EEN KERSTVERHAAL.
.aards ia Egypte.
van
Kerstdag.
dicltelliulïa? drUk' U dichter togea
Snipperingskens.
Buitenlands nieuws
Koning heeft toch zoo hartelijk moeten lachen als
1. toremans, op den diner van 't hof, hem vertel
de dat hij de liberalen van Antwerpen had geleerd
h0<$ moesten den eed afleggen.
Wat zullen wij nu toch nog al
noorcn I Tot Somergem, bij M.
1 bilips, in de Kerkstraat, wordt
sinds vijf weken een viggen opge
kweekt door een bondekenals
t zoo voortgaat zullen de koeien
m t kort beginnen safraan te
De Sendarmen van
Maastricht komen aan de belgische politie ne zeke-
ren baron de 'a M. over te leveren wiens vingeren
- in Belgie wat te lang geweest waren; 't ba
ronsken is gecoffreerd. 'tlsonzeggelijk hoeveel
honderden brieven wij deze week onlvangen heb
ben_ÏOor ons Raadsel. Er zijn ons reed® eenige
goede oplossingen toegekomen, maar 't meesten
t er leeiijk neven hoe is t mogelijk
Verscheidene onzer Lezers, die de oplossing nog
et gevonden hebben, vragen acht dagen verlen-
gems om hun antwoord te mogen opzenden ewel
dan ™0rt.
gezocht 1 d Aanhouders die winnen 1
er is gelukkighjk geen gevaar bij. -Nemnalls
dit nu toch tegen 't zot worden niet Princes
melie d Orleans, Koningin van Portugaal, stu
deert nu de medecijnen en komt haar tweede ex-
aam af te leggen voor de universiteit van Lisbon
d—Wat droef en spijtig geval toch te Fayt te
gen Manage in de Walen Mijnheer en mejuffer
Duohateau, broer en zuster, rijden samen por voi-
uur uitop den draai van ne weg 't peerd ver
schrikt, t rijtuig slaat om, 't jufvrouwken (och
arme, nog maar 20 jaren oud!) stuikt togen nen
houten staak en op den slag dood 1 Gauseh de pa
rochie is m don rouw. - 't Is waarlijk om er iets
™n krijgen Te Brussel, de twee nieu
we schepenen Lepage en Bruylants op den
diner van t Hof gevraagd zijn... nog gee-
nen unijorm hebben omdat ze niet zeker
gen r6 h°Vm- u™ in ^niet mo-
gen gaan Oei En nu, beste Vrienden, ker-
mist maar goed, en in afwachting van 't jaar 1896
fff™ wjj U in naam van 'tjaar 1895 ADIEU
Kibeladofken,
De nieuwe gebedenboek 't Wierookvat van Deken
r Bo t schoonste boek dat er bestaat, is te koop
in ons Bureel It Verkoopt gelijk brood; die nog
eenen wil hebben moet zich haasten. In den
Amenque, graaf Golovine zit met zijno vrouw en
°Prd"n treiU: 'l compartiment schiet
n brand, de graaf springt al rijdende door 't vens
terken, en d andere zijn in de vlammen omgeko
men. Ach 1 in andere steden, men kan niet ge-
ooven wat m Aalst sedert een jaar is gebeurd, wat
echte bravo katholieken or hebben afgezien
maaralla, ne zegepraal gelijk die van den 17 No
vember doet alles vergeten. Te Buenos-Ayres is
eene kazerne ingestort twee soldaten onder de
puinen versmacht en zestig geblesseerd. - Frère-
Orban, de oudo leider of chef der liberale partij
,'fjT 1 v V 's Tan '4 Stenmeken, leest er
ne goede Vader-Ons voor, opdat de man zich moge
bekeeren vooraleer zijne rekening te gaan verefft
nen bij den Aherhoogsten.- Weet ge waarom de
schatrijke Amerikaan Van der Bilt naar België is
ge omen 't Was om bij graaf de Buisseret ee
nen hengst fr,pon te komen koopen hij geeft er 't
bagutelleken voor van 100,000 franken leg zemii
daar - De winter is begonnen Zondag morgend
om luren 43 minuten, en daar
het twee min. later aan 't sneeu
wen was, is ons Doreken met zij
nen paraplu naar d'eerste mis
moeten gaan. - Zaterdag zijn de
Voorzitters van de negen Volks
kringen van Antwerpen bij minis
ter bchollaert gegaan om hem te
vragen eenen katholieken burge
meester in hunne stad te willen
noemen de minister schijnt hun-
ne vraag te hebben ingewilligd.
