f
Allerheiligen
VERSLAG
ALLERZIELEN
dcis met hunne kinderen, maandag na
middag. In <>nze gebuurte en ismen er
nog niet van uitgeklapt.
Ze zeggen dat ze met heel zwermen
de Molenstraat op kwamen van den
Dries, den Bolleweg en I )endermondsche
steenweg Pontsraat en Zoutstraat, slik
ten van vrouwen en meisjes en jongens
van den Osbroek, en.St-Job, en den Brus
sel schenseer weg.
's Avonds, k was op 't laagte voor
't Groot sermoen, en Kikus uit de kerk
zegt mij dat er wel 300:) nedalietjes zi.n
uitgedeclt Rekent eens u t, meer can
3000 kinderen in onze St-Martcnskerk, en
de moeders daar nog bij De Pater heeft
die godsdienstige vrouwen toch zoo har
telijk bedankt, t Was verdient, als t
men hooi t.
En van d ander parochies komen de
zelfde tijdingen over den ongelooflijken
bijval der Missie.
't Geloof is hier ver van ui sterven.
Ik ben eens kurieus wat dat t socia
listisch boeltje en hunne slipdragers de
liberalen nu zullen te vertellen hebben
over de Missie, nu dat ze beter luk;
als van zijn leven
Misschien niets Om tc bewijzen dat
ze tegen den godsdienst niet en zijn.
Een vrije werker.
Het is indrukwekkend wanneer de
priester van op den voet onzer altaren,
uit de Gewijde Boeken, het grootsche
Visioen van den heiligen Joannes aan
het volk voorleest.
Ik zag eene menigte van menschen,
en niemand was het gegeven hun getal
uit te spreken, Er waren er duizenden
uit al'e geslachten er waren er var» a1-
le volkeren en van alle natiën. Zij al
len st >nden rond den troon van het Lam
en loofden God.
Het is, alsof een oogenblik de hemel
openging voor onze oogen. en opzeno-
men op de vleugelen van ons Geloof,
dringen wij een stonde door in i ge
lukzalig verbluf der heiligen. Moeders,
met vreugdetranen in d'oogcn, vinden
nu hunne lieve kleinen weer, die zich
op aarde zoo vroeg toch aan hunne
liefde ontrukten. De echtgenoot, die hier
in rouw de zoo lange dagen slijt, waar
uit het droeve aandenken der afgestorve-
Katholieke Werkmanskbing
VOOR GOD EN VADERLAND
AALST
over het verloopen dienstjaar 1911
voorgedragen
door C. De Kegel, sekretaris.
(4e Vervolg)
Onze sociale instellingen, zoowel als
onze vermakelijke en godsdienstige stich
tingen, hebben gedurende 1911 den weg
van vooruitgang met flinken tred bewan
deld.
Niettegenstaande het aftreden van ver
scheidene leden die recht hadden op hun
pensioen, eenigen die zijn overleden,
sommige andere die hunne stortingen
staakten, welk getal tot 54 beliep, telde
onze Pensioenkas Leo XIII, zoo neerstig
en onbaatzuchtig opgedreven door haten
Sekretaris M. Camiel De Cocker, op ein
de van het verloopen jaar, 411 leden.
De stortingen der uitgetredene leden,
beliepen slechts, volgens de inlichtingen
mij verschaft door den achtbaren sekre
taris De Cocker, de som van 175 fr. wijk
deze der bijgetredene, de verbazende som,
bereikten van 980 franken. Wat toelaat
op einde 1911, eene stortingsverrceerde-
ring vast te stellen van 805 franken.
De algemeene stortingsom der leden
beliep op voormeld tijdstip tot 4899 fr.
Zooals het M. De Cocker nog deed
opmerken op de algemeene vergadering
der leden onzer Pensioengilde, op 17
December 1911, zou ons jong volk zich
meer om meer moeten aansluiten bij de
ze nuttige instelling, 't Is ook mijn ge
dacht. Al deed men het maar voor het
re vrouw, alle straal van vreugde heeft
f geweerd, ziet nu in verrukking wej',
haar, wier-s trouw hij immer ongeschon
den bewaart. Broeders en zusters wa
nen zich een s'.ond weer allen verecnigd.
