m.
m,
sm
Eerbied voor den Boer.
OORLOG.
1 HI
Xs&
Siic - j ZATERDAG 10 SEPTEMBER 1898
it
MP
Bureel: Kapellestraat13, Aalst.
Abonnementsprijs per Jaar 2,50, franco
(ImiN. - 5 Centiemen liet nummer. - We
Volksstem Bieeri overal verkoopers en
wordt tt'anseli Vlaanderen door gelezen.
Kriefw isselaars in
IleVit «ij hulzen te verlmren Vraagt èXbj
meiden orkneelifen zoekt gij ccnc i*e-
ilrckkins? wil( gij uwen handel aanhc-
veien Plaats dan uwe aankondigingen
in dit blad Sect words alom verkocht
Gewichtige Gebeurtenis.
De Boerenkrijg
te Haasdonk,
De Zaak Drevi'us.
Koningin Wilhelmina.
Nieuws over den
/X
.J
j||S
saggstesiiSJ!
Welke spotter zou op heden den naam van
BOER met verachting nog durven uitspreken
Het Katholiek Staatsbestuur, hem het stem
recht schenkende, erkende in hem een wezen,
dat genoeg verstand en oordeel bevatte om ne
vens de mannen der hooge wereld en der groote
burgerij ook handelend of te treden, om zelf zij
ne belangen voor te staan
Een man Van Brussel, van Stekene uit
de rangen der boeren opgestaan, zal daar, in s
lands Kamer nu zetelen, als bewijs dat onder het
ruwe pak der boeren een hert klopt, waarin
schranderheid en moed huizen om desnoods als
de verdedigers hunner rechten op te treden.
Welk Staatsbestuur zou de stem van den boer
nog durven versmaden Welke wetgever, in
ons land, zou er kunnen onverschillig blijven aan
het lot van twee millioen menschen, die zich
toeleggen om den landelijken rijkdom te bebou
wen en er voor alle standen brood en leven uit
te trekken -
Ten andere, de boer, is hij niet de onmisbaar
ste stand der Samenleving Zonder de boer kan
rijk noch arm, burger nóch stedeling in zijn le
vensonderhoud voorzien.
't Is de boer, die zaait en maait, 't is de boer
die voor de duizenden artikelen die magazijnen
en winkels onzer steden opvullen, de eerste
grondstof levert't is de boer die den werkman
der steden, den zwoeger, geroepen om tusschen
de muren der fabriek zijn leven te slijten, datge
ne aanbiedt wat de buiten ook voor hem verfris-
schend, voedend en versterkend voortbrengt.
Eerbied voor den boer, want 'tis hij, die op
aarde het minst kan gemist worden
De oude Belgen, zij dachten zich in een ander
land overgebracht, toen niet meer alleen de
voortbrengselen der jacht en vischvangst hen
tot spijs en kleeding dienden, maar de teelt van
graan, vlas en hennep door eenigen van hen on
dernomen langs Maas- en Scheldeboorden, al
wat smakelijk en deugdelijk was, daartoe aan
bood en naarmate de landbouw verbeterde en
zich uitbreidde, werd het leven hier zoeter en
dragelijker.
En wat is er ten huidigendage bij machte Bel
gië gerust te stellen
Niets anders dan de welvaart van den land
bouw.
Gaat bij den boer alles goed, 't is te zeggen is
de oogst welgelukt, kan de inhoud der schuur in
ruime mate voorzien voor de behoeften van
menschen en dieren, kan de landman geld ma
ken en koopen en verkoopen, gaat hij niet ge
bukt onder al te zware lasten Rekent er op, el
keen zal tevreden en gelukkig zijn handel en
nijverheid zullen als door hem bloeien en de al-
gemeene welvaart zal onder het volk heerschen.
