Tazida Spinael Boekwerken Veemarkten DE OUDSTE DOCHTER DES DUIVELS een verhaal uit deze eeuw door S. VAN DEE GUCHT, Kunstschilder te Aalst. XXXI. HET BOMBARDEMENT VAN '9 ANTWERPEN.;. QueDel verhaalde dan in den Biekorf t'Aalst aan Joseph Vermeulen, die met hem uit St-MartenskerJc was gekomen, bij verhaalde hem zijn gevarendheden in 't Bom bardement van Antwerpen door generaal Chassé. Hoe zijn Oom daarover krijgshaftig stond te spreken, alsof hij drakenbloed had gedronken. Quenel, een goede kalme geruste burger, zegde hem dat hij liever in 't Vaderland had te leven, dan voor 't Vaderland tegen den Hollander te sterven, en zijn Oom was grammoe dig van door getrokken. Mijne eetlust was weg, zegde Quenel, door die wreede tijdingen dat men misschien 's nachts de stad ging beschie ten en handgemeen worden. Al zuchtende hing ik mijnen sabel van officier der Burger wacht aan de zij, drukte den hoed diep in mijn oogen en begaf mij op de straat. Daar liepen de menschen als dol door elkander; de eene zag of hoorde den anderen niet. Eerst begaf ik mij in een afgelegen deel der stad bij een goede kennis Frans Van Dalen; ik bleef er eenige oogenblik- ken en zegde rond den avond te zullen weerkomenzijn huis of liever zijn kelder scheen mij een veilige schuilplaats. Ik zag daar nog een ander manschap met saffraangele frak, breeden sabel aan de zijde, zoo mager en dun als een schrijf pen; zijn bleek gezicht zegde mij dat hij ook de kelderzucht had. Waar gaat Mr, vroeg hij? Naar den Burg, ant woordde ik. Daar ga ik ook, zegde hij, wij zullen een slechten nacht beleven, ik zie er geen uitkomst aan. Schaamt u, Mr, riep ik, krijgshaftiglijk, wijl ik met welbe hagen naar den kelder zag, wie zal vreezen,den sabel aan de zijde? Wij moeten sterven of overwinnen. Zoo trokken wij op naar den Burg. Mijn compagnie stond er reeds verzameld; de Kapitein alleen ontbrak. Ik monsteerde dadelijk mijne mannen, sprak hen moed in, om roemweerdigen iever voor de Vrijheid te toonen... Eilaas, mijn hert klopte van schrik en ik was blij dat een andet officier mij kwam vragen om in eenen kelder te gaan een hartversterkend druppeltje likeur drinken. Wij hadden maar eenige stappen gedaan, toen eensklaps een verward geluid van stemmen onze ooren trofNaar 't Militair Hospitaal! riep men; naar 't Militaire Hospitaal! Ik keek verdwaasd op. Welke zwervende menigte en welk wild geraas, achter onsü! Zij bezette g'heel de straat... 't Was een Volk van alle slag en op alle manieren gewapend... Wat gedaan? Men ging, ik hoorde hen roepen, men ging naar 't Militair Hospi taal, waar den Hollander nog meester was, men ging er den vijand uitjagen. o Gezel, riep ik tot den anderen officier, ik zou meegaan ten strijde, doch mijn plicht houdt mij bij mijne manschap pen!... en mij dicht aan den muur plakkende, liet ik den stroom van volk voorbij gaan. Vriend Jospeh Vermeulen, zegde Quenel, dat ik daar niet gepletterd en gesmijsterd ben geweest, mag als een der wonderen van dezen tijd aangehaald worden. Het was als een dikke stroom van geweeren, sabels, vuurroeren, dorsch- vlegels, zeisens, pieken, knodsen, gaffels, hellebarden en andere helsche werktuigen. Wat heb ik daar afgezien in dat gedrom! Hadden d'Hol- landers den helft geleden, ze zouden zich overgegeven heb ben dadelijk! Na dat de woedende oorlogstros voorbij was, schoof ik miinen sabel recht, nam een snuif, trok mijnen halsdoek goed, zette mijnen