Ernstige teelten
Katholieks Volkskring SI. JOZEF
le Communiebeeldekens
TOON EËLN IEUWS
ïo isn ié sjaaSt iei-f
DE VÖLK^fEM
Meoleschettestraat. AAL8T.
Eerste Algemeens Vergadering
van 7on<fag 8 Maart
Eone vergadering zoowel gelakt als de
eerste van dit jaar, hebben wij, bij mijn
weto, nog niet beleefd in onzen duurbaren
Volkskring.
We waren uitgenoodigd voor 5 1/2 ure
doch volgens de ingekankerde en ongenees
bare Aalstersche plaag, bot was gewillig 6
oro toen de vergadering geopend werd.
Do Eerweerde Bestuurder stelde on9 den
sproker voor, die voor sommigen ondér 0119
geen onbekende was, voor hot grootste ge-
lal toch oen vreemdeling Mijnheer KAnrx
Bey.'.ert van Brugge die sedert meer dan 35
jaron niet alleen in heide Vlaanderen, maar
in gansch Bolgio door, overal zooveel bijval
verwerft door zijno moetingen en voordrach
ten... een man van hij do 70 jaren oud,
gansch grijs van haar en haard, men zou go-
üfgd.hebben onzen gewezen Senator M. Van
Vreckhem.
Toen hij do trappen van hel verhoog be
steeg, en wij hom daar zagen (uesehen onze
Geestelijken on twee Professors uit Sint-
Martensgastipht en hol Hoofdbestuur van
den Volkskring en vooral wanneer hij daarj dering deugd zal doen, dat kunt go denken
voor zijn spreekgestoelte stond, we gaven j Wij zeiden het dien avond aan elkander
malkaar een sluiksko, en vezelden onder- Zoo iets te weoggebracht in de steden van
malkaar Wal gedacht van zou non oude j ons Arrondissement on op de grootste go-
monsch te doen aer.e voordracht geven voor meenten, en 't is geklonken De vierde zetol
hot werkende volk, 'l was een hordenkon
aan de burgerlijko begraving van bel helacho
karlol, een jubelzang over uo schitterende
zegepraal van 1012, 't was eone ontdekking
dér listen onzer tegenstrevers in don huidigen
kiesstrijd 't was een oproop tot condracl.
en workzaamheid 't was eene voorzeggiu,
van nieuwe overwinning en aanslaande
zegepraal
En tusschen dit all«?s, 200 aangenaam ge
mengeld en verdeeld, treilende uittreksels
van schrijvers en dichters, gepaste gezegden
van vrienden en vijanden, lovende portret
len en. tafereele», uitgelezone voorbeeldon
en vergelijkingen, aangename vertellingen
en kluchten... eu zoo gedurig voort, mot
dezelfde overtuiging, én holzell'do vuur, van
gewillig 6 tot omtrent S uron, bijkans twee
uren lang.
T En was geen oogenblik te veel voor
geen enkel onzer leden., dogroote zaal was
opgepropt, ruim 600 mannen dicht opeenge
drongen... één geestdrift zonder weerga, een
ware kermis voor ons volk, op uur werd er
niet gedacht... hot mocht duren nog lang.
11=011 hoordegèen Beiaard van Aalst... elk
Was botooverd door den Bejaert van Brugge.
Toejuichingen' zondor einde bogroelfen
deze puike voordracht. Of dergelijke verga-
zoo een massa volk en we waren bevreesd
in zijne plaats, en nieuwsgierig om hem te
hoorei)... maar, parbleu, onze nieuwsgierig
heid was rap voldaan, onze vrees verdreven
en onze verwachting niot weinig overtroffen..
