Nooit moet men medelijden hebben Ons kort verhaal 2 GROOT GALA - BAL Op Zaterdag 7 December 1946, te 20,30 uur, geeft het Gomité In Memoriam,, een Groot Gala-Bal in de Zaal "Madeion,,. Het orkest The Rhytme Playersverleent zijn medewerking. Kaarten en voorbehouden tafels kunnen genomen worden in Café "Pompierken Groote Markt, en aan den ingang der zaal. De volledige opbrengst komt ten goede aan het Eereperk der Gesneu velden INGANG 25 Fr. zegde Walter Obler, de folteraar van Breendonk. Dus U gaat gevonnisd worden, Walter Obler, en ge zijt terug in Belgie. Dan heb ik misschien de ge legenheid wel U te spreken. En ik zal U zeggen Herinnert ge U, hoe ge verbleekte bij uw aankomst te Auschwitz bij het zien van de ouden uit Breendonk, die dc haag vormden om u plechtig te ontvangen. Maar ge werd naar een kamp overgebracht, waar geen bekenden uit Breendonk verbleven. Herinnert ge u nog mijn aankomst te Breendonk, en hoe ge mij daar ontving. Hoe hebt U me de mond stukgeslagen, omdat ik niet vlug genoeg het weinige voorraad eten dat ik had meegebracht uit het gevang van Hasselt, aan u overgaf. Later werd u zoogezegd mijn "vriend,, omdat mijn vrouw haar kleine eigen dommen verkocht en 't geld aan u bracht, opdat ge me een "lichter,, werk zou bezorgen. En ge gaf me een lichter werk Voortaan moest ik de kruiwagen niet meer slepen, maar moest ze zelf vullen voor de anderen, die ze altijd moesten duwen. Hoevele malen hebt ge me niet geschopt om dat ik medelijden voelde met mijn uitgeputte kameraden, die in de felle hitte van den Zomer 1941 kruiwagens moesten voeren. En waarom Om dat ik ze niet gansch vulde. En toen kwam de dag in Augustus '41, ge herinnert hem wel zeker, dat de kleine Ourmann ziek werd. Op de knieen vroeg zijn vader, hem te sparen, al was het maar een enkelen dag, onthouden van de krui wagen te voeren. Maar GIJ, ge wil de niet. Gemakkelijk had ge dat kunnen doen, want ge waart almach tig. Telkens kwam ^de jongen terug bij mij, na zijn wagen geledigd te hebben, 8 tot 9 keer per uur gedu rende de weinige seconden, noodig tot het vullen, rustte hij uit. Hij beefde als een blad. en bezag me met oogen als van een opgejaagd dier.Wanneer ik hem bezag herinnerde ik mij tel kens mijn zoon in Antwerpen. Ze waren even oud, 16 jaar. Wat had ik gedaan moest hij mijn eigen zoon geweest zijn Toen kon ik het niet meer verdragen. Een groot medelij den beving me. Ik gaf hem de schup en nam de kruiwagen en voerde in zijn plaats, heen en terug heen en terug gansch den dag. GIJ, Obler, ge zag het, maar ge zegde niets. In een oogenblik dacht ik dat op u ook het menschelijk ge voel terug vat had gekregen. Maar spoedig wist ik het. Den volgenden dag. wanneer Sally Levin, het werk aanwees, stuurde hij me naar den kruiwagen en niet naar de schup, zoo als de vorige weken. Wanneer ik u naar de reden vroeg, wat hebt ge dan gedaan Ge sloeg me, uit al uw macht, met de vuist in het gezicht, dat mijn hootd er den ganschen dag van duizelde. Daarna bleef ik 15 dagen kruiwagen voeren, en ge maakte veel werk van mij. Ge droeg er zorg voor, dat men mijn kruiwagen tot brekens toe vulde. En ge jubelde van vreugde bij het zien, dat het zweet me van het lijf liep en struikel de bij het voortslepen van mijn krui wagen. Wanneer ge meterug van dit werk onthief, had inmiddels mijn vrouw weer geld aan uw vrouw bezorgd. Toen zegde ge Dit moet ge ont houden "Nooit moet ge medelijden hebben met iemand. Vervolgens heb ik meermaals aan dezen raad gedacht, maar mijn beste Obler, ge moet me vergeven, maar nooit heb ik hem kunnen volgen. Niet te Auschwitz, niet te Gross- Rosen, noch in Buchenwald, niet in Halberstadt. Overal had ik