De zeeramp van den St. Laurensstroom (Canada)
De statoverste van
het Belgisch leger
Een vaderlandsche plechtigheid
OVERAL VROUWEN
De Engelsche militaire vliegers
De gezonken transatlanti^er
't Was eeue jobstijding', welke ons
Tijdag medegedeeld werd, namelijk de
hrikkelijke aanvaring tussclien den
•ansatlantieker Empress of Ireland
n den kolenstoomer Storstad ramp
Dorgevallen in de monding van den St-
laurensstroom (Canada), en waarbij er
ver de duizend slachtoffers omkwamen.
Afgrijselijke tooneelen hadden plaats
l de korte oogenblikken welke verlie-
en, tusschen het oogenblik der aanva-
ing- en het oogenblik dat het passagier-
bhip in zee verdween.
Hier riep eene vrouw in vertwijfelen-
len angst naar haar echtgenoot, daar
ene wanhopige moeder op hare kinde-
fen, verder was het een kind die met
selijke kreten zijne moeder, zijne
aders opeischte. Hier en daar tusschen
ie tooneelen van wanhoop zag men een
iddend paar, gelaten den dood te ge-
ioet zien, of kalm wachten, tot eene
;unstige gelegenheid op redding zich
anbood.
Edoch, de boot zonk al te snel in de
iepte, veel te snel, 0111 toe te laten dat
reddingsbooten in zee gebracht wer-
len, of de stoomers, verwittigd door
EMPRESS OF IRELAND
draadlooze seinen, ter plaats te laten ko
men
Hoe de ramp nu juist is toegegaan,
weet men wel te zeggende Storstad
s met groot geweld op den Empress
of Ireland gevaren en heeft dezen een
overgroot lek veroorzaakt, waardoor het
schip schier onmiddellijk overhelde en
begon te zinken.
Wie echter de schuld aan de ramp
heeft zal nog niet zoo gauw uitgemaakt
zijn. Wel beweert kapitein Kendall, van
den Empress of Ireland daarin bij
gestaan door al zijne officieren en sche
pelingen, dat zijne boot stillag en alle
noodige seinen had gedaan en de schuld
der botsing, zoo niet aan den mist, dan
toch aan den Storstad moet te wij
ten zijn. Daarentegen echter staat de
verklaring van kapitein Andersen van
de Storstad en dezes officieren. Deze
verklaren eensgezind, dat de Empress
of' Ireland wel de noodige seinen heeft
gedaan, doch na het geven der seinen
zijne ligging heeft gewijzigd, aldus de
botsing uitlokkende.
Wie er gelijk heeft zal wellicht wel
bewezen worden.
Het stoffelijk overschot van graaf FELIX DE MERODE wordt naar het
kerkhof van Berchem overgebracht.
Luitenant-Ceneraal
de SELLIERS de MORANVILLE.
Het is luitenant-generaal de Selliers
de Moranville, die door Eoning Albert
benoemd is tot Algemeehe Stafoverste
van het leger, ter opvolging van luite
nant-generaal de Ceuninck.
Vooraleer tot dien eervollen en ge-
wichtigen post benoemd te worden, was
luitenant-generaal de Selliers overste
van het gendarmeriekorps.
Zijne loopbaan is schitterend ge
weest. Behoorende tot de artillerie, was
hij achtereenvolgens leeraar en tweede
bevelhebber aan de oorlogschool, be
stuurder der krijgsoefeningen in het mi
nisterie, tot hij aan het hoofd der gen
darmerie geroepen werd.
't Zijn de bijzondere hoedanigheden,
welke hij in de verschillige posten aan
den dag spreidde, welke de aandacht op
hem riepen.
Maandag had te Berchem, bij Ant
werpen, eene indrukwekkende plechtig
heid plaats, namelijk de overbrenging
der assche van den glorierijksten
strijder der Belgische omwenteling van
't jaar 1830, graal Felrx de Merode. Aan
al de huizen wapperde de nationale vlag
en al de inwoners waren te been. De ge-
noodigden, waartusschen generaal de
Renet te, vertegenwoordiger des konings;
luitenant-generaal Heimburger, bevel
hebber der tweede krijgsomschrijving
graaf van de Werve en van Schilde, gou
verneur van Antwerpen, de leden der fa
milie de Merode.
