DE ROZENMAAGD
De Modelstad.
Engeland.
De vlucht van PIUS IX.
8e Jaargang. Nr 565.
5 CENTIEMEN HET NUMMER.
Zaterdag 1 Maart 1902.
inschrij
vingsprijs.
Aankondi-
gingsprijs.
Comiteit van bescherming
voor vrijwilligers.
Kunstnieuws.
AboaasmsnOpry* T°o*
uich Belrië, fr»BC0 u
ui, 2.60. Voor ds Tresna-
i laad», 6,00. caa-
irnrn hst nummsr.
akken en brievw hoavaa
•achtvrij toegeiondsn U
orden. Alle briefwi*
,hng«n moeten den dijn*
ig avond op onze bure*
b tuegekomen zijn, hst
ad den woen»d« avond
r pen gaande. Ongeto*
jnde brieven worden in
i icheurmand geworpen.
Alle poitbureelen ent
ingen inschrijringen, op
le tijditippen ran het
n-, De onkoiten der
egtingbriefjes lijn ten
ite Tan den beitemme-
ig. Men geliere, bij var-
Jdering van woonst, het
iitterechtwijs te zenden.
®ruKKfr-BlHgf»er
3«n Öan tlufffl-Sr ®tniit, Aaptlltdraat, 13, tt 3Ul*t.
Vonnissen 1 frank den
kleinen regel. Aankon
digingen tnsschen de
nieuwstijdingen 20 cen
tiemen per regel. Aan
kondigingen op de 3* blz.
10 centiemen aea regel.
Annoneen op de 4* bladz.
worden berekend volgens
plaatsruimte. Voor de
advertentiën buiten de
provincie Oost-Vlaanderen
zich uitsluitend te wenden
tot het OJlce dt Publieité,
Rue dt I* Madeleine, Brus
sel. De geabonneerden
hebben het recht een maal
per jaar eene annonce van
5 regels te plaatsen, die
viermaal achtereenvolgens
zal verschijnen. Ruckt-
banrmnkingen in te zen
den vóór 's Maan daags.
In oris nummer van verleden week betoonden
ij hoede socialisten in Seraing bewijs hebben
:geven van buitengewone vraatzucht in het bin-
inpalmen van vetbepaalde posten, en van die-
sn haat voor al wat van nabij of van verre on-
:n heiligen godsdienst betreft.
Thans zullen wij toonen hoe die dweepers,
:>or eigen beurs zoo overdreven bezorgd, de be
togen hunner medeburgers totaal verwaarloo-
;n.
Van bezorgdheid voor zedelijke belangen kan
ituuHijk geen spraak zijn. Een oprechte socia-
$t gelooft in geen God of in geen ander leven
ij wil op aarde genieten al wat de aarde hem
',ven kan de voldoening zijner dierlijke driften
de wet en het doel zijner handelingen.
Vandaar dat de socialisten een heel ander op-
itting van de zedenleer hebben dan de christe-
sn, en dat zij door het onderwijs in de school,
jor hun boeken en dagbladen, door de vertoo-
ingen in hunne theaters, hunne beestige begrip-
in meer en meer onder het volk zoeken te ver
beidden.
Doch, te oordeelen naar de handelingen van
in gemeenteraad in Seraing, schijnt het dat de
•cialisten ook over de stoffelijke belangen, over
ït financieel bestuur van stad en dorp een heel
idere zienswijze hebben, dan tot nu algemeen
$?'-• ingenomen werd.
Regelmatige invordering der belastingen,
luwkeurigheid in de rekeningen spaarzaamheid
de uitgaven, dat waren tot heden de drie
Dofdvereischlen voor een goed bestuur. Dat wa
in de gebruiken van den ouden tijd, maar de
oode hervormers trekken zich niemandalfe van
e verouderde gebruiken aan.
