KRUGER. DE VOLKSOPTELLING. jBHrukker-Hlttgener 3an Öan ttuftel, ü&ptUeitroat, T3, te 2lalöt. GELUKKIGE JOOS Dood van Baron Osy van Zegwaart. Officieel Vlaamsch. Het zwaard van Damocles. g6n' Abonnementsprijs voor gansch België, franco te huis, 2.50. Voor de vreemde landen, 5,00. 5 centiemen het nummer. Pakken en brieven hoeven vrachtvrij toegezonden te worden.Alle briefwisselingen moeten den dijnsdag avond op onze bureeien toege komen zijn, het blad den woensdag avond ter pers gaande. Ongeteekende brieven wor den in de scheurmand geworpen. Alle postbureelen ontvangen inschrijvingen, op alle tijdstippen van het jaar. De onkosten der kwijtingbriefjes zijn ten laste van den be stemmeling. Men gelieve, bij verandering van woonst, het juist terechtwijs te zenden. DIT BLAD VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG. 6" JAARGANG. jiOMMER Aalst, den 15 December van het jaar 0. H. 1900. Vonnissen - 1 frank den kiemen regel. Aankondigingen tusschen de nieuwstij dingen 20 centiemen per regel. - Aankondigingen op de f bladz. 10 centiemen den mSSl-l Annoncen op de 4" Wadende worden berekend volgens plaatsruimte. Voor de ad'vertentiên buiten de provincie Oost-Vlaandoren, zich uitsluitend te wenden tot betO ticede Publicité, Sue de la Madeleine, Brussel. De geabonneerd™ hebben het recht een maal ver jaar eene annonce van 5 regels te plaatsen, die viermaal achtereen volgens zal verschijnen. Ruchtbaarmakingen in te zenden voor 's Maandaags. De oude man, de grijze held van Transvaal, is op Euro- peeschen bodem getreden. Wees welkom, groote zielwier leven en streven gedurig was de vrijheid van uw volk te behouden. Ons hart vervult zich met weemoed, als wij op dien on- gelukkigen grijzaard denken, die smeeken komt bij de machtigen dezer wereld, om een arm, vervolgd volk te hel pen en te bevrijden van zijne verdrukkers. Maar eilaasbij wien gaat hij aankloppenBij deikzuchti- gen dezer wereld, die glimlachen bij het woord rechtvaardig' heid of menschenliejdcj en als hoogste deugd slechts het bedrog aanschouwen.... Weinig hoop koesteren wij, dat de reis van den braven Kruger de eene of andere mogendheid zal bewegen, de zaak der vervolgde Boeren in handen te nemen, om ze uit de klauwen der roofzuchtige Engelsche millioennairs te red den. Doch met Kruger hopen wij in God, die den rechtveerdi- ge wel op de proef stelt, doch hem ook ondersteunt en soms op wonderbare wijze ter hulpe komt Laat ons hopen dat Hij de Boeren niet verlaten zal, en hulp en redding zenden zal aan dezen die zoo moedig strij den, zijne lofzangen zingende, en slechts gedwongen hun bloed storten voor het behoud van een der heiligste rechten der ménschën: De Vrijheid Hoe dikwijls zegt gij niet van .iemand die eene plaats heeft aan den Staat Uit is een gelukkige joos Als hij oud is, heeft hij een goed pensioen. Hij moet niet schrik ken, zooals wij, tegen dat zijne oude dagen hem niet meer zullen toelaten den kost te verdienen. Degenen die dit zeggen, hebben gelijk, want inderdaad, diemenschen zijn gelukkig, Zij zijn niet bevreesd voor hun nen ouden dag, maar verlangen naar het oogeSblik, dat zij van hun pensioen zullen genieten, om dan in rust, zonder bekommernis, hunne oude dagen te kunnen slijten. Men vergeet niet dat die menschen, die gij zoo gelukkig noemt, dit pensioen hebben moeten verdienen door onge veer 3,50 fr. voor iedere 100 fr. die zij jaarlijks wonnen in de pensioenkas te storten. Wie dus een jaargeld van 1200 fr. verdiende, moest 12 maal 3,50 fr. laten afhouden voor zijn pensioen. Dit maakt te zamen 42 fr. Welnu, met 42 fr. 