Wie wij ook zijn mogen, werken wij dus voor
den boer, voor den landbouw! Onze Belgische
boeren zijn thans de wereld door gekend en ge
roemd. De voortbrengselen, door hunne noeste
vlijt en bewonderensweerdige werkzaamheid
voortgebracht, getuigen ter hunner eere op bin
nen- en buitenlandsche markten. Hunne pro-
dukten pronken nevens die der fabrieknij ver
heid op alle wereldtentoonstellingen. De verbe
terde werktuigen, waarvan de vooruitstrevende
landman zich bedient om zijne velden te beploe
gen en te bezaaien, het graan te dorschen, het
vlas te bewerken, de zuivelbereiding te verrich
ten, enz., om tal van andere bezigheden te doen
met meer gemak en min kost zij getuigen dat
e oer ook vatbaar is om mede te werken tot
en vooruitgang, die het kenteeken is der negen-
ien e eeuw en nog meer dat zal wezen der twin
tigste eeuw, de eeuw van 't Volk de eeuw der
boeren
Dat zal zij worden door de broederbanden, die
en we ia overal in gilden en vereenigingen
zullen samensnoeren en hen 't recht zullen laten
geworden nevens den werkman der fabrieknij-
verheid, ten slotte door de erkenning hunner
waarde als werkende, vredeminnende en chris-
tene leden der Samenleving.
Daarom is onze leus voor al wie 't hooren
wil Eerbied voor dezen die aan 't hoofd van
ons blad prijkt 1 Eerbied voor den boer 1
De keizer van Rusland, tsar Nikolaas II,
heeft door zijnen minister, graaf Mouraview,
eene ukase doen overhandigen aan de vertegen
woordigers van alle mogendheden, ten einde de
ze uit te noodigen tot eene internationale confe-
rencie, die voor doel zou hebben de algemeene
ontwapening over de geheele wereld te betrach
ten.
De tsar noemt den gewapenden vrede, dien we
nu hebben, een drukkende last voor de volke
ren en wenscht dezen last in naam der mensche-
lijkheid weg te nemen.
De dagbladen van alle Europeesche Staten
juichen den Czaar toe en wenschen dat zijn voor
stel tot goeden uitslag moge leiden. Geen enkel
blad nochtans loochent de moeilijkheden die aan
eene algemeene ontwapening verbonden zijn
maar wat moeilijk heet, is daarom toch niet on
mogelijk.
Naar 't schijnt, is de keizer van Duitschland,
in grondbegin, het gansch eens met zijnen Rus-
sischen collega. Dat 's veel weerd.
Er wordt ook gemeld dat Z. H. de Paus een
schrijven tot den Czaar heeft gericht, om hem
over zijn initiatief geluk te wenschen.
Te Haasdonk, in ons Vlaandren,
Daar streden onverveerd
De Boeren voor de vrijheid
Van Outer en van Heerd
Daar stroomde 't bloed van menig held,
Daar viel, door 'tFransche lood geveld,
Tassyns, de martelaar 1
Geboeid gelijk een booswicht
Door boeven vuig en snood,
Zoo stronkelde de brave
Naar 't eenzaam bosch, ter dood
En lijk de Joden, onder 't Kruis,
Zoo tergde daar 't gehuurd gespuis
Den kloeken martelaar 1
Met bloed bedekt en wonden,
Zoo stond hij zonder schroom,
Het hoofd fier opgeheven,
De ziele vrij en vroom
Zijn mond en spuwde haat noch nijd
Hij leed gelijk een heiige lijdt
En bad als martelaar 1
Hij bad voor vrouw en kindren,
In eindloos wee versmoord,
Aan wie geen maar mocht melden
Dat vader werd vermoord 1
Hij bad en zoo het Jezus deed
Vergaf hij 't schandig kwaad en leed,
Gelijk een martelaar 1
Vóór hem stond 't helsche monster
De Kever, die zijn Land,
Zijn Volk en God verzaakte
En heerschte als dwingeland
Toen trilde en juichte zijne ziel
üm 't lam, dat in zijn klauwen viel
Om d'eedlen martelaar 1
In 't donker bosch verscholen,
Daar hield de priester wacht
De vriend die hem tot vaarwel,
Zijn laatsten zegen bracht 1
En boven in der Heemlenwoon,
Daar schikten de engelen palm en kroon
Voor Vlaanderens martelaar 1
Gebiedend klonk een teeken
Uit Kevers vuigen mond
Er knalden twintig schoten,
Een lijk ploft op den grond....
