ONZE JONGENS VAN 1798
Nieuws uit het Vaderland.
In de Stad van Aalst.
Velos der Nationale Wapen
fabriek van Herstal.
SCHIELIJKE DOOD
Voorzitter der Fransche Republiek.
MM. Vlemiuckx, A. Lebrun, Hendrix en Hen-
drick, hebben zondag morgend de schouwing
gedaan van de twintig lijken die naar 't dooden-
huis van Vorst overgebracht waren. Twintig
doodskisten, in gewoou geel geschilderd hout,
stonden in een hoek van het kerkhot gei eed. Elk
geschouwd lijk werd dadelijk gekist en elke kist
werd gezegeld.
Begrafenis der slachtoffers.
Maandag morgend had te Ruysbroeck de begra
fenis plaats van Jeanne Mordyck en M. Defrey.
Eene groote ingetogen en diep ontstelde menigte
woonde de droevige plechtigheid bij. De geestelijk
heid ging de lijken met groote plechtigheid uitha
len en in de nieuwe kerk werd een plechtige
lijkdienst gecelebreerd. De harmonie van Ruys
broeck vergezelde de lijken naar het naburig
kerkhof. Op straat was schier geen volk ganseh
het dorp, mannen, vrouwen en kinderen volgden
de lijkkisten. Nauwelijks was de geestelijkheid van
't kerkhof terug of de klokken begonnen over dood
te luiden en een tweede lijkdienst begon.
In den namiddag had de begrafenis plaats van M
Van Rompaye en van mejuffers Vanden Driessche
en Van Craenenbroek. Dinsdag M. Sluyters en mej
Camille Vercanigne begraven woensdag M. Motte,
zoon van den statieoverste van Ruysbroeck, en
donderdag de jonge juffers De Smedt.
Te Vorst heeft maandag namiddag ten 2 1/2 ure
de begrafenis plaats gehad van M. Joseph Creplet,
bediende in de Spaarkas te Brussel. De familie,
talrijke makkers van het slachtoffer en eene talrij
ke menigte volgde het lijk.
Dc toestand der gekwetsten.
De gekwetsten die in 't Sint-Pietersgasthuis ver
blijven verkeeren in geruststellenden toestand. M.
Trident, bestuurder van de spoorwegen, heeft, na
mens den minister, de gekwetsten bezocht en hun
eene vergoeding beloofd. De bestuurders van den
algemeenen raad der gasthuizen hebben eveneens
een bezoek aan de gekwetsten gebracht.
M. Gorickx, policiekommissaris van Hal, heeft
maandag morgend de optelling gedaan van de
slachtoffers die de stad bewonen. Deze slachtoffers
zijn zestien in getal.
Hulp aau dc families der slachtoffers.
M. Vandenpeereboom heeft aan het bestuur der
spoorwegen bevel gegeven, te vernemen naar den
toestand van de families der slachtoffers en hun
onmiddellijk onderstand te bezorgen, met voorbe
houd van alle hunne rechten op vergoeding.
Eene lafhertigc daad.
M. Motte, zoon van den statieoverste van Ruys
broeck, die tusschen de dooden is, werd oogenblik-
kelijk, na dat men hem onder de puinen uitgehaald
had, naar M. Dubois, rechtover de statie overge
bracht. Ter wijl M. Dubois in eene aanpalende kamer
een bed voor het lijk in gereedheid bracht, hebben
gewetenlooze schurken het gouden uurwerk met
ketting en den geldbeugel van het slachtoffer
gestolen.
Verhaal van drie ontsuapte.
Men schrijft ons het volgende uit Ruysbroeck
Die van geluk mogen spreken zijn wel ik, Louis
Evenepoel, en mijne twee broeders Emiel en Fer
dinand. Wij zaten in het voorlaatste rijtuig, waarop
de lokomotiet geklommen is. De trein van 8 u. 10,
dien wij gewoonlijk namen, kwam met eene vertra
ging van 15 tot 20 minuten te Ruysbroeck aan.
Bijna al de reizigers stapten in de twee laatste
wagons 3e klas. De trein hield schier te Vorst niet
stilop 't oogenblik van 't vertrek uit deze statie
werden wij ondereen geworpen en onder stukken
hout van de aanpalende kompartimenten bedolven.
