RONDOM DE WERELD.
Meire.
t
BIDS?AART
Lans leve be jubilarissen
GEERAARDSBERGEN.
KERKELIJK NIEUWS.
STA.nKTTEUWS.
DOEL.- 50jarig Meifeest.
-Jis
7/u;
-£jJ
qo>
9ll0'
Maandag verleden is in onze stad godvruch
tig in den Heer ontslapen Mevrouw
Maria Stéphania Carolina Fraters,
douairière van Mijnheer O
Edm.-Laurentius-August. van den Hende
geboren te Dendermonde den 20 Juni 1812.
De achtbare Overledene was Voorzitster van
de Vereeniging der noodlijdende Kerken, en
vereerd met het kruis Pro ecclesia et Pontifi-
ce- Hare gedachtenis is onsterfelijk, want
zij was waarlijk medelijdend en rechtvaar
dig- Ps. III, 5, 6.
XI.
3. JfJ.
AALST. Wat schrikkelijk ongeluk! Constant
Van Wichelen, van Erembodegem, maar te Aalst
wonende, die dienst doet op dén koopwarenlrein
van Aalst naar Bergen, is te Lessen van den trein
gevallen. Zijne twee beenen zijn verpletterd. De
doktoors hebben ze moeten afzetten. Er is veel
vrees voor zijn leven, 't Is een van de braafste be
dienden hij heeft 35 jaar dienst, en is 54 jaar oud.
Hij is de eenige steun van zijne oude moeder. Och
arme, welke beproeving voor dat mensch
Zijne twee broeders zijn omtrent op dezelfde ma
nier verongelukt.
DE PRAALSTOET. Er zijn niet min dan
18 praalwagens die den stoet zullen opluisteren,
waaronder verscheidene die in pracht en bouwtrant
stout zouden mogen wedijveren met degenen die wij
te Antwerpen in het Landjuweel, en te Gent inde
Pacificatie zagen
Nooit, van zoolang Aalst bestaat, zal men iets
schooner gezien hebben, dan die wagens.
Dan hebben wij nog de verschillige groepen te
voet en te paard, allen insgelijks rijk gekostumeerd;
vóór iedere bijzondere wagen of groep zal een mu
ziek uit het omliggende (insgelijks in histo'rieke
kleederdracht) hare schoonste stukken uitvoeren.
De Koninklijke Harmonie en een piket gendarmen
zullen den stoet openen.
Verscheidene ministers, den heer Gouverneur
der provincie Oostvlaanderen en andere hoogge
plaatste ambtenaars zullen de plechtigheid bijwo
nen.
's Avonds om f» uren heeft er op de groote Feest
zaal van 't Stadhuis een banket plaats, den heeren
Ministers eu Gouverneur aangebodende inschrij
ving is 5,00 fr.
De repetities voor de Cantatedie moet uitgevoerd
worden door de leden van talrijke maatschappijen
der stad, zijn voorgoed begonnen. Onvrijwillig ver
gaten wij reeds te melden dat de Cantate het werk
is van den Aalsterschen Toondichter M. Gustaaf
Pape en den versbouw van M. Dr Isidoor Bauwens.
Men spreekt er met grooten lof van.
TENTOONSTELLING. Zondag 15 September
wordt de tentoonstelling geopend, in de ruime zaal
van den Katholijkeu Werkmanskring, zij zal geo
pend blijven tot 23 der zelfde maand.
Alle dagen zullen er in den hof concerten gege
ven worden door muziekmaatschappijen der stad.
Wij zetten onze geërde Lezers ten zeerste aan die
prachtige uitstallingen van den Aalsterschen Han
del en Nijverheid te gaan bewonderen; zij zullen
er alle ambachten in vertegenwoordigd zien en
zich kunnen overtuigen dat er daar ware schatten
van Kunst, IJver én werkzaamheid opgestapeld
zijn, die den geest en wilskracht onzer Werkersbe
volking daarstellen.