medelijden met het leed van anderen. Hoevele malen bevond ik me niet in moeilijkheden, waar juist dit medelijden me bracht ik dacht dari aan u en zegde Had ik maar naar den raad van Obler geluisterd, dan zou ik me hier nu niet bevinden. En telkens ik me uit den slag kon trekken, vergat ik uw raad. Nu dat ik lees, dat ge werd aange houden, en ik me voorstel wat u te wachten staat het Proces, het ver schijnen der getuigen, de galg en misschien een dag bij morgendsche- mering een peleton gendarmen en twaalf kogels in het lijf, dan Obler, zou ik medelijden voelen met u. Maar het is niet mogelijk. In uw geval ben ik er in geslaagd uw raad op te volgen NOOIT MOET MEN MEDELIJDEN VOELEN B.V.L. - A.L. Bevrijdingsleger HEKELGEM De Zaak Dr. Gravez Bij het ter perse gaan vernemen we dat de zaak van Dr Gravez, welke op 4 December moest doorgaan, uitge steld werd tot Maandag 9 December aanstaande. In ons volgende nummer zullen we een trouw verslag geven over het verloop der zittingen dezer zoo inte ressante en ophefmakende zaak. DE REDACTIE. VIANE Sjalekenslijst van O. F. IDEGEM Op 8 December grijpt in onze ge meente de Vaandelinhuldiging plaats van het Bevrijdingsleger. We doen een oproep langs dezen weg aan al dc Weerstandsgroepee- ringen en Vaderlandslievende groe peeringen om zoo talrijk mogelijk aan deze plechtigheden deel te nemen. Vertrek uit Aalst om 9.45 u. aan de Zeebergbrug. Medegedeeld. ANDREWANOW1TSJ NJET In het kamp Langenstein was een Rus sische Podlavnik, een Sovjet-colonel. Dat hij officier was. en wel Politiek officier, wist de Gestapo niet en de enkelen onder ons, die op de hoogte waren, zwegen. An ders zou de Gestapo Andrewanowitsj. dien prachtigen kameraadzonder meer vermoord hebben. Op een kwade Maandag veranderde de Gestapo van tactiek de vluchtelingen moesten door hun eigen landgenooten op gehangen worden. Er waren dien dag drie Polen en vier Russen op te hangen en om de Russen te executeeren koos de Gestapo Andrewanowitsj. Hij was op dat oogenblik bij mij in de barak en toen hij opgehaald werd, dacht hij, dat zij zijn militaire functie hadden ontdekt. Hij keek mij eens aan en zei nitsjewon... hij gaf mij de hand en ging. Zij namen hem mee en bevolen hem de strikken gereed te maken Andrewanowitsj keek de Gestapo-schurken eerlijk-verbaasd dat men dit van hem verwachtte, aanen antwoordde onmiddellijk en kort beslist "Njet De Gestapo raasdedreigde met pisto len en geweerkolven, doch Andrewano witsj zei nogmaals eenvoudig "Njet Toen zeiden zij hem dat zij hem als vijf den Rus zouden ophangen en deden hem de boeien aan. Twee Polen hingen daarop de Poolsche vluchtelingen op en voor hun bengelende, trappelende lichamen ontsloot de Gestapo de boeien van Andrewanowitsj. Hij kreeg zijn laatste kans. Hij keek naar de stervende gehangenen keek naar onsdie achter het prikkeldraad ooggetuigen waren, en liep op de vier ver oordeelden toe. Man na man legde hij zijn handen op hun schouders en sprak hun toe. Daarna liep hij op de Gestapo toe, draaide toen hij voor de S.S. stond, hun den rug toe en bood achter zijn rug zijn polsen aan. Hard als graniet klonk zijn antwoord "Njet!,, Als vijfde Rus hing toen de Gestapo zelf Andrewanowitsj op. Bij het avondappel weerklonk op dien dag na het bevel "inrukken,, plotseling uit de rijen der Nederlandsche gevangenen het kommando Mutsen af voor Andre wanowitsj Met een ruk gingen 40.000 mutsen omlaag en het heele appel stond in de houding voor den dappere, die de Ges tapo getoond had wat karakter is. De kampkommandant, overrompeld, klapte de hakken bijeen en stond stil, in de houding. Uit Paraat Nederlandsch tijdschrift. Op een meeting aldaar, tijdens