Wij hoorden boven ons hoofd een gerucht als van
ontsnappenden stoom. Eenige seconden later kon
den wij ons eerst een gedacht vormen van wat er
voorgevallen was. Mijne broeders en ik gelukten
er in onder de puinen uit te geraken. Ik werd de
eerste verlost en Ferdinand de laatste. Een jonge
scholier, van 14 tot 16 jaar oud, werd naast mijne
zijde gedood. Tusschen de puinen, die op ons lagen,
zagen wij een heer van een 40 tal j aren en een
jongeling steken. Deze twee reizigers redden was
voor ons het werk van een paar minuten voort
hebben wij zooveel her in onze macht was aan de
reddingswerken geholpen. Onze verwondingen
zijn niet erg. Wij zijn de eenigsten van Ruysbroeck
die in de laaste rijtuigen zaten waarop de expres
gereden is, en die er levend uitgekomen zijn. Al de
anderen bevonden zich achter ons en werden ge
dood of gekwetst.
Brussel. Zaterdag morgend, ten 7 1/2 ure,
zijn, ten gevolge van den hevigen mist, een koop-
warentrein uit Dendermonde tegen eikanderen
gebotst in de statie van Brussel-West. Een foergon
en twee wagons werden bijna gansch verbrijzeld.
De treinoverste had juist eenige oogenblikken te
voren den foergon verlaten en was alzoo aan de
dood ontsnapt. Andere persoonlijke ongelukken
zijn niet te betreuren.
[jmj Voorde. De
J|L maatschappij der vee-
zondag laatst hare
j aarlij ksche vergade-
8roeüe tegenkanting,
de zaken, zoo onder
betrek van financiën
als van ledental, heel goed staan. Immers bij de
77 leden zijn 15 nieuwe bijgekomen en 197 dieren
staan in de verzekering geschreven.
De rekening sluit met een overschot van fr.
152,25.
De mededeelingen van het bestuur nopens de
uitbreiding van de samenwerking werden met
geestdrift aanhoord en men is tot het besluit ge
komen van voortaan op gemeene kosten aardappel-
besproeiers aan te koopen, de besproeiers door de
maatschappij algemeen te maken, alsook een treu
zelaar, trocarts, souden en artsenijmiddelen, voor
haastige gevallen ten dienste der leden te stellen.
Wilden de werklieden de opmakerij der valsche
deraokraten in den wind slaan, een onderlinge bij
stand voor zieken en een pensioenkas waren on
middellijk ingerichtmaar nu slabbakt men, daar
op zoo kleine gemeente, het grootste paart dient
meê te doen om tot een vereischte getal leden te
komen.
Hercntlials. De machinist, die zaterdag
morgend om 8 1/2 ure den trein deed stoppen voor
de statie van Hertnthals om te beletten dat een
peerd werd verongelukt, werd door den schok tegen
den achterwand van zijn stoomtuig' geslagen.
De ongelukkige is tengevolge van dit ongeval in het
gasthuis te Antwerpen opgenomen.
Vergunningsrecht. M. Moyart, katho
liek afgeveerdigde van Doornik, heeft een voor
stel ingediend, strekkende om het vergunnings
recht op drankslijterijen, ingesteld door de wet
van 1889, eenvoudig af te schaffen in gemeenten
beneden de 40,000 zielen.
Namen. Zaterdag avond botste in de statie
van Namen een manceuvermachien op een koop-
warentrein, komende van Schaerbeek. De schok
was zoo hevig dat de twee lokomotieven en eenige
wagons volkomen vernield werden. De stokers en
de mecaniciens kwamen er gelukkig met eenige
lichte verwondingen van af.
Th lenen, Verleden Dijnsdag, rond 7 ure
's avonds, kwam een karreken, waarop twee boeren
met een kalf hadden plaats genomen, de Augustij
nenstraat afgereden.
Eensklaps schoof dit laatste van den trio het
rijtuig af, en kwam op de kasseide te recht. De twee
anderen, niets bemerkt hebbende, reden gerust
voorts.
Een voorbijganger die het ongeluk van dit arm
zalig kalf gezien had, begon de pachters na te roe
pen dat zij hun beest verloren hadden. Maar de
slimme boeren, misschien denkende dat zij te doen
hadden met 'nen kluchtigaard, of 'nen gemasker-
den die hen meende op stoopen te trekken, wilden
voor den duivel maar niet omzien. En hoe meer de
redder van het kalf schreeuwde, hoe geruster reden
DOOR
IP^TTYTT, priester.