Een ingangsgeld van 0,10 centiemen wordt ge-
eischt van de bezoekers vreemd aan de inrichtende
maatschappijen.
scheen hij hem geen zeer meer en deedde brand
was er uit. Als wij twee uren verre gereisd.kwameu
zoo en zagen wij geene woestine meer. 't Groeide
cactus langs de stratehier en daar beefde er eene
palme, met heure breede waaiers, hooge in de
noordersche luchtdan hadden wij eenen vlasch
aard, verder een stuk landsdan een kotje gedekt
met palmbladeren, al dak zonder wand of weeg;
dan een komkommerhof; dan schooten de bergen
weêr hooger en hooger, en wierden ze groever 'en
zwaarder, en wij kwamen over een water dat het al
daarrondom in 't leven hielddan stonden er boo-
men en huizen en 't lagen stukken lands, dichter
en dichter, en allengskes wierd het een dorp te ge
lijken: inderdaad, 't was Talmis, 't eerste dorp van
de Oase.
Als wij binnen reeden stond het volk in tropkes
langs de straten omhooge te kijken, hand over oo-
gen, velen die daar waren; andereu hevig aan 't
kouten en 't wijzenallen waren verschrikt gij en
kunt niet meer. Wij koeken van onzen kant ook
wel wat verbaasd op; de zonne en had maar half
heuren glans, en maar half heure hitte meer, nu
dat wij er op schaften.
't Moet eklips zijn, zei vader, of zonnetaning.
't Is averechtsgeloovig volk hier, zei Diphilus,
en in die zaken bijzonderlijk. Peist: de drake zit
achter de zonne, zeggen ze, om ze cp te eten. 't Zal
zeker nog lange duren eer zij wijzer worden en 't
en zal ons geen hinder zijn, zij zullen ons zonder
Nieuwenliove ^iee^ veHeden zondag eene
zijner braafste, godvruch-
tigste en neerstigste inwoonsters verloren door het
afsterven van Paulina Walteniee, vrouw van Pe
trus Franciscus De Vroede. Zij is er dijnsdag begra
ven na de uitvaart op 't lijk van 8 uren. Dat hare
ziel in vrede ruste
Zekere gemeene soort van personen langs
Nteuwenhove achten dat de gendarmen van Gee-
raardsbergen brave en gedoogzame menschen zyn.
Die soort van personen zeggen maar ronduit dat
fruit stelen geene diefte is. Nu, beteraven op het
veld gaan ontvreemdeneieren uit een andermans
nesten gaan rooven zich een anders kiekens toeei
genen zijn dat ook al geene dieftens meer? Als het
zoo is, dan bekennen wij dat die vieze gemeene
kwanten hunnen levens handel zeer wel schikken
naar de duivelsche leering der socialisten. Deze im
mers erkennen noch God, noch zijn gebod: Wacht u
wel van stelen en onrechtveerdig leven. Neen, voor
de socialisten is er geenen eigendom. Maar dat
maakt de rekening niet der rechtveerdige eigenaars
die ongeduldig en verontweerdigt de waakzaam
heid der politie vraagt en des noods zal eisschen
Dierck.
DE personen die aan de maag lijden (maagont
steking, moeilijke spijsvertering, krampen, vuilen
adem, braken) genezen in weinige dagen door het
voortreffelijk purgeermiddel, genaamd Walthery-
pil, 1 fr. 25.
Luisterrijke, prachtige dag!
Dag van troost en geestelij
ken zegenDie glorie heeft
aan God en vreugde en
moed aan het kristen hart! Verleden zondag vierde
men te Meire liet plechtig en hartroerend afscheid
van den E. H. II. Haten, missionaris voor Congo.
Het was een gelukkig samentreffen voor de paro
chie van deze selioone plechtigheid te mogen vieren
ook als openingsfeest van de Novene en de began
kenis van O. L. Vr. van den Rozenkrans.
Eene groote menigte volks was van alle zijden
toegestroomd. De plechtigheid moest om half' drij
beginnen en van een uur te voren was het onmo
gelijk nog een plaatsken.te vinden in de kerk. De
familie van den missionaris had hare bijzondere
plaats in het koor, en de missionaris zelf was geze
ten midden in het koor, op eene kniebank, waarop
voor hem hel Zendelingskruis tentoongesteld was,
en dat hem plechtig zou worden ter hand gesteld
door den Z. E. H. Deken van Aalst.