Voor dezen, die in mij gelooven, had
k-sus gezeid, is er gee c dood en voor
dii oogenblik. gevoelen wij van dit wo, n d
al het goddelijk ware, en een jubelkreet
gaat u:t <>ns hert op, wanneer we den
ken aan onze broeders die in den he
mel dronken zijn van gclak.
K eral met der engelen harpetoon be
geleid, weerklinkt het in het blij-Jeru
salem I'eati I Beati
Bea'.i gelukkig en heilig die arm
varen op dees aard, maar Cod dienden
in de armoe
Bea i l gelukkig en heiig die hier
gebukt gingen ondef den last des lij-
liens, maar die het lijden torschen kon*.
den met christen heldenmoed.
Beati gelukkig en heilig die binst
den loop van dit korte leven, streden en
zwoegden om- de Rechtvaardigheid1^ om
eer en deugd, want hun D het Rijk der
hcmc'en Gelukkig zij a'len die z'chniet
schaamden in 't kruis van Christus, maar
blij en onbeschroomd hun kristene plich
ten vervulden
Het is vreugde 't is beloonfng, 'tis
eindelijk de Rechtvaardigheid die zege
praalt/ 't i s pon geschonden ev cl» wicht der
schepping dat wore't hersteld
En wij, die in een eenzaam gebed
neergeknield in onze kei ken, ons met
deze heilzame gedachten voeden! en ons
bezielen met de hoop van ook daarboven,
eens te juichen, wi voe'en traagzaam
maar dan o>k onwederstkanbaar de over
tuiging in onze "harten opwellen, o» er-
luig.ing, die de wereldbekende bekeer
ling J. Jörgensen zoo juist weergaf toen
hij schreef
Hoe kathob'eker een mensch leeft,
•des te gelukkiger hij is, want des te
meer voelt hij zich in eenen innigen,
diepen, waren vrede met God, me zi th
zei ven, en met gansch de schepping.
En die vrede is de voorbode van dl.-n
hemelschen vrede-
En die vrede, die zoete zaligende hoop
is uit de herten van zoovelen gebannen.
Wat beklaag ik u, goddeloozen, die in
uw bedorven hart vloekend spot met Het
eeuwige, ('at u nochtans nooii met ruste
laat. Er is geen vrede voor de godde
loozen, zegt het H. Schrift.
Wat beklaag ik u, gij bijzonderlijk
gemak van storten der wekelijksche of
maandclijkschd bijdrage. Deze moet nood
zakelijk verhoogen naarmate men in ou
derdom stijgt, wil 'men zich in den ou
den dag een behoorlijk pensioen bezor
gen. En wat gebeurt er meestal Dat
men door het stijgen dier vereischte gel
den zelve, voor het bekomen eener rente
die eenigszins in- de vereischten der ou
derlingsjaren zou voorzien, men niet
meer kan volharden, er niet meer doorge
raakt. Dergelijk schipbreuklijden wordt
vermeden door het verrichten van klei
ne bijdragen van in de jongelingsjaren,
welke onbetwistbaar gemakkelijk ge
daan worden en bijna zonder dat wij het
zelf wéten ons traagzaam maar zeker,
bet pensioen voor den ouden dag verze
keren.
Ik hen overtuigd, moest ik van dicht
bij de stortinglijst onzer pensioenkas na
zien, dat die verbazende stoitingsklira
ming welke wij tijdens 1911 hebben kun
nen. vast stellen, meerendeel voortkomt
van personen van 1843, 44, 45, die huu-
ne achterstallige 18 franken hebben ge
stort, en van nieuwe leden die eenen
zekeren ouderdom bereikt hebbende, zich
genoodzaakt voelen, de jaren die hun
nog scheiden van het genieten huns pen-
sioens, zich jaarlijks groote opof etingen
te getroosten, ten einde op 60 of 65
jaar eene rente te bekomen die min of
meer op iets zou gelijken.
Zöo mag het niet blijven gaan. En
daarom voeg ik hier mijnen oproep bij
dezen van M. De Cocker, die wel met
overtuiging spreekt, als hij aandringt op
dat de jeugd, zich van hare prilste ja
ren bij eene pensioengilde zou doen
aansluiten.