En gulpend kleurde 't bloed het zand
En de echo schreeuwde te allen kant:
Daar sterft een martelaar 1
Gedenkt, gij die voorbijgaat
En diep dit kruise groet,
Gedenkt, o Volk van Vlaandren
Hier vloeide onschuldig bloed
Hier viel Tassyns voor God en Kerk
Hier draagt de grond het heilig merk
Van eenen martelaar 1
Deze zaak, waarvan iedereen heeft hooren ge
wagen en die gansch Frankrijk in rep en roer
zette, is weer op 't tapijt gebracht. Ziehier in het
kort wat er gebeurde
Over twee jaren werd een Fransche kapitein
beschuldigd de plannen der Fransche versterkin
gen in handen van Duitschland overgeleverd te
hebben. Hij werd vóór eenen krijgsraad ge
daagd en veroordeeld tot eeuwigdurenden dwang
arbeid.
Nochtans, tijdens de debatten werd het stuk,
dat Dreyfus veroordeelde, niet getoond. Waar
om niet
Volgens het schijnt, was dit stuk uit het ge
zantschap van Duitschland ontstolen. Moest dus
het Fransch Gouvernement dit stuk aan het
licht brengen, daaruit had zonder twijfel eenen
nieuwen oorlog tusschen Frankrijk en Duitsch
land gesproten.
De familie en de verdedigers van Dreyfus ei-
schen krachtdadig dit stuk te zien. Vandaar al
dit gewoel.
Om het volk nopens deze veroordeeling gerust
te stellen, verklaarde het gouvernement in het
bezit te zijn van andere stukken, die Dreyfus
plichtigheid insgelijks bewezen. Deze stukken
werden in het licht gebracht.
Kolonel Piquart,een der verdedigers van Drei-
fus, verklaarde dat deze laatste papieren niet
echt waren en schreef dit naar M. Brisson, over
ste van het Fransch kabinet.
Dijnsdag werd luitenant-kolonel Henry, eenen
der beschuldigers van kapitein Dreyfus, bij den
minister van oorlog geroepen, en, in strikvragen
gebracht, was hij ten laatste gedwongen te be
kennen dat hij die stukken vervalscht had
Hij werd onmiddellijk aangehouden en in het
gevang opgesloten. Woensdag morgen vond men
hem in zijne cel doodliggen hij had zich met
zijn scheermes de keel afgesneden.
De vraag is nu Zal daarmeê het proces Drey
fus herzien en voor eene andere rechtbank ge
bracht worden? In dit geval riskeert heel Frank
rijk het onderste-boven te geraken immers dan
moet Dreyfus van het Duivelseiland gehaald en
naar Frankrijk gebracht worden de eenen ver
klaren zich gunstig aan de herziening, anderen
willen er niet van hooren, waaronder den minis
ter van oorlog, die Zondag, zonder veel compli
menten, zijn ontslag inzond.
Gelukkig Frankrijk
werd door de gansche natie gevolgd In de ker
ken van alle gezindheden, zoo in 't moederland
als in de koloniën, werden godsdienstoefeningen
gehouden, waarbij de plaatselijke overheden te
genwoordig waren.
Den 5 September, om kwaart na 2 uren, kwa
men de koninginnen te Amsterdam aan de sta
tie toe. Vandaar begaven zij zich naar het pa
leis, voorafgegaan en gevolgd door eenen stoet
van hoogweerdigheidbekleeders des koninkrijks
en de Indische prinsen, ('t Is waarlijk koddig om
den naam van die vreemde vorsten uit te spre
ken. Ziehier de naam van den Sultan Z. Hoog
heid Jang di Perioewan besar Sjarif Hasjin Ab-
doel Djalil Saifoeddin, Sultan van Siak Sri Inda-
poera zijne twee zoons, die bij hem waren,hee-
ten Pangeran Mangkoe Negoro en Pangeran
Sosro zijn broeder heet Pangeran Ario Mata-
ram).