Men had het stoffelijk overschot van
den grooten Patriot, in eenen nieuwen
eiken kist naar de kerk van Berchem
overgebracht. Eene af deeling van het
7C linie vormde de haag aan de kerk, ter
wijl binnen den tempel de vrijwillige
pompiers der gemeente post gevat had
den. Op het hoogkoor stond c^e praal-
baar, overdekt met de nationale vlag en
bewaakt door officiers der burgerwacht
met blanken sabel, en drie onderofficiers
der Brusselsche jagers-verkenners, met
het oud, versleten en gescheurd vaandel
der Chasteleers van '30.
De familie en de genoodigden kwa
men in stoet van het gemeentehuis naar
de kerk, waar door Mgr De Wachter,
hulp-bisschop van Mechelen, met mij
ter en staf, de laatste gebeden gezongen
werden. Daarna werd de lijkkist op een
kanonaffuit getild, dat door zes paarden
getrokken werd. Aan den stoet namen
al de maatschappijen en de schoolkin
deren der gemeente deel; de familie de
Merode en de overheden volgden den
lijkwagen. De weg naar het nieuw kerk
hof, waar het oud praalgraf heropge
bouwd en de bijzetting in den grafkel
der plaats had, was langs weerskanten
door eene eerbiedige menigte bezet.
Op 't oogenblik dat de lijkkist in den
grafkelder afgelaten werd, bliezen de
klaroenen de veldmarsch en donderde
het kanon. Mgr De Wachter zegende de
grafstede, en door M. Cootmans, burge
meester van Berchem, werd eene Vlaam-
sche redevoering uitgesproken.
Minister CHURCHILL en majoor CERRARD.
Evenals Frankrijk en Duitschland, bekommert ook Engeland zich veel
met de militaire vliegers.
Zoo heeft de Engelsche minister Winston Churchill verleden week met
majoor Gerrard een vluchtje medegemaakt, dat niet min dan 60 mijlen ver
droeg. De minister was hoogst voldaan over zijn reisje en verborg zulks niet
Het muziekkorps van het LEGER I
boot bevond. Meest al de
In afwachting is de Storstad op
klacht van de Canadian Pacific, eigena
res van den Empress aangeslagen.
De schipbreuk van den Empress of
Ireland na de ramp van den Tita
nic is juist niet geschikt om het ver
trouwen in de kolossale zeeschepen te
vermeerderen.
Men had verzekerd dat zij eene, om
zoo te zeggen volslagene veiligheid aan
boden. Dit schijnt niet heel juist. Inte
gendeel, ten gevolge hunner massa en
overgroote afmetingen schijnen zij veel-
IES HEILS, dat zich ook op don
muzikanten verdrenken.
eer aan bijzondere gevaren blootgesteld.
Onlangs nog hadden de Maureta-
nia en de Vaterland twee zeereu
zen, zeer gevaarlijke ontmoetingen met
ijsbergen; de Vaterland had verder
ook de grootste moeilijkheden om bin
nen en buiten, de haven van New-York
te geraken.
Dat alles boezemt weinig vertrouwen
in. Bedenken wij ook nog dat, wanneer
er aan die overgroote paketbooten iets
overkomt, de ramp immer verschrikke
lijk is.
Mej. DUPORTAL,
dektores in de letteren.
In afwachting dat zij stemrecht krij
gen, weten de vrouwen toch overal bin
nen te dringen en zich zelfs in de ge
leerde kringen te doen aannemen.
Zoo heeft men hier nu Mej. Duportal,
die in Frankrijk dokt ores in de letteren
is uitgeroepen geworden, na meesterlijk
twee stellingen verdedigd te hebben,
over de ontwikkeling der teeken- en
graveerkunst in de eerste helft der 17®
eeuw.
