Leed en Liefde
De Sijiplechtigheden vair
M. Désiré De Wolf
Woensdag 23 Januari 1929, om
10 1/2 ura hadden de lijkplechtigh8den
plaats van den diep betreurden heer
Désiré De Wolf, te vroeg aan de
liefde der zijnen ontrukt. Een buiten
gewoon toeloop van vrienden en ken
nissen, zoowel van buiten als van
binnen de stad hadden er aan gehouden
eene laatste hulde te brengen aan den
duurbaren overledene en door hunne
tegenwoordigheid deel te nemen aan
den grooten rouw die de familie De
Wolf komt te treffen. Aan het sterf
huis werden vijf lijkreden gehouden.
De rouw werd geleid door den zoon,
de söhoonzcnen van den overledene en
door diens broeders De leden der
Kerkfabriek omringden de lijkkoest. De
Katholieke Jonge Waeht met omfloersd
vaandel was bijna volledig tegenwoordig
Het was elf ure voorbij toen de lijk
stoet in St Martinuskerk aankwam.
Al het volk kon niet in den nochtans
ruimen Tempel plaats vinden en de
beide offers duurden nog langen tijd na
den dienst.
In de kerk bemerkten wij dat Mgr
Coppieters, bisschop van Gent plaats
had genomen in het hoogkoor. Z. D.
Hoogweerdigheid had er aan gehou
den een laatsten blijk van genegenheid
te brengen aan zijn afgestorven vriend.
Monseigneur zong de absouten bij het
eindigen der lijkplechtigheden.
D arna werd het stoffelijk overschot
in uen familiekelder bijgezet en rond
1 uur kwamen in dichte groepen, de
deelnemers aan de teraardebestelling
huiswaarts, nog eens besprekend de
groote verdiensten van die edele Aal-
stersche figuur, die heden verdwijnt.
Reeds verschenen in ons voorgaande nummer.
-ü
lijkrede uitgesproken door den -lieer
Senator Romain MOYER>SCEN, burge
meester dei' Stad Aalst.
WAARDE EN DJEP BEPROEFDE
VRIENDEN,
Laat mc toe, vooraleer de trage
rouwstoet 'vet stoffelijk overschot van
omen. betreurde vriend wegvoere een
korten cfoch innig gevoelden afscheids
groet uit te spreken; een afscheidsgroet
die een dankwoord en een „hulde moet
ai ju»
Diep buig ik als burgemeester van
deze stad, voor den ycrdicnstvollen bur
ger,' dieper nog voor den overtuig
den Kristen, ontmijn hart treurt lijk bet
uwe om 't verlies van eenen goeden
vriend.
De eenstemmigheid met dewelke de
bevolking onzer...sfad ziclv aansluit 1
dit rouwbeklag, de .eenparigheid niet do-
Welke zij den" lof uitspreekt van den
overledene getuigen beter dan woorden
hoezeer deze man bemind werd.
Het.'is <le uiting van bare wederlief
de voor den gene die offervaardigheid
voor ziji-. medeburgers tot de heldhaf
tigheid heeft gedreven.
Mijnbeer De Wolf beeft aan het po
litiek mandaat dat bij van J89G tot i
1919 in den Gemeenteraad en in 't Sche
pen Collegie van AalsX vervulde steeds
de volste, de hoogste •belcekenis ge-
Leent. Hi.j vatte het op als een dienst.
Hij heeft zijne sladsgenooten gediend
tijdens do lange oorlogsjaren en druk
ke na-oorlogsdagen.
Onvergankelijk, zal in 't geheugen
van do Aalstenaars-het aandenken blij
ven van hunnen toen matigen 8 eb epen
van Openbare Werken, de, man die in
de eerste dagen van'den oorlogstijd dag
en nacht in de- bres stond om de veilig
heid vair de bevolking te verzekeren,
die tijdons de bezetting het stoute plan
49ste Vervolg.
Nu ibrak do herinnering aan «lat we
zen met Li acht uit het diepste des haf
ten tc voorsdlïijn, en men zag over me
nige wang een bitteren traan rollen,en
bevende handen Avelkc tegen bleoke,
stuiptrekkende gezichten gedrukt wer
den.
Aan wicn dacht onze vriend op dat
oogonblik
Een angstig gevoel 'beneep hem liet
hart.
