's Pausen Vredesreöa tot de Oud-Strijders De Dankbaarheid Het Italiaansch- Abessinisch Geschil Wm Red CR055 StXXXIe JAA,tUA.\G Jdj'JIMKR 2S6 ^erkstraat', 9 e" S< Aa!st' Telefoon 114. - DAGBLAD - 2 O Centiemen - Uitgever J. Van Nuffel-De Gendt. u icuei ui en et rrond. AALS1 J Agentschap HAVAS, Adolf Maxl'aaii ;i3, te Brussel Eue de Richeieu, Parjis Bank Buidinjg-Kingsway* 20 Londres W. C. 2. Maandag 9 Sep! H. Adrianus Zon op 6/18 Zona! 18/17 Dinsdag 10 Seph 1935 H. NikolaftS Zon op6,20 Zen af 18,15 V. M. 12 L. K. 19 Bij honderd kleine geiegenheidjes in ons dagelijksch leven zeggen we «Dank U». «Dank U», bij een dienst je; bij een vriendelijküeidje, bij een voorkomend- heidje «DankU»: weer één dier woordjes van onze erg beschaafde, erg uiterlijk- beschaafde wereld, wier overvloedig ge bruik alleen reeds bewijst, dat ze niet meer bevatten de diepere, soms zwaar- aan-verplichting wegende beteekenis, die ze toch bij even nadenken, voor ons oproepen. Bijna zonder inhoud of zin zijn voor ons de meeste uitdrukkingen ge worden, die oorspronkelijk een edel ge voelen of een echte en diepe zielseigen schap vertolkten. Zwaar drukt op ons ook hier het te grauwe der formule,het te grauwe van sleur en slenter Als we even nadenken, zullen we ietwat wee moedig misschien constateeren, hoe ganscli onmogelijk het is, dat er eeue zieletrilling zou gaau door onze beleefd heidsvormen, die toch een intieme aan doening zouden moeten weergeven. Maar zal er zich wel iemand in de waarde dier conventie vergissen Dat er niet veel echte dankbaarheid leeft in den mensch, heeft iedereen, ook zonder lange levenservaring bevonden, met een teleurgesteld en ontgoocheld hart. Dankbaarheid, is er wel één deugd, die met grooter bekoring de afstraling geeft van een edel gemoed. Gelijk de dankbaarheid in haar innigste wezen, meer andere deugden te samen bundelt, als nederigheid, zelfvergeten, belang loosheid, zoo is de ondankbaarheid een kluwen, 'n adderkluwen van de vele on deugden, waarmee men zich op leugen achtige wijze met een hoogerstaande gelijk stelt, van een sterkere dan zich, losmaakt en zich boven zijns gelijke zet. Het is kleinmenschelijk te begrijpen, maar daarom niet te vergeven, dat niets 7.oo rap vergeten wordt dan de hand die weldeed. Welke last drukt zwaarder dan de last der verplichting. En voor zekere hulpbehoevende, maar zelfbewuste men- sclien blijkt soms achteraf de nood een minder kwaad dan de genadevolle leni ging ervan. Dikwijls wordt de hoog moed zoo gekrenkt, door het bewustzijn der genoten weldaad, dat hij deze weg wil vagen en zich vrij maken met 'n gelijke «weldaad», en als dit niet moge lijk is, zou hij zijnen weldoener in het gezicht kunnen slingeren, lijk ergens in Shakespeare "Ik wensclite uw diensten minder groot, opdat voor mij vereffening mogelijk ware». en walgelijke ziekte, het' .leed deï- .uit storting door den harden dwang der zeden van dien tijd. Dubbel lijden phy- sich en moreel. Wie bevroedt hetwelk der twee het grootste is Als de tien ougelukkigen nu op den afstand staan, dien de wet hen geschei den houdt van hun heil, roepen ze met ééne stem naar Jezus hun ééncn wil, hun één verlangen, Jezus, Meester, erbarm U onzer Hot eerbiedig betrouwen zal zijn belooning krijgen. Ga naar de priesters, opdat ze uwe genezing vast stellen De melaatschen gehoorzamen vol geloof en «onderweg werden ze rein». De grijsbruine korsten, die als schelpen aan hen kleefden, kwamen stilaan los en vielen. Nu was hun lichaam rein en gaaf. Ecu slechts Jenkt op daa-k cn gaat zyn hart in lof en erkentelijkheid uitstorten vóór zijn Goddelijkon Weldoener. De ne gen anderen vergeten hun Redder, den ken slechts op het voorschrift der wet en gaan zich toonen aan den