's j aars kan eenieder zich een schoon pensioen verzekeren, als men maar wil. Er is maar dit verschildat Staatsbedienden moeten voor hun pensioen storten, de andere menschen mogen storten, maar vele doen het niet. Zij denken 't is nog zoo ver van huis. Weihoe, met een franksken per maand kan men zich een goed pensioen aanschaffen, en men verwaarloost Voorze ker, zulke menschen zullen 't later beklagen. Daarbij, hetgeen men in de pensioenkas stort, gaat nooit verloren. Sterft men, dan wordt het geld aan de naastbe- staanden terug gegeven. Heeft men begonnen te storten en men zou door de eene of andere omstandigheid belet zijn voort te gaan, 't zij voor goed dat doet er niets toe. Volgens de som, die men gestort heeft, trekt men pensioen. Men zou bijvoorbeeld in zijne jonkheid gestort hebben, zoodat men recht had op een pensioen van 300 fr. Daarna zou men 10 of 20 jaar uit het land gaan en naar niets meer omzien. Welnu, op den tijd, dien men voor het genieten van zijn pensioen bepaald heeft, heeft men zich, maar aan te bieden, en de Staat betaalt u alle jaren 300 fr. Is dit niet schoon Nog wat anders. Men heeft b. v. gevraagd om op 6ojari- gen ouderdom gepensionneerd te worden, maar me» krijgt vroeger een ongeluk. Zoodat men zijnen kost niet meer kan verdienen. Welnu, dan krijgt gij onmiddellijk het pensioen, waarop men recht heeft. i" Uw geld gaat niet verloren, het wordt eruggeveven zoo men sterft. 2° Uw geld of pensioen kan nooit wegens schuld aange slagen worden. 30 Gij zijt niet verplicht onafgebroken te storten. Gij moogt uwe stortingen onderbreken zonder iets van uwe rechten te verliezen. 40 Wordt gij onbekwaam om uwen kost te verdienen, 'tis gelijk op welken ouderdom, zookrjjgtgij seffens het pensioen, waarop gij recht hebtï Wordt gij oud, dan zijt gij een rentenier die alle dagen met een stokje onder den arm, kan gaan wandelen. Werklieden, jonge lieden, jonge meisjes, denkt daarop na. Zorgt voor uwen ouden dag. \\',at is toch een frankje per maand Hoevele franks worden er niet nutïfeloos verkwist Ouders, indien gij uwe kinderen lief -jfiebt, indien gij verlangt dat zij later deftige menschen worden, laat ze dan als lid inschrijven dej' pen sioenkas. De kinderen mogen met 5 centiemen per week storten. Dit zal hun geen groc* pen sioen opleveren, maar zoo krijgen zij de gewoon te van te sparen, en later wanneer zij ze! geld zullen verdienen, zullen zij uit eigen beweging voortgaan. Een droevig nieuws, sinds eenige dage*, ver wacht, is ons Donderdag toegekomen. M. de Garon Edw. Osy de Zegwaert, gouverneur der pr^incie Antwerpen, is woensdag avond om halt twaalf, op zijn kasteel te Hoogboom, in den ouderdom van 68 jaren en 7 maanden godvruchtig in den Heer ontslapen. Dit overlijden zal niet alleen in de stad Antwerpen, maar in gansch het land, met droef heid vernomen worden, want met baron Osy de Zegwaert verdwijnt een der meest populaire figu ren des lands. De achtbare en diepbetreurde gou verneur heeft zich op zijne bestuurlijke loopbaan niet alleen verdienstelijk maar oprecht bemind we ten tc maken, zijne bekwaamheid en zijn karak ter, de manier waarop hij zijn ambt waarnam, hebben hem de algemeene symphatie van eenieder doen verwerven. Zijn afsterven zal in de geheele provincie als een onherstelbaar verlies worden aanzien. In de statiën, aan de winketten waar men de kaartjes geeft, heeft men het woordje u Plaatsbe wijzen geschilderd, dat is weêr een nieuw vlaamsch woord komende uit den koker van eene bureelratVroeger las men op zelfde plaats Reiskaartjesen dat verstond iedereen, maar... nieuwe meesters, nieuwe wetten Vraag ne keer aan een eenvoudigen mensch, in de statie, of hij zijn Plaatsbewijs al heeft, en hij zal u bekijken als wou hij zeggen Mijnheer, ge zijt gij'zelf niet wijs! Maar spreek hem van een Reiskaartje en hij zal u zeggen Zie, mijn heer, hier is 't mankeert er iets aan De ernstige aandacht dient geroepen te worden op de mogelijkheid, dat er zou kunnen misbruik gemaakt worden van de opgaven, die bij de aan staande volksoptelling moeten gedaan worden, aangaande de talen, door de inwoners gesproken. De tekst der bulletijns, waarmede de volksop telling gedaan wordt, laat ongelukkig niet toe, wel ke de moedertaal of liever de gewoonlijk gebezigde taal der ingeschrevenen