,Z'on or op dit opgehblik Avel Lcmaud
aan hém denken. -
Zon er wol ean wezen zijn dat zijne
1 cgenwoordö'glhêidmiste
Rij dio gedachte werd hem liet hart
san stukken gereten, en in den droever
somberen blik dien hij in de richting
van het vaderland wierp lag zooveel
bitter leed, dat er oen M eon en hart zou
door vermurwd geworden zijn.
Dccli Franz twain ook weder lot
kalmere gedachten.
Kr bleef hem immers de trouwe
v edsdhap van Frederic Werv, de
t liefde zijner duurbare W'ilhelmi-
n.
En voor dio twee wezens die zijn
ganse:ic hart, zijne gansche ziel vervul
den, zou Inj het noodlot, tarten, dc
toekoms' dwingen.
Ja, hij zou sterk blijven, en worstelen
tot 'hot einde.
ÏÏiaddc hij geweten hoe thans de za
ken stonden I Hadde hij kunnen ver
moeden wel'kon keer do gebeurtenissen
nirds zijn vertrek genomen hadden .hoe
S>u Lij zich gehaast hcblben nu t de
«av gelegenheid naar liet vaderland
doorvoerde yap. ons,stadspark en .stads-
lab-en. teneinde aan de talrijke schaar
noodlijdenden werk te- verschaffen, de
mar die Ion tijde van den wapenstil
stand honderden vluchtelingen wist te
herbergen.
Hij heeft gediend tot als bij bij zijn
taak bezweek. Ik zal nooit den dag ver
geten, waarop lrij ons op 't Schepen
College kwam vinden en met tranen in
de oog-en ons zei dal zijno geknakte ge
zondheid hem niet. meer toeliet zijn
ambt voort te zetten... pijnlijke tranen
van do.ii dappere die slechts oor over
macht, achteruit wijkt.
Hij ging toen heien, maar hij bleef
voor ons de wijze raadsman bij wien
wij, bij groote omstandigheden graag
ten rade gingen.
Deze erenzelooze toewijding aan. bel
openbaar belang dwingt onze bewonde
ring af... Zij ontvange hier de hulde
onzer diepe vereering.
Doch wie bet geheim van zijne
dienstvaardigheid, van zijne groote
wijsheid en vooral van zijne zoo slich
tende vaderlijke bezorgdheid wil ken
nen zoeke dit in zijne' oiivvriclitbare
Christelijke overtuiging.
Mijnheer De Wolf was een Katholiek
uit een stuk.
Zijn geloof straalde, uit. al zijn da
den en belichtte heel zijn levensweg.
Zegenrijk is dat leven geweest.
Wij die hem jaren lang mochten van
dichtbij benaderen weten boe onscliat-
ba'ar," een vriend bij was.
'Dóeh. "wie beter dan zijne eehtgenöóle
zijne kinderen, z.ijn naastbestaaóden
konden getuigen hoe rniid dc gaven van
zijn liarf, waren.
Zijn vreugd én trots was zijn talrijk
huisgezin, zijn leed het leed 'dat vrouw
en kinderen trof.
Voor allen die hem iief waren beeft
hij gewerkt tot het uiterste. Het welzijn
van de zijnon, dat was zijn groote pas
sie.
Vriend, goede vriend, U gaat been...
maar gij laat uwe kinderen en ons al
len na. liet kostbaar erf van uw voor
beeld en uw geloof.
Dat is de groote troost, dc eenige die
er zijn kan, de eenige die ons denLpoed
geeft door de tranen.heen naar diern He
mel te schouwen waar we U eens ho
pen weder té zien.
Lijkrede uitgesproken door den heer
Odilon VAN DER HA'EGEN, voorzit
ter d«er Kerkfabriek van St. Martinus-
kerk.
WAARDE VRIENDEN,
Wanneer binnen eenige o ogen ld lij
ken, bel. ontzielde lichaam van onzen
diepbelreunion vriend ter aarde zal rus-
Ion, zal de doodgraver boven liet graf
bet kruis planten, liet zinnebeeld van
'f. gebaar van den eenvoudigen man uit
Eet volk. Dat gebaar moet de slotsom
aanduiden van dat schoon voorbeeldig
leven. Want met éen woord, kan heel
de^ loopbaan en heel bet karakter van
dézen vriend omschreven worden Hi.j
was een Kristen... Die getuigenis, wii"
hebben Liet vernomen niet alleen uit.
den mond van zijn geliefde ochlgonoo-
(e en kinderen maar ook uit den ipond
van" allen die lïéni' kenden.