Hij had nog maar eonige woorden gesproken
dat reeds de eene do anderen verwonderd
bekeken, en elkeen gowoar wierd dat we te
♦loon hadden met oen machtige redenaar,
zooals wij er binst ons loven nooit geen ge
boord hadden. Die iiiduk van bowondering
was algemeen door geheel de ruime zaal,ook
Ten duurdogeen vijf minuten of de honder
den loehoordors hingen vast aan zijn lippen,
en werden als belooverend medegesleept
door de kracht van zijne kloeke slem en de
welsprekendheid va» zijno schoono taal*
T la spijtig dal ik niet kan weergeven
wat we daar altemale gehoord hebben ik
ben niet in staat zoo oëne voordracht samen
le vatten 'k en zon niet weten wat er uitlu
ien of verkorten... 't was al oni ter schoonst
en 'tzou al dienen geschreven eh bewaard t<?
worden 't ware zooais onze Bestuurder zei,
eon geheel Volksstom vol, van aan den
Hoofdartikel tol aan Kriebelachtig.
Inderdaad, 'l was de volledige geschiede
nis van do Katholieke partij in ons land, een
getrouw verhaal van geheel'T verleden, oon
öandoonlijke beschrijving van don onverge-
lolijkon Schoolstrijd,van de schandige bloed
wet der geuzen, van bet hatelijk scboolen-
kwost 't was een jubilC-redo ovor de ver
lossing van 1884, eene dankbare hulde aan
Ministers Schollaert, Poullet,' Woeste en
do Brocquovillo, een duidelijke uitleg der
langgowenïctito Schoolwet met haar vrijheid
voor huisvader en kindoren, hare weldaden
voor den onderwijzer, hare voordeelen voor
het volk door verplichting van vakonderwijs
't was do verrechtvoerdiging van do onver
«lijdelijke logerwet en de noodzakelijke
lasten met al de gunsten en voordooien voor
13 voor eeuwig* aan ens
En wal wo nog hoordon van dezen die het
wisten Mijnhoor Boyaeit zit gereed die
hem eerst vraagt zal hem eerst hebben S
Een getrouw lid van den Volhshring.
Ernstige menschen zijn er steeds mee be-
koriimord den waren levensweg te blijven
bewandelen.Van hunne ziel willen ze al ver
krijgen wat haar goed doot on mot zorg ver
mijden zo wat haar hinderen kan. Ook het
welzijn van hun lichaam nemen ze ingepaslo
male in aanmerking.'
Daarom trachten zo op de hoogte te zijn
van deze allergewichtigste vraag. Ze streven
er haar zo alzijdig te doorgronden en daarom
zoeken zo hot gedacht van de ontwikkelde
en wijze raadgevers te kennen, zonder uil
dwaze oigenlicfdo aan gton dwaze vooroor-
deeïen verkleefd té blijven.
Behoort gij tot <Lze soort lieden?
Dan gaat ge Zondag aanslaande 15 Maart
tegen 0 ure naar 't B.dfort om den heer
Cyricl Van Goethém te hooren sprektn over
Drankmisbruik.
Hot is immers niet goed onbewust in den
ouden slenter voor te strompelen. Wie
oprecht ernstig is, hoort geerno ernstig ovtr
levensvragen handelen.
En drankmisbruik is een levensvraag. Gij
moet weten dat oen sterke vijand uwe zie]
en uw lichaam aanvalt.
Ge moot dus leuren dien vijand te over
winnen, waarloo U vriendelijk uitnoodigt.
Volksgeluk.
(5° Vervolg.)
En wat ziet men thans? Die wilde,
"Woest-barre natuur, dio menig bergbe
woner en toerist in zijne hinderlagen
lokte en do roekeloosheid met. den dood
^betaald zette, die in vroeger jaren zoo
veel afschrik inboezemde"; nu komen da
gelijks eene groot© menigte van onver
schrokken nieuwsgierigen, juist om die
vroeger zoo miskende en ongekende
wilde landstreek te waard©erenMen mag
besluiten dat <t© bergbeklimmers, elk
volgens hunne neiging, zich in twee ea-
iegoi iën verdeelende eene bewonderen
bet verbeven schilderachtig natuur
schoon, de andere leveren zich zoo pro
zaïsch mogelijk over aap een eenvoudig
liefhebberij sport. IVzo laatste categorie
johijnt me niet alleen de verstandigste,
maar houdt- zich, volgens mij, aan den I
aanrrekkelijken kamt der zaak. En zoo
jfcomt liet, dat jaarlijks duizenden en
[duizenden reizigers hunne longen en
epicien komen opwekken door de lasti-
fe, maar gezonde africhting der berg-
eklimming, en dat ze hun lichaam ver
stalen door de weldoende lucht, die men
.ginder hoog, op de toppen der bergen,
^11 ademt.