Stichtend en indrukwekkend werden eerst de
Vespers gezongen op het dokzaal. Daarna beklom
de E. H. Ev. De Boeck, leeraar in 't seminarie van
Scheut, den predikstoel om een gelegenheidsser
moen te doen. De tekst waarop de redenaar zijne
hartroerende aanspraak steunde, was Gaat en
onderwijst alle Volkeren Met de grootste aan
dacht en ingetogenheid werd zij aanhoort en alle
harten diep getroffen, voornamentlijk wanneer de
zendeling op meesterlijken toon de pijnlijke gestel
teuis afschetste van den missionaris die uit geld
gebrek zich gedwongen ziet de anne en ongeluk
kige verworpelingen van zich te stooten die hem
oin ziel en lichaamsvoedsel komen smeeken.
Na de aanspraak, groot lof, onder hetwelk om
haling door den nieuwen missionaris en den E. H.
De Boeck. Tot slot van het feest de hartroerende cer-
monie der overhandiging van het zendelingskruis
aan den nieuwen zendeling. Een hoogst spijtig ge
val: Op het laatste oogenblik is den Z. E. H. Deken
door eene lichte onpasselijkheid, belet geweest het
kruis aan den zendeling te overhandigen. Hij is
hierin op weerdige wijze vervangen geworden door
den E. II Van der Schueren, bestuurder van het St.
Martensgestieht van Aalst.
De versiering der kerk was machtig schoon en
liet niets te wenschen. Hetzelfde voor de muziek
een welgeoefend mannenkoor houdt het dokzaal in
ecre en alom is hare faam sedert lang verspreid.
Men voert er even goed de muziek van Cherubim
en andere groote meesters uit, zoowel als de ge
strenge Kunstrijke Kerkmuziek; en nooit ook
klinkt er de orgel valsch
EREMBODEGEM aaarSITTARD.
Glorie zij aan God
Lof en dank aan O. L. Vrouw van het Heilig
Hart!
De 288 bedevaarders van Sittard zijn in volle ge
zondheid van hunne reis tot Erembodegem terug
gekeerd woensdag, omtrent half vijf van den na
middag!
Iedereen was ten uiterste tevreden
De vrienden van 't Stemmeken hebben er vurig
gebeden voor ons duurbaar Arrondissement.
De naaste week geven wij eene ZEER UITGE-
BRFJDE beschrijving van deze merkwaardige reis;
iedere bedevaarder moet dit lezen.
Onmogelijk ware het ons van nu af den E. H.
Sadones, pastoor vau Erembodegem en den E. H.
Temmerman, onderpastoor van 't Heilig Hert tot
Gent niet te bedanken voor al de moeite die zij zich
hebben gegeven voor 't welgelukken dezer over-
schoone bedevaart.
POST-SCRIPTUM AAN HET PARLOIR. Ons
Roese, Vr. Ten Velde, Nonkel, onmogelijk, bij
plaatsgebrek, uwe schoone artikels op te nemen.
/elfde bemerking aan andere vrienden die ons
nieuws hebben medegedeeldde naaste week zult
ge de eerste zijn.
INDIEN gij zwak zijt, indien gij bleek zijt, zon
der kracht noch vreugde, indien gij aan duizelig
heid, hartkloppingen en hoofdzeer lijdt, neem de
ijzerinhoudende Pil van Doktoor Raphael die u
eetlust, kracht en frissche kleuren weergeven zal,
1 fr. 75.
vragen of talen voorbij laten.
Hij had gelijkelk was zoo bezig met den eklips
dat wij door 't dorp waren eer zij 't scheeneu te
weten, en als er een boogscheute of twee lands
achter ons lag, zoo waren wij in eene smalle groe
ne lane, tusschen twee rotsachtige hoogten.
Wij keeken zonnewaards op. Pleur licht wierd
van langs om derver en flauwer, in den Oosten
hong er eene duistere wolke die rees en open ging
zoo ?t scheen, 't wierd koud en 't viel veel dauw
wij hadden moeite met de kemels om ze voort te
krijgen.
