslag zou voorzeker onvolledig zijn, in
dien wij niet stil bleven bij de belangrijke en leer
rijke redevoering, in eene gloedvolle taal door den
heer baron Leo Bethune uitgesproken. Ziehier dus
de bijzonderste punten, welke wij het geluk gehad
hebben te kunnen opteekenen.
Mijnheeren
Onze standregelen leggen uwen Voorzitter op
een jaarlijksch verslag over den toestand van uwen
kring te geven. De belangrijkheid zelve der aange
legenheden welke zich gedurende de verloopen 12
maanden voorgedaan hebben, en welke wij thans
te verwachten zijn, maken het mij eene plicht te
meer ons patroonfeest niet te laten voorbijgaan
zonder eeueu blik te werpen op dit verleden, en
terzelvertijde zonder u te spreken van de toekomst.
Een jaar pas geleden vervulde ik hier dezelfde
plicht en ik riep uwe aandacht op de groote strij
den die het kiesjaar 1894 moesten kenmerken.
Ik herinnerde u de bekomen uitslagen ik toon
de u het te bereiken doel, en ik vatte al mijne
raadgevingen samen alsvolgtNauwe eendracht
van alle katholieken; trouwe onderwerping aan
de raadgevingen ons door Leo XIII, den Paus der
Werklieden, in overeenkomst met onzen Bisschop
en onze geestelijkheid gegeventoepassing der leu
ze Minimum van nuttelooze woorden, maximum
van daden en nuttige hervormingen in de zeden en
in de wetgeving van ons land.
Dit programma stond u aan. Velen onder u deden
hunnen Voorzitter de eer aan te denken dat hij
met voordeel voor 't algemeen zou gewerkt hebben
te Brussel tot de verwezentlijking van dit program
ma. 't Is de eerste maal dat ik de gelegenheid heb
u over dit vertrouwen en die blijk van aangekleefd-
heid te bedankenik doe het uitterharte. Ben ik
verleden jaar in schijn onverschillig gebleven aan
uwe betoogingen, bleef ik zelfs afwezig wanneer
uwe vriendschap mij vooruitstelde, het was omdat
ik bewust was van 't geen moest voorvallen, en wil
de ik, gehoorzamend aan de uitdrukkelijkste uit-
noodiging van de hoogste Overheden welke wij her
kennen, en diens volgens om zoo te zeggen gehoor
zamend aan de stem van mijn geweten, wilde ik
niet weigeren mij bloot te stellen zelfs aan den
laster waarvan zekere personen mij hadden be
dreigd, en mijnen naam te onderwerpen aan de be
spreking, het paste mijne waardigheid niet eene
kandidatuur zelfs bij u mijne beste vrienden te
gaan afbedelen of elders afdreigen.
En later, wanneer ik, als simpele sol
daat, even blijmoedig mijne plicht van trouwen
dienaar van 't katholiek leger vervulde, paste 't mij
ook nitt te midden van de algemeene bekommer
nis, en de stelselmatige lasterlijke aanvallen u te
zeggen welke gevoelens mijn hart vervulden.
Doch verheffen wij ons boven die persoonlijke
bijzaak, tot de beschouwing van den toestand Ik
herinnerde u daar zooeven de groote lijnen van 't
wetgevend programma dat ik u verleden jaar af
schetste. Beloften met hoopen zijn er gedaan ge
weest. Tot hoeverre is hunne verwezentlijking ge
vorderd? De volzin Minimum van woorden, ma
ximum van daden waarin ik verleden jaar mijne
persoonlijke gedragslijn samenvatte, drukt meer
dan ooit de juiste beoordeeling van den toestand
uitbovendien neme men in aanmerking dat de
tweedracht welke zekere onvoorzichtige lieden in
de katholieke partij trachten te zaaien, en waarvan
wij hier een voorsmaak hebben gehad, de moeilijk
heden van den toestand nog vermeerdert. Diezelf
de gedachten zag ik zonder verwondering over wei
nige dagen door mijnen edelen vriend den Hertog
van Ursel, Senator en Voorzitter van den Ilooge-
ren Arbeidsraad, als besluit zijner merkwaardige
brochuur over den hedendaagschen toestand uit
drukken. De Eendracht, zoo sprak de edele Her
tog, is de eerste onzer noodwendigheden, de werk
zaamheid tot het bekomen van beloofde verbeterin
gen, de eerste onzer plichten, a
('t Vervolgt).
In de Achterstraat n° 1123 te Aalst is een groot
magazijn geopend waar men niets verkoopt als
tangen of vuurtangen in ijzer, in staal, in nickel,
ja zelfs er zijn er die verzilverd zijn, en weet gij
nu, beste lezers, waarvoor die dienen moeten?...
Alleenlijk om de Volksstem vast te pakken en ze
in het vuur te werpen, zoo schreef ten minste
zondag onze vriend van het Land van beloften.
Proficiat Volksstemzonder het te weten hebt gij
wederom een deel der sociale kwestie opgelost!!..
Wekelijks 1900 nummers, ik zegge negentien
honderd, bijgevolg al zooveel tangen die gaan
verkocht worden.... neemt nu dat men op iedere
maar 75 centiemen wint, is toch 1425 franks-
kesü! legt ze mij daar!... Gelukkig Aalst dat zoo
vernuftige socialen telt
MedegedeeldMax.
Onzen hertelijksten dank en proficiat aan onze
Vrienden van Recht en Vrede voor d'antwoord op
onze WIEkens.
Om zoo iets uit te vinden moet men waarlijk Ni-
novieter zijn.
Wij lezen in het kleinste blad der Vischmijn
Weten die schrijvers niet dat het eene groo
te zonde is de eer van zijnen evenmensch te wil
len stelen... en aldus schade toebrengen in gees
telijke en tijdelijke belangen. Ziet eens die leu
gens en lasteringen voortgaan, van stad tot stad,
van dorp tot dorp, op de vleugels der drukpers...
Wij kunnen overal er niet bijzijn om te zeggen
't Is onwaarheid't Is valschheiden nochtans
ze kunnen geen vergiffenis bekomen, of ze moe
ten herstelling doen... Den achterklap, delaster-
taal is toch zulk grouwelijk kwaad.
Hoe durven sommige mannen toch nog zulke
dingen drukken! hoe zijn zij toch niet beschaamd!
Zijn hunne oogen toch zoo blind dat zij niet zien
dat zij hun eigen vonnis uitspreken Waarom de
les spellen aan een ander, als gij die les zelf niet
volgt
Wie heeft er gedurende gansch de kiesstrijd,
en nu nog altijd niet anders gedaan dan liegen en
bedriegen
Wie vindt er geene grove en leelijke woorden
genoeg om de eer van M. Woeste te ontnemen
Wie valt er altijd uit op onze brave Geeste
lijkheid van Aalst
Is dien Mijnheer van de Werf misschien boven
de wetten, of peinst hij misschien dat aan hem
alles toegelaten is
Verstaat hij misschien niet hetgeen hij in zijne
gazet schrijft: dat het eene groote zonde is, de
eer van zijnen evenmensch te willen stelen
Heeft hij dan die vraag vergeten
Wat moet hij doen die iemand in zijn eer of
reputatie beschadigd heeft
Ja, hier zouden wij wel gelijk aan de Phari-
zeërs mogen zeggen Gij ziet een strooiken in de
oogen van een ander, en niet den balk die in uw
eigen oogen zit.
Hardnekkig zijn in de boosheid is eene van de
zes zonden tegen den H. Geest.
Gbbensie....
