Een droevige verjaardag.
BE GAILLARDS.
Zonder mistrouwen, omdat zij in het bezit blijft van den brief
met de twee banknoten, laat.de dame den klant heengaan.
Maar mijnheer haast zich niet om weer te keeren... maar mijn
heer komt niet meer...
De dame ongerust geworden en eenen dicvcntrek vermoedende,
opent de enveloppe.
Teleurstelling zij bevatte slechts een eenvoudig wit stuk pa
pier.
Terwijl de dame in de keuken was, had de schurk de twee bank
noten weggeloeffeld en had het papierken in de plaats gelegd.
Rond Luik plukt men reeds rijpe aardbeziën.
Dijnsdag was het 80 jaren geleden dat Lodewijk XVI te
Parijs onthoofd werd.
De E. H. Pastoor van Idegem heeft zondag zijnen jubilé ge
daan van 25 jaar Pastoor.
- 500 Communards, te Brest gevangen, zijn in oproer geraakt.
Ze zitten op water en brood, doch niets helpt. Rond 't gevang
zijn veel soldaten.
In bijna al de kerken van Parijs zijn missen gelezen lot la
fenis der ziel van Napoleon III.
Woensdag zijn 3 Communards te Parijs dood geschoten.
Fenouillat zegde niets toen de kogels hem troffenDecamp riep
Weg de valsche getuigen Weg Thiers en Benot Leve de
Commune leve het leger 't Is wreed alzoo sterven.
Rond Rijscl staat alles weer onder water.
In Amerika is door cene ontriggeling op de spoorweglinie
brand ontstaan en zijn 27 personen levendig verbrand. Zestien lij
ken waren niet meer kennelijk.
De koning van Beijeren heeft eene grammoedige redevoe-
ring uitgesproken omdat men in een zijner steden, der Pruisen te
veel eer had aangedaan.
trien. Awel, Domien, zijt ge nu content
domien. Of ik 't is een ander leven Trien, hoe wisten wij
dit niet en van uw kokcrnagic verschiet ik
trien. Ja, ja, die Tonia is al een wijze vrouw.
domien. En ons kinderen zijn ook al veranderd. Zondag
avond zijn allen thuis gebleven. Trien, een spel kaarten koopen
en een schalie, hoorde't we zullen ons 't samen amuseeren
Hoe kon ik toch zoo dwaas zijn
trien. 'i Was meest mijn schuld, Domien ik had geenen
poef op 't huishouden maar nu zou ik 't vel van mijn handen
schuren
domien. En dezen avond beginnen wc 't samen te lezen
leest gij vóór, dal gaat u beter af; ik zal met de kinderen ant
woorden... En ze moeten allen om een kruisken komen of.....
janvertwee
trien. Domien, zoo niet met zachtheid Iaat mij gewor
den piane, piane T zal wel gaan. Gent en Brussel zijn op
geenen dag gemaakt.
domien. 't Is bij den eenen 'k moet gaan. Dag Trien.
trien. Dag, Domien !-... (alleen). Zou 't ne mensch geloofd
hebben Geen onpuntig woord meer 'k zal Tonia nog te boven
steken en morgen maak ik weer een nieuw soeppeken wat sel
der en parij, of ajuin, patatteren en een sneèken brood, wel ge-
dijsteid en dan lang gekookt.... ei, 'k zie mijnen Domien al smul
len... och, Trien, Trien, ge zult nog een gelukkige vrouw worden!
Die wel tc lioofje vlogen,
Vontleu zich al licht bedrogen.
Overal, in alle standen, heeft men dolende schapen. Bij 't hoo°-
volk beeten zij dusdanigen pef.its crévés, wat wil zeggen ventjes
die verder willen reiken als hun arm lang is, die losbandig leven,
de groote sterke jans vertoonen, met God en zijn gebod spotten
en na korten tijd met de beenen omhoog liggen.
Onder de Werklieden heeft men de gaillurds, de vrolijke jon
gens, die in d'herberg met hun plezier geenen weg weten, die
hun laatste centje verdrinken en dan nog poeften als de baas'hun
op plak wil geven. Gezoudt zeggen, als die gasten, met de muts
op zij, de straten komen afgedwijld, 't is al Lierke-plezier maar,
och arme ge moest ze eens op 't werk zien zuchten dat ze doen,'
krochen, als of de wereld en een vierendeel van 't vagevuur op
hunnen rug lag.
En die gaillards werken 's maandags niet. Zouden ze wel
drinken, zingen, plezier maken, hun geld verteeren en zijn ze ge
trouwd, vrouw en kinderen chagrineeren, dat doen ze
En dan is 't er thuis op en bij den baas niet min deze had
zijn werk toegezegd hij kan zijn woord niet houden, wordt
giam op den dronkebroêr, overjudast hem, en bij de eerste gele-
gendheid is t: arroet! builen! Dat wint men met gaillard te
zijn..Onze kwast gaat elders naar werk uitzien. Wie zijt gij, mijnen
vriend pen dienen of den gindschen.Ah, ge viert maan
dag ncenn een 'k en heb geen werk voor u zoo gaat het.
Een deftig werkman mag altijd, met reden, zijn meester aan
spreken, jazelfs krachtig, maar beleefd, zijne rechten doen gelden.
Een dronkebroêr, een maandnglooper, dit hertverdrict der mees
ters, krijgt altijd snabben, schimpen en schampen naar den neus.
