©ccn Ijtiiskeu ?onücv kritieken,
H i t tl U) S
och daar ligt 't paard niet gebonden de kokernagie* 't regiem,
e properteit, daaraan liegt het.
Tuien. 'k Zoii u op 't einde toch moeten gelijk geven, Tonia.
Tonia. Probeert eens mijn regiem en ge zult ervan verschie
ten. Daar is 'nen wijze man die zegt
Meer menschen zijn van eten bedorven,
Als ervan honger ooit zijn gestorven.
Maar, 't is half zes, 'k moet naar melk uitzien... Dag, Trien, tot
ziens.
Trien. Dag, Tonia.
OF WONDERBARE GESCHIEDENIS VAN
JAN-DEW-BITTEREW-
ii.
Wunr Jnn-den-l>iUercn eensklaps verdwijnt,
't Sloeg op de horlogie van Jan-den-Bitteren acht uren.
Toe Jefken en ïS'elleke, loopt vader tegen,riep Threse tot bare
twee kleintjes.
En de engelkes lieten hun spel spel, deden hun kloefkcs aan en
liepen in eenen aasem naar buiten.
Ziet,daar komt Jan-den-Bitteren aangesukkeld; hij ziet er weer
uit gelijk een doodkist van bermhartigheidin plaats van zijne
kleine patotterkes op te nemen, van in die lieve oogjes eens vrien
delijk te kijken, van die uitgeslokene handjes in de zijne te nemen,'
in plaats van aan zijn vaderlijk gevoel lucht te geven, gaat hij
daar nevens zijne kinderen, met de handen in den broekzak, gelijk
een piot naar de politiezaal.
O gi Jan-den-Bitterengi droeven ventliefde omringt u
liefde springt u opge kunt een geluk smaken voor geen goud
der wereld te koopen! en ge blijtt koel en onverschillig!
Jan is thuis, aan tafel, Jefke kan reeds zijn Yader-ons en laat uit
zijn zoet cngelenmondje de woorden rollen waarmee Onze-Zalig
maker ons leerde bidden.
Dacht Jan op die woorden: Onze Vader! Een Vader die voor
ons zorgt! die over ons waakt! die ons een rijk bereidt!Neen
hij dacht er niet op, want zijn wezen werd droever om droever;
hij sprak geen gebenedijd woord, zag er zuurbitter uit; mi zijne
brave vrouw dacht in haar eigen: 't zal weer gaan vlagen.
Ja, braafmenseh! ge slaat den nagel op den kop!
Ziet, de greefpot heeft gedaan met éten en legt zich met beide
ellebogen op .de tafelde kinderen zijn bevreesd en duiven- nau
welijks hunnen aasem halen.
Jan-lief! wat is er weer? vraagt Threse met honingzoete
stem.
Geen antwoord.
Jan-lief! waarom uw eigen ziek maken! G'hebt bijna niet
geeeten! Zal 't beteren als gij ziek in uw bed zult liggen? Wat
moet ik doen?.... Neen, Jan gij ziet uwe vrouw of uwe kinderen
niet meer geerne!
Jan-den-Bitteren hief het lioofd op; er blonk een traan in zijn
oog.
Zeg mij toch, ging Threse voort, wat er schilt! Waarom er
zoo droef uitzien?
En wie zou er niet droef uitzien, vrouw? ze zeggen nu dat
er oorlog gaat komen! 't werk slabakt! en als 't eens stil ligt,
wat dan gedaan? de kinderen worden groot.... Werkmenschen
zijn ongelukkige slaven.
Is t anders niet? toe, ge ziet alles te zwart in!Eriseeii
voorzienigheid, Jan...
Als g'ecns ziet hoe andere menschen floreeren en geen ach
terdocht moeten hebben voor de toekomst!
Geen huisken zonder kruisken, Jan! ge moest eens zien
hoe 't bij de rijke menschen. gaat
Al gelijk! we zijn 'ongelukkige schepselen w'liebben nu al
negen jaren te samen gewerkt en wat hebben wij?
W'liebben geleefd, Jan, zonder schulden! wij brengen ons
kinderen op; wat moet ne mensch meer hebben?
Laat mij gerustgij pijnigt mij! zwijgt, we zijn ellendig,
we zijn.... och heere! waarom ben ik op de wereld!