Dat is vereend genoeg zei moeder zal ze
geheel weggaan, de zonne
Ze hadde 't juist gevraagd als beur kemel kniel
de en ging liggen.
PIouw riep Diphilus houw! de beesten zijn
verschrikt.
Wij hielden in en stapten af, 't was al stille. De
krekels die geheel den dag lang hadden zitten kre-
kelen in de rotskloven hielden stille, geheel 't oos
ten zat zwart, 't was nacht aldaar. De zonne wierd
een gouden zikkel, dan een enkel tipje, en dan
ze was lijk uitgevaagd. Maar op denzelfden tijd,
rondom de zwarte schijve van de mane, brak er
een krans uit van half gedempte zonnestralen. De
kemels zagender uit als of ze 't gingen besterven,
wij keekèn omhooge naar de zwarte schauwe die
die over onze hoofden voer en wij waren zoo gepakt
dat het ons dochte dat wij de duisterheid hoorden
Nauwelijks drij maanden geleden vierden wij
bier de gouden bruiloft der echtelingen Driessens-
llriesnu is hetzelfde geluk aan de ouderlingen
Francis Dirix-Permentier to beurt gevallen maan
dag 11., 26 Oogst werd het feest plechtig gevierd.
Om 8 uren kwamen de jubilarissen in het gansch
versierde dorp aangereden, om aan het gemeente
huis af te stappen, en dan stoetsgewijze naar de
kerk te gaan. Flier werd hen door de Vereenigde
Vrienden, onder het bevel van L. Cant, de mili
taire eer bewezen, waarna eene plechtige mis ge
schiedde, gevolgd van hetTe Deum. Schoon en
aandoenlijk was liet, toen na de mis, aan (len uit
gang der kerk, het paar in naam der Doelenaren
verwelkomt werd door eenen braven werkman, die
in korte maar zeer treffende en welgepaste woorden
de gevoelens der inwoners uitdrukte en hun eenen
schoonen bloemtuil aanbood.
Iu vorm van stoet stapte hetjubelpaar gevolgd
door familie, kennissen en vrienden voort, en sa
men deden zij eene aangename ronde in het dorp.
's Avonds gaf de muziekmaatschappij St. Cecilia
eene serenade aan de gelukkige echtgenoten onder
de toejuichingen eener overgroote menigte volks.
Het feest eindigde met verlichting en vuur
werk.
Lang nog zal die aangename dag in 't geheugen
der Doelenaren blijven, die allen de brave echte
lingen nog vele jaren geluk en gezondheid wen
schen.
N. B. Ik geloof hier als bijzonderheid te mo
gen melden, dat de man over eenige dagen te voet
(aller et retour) naar de Klinge is gegaan, want
tram of trein kent men op Doel tot hiertoe nog
nieten dat de vrouw haren oogst heeft helpen af
doen en opbinden.
Maandag
was het
feest in
het Kollege van Geeraardsbergen, feest van den Bond of
Verbroedering der oud professors en studenten. 353 man
van allen ouderdom, van alle standen, priesters, magi
straten, geneesheeren, advokaten, notarissen, apothekers
zoo wel als handelaars en landbouwers, waren van wijd
cn zyd toegestroomd, gelukkig van hun oud en bemind
Kollege, van hunne vroegere studiemakkers, professors
en vrienden terug te zien.
Aandoenlijk zeker was de plechtige H. Mis, door den
oudsten der studenten, den eerbiedweerdigen grijsaard
pastor Stocquart gezongen, bygestaan door de jonge le
vieten van de stad. Plechtig en aandoenlijk het Te Deum
door zoovele van dankbaarheid vervoerde mansstem
men aangeheven.
Doch geen feest zonder banket. Warm was het in de
voorbijgaan. Vijf-zes van de grootste sterren zaten
uit en 't was twee-drie minuten oprecht nacht. Dan
kwam een blinkend plekske ten voorschijn, langer,
breeder, en, al met eenen keer, het regende blijde
zonuestraleu rondom ons, en 't was gedaan.