Langs den weg werd de ordedienst waargeno
men door 12000 mannen, allen leden van werk
liedenmaatschappijen.
De kroningsplechtigheid had plaats den 6 11.,
om 11 uren 's morgens, in de Protestantschc
Nieuwe Kerk, op den Dam.
Bij het binnenkomen der koningin zong een
koor het Wilhelmuslied.
De koningin, op den troon plaats genomen
hebbende, sprak daarna eene korte redevoering
uit en zwoer den eed, door de Grondwet voorge
schreven.
Onmiddellijk daarop werd zij tot koningin uit
geroepen. H. M. Wilhelmina ontving vervolgens
den eed der leden van de Staten-Generaal. De
wapenkoningen riepen met luider stem Hare
Majesteit Koningin Wilhelmina is ingehuldigd 1»
en driemaal achtereen Leve de koningin 1
Zoowel bij den intocht als tijdens de inhuldi
ging, speelde de beiaard op alle torens en wer
den 101 salvoschoten gelost.
De koningin deed den 9 September daaropvol
gende haren plechtigen intocht in de Residentie
's Gravenhage.
't Was woensdag 31 Augusti, dat koningin
Wilhelmina haren achttienden verjaardag vier
de. Volgens de grondwet der Nederlanden is zij
nu meerderjarig en zij heeft dan ook van dien
dag af de regeering aanvaard. Hare eerste daad,
als koningin, was het verleenen van eene hooge
ridderorde aan hare moeder, de koningin-wedu
we Emma, wie het nederlandsche volk groote
dankbaarheid verschuldigd is voor de uitmun
tende opvoeding, welke zij aan hare dochter gaf.
Het vorstelijk voorbeeld, om dien gedenk-
weerdigen verjaardag vooral kerkelijk te vieren
Schrikkelijke ellende.
De bekende schrijver van de Siberische
Schetsen, George Kennan, schildert in den
New-Yorkschen Outlook de verschrikkelijke too-
neelen, die zich voordeden 11a den slag van San
tiago.
Het zoogenaamde amerikaansch hospitaal,
zegt hij, bevindt zich op vijf kilometers afstand
ten oosten van de stad, in een klein dal. Het la-
zaretpersooneel beschikte over veel te weinig
krachten.
In plaats van 50 doktoren, die men noodig
had, waren er op den eersten dag maar vijf, op
den tweeden 10. Dezen hadden aanvankelijk niet
meer dan 20 verplegers ter hunner beschikking,
zoodat zij geen oogenblik rust konden nemen en
zonder ophouden 21 uren dienst achtereen te
doen hadden.
Op den tweeden dag alleen moesten 300 ope-
ratiën worden verricht. Ondanks den iever,
waarmede de geneesheeren allen trachtten te
helpen, moesten meer dan 100 ernstige gewon
den blijven liggen op den grond, uren lang zon
der voedsel of welkdanige hulp, overdag bloot
gesteld aan de brandende zonnestralen en des
nachts bevangen door den kouden natten nevel.
Verbandstoffen, chirurgijnsche instrumen
ten en dergelijke waren slechts in onvoldoend
getal aanwezig. Tenten had men enkel voor ten
hoogste 100 man, terwijl er bijna geene hang
matten waren en evenmin matrassen, kussens of
dekens.
Een paar wollen dekens en ongeveer twaalt
hemden, ziedaar den heelen voorraad. De voe
dingsmiddelen, waarover het hospitaal kon be
schikken, beperkter, zich tct eenige bussen
i
V^-ïtÖïL> it
,V>
-i \f!i
-.1;
v Miv i ,/wr-v*
tl
J