Och, jonge werklieden, wacht u wel van die gewoonte, ver
maakt u s zondags, zijt lustig en blij, zingt en drinkt een lekker
pintje, doch nooit of nooit binst de werkuren komt daar niet
aan, 't is verleidenden gevaarlijk en licht om aannemen
De gewoonte wordt eene keten bijna onmogelijk om breken
Ach, hoe dikwijls hoorden wij werklieden klagen 't is waar
ik ga op mijnen draai ik ben eenen ellendigen zwierder maar
t is te laat ik ben 't gewoon en kan mij niet meer beteren
Wreede rampzalige gewoonte dief van de werkmanseer, van
t werkmansgeluk
Hul was Dijnsdag voorleden, 21 Januari, 80 jaren geleden dal de ongeluk
kige koning van Frankrijk, Lodewijk XVI, door de onwenletaars to Pa-ijs
onlhoofd werd. Het schijnt dal na male men zich van deze droevige dar-lee-
kenmg verwijdert, de geschiedenis dier afgrijselijke koningsmoord moor cn
meer in belang aangroeit. Daarom zullen wij don lezer die droevige geschie
denis in 't koil trachten te verhalen
Do minister van justicie der Commune kwam aan Lodowijk XVI in het
gevang van den Tpmpet zijn doodvonnis te kennen geven do vorst ontving
zonder onlsleltenis dit rampzalig nieuws. Hij vroeg drij dagen om zich to
bereiden vóór Cod te verschijnen, bij vroeg daarenboven de toelating van
door eenen Priester welke hij aanduide, bijgestaan te mogen worden, en
vrijelijk met zijne vrouw, zusier on kinderen mogen om lo gaar,. D?zo tweo
laatste vragen werden Lodewijk alleen toegestaan. Hat oogenblik der bij
eenkomst was hartscheurend voor die bedroefde familie de afscheiding
was nog droeviger.
Toen hij degenen die hij lief had moest verlaten, beloofde Lodewijk des
anderendaags terug te komen echter, in zi;ne kamer wedergekeerd, voeldo
hij dat deze beproeviug te bard was, en met groote schreden heen en wier
wandelende (k zal niet gaan sprak hij.
Dit was zijne laatste strijd.
De nacht vóór de moord genoot Lodewijk een wreedzame slaap de rust
des rechtveerdigen. Door Cléry, zijn trouwe dienstknecht, ten vijf uren des
morgends opgewekt volgens zijn bevel, klecddo hij zich cn stelde zijne
lamste beschikkingen vast. Hij ontving do II. Communie uit do handen van
zijner, biechtvader, den abt Edgeworlli De Kirmonl, lasite Clóry met zijne
laatste woorden en overhandigde hem eon ring, een cachet cn ecnige h-iir-
Alreeds rofTi lden de trommels in do straten van Parijs, en een dof ec-
druis van getrokken kanons liet zich hooien 100,000 Nationalo "arden
waren onder de wapens geroepen. Omtrent negen urer, verscheen de J ico-
bijn Santerre, de hoed op bet hoofd, in dn kamer van Lodewijk X\1 G'i
komt mij halen, vroeg dn vorst, ik vraag u een oogenblik ||ij behaiidicde
zijn testament aan een municipale boamblo, vroeg zijnen hoed en mirnk in, t
eene kloeke stem Vei trekken wij
Hij slapte in een rijtuig, vergezeld van zijnen biechtvader, en werd tus-
schen twee gendarmen twee afgevallen priesters geplaatst, welke licrn
moesten vermoorden bij de minste bewoging van het volk ten zijnen voor
deele. liet rijtuig legde de weg van den Tempel naar rie place Louis XV
slechts op cone uur af en te midden eenor dubboie rij soldaten gaiiscb
Parijsch was doodsch en stil. Te midden dor talrijke menigte die zich in de
straton bevond, was er niemand die zelfs do koning dierf meéspreken.
Lodewijk, bedaard en gerust, bad, gedurende den tretirigcn tocht* co
niets kon eene ziel ontstellen welke lot de aarde niet meer behoorde Op* do
plaats der uitvoering gekomen, stapte hij uit het rijtuig, ontvin» noderge
kmeld, do laatste zogen des priesters, ontkleedde z;ch zelf, liet zich hel hair
afsnijden wreede vorncdering do handen vastbinden, cn wondde
zich koelmoedig naar hel schavot terwijl do abt Edgeworlh de Firmont hein
met geestdrift toeriep Zoon van den II. Ludovicus, klim op ten hemel Als
hij zich op de guillotine bevond koorde Lodewijk zich tot de menigte en riep
met luider slem Frauschc», ik sterf onplichtig aan al do schelmstukken
waarvan men mij beschuldigd, ik vergeef aan mijno vijanden, on ik weiiseh
dal mijn bloed nooit
Eensklaps werd hem het woord afgoanedon, Santerro deed de Irommols
rodelen welke hem beletten voort te spreken.
De drij beulen grepen den ongelukkigen vorst, en een oogenblik later
ontving hij den doodelijken slag, ton tien uren en tien minuten des mor gends
op -t' Januari 1793. Hij was 38 jaren oud on bad er bijna 19 geregeerd.
Tachtig jaren zija alreeds vervlogen sedert de treurige dood van den
