alle vecrlieii dagen.
1
6.
sr,ci,"rtS.£ J
&llcrl)ciligm. I
-pegsaëo&fegfcpj
.1
FJIKMAI
Te koop, te 11LKT, Molenstraat, !Va 72.
AALST. M. Vandon bauwe, wouwstraat.
IN DB STATIE, 's zondags aan d« Kerk en allo dagen bij da
Uitverkoopere.
BRUSSEL, M. Vander Eydt, boekd, vl.-Sleenwg 101
NINOVK, Avoux-Mulkort. boekdrukker, eijermaikt.
THIELT. M. J. Van do Graveele, hoogstraat Nr lp,
LOKEREN. J. De Kinder, schoolstraat. NMl
ASSCHE. P. J. De Mey. (dorp.)
WETTEREN-ten-eedo. At Veirman.
WIEZE. M R Staes, winkelier, (dorp,)
AUWEGKM. M P. Do Potjer, winkelier.
LEBBEKE. M. Vorlaek. winkelier, broodestrnat.
EREMBODEGEM. M. E. Verloyscn. w». on herb, aan do kerk.
LEDE M. Oh. I,. De Sinet, ramaielst. J. B. Da Smet, dreef
HERZELE. M- V.t Hagman, winfc
EERSTE JAARGANG
VRIJDAG, 25 OCT. 1872.
PRIJS
In 't bureel oi' in de winkels gekocht
TWEE CENTS.
-BRIEVEN EN PAKKEN VRACHTVRIJ TE STUREN
Al wat voor DE WERKMAN bestemd is, moet gezonden worden aan P. Daens, opsteller, Molenstraat 72.
Maandag zat De Werkman op zijne studeerkamer te denken op
hetgeen hij dees week zou schrijven.
Indien wij liever eens uitgingen, om te zien wat men van De
Werkman denkt! zegde hij tot zich zeiven.
Goed rap de zevenurenbotten aangetrokken en op weg
In vele huizen, bij ontelbare werkmans is hij ontvangen gelijk
eenen engel uit den hemel. Kom binnen, Werkmanzet u neer
wat gaat ge proliteeren Uw werk is schoon, voortreffelijk! goe
den moed, voorvechter der miskende belangen van den werkman,
tegenover de Internationale, dien helschen bond van nieuwe bar
baren
We war.en zuiver beschaamd over de ons bewezene eer, drukten
de handen dier vrienden; en daarmee vooruit.
Dan kwam De Werkman bij rijke menschen en welstellende
burgers, die hem bezagen als of hij een pak vuiligheid ware en
hij moest zich rap haasten om de deur op den neus niet te krijgen.
Weihoe gij veracht den Werkman... De werkman die voor u
slaaft en werkt Weet gij dan niet dat De Werkman uw even-
mensch is, uw broeder, gevormd uit één en dezelfde stof, gescha
pen tot een en 't zelfde doel.
Gij veracht den Werkman Ha, ge zijt van diegenen welke
hem als een lastdier aanzien, gelijk vroeger de heidenen Ge
zijt van diegenen welke geen vriendelijk woord voorden Werkman
hebben, welke vies zijn van den Werkman, welke den Werkman
verachten, verstooten Ge moest u zoo'n onchristelijke handel
wijze schamenDaarmee trokken wij er van door.
Eenige stappen verder ontmoetl'en wij eene compagnie werk
volk. Ze stonden daar met de handen in den broekzak.
Hoe is 't, vrienden vroeg De Werkman.
Eenigen gaven zich bijna de moeite niet van op te zien, en ble
ven stom gelijk stukken arduin.
De koeragie verloren dacht De Werkman; o vriendenlief
dat is nu toch 't ergste van al. Moet ge daarom mensch zijn
werkman zijn Ge zult meer en meer ellendiger worden.
