Oudejaarsavond
I Vrij das 1 Januari
Zaterdag 2 Jan;
1926
NIËUWJAARWENSCH
in de iloogrre Raad voor
Ambachten en NcB®r«en
OUD
JAAR
EN
NIEUWJAAR
Parlementair regiem
Gezondheidsloeslaml van
J,. E. Kardinaal Mercier
Verzekeringswet veer de bedienden
Het konflikt in de
koolmijnnij verheid
Eca pauselijke instituut
krislelijke oudheidkunde
Roerende plechtigheid
STEI
Jvorlctjtrt 0 en 21, Aalst. lolofoon 114.
XXXII» JAARGANG NUMMER S
ÜD£a.j§»JGï!L£lc3L IS Centiemen Wekelijks 0,^5
Publiciteit buiten hat &rr\ AALST figcnlschap Havas Adolf SSaxlaan, 13, te Ei-ussel. Rue do Richelieu, Parijs.
Uitgever J. Van Nufïel-De Gernlt
Breams Buildings, 6, Londres E C. 4.
O.H. Eesnijdenis
JZon op 7,46 onder 4,02
H. Adilardus
JZon op 7,46 onder 4,03
ghuatslo Knartier dea
EERBCHT.
)flan dit nummer behoort een bijvoegsel.
JTer gelegenheid .van Nieuwjaar zal
ijpiorgen ons blad niet verschijnen.
*Jc En wensch u van dit jaar n ie veel,
Toch schijnt het mij genoeg
schonk' u Jesus maar Ic-.i deel
3'an zijn geduld, als Hij voor ons Zijn
[Kruise droeg
[H oi mcnsch verliest niet eens den moed!
Wie draagt er niet zijn last
Wie heeft hier geenen tegenspoed
Wie wordt cr niet op tijd door ziekten
faangetast t
'Jc En zie geen hut, 'k en wéét geen huis
Geen Koninklijk 'paleis,
Dat vrij mag zijn van alle Kruis
\fVie smaakt genoegen hier Wie leeft in
vrede en peis
'Geen m'enschgeen eenig mensch, zoo
k meen
't Ts hier een tranendal
Geduld dan 't Is geduld alleen
J)al ons versterkten ons doen .Iriomphr*
[ren zal.
Die wil den vriend van Christus zijn
Moet luistren naar zijn stem r;
Die. om Gods wille, leed en pijn
Verduurtwordt erfgenaam van 't nieuw
[Jeyvsglem.
Dc Hoogri.e Raad voor Ambachten en
Neringen is bijeengekomen onder voor
zitterschap van den Heer "Wauwermans
999
't Is er mee amen en uit met liet
oude gaar.., 't is verstreken en ver
sleten gelijk al de vorige 1 't Is
.voorbij met zijn leed en vreugd,
met zijn zuur en zoet, met zijn
Kruisen en welgevallen. .Vergeven
'cn vergeten zal 't gauw zijn dat
jaar 1025.., met zijn tegenkantin
gen en ongelukben! Onthouden en
gezegend zal 't immer wezen met
zijn jubel, zijn heerlijkheden, zijn
plechtigheden en zijn bedevaarter)
naar Rome, En wie m de christen
.wereld zou kunnen of mogen ver
geten de zalig- en heiligverklarin
gen in St. Pieters van 't Vatikaan
gevierd!' Hoeveel zegeningen
moet het niet afwerpen op de H.
Kerk, de samenleving, de families
en de personen.
En de laatste dag za! eeuwig ger
hoekt blijven want dan heeft men
overal de wereld cn zijn volk aan
den Christus-Koning toegezeid en
toegewijd,
Wat ons 't nieuwe jaar zal mee
brengen, opleveren, voorschuiven,
voorzetten... is af te wachten,
We wenschen het zoo zalig mo
gelijk, en 't dees is naar oud chrisj
lelijk gebruik uitgedrukt en moet
weerklank vinden niet alleen in de
christene herten maar in alle mid
dens en hij alle volkeren die 't goed
ineenen en 't recht willen doordrij
ven.
We wenschen het gelukkig en
voorspoedig zoo naar ziel als naar
lichaam, zoo voor geest als voor
hert..- wat kunnen we meer wen
schen en moesten we iets vergeten
hebben in ons begeerte en in ons
gedachte we sturen het u toch ook
toe welgemeend, welgezind, op
recht en onvervalscht.
VaJscfhe waar verkoopen we niet
of bestellen we nooit,,.
