A BEN HIER
=ewik,
De Speelwoede
ALLERLEI
SANCTA LUCIA
(NAPOLITANSCH VOLKSLIED)
1.
Kiimare lucciea L'astro d'argento,
piacidaè l'onda, Prospero il vento
Sulmare luccica L'astro d'argento,
piacidaè l'onda, Prospero ïl vento
Venite all' agile Barchetta rnia
Santa Lucia Santa Lucia
Venite all' agile Barchetta mia
Santa Lucia Santa Lucia
2.
Mare si placido, Vento si earo,
Scordar fai triboli Almarinaro(bis)
Che va gridando Con allegria
Santa Lucia Santa Lucia (bis)
3.
Con questo zeffiro Cosi soave.
Oh, com'è bello Star su la nave! (bis'1
Su, passeggieri, Venite vi^,
Santa Lucia Santa Lucia (bis)
In fra le tende Bandir la cena,
In una sera Cosi serena, (bis)
Chi non domanda, Chi non desia
Santa Lucia Santa Lucia (bis)
5.
0 dolce Napoli, O suol beato,
Dove sorridere Voile il creato, (bis)
Tu sei l'impero Dell' armonia,
Santa Lucia Santa Lucia (bis)
eetzaal de tafel is omtrent afge-
Er blijft niets meer op het rood en wii
ammelaken staan, tenzij eene karaf
uitgedronken klein koffiekopje. Vlak
koffiekan zit eene puike schalieblau-
te droomen.... Nu, 't is moeilijk om
wat ze van zin is
priester en een nel uilgeborsteld heer
aan 'l klappen en dat wel met eene on-
eene levendigheid
Ge zijt g'ij geen pastoor.... ge zijt
paling
Ik ben gelukkiglijk noch het een,
het andei
In alle geval ge laat u min clan ooit
nemen! (°e heer slaat met veel P,ech*
recht.) Om het kort te maken, ik
u zeggen dat mijne vrouw en mij-
"Uocliter mij tot u zenden om u te vra-
s -p waar en wanneer zij u zullen vinden
.nnen Pasehen te houden/?....
priester, met een glimlachje op de lip-
na eene korte weiling)
En wanneer houdt gij uwen Pa-
t ne
eig
oo ,ile
it|en
■ai
»f
iet
n ïi
ïarl -
al 1'
all
ilk
hun
ft
>etfle
Je
me tu
)t
•lm i
ad
ere
hij
o h
uis
nidt
mo -
d
All«|?
zen
tne wijle tijds.)
de banden des huwelijks nietMoord,
brand, steel niet!... Waclit u van on
tuchtige klap en werld en gedacht en be
geerte!Maar wat verbiedt uwen
zoogezegden spiritualisten afgod? Wat
laat hij toe?... Wie is gelast om het te
weten, te verkondigen en liet op te leg
gen Men doet hem aller belangen
beheitigen...
Oh alle
Maar Robespierre zelf, een van die
verderfelijke en rampspoedige vlegels
van 1793, vierde met-geestdrift en vu
righeid liet Opperwezen!En in de
schrikkelijke oogenblikken van uw le
venin die oogenblikken van lijden,
van wanhoop en van strijd, in die oogen
blikken in dewelke ge bevend en schud
dend van angst en vrees gij u alles moet
ter harte nemen? Dan vanneer de
Christus, de armen uitgestrekt, op het
Kruishout, dan wanneer de Kerk, met
hare onmeedoogeiide hinderpalen, ons
met moeite belet u over te geven
aan de zonde en aan 't verderf, wat zal
dan uwen 011 bepaalden en onduidelijken
God, onduidelijk verloren in zijne on
duidelijke eeuwigheid wel doen of te
weeg brengen
E11 indien hij kerkelijk niets kan
voor u in 't bijzonder, wat zal hij kun
nen op touw zetten voor de menigte, die
een welluidende naam... een nauwkeurig
wachtwoorden-een onbetwistbaar
doel vergt?...