De kemels hadden eer licht als herte genoeg óm
op te staan. Zij gerochten algelijk eindelijk op hun
ne beenen en wij boven op hunnen gebulten rugge,
en voort naar Sericah. Wij klapten van eklipsen,
natuurlijk, tot dat wij wederom aan kotjes en ver-
tuinde hovekes kwamen eu zeiden 't Is hier nog
een dorp
- Hasazei Diphilus, nu gevraagd waar op
Gods wereld heer Pambo wonen mag. En 't was in
derdaad volk genoeg om 't aan te vragen. Ze wa
ren nog al vernesteld en verbaasd, en stonden met
handen en voeten te zeggen en te weiweten over
den eklips. Een oud wijveken dat daar alleene
stond, toogde ons den weg naar Pambo's palmbla
derhuis. 't Stond eeu hauengeschrei van den bree
weg af, een stuk land had hij daarbij liggen met
eenen muur vau opgestapelde veldsteenen tusschen
't hoveken en de strate.
Wij stonden aan den ingang van 't huiszekotje,
en Pambo, van uit zijnen hof daarop verwonderd
kijkende, kwam en keek als of hij zeggen wilde
Hewel, wat?....
- Wij zijn tot u gestierd geweest, zei vader,
door eenen ouden vriend van u, maar aangezien
dat het niet noodig is dat wij onze boodschap voor
zaal, maar ook warm in de herten. Aan gulle vreugd en
rlaamschen geestdrift ontbrak het niet. Aan de eeretafel
waren gezeten, onder de eerbiedweerdigste der oud pro
fessors en studenten, de afgeveerdigde van D. H. den
Bisschop van Gent, deZ. E. H. Segers, oud student en
principaal president van het seminarie onze volksgelief
de Senators en Volksvertegenwoordigers, waaronder on
ze M. Woeste, wiens aankomst met daverend handgeklap
en gejuich wierd begroet.
P"ef! Het eerste champagnekork springt af't Is het
Signaal der toasten. O, schoon was de aanblik van de
prachtige zaal toen die 353 mannen opsprongen, de ser
vetten zwaaiend, om Paus, Koning cn Bisschop, op wier
gezondheid de Voorzitter, M. De Clippele dronk, toe te
juichen. Bewogen dankt deE. II. heer President Segers
in name van zijne Hoogwecrdigheid, die het College "ran
Geeraardsbergen zoo acht en bemint. Op den heildronk
door de E. II. Saeys, thans Principaal, aan de oud pro
fessors en studenten gedaan, antwoordt de Advokaat V.
Jacobs, de tolk der oud leerlingen, in machtige vlaam-
sche taal, en de Vlaamsche Leeuw in geestdrift aan
geheven, groet hem krachtvol tegen. Blyde dreunt het
handgeklap, als de E. h. Fivez, pastoor van Lede, met
het humour dat hem kenmerkt, het woord neemt in
den naam der oud professors. Doch de zaal voelt hare
ijzeren kolommen daveren, als onze achtbare heer Woes
te opstaat StilWoeste gaat spreken Hy spreekt en een
ieder hangt aan zyn lippen, hy spreekt van het katho
liek onderwijs; hij zegt wat hy, wat de katholieken ge
daan hebben voor dit onderwys. hU toont nog eens,
de vrome katholiek, de ware kampvechter van God, Kerk
en Vaderland, dat hij een man is van overtuiging en
princiep. Beschermt, roept hy, verspreidt, versterkt
de katholieke scholen net is het grootste werk van onze
eeuw, soldaten en zendelingen van Christus, weest chris
ten, niet alleen van naam, maar ook van daad. Bewijst
aan de Kerk de diensten die zij met recht van u ver
wachten mag
Overbodig is hette zeggen welke vervoering die mees-
terlyke aanspraak verwekt. De ruiten daveren, de fanfa
ren heffen hunne blijde tonen aan, de korken springen
m de lucht, zang en muziek, de kreten van - Leve
Woeste!» mengelen zich onder elkaar; de vreugde en
de geestdrift rb'ien ten top.