Elk jaar moet in de laatste maanden door el-
en gemeenteraad de Begrooting voor het vol-
ïnd jaar opgemaakt worden, dat wil zeggen, de
psomming van de vermoedelijke inkomsten en
itgaven. De uitgaven mogen niet hooger stijgen
an de inkomsten, tenzij in buitengewone geval-
:n, zooniet, zou de gemeente den weg van bank
et opgaan.
In Seraing wordt geen begrooting opgemaakt
s dat bij de gemeenteraadsleden aan domheid,
an luiheid of aan moedwil te wijten Daar kan
loeielijk op geantwoord worden. In de voor-
aande jaren moest te dien einde een speciaal
immissaris door de Regeering aangesteld en
oor zijn maandenlang werk door de gemeente
oeibetaald worden. Wij zijn thans in Februari
q van de Begrooting van 't loopend jaar is nog
een spraak geweest.
De tlinke bestuurders dier gemeente van 39000
ielen weten zelfs niet hoeveel de belastingen
oor... het verloopen jaar moeten opbrengen. Zij
ebben in der haast belastingen gestemd en de
pcentiemen verhoogd, maar de contributiebrief
es Ébor het verleden jaar zijn nog niet uitge-
eeld, zelfs niet opgemaakt
Hoe 't met de gemeentekas uitziet, weten zij
00min als ik en gij. De rekening voor het jaar
900 is nog niet gemaakt Dit alleen weten zij
n zullen de gemeentenaren van Seraing binnen
ort in hun beurs ook voelen, namelijk dat zij
iet een groot te kort zal sluiten en dat bijgevolg
oogere lasten zullen geheven worden
Dat is overigens de eerste maal niet. Op die 6
iren van socialist bestuur it zooveel geld door
deur en venster gesmeten, of beter gezegd, in den
zak van vrienden en neven overgesprongen, dat
reeds verscheidene malen de lasten verhoogd
moesten worden.
In 1899 werden de opcentiemen met 60,000 fr.
vermeerderd, en de nieuwe belasting op het in
komen die voo? 1901 gestemd werd, was geschat
op ruim 130.oóo franken.
Hadden de burgers van Seraing nu nog maar
waar voor geld Doch voor al de meerdere uit
gaven, welke zij doen, voor al de nieuwe lasten
die op hen drukken, oogsten zij slechts de be
spotting der omliggende gemeenten. Geen enkel
aanzienlijk werk is in de laatste 6 jaren onderno
men of uitgevoerd verbetering en kasseiing van
wegen, oprichting van nieuwe scholen, verfraai
ing van de gemeente, alles blijft uitgesteld. Voor
een school, die hoogst noodzakelijk was, werden
twee danszalen gehuurd In die gewezene dans
zalen wordt les gegeven, en zoo ontsnapt de ge
meente voorloopig aan de verplichting van een
nieuwe school te bouwen, en zoo ontvangt de
verhuurder der danszalen, een brave socialist,
een rijke vergelding.
Eerst gezorgd voor Oom en dan voor Ooms
kinderen, denken de socialisten, en terwijl zij te
ren en smeren, laten zij de schulden openstaan.
De maatschappij van electriciteit vindt 80.000 fr.
goed voor het aan de gemeente geleverd licht
de godshuizen van Luik eischen nog 20.000 fr.
voor het onderhoud der arme zieken van Seraing
een aannemer wacht sinds jaren op de uitbeta
ling eener oude schuld van 80,000 fr., en krijgt
bij elk aanzoek voor antwoord Morgen terug
komen.
Zou gaat het in de modelstad Seraing, die se
dert 6 jaren door socialisten bestuurt wordt en
nu de bes- uurders niet meer weten van wat hout
pijlen maken, geeft Napoleon Smeets, die het
heele boeltje dreef, zijn ontslag van schepene en
laat zijn vrienden aan hunne onmacht over hij
trekt er van door, bang voor de schande, bang
ook wellicht voor een buis in de naaste kiezin
gen.