Gij ziet dus te klaar dat uw gods
dienst niet bestaat en gij er een ander
moet zoeken
heer verrast)
Daar is geen spraak van
Ik
voor mijne vrouw en dochter....
priester nog wai ernstiger)
En wanneer houdt gij uwen Pa-
heer uit zijn lood geslagen)
Houdt ge er zoo zeer aan
Zeker houd ik er aan
Indien we van iets anders spia-
Hi
n li
roos -
p;
priester heft het hoofd weer op)
Waarom van iets anders spreken?
Omdat we geen akkoord kunnen
Misschien toch wel!... Ik verzeker
de zware redens, die, van iemand
ik hoogschat en uit ter harte be-
een wezen zonder echten gods-
ist maken, mij aanbelangen.
heer springt wederom recht)
Zonder godsdienstDaar zijt ge
beste en weerde heer... Ik volg
heel en gunsch uwen godsdienst...
niet. volkomenlij k Doch ik be-
'nen godsdienstmijnen gods-
priester het hoofd schuddend)
Eli.... mag ik weten?....
Zeker.... vermits gij mij acliter-
tot 111 mijne innigste verscliansm-
ïk ben eenvoudig weg een spiritua-
't is te zeggen, dat ik al vooi t-
a ade het een en het ander, wat me te-
00 stak. heb over boord geworpen als
Dodig ballast, maar ik heb toch liet
^noodzakelijke behouden!.. God...
ielhet toekomstige leven
e priester drukt hem medelijdend de
0111 at
erst kt 1
j-elie
bij
eme -
sp<
'lijk
Loon a
naar 'u
e jol 'st
tint)
ls
alsol
hjj
alu
erde
rder
vel!..
Ah't is zeer weelzeer w
Ten andere eene massa wereldsch
hieüdoet zoo.
Juist. .111
En dat schijnt u met voldoende
111 Ie priester schenkt traagzaam het koffie-
tui e vol water, en hij wijst het aan* mijn-
(Men zwijgt gedurende eenige oogenblik
ken. De heer nadenkend, onderbreekt)
Natuurlijk, stelt ge mij uwen
godsdienst voor?
Vind er een beter als ge kuntEn
daarbij 't is de uwe insgelijks!... Laat
ons eens nagaan of gij hem wel geheel
en g-ansch liebt verloochend?
Neen... ik herhaal het u... ik wierp
slechts wat balast over boord...
E11 die ballast, heet den Chris
tus Ge zijt bedankt voor dat weinige
Dat noemt, men de H. Communie of
innige vereeniging van den niensch met
zijnen God'.... dat is immers het hoofd
zakelijke, het onontbeerlijke van den
christen... liet schoonste van ons lieili
Geloof... Heer, ik neem alles aan, uit
genomen TJ zeiven Gij, gij zijt de bal
last't is waarlijk verrukkend!....
Maak dat eens wijs, o groot verstand,
aan uwe kleinen eerste communicant
Maar men kan toch christen zijn
zonder zijnen Paschen te houden
Juist gelijk ge eene kerk kunt
bouwen zonder autaarW aarlijk, ik ge
loof dat ge het niet oprecht meent
Ik zou wel willen, maar er staar
zooveel hinderpalen in den weg!...
Dewelke? Noemt ze mij op... daar
zijn er hier immers niet meer don el
ders God heeft u de vrijheid geschon
ken indien Hij u de geloofswaarheden
voorstelde met die zekerheid als twee en
twee vier uitmaken, zou Hij u alle ver
diensten van geloof en betrouwen ont
nemen... Gij zelf, laat wel een zeker spel
1 de wielen van uw rijtuig, waarom
verwijt ge dan aan God wat spel te la
ten aan uwe ziel
(Eenige stonden iusscdenpoos. De twee
mannen bekijken stilzwijgend malkaar.)
(De priester neemt de eerste het woord)
Laat ons eens nagaan.... Wij be
vinden ons hier tussclien vier muren
moet niet beschaamd zijn! zeg me
rechtuit of ge vooroordeelen koestert?..
Neen
Dan kunt ge mij ronduit, hand op
't, harte, antwoorden
Ik luister.