De vermoedelijke troonopvolger van Oostenrijk
aartshertog ierdinand van Este, is doodelijfc ziek
Alia, alia wij zullen het maar rechtuit zeggen,'
Pietje de Dood heeft het tegenwoordig op de groo
te mannen gemuntonze achtbare kabinetsoverste
M (te Burjet, ligt op zijn uiterste, door geraakt-
heid getroffen... Moest de Heer hem tot zich rol
pen t waar een schromelijk verlies voor ,1e ka-
1J1C1 srti, laat ons lezen en bidden dat zulks
focQ mot moi-valle.
(Vervolg).
Tawhïünen, TV"? adem haddeu Jile» en Lili
Jften 'iX6 bleek° kil"i0rcn' die Tan tienzelfden
C° ïaadezelfdearmocdstierven,
een groote opening gemaakt in de bloemen der
eemge venster. Op de punten der voeten staande
dên legen elkander drukkend zooveel zij kom
tel'enaWhb?H»U 'egon de koude rui-
hlt foe 1 V °P straat: dlt was hlm d°el van
het feest. Eene grootere beweging deed zich op
merken op den koer van liet groote huis.
De kleine Latours zagen prachtige koetsen binnen-
Iijden, waarvan de dichtgeslotene portieren do be
zitters aan hunne oogen ontrokken. Maar veelvul
dige schaduwen zweefden op de vensters eu do
echos der zolderkamer herbaaldon, op een toon
tT.nl M-® fP°tteri"j. de vreugdekreten eu het ge-
kómst grèettem' Uhum aaa"
Wat is dat, Lili? vroeg Jules.
De Kerulay's die zeker een feest geven.
,i Eu K'h bracht over hare geborstone handen
de vouwen van haren voorschoot, en Jules be
op de ruiten te trommelen.
broeder'11' ZIJQ geIukkig' mompelde de kleine
Wij zullen het veel meer in den hemel zijnl
De hemel, 't is wel ver)
tr„r„??''iui kleï 'i^hroerken, moeder heeft ons het
gemompel verboden eh 1
ke7hóngerWaar' maar Peb koude en zul-
Beiden sloten zich de armen rond den hals, en
hrnn 1° 1 bedekte menige kus met tranen besproeid
Jroederkussen die bet bart verwarmden.
rb.iTr daar w?ren had er iemaad zachtjes de
7wnïl °Pen gedaan. En deze voelde zijn hoofd
ner Wachten 6 6011 'raaU af' bb het h°oren blm"
Arme kinderen, fluisterde hij in zich zeiven
eellkkl teUS geao?paam is "jk te zijn om
gelukkiö te wezen Mocbt ik u zeggen....
Oh 1 ja, zoo Georges, want hij was het die
gevolgd van een dienstknecht kleederen eu voor
raad naar de zolderkamer bracht; had Georges
hun mogen zijne geschiedenis vertellen, misschien
hadden de kleine Latours de hand Gods aanbeden
die bun nog hardere ongelukken spaarde.