"Roerende hartverkwikkendegeluigo-
.n is die we lii?!voor dien la'atèten af-'
'Sc-beinsgroef. aan onzen betreurden
voorzitter, in naam van den Kerkraad,
tot onzen plicht achten te horhalen.
Mén zóeke in hét. leteii van ónzen vriend
geen glanspunt, dat de algemeene be
langstelling gaande heeft gemaakt; zijn
levensloop is eenvoudig geweest als die
vari een trouwen dienaar. Hij heelt volk
on huisgezin en Kerk gediend in een
voud. Schoon was hef dien grijzen man
ied.cren morgen voor de dagtaak, in do
kerk geknield ie zien omringd van
vrouw on kinderen. Met Gods zegen,
trok hij dan naar het werk, lol den la
ten avond waarop hij eindelijk in den
broeden warmen huiskring den zoet sten
troost voor zijn vaderhart mocht .ge
nieten.
Wat een welvervulde dag De dag
van een Kristen man die liet hoogste
besef in zich draagt van zijn plicht en
heel. zijn leven laat doordringen van
wedor to koeren, waar 'het geluk hom
met opene armen verwachtte.
Doch liet noodlot dreef hem voort.
Fronz Wcllcr was niet geboren om
gelukkig te zijn
XXII. EENE OUDE KENNIS
Hoe lang Franz op dc dansende gol
ven had staan turen, wist hij eigenlijk
zelf niet. De avond was inmiddels ge
vallen, en het gezang dor land verhuizers
had sinds lang opgehouden toen hij uit
zijne treurige herinneringen ontwaakte.
Het hart was hom thans zoo wee te
moede, dat hij. behoefte gevoelde- aan
zijne di'oóVc stemming op eenc of ande
re wijze lucht- te geven.
Hij Kilde nain-eiijk naar do kajuit
gaan om zijnen trouwen vriend Dr. We
rv. per bnief, deelgenoot van zijn ireu-
i-ige gewaarwordingen te maken.
Goeden avond, jonge heer, klonk
bet nu eensklaps aan zijne zijde;ver
schoon mij zoo ik de wijheid neem li
te vragen ot wij geen' oude kennissen
zijn
Franz keelk op alsof hij het te «Keu
len had hooren donderen.»
De poypoon d:c hem had toegespro
ken stak in een grijze kleeding dile
over vijftg jaren jaren naar do mode
moest grwefcst zijn, terwijl het door dc
zon verschroeide gelaat godeeltelijk ver
dween onder do lnvedc slap afhangende
boorden van eenen hoed" van gelijjko
Fleur. Do man trok daarbij zulke dichte
ta/baks wel keil uit een stompje pijp, dat
inj waarachtig bijna onzichtbaar av&b.
Ik denk dat gij u vergist Mijnheer,
antwoordde Franz, want ik herinner
mij niet de eer gehad te hebben ergens
uwe kennis te maken.
lief verkwikkende f sap vare het geloof.
Hoe schoon was; èijn iever voor Gods
av.o ons t f
De taak van "Voorzitter van Lef Bu
reel der Kerkmeesters, vervulde hij met
do grootste nauwgezetheid, liet was
voor hem de gelegenheid om zijne zoo
gewaardeerde praktische» geest ten
dienste te slclleni yap .de Kerk.
Nog in de laatste yergadèring van de
Kerkraad welke voor weinige dagen
plaats greep, hoorden wij hem nog vra
gen en aandringen .om met geldelijke
medewerking dér h-oOgere overheid de
algetoeele herstelling van Sint Marlens-
kerk te bekomen.
In deze bezorgdheid die hem tot het
einde too bezielde spiegelt zich heel den
man of. De rusielooze werker de stoute
ondernemer, de Kristen die weet dat het
niet- ijdel is te zorgen Woor den glans en
den luister van Gods 'tempel.
Beste Vriend... Vaarwel ga In vre
de... wat IJ gedroomd hebt zullen we
uitvoeren, en bijdat \Verk zal uw geest
ons blijven voorlichten en dierbaar en
onuitwisbaar zal hèt aandenken van
uw kristelijk voorbeeld in ons hart blij
ven geprent
Lijkrede uitgesproken door den heer
Em. VAN RlOYE, voorzitter der Veree-
niging der Belgische Motitihandelaars.