Eaat ons hopen dat het jaar
1926, hetwelk het Roomscli Jubel
iu geheel de christene wereld uit
breidt, aHemligst moclrtë wezen!
Eaat ons i«trouwen hebben in
cle instellingen van ons dierbaar
vaderland!
Laat ons vooruitgang maken en
doen in,en niet en door onze familie.
Eaat ons voortwerkeri, strij
lijden, bidden... en hopen te
<1> in!'! MARC,
Een Brusselsch blad geeft, als staaltje
der huidige mentaliteit onzer parle
mentairen een gesprek. weder, afgeluis
terd op deu tram.
Zaterdag avond. De naolitziUing
der Kamer is geëindigd. AI. Melckmans
en 'heeft den tekst goedgekeurd van een socialistisch volksvertegenwoordiger van
ontwerp voor een organische wet betref- j Brussel is op tram 2-1, in gesprok met een
fende het leerlingwezen. Iedere jongeling zijner colleges, M. X... uit de provincie,
onder de 18 jaar is eraan onderworpen j M. MELCKMANS. Waar vernacht
vanaf den dag dat hij de uitoefening Gij
aangaat van een der beroepen, welke bij M. X... Hotel.aan de Zuidstatie.
Koninklijk Besluit worden vastgesteld. Die nachtzittingen komen ons duur te
Het ontwerp voorziet de invoering van staan I
M. AI. 't Is de schuld van Jacque-
motte. Indien hij met voortdurond de
naamafroeping eischic, dan ware het
een leerlingtaks te betalen door de pa
troons, die geen leerlingen opleiden. De
ze laks zou ten goede komen aan een
der regionale Leerlingfondsen, die door j voor ons onnoodig te blijven, en de ar-
een Centrale Kas zouden verbonden zijn. tikelen der ontwerpen zouden gestemd
Door hetzelfde ontwerp wordt de leer
overeenkomst alsook het eindexamen
verplichtend.
In de te omschrijven gebieden zouden
er eventallige Kamers voor het leerlings
wezen ingericht worden, die zorg zou
den hebben over alle praktische uitwer
kingen der wet examen, leerprograin-
mas, enz.
worden door den minister, den verslag
gever en drie. of vier specialisten wien de
kwestie aanbelangt». Dat ware veel boter.
AL X... (Zooveel te meer daar men
volstrekt niet weet wat men stemt. Voor
aleer ik Kamerlid was had ik een heel
ander gedacht van dc parlementaire be
sprekingen
AI. AI. Het Parlement Dat bestaat
In dezelfde zitting 'heeft de Iloogere 1 niet meer. Wij leven volop onder dikta-
Raad, bij algemeenheid van stemmen
den wenseh uitgedrukt om dezelfde voor
rechten te verkrijgen der overige Hoogc-
tuur
AI. X.. -—
AI. AI. Wel jadoch wij socialisten
re Raden, namelijk voor wat betreft zijn de dictators, en dat is ook veruit het
het voorstellen van kandidaten voor
plaatsen van bestuurder en censor bij de
Nationale Bank vnn Belgic.
best
Wij laten de verantwoordelijkheid
voor de echtheid van bovenstand stich-
Ei' werd ook een motio aangenomen tend verhaaltje voor onzen Brusselschen
waarbij gevraagd wordt dat de wederver- konfrater.
huring van gebouwen, waarin het be
drijf van ambachtslieden of kleiuver-
koopers wordt uitgeoefend, (handelsei-
genclom) hij wet zou geregeld worden.
Woensdag werd het volgend bullotijh
door de gencesheeren opgemaakt, om 6 j gen van ouderdom j?n vroegen dood der
uur 's avonds. Bedienden Deze wet treedt in werking
4!. Z. Em. Kardinaal Alercier heeft een op 1 Januari en g-'.dt voo- c>ken per
Edoch het schetst voorzeker in werke
lijkheid het proper regiem, dat ten hui
dige dagen liet land beheerscht
Het Staatsblad van 30 December kon
digt een Koninklijk Besluit af tot uit
voering der Wet van 10 Alaart 1025 op
de verzekering tegen do geldelijke gevol-
beetje rust kunnen genieten in den loop
Van den dag. De temperatuur is 37.2.
De pols slaat wat rapper, namelijk 106.
Tengevolge van de zwakte van don zie
ke, werd geboden hem vloeibare spijzen
toe te dienen.
Get. Dr. Gillis"; prof. De Bai-
sieux, De Alees, Lemire, Ide.