priester. Het formalisme en ook liet eigenbelang doo- den bij hen de diepere en fijnere ziele- roerselen ze vergeten de juiste rang orde,die begint met Gode spontane dank betuiging te brengen en zich daarna pas om het ritueela bekommeren. Hoezeer Jezus geraakt werd door zul ke onkieschiieid, verraadt reeds ziju eerste woord Zijn de tien niet allen genezen. Waar zijn dan de negen ande ren Dit Evangelieverhaal inspireerde den honingzoeten St-Bernard een vlam mend sermoen Contra pessimum vi- tium. ingratitudinis tegen de allerlec lijkste ondeugd der ondankbaarheid. De 16e Volkenbendsvergadcring Thans gaat de belangstelling en waar schijnlijk voor eenige dagen, uit naar de 16e algemeene vergadering van den Volkenbond, die heden ochtend om 10,30 u. is geopend. Deze opening is, zoo-als- gewoonlijk verricht geworden door den voorzitter van den Volkenbondsraa'd, waarna de voorzitter van de vergadering, de- Tsje- choslowaaksc-he minister van ibuiten- landsche zaken, Benesj, gekozen wordt Daarna werd overgegaan tot de- .sa menstelling .van de groote kommissies. Er zijn zes dergelijke kommissies, maar de derde kommissie, betreffende de ont wapening, is sedert de opening van de Ontwapenings Conferentie, in Februari 1932, niet meer samengesteld. In den namiddag is -een tweede zitting gehouden, hierbij werd overgegaan tot de samenstelling van bet bureel en de verkiezing van twaalf onder-voorzitters'. Naar gewoonte was de agenda van dej vergadering een algemeene bespreking omvatten van de bedrijvigheid van den Volkenbond. Alle belangrijke vraagstuk ken werden hierbij natuurlijk ter spra ke gebracht. De vergadering is ook overgegaan tot de verkiezing van drie n iet-vaste leden «WIJ willen en verlangen rechtvaardig heid en vrede Over de plechtigheden van Zaterdag te Rome komen nog de volgende bijzon derheden toe t De plechtige H. Mis in de St. Paulus-Basiliek De Paus, opzettelijk uit Gastei Gam do-lfo gekomen, droeg Zaterdag morgen de Mis' op:voor de oudstrijd-ers in de ba siliek van St Paolus buiten de Muren. De H. Vader kwam te 8 uur 40 per automobiel toe begroet met -bazuinge-* schal en het gejuich van 20.000 perso- nen in de basiliek deed Zijne Heiligheid zijne intrede, 'gedragen op- de sedia gestatoria. Na.de middenbeuk te zijn doorge trokken bereikte de pauselijke stoet-, met het eskort van Zwitsersclie wacli ten en ede-lwachten, het pauselijk altaar waar de II. Vader het waad aantrok. goud-witte van God de Kroon dér gerechtigheid zou ontvangen. Men moet dusi strijden in dezen mo- reelen oorlog. Op' dezelfde wijze als de oud-strijders ges-treden hebben, ieder voor dè eer van hun eigen vaderland, moeten zij thans strijden voor de ecre Gods, onder het vaandel van het. geloo-f en van de christelijke deugden, voor de eer van Christus1, voor het heil der zie len. voor de eer der Kath. Moederkerk. De FF. Apostel Paulu-a sprak een woord, dat voor iedereen geldt en ook geldt, voor deze bedevaart van oud st rijders. namelijk Strijd als een goed soldaat voor Christus De oud- strijders moeten dus gc-ode soldaten, van Christus zijn. De Pa-lis zei de vervolgens dat hij zou bidden voor het kruisbeeld, dal men j hem zooeven had aangeboden als .her innering aan dit bezcek. Hij had reeds den Paus, 200 o-ud-sirijdersvlaggen achter in de absis en bij het einde der van den Raad Ier vervanging van de lan- hieven de oud-strijders,, onder de den wier mandaat in 1935 ten einde. *5 xan ahhé Berqev, oud lid der loopt, namelijk Mexico. Tsjechoslowa-j ^redo aan. kije en Polen. Polen is herkozen ge-j worden en de twee- ander,e zetels zijn voor Roemenie en Columbia. ^e"Ivoor alle oud-strijders der wereld gebe „T. den evenals voor de dtnod'en, welke den Toon begon de gelezen