La mort est implacable dans ses ar-
róts,-et elle viénf dé' nous repiéiidre en
pl'cine aetivité notie si sy.i^patnique
Confrère Monsieur Désiré DE WOLF.
C'élait une grande figure. Doué
d'une bette intelligence, d'une mcrveil-
leuse capacité de travail, d un patrio-
Tisme écjairé, d'une amabilité saus éga
le, il devait brilfer partout oü il se trou-
vait a la tache.
Tul. fut l'indiistpjel et le comniervant
qui sut donner ses établissements une
importance de prémier ordre, tel fut lë
patriole qui, en rrïb'sënce du Bourgmes-
tre, pril. h sa charge*-pendant les nnuées
d'occunalion. la direction de cctte villa
d'Alost qui l'avaif, vü naitre et uu u
avait domicilie le champ de ses actions,
lei fut le Oonfrèré dévoué qui no inar
ch and a iamals ui sés peines ni son ta-
jent, ni ses cons.eils, ni ses influences,
fel fut le Chef de familie si aimé, si
respecté, tel flit le grand Chretien dont
ia vie l'ut foute de Charité.
Je m'incline avec respect devant cel-
te noble figure ct c'rst le coeur navré
que je viens au hom de tous les Con
frères lui por Ier un dernier tribui
d'hnmmage, de gratitude et d'admira-
tion.
ELu Président de la Federation des
Malteurs a un lournant des plus, cliffi-
ciles-puisque de Soóiété Comrien.iale
la Fédération passnitgau rang de sim
ple institution pour, la defense de nos
mtérêls.!-il sul par sa direction sure et
éclairée, par son (tëvuuemcnt.sail's bor
ne, par cette amémlé dont H avait le
secret, il sut dië-je-, y' donner une nou
velle impulsion qui.'marqua de mieux
en mieux sa yitaHtéj
Trois années cojAécutives, il se dé-
pc.usa a ce travai) yl quand au bout de
co terme les picscriptions statutaires
lui donnèrpnt un suéoesseur, il u'en
rosta pas moins cc- conseiller dévoué,
loujours au posle et toujours pret a
•rendre service.
La Fédération nes, Malteurs et ]'fn-
«JusC'iö de la Malforio foute entièré lui
doivent-une grande dette de i-econr.ais-
sance, et c'esf coym'elle:tient a témoi-
giit-ï' aujourd iiui.
A ses proches qiii' pleurent en lui un
epoux, un père, un frère temirement
aimé. je liens a venir dire combien
nous partageons avec cux leur si legi
time doulcür.
Ch-er ami, vou's róus' qutttez cf c'cst
l'ame meurtric que nous, vous disons
adieu Mais vous «-ohtinuérez a vivrc
au milieu de nous par le souvenir de
vos a-uvres, do voire? exenlple et du
bien accompli.
Chretien, voil's pensioz que la justi
ce immanente réclumail. a une vie de
bien sa recompense legitime eel I e-r la,,
nous en sommes convaincus, vous a 6l.é'
réservée et c'cst. pour-tous los vólres la
grande of vraie consolation.
Neen jonge hoor Sam Sanimcr-
-oii vergist zicli nochtans nimmer.
Daarbij heeft hij eene ganseh bij
zondere reden om dqn jongen lieer on-
dcr duizend andoren te herkennon. of
schoon gij 'wanraChlig ten uwe voordee.
le veiandcrd ziji si f ids ïk u de laatste
maal zag.
Bij deze Avoorden plooide een vleiend
glimlachje dc dikke lippen van Sam
Sammerson.
Eene bijzondere reden, vroeg
Franz, mag ik die kennen
O l-geiwis. Gij. zijt do cenigste die
mij ooit do 200 IV. lidbt afgewon non -
Franz bogon tC5;den;ken dat 'hij
niet eenen dyenhad.
Niettemin zogdd .Inj
-l'k. Rob'nóóit voor 'geld gëépêold,
en kan dus ook nooit-'200 frank hebben
afgewonnen.
Herinnert zich de jonge 'hoor dan
niet hoe Hij over eenige? jaren op den
rug van mijn bruintje den circus rond
reed
Nu gmg' er eensklaps voor Franz een
licht op; nu herinnerde hij zich den
naam Sam Sammersoir, den dindkteur
van liet «grootste circus der wereld»,
dio tijdens zijne studiejaren te Leuven
op eenen schooi ten morgen d Avas aange
land.