7 -))))§((((-
De ietwat bedronken stem van den lezer liet niet toe elk
woord even goed te verstaan. Voor zooveel ik mij herrinner
was er daar spraak in van den oorlog aan de Republiek.
Waarom willen de Franschen de gansche Wereld verove
ren en hervormen vroeg zich het blad af Omdat zij wat
lachen met de ziel en slechts, uit ij dele glorie, de machtheb
bers dezer aarde benijden. Zij hebben dingen omvergewor
pen, die sinds onheugelijke tijden gevestigd zijn ze willen
van den adel niet, alsof de adel niet het wezen der dingen in
den hemel en op de aarde was alsof 't niet vast stond dat
onder de menschen de eenen geboren worden voor de sla
vernij en de anderen voor de heerschappij alsof men niet
zelfs in de natuur deze orde gehandhaafd zag immers, het
mos staat onder 't gras, 't gras onder de struiken, de strui
ken onder de boomen en de boomen onder 't hemelsch ge
welf. Eveneens zijn de boeren onder den burgerstand, de
burgerstand onder den adel der rechterlij ke macht, de adel
der rechterlijke macht onder den adel 'van den degen, de
adel van den degen onder den koning, en de koning onder
den paus vertegenwoordigd door zijne kardinalen, aartsbis
schoppen en bisschoppen. Ziedaar de natuurlijke orde der
dingen. Al speelt men nog zoo op zijnen poot nooit zal een
distel zich kunnen verheffen tot de hoogte van eenen eik.
Hier onderbrak een venijnig gegrinnik van Cannaert de
lezing.
Zoo, ge komt het te hooren. Niets voor het volk, alles
voor den adel. Wie ketellapper, boomsnoeier, greppelkui-
scher of boerenknecht geboren is, kan in alle eeuwigheid
der eeuwigheden amen, van vader tot zoon, maar gerust
ketellapper, boomsnoeier, greppelkuischer of boerenknecht
blijven. In plaats dat de Republiek van smidszonen maar
schalken maakt, gelijk Kleber, en rechters van komedie
spelers, gelijk Tallien, als zij maar talenten hebben en wils
kracht. n
Ge kunt denken hoe zulke taal dat volkske meêvielros
se Jan trok de dunne lippen op eene dubbele rij scherpe
witte tanden open, net lijk een doghond die .de lucht van
eene hespenknuist geriekt.
Maar 't ging er wat krasser aan toe wanneer Cannaert
den oorlog aan de Republiek begon voor te lezen.
De Republiekeinen hebben nu en dan eenen kortston-
digen bijval genoten, maar waar ligt dit anders aan tenzij
aan de verbazing welke zij de heele wereld door veroor
zaakt hebben door hunne waarlijk ongeloofelij ke vermetel
heid. Door alle gevestigde leerstellingen te loochenen heb
ben zij de weiddenkende lieden overbluftdaar hebt ge de
eenigste reden waarom zij dat alles onderste boven hebben
kunnen gooien. Gelijk het soms gebeurt, dat men eenen os,
ja zelfs eenen stier op eens ziet stilstaan en wegvluchten op
't zicht van eenen aardmol, die plotseling uit zijn hol vóór
den dag komt, zoo zien wij onze soldaten verwonderd in
verwarring gebracht. Maar is de eerste verbazing voorbij, o
ik ben er zeker van, dat onze generaals, dat ons braaf en
godsdienstig volk dat samenraapsel van vermetele aardmol-
len terug in hunne onderaardsche duisternissen zullen
stampen, n
Tot hiertoe had Cannaert er zich bij bepaald te lachen,
als hij het woord Republiek uitsprak doch hij wond zijn
eigen zei ven hoe langer hoe meer op. Op dit oogenblik ver
anderde zijn voorkomen geheel en al, zijn voorhoofd werd
één rimpel, zijne kleine, grijze oogen fonkelden als die van
eene blazende kat. Hij sloeg ineens de beide handen om het
vierkant stuk papier, verfrommelde het in eenen bal en
scheurde het aan duizend stukken. Er kwam eene golvende
de boeren voorts, met een glimlachje op de lippen,
als wilden ze zeggen die burgor meent dat wij
ons tot zijn plezier zullen omkeeren En men
had schoon te roepen pachter, ge verliest uw
kalfhet diende tot niets.