Een telegram Zijne Heiligheid Paus Leo XIII, zegent
de oud professors en studenten thans in het College van
Geeraardsbergen vergaderd. Cardinaal Rampolla. Leve
Leo XIIILeve het College van Geeraardsbergen
Geen feest is beter gelukt, eendracht en vlaamsche
vreugde Ircerscliten tot het einde toé.
't Wordt stillekens laat. Eenige jonge achterblijvers
zijn het laatste en luidruchtige echo van dien onverge*
telijken dag. IULE
DAGWIJZER.
Zondag, 8 Septembeb. O. L. Vrouw Geboor-
te.
Maandag, 9. H.H. Gorgonius eu Dorotheas,
martelaars.
Dijnsdag, 10. H. Nikolaas van Toleutijn,
wordt aanroepen tegen de ziekte onder 't vee.
Woensdag, 11. H. Vinciana, maagd; gebo
ren in 034kwam met haren broeder de H. Lando-
aldus uit Italië naar België om bet geloof te ver
spreiden.
Donderdag, 12. H. Guido.
bijdag, 13. II. Amatus, bisschop.
Zatebdag, 14. H. Kruisverheffing. In eenen
oorlog tenjare 611 werd het Kruis', waar Jesus op
gestorven was, door de Persen gestolen en naar hun
land meegevoerd. 14 jaar nadieu dwong Keizer He-
raclius hen den kostelijke pand naar Jerusalem te
rug te brengenhet werd met de grootste plechtig
heid ontvangende Keizer zelf droeg het op zijne
schouders tot op de Calvarieberg.
O Heilig kruis des Heeren,
Geknield aan uwen voet,
Kom ik ootmoedig leeren
Hoe 'k mijn kruis dragen moet.
Priesterlijke benoemingen. De E. H. De Bue-
le, bestuurder van 't Godshuis Guislaiu te Gent, is
pastoor benoemd te Oost-Eecloo.
Zijn onderpastoor benoemd Te Bassevelde, de
E. II. Gheeraert, ouderpastoor te Exaerdete Ex-
aerde de E. II. L. De Windt, onderpastoor te Vel-
sique; te Oordegem, de E. II. K. Van Haelst, sur
veillant te Geeraardsbergen.
Oude poetzegels. Alle lezers die
oude postzegels bewaren en die opzenden naar ons
bureel of ons die ter hand stellen, verrichten een
uitstekend goed werk, ten voordeeleder Missiën.
iedereen hier uitspreken, zullen wij, mits uw toe
laten, binnen komen bij u, een of twee ten minste
mag ik wel
Pambo en zager niet uit alsof hij ons betrouwen
wilde. 'k En weet niet, zeide hij, van waar mij
zulk eene boodschap kotnen zou, die van eik end
ieder niet en mag gehoord en geweten zijn, en bui
ten de Oase eu kenne ik geenen mensch ter we
reld.
- Buiteu een in de woestine, zei vader, en hij
steunde op deze woorden. Dien 'k geloove dat hij
op u zijn eigen leven verlaat wat aangaat zijne da-
gelijksche nooddrufte.
- Kom maar binnen is 't alzoo, zei onze nieuwe
gewonnen vriend, Pambohoe meer gij van den
dien te zeggen hebt, hoe liever wij 't hooren zullen.
Wij trokken in. 't Was eene oprechte mande-
makerije. Daar stonden bondels biezen, uitgelezen
en bijeen gesteld, na de soorte van manden en
paanders die hij daarvan vlechten zou. Daar lag
alle slach van draadachtig striepgers, voor licht
werk, en buiten de deure lag er een mokske water,
waar de wissen en 't riet in te weeken zaten, tot
dat ze moesten gebezigd worden. Een eerden kruik
of twee, een bank, twee stoelen en een matte, in
de plaatse van een bedde, dat was al dat Pam
bo had voor huiskateil. Vrouw noch kinderen en
had hij, en buiten hem en was er geen Christen
ziele op geheel Zcricah, zoo wij naderhand verna
men, noch in geheel de Oase. Vervolg d. k w.