Hij zag thans in Verbeelding dien
heerlijken studententyd terug en herin
nerde zich nu ook durst dat hij. in ge
zelschap van een tiental makkers, oi
den aA'ond der eerste 'voorsleliing in
den circus trad,, endaar liet waagstuk
beproefde op «Bruintje» den onteni'ba-
ron ezel, driemaal roïid de renbaan t'e
rijden. Voor dat waagstuk loofde de
directeur telkens twee honderd franken
uit. en tot nu ine had nimmer iemand
die afgewonnen, waait- Bruintje
Lijkrede uitgesproken dooi' den heer
MOISSE, bestuurder dei' Ban quo
d'Alost
La Banque d'Alost deplore de décès
de Monsieur Désiré De Wolf, sou admi
nistrateur et meinbre du Comité de Di
rection depuis la fondation.
C'élait un travailleur infatigable et
malgré le temps que lui prenait la ges-
'ion de ses affaires personnel les, la
Banque a toujour pu compter sur
son précieux concours pour existcr,
pour croitre, pour prospérer.
Fendant les huit années qui nous, sé-
parent de nolre fondation, pendant les
buit années qui furent en quelque soc
le notre eoifc.nce, notre administrateur
fut pour nous
Ce qiril était pour ses enfants un
père ferme et bon.
Ce qu'if était pour ses amis: un. con
seiller averti et uil guide sur,
Ce qu'il était pour tous. ceux qui
si'auressaient, h lui et jamais on nc
faisait appel en vain a son obligeance
un hommo serviable, dévoué, intègic
et désintérèssé.
Notre enfauce est passée, les diffi-
cuités des premières années. sont sur-
montées, mais nous n en ressenlirons
pas moins pendant-toute notre existen
ce la disnaristion prémalurée de eet
bojrnne dévoué et.le souvernir du re-
gretté défunt deirieurera parmi .nous^
Au nom de la Banque d'Alost et plus
spécialement au nom de la Direction et
du Personnel, - j'adresèe a Ijf-fasrhSJlc
l'exprcssion émoe dc nos. condoléances.
Puisse eet hommage joint a eux
d'une population toute entière qui pleu-
re le défunt, apporter quelque soulage-
ment au deuil des. siens.
Lijkrede uitgesproken door don hoer
Antome DE H'EiKT, voorzitter den' Ka
tholieke Jonge Wacht.
DIEPBE PR O EFDE FAMILIE,
GFACHTE OMGEVING,
Hof is. met benepen hart dat ik do
pijnlijke taak welke bet Voorzitterschap
;de'r Katholieke Jonge Wacht mij oplegt,
namelijk eene jongste hulde te brengen
aan de nagedachtonis van Hem', die
eens .medestichter en eerste hoofdman
onzer instelling was, kom vervullen.
Oudere van jaren aan ik, die aan de
zijde van den betreurden kamper strijd
voerden, zouden voorzeker met .neer
nauwgezetheid al de groote en voorbeel
dige hoedanigheden die onzen afgestor
ven gewezen leidsman van jongs af
kenschetsten, ons kunnen voor oogen
leggen
Twintig jaren lang nam de geachte
overledene het voorzitterschap onzer
Katholieke Wacht waar, en dit met eene
stiptheid hem eigen, en eene grenzeloo
ze genegenheid.
I>e kamp woedde hevig in 1898 toen
onze jeugdverenAniging lot stand kwam.
Hij zag de noodzakelijkheid in eene
jongelingenselvaar te vormen die cr
zich met hart en ziel zou op' toeleggen
den strijd aan te vangen tegen den drie-
voudigen vijand dFe alsdan het bolwerk
van het Katholicisme in stad en kies
omschrijving bedreigde. Zijn eerste op
roep w-ièrd ruimschoots beantwoord
door een klein honderdtal, l.edp.iq. waar?.
vaTivfi..ct,.'oi|f.ér"op. kdrtenjtijd témzeèLstc
aangroeide." TTït Tuin, midden rees wel
dra eene wakkere fanfaar op wier op
wekkende lonen onze politieke' oj.toch-
ten vervroolijkteiH wijl korten tijd na
dien de zinnebeeldige vlag die óns nu
dertig jaren lang voorafgaat met den
mcosten luister en geestdrift werd ge
huldigd.
Onze hoofdman werd door zijne man
schappen innig bemind, omdat hij kor-
rekt. vriendelijk en .openhartig was. J
van zijnentwege minde zijn volk, en
had er alles voor veil. Niets zou hij ver
waarloosd hebben om voldoening te
schenken eens dat bij zijn- woord had
gegeven.