Onder de Zwitsereche bergketens zijn
)ïe ALPEN voorzeker de aantrekkelijk
ste. In onze Zwiteersche doorreis zult
ge ze aanschouwen èn met bewondering
èn met verbazing: ge zult ze aanstaren
met stillen eerbied die reusachtige heu
velen, met hunne met sneeuw bedekte
bergspitsen, met hunne fonkelende zil
verachtige ijastroomen, met hunne
schuimend© en brui6cbende watervallen,
100 prachtige nieuwe modellen. Kerkstraat,
drukkerij DE VOLKSSTEM Aalst.
met- hunne noodlottige en getaande eng
ten, met hun uitgestrekte», eindelcozen
horizont, met hunne blauwe, groen
kleurige meeren. Ge zult ze zien, die
oneindige eenzaamheid en onvruchtbare
uitgestrektheid, om eene poos daarna
als in een tooverwereld te ontwaken van
weiden bebloemd, pronkend en schitte
rend, in weelderig* gewaad; uw ver
baasd oog zal pogen te dringen in de
maagdelijke boseehen, waarin bont.ge-
pluimd vogelenhen*, kwinkeleert, waar
in ongediert zich aan slingerplanten
kiest, zich verschuilt onder breedge-
peesd struikgewas...
Ja, de Zwitseisckte Alpen zijn voorze
ker do volledigste bergketens, dio men
kentze toonen ons op kleinen afstand
het maximum van al bet schilderachtig,
der natuur, ze bieden ons beurteling
lachende en wilde, ruwe en aanvallige
schilderijen aan, zoo koket om aan-
schouwen, dat men ze nooit vergeet. De
I Alpische g*eberg*ben met hunne aftak-
kingen bekleed en do grootste opper
vlakte van Zwitserland. Ze zijn van
schilferige of bladerigo natuur en hare
kleur verandert van het schalieblauw
tot het bruin-ros. TJsgletschers, rivie
ren en meeren zijn de dïio bestaande
elementen voor' de Alpische waterbe
schrijving. Elke rivier spruit uit liet
een of ander ijsveld, en na zich eene min
of 2» ecg stroom end'© baan te hebben ge
maakt, mengt zij baar water met dat
van het een of ander meer. Dio mjeeren
zijn altijd natuurlijk geschikt aan den
voet van een en berg en het begin eener
vlakte.
Do twee grootste Zwiteerscbo meeren
zijn deze van Constance en deze van Ge
neve of Leman, en worden, de eerste
door de waters van den Rijn, de tweede
dooi die van de Rhone gevoed. De he-
KONINKLIJK GEZELSCHAP
'T LAND VAN RIEM.
Een volk, zoo gehecht aan loon eel als
het onze, schreef Dr J. Persijn, is een zeld
zaamheid in do letterkundige geschiedenis
van de wereld, n D%t ondervonden, tot vijf
maal toe, de leden van 't zoo gunstig gekende
gezelschap 't Land van Riem, die hij elk
hunner toonoelfeeslcn toeschouwers weige
ve» moesten. Doch, hoop doot leve», heiereu
z«l hel wel eens l..„ Krijgen we maar een
nieuwen schouwburg
Zondag 8 Maart hadden we dan het ge
noegen l laatste toóneclfeest van do vrien-
do» van 't Land hij to wonen. Op den
feestwijzer: Bietje;, eo» meesterwerkje als
tooneelstuk en ook COn kunstwerk als woer- STeslicljte goede, van het nieuwgemaakto
diepere verinnerlijking der steno, wist heor
Van Lierde. zich oen prachttypo Monne
to schéppen. Steeds bevond, gehoorzamend
aan den rnw-harsehéh Jean-Baptist (II.
