GEL Dl AN M E E N E N. Was dit Recht E. V. UIT MOESKROEN. nalistenlijst te samen bij de vorige verkiezing (4499) want dit getal werd gezamentlijk behaald en niet door K. V. N. V. alleen. Dus, in acht nemende ons eigen aantal stemmen (336), bedraagt die vermindering feitelijk circa 500 stemmen. De K. V. Nationalisten hebben dus, mijn inziens, betrekkelijk goed stand gehouden, al is hun verlies toch te groot, bijzonderlijk rekening houdend dat er zooveel nieuwe kie zers waren. Te veel K. V. N. V# kiezers van 1929 hebben ditmaal voor de alge- meene Katholieke lijst gestemd maar zeker ook hebben een aantal VI. N. Demokraten, door allerlei popaganda, ook door deze van K. V. ,N. V., aan 't wankelen gebracht, en die eigenlijk voor lijst 6 (V. N.Volks- verbond) moesten stemmen, dan toch voor andere lijsten gekozen met reden mistevreden om de hou ding door K. V. N. V. aangenomen tegen onze Godsvrede-Federatie, die, zonder verbinding met andere lijs ten, een zeer lastigen en principiee- len strijd aanging. Ook om die reden van de moei lijke omstandigheden, waarin wij streden, behaalden de VI. N. Demo kraten slechts 336 stemmen te weinig gezien het wezenlijk aan tal onzer gedachten-medestanders, maar begrijpelijk toch in een ge weldige verkiezing als deze van 27 November. Niettemin, spijts alle verwarring stichtende tegenwerking, spijts de hevige, meer dan eens onbehoorlijke propaganda aller tegenpartij en, heeft een wilskrachtige groep Gods- vrede-gezinde Vlaamsche Nationale Demokraten stand gehouden, en dit vertegenwoordigt toch zoo iets als I stem Godsvrede-Federatie tegen II stemmen K. V. N. V., zeggen wij dus een klein tiende der K. V. N. V. Tegenover de algemeene Katho lieke lijst vertegenwoordigt K. V. N. V. ook maar een tiende. De Vlaamsche Natonalisten, die in West-Vlaanderen, voor de Kamer, 3 zetels bezetten, hebben nu maar 2 zetels, en verliezen er dus 1. Had te Kortrijk de K. V. N. V. han delwijze een eendrachtige verkie zingswerking niet onmogelijk ge maakt was er eerlijk samen opge komen geweest... dan is het zeer waarschijnlijk, dat de 3de VI. N. ze tel ware behouden geworden aan gezien, bij de Provinciale groepee ring, aan de VI. N. Kandidaat in Thielt - Roeselare, volgens De Schelde slechts een 250 stemmen ontbroken hebben om verkozen te zijn Dit bewijst nogmaals dat men ook in het VI. Nationale kamp, een kleine groepeering, overtuigd Vl.-Na- tionaal en Demokraat, niet moet versmaden, en niet moet behandelen, zooals het Katholiek Vlaamsch-Na- tionaal Verbond dit hier gedaan heeft. VOOR HET SENAAT. In de vereenigde arrondissemen ten Kortrijk-Yper, die te samen vier senatoren kiezen, behaalden de Ka tholieken 50,729 stemmen, de Soci alisten 31,293 stemmen. Het totaal der geldige stemmen was 104,027, en de kiesdeeler bedroeg 26,006 stemmen. Geen enkel der andere partijen bereikte den kiesdeeler, en ook niet het quorum, om in aanmerking te komen, dat hier iets boven.* de 17,000 was. De Katholieken bekwamen enkel 2 senators (verlies 1) en de Socia listen, die hun senatorzetel te Brug ge verliezen, bekwamen hier in het arrondissement- Kortrijk-Yper, ook een 2de zetel. Over de onrechtvaardigheden van een valsche Evenredige Vertegen woordiging, zooals zij door onze kieswet wordt toegepast, niet alleen lijk voor de Kamer, maar nog meer voor het Senaat, schrijven wij bij gelegenheid wel een anderen keer. OOOOOOO-OO00O00 Een huisgezin, dat deel maakte van de Kristen Vakvereeniging, had een zoon, die moest optrekken naar het leger, om het zoogezegd Bel gisch Vaderland te dienen gedu rende 13 maanden. Door een onachtzaamheid, zoowel der ouders als van den bode van den Kristen Vakbond, werd nog gedu rende twee maand doorbetaald, als de jongen reeds bij den troep was. Maar de ouders schaften er ineens op, dat zij niet verplicht waren voort te betalen, daar de jongen nu bij den troep was. Zij spraken er dus van aan den bode, die het daarmee eens was, en die antwoordde Dat zij het nu maar zoo zouden laten, en dat zij dan 2 maanden zouden wachten van betalen, als de zoon teruggekomen was. Zij waren dus alzoo overeenge komen, maar in den tusschentijd gaan 4 leden van dit kroostrijk ge zin over naar het Demokratisch Vlaamsch Syndikaat. En wat gebeurt