verdraaiden hoed weder op een behoor lijke wijze en kreeg weer de hubsche houding, die een luite nant betaamt. Manhaftig ging ik naar den Burg terug,altijd met zielslust kijkende naar de kelders; want eiken oogenblik dacht ik dat de beschieting en bestorming ging aanvang nemen. Mij docht dat er reeds bommen vielen en dat miju lijfin stukken wierd gescheurd. Zoo werd ik radeloos; nu n manschappen verlaten, dit mocht niet zijn en daar blijven was de dood, de verminking. In zulke heillooze gedachten was ik weêr bij mijn com pagnie geraakt; ik dacht dat de helft reeds zou weggeloopen zijn; doch allen waren nog aanwezig, ongetwijfeld ook uit menschelijk opzicht. Na de monsteering ging ik naar 't Stadhuis, alwaar een banketwas voor d'officiers... Doch laat ons eens drinken... Goed, zegde Vermeulen, vriend, uw mededeeling is boeiend, doch tot hiertoe niet in staat mij vda 't soldaten leven af te trekken; ik heb ik iets anders afgezien op de zee van Afrika, vescheide dagen dood van honger en dorst en zonder eenige hulp in de brandende hitte op een klein bootje. M.Joseph, sprak Quenel, de kwaadste parten komen achterna, doch wat ik u reeds verhaalde, dien schrik en angst, is dat niets in uw oogen? Ik trok dus naar 't Stadhuis van Antwerpen: De aanblik van het officierenkorps in de helverlichte zaal van het stad huis, en wel bijzonderlijk van het welbereide banket, maakte een zeer goed uitwerksel op mij. Wel is waar, beken ik dat namate het etensuur naderde, hoe meer ik eetlust en vrolijk heid verloor. Wanneer een stoel omviel, een deur toegewor pen werd of slechts een gelaarsde uitgenoodigde op den vloer stampte, werd het mij onaangenaam te moede; ik meende de vijandelijke batterijen en het begin, ja het begin der beschieting te hooren, en kroop ineen. Ook zwoer ik ïedermaal na zulken schrik, mij bij de eerste gelegenheid weg te maken en in zekerheid te begeven. Men zette zich eindelijk neêr, de glazen klonken, men lepelde, stak, sneed, knauwde, nam aan, wees af. Inderdaad deze vermakelijke verstrooiing wekte ieder der aanwezigen op. Het was een hartverheffend schouwspel, de glansende rij van krijgeren aan welbezette tafels te zien zitten. Iedereen s pijsde daar zorgeloos, zonder te weten of ze morgen nog spijzen of zelfs reeds gespijsd zouden worden. Er behoort tot zulke onverschiligheid eene zekere zielegrootheid, die boven alle schrikken des noodlots verheft. Met gevulde glazen begroetten wij het geheimvolle uur der toekomst. Ik zelf, die voor geere in zielegrootheid week, noch met het glas, noch met vork en mes, was in een half uur tijds een ander mensch geworden. Ik leefde alleenlijk voor het geluk van het teg*TW v°rdi#e' zo?der miJ met de toekomst te bekommeren. r tv e?n*6e zeer wel bedachte bekersspreuken uit. De Vaderlandsliefde openbaarde zich hier in hare ganscbe i volheid en heerlijkheid. Hoe schrikbaar liefelijk klonk het wapenklikklak in het tikken der opgeheven glazenHoe levendig stemde alles te samen! Hoe blikkerden alle oogen van het goddelijk vuur dat in ieder hart brandde Slechts een enkel spreuk scheen mij hoogst ongelukkig aangebrachtDegenen, die in dezen nacht en in de vol gende dagen als Antwerpsche verdedigers, voor Vaderland en Vrijheid zullen villen !jj i' Dat hadde men moeten achterlaten. Aan degene, die sneu- velen, is daarmede een slechten dienst bewezen. Er liep mij een ongenoegen over het lijf, als eene koortsrilling. De klank