Wotfia 4' JAAR N 196. &ENDARMEN on VELDWACHTERS. ZATERDAG 8 OCTOBER 1898 A BureelKapellestraat15, Aalst. AI>oiiiiciii(kiilS|>rijs |icrjiiar2.50, franco tliuis. - 5 Centiemen Iict iniiiiiiicr. - »c Volkstem liccl't overal verkooper§ en word! gauscli Vlaanderen door gelezen. - Briefwisselaars iet alle gciiicéiitcu. - Hel»! gij huizen te verhuren Vraagt gij melden ofkneehten zoekt gij ccnc be trekking wilt gij uwen handel aanbe velen? Plaats dan uw e; aankondigingen in dit hlad het w ordt alom verkocht De eeredienst der Bede op het einde der XVIli eeuw. Dood der Koningin van Denemarken. Over den Alkooi. De straf die Luccheni wacht. SSfciMt' SSn^tSS De winter is aan de deur. Reeds heeft men op den buiten alreeds landloopers aangehouden. Op den buiten zijn de landloopers de schrik der be volking. Meestal is het tijdens de afwezigheid der mannelijke huisgenooten dat zij de hoeven en af gelegen woningen bezoeken en er met bedreigin gen en soms met geweldplegingen eischen dat men hun geve wat zij vragen. Zij stelen in tui nen en boomgaarden en wanneer men hen hin dert of verjaagt, wreken zij zich niet zelden met het vuur te steken aan de schuur of hooimijt, waarin zij geslapen hebben. Hoe vele diefstallen, brandstichtingen, moorden zelfs worden hun niet ten laste gelegd De beste beschermers van den boer en van zij nen eigendom zijn de gendarm en veldwachter. De gendarm is een grooten en sterken kerel, wiens voorkomen alleen ontzag inboezemt. Jam mer is het, dat hij zich op het platteland te wei nig vertoont en hem te veel andere bezigheden opgelegd worden men houdt hem in de gehoor zalen waar zijne tegenwoordigheid soms overbo dig is en hij in alle. geval gemakkelijk zou kun nen vervangen worden hij is ter beschikking der krijgsoverheden, die het grootste gedeelte van zijnen diensttijd opeischen men verplicht hem de gevangenen van standplaats tot stand plaats te leiden, juist alsof er geenen ijzerenweg bestond. Hoe wil men dan dat hij behoorlijk de bedelaars en landloopers bewake Blijft de veld wachter. Deze is dikwijls oud en zwak, en bo vendien in sommige gemeenten niet genoegzaam betaald, zoodat hij verplicht is buiten zijne diensturen het een of ander winstgevend werk te verrichten. Kortom, veldwachters en gendarmen zijn eenerzijds; landloopers en bedelaars ander zijds zelden ontmoeten zij elkander. Eerst en vooral dus is het noodig de vertegen woordigers der wet de middelen te bezorgen om hun ambt behoorlijk te kunnen vervullen. Er dient opgemerkt te worden dat de bedelarij en de landlooperij twee verschillende oorzaken hebben waarvan in beide gevallen nochtans kan het ge vang aanzien worden als een doeltreffend middel tot uitroeiing van het kwaad. Integendeel, de on gelukkige, na de hem opgelegde straf ondergaan te hebben, is nog ellendiger dan hij te voren was en, laat men hem zonder steun of raad, hetgeen negen maal op de tien het geval is, dan zal zijne heroverde vrijheid hem geeneu anderen uitweg laten dan zijn onderbroken zwerversleven voort te zetten. Men zou dus moeten trachten middelen te vin den om de landloopers die van goeden wil zijn op praktische wijze hulp te verleenen. Van deze die het werken niet gewoon zijn eene eerste niet overdreven krachtinspanning vergen, welk men trapsgewijze zou kunnen vermeerderen, hun lee- ren dat het brood dat zij verdienen beter smaakt dan datgene wat zij bedelen of stelen, ziedaar wat inrichten kunnen doen gelijk deze die tot stand gebracht zijn door het menschlievend werk van den Bijstand door den Arbeid. Men kent alge meen de goede uitslagen die deze toevluchtshui zen