Indien ge moest ziek worden... Erg
ziek zijn.... op sterven liggen... Indien
ik dan, als goede vriend, tot bij u moest
komen om voor 'ne laatste keer, (voora
leer ge vertrekt uit deze wereld en dat
voor altijd) u 'uen laatsten handdruk te
geven... en indien ik u dan voorstelde
uwe plichten als christen te kwijten,
zoudt ge mij zoo maar gladweg afwijzen
eu aan de deur zetten
(Hij, met levendigheid en drift)
Neen, ik zou u de deur niet wij
zen
Ge zoudt uwe biecht spreken?...
Ik zou biechten, en !t zekerste
meepakken...
Ehwel neem een besluit en trek uw
om
ke
eurd
°r
heel
,or*Kft Is dit koffie?
Ie heer verwonderd)
[Neen,... maar... ik zie liet niet
[Nochtans... bestatig het... 't is een
e zwart gekleurd Uw spiritualis-
of vergeestelijking gelijkt er wel
't is 11e godsdienst in zin.....
onbepaalde en onduidelijke God...
-onbepaalde en onduidelijke ziel...
y (onbepaalde eu onduidelijke 011 ster
king Hoe wilt ge dat die ondui-
ike verfstof tussclienkome en ge
kt worde om een menschéngeweten
beden!...
)ev" e priester spreekt nog luider en dritti-
ek, f
t nog Want onze godsdienst is ons 1e-
de| Hij werkt iederen oogenblik op ons
lat wel op eene gebiedende en op-
laclitige manierHoud uwen Pa
plan.
E11 trek liet kort en goed en ter
stond, vind 111e slechts eene reden om te
wachten en uit te stellen?.... Integen
deel alles zegt u vooruit te gaan... De
haat van de slechten iu 't bijzonder!...
Indien eens bij ongeluk en tegenspoed
in uw huisgezin, een vriend kwram toe-
geloopen zeggende: Wanneer alles wel
gaat zou ik misschien thuis gebleven
zijn,.... maar thans dat ik uw ongeluk
kom te vernemen, wil ik met u zijn om
te lijden en te strijden in die droevige
oogenblikken... Hoe feeder en duur
baar zoudt ge dien vriend genegenheid
betoonen!Voor den Christus, in de
wereld, heerschen er tegenwoordig ook
tegenkantingen en verwoestingen. "Ver
mits ge toch kost. wat kost tot den Chris
tus moet naderen, waarom niet op die
dagen van heil en zegen... doch ook van
rampspoed en ongeluk... Welk gepaster
Uur kunt ge wel uitkiezen d%n het te
genwoordige om uwe smeekende liandeL
Werk niet 's Zondags! Breek tot Hem te verheffen en uit te roepen
Ik wil niet wachten op> uwe laatste
iloverheersching, op uwe eeuwige over
winning.... Ik wil U niet weerstaan
tot. op mijn uiterste, want mijn leven
nder heeft geene beteekenis... Gij
zijt. de Weg, de Waarheid en het Le
ven Ik ben hier Ja nogmaals, o Ga-
Jileër, ge hebt overwonnen
(De heer-vriend schijnt te droomen hij
kijkt gedurende eenige oogenblikken door 't
venster naar builen waar men in de lucht
blauwe wolken langs het reeds min of meer
duister gewerden hemelgewelf ziet drijven.
Da# ai op eens, een besluit nemende)
Ik wil terstond mijne bieclit spie
ken
Inderdaad... zooveel te beter..
Nochtans, ik kan-u verzekeren dat
ik daarvoor bij u niet binnentrad ah,
neen
(De priester zeer ernstig)
Ik geloof u zeer wel Doch, ge weet,
niet waar, sedert dat Christus den H.
Paulus bekeerde, is bet Hem eene ge
woonte geworden zijne stem aan de ar
me verdwaalden te doen hooren
(Naar Pierre PErmite.)
Er is reeds veel geschreven over de
ampspoedige gevolgen van het spel en
der speelzucht.
Hoeveel zonden, hoeveel bloed kleeft
er niet aan de speeltafel?