der glazen was mij een grafgeluid geworden; en de L stemmen schenen mijn Requiem te zingen, en wezenlijk moest ik het voor eene booze voorspelling nemen, dat, bij - kwalijke aangebrachte bekersspreuk, zich aller oogen od mij richtten. F Inmiddels had deze omstamdigheid ook haren goeden kant, men sprak van de schikkingen der Hollanders, en eenige hielden met veel zekerheid staande, dat de vijand met kon denken aan het oogenblikkelijk beschieten der stad, daar hem den noodigen krijgsvoorraad ontbrak. Dit was ons l lief en troostelijk om hooren. Het was toen juist het oogenblik dat de woeste menigte, - die mij schiers bij hare doorvaart had verpletterd, na een hardknekkig gevecht de Hollandsche soldaten uit het krijgs- mans Hospitaal had verdreven, en er de Vaderlandsche vlag dede op wapperen, dat het Bombardement begon! Het was alsof de zeven hemelen boven ons openbraken 1 Eenige «ogenblikken lang zat het gezelschap als versteend in vrees achtige doodstilte neêr. Mij versteven de kakebeenen; mijne handen zonken als verlamd en een stuk gevogelte dat ik even eten wilde, bleef tusschen mijne tanden onbewegelijk vast- i geklemd. Mijn gebuur links, op het punt van een stuk vleesch te snijden, bleef in de snede steken; mijn gebuur rechts, welke een gebraden speenvarken de citroenen uit de snuit wilde nemen, hield het dier, de vrucht vaa Italië stijf en vast onder de neus, als wilde hij het voor den schrik te rieken geven.... Meerdere handen met vorketten, zag ik tegenover mij, op den weg van de telloor naar den geo- penden mond, zweven als door onzichbare banden in de lucht gehouden. Nergens eene ademhaling, nergens eene beweging, slechts eene wijnflesch, die een luitenant gegrepen had, om zijnen roomer te vullen, liet haren nektar voort en voort van het overloopende glas op de tafel stroomen. Dit alles was de geschiedenis van weinige oogenblikken, dan hoorde men de trommels alarm slaan, iedereen stond op en het heele gezelschap begaf zich op het voorhof, alwaar ik meer dood dan levendig volgde, nog altijd met het gevogelte in mijnen mond, dat ik eerst beneden aan den trap aan Eskulaap offerde, zoo als Sokrates voor zijnen dood den zwarten haan. (>t Vervolgt.) 1 e koop in onze Bureelen Nota. Om die boeken tranko te bekomen 0,10 c. p. J bij voor 't port Verstandige Hovenier o,85 Kabinet-Sekretaris l,oo Rosa van Tanneburg o,75 't Bloemkorfje o,75 De Waterkruik o,3o De Trappisten o,5o H. Barbara o,5o De Kroon des Hemels 2,oo sehe Volk 0,85 Valentyn en Ourson l,oo Om fransch te leeren, zonder Meester o,45 EenFramassonske o,12 Troost der Armen, veel re cepten 0,5o Napoleon ii00 Robinson i'00 Genoveva van Brabant 0,75 Masker van de Wereld Keukenboek Tooverboek Jan Clerker Gaston Blankaert 't Kasteel Karei VI Trouw tot ter dood 2,5o 1,00 o,55 2,25 1,75 2,oo 1,00 o,5o Middel ie jen kalfackle. Al! «ene koe aan kalfnekte liggen blijft, neme men 5 hek' togsam versche gilt, vermengd met 4 tilers lauw water, welïe hoeveelheid eens wordt ingegeven, met het gevolg dat de koe binnen 24 nur lal staan. Wal wordt bierdoor eenige benauwdheid verooniikr, maar dil hindert niets. --#3 - S t- Neen, jongen, zei M. Peeters, tege- zqnen zoon, ik laat n niet meer mefde paai den nitgaaa, ie heb gezien dat gij niet kua- voeren. J Ja, papa, antwoordde de 'kleine, dit wt. maar alleenlijk omdat gij op mijne handen zaagt. Wacht maar eens totdat gij er niet bij zijt, dan aalt gij eerst zien, hoe ik de paarden kan mennen. K 'Hammb, zaterdag. Aardappelen,' re,ood 11,00 9.50 10,80 Boter per kilo 2>gi d Eieren per 26 I>63 a 1,8? Lijnzaad 00,00 k 00,00 Warbgem, zaterdag. Op onze vlasmarkt waren omtrent 200 balen te koop gesteld die verkocht wer den aan de volgende prijzen Vlas, i° kw. per kilo >2* DENDERMONDE: Zi®hleï m,et Yelke woorden Z. H Bis- Hn^iniio „,„„,,.4.11,, „iu- J schop Lambrecht wierd verwelkomd in I de blatio, nainensde Bevolking, door den achtbaren heer Burgemeester.