Hij keerde van Amerika terug, waar hij de for
tuin was gaan zoeken; hij keerde terug in zijne po
gingen gezeeend. Hu hrariw 1.
olKte |ltijdi™,ntIi?ks,naar rech,s draaiende,
omkranste het licht der luchters niet! Welk een
herhaalden Te Td!gjfIacb' alseen ba™mklank
hf 1 i d? ,echos A' wat da inbeelding van een
vruchten sZ Van lekk^,gijsToude
Jmiol- - room Taa allen naam en
smaak, wijnen zoeter als honing, limonaden, Sar
ten zoo hoog als torens, kleine gebakken, warm en
fel re 1 im ditalles stapelde zich op de ta-
fel, rondom de welke de acht kinders van den graaf
avond lïntT"' M-,Ge?r8°s vergaste bun dezen
avond, want Georges beminde de kleine familie ter
GuTttfed„ergehjkTiStdie,biJ tusschen den Weinln
Gustaaf en zijnen Gustaaf wieu hij, helaas vruch-
teloos zocht. Nooit had Kerstmis zoo rijkelijk bc-
en HenduTb maarnooitoak bad Maria, Gustaaf
1.--J ,aver Seweost dan dit jaar. De kinde-
altijd gulzig, deden zich wel aan de taarten
Mdaln i?J nraaU dTn|- wij baddeu bet 00k
gedaan in dien ouderdom! Maria, eene dikwaii"
van acht jaar, had de handen en de kin gauseh met
ingelegde vruchten bemorst. Een nichtje, een roos
achtig blondje, die schitterde als eene tulp, ween-
on SsT Z1J Ule- TT Tu eten- Emile schonk glas
Mbaol i z™aale dea houten sabel tegen een iu-
Jo u d° prï.iS' "oadnk bad rossen knevel wat
de kleine Bomanie zeer vermaakte. Ganschdie
leme wereld was gekleed de eene als eene herto-
r m e,ea alouder. ea otterde zoo het
len sottoawspel op dat men zich kou verbeel-
Het binnentreden van M. Georgesen de twee sla
rtlrdSs tot'OtdphaUdende0dLbracl'tei1 de feest"
vierders tot zwijgen, tenzij Emile die voortging
Zed pru|sei1 "eer te sabelen, en slechts kwaad
deed aan glazen en flesschen.
n~ A"es gaa'goed, mijne kleine vrienden riep
Georges met een glimlach. Eet, zingt, lacht maak?
IS? T p fzie,r 2°oveel het u lust, zorgen en
tranen zullen altijd gauw genoeg komen. Eu welke
schoone klecderon heelt mama u ten geschenke ge-
h?ideBri H he,' -,JOUmalude9 Modes ia werltelifk-
S Headrik, u ontbreekt er slechts een rou-
Htn buik en een bril om een volmaakte duitsche
rereoteTZlfb" ,Juliettc' ffl) hebt uwen kort
vergetenelke boerin draagt eenen korf; met dut
mi,bnt1Sh?re 0?diag teU uiterste gelukt. Maria
?ll iTf?' S'J- Zet Uwe Toetoa °P de stoelen
ninJte Wei etiquette aan de spaausche ko-
nmgin. Mat minder ernst, mijnheer de hertog Gus-
ZZ'rfeZd' ette'vee!fierheid op uwe onderda
nen, de oude fransohe hertogen wisten zich wat te
vernederen voor hunne laten, en hen te beminnen
din vZto feert? WMr de kIeine bcl'
Gabriella nam de hand van Georges
J?*™* lk d?en om aan deQ kleinen Jesus te
gelijken, vroeg zij, terwijl ze groote oogen openzet-
nelasTeï aTte gZ1kdaarV0°r d06n ri6peU de klei'
r Braaf ZVin' de kindermeid niet slaan, als zij u
s morgens wilt wasschen, niet op den grond krui
pen met een meuw kleed aan, en nu taarten en lck-
drage™ VaU nemen' Z00veel gij' u kunt
0~ dk za' bet zÜnr'eP den kleinen troep in
of vau de kamer afgaan.
terBin gcluk sPreken. Ik zit slech
ter m nesten. Mijn kostvrouwzegt, dat ik moet he
Uien voor ik van de kamer afga
Muzikant-Hakkel. Een hakkelaar sprak
eens Do-do-doorgaans heb ik geen re-re-den tot
klag8aavfr ,da? mi-mi-litairendienst? maar t is
k 11 kit i' T sol-sol-daten nu en dan vrij
ren WMrvonr M? uTOOt!ln e?n si-si-situatie verkee-
ren waarvoor ik bang ben als voor den do-do-dood.