is vlaamsch, fransch of duitsch. Er bestaat nochtans een middel om die leemte zooveel mogelijk aan te vullen. De opnemingsbul- letijns zijn in beide talen gedruktden eenen kant vlaamsch, den anderen kant fransch. Welnu, gansch het vlaamsche land door, zal men wel doen enkel te antwoorden op den vlaam- schen tekstof, indien de belanghebbende zelf den bulletijn niet invult, den agent, met de optelling gelast, te verzoeken bij de inschrijving den vlaam- schen tekst te gebruiken. De agenten zijn verplicht aan dit verzoek te voldoen. De Vlamingen, in het Walenland verblijvend, moeten hetzelfde doen, en wanneer er daar wel op gelet wordt, wanneer er een streng toezicht uitge oefend wordt over de agenten-opstellers, opdat zij hun ambt stipt zouden vervullen, dan zal men eene statistiek van de gebruikte talen bekomen, nauw keuriger dan die welke tot nu toe opgemaakt wer den, en dan zullen wij het schreeuwend onrecht niet meer zien gebeuren, van vlaamsche gemeen ten officieel onder de fransche te zien opschrijven De zaak is van groot belang genoeg, om de aan dacht van al de Vlamingen op te wekken, om hun wel te doen opletten bij de invulling der bulletijns, en de volksoptellers te verplichten hunne taak ge trouw te vervulleu. Oppassen is dus de boodschap 1 En laat ons allen goed in acht nemen van den vlaamschen kant alléén in te vullen. -— In Vlaanderen Vlaamsch I In den ouden tijd leefde een koning, die den naam had gelukkig te zijn. Hij woonde in een schoon paleis, at en dronk lekker en sliep op een donzen bed. Op zekeren dag dat een hoveling Damocles genaamd, dat genoeglijk leven in het bijzijn des konings verhief, gaf deze ten ant woord Kom morgen bij mij op den middag dan zult ge een proel hebben van mijn geluk. De hoveling liet zich geen tweemaal verzoe ken, en op de gestelde uur nam hij tegenover, zijnen meester plaats aan de tafel. Hij at en dronk goed, en dacht al in zijn eigen zoo zou k het alle dagen willen 1 Doch in 't midden van den maaltijd zei de koning Vriend, kijk nu eens naar boven. En wat zag Damocles? Een fijn geslepen zwaard hing recht boven zijn hoofd met een zij den draad was het aan de zoldering vastgemaakt, en alle oogenblikken kon de draad breken Da mocles had opeens zijnen eetlust verloren, en of nu de koning zei Eet nog een brokje, drinkt nog een slokje het wilde den armen Da mocles niet meer de keel af, en blij was hij dat hij mocht opstaan en het paleis verlaten. Zie nu, sprak de koning, dat is het leven van keizers, koningen en regeerders. Voor de oogen der menschen schijnen zij gelukkig, maar de gevaren, die hen van alle zijden dreigen, bene men hun de rust en het genoegen. Vandaar het spreekwoord Een zwaard van Damocles hangt boven zijn hoofd, om te zeg gen Een groot gevaar dreigt hem. Ons, katholieken, hangt thans ook dergelijk zwaard boven het hoofd, en nog wel een zwaard gesmeed en geslepen door de militaristen, name lijk de verzwaring der krijgslasten. De invoering van den persoonlijken dienst plicht, daarna het alleman soldaat en de afschaf fing van de vergoeding van 30 frank aan de soldatendat wordt door onze generaals betracht, vooruitgezet en, wie weet, misschien tegen den wil des volks ook doorgedreven. Reeds is er door de Regeering eene commissie benoemd, met het doel van aan die generaals vol doening te schenken en die hervormingen stilaan in te voeren. Geen plaatsvervangers meer in 't leger I zoo roepen onze militaristen, en wonder genoeg, zoo huilen de socialisten meê, omdat zulks de alge meene gelijkheid schijnt te bevorderen. Wat kan het mij, burgerjongen, toch maken dat mijn gebuur, een rijke heer, zich loskoopt en in zijne plaats een anderen jongeling naar het leger zendt Gelijk hij met zijn geld in eene koets kan rijden, terwijl ik te voet loop gelijk hij een roomer wijn kan drinken, waar ik met een kap per bier tevreden ben, zoo kan hij ook eenen j rempla9ant nemen, zonder dat ik er door lijd. Gelijkheid