Getuige het verhaal van het volgende
voorval, dat op de plechtige verzekering
van den inzender niets dan de letterlijke
waarheid bevat. Wij laten het hier vol-
i-en," gelijk het door hem is medege
deeld.
Een jong adellijk landeigenaai in de
Pruissische Rijnprovinciën was sedert
tien jaren met. eene schoone en bemin
nelijke mouw verbonden, die hem vier
kinderen geschonken had. Hij leefdê in
de volmaakste eendracht en het zuiver
ste huwelijksgeluk. Vóór twee jaren
gaat hij naar Frankfort., om daar de op
brengst van zijn wijnoogst te -veikoo-
pen. Hij ontmoet daar een vriend, een
man, die een liefhebber van liet «pel is'
en somtijds het zooveel geprezen Ham
burg bezoekt. De edelman gaat met hem
mede. Hij laat zich overhalen. Hij
waagt eenige goudstukken. Maar het.
geluk is hem niet gunstig, hij verliest
ze. Dit kleine verlies ergert liem; hij
wil liet verspeelde terugwinnen hij wil
liet geluk dwingen. Hij keert terug naar
Hamburg, met grooter en telkens groo-
ter sommen liet schijnt alsof een booze
geest hem daarheen trekt. Nadat hij
tien of twaalf malen in Hamburg aan
de groene tafel van de gebroeders Blanc
gezeten heeft, is zijn vermogen een buit
dier heerschappen. De edelman heef 1
80.000 guldens aan het spel teu offer ge
tracht; hij is arm geworden.
En zijn.e vrouw en kinderen? Di
\rouw had geen liefderijk echtgenoot,
de kinderen geen zorgenden vader meer
want de man was voor Let burgerlij
ke leven en het huiselijk geluk verlo
ren, sedert de heillooze, zwarte harts
tocht hem overmeesterd liad. Hij was
een speler geworden
Nog- bezat hij 15.000 guldens. Hoe
had hij die bijeengebracht Dit was ge
komen uit den verkoop van zijne goede
ren, van alles wat hij nog zijn eigendom
noemen kou, van wat zijne vrouw- nog
bezat, aan, dierbare gedachtenissen uit
oenen beteren tijd, uit gelukkiger da
gen, toen nog rust en vreugde in het
huis woonde. Alles, alles, werd tot geld
gemaakt: En het geld nam hij, nam hij
111 eens, om weder bij de gebroeders
Blanc liet geluk te trotseeren, om den
aatsten inzet te wagen, om te herwin
nen wat hij verloren had.
Hij speelde in Hamburg en verloor,
verloor alles. Als-een bedelaar kwam hij
aan den Rijn terug, met een afgemat
iehaam, met een doften, verdoofden
.■eestmaar met de furiën van een wroe
tend geweten iii de horst.
De vrouw van den bedelaar w as eerst
geheel verpletterd van den verschiikke-
lijkeu slag en van verbazing versteend.
Eindelijk vindt zij tranen, die haar hart
lucht, gaven. Een blik op hare lieve kin
deren, die op bunnen vader toch niet
meer rekenen kunnen want een spe
ler kan geen goed vader zijn een blik
op hen geeft haar moed, 0111 eenen stap
te wagen, die voor haar wel vernederend
is, maai misschien dienen kan, om het
lot van hare kinderen «enigermate te
verlichten. Met het weinige geld, waar
over zij nog beschikken kan. spoedt zij
ich naar Hamburg. Daar smeekt zij
den pachter van de speelbank, Blanc,
Jen man, aan wiens tafel haar goed en
de eer van haren man verloren ging, aan
wien het geluk van haar leven opgeof
ferd werd. Ja, zij valt den speelpachter
te voet, zij smeekt hem in naam van
hare kinderen, haar slechts eene kleine
som van 8.000 guldens als geschenk te
rug te geven, zoo niet als geschenk, dan
ten minste ter leen. Wrevelig hoort de.
speelpachter de ongelukkige vrouw aan,
hij keert zich van haar af'hij weigert
haai verzoek. In hare bittere wanhoop
wonlt zij dringender;-zij overtuigd hem,
dal zij eene bedelaarster is, dat hare
kinderen letterlijk niets te eten hebben.