opleveren waar, tegen eenig werk, voedsel en ondeikomen verschaft wordt aan landloopers en bedelaars. In Holland, Zweden en Duitschland wordt het nut dezer instellingen hoog gewaardeerd. Het Werk van den Bijstand door den Arbeid bestaat in ons land reeds in de groote steden men zou et tot in de buitengemeenten moeten uitbreiden waar het, op zekere tijdstippen des jaars, een meer voorbereid terrein tot zijne werking zou vinden. Maai, welke ook de goede inzichten der aa s-, provincie- of gemeentebesturen mochten wezen men moet zich niet inbeelden dat zij al- een a es kunnen doen. Hier ook is het noodig a et te nemen initiatief van bijzonderen uitga; a a Pac'ltcrs» z°o zeer te klagen hebben van e andloopcrij, zich vereenigen en mede- helpen tot het tot stand brengen der toevluchts huizen waarvan wij hooger spreken en waar zij diegenen zouden kunnen heenzenden die hun thans zooveel last veroorzaken; het gevolg hier van zal zijn dat men spoedig de ware ongelukki- gen uit de kwaaddoeners van beroep zou kunnen onderscheiden. Opdat hij zijn doel niet misse moet den bij stand door den arbeid met verstand en overleg toegepast worden. Geen vraagstuk is onoplos baar indien het goed bestudeerd wordt en men zich de moeite wil geven om de verwezenlijking ervan te bekomen. Te Kortrijk hadden de burgerlijke feesten aan vankelijk plaats in het stadhuis. Dit blijkt uiteen schrijven van 9 Thermidor, jaar VI, gericht tot citoyen Gambard, directeur du concert en cette ville Men vroeg zijne medewerking, ten einde het aanstaande feest der Vrijheid vroolijk te mel ken. Nochtans was de kerkvervolging hier ook in vol len gang. Gedurende de jaren 1794 en 1795, tot en met den 3 October 1896, doopte men al de kin deren iu de kapel van het Begijnhof. De acten be ginnen met de volgende bewoordingen Den.... is binnen dese stadt geboren en ten opsichte van de troubele tijden den... door mij on derschreven in de kerk van het Begijnhof, der stadt ouder conditie gedoopt, thuys rersekert ge weest hebbende... n In den loop van hot vijfde jaar der republiek vroeg het bestuur van het departement der Leië,« dat de wet van 7 Vendemiaire, betrekkelijk de eerediensteu zoude uitgevoerd worden. Maar het plaatselijk magistraat kende de ge steldheid der gemoederen. Het vreesde, dat die tergende maatregel onlusten zou verwekken en be sloot den 2 Messidore eenige dagen uitstel te vra gen. Den 22 September 1797 lazen de priesters hun ne laatste mis in de stedelijke bidplaatsen. Nu bepaalde het bestuur der gemeente, dat de kerken dagelijks eenige uren zouden openblijven. Het besluit is van den 2 Vendemiaire, jaar VI. Over dit klein bewijs van verdraagzaamheid er gerde zich de hoogere overheid. Vijf dagen nadien vergaderde de municipaliteit op verzoek van den commissaris, in den vroegen morgen. De ambte naar wees alle verdere opwerpingen van de hand, en eischte de onmiddelijke uitvoering der wet. J. Van den Berghe, JCallewaebt, JDe- buck, Depeaetere en de Witte werden aange duid om de bedehuizen te sluiten. Het getergde volk school samen, waarop de ge wapende macht toesnelde en een geladen kanon naar de hoofdkerk richtte. Het gemeentebestuur noemde dit alles eene onbeduidende betooging. De aangeslagen kerken bestemde men tot aller hande diensten. In het klooster der Kapucijnen poogde men eene lagere school in te richten de kerk van O. L. Vrouw werd een havormagazijn de kapel van St-Magdalena, op het kerkhof, een schaapstal... Den 17 Vendemiaire, jaar VII (9 Oct. 1789) be sliste men aan het departement de erkenning van eenen tempel te vragen. Men verkoos de St-Mi- chielskerk. Den 