Indien de socialisten, waaronder een Smeets
volksvertegenwoordiger niet bekwaam zijn 6 ja
ren lang een gemeente te besturen en binnen dat
korte tijdsverloop zooveel schulden maken, wat
teleurstellingen, wat rampen staan dan België te
wachten, moesten die verwaande dwarsdrijvers
ooit het roer des lands in handen krijgen Dan
zou Belgenland een nieuw Schrikbewind beleven
en op luttel tijds vrede, nijverheid en welvaart
zien ten ondergaan.
De Katholieke Jonge Wacht
van St-Nikolaas heeft cene iurich-
ting tot stand gebracht, waarvan
veel, heel veel voor de toekomst
te verwachten staat.
't Is een edel werk dat wij ten
voorbeeld stellen aan de andere
►gemeenten en steden.
De werking van 't comiteit bestaat hierin
Het Comiteit gelast zich niet met het aanwer
ven van vrijwilligers, maar stelt zich ten dienste
▼an hen die in het leger als vrijwilliger zouden
willen dienst nemen.
Met de meeste bereidwilligheid en de grootste
bescheidenheid zullen de aspiranten-vrijwilligers
alsook de ouders, inlichtingen kunnen nemen over
de Toorwaarden en de voordeden van den vrijwil-
Jigersdienst.
Zoohaast een jongeling als vrijwilliger is inge
schreven, zal het comiteit hem onder zijne bescher
ming nemen.
Het zal zorgen dat hij by het leger onder de bés
te voorwaarden ingelyfd worde.
Gedurende al den tijd dat de jongeling bij het
leger is ingelijfd, zal het Comiteit met hem en zij
ne ouders in betrekking blijven het zal zorgen dat
hij, in zijne ledige uren, zich deftig kunne verma
ken en dat hy, in zijne tijdelijke verblijfplaats,
vrienden en kennissen vinde, die hem met goeden
raad eu daad zullen bijstaan.
Aan de jongelingen, welke met het Comiteit in
betrekking staan, zullen, in evenredigheid van
hun gedrag en in verhouding der 'inkomsten waar
over het Comiteit zal kunnen beschikken, bijpre-
miën verleend worden. Die premiën zullen, na
goeden diensttijd aan de ouders of den jongeling
uitbetaald worden.
Eens de diensttyd voorbij, eindigt de bescher
ming niet. Het Comiteit zal zich dan, zoohaast
mogelijk, in betrekking stellen met wieu 't be
hoort, om aan den afgetreden miliciaau eene be
diening te bezorgen dien zyn verder bestaan ver
zekert.
Volgeerne zal het Comiteit zich ook gelasten
met bescherming te verleenen aan de jongelingen
door het lot tot den legerdienst geroepen. Dit wan
neer de ouders zulks verlangen zouden.
Het Comiteit beoogt door zijne werking een dub
bel doel 1° Het wil de vlek, die aan den naam
van vrijwilliger kleeft, wegnamen en zoo medehel
pen om de inrichting vaneen vrijwilligersleger, dat
door alle weldenkende uMjhschen betracht wordt,
te verhaasten.
2° Het Comiteit wil, door zijne bescherming,
het gevaar van den legerdienst, zooveel het kan,
wegnemen.
Heel de werking van het Comiteit is geregeld
naar de voordeelen welke do nieuwe den soldaat
toekent. Wie volgt het eerst dit voorbeeld
Engeland heeft sedert twee jaren zijne eer ver
loren, het verliest dagelijks zijn blood, en waar
het nochtans pootvast zich aankleeft zijn geld.
Het had de onkosten van dezen oorlog op 1450
millioen gerekend nu beloopen zij op heden tot
het cijfer van 2325 millioen fr.