De speelpachter Blanc, de man, dien nis
•en eerbewijs liet burgerschap van Ham
burg is opgedragen, wijst de vrouw van
hn geruïneerden edelman de .deur,
Wij schrijven heden den 21 Januari
- zegt de verslaggever eergisteren
morgen kwam de vrouw uit Hamburg
terug. Maar hoe? Zij was krankzinnig
geworden Men heeft haar reeds in het
krankzinnigenhuis moeten brengen. De
w aanzinnigheid zijner vrouw bracht den
in \erdooving verzonken, wanhopigen
speler weder tot zijne bezinning. Met
zijn bewustzijn kwam het volle gevoel
van het verschrikkelijke, van liet troos-
telooze van zijnen toestand. Het leven
werd hem tat last, hij kon zijn jammer
lijk aanzijn niet meer dragen.
Toen zijne ongelukkige vrouw naar
het kiaiikzinnigenhuis vervoerd werd.
nam hij een scheermes en opende zi h
de halsaderen. God zij zijne arme
genadig
Lieve lezers en lezeressen, vlucht de
waagspelen.
-VVV
D(
ARABISCHE LECENDE
duivel bood zich eens voor iemand
n onder den meest afzichtelijke» vorm
en zegde
Gij gaat. sterven. Nochtans ka
u genade schenken en het leven latnn
op ten dei volgende voorwaaiden do
uw vader, sla uw zuster of drink g:fne
ver.
Wat gedaan? De keus was moeiL -
De man dacht
Hem dooden die mij het leven
schonk, is onmogelijk. Mijne zuster af
slaan is onmenschelijk. Ik zal dan maar
genever drinken.
Hij dronk genever, maar zich bedron
ken hebbende, mishandelde hij zijne
zuster cn vermoordde zijn vader.
ÜOED VOORBEELD
Een Biusselschen oliarcutier moest
een uithangbord hebben. Hij ging- bij
een artiste-peintre en zegde
Zie, ge schildert daar mijnen naam
op en zet er onder, een vet. varken, opdat
de menschen zouden weten wat ik ben
BIJ DEN PROFESSOR
Een jongen, die felle kromme beenen
had, moest met vader mede naar Leuven
0111, als het. mogelijk was, zijne pikkels
te laten rechtzetten.
Voor den professor gekomen
Toe, Janneken, zei de vader, sta nu
eens goed recht, om aan mijnheer de
professor te laten zien hoe krom dat ge
zijt.
NIET ERG VLEIEND
Hoe vindt ge mijn laatste schil
derij, die ik naar cle tentoonstelling ge
zonden heb
Magnifiek
Waarlijk?
Up mijn woord! En ter uwer
betuig ik dit u gaarne, omdat ik nage
noeg de eenige ben, die het mooi vind.
Maar, ik moet er bij voegen, ik heb er
niet veel verstand van.
AAN RECHTE KANTOOR
Iemand, die er zich over ergerde, dat
zoo menigeen geen aardigheid weet te
vatten, zeicle eens tot een zijner beken-
den
Sommige menschen begrijpen niet
wat scherts is, of zij moet met een ka
non op hen afgeschoten worden.
Maar, mijn goede vriend, zeide de
ander hem bot aanziende, hoe kan men
nu scherts uit een kanon schieten
GEWOON OF BUITENGEWOON.
Welk verschil is er tussclien gewo
ne en buitengewone hoogleeraars vroeg
men eens aan Schleiermacher.
Zijn antwoord luidde
Gewone professors zijn de zoodani-
gen, die niets buitengewoons, en bui
tengewone, dm niets gewoons weten.
UIT HET SOLDATENLEVEN
Onderofficier. Zoo, zoo, schrijft
gij drama's
Rekruut (met trots). Ja, sergeant.
Onderofficier.Zoo, maar hoor eens,
als de booswichten in uw drama even
slecht, schieten als gij, dan zult gij
nooit een goed treurspel leveren.
BANGHEID.