Alhoewel hij. geen werkend deel meer
nam aan onze gewone samenkomsten,
voelde bij zich echter gelukkig me! da
gen van hoogtij,zich toch in ons midden
te bevinden en bleef ons steeds een
steun en een wijze raadgever.
Zijn afsterven op enkele dagen, in
mankte geregeld al zijne berijders
«zandruiteis».
Dezen keer echter kon Bruintje zij
nen berijder noch afwerpen, nodh zich
zeiven doen vallen. IIij sidderde over
al zijne ledematen, sloop naar den j.iaal
terug en Avas niet meer te bewegen
een enkelen stap tc doen.
Franz sprong op den grond dn ging
vervolgens zijno malkkers vervoegen die
l.em met razend handgeklap begroet
ten cn hem na afloop der voorstelling
als den cwerwinnaar van Bruiintje rond
die renbaan droegen.
De belooning, do 200 franks, liet de
gevierde winnaar in do handen van
den directeur die hom over. zijne edel
moedigheid niet genoeg 'kon prijzen
en er.hpm eene eeuwigedankbaarheid
voor beloofde.
Welnu, liet was dio di rek tour, Mr
Sam >Sa nam erson, die thans voor hem
stond.
Gij gaat waarschijnlijk in Ameri
ka my geluk beproeven zei Franz la-
f hand... Gaat gij in Rio uwn eirk op
slaan
Hm in Rio wol juist niet;...
maai kom, wij zulten daar ginds oeter
kunnen praten.
Hij Avees met zijn baardbrandmtje
naar een ledige plaats bij den fokken-
mast. Nog gelieel onder den indruk zij
ner eerste verrassing, volgde Franz hem
werktuigelijk.
Heit was hem eensklaps Ue r«oede als
beleefde hij zijne gansöhe onbezorgde
jeugd.
gij niet uw ganschen troep
ran bocVd vroeg Hij.
D'e directeur schudde het hoofd.
Mijne vrouw staat voorloopig aan
bet hoofd van don circus, zegde hij.
L*ij ÏÖij zfjft alleen Miohae,l'^en PédriHo;/
den zomer van zijn léven, lveeft ons diep
.getroffen. Ilij had nochtans moeten
blijven loven voor dc zijnen en voor ons
allen.
Helaas, de Hoer- beeft er anders ovor
geoordeeld, en wij moeion ons onderda
nig aan zijnen Goddelijken wil ónder-
werpen. Morren iwij niet tegen de Voor
zienigheid, het ware bet. lot benijden
van onzen trouwen overledene, want op
heden geniet hij reeds liet hoogste .ge
luk dat de hoop was van zijn leven, zoo
strijdvol voor de goede zaak door
worsteld.
Bij het aanblikken van den overvloe
dige n oogst van ,thverdiensten welke
hern.in 't graf votgt. troosten wij ons
integendeel te zamen met zijne diepbo-
proefde gade, dochters, zoon cn bloed
verwanten, wien ik in mijnen naam cn
in den naam mijner medeleden der Ka
tholieke Jonge Wacht de innigste ge
voelens van opreclvlen rouw bij deze
simartyolle plechtigheid uitdruk.
Nog eenige stonden en het ontzielde
lichaam, weleer het hulsel van die edele
gedachte, die. overvloedige bron van
goedheid waarvan wij het voorweru
warén, zal voor eeuwig van ons tranen
dal in den killen schoot der aarde ver
dwijnen. Doch het Katholieke Aalst zal
blijven roemen op de talrijke werken
door Désiré DE WOLF in hét leven ge
roepen tijdens zijne welvervulde joop-
'baan. 1
Toib.I ir. Vrede-; Vrome Christen, Vaar
wel Kloeke. Strijder, Braai .Burger,
Waarde. Vriend.lot hiernamaals in
Glorie;yan do Zegevierende Kerk.
Lijkrede uitgesproken door den lie^r
G. D'E MEESTER. ï-ekenpliohtige u'.r
firma De Wolf en Co.