Benevens onze Pensioenkassen rijzen
onze. Ziekenfondsen op: DE EENDRACH
TIGE ZUSTERLIEFDE en DE EEN
DRACHTIGE BROEDERLIEFDE, (als ik
verdwaalde broeders, .verdl.vaalde werk
lieden, die uw geloof hebt laten ontste
len.
Gij hoopt niet meer in den hemel, en
die hoop heeft plaats gemaakt voor een,
gedurig morren, een onophoudende mis
noegdheid, droevig voorteeken van de
eeuwige wanhoop!
De wereld bezit ge niet, gij arme
werklieden, die uw brood moet eten in
het zweet uws aanschijnsde wereld
bez't ge niet en den hemel hebt ge u
laten ontstelen.
Droeve, ongelukkige broeders^ Arm
zijt ge in den waren en ganschen zin.
van het woord.
Ik beklaag u. omdat ik u bemin. En
iiet is onze plicht, kris:ene werklieden,
van op dezen dag meer dan anders voor
onze verd -.vaalde werkbroeders te bidden,
opdat zij die hier met ons lijden en wer
ken. eens eeuwig met ons zouden geluk
kig zijn.
t Is donker, alom zwart in Godstem
pel
■-.De Profundi's klinkt het in de be
de van den priester. De Profivndis
herhalen in hun zwaar en trage doo-
dengelui de klokken in den toren.
Allerzielen 't doet onwillekeurig in
ons oprijzen, een gedacht van Recht
vaardigheid, een gedacht van Vertroos
ting.
Allerzielen 't is een traan die weg
rolt. en den mond komt plooien tót een
imlach, glimlach van heropbeuring, van
hoop.
Een gedacht van Rechtvaardigheid
Allerzielen t zijn de zonen Israels,
uit hun eigen land verbannen, weenend
op den hpord van .den Euphraat. Daar
zaten /.ij en weenden, terwijl ze Sion,
hun Vaderland herdachten- 't ls die
weeklacht der verbannene zielen dae op
stijgt uit een gevang met muren van
vuur gebouwd Op hen weegt nog de
hand Gods, voor hen is 't Vaderland,
het h'emelsch Sion nog gésloten-
Aljerzielen 't is de ongelukkige rei
ziger van Jericho, overvallen door moor
denaars, gewond en half dood achterge
laten- 't Zijn de boetende zielen des Va~
gevuurs, die wegkwijnenin het folteren
der hevigste smarten.
mij zoo wel mag uitdrukken over een
Ziekenfonds) in bloeiende gezondheid, al
hoewel langdurige ziek e van verscheide
ne leden, de kassen gedurende 1911, ee
nigszins kwam ondermijnen.
Doch wij herhalen hier, wat wij reeds
meermaals op onze al?eméene vergade
ringen do>or voorzitters en sekretarissen
van voornoemde fondsen hoorden zeg
gen In die omstandigheden van ernsti
ge ziekte, moet de ongelukkige zich vrij
en vrank in zijne ellende mogen tot zij
ne ziekenbeurs richten, 't ls de zijne,
en zij bestaat er voor. Doch het be-:
taamt ook dat onze onderlinge bijstanden,
niet geplunderd worden, door uitgaven
welke elk lid met een weinig vooruit
zicht en goeden wil kan van kant wij
zen.
Ons vrouwenziekenfonds bereikte het
getal van 541 leden op einde 1910. Bij
dit cijfer kwamen er zich tijdens het ver
loopen jaar, 43 bijscharen, terwijl er 46,
t zij ontslaggevers, uitgestotene en afge
storvene van de ledenlijst verdwenen.
Dit bracht het ledental op einde 1911,
op 538, waarvan er 505 bij de Herver.
zekeringskas van het bestuurlijk arron
dissement Aalst zijn aangesloten.
Drij en dertig leden slechts weigerden,
deel te maken van deze nuttige instel
ling, die hen ondersteunen moet bij in
validiteit of langdurige ziekte. Wij ver
hopen dat zij niet langer doof zullen
blijven aan de menigvuldige oproepen,
welke wij reeds gedaan hebben, om al.
len, zonder uitzondering de Herverzeke
ring bij te tredenen. dat wij in het
verslag over 1912, zullen, mogen aan
stippen, naar het voorbeeld door het
mannenziekenfonds gegeven, dat AL de
leden der Eetndrachtige Zusterliefde
aangesloten zijn bij den Bond der Her
verzekering.