Mis. Mgr Cre-Lr des Vred6s zjjn h n monesi. geheim aalmoezen,er en Mgr. D> H Va(ier voo?,/ dat hij Zampmi, sacr.st van Z. H. assisteerden „ed „ad TMr d VPedfe'nIet a'u^n Tiet Evangelie van den 13® Zondag na Pinksteren geeft oas een staaltje van den grootstea ondank. Op zijn. aposto- laatstocht naar Jeruzalem gaat Jezus een dorp binnen, lijk altijd was er Hem de verblijdende faam van zijn wonderen als 'n getrouwe bode voorafgegaan. Zie, daar naderen tien melaatschen. Symbool van menschelijke ellende Dubbel is bet wee dat de melaatsche treft met haar felste schicht de pijn der afzichtelijke Dankbaarheid jegens God. Wat is ei billijker en vanzelfsprekender We we ten toch door het geloof, dat al wat we naar het natuurlijk en bovennatuurlijk leven hebben, een vrije gave is van God. Dit zou de moderne mensch wat meer moeten overwegen, en dan ook wat min der zijn groote betrouwen stellen op finantie en motoren. Als toepassing op deze Ev&ngelieplaats kunnen we even bedenken, hoe dikwyls ook wij genezen worden van dezelfde ongeneeslijke kwaal. Is immers do zonde niet de melaatschheid der ziel Velo Heiligen zagen de zonde zoo en vergele ken ze bij etterbuilen, by kankerende zweren en scliurftpuisten. Door de biecht wordt telkens weer die walgelijkheid weggewasschen. Hebben we hierin geen billijken plicht van dank gevonden een plicht die we best en gemakkelijk kwij ten met voortaan die melaatschheid der zonde van ons weg te houden Niet alleen jegens God, ook aan zijn medemenschen is men dank verschul digd. Ieder toch, zelfs de machtigste en rijkste is aangewezen op de hulpvaar digheid van anderen. Wat zou er veel ellende van de wereld verdwijnen, als de banden, die de men- schen natuurnoodzakelijk aaiy God en onderling verbinden, de banden waren der dankbaarheid. GRATUS. ROODE MENTALITEIT Wat met. de Joden gebeurt in Duitsch- 3and, doet heer Destrée?s- hart van ver ontwaardiging opb onzen. Die gewaarwording ondergaat ieder (mensch dien naam waardig. Maar dat de katholieken in Duitsch Hand ongeveer hetzelfde lot ondergaan lals de Joden, dat laat denkelijk het hart [van den ro-oden volksvertegenwoordiger koud: hij ziet enkel den J-ood die ver (OngeTijkt wordt, van den katholiek trekt Shij zich geen zier aan. Naar de s-ocialistische opvatting staat 'een katholiek huiten de wet: niet enkel kunsten voor hem, zelfs geen recht. Ten Andere, overal waar de socialisten het Ihooge woord voeren, worden de katho lieken vervolgd -en beroofd. Getuige Spanje, voordat Gil Robles den rooden "dwingeland van zijn voetstuk rukte. Dm niet te spreken van Mexico. Daar werden en worden nog de katho lieken van hun bezit beroofd, daar wordt hun alle vrijheid ontzegd, daar worden ze vervolgd op een manier welke den catacomibentijd in 't geheugen roept, daar betaarden reeds honderden pries ters en leeken hun trouw aan den gods dienst,, met hun leven. Nooit heeft, het hart van eenen so cialist op gebonsd, hij 't vernemen dier schelmstukken 't, betrof maar katho- koïisul voor Belgie te Nizza; Dgrbou, onderprefekt, die de regeering verte genwoordigde en Kamerafgevaardigde Dreyfus. - - De pledhtighèid werd bijgewoond heken, en ,1ic verdienen niets beters, door Belgische, Fransche en ïtaliaan- mel waar, 'heer Destrée siche oud-strijders. EEN BORSTBEELD VOOR KONING ALBERT I Gisteren had te Antihes in de «Suare des Poilus» de onthulling plaats van een borstbeeld opgericht bij openbare in schrijving ter nagedachtenis van Ko ning Albert L Het borstbeeld is uit marmer van Carrare, meet een hoogte van 1 meter en werd vervaardigd door professor; Au- Een plaatsvervanger werd aangewe zen voor den overleden Japanschen rechter bij het internationaal gerechts hof te 's Gravenhage, Adathi. De