DUURBARE PATROON,
In naam van het gansche personeel
der Firma Dc Woil'-Gosyns acht in het
een riidvt Aan liefde cn dankbaarheid
au i ónzen duiirh.-irën Patroon en AiJ-cr
vaai'digde-Behee.- der oen laatste, on
rechte Hulde te brengen, en aan de
boorden van zijn graf dc gcvoe'ens uit
!c drukken die ons bedroefd gemoed
vervullen
Mijnheer Désiré iwas imiricrs voor
ons een goedhartig e»:i wijs Patroon iiii
was een man die niet ailoen ocganisa-
lie en leiding verslond, maar het was
ook een ir.ftii die met zijne bedienden en.
■werklieden ko o vi. Ifct was een.
an die de verlangens van zijn ca
ncel beg- oep, o,i .- oiHlernemer ver
stond dat de nijverheid niet alleen dieet
voor den leider, maar ook voor de ge
meenschap. Hef was een man die ire-
grtvp, dat ten huidigen dage, hijzond-er.
handel en nijverheid niet alleen a en-
schon eiscben met technisch? kcanis-
ser,. maar vooral mensohen met ede-
lijke ho&danighejlen, die Ilij putte
zijn diep geloof en zijn vaste kathol ie! e
overtuiging.
Wij vooral, bedienden on werklieden,
weten, hoezeer hij den arbeid van zijn
personeel wist te schatten, maar ook
hoe liij aller harten won en toewijding
verkreeg daar waar zooveel anderen
niet slagen.
Daarom treuren, ook .wij, in deze
droeve stonden, wij treuren om het
heengaan van een man die door"alien
Averd gewaardeerd, wij treuren om bet
heencaab "van een patróón-<jie ons- zoo
nauw aan bet harte lau én ons met zóó
veel „goedheid heeft behandeld en gc-
s te nii,d. r.'
Oók voor óns.is zijn afsterven eene
zware bejiroeving. dié Zoo diép onze ziel
onstelf, dat zij?) naam omrit wise hbaar
in ons harte za! leven.
Wij leggen dan ook diep br-próèfd
een krans, van liefde en dankbaarheid op
uw graf. in de schazluw van het. Kruis
dat hoven uw stoffelijk overschot, op
rijst .een leeken van uw geloof, en ats
de bevestiging van eeuwige belooning
en za-ligheid
Zonder twijfel immers leeft gij reeds.
O duurbare Patroon, in bet licht van
den verrezen Christus, die, om uwe wel
daden en uwe offers, U reeds heeft ge
looid met de krone der Onsterfelijkheid.
Mijnheer Désiré. Vaarwel, wij zullen
II blijven dienen in ons dankbaar hart
?n o'ns biddende ziet. Vaarwel 1
^^oMa««BvgiBateid!iiiwii win in li WMwawaiva
ook de ezel is ginds gebleven.
Dat laatete zegeb 'Hij "met een zwaiion
zucht.
V'oivolgens strec'k liij met ate gespier
de band puar 'iiet hookig voorhoofd en
g'jug dan voort als tot zich zelven spre
kend
Nte't acfhtor.vaarls Wikken, oude,
dat verlamt do AvilJkracbt
Kent gij Amerilka vroeg Franz.
De kunstenaar.knikte "bevestigend.
Ik Ren oen geboren Peruaan, ant-
Avooidde. liij. -
En giij «keert naar u\v geboorte-,
iand weder
Inderdaad, jpngo 'heeir.
Ons schip zal edhf-ar te Ric de Ja-
neiro aanlanden naar ik meen? -
Ja wel. en vah daar ga ik dAvar»
dom' het land naar mijne geboorteplaats,
wgde hij.
Dat te nog al ecno wandeling die
tellen mag, zei Franz glimlachend.Gij
zult te Rio waai-schijnlijk nieirwe. paar
den koopen, Mi •Snnunerson
Paarden herliaaldo de Ameri
kaan zuchtend; neen, jonge hear, ik zal
reeds tevreden zijn als ik mijn dagc-
JijkêCh br«x)d.zal kunnen koopen. Do ij-
kunrt wordt in Amei'iika met op Prijs
gestold zooalsc in «Buiropa. Allerlei sooirt
van halve wilden dwalen daar rond on
tokken de mensehen de duiten uit den
zak mot hunne spiegelgevechten. Een
kunstenaar, éen man van liet vak. héut'fc
daar weinig to hopen.
Waarom hebt gij dan Europe, ver
laten
Fan bliksemstraal schoot uit dé oogep'
van don Peruaan, het was ate zweefde op
zijne lippen een haartig antwoord: maar
toch bleef hij zwijgen, «en brak liet on-
dor\A'crp plotseling af.
Ct Vervolgt.)