En dat duurde zoo tot dat een officier de boeren
om zoo te zeggen met geweld dwong te blijven
stil staan.
Maar om dan hun gezicht te zien en ze vol
schaamte hun uitgestrekt kali zien ter hulp te
loopen, ja, dat was geld waard.
Dat er intusschen veel volk bijgekomen was, dat
eens hartelijk lachte op de kap der twee boeren,
is wel te verstaan. Van geheel den Vastenavond
heeft niemand in de Augustijnenstraat meer gela
chen, bij het zicht van het tooneel der boeren met
hun kalf.
ZONDAGRUST. Zondag aanstaande zal de
Apotheek openblijven van M. August Renneboog
in de Nieuwstraat.
ONTDEKT. De policie heeft de vrouw ont
dekt van het kind, dat Zondag avond, aan de
kazern, door twee damen gevonden werd. Rech
terlijke vervolgingen zijn tegen haar ingespannen.
OVERREDEN. Zaterdag namiddag, rond
den tweeën, is het 5jarig kindje van Frans De
Winne, brouwersgast, in de Hovenierstraat door
eene slachterskar overreden. Het slachtoffer, erg
aan het hoofd gekwetst, werd verzorgd door den
doktoor Hertekant.
GEVALLEN. Vrijdag avond, rond 5 uren,
viel de 7jarige Desiré De Moor in de Vrijheid
straat, in de putten der onderaardsche goot, die
men er aan 't delven was het kind bekwam er
ge verwondingen aan het hoofd.
De bijval der velos F.N. met ketting is zeker
verleden jaar zeer groot geweest, maar deze der
Chainless (zonder ketting) zal, te oordeelen naar
de ontvangen bestellingen nog veel grooter zijn.
Z©u dit anders kunnen? Goede, kloeke machien,
licht, goed rollende, knap afgemaakt... en de waar-
borg.
Elke kooper van een rijwiel te Gentof gelijk waar
mag zich alle beschadigde stukken kosteloos doen ver
vangen door gelijk welken agent in Belgie.
F.N. N° 1 trs. «50. F.IV. Luxe fr. 300.
Cliainless (zonder ketting) met Dunlop, frs. 400.
/os. Htumt'ti- IVin Heep, 16,
€ieni. Agenten voor AalstAmédée Corael,
Groote MarktGust. Leveau, mecanicien, Vaart-
kaai Vict. Segers, mecanicien, Leopoldstraat, 61;
Kam. Schotte, mecanicien, te Sottegem en Aalst.
VAN DEN
Donderdag avond rond 6 ure was M. Félix Faure,
président der Fransche Republiek, werkzaam in
zijn cabinet, met M. Le Gali. In eens zegde hij
Ik ben moede En eenige stonden later Ik
ben verloren. Men ging in allerhaast de E. H.
Pastor van de Madalena roepen, binst dat men M.
Faure in zijn bedde legde.
De dood scheen niet onmiddelijk, ook de pastor
vertrok. Rond 9 1/2 ure verergde de toestand van
den zieke zoodanig dat men in allerhaast om de
pastor liep. In de straat werd de E. 11. Renaud
ontmoet, die den stervenden de generale absolutie
toediende.
Om 10 ure gaf de Voorzitter der Fransche Repu
bliek den geest, in tegenwoordigheid van Mevrouw
Faure, zijne echtgenoote, Juffrouw Faure, zijne
dochter, en M. Berges. Zijne laatste woorden wa
ren Ik vergeef aan al dezen die mij kwaad gedaan
hebben.
HI. Felix Faure
Geboren te Parijs, waar zijn vader stoelmaker
was, den 30 Januari 1841, begon hij er zijne stu
diën. In 1855 vertrok hij, ten gevolge van den
brand van het werkhuis zijns vaders, naar Beau-
vais en vandaar naar Amboise, alwaar hij het
ambacht van huiden vetter aanleerde.
beweging in de luisterende menigte. Allen waren recht
gaan staan, hunne beenderige wangen vertrokken. Can
naert rekte zich doodsbleek uit zoo lang als hij was, sloeg
de armen omhoog als eene gier de vlerken vooraleer zij hare
prooi bespringt en riep met eene stem die heel het pleintje
door weergalmde Leve de Republiek Nauwelijks had bij
dat geroepen of allé de anderen zwaaiden met de roode
muts in de lucht en herhaalden als in koor Leve de Repu
bliek 't Was vervaarlijk om zien en hooren. Ik kreeg een
gevoelen als van iemand wien men eenen emmer ijskoud wa
ter over de ruggegraat giet en in droevige gepeinzen keer
den ik en vader weer huiswaarts toe.