1 ^ieen, ik heb niets voor u, zei een deftinnp-
kieed heer tot een bedelaar; ge moest u Set
schamen antwoordde de bedelaar
cent'op'zak, Z°° ^dT'^en
paüSTte oT "eU modehaudolaar leerde een
papegaai, dm op zijnen toog stond, tegen iedere
ouwdiem zijn winkel kwam, zeggen O wat
zijt gij schoon 1 65 M
Tegenwoordig is die man millionnair.
lit Gent
'i ln
tweede
rtSgTgend'J5i bracht in zijne beurs denw?l-
stand en den eerbied, en m zijn hart meer teeder-
tt a's er noodig was om tien families gelukkig te
maken. Maar toen hij aan het oude huis zijn vrouw
n kinderen wedervroeg, had de meesteres geant
woord dat zij wel van eene dame denzelfden naam
dragende hooren spreken, maar-dat, door armoe
de overvallen, zij naar Parijs vertrokken was.
J™e a™° vrouw te Parijs zoeken 1 'tZou gemak-
kehjker zijn eene speld to vinden in een bussel
I Sll OOI I
Beeds twee maanden doorzocht hij alle hoeken
enkanten der groote stad, maar eiken avond keer
üe mj meer vermoeid, en meer treurig weder.
Ah! welk rumoer, welk feest, welke lucht van
njke weelde in de zaal der Kerulay's! Welke blon
Het zal iedereen zijn, onderbrak M. Georges.
ft Vervolgt).
Iemand, met name K. Wezel
ontving onlangs een brief, waar
bij de afzender verzuimd had
de voorletter los te schrijven
zoodat daardoor Kwezel te le
zen stond. Hierover eenigszins
geraakt, schreef de geadres-
seerfle een briefkaart aan den
andere, met vriendelijk ver-1
zoek, voortaan tusschen de
twee eerste letters van zijn
naam een punt te willen plaat-
sen. Dat dit verlangen zeer juist werd opgevat
bleek later, toen er opnier~' -
waarvan bet adres luidde
DOOR
yO1 GEZELLE.
23
.eek' 'Oar bij w< i zagen onvoorziens
h smoor opgaan gelijk her zoo dikwijls in deze
treken ei in andere 't geval is, en de aarde bedek
ken. Hij kwam van de n eerscbachtigo Oase te
onswaard, en rolde langs den grond, traagzaam
had men geveld de bergkant waar wij stonden
In een woord sprekens sagen wij elkander niet
meer. li .at dat nog nooit geweten, zulk eenen
kouden, kleverachtigen, dikken smoor, men had
hem stukken kunnen snijden m t messen, eu 't was
't al dat wij nog asem hadden. In der waarheid wij
en zagen de een de anderen niet meer 't was met
moeite dat ik mijo hand zag, als ik het voor mijn
hield. J
Wel, mijne kinderen, hoorden wij Euthymius
zeggen, is't niet voorengevallen zoo ik u gezeid
hadde? Houdt elkaêrs handen vaste, en komt
achter mijpast op uwe voeten, want wij moeten
bijkans rechte neèrwaards.
I erwijlen dat wij aan 't gaan waren, en aan 't
schooren, met onze hielen in 't zand, hoorden wij
Gedrukt bij Julius De Meester, te Roesselaere.
aan 't roepen van de soldaten dat zij zoo wel
overvallen waren als wij. Zulk een werregaren
was van t roepen en tieren, en vloeken en vragen
en wenschen en nog al, dat men zou gezeid hebben
't is Babel
Laat ze maar hun eigen zeiven moê moor-
schen, zei Euthymius, gelijk de mannen van Sodo-
ma maar, laat ons voortgaaD, 't en is niet verre
meer.
Wij volgden en wij zweegen, want dat overslaan
van t naaste gevaar in de onvoorziene van voor
dezen keer te ontsnappen was te sterk.voor ons.