Quinlyn), dio eveneens, als near gewoon
ton andere, waarlijk or in was, opging
in z'n rol, dio hij ziet, op zijne, zeer eigen
wijze, doch tevens zoo broed en zoo diep
dat dit alles als natuur aandeed en ons in
nerlijk ontroerde
Wat een lieve verschijning dan, dat Bietje
(M. Daniels)^ wat verrukkelijk spel, hoe
kinderlijk naïof die bewegingen, hoe los en
natuurlijk die loon 1 Hoe leodcr, halftoonig-
innig, hoe moederlijk lief en broos dio stra
lende jonge schoonheid, dio blij0 gloed in
beur oogen, die kleine.... fijne.teedorc
meisjesziel... die... onbewustheid van hel
gave van oprechte mènschelijkhcid. Hageroos
o'e Geitenwachtstir, liet aangrijpend tra
gisch spel en lot slot» Kosthuis van Somme
ren, een gezond stukje, vol leven on karak
ter-ontleding, dat. vlug en natuurlijk ge
speeld, eens dougde'lijk deed lachen We
verwachtten ons dus aan oen piek fijnen
avond, en waarlijk, wij werden niet teleur
gesteld.
Na een prachtig ripponipgsluk door T or
kest, (tusschen haakjeshet toonkundig
gedeelte van den feestavond wedijverde met
liet tooneelkundig gcdec-lto), kregen we een
der prachtigste workjos van do hedendaag-
sche tconoelliteFatuar te zien, Maurits Sab-
be's BIETJE.
Een juweeltje zooaïs wo er maar al te
weinig bozitten schrijft de fijne criticus
adv. Dostol. 't Is een eenig tooneeltje in
onze Loltorkundo. Bietje hrongt vreugde,
vrede, liefde mede in liet huisgezin dor twee
oude vrijgozollon Jean-Baptist en Monnoj
leert oude boenen Jafisen,brengt de gewoon
lijk twistende broeders er toe malkander te
zoenen. -
Geen werkje is mij bekend dal dieper wor-
toll on breeder zich vertakt over liet gohcim-
zinnig gebied der menschelijko ziel In een
woord eo» juweeltje in elk opzichtverhaal,
typeering der personen, taalrijkdom vormen
tezamen een goheel'dat ouzo letteren tot oer
strekt.
Een meesterstukje- is 't van mensolienken-
nis eii karakterontleding. Een dier schar
teore .werkjes, geurig van buitenlucht, bosch
eu bloem, va» éliHo'yandoeniogcn, ingehéu
den en onderdrukt..',
De titelrol was jiOhanden van do ons roods
lang hokondo Juffer M. Daniels, warm bijge
staan door do niet innsdor gunstig .gekendë
liefhebbers MM. jf, Quïnlijn en E. Van
Lierde, dio dan ook hunne hoste krachteö
gaven om waardig nevens hot arlislieko
Biotjo le kuniion, élaan... en dat... dat
zegt genoeg.
Zij het ons nochtans toegelaten hel luclitig-
zonnigö werkje nog eens voor 0119 verbeel
ding te roepon, opdat we een "tweede maal
•g een woinigske» genieten van al 't lieer*
ke dat men ons smaken liet.
Hoe gezéllig thuig bevonden wo ons dode
lijk bij 't ophalen d<?r gcr.ijjn toen we vóór
ons een eciil Vlaampch tafereolijo gebeiteld
zagen
Wat een prachlverschijning die Monne
(H. E. Van Lierde](. Dcor uiterlijke mimiek,
door expressie v;jt) gelaat en lichaam le sa-
rnen, gepaard mèl-eone, zoo mogelijk, nog
smalle paadjo om hot ongewone lichte-vroo
lijko daar langs binnen to halen in :t hoog
011 engoounuurde leven der kibbelende broe
ders 1
Oh wal doed dit alles niet huiveren van
ontroering, van schoonheid-genieten.... die
trillende beweging in de melodie barer zin-
nèn, die u soms deden vroezon of de naklank
wel even zuiver zou zijn on... u een stille
verheuging gaf als 't toch altoos weer zoo
mooi bleof, als go hadt durvon verwachten
Daar droomdo in vele barer woorden eon
bewonderende liefde voor al hot geschapene,
eene liefde die blijheid bracht over hel leven
dier twistende broeders, eene liefde die hen
tot zingen drong... en ditn... oh! hoe be
koorlijk en gratievol de uitvoering van dat
><Oudo menuet*. Hot publiek, als in vervoe
ring, bracht de lievo jonge speelster 'n wel
verdiende ovatie. En dan die slotscène
Heerlijk! Hemelsch! Nog zie ik Monne zitten
achter het oude clavecimbe], zijn ziol uit
stortend in deze twee woorden: Moederken...