vroegere Japansche ambassadeur te Parijs Nagaoka. werd verkozen. Men verwacht dat de bijeenkomst on geveer drie weken zal duren. Terzelfdcrf.ijd is de Commissie Nadat de Paos het gewijde gewaad had afgelegd ibood abbé Berqey,. voor zitter van het Oud Slrijdersverbond, Hem een gouden kruisbeeld en het in signia der bedevaart aan. Op de sedia naar een tribuun gedra gen, stond de H. Vader aldaar recht en richtte volgender wijze het woord tot de beevaarders. Aanspraak wan den H. Vader. De Paus, in het Fransch sprekend, heette de pelgrims welkom en dankte vijf, belast roei de regeling van heti hen' van ganscher harte voor de bewij- Italiaansch-Abessiniseh geschil. in ge heime zilting bijeengekomen. Abessyni© is tot den corlog bereid. Addis-Abbeba, 8 Sept. Ongeveer de helft van de weertbare mannen zijn op dit -oogenblik sa am ge trokken op de strategische punten van het land. De overheden voegen er evenwel bij dat het bevel tot algemeerse mobilisatie enkel zal gegeven worden als de Ita lianen den aanval zullen hebben begon, nen. Niettemin werd nu reeds een tiende deel van de ambtenaren onder de wa pens geroepen. Do stamhoofden uit de provincie Gou- ragal hebben zich naar Addis Abeiba be geven waar zij een korps van 25.000 man ter beschikking van den keizer heb ben gesteld. De Arabieren stellen strijdkrachten ter beschikking van Abessynie. Reuter verneemt -uit Jeruzalem maar uit Duitscheibron.dat de leider van Ara bische nationale partij de sympathie van de Arabische stammen voor Abessy nie heeft uitgesproken. De Arabieren weten uit eigen ondervinding wat vreemde overheersching te beteekenen heeft. Moest de oorlog loskomen, dan zouden de Arabieren niet, zooals in den laatsten wereldoorlog, hun houding be palen d.oor gevoelen of vage belofte, I van de dooden, maar <ook voor den vre- s onden de yan de jevencjeT1 (ier ]leeie wereld, want de heele wereld verlangt, naar den vrede, die God toezegde aan de men sehen van goeden wil. Zïoo de heele wereld naar den vrede verlangt, aldus' ging dfe Paus voort, zoo hebben Wij zelf. als de Plaatsbekleeder van Christus, met nog meer reden den plicht, alle pogingen in het werk te stellen, om dit doel te bereiken. r>e Paus zag echter aan dé horizon een regenboog des vredesi opkomen. Aan het slot van zijn toespraak, zeide de ff. Vader nog, dat hij vurig wenscli te, dat de aspiraties- verlangen en noo- den van een groot volk, van een groot en goed volk, van ons volk, alle aspira ties en alle rechten zouden worden er- zen van eerbied en liefde, welke zij hem kend. kwamen brengen. i wij willen en verlangen echter, voeg- Zijne Heiligheid herinnerde zijn toe-'de de H. Vader hieraan toe. rechtvaar- hoorders eraan, dat de oud-strijders j digheid en vrede, tegen dé rechtvaar- een levend getuigenis vormden- van de. digheid handelen is- niets anders dan heldhaftigheid, waarmee ze aan den zonde, die de volken ongelukkig maakt. gro-oten oorlog hadden deelgenomen den grootsten oorlog, welken de ge schiedenis ooit had gekend en welke onzegbare smarten en droefheid over de menschheid had gebracht. De oud-strij ders verdienen hierdoor de bewondering en de dankbaarheid van alle burgersu De oorloig is voorbij, maar een ande re oorlog, een andere strijd, is niet voorbij en zal niet voorbijgaan en ie dereen wordt er toe geroepen, want al len kunnen er aan deelnemen. Het is de strijd des levens. Het leven van den mensch op aarde is >een strijd en, als men strijd zegt. bedoelt men noodzakelijkerwijze ook oorlog. Strijd en oorlog zijn dus het zelfde. Het leven is een verdedigings oorlog en het. is een veroveringsoorlog: 'om te verdedigen en te veroveren alle schatten der waarheid en der deugd. God zegt, dat men rooet