Wij gevoelden eenen zekeren tijd dat wij sterk
neèrwaards gingen als wij gelijkvloers kwamen
Rechts om zei de eeremijt, en hij ging altijd
maar voort, en vooren.
't Docht ons dat de weg allengskons groever en
oneffender wierd wierd wij verstonden aan den
weerslag van onze stappen dat wij door eene diepe
en nauwe strate gingen, die ons gelijk scheen in
te zwelgen, na mate wij verder kwamen wij zagen
nog altijd in den smoor, en 't was onmogelijk Tets
meer te zien als misschien hier en daar eenen
halven schemer van 't gene rondom ons was, wij
liepen nu en dan een keer tegen de rotse.
Over veertig jaar, zei Euthymius, 'twas ge
lijk tegen zijn eigen zeiven dat hij sjfrak, en tegen
ons niet, was ik hier met sommige van de belijders
Chnsti, en't was niet verre van hier dat de groote
bisschop Dionysius verdoken zat, wiens weergade
bl-k Uf,.toen Si^ein'«S®
waarvan bet adres luidde den beer K. W. Ezel!
Wat wilt ge worden, ventje
Ikke, meneer, ik zou gaarne metser worden.
Heel goed, dat is een-goes} ambacht beste
meteer worden?!waarom He nu liefst'van al
nielienwerkeT61 dat ziJ
i l Ik ,Terkeer in een moeilijk geval. Miine
kostvrouw beeft mij gezegd, dat ik moest betalen
ik nooit meer en zal tegenkomen tot aan den dag
dat wij verrijzen zullen. Dan zeide hij verder met
blijderen toon, peisden wij juist hetzelfste dat gil
peist, te weten dat het nooit meer betere tijden en
gingen worden, en dat de Kerkvervolging altijd
voort ging duren en zelfs als die heilige man Gods
de Scbrifture open deed, waren er onder onsik
nietdie er nauwelijks kosten geloove aan ge
ven, aan 't gene dat hij zei. 't Klinkt nog in mijne
ooren alsof het maar gisteren gebeurd en ware
t gene dat hij ons een keer las uit Sint Jans Open
baringen Daar wierd hem eene tonge gegeven
sprekende groote dingen, en kracht wierd hem
toegestaan om 't nog' veertig ende twee maanden
uit te houden, daarom, zeide hij, heel wel weet
ikhet, in driejaren en half zal het rijk genomen
worden van dezen Velerianus, die nu tegenwoordig
keizer is eu Gods Kerke vervolgt En wat hij sprak
was waarheid want binnen dezen tijd van drie
jaar en half wierd de tyran van Sapor gevangen en
levende gevladen zoo wierd het vervuld hetgene
dat David zegt. - Zeker ben ik dat God den armen
zal wreken, en de zake dan die geen kulpe en heb
ben voorenstaan. En nu, kinderen, voegde hij
daarbij, staat stille, en aanveerdtde schuilplaatse
die God u bereidt heeft.
Wij zetten ons allen neder, want wij waren dood
van den honger, de moedheid en 't verlengen zijn.
Pambo was de eerste die srj Dat zij i wij
aan uwe gebeden verschuldigd, vader, j j.
FRANKRIJK. Het Bulletin du diocèk de
Reims bevat een verhaal, 't welk den razenden
haat bewijst van sommige goddeloozen.
Onlangs is in Bavenne een kerel teruggekeerd,
die er korten tijd geleden eene vreeselijke heilig
schennis pleegde, en luidde zegt dat hij een vijand
van God en Frankrijk is.
Voor de laatste heiligschennis had de pastoor,
H. Butot, do goedheid gehad geene klacht neer
te leggen en op zijne vraag liet men den kerel los
I wee dagen later, ongetwijfeld speculeerende op
de afwezigheid van den pastoor, kwam hij ten 6 ure
s morgends naar de kerk. Hij wist misschien niet
dat de priester van af 5 uren eiken morgend in zij
nen biechtstoel is. Zoodra de pastoor hem bemerk-
e, kwam hij naast hem zitten en verwittigde de
priesters dat men den heiligschenner de H. Com-
munie niet mocht geven.