De oorlog kost doorgaans 37 millioen en half
per week, zijnde bij de 5 millioen en half per dag
of 222,000 fr. per uur of 3700 fr. per minuut
Het is te voorzien dat 1902 nog een merkelijke
vermeerdering van verkwistingen zal te weeg
brengen, de oorlog nog verre van geëndigd zijn
de.
De oude Kriiger had gelijk te zeggen dat de
Engelschen, indien zij de Boeren ooit kwamen
te overwinnen, het met eenen prijs zouden beta
len die de wereld zou verwonderen.
Bij die vreeselijke gelduitgaven valt te voegen
de onberekenbare schade door den oorlog aan
den handel toegebracht.
Engeland zal nooit de rekening kunnen maken
van de verliezen, die het door de verblindheid
zijner bestuurders in den oorlog tegen de Boeren
gedaan heeft
Inderdaad.
De optelling van zijnen koophandel bewijzen
dat, in 1901, terwijl de inkomsten van vreemde
koopwaren verminderden van 20 millioen, de
uitvoer van de Engelsche voortbrengsels ook ge
vallen is van 13,076,879,075 fr. gedurende het
vorige jaar tot 7,012,472,225 fr. gedurende het
jaar dat komt te eindigen.
Zoo dus, op één jaar, eene vermindering van
6 duizend millioen fr. voor de Engelschen koop-
handel 111...
Het is ruim 25 jaar geleden, dat Rewe Ver-
uianderc voor het eerst als kluchtzanger, ver- J
tolker zijner eigen werken, optrad.
Sinds dichtte en componeerde hij een vijftigtal I
liederen, waarvan de drij laatste eerlang het licht
zullen zien.
In hoaderd plaatsen van Vlaamsch België trad
hij op en verschafte ontelbare toehoorders verzet
en genoegen, zonder ooit de goede zeden of de wel-
voegelykheid in iets te kort te doen.
Een comiteit, tot stand gebracht, met het in-
zichr den dichter-componist vertolker te vieren,
stuitte op eene formeele weigering van zijnent-
wege.
Alleenlijk stond hij ons, op onze vraag, den ei- j
gendom zijner drie schoonste liederen af, om die
tot eene goedkoope uitgaaf aan te wenden.
Iiij dus, die tfeuea frnnk iu postzegels tot den
schrijver van het komiteit stuurt, ontvangt eerst
daags Liefdezang (1* Communielied) Leo 't hou
ten been (ballade) en Juffer Maan (kluchtlied).
De uitgaaf zal goedverzorgd, het formaat dit
van eeoe gewone romance zijn. Buiten de inschrij
ving zal de prijs drie frank bedragen,
Men schrijft ook in ten bureole van dit blad.
Later zuilen de bijtreders verzocht worden hunnen
naam op een daartoe bestemd album te zetten.
Vooe het Comiteit:
De Schrijver,
Lwnie Herman.
MixiiLvm.
VlMODM
Verhaal uit de Fransche Revolutie
DOOK
Petras TAN Nl'FIEL.
Om welke reJen zou Lodewijk, die kolonel bij
e ruiterij is, het leger der prinsen verlaten en
ijn broeder, een zeeman, vervoegen En dan, hoe
pint ge eene zoo schielijke thuiskomst klaar
iou hij in zee steken om hierlangs te komen We
ijn wel ver van eene have, en ik zie niet...
Verschooning 1 antwoordde M. de Boisdesma-
es glimlachend. Deze zonderlinge veronderstel
ing zal u weldra verstaanbaar worden gemaakt,
ndien ge my laat uitspreken éene bemerking
slechts het is een geheim, hetwelk ik enkel in
lezen huiskring mag onthullen. De naar
Duitschland geweken prinsen hebben een komplot
gesmeed ten einde een leger te vormen van al de
in den vreemde verblijvende edellieden en verdra
gen aan te gaan met de Mogendheden, die hen re
gelmatige troepen zouden leveren, om, met ver-
«enigde krachten, in Frankrijk te vallen, den Ko
ning te verlossen en de Revolutie te dempen
jammer, dit ontwerp, in den beginne zoo schijn
baar gemakkelijk om uitvoeren, stootte eiken dag
op nieuwe hinderpalen. De vreemde machten schij
nen zoo inschikkelijk niet, dan men het meende,
om het beroerde Fraukrijk te redden hun ant
woord luidde immers wij voorzien eenen weder
stand oneindig hardnekkiger, ja, bloediger dan
dezen welken de uitwijkelingen ons aankondigen.