Bietjo onder 't herhalen van do sooto
muziek..
Oh wat was hot mooiheerlijk prach
tig Onwillekeurig herinnerde ik me toen
Gczol!e?s moederken, waarin de dichter,
evenals Monne, de moederdeugden, ook
Bietjo eigen, bezingt in fulpo zachtheid van
woordenrythme.Zijn «Moedorken» en zijn
«Bietje» blijven do simpele schoone droom
van zijn gedacht,
om oog en zinnen to voldoen dan wel hei
hart, dat zoo bitter woinig meevoelt en zoo
schaarsch geniet van al wat daar op de plaa«
ken vertoond en verteld wordt.
Wij zullen dan ook maar veronderstellen
dat bovengenoemde stukken niot door de
meest ontwikkelden in zake Vlaamsch loo-
noel, gowenseht werden en laat ons hopen
dal ze niet moor moeien heropgevoerd wor
den. We noemen graag in Ilageroos de
HH. Van Lierde, Temmerman, De Naeyer,
Arys en Van Mossoveldo die waarlijk prach
tig spel leverden; de actrice zong wel heer
lijk, doch haar spel was al te koud 011 was
daardoor als afgescheiden van dit der andere
acteurs, hetgeen natuurlijk aan het geheel
niets anders kon dan schaden. Ware die rol
van t> Hageroos in goede handen geweest,
alles was naar wensch.
tSs 1
4c
Het lustige blijspel KOSTHUIS VAN
SOMMEREN word heel vlot gespoeld en
heeft hartelijk doen lachen. Do heer Arya
vooral was, zooals altijd, onbetaalbaar. Een
volslagen Amerikaan Voorwaar, een kost
baar acteur. Al de andere spelers en spoel-
sters, zonder uitzondering, vertolkten hunne
rol op voortreffelijke wijze. Alleen schoen
Alletle wat minder rolvast.
Kortom, eene vertooning wier algemeone
indruk hoogst bevredigend was en dio op
waardige wijze het zoo prachtig tooneeljaar
sluit van hot ijverige Land van Riem.
H. V.
dendaagsche aardkunde leert one op
welke wijze dezer meeren zich gevormd
hebben. l)e kom, met» aarde boorden,
dio haar omringen en hare waters in
sluiten en derwrji» hunno grillig© be
weging beteugelen, zijn uitgeliol t ge
weest in- liet voorhistorisch tijdperk, en
Het was als eon zee zoo grootsch, en a
oen bloem zoo fijn 't vervolgt.
«HAGEROOS» dat op aanvraag terug
werd opgevoerd, is een stukje uit de roman
tische periode waarmede we niet coo heeï
hoog oploopen.. 't Werd goed gespoeld, be
halve door Hageröo9 zelf, die schier alle
sentimentaliteit miste. Dierol word vroeger
oneindig veel boter vertolkt en daaraan bad
toenmaals dit werkje zijn buitengewoon suc
ces to danken. Nog werd liet weliswaar door
velen heel graag teruggezien en hoog go-
prézen enkelen, hoe onbegrijpelijk ook,
verkiezen hot boven «Bietje, doch m. i. is
het heelemaal verouderd en jammer ia 't dat
goede spelers aan zulke stukken hun talent
tijd moeten verbouzelon.