DE BORAINBCHE. MIJNWERKERS
HEBBEN DE STAKING
VERWORPEN.
•Ziehier de officieele uitslag van het
referendum ingericht onder de Borain-
sche mijnwerkers.
Do werklieden moesten uitspraak doen
over drie voorstellen
1. A'rermindering van 5 op den 'hul
digen loontaks 225 stemmen.
2. Vermindering van 3 voorstel
ling van de patroons op de laatste verga
dering der gemengde nationale kommis
sie aangenomen met 7056 stemmen,
3. Verwerping der twee voornoemde
voorstellen, het is te zeggen cle staking
4407 stemmen en 118 ongeldige bulle-
tijm
Bijgevolg aanvaarden de Borainsehe
mijnwerkers het voorstel der patroons en
is de staking verworpen.
soon die op denzelfden datum geen ten
volle 65 jaar oud is. Bedienden en werk
gevers zijn gehouden in 1926 de door de
wet voorziene storting te doen.
VOOR
Rome, 29 December. Bij een mo
tie proprio van den Paus wordt opge
richt een Pauselijk Instituut voor Chris
telijke Oudheidkunde, waarin de reeds
bestaande Pauselijke kommissie en de
Romeinsobc Academie van heilige Oud
heidkunde zullen opgaan. Aan het Insti
tuut- zal verbonden worden eene school;
de studenten, die met vrucht de leer
gangen (3 jaar) hebben gevolgd, zullen
het diploma van Magister in de Chris
telijke Oudheidkunde verkrijgen
In het motie proprio worden door gemoedsrust gezocht cn gevonden in het
den Paus de catacomben opgeeiseht als strengste monikkenorde,dat in den vollen
het onvervreemdbaar eigendom derzin van het woord is zelfverloochening,
Roomsche Kerk. De Pauselijke oudheid- J stilzwijgendheid, armoede, gehoorzaam-
kundige kommissie wordt bevestigd in j heid en vrede en vreugde in den H.
hare taak zich te belasten met de zorg j Geest naar* het opschrift dat uien boven
voor het onderhoud en het onderzoek I do poort van de Trappistenabdij van So-
van de catacomben, jligny lezen kan.
Alen weet dat Karei Van der Cruys-
sen, voor den oorlog een der ieverigste
werkers voor de Katholieke Zaak te
Gent, en ook een der vooraanstaande
verdedigers van de Vlaamseho be
langen en den middenstand, na den
oorlog, met den graad van luitenant bij
de genie (acht frontstrepen) en bevel
hebber der patroeljeurs der genie(le
Leger-Afdeeling), van 't slagveld teruj
keerend, met zeven vermeldingen aan c
Legerdagorde, het Ridderkruis der
Kroonorde en het Oorlogskruis met
Palm, wat later zich uit de wereld ge
trokken heeft.
In 1919 werkte hij met de Amerika
nen aan den bouw hunner scheepsbasis
le Antwerpen cn verdween toen plotse
ling.
In 1920 vernam men dat hij monnik
geworden was van het Cistercijnerordc
der La Trappe, te Boligny, NormandiÖ
(Frankrijk). Thans wordt vernomen dat
Pater Alaria-Albert onlangs, te Sees, dé
priesterwijding bekomen heeft. Deze
werd toegediend door Algr Bardel, bis
schop van Soes, omringd van zijne üioq-
ge geestelijkheid en hei kapittel der ka
thedraal. De diep roerende plechtigheid
werd fbijgewoopd door monikken der La
Trappe, talrijke Fransche en Belgische
pcrsonnalitciten. E. H. Serraris, bestuur
der der Belgische Missie te Parijs en af
gevaardigde van Z. D. H. den bisschop
van Gent; MAL Pirmez, ondervoorzitter
en Van Ackere, lid der Belgische Ka
mer, enz.
En den 'Zondag, .20 December, droeg
Pater Maria-Albert, in de kapel der
Trappistinnon, te Boissy-lez-Perches, zij
ne eerste H. Mis aan God op.