Deze laatsten althans hielden krachtdadig vol dat
een invallend leger met open armen zou worden
ontvangen door de bevolking van onderscheidene
gouwen, die er nog ver af waren de gedachten te
deelen der Parijsche heffe nu, in het buitenland
bleek men ervan overtuigd, dat den geest, in deze
provinciën heerschende, even woelig was als dezen
in de hoofdstad. Dit kon waar zijn, beaamde
men, voor de Fransche Zuider- en Noordergouwen,
zooals Dauphine, een gedeelte van Lyonnais,
Bourgogne, Franche-Comté, Elzas, Lorreinen,
Champagne en de Vlaanderen doch de provinciën
van het center en het westen, bij name Borry,
Touraine, Anjou, Normandië, Bretanje, Poitou en
een gedeelte der Guyenne aanschouwden wee
moedig de buitensporigheden der omwenteling en
zouden bereid zijn eene beweging te ondersteunen
die leiden moest tet de verlossing des Konings en
de rust van den lande. Is het zoo, hervatten de
gemachtigden der vreemde hoven, pookt dan het
oproer, stookt de gemoederen in de trouwgebleven
provinciën, en breekt den opstand aldaar los, wij
zullen u bijspringen en helpen.
In antwoord op dit nieuw vooistel, ging M. de
Boisdesmares voort, vergaderde een komiteit van
edellieden, waarvan ik deel maak en hetwelk met
de uitgewekenen en de bevriende hoven in brief
wisseling is. Na rijp overleg nam men het volgende
besluitde edeleü, tot de Westerprovinciën |be-
hoorende, en die op een zekeren invloed bogen,
zouden in plaats van te vluchten, in hunne gou
wen blijven en er de bevolking in den goeden
geest aanmoedigen en versterken tot op het gun
stig oogenblik om het sein van den opstand te bla
zen, de strijdbauier te ontrollen. De gouwheeren
eerst zouden de wapenen grijpen en aan het hoofd
hunner leenplichtigen ten kamp rukken. Slechts
dan wilden de Mogendheden met de leden van het
koninklijk komiteit nopens de aan te vatten krijgs
verrichtingen onderhandelen. Eens het akkoord
geklonken, zouden onze afgeveerdigden met de
edelen van Poitou en Bretanje weêrkeeren kon
men een aantal uitheemsche agenten tot den over
tocht ompraten, zooveel te beter deze konden
zich dan met eigen oogen overtuigen van den geest
in de gouwen heerschende, en er bescheid van ge
ven aan hunne wederzijdsche hoven, terwijl hunne
tegenwoordigheid in ons land sterk meewerken zou
om het verzet te doen lukken.
«Ten gevolge van dit het besluit der koninklij
ke commissie, zijn wij ik en een twintigtal
Met de grootste vreugde en onder de toejuiching
van geheel het Romeinsche volk, was Pius IX op
getreden als opvolger van den H. Petrus in het
in bestuur der Kerk. Maar biuuen den tijd van
twee jaren was de toestand van Rome door het ge
heimzinnig werken en woelen der genootschappen
geheel veranderd. De revolutie brak uit in de stad,
maakte zich meester van het bestuur, en in de
herfst van het jaar 1848, werd de Paus in zijn ei
gen paleis als het ware gevangen gehouden. Het
doel der opstandelingen was zich meester te ma-
keu van den persoon des Pauzen.