er nu Als de zoon soldaat terug is van den troep, laten de ouders de 2 maanden, waarover gesproken, verloopen, en achten het niet noodig den bode daar speciaal op te wijzen. Het was immers overeengekomen dat zij 2 maanden mochten wach- van betalen, na de terugkomst. Dan sprak de vader den bode aan. Deze zegde Ik kom binnen de twee dagen. Maar, er waren nu reeds 3 weken voorbij, en nog kwam nie mand. De vader sprak opnieuw den bode „aan. Deze had het vergeten, zei hij „taaar, zegt hij, in alle geval kom ik morgen of overmorgenen, hij komt, doch om te zeggen dat de zoon (die soldaat geweest was), geen lid meer was van het oogenblik dat het huisgezin was overgegaan Het huisgezin was niet in zijn ge heel overgegaan, slechts 4 leden. De vader gaat om uitleg, spreekt een en ander persoon der Gilde aan, maar verloren moeite. Door die handelwijze der Gilde was hun zoon niet meer in een syn dikaat ingeschreven, op 't oogenblik dat een werkstaking uitbrak, en le den de ouders alzoo groote schade en moesten een groote söm geld missen. Zeker uit nijdigheid, om den over gang naar een ander syndikaat van 4 leden van dit gezin, sloten dus de Kristen Vakbondleiders den soldaat uit hun syndikaat, zonder iets aan de ouders te zeggenzoodat deze van die uitsluiting niets wisten, en in het gedacht verkeerden dat alles nog in orde was, en steunend daar bij op het overeengekomene met den bode. Daarenboven die zoon sol daat was toch lid voor zijn eigen. Was dat 'nu rechtvaardig en menschlievend, zoo te handelen te genover een werkersgezin En En waarom door onverdraagzaam heid zulk een schade aandoen aan een iid, omdat andere leden van het gezin naar een ander syndikaat overgingen Is dit een reden om iemand zijn vakbondrecht te vernietigen en hem zonder te gebaren en te verwittigen uit de vereenigïng te sluiten, op zulk een manier, spijts de afspraak met den bode Is dit geen onrecht Wij vragen ook voor de Provincie betere Evenredige Vertegenwoordi ging, en in ket Kiesstelsel en in de bësturen. Wij vragen toepassing van, door de wet verplichte, Evenredige Verte genwoordiging in de Bestendige Af vaardiging (Deputatie), die grooten- deels het bestuur van de Provincie in handen heeft. Evenredige Vertegenwoordiging, sluit alle eenzijdigheid, onverdraag zaamheid en vriendjespolitiek uit, zoowel van rechts als van links, zoo wel in Brabant als in West-Vlaande ren of in gelijk vrelke Provincie, Stemt voor Godsvrede, voor Even redige Vertégenwoordiging. BURGERSTAND. GEBOORTEN D'haene Agnes, Moederhuis. Bekaert Ewald, Moederhuis. Duyck Benjamin, Nieuwe Wereldstr,. Craeye Roland, Bornovillestraat. Duhamel Madeleine, Moederhuis. Hocepied Frangois, Kasteellaan. Pape Maricette, Henegouwstraat. Millecam Pierre, C. Busschaertstr. ■Humel Lucienne, Moederhuis. Maes Liliane, Moederhuis. Verhelst Marcelline, Vooruitgangstr Vandeputte Ignace, A. Debackerstr. Carron Louise, Moederhuis. HUWELIJKSAANKONDIGINGEN. Cognez Luc.en en Loots Marie. Vanhoenacker Georges en Devolde- re Laura. Vandenberghe Alois en Boucquel- loen Julia. Desoubrie Lucien en Schatte Marie. Deperchin Paul en Lippens Maria. HUWELIJKEN Bekaert Leon en' Decoster Marie. Vanaerzippe Julien en Panne Marie. Olivier Paul en Galmès Jeanne. Demettre Jules en Bruggeman Clara Godderis Camille en Olivier Marie. Windels Marcel en Denaegel Ma deleine. 9 Mengelwerk van DE VOLKSEEUW met toezegging van den Schrijver door JAAK BOONEN Op den vastgestelden dag werd zonder buitengewone plechtigheid Jan's huwelijk door Heer-Broer in gezegend. Aan de feesttafel troonde de suikeroom op de eerste plaats. En 's avonds koetste de Belgische boer met zijn Hollandsche weder helft naar zijn boerderij, die hem boven alles lief was. 