Prul I Onlangs was een kolonel bij i eenen Kempischen pastoor op logies, en toevallig j viel ook het gesprek over de plaatsvervanging, j De kolonel, natuurlijk, eischte bij hoog en laag den persoonlijken dienstplicht, en beweerde dat j het onrechtvaardig was zijnen dienst door een 1 andere te laten doen. De pastoor was van een ander gedacht. Onder het gesprek kwam de ordannans binnen om de be slijkte laarzen van den kolonel te halen. Dat is zeker de man, die uw laarzen moet poetsen vroeg de pas toor.Jawel, antwoordde de kolonel, dat is mijn ordonnans. E11 doet hij dat stieltje gaarne Zeker, hij wordt er voor betaald. Wel, zoo ging dc pastoor voort, als die man, met uw volle goesting, u remplaceert voor het poetsen van uw eigene laarzen en het voederen van uw eigen paard, dan be grijp ik niet hoe gij er kunt tegen zijn dat andere jongelingen zich laten remplaceeren voor den dienst bij het leger Uw ordonnans wordt betaald om uw werk te doen, hij is uw rem- plajanten de remplapanten worden betaald om in andermans plaats te dienen. Het een is het ander. De koopman heeft klerken en reizi gers om in zijn plaats het schrijfwerk te doen en de bestellingen te ontvan gen de mevrouwen hebben meiden om in hare plaats te wasschen en te koken de eigenaar heeft zij nen rent meester voor het bestier zijner goede ren en zoo, de heele wereld door, staat de eene in de plaats van den an dere, zoo wordt door de rij ken betaald en door de behoeftigen den kost ge wonnen. Met diensten te betoonen en diensten tè ontvangen en te betalen, hangt heel de maatschappij aaneen. Met de gelijkheid, welke de generaals eischen voor den soldatendienst, en met de volstrekte gelijkheid, door de socialisten betracht, zou de wereld binnen kort het onderste boven lig- Wie het met den minderen stand goed meent, mag niet de afschaffing der plaatsvervangers eischen daar door immers wierd voor velen eene bron van inkomsten teniet gedaan. Honderden arme jongelingen zijn er jaarlijks, die voor 1600 franken een anders plaats in het leger innemen. Zij worden bij het leger gekleed en ge voed, beter dan zij aan huis hebben zij ontvangen daarenboven eene groote som, die ofwel hunne ouders in den nood, ofwel hun eigen later goed te pas komt. Waarom hun dat misgun nen Nu reeds loopen er velen rond, die met werken den kost niet kunnen ver dienen dat getal zou elk jaar met honderden aangroeien, indien er geen remplafanten meer mochten zijn. Wat de katholieken nog meer van den persoonlijken dienstplicht afkee ring maakt is dat daarmeê de aanwer ving van de geestelijkheid fel bemoei lijkt wordt. In het begin, ja, zou de wet inhouden dat de seminaristen, die zich tot het priesterschap bereiden, van den soldatendienst ontslagen zijn maar dat zou niet lang duren. Het volk ziet ongaarne dat deze of die klas eenig voorrecht geniet de liberalen en socialisten zouden met alle kracht dat voorrecht zoeken af te schaffen, en niet aarzelen te zeggen Deze of die trekt het priesterkleed aan, enkel om geen soldaat te moeten worden. Ons dunkens zou dat voorrecht niet langen tijd bestaan dan zouden onze seminaristen, aan hunne gebeden en studiën ontrukt een paar jaren in de kazerne moeten doorbrengen, met groot gevaar van er hunne heilige roe ping te verliezen. De seminarian dat is, de huizen van gebed, van studie, van eenzaamheid en versterving, 'zijn de kweekerij voor jonge priesters, maar niet de kazernen. Menig jonge ling, die onder de wijze leiding zijner kerkelijke overheid, rein blijft en in deugd opgroeit, zou in het gewoel dei- kazerne en in den drang der kwade voorbeelden, allicht van den goeden weg afslibberen en de priesterwijding onwaardig worden. Dat willen de katholieke Kamerle den niet, en om dat gevaar af te weren zijn zij over 't algemeen tegen den persoonlijken dienstdat weten even eens de liberalen en socialisten en om

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1900 | | pagina 1