In dien tijd woonde te Rome als gezant van
Beieren, graaf Spaur en zijne echtgenoote, en dit
echtpaar, zeer godsdienstig en gehecht aan den
Paus, bedaebt het plan om Pius IX door eene fijn
uitgedachte list te redden. Zij maakten hun plan
om eene reis naar Napels te ondernemen zooveel
mogelijk openbaar, en g'aven voor dat plotseling
veitrek voor, dat'er huwelijksplannen bestonden
tusschen eene Beiersche princes en den oudsten
zoon van den koning van Napels, welke plannen
door den gezant moesten geregeld worden.
Op den avond van den 24 October was alles ge
reed, De gravin was vooruitgesneld naar Albano.
Tegen half zeven des avonds, begaf de Fransche
gezant zich in een hofrijtuig naar het Quiriuaal,
het paleis van den Paus. Met vele moeilijkheden
van den kant der menigte, die voortdurend het
paleis bewaakte, wist hij door te dringen tot den
Paus, die geheel gereed was tot de vlucht. Hij
hielp hem om zich te kleeden in het gewaad van
een gewoon priester, en verschillende middelen
ter vermomming aan te wenden. Pius IX begaf
zich toen door een geheimen gang, zonder «le voor
kamer binnen te gaan, naar eene zijpoort, waar
een rijtuig hem wachtte.
In snelsten draf ging het door zystraten en langs
omwegen naar de kerk van de HH. Petrus en Mar-
ciuellus in de nabyheid van het Lateraan, waar
graaf Spaur zelf tot de tanden gewapend hem in
hoogste angst en opgewondenheid wachtte. Aan de
poort van S. Giovanni riep de schildwacht
Wie daar
De Beiersche gezant.
Waarheen
Naar Albano.
Doortocht vrij.
De Paus was uit Rome gered.
Onderwyl werd er in het Quirinaal een bepaald
dwaas tooneel gespeeld. De fransche gezant was
na het geheime vertrek alleen in de zaal van het
paleis gebleven, en voerde daar ëene comedie op.
Hij sprak luid, las voor, wachtte dan eonige oogen-
blikken, alsof iemand hem antwoordde, en ging
dan weer voort met zijne besprekingen, om zoo
dengenen, die zich buitan bevonden in de meening
te brengen, alsof hij met de Paus in een zeer op
gewonden onderhoud gewikkeld was. Toen einde
lijk dit lang genoeg geduurd had, bleef hy nog
twee uren geheel stilzwygend in de zaal, ging toen
eindelijk heen, en zegde tot de wachters, dat de
Paus juist ter ruste gegaan was.
Nauwelyks in zijn hotel teruggekeerd, nam hij
een ander rytuig snelde naar Civita-Vecchia, waar
hij zich inscheepte op een Fransch stoomschip om
den Paus na te reizen.
In dien tyd waren Pius IX en graaf Spaur door
Albano en Ariccia gekomen aan het heiligdom van
de Madonna van Galoro, waar zij uitstegen, om de
gravin af te wachten, die weldra met haar eigen
gespan verscheen. Allen stogen in, en voort ging
het in ijlende vlucht naar de Napelsche grenzen.
Om vijl ure in den morgend reden zij door Terra-
cina, en een half uur later had de vluchtende Paus
de grenzen van zyn rijk achter zich en bevond hij
zich op het grondgebied der beide Siciliën.
Op eene kleine plaats hield men halt, en de
Paus schreef een brief aan koning Ferdinand,
waarin hy hem zijne ontsnapping meedeelde, eu
deed dien door graaf Spaur overhandigen.
Des avon&s ten elf ure bereikte de graaf Napels,
en wist door middel van den nuncius toegang tot
den koaing af te dringen, daar doze de grootste be
zwaren maakte, den gezant van Beieren nog bij
middernacht tot den koning te voeren. Eerst na
dat hij tegenover den nuncius alle verantwoord int
op zich genomen had, besloot hy met hem naar het
paleis te gaan.