Karei Van der Cruysen, de flinke
knappe jongen, de icverige werker voor
de Godsdienstige- on Taalbelangen van
het Vlaamsclie A'olk, de dappere soldaat
en hoogatverdienstelijke officier, 'die in
de wereld schitterde zooals weinigen
heeft het waar geluk cn de volledigste
*t Was in den «avond van den 31 De
cember 1890 aan boord van den pak
ketboot «Bragance». Het diner der pas
sagiers in de kajuit, le klas was zoo
goed als afgeloopen. Door de wijd geo
pende patrijspoorten kwam een geurige
frissche lucht naar buiten en streek
over dc met 't dessert nog zwaar bela
den tafels; de warmte was geweken
voor dc lichte «bries, die van de reeds
nabij zijnde kust woeit. De eerste ster
ren flonkeren reeds aan den diejpblau-
wen hemel.
Volgens de berekening van den com
mandant kon men ieder' oogenblik de
vuren van de Braziliaansclie kust in
het gezicht krijgen, en nog voordat de
nacht geheel was gevallen, het anker
uitwerpen op de reede van R-io de Ja
neiro.
Naar buiten gedreven door de gezel
lige, doch voor haar pijnlijke vroolijk-
heid harer reisgenooten, was eene nog
jonge vrouw, in diepen rouw gekleed
naar 't dek gevlucht en had daar in
een der «achterste hoekjes onder de
verschansing plaats genomen in een
rieten luierstoel
Een lichtende sdhuimstreep achter
het scliip duidde de baan aan, waar
langs de schroef wenteling het voort
stuwde, en vooruit op de brug tedkendc
zich scherp den stilhouet af van den
wacihtliebbenden officier, die daar op
en neder slapte.
De jonge vrouw zat in diepe gepein
zen verzonken. Hare ziel verwijlde bij
cle nagedachtenis van haren echtgcj
noot. die haar eveneens 'door den 'dood
was ontrukt.
Hoe zou 't daar 'zijn, ïri dat verre
Brazilië, waar (hare tegenwoordigheid
werd vereischfc voor de regeling eener
nalatenschap, en waar zij niemand,
niemand kende?
Wat zou zij later doen, wanneer'zij
weder in het land terug was met haar
rijkdom?
Het feestgedruischi uit het salon steeg
tot haar ópluid en vroolijk gelach,
verwarde stemmed, het klinken van gla.-
zeh, 't paffen van kurken, die met een
luiden knal uit den 'hals der champag*
neflesschen vlogen, de tonen der piano,
waarop eerst liederen door zangstem^
men 'begeleid, later danswijzen werden
getokkeld; dit- alles dooreen vervluch
tigde in de kalmte de avondstilte boven
deks.
Voor öp de boot tegen de ankers ge
leund, zaten een oude zeerob" en een
knaap, een lidhlmatroosje, te praten en
hun pijpje te rocken. De oude zeerolj
met zijn door wind cn zon getaand ge
laat, de kuaap met zijn frisch eh blo
zende wangen, waren landgeriooton on
spraken over de blonde duinen van hun
land, waar zij het levenslicht hadden
aanschouwd en waar zij na volbrachten
arbeid hoopten te rusten.
De zeebonk herdadlit den oudejaars:
avond van zijn twintigste levensjaar',
toen Jt hem vergund was tusschen twoc
reizen naar Indio in zijn geboortedorp
te overwinteren.
De knaap ook doorleefde zijne nog
zoo jonge herinneringen'; zijn smart
toen hij als wees öp zee moest gaan, als
een vogel door den storm uit het nest
geworpen, voordat nog zijn vleugels
krachtig genoeg zijn om hem op tc hou
den
Niets dan de grafsteen, waar zijn (bel
de ouders sluimerden, bestond er voor
hem, om cr aan te denken, in het ge
hucht, waar hij geboren was. Zijn eerste
groote zeereis liep nu op haaf einde en
hij zag dat einde niet met vreugde.maar
met droefheid naderen, omdat een der
damenpassagiers zoo vriendelijk' en lief
tegen hem was geweest dezelfde die
daar hu zoo eenzaam peinzend zat 'op
het achterdak, en die zoo dikwijls met
hem had gepraat over zijn eenzaam
vriendeloos bestaan'.
Had zij dionzelfden morgen nog niet
hare fijne witte (hand over zijn blonden
krullebol doen glijden en waren er toen
niet plotseling tranen in hare oogeii ge
schoten, bij die moederlijke liefkozing,
die zij eens had gekend, docli die zij nu
nimmer moer zou kennen?
In zijn eenvoud had hij niet gevoeld,
dat die moeder aan wie alles, wat haar
lief was, was ontnomen, in hem liet
beeld van haar eigen zoon geliefkoosd
had.