Geregeld iederen zondag vergezelde ik vader naar de
hoogmis. Dit was eene oude gewoonte van zijne ouders af
geleerd welke hij mij wilde overzetten. Hij was altijd de
eerste van ons tweeën veerdig. Mij dunkt, ik hoor hem nog,
terwijl ik op mijn kamerken naar muts oi" das zoek, bene
den met den rieten gaanstok tegen de trapleuning bonken
Hé, trutselaar, waar blijft ge Hoort ge niet dat het
voor de derde maal reeds klept
In vier sprongen ben ik naar beneden. Deftig en wel aan
de hand van vader steek ik het marktplein over. Dag,
mijnheer Hoeven, klinkt het van links en rechts. u Ha,
dag Peer, dag Jan, dag Lotje, groet vader minzaam tegen,
want hij kent Jan en alleman van ze te zien in den winkel
Trinet de waschvrouw bewaart onze stoelen, altijd op de
zelfde plaats, achter den derden pijler. Vandaar verstaat
vader den pastoor best, als deze 't woord Gods verkondigt.
Heel methodisch zet hij hoed en gaanstok af, veegt de
glazen van zijnen bril droog en haalt den zwaren kerkboek
met koperen sloten uit de slippen van den blauwlakenschen
jas. Wat mij aangaat, ik kijk eerstin de ronde, God wille
het aan de jeugd vergeven of Koo Teunis, Frans Goe-
dertier of een ander van de maatjes ook reeds daar is. De
bevende stem van den ouden pastoor Widlaer' trillert het
Gloria in Excels is uit, waarop oninic; •■lliji;.'.uirboven op
Iu 1865 huwde hij Juffrouw Belluot, dochter van
den burgemeester van Amboise, -en ging naar den
Haver zijne nijverheid voortzetten. In verscbillige
veldslagen, tijdens den oorlog van 't jaar 70 onder
scheidde hij zich door zijne moed en zelfsopoffering.
In 1871 ontving hij het kruis van het eerelegioen.
In 1881 wierd hij volksvertegenwoordiger geko
zen, 1893 werd hij minister van 't Zeewezen, en in
1895 tot voorzitter der Fransche Republiek ver
heven.
De gevolgen van die dood
M. Dupuy, voorzitter van den ministerraad heeft
in den nacht zelf van vrijdag met de voorzitters van
Kamer en Senaat vergaderd.
't Is de derde voorzitter die M. Dupuy tijdens
zijne opvolgentlijke bedieningen als kabinet
overste ziet verdwijnen.
Hij was Kabinetoverste toen M. Sadi Carnot
vermoord werd, was.het ook als M. Casimir Périer
als voorzitter aftreedt, en is het nu nog bij de schie
lijke dood van M. Faure.
De kicziug van 1H. Loubet.
De zitting van het Congres is nogal woelig ge
weest. Ten 1 ure verklaarde M. Loubet de zitting
geopend hij werd op verscheidene banken geest
driftig toegejuicht, terwijl eenige leden der rech
terzij riepen Juicht niet te gauw, wij zullen
straks stemmen.
Eene hevige woordenwisseling had plaats tus
schen MM. Baudry d'Asson en de Soubeyran, doch
de linkerzij overheerschte hunne stemmen met het
geroep Leve M. Loubet I leve de Republiek
De stemming begon onmiddellijk. Eenige der stem
mers wilden van op de tribuun het woord voeren,
doch de voorzitter verbood het hun M. Deroulé-
de moest met geweld van de tribuun getrokken
worden. In de dagbladtribuun was men hevig aan
het twisten.
Ten 4 ure werd de uitslag der stemming afge-
koudigd. M. Loubet is tot president gekozen met
483 stemmen tegen 270 gegeven aan M. Méline,
die nogtans van de kandidatuur had afgezien en
zelf met open briefje voor M. Loubet gestemd had.
Er waren -50 stemmen uitgebracht op verschillende
andere namen.