9 Frimaire daaropvolgende werd die nieuwe ontheiliging gestemd. Nochtans had men die stemming niet afgewacht om volk bijeen te trommelen. Reeds den 8 Vende miaire, eer men de erkenning van den tempel ge vraagd had, ontvingen de onderwijzers en onder wijzeressen eenen bevclbrief in dezen zin De wet van 13 Fructidor laatstleden bepaalt, dat de schooljeugd op eiken decadi de vergadering der burgers bijwone. Om die reden zult gij uwe leer lingen op eiken rustdag in de kerk van St-Michiel vergezellen. Wij hopen, dat gij deze verplichting nauwkeurig zult vervullen. Daags na de stemming, waarvan wij zooeven ge wag maakten, schreef het bestuur der stad, dat de voormalige St-Michielsnerk nu gebruikt werd als tempel der Rede. Men vierde er de decadis en de burgerlijke feesten. Ook voltrok men er de huwe lijken, kondigde men er de nieuwe wetten af. De toeloop was buitengewoon groot... Nauwelijks waren de kerken gesloten, of men wilde de sieraden verkoopen, welke zij nog bevat ten. Nu wendden zich de Kortrijkscho Jacobijnen tot het bestuur van het departement, om ten minste de ouontbeerlijkste voorwerpen te mogen behouden ter versiering van den tempel. Dit stuk is vooral merkweerdig, omdat het de inwendige schikking des tempels beschrijft. In het koor moest men eene stelling optimmeren voorde bedienden van allen rang, voor de onderwijzers en hunne leerlingen. Het hoofdaltaar kon dienen als altaar der Vrij heid. Tusschen zijne kolommeuzou de godin plaats nemen. Wij hebben gezien, dat men den toeloop naar den Kortrijkschen tempel eens buitengewoon groot noemde. Dit gebeurde den 18 Vendemiaire van het zeven de jaar. Anderhalve maand nadien, en wel den 3 Fri maire, sloeg men eenen anderen toon aan. De onderwijzers weigerden halsstarig den decadi mede te vieren, en dienden gestraft te worden. Den volgenden dag klaagde men, iu ronkende bewoordingen, de dweepzucht der Kortrijksche bevolking aan. Neen, ueen de groote hoop deed niet mede. Onze bezadigde grootouders hadden eenen walg van al die ounoozelc gebruiken, van al die schan delijke buitensporigheden. Zij bleven te huis en lachten niet weinig met de verwaandheid der Fran- sche beschavers Th. SEVENS. Sedert eenigen tijd leed de oude koningin aan de jicht, en haar toestand werd nog verergerd door eene hartziekte, die nu de dood voor gevolg gehad heeft. De koningin van Denemarken is Donderdag morgend ten 5 1/2 ure, in het kasteel van Bern- stroff, nabij Kopenhagen, overleden, omringd door haren gemaal, hare kinderen, kleinkinde ren en kindskinderen, en talrijke nauwe verwan ten der koninklijke familie. Sedert eenige dagen reeds werd er bij de ko ningin beurtelings gewaakt door hare 3 doch ters, de keizerin van Rusland, de prinses van Wales en de hertogin van Cumberland. De ko ningin van Denemarken verliet bijna de zieke niet meer, evenals haar zoon, de koning van Griekenland. Koningin Louiza was 81 jaar oud zij was ge boren op 7 September 1817. De koningin van Denemarken, geboren prin ses Hessen-Cassel, was de dochter van Wilhelm, landgraaf van Hessen-Cassel, en van prinses Louiza-Charlotte, dochter van Frederik, kroon prins van Denemarken. Op 26 Mei 1842 was zij getrouwd met koning Christiaan, die geboren is in 1818. Uit hun huwelijk zijn geboren: de kroon prins Christiaan, geboren in 1843 en in 1869 ge trouwd met prinses Louiza van Zweden prin ses Alexandra geboren op 1 December 1844, met den prins van Wales getrouwd op 10 Maart 1863 een tweede zoon, thans koning van Grie kenland nog eene dochter, prinses Maria-So- phia, geboren op 26 November 1847, in 1866 ge trouwd met den