Hot publiek, dat sinds eonige jaron van
»'t Land» zulke prachtige tooneelwerken le
genieten krijgt, is aan meer gewond geraakt;
zijn kunstsmaak is gelouterd en worden oudo
sensatiestukken als <*Goudboer» en Hage
roosherrraagd, dan is zulks wellicht meer
algemeen wel onderhouden, levendig,
lu&tig, behaaglijk en prachtig, en volg
den meestal den hed-endaagschen ont-
wikkehngszuchtNergens andera dan
hier ziet men do fabrieken bevallig ei
aangenaam zijn, terwijl deze nijver
keidfjgestickten nochtans elders een
WIELRfJDEN
De Carotinsorster (250 kiJometers).-
5t Is dus Zondag dat de ©erslo baankoera
voor boroepsrtjders betwist wordt, op den
volgenden wegwijzer
Charleroivertrek Gosselios, (vliegende
kon trol) Ransart Flourus, (vl. k.) Keu-
miéo Spy Namen(vaslo kontrol) Di-
nant, (v. k.)Heer-Agimont, (vl. k.)
lippeville, (vl. k.) Mariemhurg Couvin,
(vl. k.) Chimay(v. k.) Rance, (vl. k.)
Beaumont, (vl. k.) Soire-op Samb»r)
Merbes-le-Chateau, (vl.k.j; Bincho. (vl.k.);
Morlamoelz(v. k.) Anderleus; Thuin
Gozée, (vl. k.) Charleroiaankomst.
De aankomst zal plaats grijpen op de
baan.
De prijslijst is als volgtle 300 fr.2®
150 fr. 3® 100 fr. 4° 75 fr. 5° 50 fr.
0°, 7° en 8® 25 fr.
Do volgende rijders zijn ingesclïrevon
1. Pppauw Achille, Lophem
2. Maeriéiis Arthur, Zwevezéelö
3. Standaert. Ninove
4. Valkenaers, Leuven
5. Monseur Georges, Cooillot
6. Van Leerberghe Henri, Liehtervclde
7. Vandcvelde'Pierre-, Lovendeghem
8. Benoit Augunt, Chfttelet j
9. Hanlet Henri, OJne
10. Rasjuin Marcel, Anglenr
11. Paquot Camille, Jemeppe-sur-Meuso
12. Goupy Oamillo vader, Engis
13. Vandenilto, Gilly
14. Doms Victor, Vorst
15. Mandoluiro Charles, Charleroi
1G. Aerls Emilo, Laokon
17. Van Damnso, Ninove
18. Tuytten Julion, Oostende
19. Molle Walmer, Haulchin
20. Motquin, Jumet
21. Masselis Jules, Roussolaro
22. Deman Paul, Rockem
23. Vandaole Joseph, Mouscron
24. Sleux Alfred, Dotlignies
do verschiRigste landstreken oh der oog
punt van verhevenheid en klimaat. Hefc
zuiderlijk' gedeelte, bij voorbeeld, ge
lijkt._aan Italië, do valleien van den R?jn
dit dbor do ontzaglijke ijsg]etsers van 1 sluier van treurnis over hunnen staat
nvt Monstcrionne» tijdstip, d»e den grond van onreinheid en onhebbelijkheid heb-
erg ondermijnd hadden. Elke vallei, te ben gehangen. De werkplaatsen gelij
beginnen van den top der half-cirkel-ken aan het huis van den burger en dt
voimige Ijer^sn Auie haar omringden tot werkhaa'nswoning is er wel verlucht en
aan haar heden<magsche basis of grond- wel veriicht, zuiver en rein. Ik stel de
vest, was döor oen verschrikkelijke ijs-1 vraag aan elk die Zwitserland bezooh-
stroom ingenoiqen, waaiwan men denu -*
loop, dip diepte c*n de breedte kunnen
vaststellen heeft door de kenteekens, die
zij op de oevers ochtei*ge!aten had en dio
door de afgestompte rotsen veroorzaakt
waren, en wel bijzonderlijk door de ér-
retische rotsblokken, dio men zooveel
en op verscheidene plaatsen in dees land
aantreft.