M. Loubet, de nieuwe president, is te Marsanne,
in het departement der Drome, geboren op 31
december 1838. Sedert 1870 is hij meier van Mon-
télimar. In 1876 werd hij afgevaardigde gekozen,
en in 1885 tot senateur. Hij is verscheidene kee-
ren minister geweest en zijn naam werd genoemd
tusschen de politiekepersonnagies in het Panama
schandaal betrokken. Er werd nogtans niets stelligs
tegen hem bewezen en in 1896 werd hij tot voor
zitter van den Senaat gekozen. Hij behoort tot de
radikale partij. Niettemin heeft hij als minister
door de Kamer eene wet tegen de anarchistische
ophitsingen doen stemmen.
TflPfTPm - Asschewoensdag was het
AkicgvJiii.» militieloting voor de jon
gelingen der omliggende gemeenten. Gelijk altijd
groot lawijtmaar geen gevecht noch gekijf. God
dank, maar ook dank aan de wijze raadgevingen
van menige heeren Pastoors en dank ook nog aan
de voorzichtige maatregelen der burgerlijke over
heden genomen, is er alles wel vergaan. Zeker,
groote blijdschap, maar ook veel verdriet. De lo-
tersdagen brengen zulks natuurlijk teweeg.
Algemeene Uitslag
1. Idegem, o in op 12 loters.
2. Gremmingen, 3 in en 3 uit.
3. Nieuwenhove Gustaaf Machtelings is eruit;
Mignon is er in, maar vrij van dienstOscar Roo-
sens in en goed voor soldaatEmile Van Cauwe-
laert, student in het Collegie van Geerardsbergen,
goed uit.
4. Onkerzele, 2 of 3 in op 13 loters.
5. Santbergen, 6 in op 14. Op wijk Louscht, 3
familieleden kozijns alle 3 soldaat.
6. Viane, op 17 zijn er zeker 2 in en als 54 een
goed nummer is, dan zijn er 15 uit.
7. Voorde is ongelukkig Op 13 loters zijn er 10
in, waaronder een student van 't Collegie van Gee
rardsbergen.
8. Waerbeke. Er lagen nog 4 nummers in den
trommel als Waerbeke moest loten. De 3 eerste
uit en de vierde nr 39, bleef voor Van Vreckom,
zoon van Jacobus, liggen. De jongen is soldaat.
't hoogzaal, de baszanger Toon Vergauwen een paar kaken
openzet als een blaasbalg, en antwoordt dat de ruines er
van rammelen in hun looden riggels.
Hoe verwonderd keken wij niet op, vader en ik, toen wij
den zondag na het hierboven vermelde tooneel in den Mo
riaan onze stoelen in de kerk bezet zagen door Nante Tiere
en de Luis. Trinet deed ons uit de verte wanhopige teekens
dat het haar onmogelijk geweest was die onbeschofterikken
rede te doen verstaan. Rondom hen stonden een aantal gas
ten van hetzelfde allooi, kerels die anders net zooveel van
de kerk houden als een gezond mensch van tandpijn aan
eene kermistal'el, en nu, lang voor dat de mis eenen aan
vang nam, eens andermans plaats inruimden. Voorzeker
daar school iets onder, maar wat Vader zei niets het was
echter gemakkelijk om zien hoede uitdagende houding
dier rakkerts de algemeene verontweerdiging gaande
maakte.
De consecratie ging beginnen. Daarboven, in de plechtige
zondagstilte klepte het schelleken in kort opeenvolgende
noten het plechtige oogenblik over 't dorp uit. Allen, met
neergeslagen oogen, lagen wij gebogen over onze stoelen,
wachtend op den zegen Dezer die komt gebenedijd in den
naam des Heeren'' toen plotseling de twee zijvleugelen van
het kerkportaal met groot geweld openvüegen en eene
krachtige mansstem, 't kommando uitwerpt van
Allen binnen blijven, niemand uitgaan 1
Natuurlijk bracht dit alles geene kleine opschudding on
der de geloovigen te weeg. Eenige vrouwen vielen kwalijk
kinderen gingen aan 't huilen. Alleen de bende schooiers
voor den predikstoel scheen niet het minste verwonderd.
Ze grinnikten zelfs van plezier, ondeugend naar elkaar knip-
oogend, als mannen die van de knepen wisten en om eens
anders bloodheid in de vuisten lachten.
(Wordt voortgezet