Tijdens 1911 betaalde het fonds voor
Allerzielen 't is nog de stem der
wees die in bange verlatenri roept naar
eene' moeder, naar een vader, en aan
w.ie slechts antwoordt, akelig, haar eige
ne weerklank, 't Zijn de geloovige zie
len, die met meer recht zeggen mogen
dan de profeetMijn vader en mijne
moeder hebben n»i| verlaten. Want mocht
de profeet voortgaan en zeg 'enDe
Heer althans, heeft mij op zijne knieën
genomen, en mij gezegd gij zijt mijn
kind. -Zij, de weezen onder de weezen
worden helaas zoo lang soms en
van de menschen vergeten, en van God
verstooten
Allerzielen, God* dank, heeft ook een
gedacht van troost en heropbeuring.
Dien dag toch, door de kracht der
verdubbelde gebeden, zal wel meer als
eens de Engel der Verlossing verschij
nen in dit dal der foltering. En aan me
nige ziel het woord herhalen dat hij
tot Petrus sprak Surge 1 sta op, neem
uw gordel, doe uw schoeisels aan en.
voor hen zullen de boeien breken, de
deuren der gevangenis opengaan
Dien dag toch zal men;g goede Sama
ritaan die gewonden en in smarten weg
stervenden voorbijgaan, bij hun vertoe
ven, hun wonden heelen, en de olie en
balsem der Verzachting aanbieden.
Dien dag toch, zal eindelijk voor ve
len den Vader weérgescfionken worden,
den God der Vertroosting wedergegeven.
Gedacht van Rechtvaardigheid, gedacht
van Vertroosting Wij de levenden ge
denken wij, wat de kerk ons toeroept op
dien dag
t Zal een boek te voorschijn komen
Waar het al staat opgenomen
Dat het oordeel Gods moet schromen.
Ook wij zullen geoordeeld worden
Wij, broeders, zusters, kinderen, ge
denken wij onze dierbare afgestorven, 't
weze voor hen een dag van Vertroos
ting, God gave het, van Verlossing.
fr Leest en verspreidt UDE VRIJE
WERKER tolk der Christene Vak-
vereenigingen van het Arrondisse
ment Aalst.
De schoonste keus kerkboeken in alle
prijzen is voorzeker te vinden in de Volks
drukkerij, Dirk Martens, Keizerlijke PI.
65, Aalst.
vergoedingen aan 120 deelgenooten de
som van 2100,75 fr. voor 2286 dagen
ziekte.
Vier leden (waarvan twee ons door
den dood ontrukt, slechts elk 10 fr.) ge
noten van de Herverzekeringskas 412 fr.
Tusschen die som Ls begrepen 41,20 fr..
bedrag van 10 t van hel Ziekenfondfe
zelve gevergd.
Het vrouwenfonds, dank aan de mild-
gevendheid zijner 105 eereleden, dank
aan eene naamlooze gifte en*de stedelij
ke toelage, welke het de eerste maal ge
noot, er bijgerekend de bijdragen aan
de verbondskas van Herverzekering, had,
een inkomen tijdens 1911 van 6868.75
de uitgaven gedurende die lijd
ruimte beliepen 6659.71
Wat een overschot van ont
vangsten laat vasts'lellen van 209.04
dat het* algemeen bezit dier maatschappij
verheft tot 2372.67 geplaatst in Belgi
sche schuldbrieven aan 3%.
De ziekenbeurs van ons mansvolk, in
tegenovergesteld van hare medezuster,
zag haar ledental klimmen en den in
houd harcr schatkist eenigszins wat da
len.
Wij sloten op einde 1910 met een cij
fer van 346 ledenaanvaardden er 27
tijdens 1911 en 20 veriie'en er het
fonds, 't zij uitgesloten, ontslaggevend eto
het meerendeel om plaats :e nemen ia
het leger. Niet een enkel overlijden had
den" we aan te stippen. Ons Teefental
steeg dus tot 353, einde 1911, met bo
vendien 13 eereleden.
Aan vergoedingen werd er uitbetaald
de som van 1881,25 fr. voor 1652 da
gen ziekte, verdeeld in evenredigheid
der langdurigheid hunner kwaal, tus-
schen 66 deelgenooten.
Wanneer wij ons eene kleine vergeiij-