Zwitserland ir ook! het Waterkasteel
van Europa. Hef is immers op haren bo
dem, dat d© sphoone Rijn, gezwollen
door de waters fvan de Aai*, haren oor
sprong neemt,j alsmede de machtige
Rhone en de ïnji, eene der grootste bij
rivieren van den Don au, en dan nog den
Tessin, met onderscheidene bijrivieren
van den Italiaknschen Pó. De Zwit
sers olie valleien-nemen altijd, zooals we
zegden, hun ooifcprong aan den voet van
ecnen berg. is in die vlakten, dat
de steden, zooalïf.R&Ic, Beime, Pribourg,
Lausanne, Geneve, eins., zich vormden
en ontwikkelden het is in die valleien
dat. landbouw ea inzonderlijk groenten-
teelt en fi'uiteiKeelt bloeien, en het is
dan ook rond djo steden dat men in de
valleien heeft gebouwd, dat de nijver
heid kwam troonen cn zich snel ontwik
kelde. De Zwiteersche steden zijn in het
ten Hebben zij ooit een werkman aan
zijne kleeddj lierkientNeen, niet waar?
De Zwitsersclie werkman walgt zoowel
buiten 3-ls binnen de fabriek van alle on
reinheid, en hij draagt zooveel zorg voor
zijne kleeding als voor zijn eigen per
soon.
Heel Zwitserland door, zoowel in de
welkerskwartieren als in de voorgo
borchten van de stad, en in het bijzon
der op den buiten, zijn allo huizen met
lusthofjes voorzien en omringd, en met
opklimmende bloemen versierd, die eene
zoo aangename als goedkoop© versie-
ïiug uitmaken. In allo herbergen, in de
stad gelijk) op den buiten, in do grootste
zooals in de kleinste, suit go geene tafel
vinden of ze is gedekt met bontgekleurd
tafellinnen. De Zwitser is muzikant
geboren in de grooto steden alle dagen,
in de dorpen alle Zondagen, hoort gé
muziek spelen. De Zwitser is vooral be
leefd 011 gedienstig.
Zwitserland, alhoewel klein, vraagt
nochtans veel tijd om bezichtigd1 te wor
den, door do verhevenheid van zijnen
grond, dooi* de moeilijke spoorverbin
ding, die er het nooclilott-ig gevolg van
is. Het land is nochtans groot door zijne
afwisseling. Op zijn bodem vindt men
aan Duitsehland en het Vaud-kanton
aan het Fransch-Bourgogne. Men heeft
in deze gewesten niet alleenlijk de ge
woonten van den buurman,/m^ar men
spreekt er zijne taal. Men ziet er ook
alle bergvarieteiten, te beginnen van de
Jurabergen, met bare bosschen en wei
den, tot de Alpische bergen met hare
duizenden afwisselingen, en do ij seen-
zaamhoden van de gebergten, van het
Bernisch Oberland. Daar ook hcerscht
verscheidenheid in taal, in godsdienst
en in kleedij. En niettegenstaande dit
alles is het volk er vereenigd door eene
en dezelfde Vaderlandsliefde.
Zwitserland heeft, zich ook aan het
hoofd gezet dei* Maatschappelijke wer
ken en der Internationale Solidariteit.
Dit land immers deed het voorstel d'er
Conventie tot het stichten van liet Rood-
Emis, waardoor in oorlogstijd, aan de
gekwetsten hulp en bijstand wordt ver
leend. Het is ook nog Zwitserland dat
de internationale vereenigingen uitlok
te van post- en telegrafen en ijzeren we-»
gen, voor letter- cn kunsteigendom. Het
land heeft eene bevolking van 4 millioen
inwoners en is verdeeld in twee-en-twin
tig kantons, waarvan wij de schoonste
en de rijkste zullen doorreizen.
Het herhaald geroep Einsteigen
trekt mij uit mijne al te lange overwe
ging. De portieren worden dreunend
toegeslagen. Het sein tot vertrekken
wordt gegeven, en ons moedig ijjseren
paard zet zich in beweging en verlaat
met ons de Baselsohe spoorhalle, om
ons verder te brengen.
(Wordt voortgezet-.)