De boot vervolgde met snollc vaart
den tocht-. Plotseling weerklonk de slem
van den uitkijk, die een Lustvuur signa
leerde. Om dit zooveel spoediger te zien
vliegt het matroosje dc verschansing on
met al de onbedachtzaamheid, zijn leef
tijd eigen. In 't half donker tast hij mis,
zijn voet glijdt uit, tevergeefs tracht hij
zich vast te grijpen aan een touw, aan
een ketting hij valt langs dc hooge
gladde flank cler boot en verdwijnt on
der 't uiten van een wanhoopskreet!
Afan over boordschreeuwt uit al
le "macht de oude zeerob.
Alan over boord! herhaalt de
wacht vol zenuwaehligen angst. MeS
vrees en heven wordt die roep op het
geheelc schip vernomen.
Allen gevoelen den wijkslag des doods
in de lucht allen stormen «aan dek,
passagiers, matrozen, bediendc-n. Hon
derden oogen peilen de duistere diepte,
alsof zij den rampzaligen konden ont
dekken. die in dit oogerbiik wellicht
reeds niet meer tot de levenden behoor
de. De commandant ook ijlt naar bo
ven hij had reeds bevel gegeven het
machicn fe stoppen cn do boot uit to
zetten. Alet een snelheid, die alleen in
de bekendheid met het dreigende .ge?
vaar hare verklaring vond, dobberde de
sloep op de golven en verwijderde zich
ijlings van boort, zoekende op het on
metelijke watervlak in het- eindelooze
duister, het stipje dat het hoofd moest
zijn van den drenkeling.
De angst aan boord v:as. groot, .do
hoop begon reeds te vervliegen.
Wie ist 't? vroeg de commandant.
Yvon! antwoordde dc oude ma*
troos.
Ach, die arme jongen, fluisterden
of dachten de passagiers. De dame in
den rouw zegde niets; zij stond daar
sprake,oos, bevend, waggelend, de ceïto
liand krampachtig knijpend om de
leuning van haar stoel... Een ongedacht
pn teeder meedoogen met het lot van
den knaap, die nu misschien reeds ster
vende was, bekroop haar gemoed cn
overweldigde haar geheel.
Doeli de sloep komt naar boord terug.
Die spoedige terugkomst doet- de hoop
herleven. De poging tot redding is met
goeden uitslag bekroond; anders keer
den ze immers niet zoo snel terug.
Gered! We hebben hom!» klonk de
slem van een der roeiers, toen ze dicht
genoeg (bij de boot waren om liet ge
rucht der baren en 't zachte plonzen van
de langzaam wentelende schroef te over
schreeuwen.
Een 'zucht van verlichting, een bijna
gefluister: Goddank! ging op onder do
menigte, bijna onmiddelijk gevolgd door
een luid hoera nog eonige krachti
ge riems'agcn en de sloep ligt weer langs
boord en is weldra opgehesdhen. De
knaap leeft nog, maai* hij is bewusteloos,
zijn bleek gelaat is als het beeld des
doods, wiens vale vleugel hem blijkbaar
heeft (beroerd. Een forscli matroos draagt
hem in de armen aan dek en legt hem
behoedzaam neder op een rustbank. Dc
kleine blonde krullebol hing krachteloos
achterover de linkerarm valt slap neer.
Als door een plotselinge ingeving be
zield is de uame in den rouw toegeijld en
heeft zij den bezwijmden knaap in hare
armen genomen, op haar schoot neerge
legd en terwijl de scheepsdokter de
noodige middelen ter opwekking gaat
halen, tracht zij met haar lidhaam den
armen drenkeling te verwarmen, cn zij
buigt zich tot hem voorover zoover, dal
hare lippen zijn voorhoofd aanraken.
Bij die aanraking opende do knaap de
oogen even, en met nauw hoorbare slem
fluistert de wees als instinctmatig het
woord
Aloeder,
Diep in het hart getroffen richt de
jonge vrouw plotseling het hoofd op. Ln
in haar binnenste werd een plotseling,
een heerlijk besluit gevat, (bij de gedach
te dat dc woeste baren den knaap aan.liet
leven hadden teruggegeven en haar een
nieuwe zoon terug schonk...
Alet vriendelijk'en drang deed zij de
omstanders uiteeuga«in. Nederknielcml
bij den armen scheepsjongen, kuste zij
hem en drukte hem aan haven boezem.
En zij, die zwijgende van dit roerend
tooneel getuigen waren, wisten toen. dat
van dit oogenbl ik af dc knaap geer. wcos
moer zou zijn.