- «,8h naie ?ul krachtige slem en in zijn Vlaamscho taal, Hoogwaarde Bisschop, wij achten het ons eenen plloht de Kcrkeiijko Overheid te gemoet te treden, cn u bh uwen eersten intrede als Kerkvoogd k1""0" °na H°rJ°e» Plicht van eerbied voor don Godsdienst, nn hnn ulftn. J^ i0 tufsc.hen dö twee machten der Samenleving, s Op hun eigen beslaande, doch uit ééne bron gesproton en op elkander steu- nend, streven zij naar hotzelfde doel; do Godsdienst is de opvoeding van vS t n»n i!?i lPOrn 0phel all«r «leunt, staan troon en altaar vast. Dan gec-ft het volk aan Cesar en aan God wat God en Cesar toekomt kt achie,r *ansch de Bevolking, en het is met dio gevoelens bezield, dat ik u. Monseigneur, don groet van allen, in naam van allen bied. Zoo were en blijvc hot immer tot meerder rust en heil van Kerk i «ij vaderland. 8 ST-NIKOLA AS: D'ho°fd8,ad va° 'l Land van Waas heeft vor- maarde Kunstenaars in alle vakken. Zoo heeft do beeldhouwer M Van Havermaet een Christusbeeld gemaakt, op X h, ,nM3g,rc0 dogolhieke kerk van Meisole. DaZalig.ua ker is afgtbeeld na zijnen dood, zijn zijde reeds doorstoken zijnde, en het o st,ali*' ««©toon, heilig wezen, dat eerbied inboezemt en lot de ziel des nanschouwors spreekt. Aan M. Dalschaert, uitgever van t Land van Waas on M Van Maillet, hooNbediendo op 't Mi litair Bureel aan t stadhuis, door den Paus met zijn Eorekruis vereerd heeft de Maatschappij de Kunstvrienden een prachtige Se^adè gebraS: RONSSE: i^HlV£e,rdig£ Feesten Do Pastor Deken E. H. Mor st Mn- "5T* te Bwe Kanunnik van St Baafs uitgeroepen. Dan 32 'Y.ln .c hln Yf ba R° nn J"be'/eJest,vaii 5o iarei1 Priester en rond do oni nn i u Ji ,leR.onsso Den 19 WeizalRons8o voor de oersto maal Bis schop Lambrecht ontvangen. j Te koop in de Boekdrukkerij clèr j IVêrfT Gaston Blankaert, of de Eerste Binders van Vlaanderen, 75 Jan Clerker, of de laatste Binders van Vlaan deren, 2,2o Werk Aardappelen per 100 kilo Boter per kilo 1,50 a 1,65 1,20 1,30 1,05 1,15 0,78 k 0,00 7,00 9,50 *»Jo 2,83 per rut 10 Brussel, 17 April. Varkenmarkt. - Tentoongesteld 0740. Prijs per stuk op voet, van fr. 0,85 tot 0,9. Brussel, Kalvermarkt, er waren 760 Kal vers prijs per kilo, levend gewo- gen *5 k 1,40. Ter Veemarkt waren 1080 beesten, prijs per kilo, levend ge wogen: Ossen 69 95; Stieren 46 A 70. Koeten en Vaarzen 46 k 70, G.C n 11'. Er warca 9°3 Koebeesten, goede stalbeesten gingen van 1,00 k it+u de Varkens golden van 85 tot 1,03 c. per kilo, levead gewogen. Vbbm.vrkt van Antwurpbn 15 April Verkocht vee. Betaalde prijzen per kilo 021 ossen i® fr. 0,85 2-0,75 3® 0,6c 036 koeien 0,75 0,65 016 vaarzen 0,84 o,7Ï 003 stieren 0,70 0,60 2i8 kalveren 1,22 1,13 3 .JVeemarkt van Brugge 1. ter markt. Verk. ï>r. per kop. Stieren Pr. 1303400 "8 18,3515 in 215 *520 31 20545,0 .138 183 4 38' °,55 O.65 0,50 0,96 Ossen Vette koeien Melkkoeien Vaarzen

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1889 | | pagina 3