de Ge meenteverkiezingsperiode, werd onze vriend en medewerker Mangelings Jules van Moerbeke, het voorwerp van een per soonlijken aanval vanwege Dr Dero, bur gemeester dezer gemeente, waarbij twijfel zou kunnen ontstaan nopens zijne gedra gingen tijdens de bezetting. Het is onze plicht er op te wijzen dat sedert 1943 Mandelings J. betalingmeester was van het 028c Bataljon, waarvan Viane deel uitmaakte en aan zijne eerlijkheid op finantieel gebied nooit een oogenblik is te kort gekomen. Elk lid vati het verzet, onafgezien zijn Politieke strekking en die Mandelings heeft gekend tijdens de bezetting, zal deze vriend steeds hebben gewaardeerd om zijn kordaat en tuchtvol optreden. Van twee schoone jongens, een stoker en zijn machinist Fr. 10 Omdat naar het schijnt Von der Buit- De Geyter alle dagen zit te weenen over den dood van hun vriend en weldoener Hiteleir 10 WEERSTANDERS, PATRIOTTEN, SPORTMANNEN, pronosticeeren op SOL-PRONOS- TIC en bieden hierbij hun steun aan alle Oorlogsslachtoffers. Chacun aura son tour Mme la Mar- quize; hoe is het toch mogelijk zoo schaamteloos te liegen, geheel Idegem heeft geschaterlacht wanneer men las dat er geen bezoeken ten huize gebracht wer den of geen stemmen gebedeld. Weet U wat andere tijdenen zeden zijn, dit is dat de kandidaten der zwarte lijst te gen elkander opgekomen zijn om voorkeur stemmen te bedelen, en daar heeft N° 4 bijzonder in uitgemunt, het is toch zijn populariteit niet die hem 222 voorkeur stemmen doen bekomen heeft, die zouden moeten in aanmerking komen voor het Burgerschap, maar zien, zegt den blinden! De gal, uitgespuwd tegen den Weer stand, begrijpen wij Mme la Marquize, de familie van de nieuwe orde is nog al groot en echte Weerstanders loopen niet over langs den anderen kant der "Barricade" Wat een andere lijst van Idegem aan gaat, er is toch nog eenen die springlevend is met zijn 138 stemmen en die zult ge voorzeker niet kunnen muilbanden. Wat de betrokken Ministers betreft, wij hebben hun een exemplaar van Uw vernuft manifest gestuurd. De andere lijst, waar vier werklieden op voorkomen, voor die hebben wij achting, want zij en hun familie, niettegenstaande allerlei ontberingen gedurende de bezetting zijn trouw gebleven aan Belgie, hun Va derland. Stemmen hebben zij niet geron seld. Arm, maar eerlijk. De meerderheid van het kiezerskorps heeft voor de beschern ers van de incivie ken gestemd Die schijnheilige "super- patriotten,, zijn sedert twee jaar bewerkt, van als die stem klonk van "vergeten en vergeven,, wisten wij goed dat zij een politiek doel had, Een echten christen is ook een echten patriot, schreef Kardinaal Mercier gedurende den oorlog 1914-1918, maar het zijn nu andere tijden en zeden. V. N V, ers, Rexisten en andere landver raders loopen terug vanwaar ze gekomen waren. Mm la Marqqise, wie heeft er een smeekschrift opgesteld en handteekens gebedeld om naar de konsultatieve Kom missie te sturen, zeggende dat al de in hechtenis genomen inciviekers, slachtoffers waren van de Gemeentepolitiek V Wie wreef erin de handen als Jtiles De Paepe weggevoerd erd door de Gestapo, roepende "we zijn er van af Wie stond er op de Ninofsteenweg te jubelen wanneer de Feldgendarmen Roger Schollaert weghaalden wegens zijn Vader- landschen plakbrief aan de kerk Wie heeft dien Vaderlandschen plak brief gefotografeerd om aan de Duitschers te overhandigen 7! Wie ging er op jacht naar werkweige- raars V. Hallo, Hallo, tout va tres bien. Mme la Marquise, de groeten van korte, lange, met en zonder baard. Individuen en tot toekomende week. DE NIEUWE KLOPPER,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Weerstander | 1946 | | pagina 2