groothertog Alexander, die la ter keizer van Rusland werd eene derde doch ter, geboren in 1853, thans hertogin van Cum berland, en nog een derden zoon, prins Walde- mar, geboren in 1858 en in 1885 getrouwd met prinses Maria d'Orleans, dochter van den hertog van Chartres. De reeks misdrijven, bedreven door het mis bruik van sterke dranken, wordt alle dagen groo- ter. Wij hebben die soort Van misdrijven, voor gevallen gedurende vijf dagen, geteld en wij heb ben er negentien gevonden 1! En zeggen dat de groote liberalen, bij de laatste kiezingen, het mi nisterie hebben trachten omver te werpen ter oorzake der belastingen op den alkooi Welke droeve middelen om er te komen Men heeft gemeend dat Luccheni, de moorde naar van de keizerin van Oostenrijk, zijne misdaad juist to Genève begaan heeft omdat daar de dood straf niet bestaat, Luccheni heeft dat herhaaldelijk tijdeus de ondervragingen bestreden, en nu men hoort welk eene afgrijselijke straf hem te wachten staat, moet men zich afvragen of de man dit te vo ren wel geweten heeft. Op 'toogenblik verblijft hij in eene cel op de eerste verdieping deze is ruim en kan zelfs drie gevangenen herbergen. Er zijn drie ijzeren slaap plaatsen in metstroozak en laken, eene kruik en eene tafel, eene voetenbauk en eene waschkuip. Aan den muur hangt het reglement der gevange nis. Door een tralievenster, 1,30 111. boven den bodem der cel, valt het volle daglicht iu het ver trek. 's Nachts wordt de cel clectrisch verlicht. Elk kwartier kijkt een wachter door het in de deur bevestigde kijkgat in de cel. Luccheni is aan de huisorde vau do gewone gevangenen ouderwor pen. Hij kan eiken dag een half uur op de plaats van de gevangenis gaan luchten en mag tot de gerechtstelling lozen en schrijven. Na zijue veroor deeling zal Luccheni naar de gevangenisde lEvêche worden vervoerd. De straf die hem hier wacht is de opsluiting. De cellen van de op deze wijze gestraften liggen drie verdiepingen onder den grond. Nooit dringt eene zonnestraal door en de gevangenen ademen eene met modderreuk bezwangerde lucht in. Zij krijgen geen bed, doch moeten op den grond slapen en boeten hunne misdaden in 't duister, tot de dood hen uit hunnen vrecselijken toestand verlost. Slechts eenmaal 's weeks mogen zij een uur op de plaats der gevangenis doorbrengen. De St-An- toine-gevangenis herbergt op 't oogeublik slechts 1 een tot opsluiting veroordeelden moordenaar. Luccheni zal hoogst waarschijnlijk do tweede zijn. J Ook anderen dan hij zouden den dood boven dit 1 leven verkiezen. PHIIV A - van ,!,'m keizer De Lflllui. geruchten van de dood van den kei zer van China houden aan. Uit Shanghai' wordt half officieel gemeld, dat de keizer zich op 22 Sep tember zou gezelfmoord hebben. Iu Europeesche kringen in het Verre Oosten is er bijna geen twij fel of de jonge keizer werd vermoord. Ook loopt het gerucht, dat Engeland definitief zou besloten hebben het nieuw regiem om te wer pen. Later wordt nog gemeld dat de dood van den keizer zou veroorzaakt zijn door vergif, andere zeggen door verworging. Men beweert zelfs dat de ongelukkige aan de vreeselijke pijniging zou onder worpen zijn, bestaande in het doorboren zijner in gewanden met een gloeiend ijzer. Telegrammen door een Taotai aan een chineesch blad geleverd, melden dat de keizer zich zelf- moordde na het dekreet van 21 September getee- kend te hebben. Dat wil natuurlijk zeggen dat hij vermoord is op bevel der keizerin weduwe Li- Hung Chang, enz. Al de terechtstellingen van personen, verdacht m m V. VI.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1898 | | pagina 1