Een gierigaard, die ernstig ziek was,
ontving een bezoek van een zijner be
kenden, die hem naar zijn toestand
vroeg.
Ach, antwoordde de vrek, hier 111
huis zijn we allen bang.
Hoe komt dat vroeg de bezoe
ker.
Ik ben bang dat ik moet sterven
en mijne erfgenamen zijn bang dat ik
wederom gezond word.
VOOR DE RECHTBANK.
Een veiliglieidsbeddende, in burgers-
kleeren, brengt een aangehoudene bij
den nieuw benoemden otticier van jus-
ticie.
Politieofficier. Gij zijt dus een
dief
Dief. Om te dienen.
Policieofficier. En die andere?
Dief. O, dat is de man, die mij ge
pakt heeft.
GEVOLGEN VAN DRIFT.
Onderwijzer. Jan, lioud u stil of
ik laat u een uur 11a cle anderen in de
Klas olijven.
Jan. 'k Praat niet, meester, ik
luister.
Onderwijzer (.driftig). Gij luistert
met liet eene oor en gij praat met het
anciere.
TREFFEND.
Eene dame tot den schilder, die met
het portret van haar man bezig was
Oelijkt het goed?
Trenend was net antwoord.
Gij wist dus, dat hij mij slaat?
liet mevrouw zich ontvallen.
GOED VOORUITZICHT
Een glazenmaker kwam voorbij een
.mis, waaruit men juist bezig- was te
verauizen, en vroeg aan een der man
en, die met net weiKje bezig waren
is ei ook iets voor mij te doen
i\og' met, was net antwoord, maar
.0 gij uinnen een paar uren terugkomt,
_eker wel.
OOK PLEZIERIG
Een oude heer en dame die den bij
naam üeouen tan jet en Jul Komen nes
anus op oezoeK. net Kind des nuizes
^t op rumen toon
nxoeder, wie is nu Jet en wie is
j ul
Kind, ik begrijp u nietgij hebt
z.eKer vaaK, ga maar gauw naar ued.
iie, niueuer, gij zegt toen altijd
w anneer uie neer en uame voor dij gaan
jL/uar gaat Jet en Jul.
AL TE LIEF
Mevrouw, mag ik u eene van onze
nieuwe muizenvallen laten zien? Ze zijn
geneei van koper en roesten nooit. Wij
garanueeren u, dat...
Mevrouw. net spijt me wel voor
u maar wij heb uen nier geene muizen.
ixoopman. u, Mevrouw, een nalf
aozijn leveren wij u er bij, als u daar
«00 op gesteld is, en tegen weinig geld.
ACHTER IN DEN WINKEL.
Bediende. Dat krimp vrije, zuiver
wollen goed, meester, van oe laatste
zending, zou dat ook Kunnen krimpen?
Meester. Jtioe dunt gij zoo iets
\ragen
neuiende. Ik vraag zulks voor mij
net, maar, daar is een neer, die liet
vraagt en cue een paK üeeit aangepast.
Meester. l'ast net hem?
JLJediende. 't ls hem te groot
Meester. Ezelnatuurtijk krimpt
net.
SCHERP
A. Vandaag heeft de dokter mij
pillen voorgeschreven, maar het is niet
mogelijk ze te slikken.
B. Dat wil ik gaarne gelooven, ge
zijt ook zoo aan den drank geweend.
KORT EN BONDIG.
Mejuffrouw, ik verstout mij uwe
hand te vragen.
't Spijt mij hierop niet te kunnen
toestemmen.
Wellicht staat ik u niet genoeg
aan?
Dat niet, maar gij bezit een te on
beduidend kapitaal.
ZEER BELEEFD.
Marie. Wat hoor ik, hebt ge ook
«•en huis 111 't Westpark gekocht? Ik ga
er den volgenden zomer ook wonen en
hoop dan dat ge mij dikwijls zult komen
bezoeken.
Clara. xIk zal zoo vrij zijn, ik heb
x-hter zoo weinig vrijen tijd en zal u
lus slechts zeer zelden een bezoek kun
nen brengén.
Marie.-Uitstekend, 't zal mij zeer
aangenaam zijn.