Bond 8 uren ging de booswicht eindelijk heen.
ondag laatst kwam hij terug, maar de waakzaam
heid van den E. H. Botot was niet verzwakt, en
eniuj ter H. |Tafel wilde naderen, plaatste de
pastoor zicb weer voor hem.
Het volk, verontweerdigd door de handelwijze
van dien kerel, joeg hem de kerk uit en daar hij de
stoutmoedigheid had den pastoor te slaan kreeg
hij van de vrouwen eenige klinkende oorvegen.
De man is aangehouden en zal naar het hospi
taal gezonden worden om aan een onderzoek der
geneesheeren te worden onderworpen.
ENGELAND. Ben drama in een rijtuig. -
Volgens de Press Association heeft een vreeselijk
drama plaats gehad, zaterdag nacht in Essex road
te Londen.
Een jonge heer en dame reden in een rijtuig van
Eustonstatie naar Crescent, Highbury. Op Essex-
road, Islington gekomen, hoorde de koetsier eens
klaps een schreeuw. Hij hield stil. De dame stak
haar hoofd door het venster: zij was met bloed
bedekt dat uit eene groote wonden in hare keel
gudste.
Toen men de portel opende, vond men ook den
jongen man met afgesneden keel liggen Men
tracht hen naar eene apotheek op Essex-road, maar
de dame was reeds overleden, toen zij daar aan-
kwamen.
De toestand van den man was zeer gevaarlijk en
bracht S' Bartbolom(iUsgasthuis ge-
Voor zooveel men reeds heeft kunnen vernemen,
was het koppel dienzelfdeu dag getrouwd te Leigh-
ton Buzzard, en reisde nu naar Euston. Zij waren
ten 8 ure aangekomen en meenden nu hunne wit
tebroodsweken in Londen door te brengen, waar
zij kamers hadden gehuurd in 't noorden der stad
Op den weg van Euston-statie hielden zij stil aan
eene herberg, waar zij porto dronken en Sand
wiches namen. Niets in hunne houding deed ver
moeden wat ei later zou gebeuren. Zij bleven ta
me ijk lang in die herberg. Het was half elftoen
de koetsier den schreeuw boorde.
Gij zijt het God schuldig, mijn kind I ant
woordde de eremijt: er is weinig aan gelegen of
het door mijne gebeden zij of door iemand anders'
En nu zal ik u zeggeu wat er u verder t® doen staat
als de soldaten voorbij zijn. Van dage blijft gij hier
morgen moet gij meer naar 't westen. Weet gij wel'
imjnkmd, en bij keek naar Pambo, waar Tlimuis
Ik wete, zei de mandemaker, dat het aidaar
levers ligt maar ik en heb er nog nooit geweest.
Houdt de middagzonne juist op uw slinker hand,
cn gy komt er in zes uren. Daar kunt gij voor
eenen tijd in veiligheid verblijven, en naderhand
zult gij nog maren van mij hebben.
Moeder, die tot nu toe bijkans nog nog niet ge-
sproken en hadde, vroeg Euthymius of hij niet en
wist waar vader bleef, ende man antwoordde twii-
telachtig. J
'k Heb goede hoop, zeide hij, dat gij.malkaêr
nog zult vinden en blijde zijn, in deze wereld. Meer
als dat en kan ik u niet zeggen, noch en moogt gij
my met vragen. Ik blijve bij u lieden tot dat gii
zien kunt waar gij zyt, dan zeg ik God beware u I
en k ga want ik heb nog ander werk te verrieh-
ten voor mijnen meester.
't Was verloren dat wij schoone spraken om hem
nog wat te doen bij ons blijven: wij moesten ons te
vreden houden met zijne belofte, zeide hij, dat wij
te Thrauis hem zouden gezien hebben als 't God
belieftzeide bij