Anderen bezagen ons met oogen gelijk kogels, Gij zult, gij kunt
voor ons niets doen. Gij zult, gelijk de anderen, altijd hel onge-
lijk op onzen rug leggen
En wie zegt u dit. Vrienden denkt gij ons in staat om te liegen?
De-Werkman is gekomen voor niets andere dan om uwe belan
gen, tegen wie het ook zij, te verdedigen. Hij is geen vleier, maar
spreekt recht voor de vuist.... Ha, ge moet gevleid, bedrogen
worden, ge wilt van onze vriendenhand niet, ge ziet liever de
hand tier'Internationale, die hand met werkmansbloed bevlekt,
die hand uitgesteken doo. eene ziel vol logen en bedrog.... Ramp
zaligen wij vermanen u als vriend. Gebruikt toch uw gezond
verstand.... Vaarwel
Met dien wensch deed De Werkman één stap en was terug op
zijne studeerkamer.
«c=a-aee-bd»!!
Vrijdag is 't Allerheiligen, en van nu af vvensclil Dc Werkman aan zijne
vrienden-lezers eeuen zaligen Hoogdag
Er zijn persoonen die dit wensclien, ja zelfs de Uoogdagen willen afschaf
fen
Die personen moesten eens zien en gevoelen w»t wij op die Feestdagen
zieo en voelen, en ze zouden om hun barbaarsch werk beschaamd staan.
Ziet, 'l is Allerheiligen dc klokken zenden hun blij geluid over steden en
velden; de menigte, in hoogdagkleederen, stroomt naar de rijkversierde ker
ken; alles lacht, alles is vrolijk, 'i is feestdag!... De Priesters betreden, met
hun rijkste gewaad ,hei oiHaarhel orgel zingt als de nachtegaal, rommelt
als de donder; Godes lofzangen klimmen met de wierookwalmen ton hemel;
de z.eicnwareld gaal open de aarde vereenigl zich met den hemel. Hoe
zoel, als onze ziel, door engelen hemelwaarts gedragen, daar in samen
spraak konn met de Heiligen, mot onze afgestorvene ouders, kinderen cn
vrienden Hoe smaakvol Hoe wellustig, ais wij ons lichaam niet meer ge
voelen en in zuiver zielsgenool smaken wal geen menschelijk woord kan
uitspreken.
Ongelukkigen, zij dio de Feestdagen niet vieren
En 's namiddags zenden de klokken een sclireijend geroep da kerken
zijn in rouw hel orgel biol, smeekt, en wij dalen neer naar de plaats,
waar onze ouders en vrienden, misschien, door een zuivereud vuur tot de
heerlijkheid worden heroid... Ook die herinneriug, ook die droefheid is door
de Kerk zoet en aangenaam gemaakt.
En zij willen dit afschaffen, zij willen eenen stalon muur zetten tusschen
ons er. de vrienden, door de dood weggerukt ze willen onae zielen aan du
aarde vastprangen
Neen, o neen dat mag niet zijn We zullen ze blijven vieren, we zullen
lerugkeeren lot de oude gewoonten onzer vooroudersoude liêkens zijn
de beste.
Waarom, h. v., in Ge Familien, Zielkens avond niet vieren?
Vroeger hieven allen dien avond thuis; men sprak van vader, van moeder,
van zusje of broerko, die daar-omhoog. ui de wellust, of daar-benuden, in
de zuivcringsplaats waren. Is die herinnering alleen niet kostbaar? zoudt
gij. na uwe dood, vpor eeuwig willen vergeten blijven Hen had, terwijl
de moeder zielke^-koeken bakte; ieder Koekske vei beeldde eene ziel docr
de engelen naarboven gedragen.
En zoo bleven de, familien jn LicfJe en Eendrachten zoo leerden de kin
deren den buizelijken baard beminnen, cu zoo '/as elk buisgezin als een
koninkrijk, met grenzen on feesten
Nogmaals, zaligen Hoogdag, vrienden.