Dat ging over zijn hout. Threse borst in tranen los, Jet kc en
Nelleke" liepen in eenen hoek. En wat deed nu de arme Threse?
Üp 't kasken stond onder een glas, een schoon Lieve-Yrouw-
Beeld. Zij ging er voor, voegde hare handen te zamen en bad in
wendig:
Och, Heilige Maagd, ge ziet, 't is niet meer om uit te staa11
red ons, en ik beloof u met mijne kinderkes den omweg naar
Lede te doen...
Moeder, ze kloppenriep Jefke.
Threse wilde gaan bestellen, doch, o wonder zij zag haren man
niet meer!
Kinderen, waar is vader? riep zij.
Vader! wel, hij zat daar over 'nen minuet nog, moeder!
zegde Jefke.
Kijk moeder, kreet Nelleke, zijne klak ligt nog op tafel en
daar slaan zijn blokken
Heilige Drijvuldigheidwaar mag Jan zijn?
Gezocht, herzocht, op 't zolderkamerke, in de geburenhuizen,
nergens was Jan te vinden... 't Werd half negen, negen uren, én
de arme Threse stond daar met den dood in de ziel, en in de ge
buurte reed het van tong tot tong: Waarmag Jan-den-bittcrenzijn?
(Wordt voortgezet.)
In Spanje is de oproer gestild. Nogtans schilt het veel dat
koning Amedeus er op zijn gemak niet is.
In Zwitserland heeft eene groote Vergadering van Katholieken
plaats gehader waren wel oOO Priesters en ontelbare andere
persoonen.
In Frankrijk komen groote werkmansgenootschappen totstand;
Bravo! zegt De Werkman.
In Holland gaan de Geuzeu van ons Land een standbeeld op
rechten voor eenen krawat van d'eerste soortFoei, drijdob-
bele schande
Ze spreken weer van hier, in België, de soldatenwet nog te
verzwaren... Is ze dan nog niet drukkend genoeg?
In Ierland is de oogst maar om alzoo te latcu; men vreest er
voor den winter. Ierland, vroeger een rijk land, is nu doodarm
door de schuld van hel protestantsch Engeland.
In Amerika is nu eene diamantmijn ontdektDe Werkman
raadt nogtans niemand aan er heen te gaan.
Ze beginnen nu te Rome de volksscholen te [vernietigen, door
Z. IIPius IX gesticht.
Maaadag, 2 september, is 'tdc installatie der nieuwe Gemeente
raadslede. De Werkman, vol eerbied jegens de overheden, wenscht
ze van harte geluk, en hoopt dat zij overal wel recht zullen doen,
iedereen gelijk behandelen, niemand door de vingeren zien en de
volksbelangen behartigen. Dus doende zal De Werkman hen loven
en danken en zullen zij eene zegenrijke en lange bestiering ge
nieten.
Indien gij durft werken, zeggen de leden van de Interna
tionale, in Engeland, bij eene werkstaking,dan vermoorden wij
u. Een genaamde Thompson, ijzerwerker, is daarom door den
jurij van Sheftled veroordeeld geworden, om levendig te hangen,
tot er den dood op volgt, terwijl hij gebruik makende van dit
voorschrift, door een makker met eene flesch op het hoofd te slaan
tot deze dood nederviel. Het slachtoffer was een genaamde James
Hall, brave huisvader, die geen deel wilde nemen aan de werk
staking, welke onder zijne makkers ontstaan was.
Zondag vertrekt vanhier een talrijke stoet van Bedevaarders
naai' Hal.
De liberale gazetten liegen dat ze scheel en zwart zien,-
over de wonderheden van Lourdes en van Salette... Ze zullentoch
tegen Ons-Heer geen gelijk.halen.
Tc Lokeren heeft eene bende slechte kerels gepasseerde
week de II. Communie spottenderwijze nagebootst en dit nog voor
de kerkdeur. In dezelfde stad is eene Onze-Lieve-Vrouw-Kapel
schandelijk verwoest en hel Maria-beeld buiten op den grond ge
smeten. Te Antwerpen heeft een goddelooze kerel eenen dolk ge-
stooteu in de borst van eenen eerbiedweerdigen priester..:... Als
die schandalige dingen maar geen straffen op onzen hals trekken.
Amsterdam heeft nu ook vrouwelijke apothekers gekregen.
Ze noemen dat vooruitgang.