strijden te gen den vijand, tegen zijn verzoekingen, zijn aanlokkelijke voorstellingen, zijn verleidingen en dat men moet strijden tegen de hoevaardij. des levens, voor de menschelijke en christelijke waardigi. heid en om zijn persoonlijke gezinsu en doch veeleer zich aansluiten aan diej sociale verplichtingen na te komen. zijde welke voor de nationale bevrijding van de Arabiers van het meest nut ze-u zijn Gissingen over het eerste oprukken der Italianen en de guerilla-oorlog. Men seint uit Addis-Abeba aan het Aganschap Reuter Men denkt hier dat de Italiaansche overheden een schitterenden zegepraal Ziulle-n willen behalen in geval een oflfen- Cll V> Cl U V171 VddiUlgU UUUi UiUlUöüUX; AU- rel-i van de Akademie voor Schoon». s!? re aan 6 grens van Ethic. Kunsten te Florence. (Het borstbeeld riust op een blok 'roze marmer van St. Vallier de Tlhiey. Langs beide zijden van het beeld een pië, ter plaatse zelf waar Italië in 1896 verslagen werd, te Adona. Men oordeelt dat de pantser-auto'si en de tanks een overwegende rol zullen - spelen bij bet eerste oprukken der Ita- leeuw: de leeuw die slaapt en de leeuw: jianeil dio waakt. Daze leeuwen zijn een trou-j VerTOl„ens 2Mlden de Ila,janen Axoum we nabootsing van het model van Cano- en de l0Inliggende atTeek bezetten. va m de SUPteterskerk t» Rome. De Ethiopische troepen in Brythrea Het gedenktcekon ,s omringd door een 6taan onder hel bevel van dcn ra3s gev_ ijzeren afsluiting, waarvan de poort, oum. ÖMtan de verpletterende meerder- versierd is met de koningskroon. hei(J van het IfaIiaansch mat,eriaal zal Redevoeringen worden uitgesproken, hij waarschijnlijk, zonder tegenstand te door de bh. Grec, meier van Antibes bieden, een grondgebied van ongeveer Del aval, voorzitter van het Fransch-BelJ ioo tot 120 kilometer diepte ten Zuiden gisch k-o mi te itWilly Lamot, algemeen der Eryfhreesche grens prijs geven. Ziedaar, waarom men zonder ophou den dagelijks moet strijden, want de vijand legt de wapens nooit. neer. Dit is de oorlog, waarin de groote Apostel, welke naam deze basiliek draagt, gestreden heeft en waarvoor hij De vrede is de uitbanning van alle kwaden, die aan den oorlog verbonden zijn. De vrede is de noodzakelijke voor waarde voor alle welvaart. Daarvoor bidden wij altijd, voor den vrede als een onschatbaar goed, besloot de Paars. Na deze toespraak gaf de H. Vader zijn zegen aan de aanwezigen, hun families en respectieve landen. Onder luide toejuichingen verliet de Paus de basiliek en begaf zich per auto naar zijn zomerverblijf te Gastel Gan- dolfo. Het Ccogres van Oud-Strijders In de basiliek waren naar schatting een 20.000 toehoorders bijeens. Volgens een andere opgave echter bedraagt het aantal oud-strijders, die naar Rome ge komen zijn. waar zij, gelijk bekend, aan een internationaal congres van ex-com- ballanten deelnemen, 25.000. De Italiaansche gro^p alleen telt 10.000 oud-strijders. De overige 15.000 behooren tot 14 verschillende eertijds oorlogvoerende lanflen. Alleen Engeland is niet vertegenwoor digd. De Belgen tellen een duizend man. Zij zijn vergezeld van Pater de Groote aalmoezenier der Koningin; Mgr Modesl tus van Assehe, abt van St. Pieter te Steenbrugge, Do-m Plissart, abt van St. Andries te Lophem. Daarentegen, naarmafe de Italiaan sche troepen zich van hun basis verwij deren, zouden zij gevaarlijk-trefbaar worden voor de guerilla, waarin de Ethiopers steeds uitgemunt hebben. Dan zou-Gondar hot centrum van den Ethio-; Het 3r*itsche en Amerikaansche Rood-Kruis zenden onophoudelijk kisten ver. pischen tegenstand worden. bandmiddelen naap Ethiopië wiens dienst nog geheel ingerjc.ht moet worden.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Volksstem | 1935 | | pagina 1