't Volk kwam aan de deuren kij ken, toen het rammelende rijtuig voorbij ketste. Met een judas-lach keek Jan naar de bewoners, die hij en die hem verwenschten. De jonge lui, die hem tegen heug en meug een tonneke bier afgepraamd had den, waren bij zijn aankomst niet te zien. Op de hofstede was de ont vangst zoo koud als een emmer wa ter bij een gekeeld varken. Jan leidde zijn vrouw rond, die door 't dienstvolk van nabij werd gadege slagen. Een goei oog scheen ze niet In den kop te hebben. Doch als dit gesmokkeld Messemsch goedje ge heel den baas wilde spelen, dan zou den knechts en meiden den kop bij eensteken en onmiddellijk hun mat ten oprollen. De nieuwe huisvrouw verraste hen onverwachts. Uit het rijtuig haalde ze overgebleven vlaai en van de bruiloft en eenige mal- sche hapjes vleesch. Dit maakte op de dienstboden een goeden indruk. Terwijl ze druk ijverden tot teeken der waarheid, gaf de nieuwe huis vrouw allerlei werkverordeningen, snoefde op hare heimat, vergrootte haar bezit, stofte over hare familie. Terwijl de versche huisvrouw al die dingen als haar paternoster arram- melae, zat Jan op een stoel glim lachend te schommelen en het dienstvolk dachtWij zijn goed met die overgewaaide klatspiep In 't geniep hadden de meiden de nieuwe hulsvrouw reeds meer dan een keer verwenscht en waren de knechts hoorendol geworden van 4at vreemd geschater en gebluf. Pier en Ties, muilenmakend op de twee meiden, stonden geeuwend- zuchtend op om te gaan buurten bij den dorpsbarbier, waar het win ter en zomer alle avonden even druk was, alhoewel er toch maar één. keer per week met zeep geschoren werd. De andere dagen werd er over gemeente-politiek of hoogere staat kunde gekletst en gewetst, maai- meestal werden er dorpsgebeurte nissen en menschen gehekeld. Toen de dienstboden van Jan Snuffels hun lachende tronies ver toonden, brak er een donderend ge jubel los. Daar zijn de feestvierders Ja, morgen weer werken dat het verrekt gromde Pier. dit is de blijde boodschap, van den nieu wen huisbevelhebber Hola, dan meent ge, dat ze nu al de broek draagt Of ik het meen, geloof me lui, die passen uitstekend bij el kaar «En zoo gauw gevonden 't Doet er niet toe. Soort zoekt en vindt altijd soort s. En nu schilderde de knecht de nieuwe bazin af als had hij haar reeds dagen en weken gekend. Jan zou er zijn handen aan vol hebben. Zij had oogen in haar breeden kop, die, als zij ze wagewijd openspalkte, een woedenden stier zouden doen viervoeten. Daarbij een tong als 'n snel klapwiekend molenrad. Wellicht een kruidje-roer-me- niet guitigde een bezoeker. Dan zal het bij u weldra haarwaaien spotte een ander. Meerdere grappige zinspelingen volgden snel op elkaar, onderbroken door uitbundig gelach en onver staanbaar gehuil van stemmen, die nu en dan het geraas wilden over schreeuwen. Doch Pier liet zich geen duim breed van zijn zielsontleding bren gen. Een profeet was hij nu een maal niet, maar weldra zouden de feiten bewijzen dat hij verduiveld fijn waargenomen had, en dat zijn ooren woorden hadden opgevangen, die zoo snel het binnenste van 'n mensch verraden. Vooral kon hij niet verkroppen dat de nieuwe meesteres bij haar ronde in huis en hof, al het gedoe en getob, ja heel den rommel had afgekeurd. Niets was naar haar gading en de meiden waren er het slechts afgeko men. En wat verstond ze van mans- werk Nieuwe bezems keeren het best snaakte iemand uit. Dat zullen Jan en wij voe len weeklaagde nu Pier, die bij het eindigen der gezellige bijeen komst eenige onthouden gezegden van de nieuwe vrouw nog eens met breede gebaren onderstreepte en deze nabootste in haar zangerig dialect. Je bent er toch niet mee ge trouwd jokte de bespraakte bar bier. Goddank niet zei Pier. En gingen de „lui in groepjes langs verschillende steegjes en paadjes huiswaarts, bespraken nog eens met enkele woordjes de levendige ge sprekken van den gezelligen avond en kwamen zoo t'huis. Bij Geldjan had 's morgens pas het eerste hanengekraai geklonken, of een vreemde stem donderde de dienstlui uit een diepen slaap, die als uit een andere wereld ontwaak ten. Eerst wisten ze het scherp ge luld nog niet te onderscheiden, maar toen een tweede, een derde keer opstaan, opstaan gebiedend geroepen werd, eerst toen begrepen ze wie dien schrikaanjagenden schreeuw uitgestooten had. En van uit de kamertjes der meiden en de zolderhokjes der knechten zoemde een gebrom en gemompel, dat zon der verdere commentariën uitgelegd kon worden. Toen het volk na eenige minuten nog niet afgeklomperd kwam, la waaide de jonge vrouw zoo hard dat de beesten op den stal verschrikt op sprongen, met hun kettingen ram melden en loeiden om nieuw voedsel.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Vlaamsche Volkseeuw | 1932 | | pagina 2