Sire, zoo sprak de gezant tot den koning, dat
ik het waag nog op zulk een laat uur Uwe Maje
steit te storen heeft zyne reden daarin, dat ik de
brenger ben van een bericht van buitengewone be-
teekenis. Deze eigenhandige brief des Pauzen zal
u myu verschynenrechtvaardigen.
Staat op, wij hebben den Paus in Gaëta,
ylen wij naar hem henen.
Den geheelen nacht door werden de grootste
toebereidselen voor de reis gemaakt, de geheele
schatkamer werd ingepakt, om «ien Paus de groot
ste mogelijke eer te bewijzen, Geheel Napels ver
zamelde zich voor het paleis, niet wetend, waarom
in koortsige haast den heclen nacht door gewerkt
werd, tot zich de tijding verspreidde omtrent de
burchtheeren van Bretanje en Anjou in onze
provinciën weèrgekomen Lodewijk is aangewezen
als eeneu der afgevaardigden van het prinselijk le
ger anderen begaven zich naar het Duitsche hof,
om de zending, waarvan sprake, te vervullen. Leo
nam plaats aan boord van het fregat van graaf d'Ar-
tois, bestemd om de afgevaardigden en vreemde
kommissarissen in onze streken aan te brengen.
Gij ziet dus wel, eindigde M. de Boisdesmares, dat
ik gelijk had, u te vertoogen hoe twijfelachtig het
is uw echtgenoot in Duitschland of in Holland to
▼inden, en dat gij beter zoudt d'«en hem hier af te
wachten, waar hij binnen een paar maanden, gaaf
en gezond, zal terugkeeren.
Ik dank u voor uwe toelichtingen, mijnheer,
sprak de jonge vrouw, haar schoonvader hartig de
hand gevende. Nu ben ik eropgebeurd, nu heb ik
weêr moed. Verduldig zal ik de komst mijns echt-
genoots verbeiden en den Heer der legerscharen
bidden zijne wapenen te zegenen.
Lodewijk's zending is, zekerlijk, hoogstver-
eerend voor hem, bracht M. de Lorgères in: edoch
hij is kolonel, en in die hoedanigheid, meen ik,
ware het meer gepast, dat hy aan het front van
zyn regiment bleef.
Geenszins, antwoordde de burggravin hier,
zoo wèl, en misschien nog beter, zal hij de gelegen
heid hebben het Recht te verdedigen.
Ik deel uwe meening, mevrouw, zei M. de
Boisdesmares, daar een bijna onopmerkbare glim
lach in de hoeken van zyncn mond speelde ech
ter zou ik met M. de Lorgères iDstemtaen, zoo het
regiment van Lodewijk nog aan het leger der prin
sen ware gehechtwant ten tijde van gevaar is de
plaats eens bevelhebbers, wis en zeker, aan hetf-|
hoofd zijner troepen.
En waar is zijn regiment dan vroeg M. de
Lorgères verbleekend.
Het werd ontbonden I zuchtte zyn schoon
zoon. Heel het leger ligt ontredderd de officieren
verlieten het land ol namen hun ontslag zoodanig
dat de regimenten, dio het nieuw gouvernement
erkenden, saamgesteld zijn uit eenvoudige soldaten
zonder officieren.
Hoe zoo
Weihoe de regimenten hebben geen bevel
voerders meer?
Zy beschikken slechts over oude sergeanten
en korporalen, die men tot luitenants verhefte.
Foeideed de oude edelman, met verach
ting dit zoogezegd nationaal leger is dus aange
voerd door een handvol parvenus. In die voorwaar
den zal het voormalig prinselijk heir zooveel Joffi-
cieren hebben als het maar wil, en aan zeer goed-
koopen prijs I
(Vervolgt).
