MED AR het Bombardement van Brussel. OF Dramatische Geschiedenis uit de voorgaande eeuw, door S. Van der Gucht. XI. ERVEN ERVEN Jaspar en Lisebeth stappen uit hun huis, zoo vrolijk als geluk zalige. zielen. Op hun allerbeste zijn zij uitgedosckt: Jaspar niet zijn hoogmiskazak,' beste gotten en blinkende gespen aan zijn schoenen, Lisebeth met haar bruin trouwkleed en een zwarte zij den falie op het hoofd. Zij bezien nog eens hun huis en Jaspar denktWaren al de spaarpottekes verborgen gelijk den onze, er zou niemand moeten verveerd zijn! Op korten afstand van daar woonde een wever die met opene venster aan zijn getouw zat te werken en menig liedje zong tus- schen 't geriktik van zijn getouw. Gebuur! riep Jaspar. Jas par en gezelschap! We gaan naar Gent voor familiezaken, ik en mijn vrouw! Geluk op uw reis! 't. Zal misschien morgen avond zijn, als wij terugkomen. Goede thuiskomst. Jamaar, als er iemand moest kloppen aan ons huis. Ik zal zeggen dat ge weg zijt tot morgen avond. Justement, danke Vriend. Goei reis, gebuur! Dien braven man, zegt Jaspar tot zijn vrouw, zullen wij niet vergeten. 'Ne kadeau krijgt hij van mij, dat is zeker. Op den steenweg gekomen; Stillekens voortgegaan; de Postchees al rammelend hooren af komen; plaats gekregen en betaald en nog rond den avond te Gent aangekomen op de Koornmarkt in d Afspanding 't Rozen hoedje, alwaar zij hunnen intrek namen. 't Was nog al groot, zeide Lisebeth, maar bij menschen die gaan erven, steekt het zoo nauw niet. Met welke voldoening namen zij het Avondmaal! Hoe spraken ze gemein en welgezind, met den baas, met de bazin en met de knechten en meiden! Alles stond hun toch zoo wel aan d'Afspan- ning! de kalanten! de bediening! Ze waanden zich reeds in den derden hemel. 's Anderdaags waren ze vroeg te been! 't ging hunnen dag van geluk en van erfenis zijn! Na smakelijk ontbeten te hebben met lekkeren kaffé, fijne brood jes, kaas en lekkerkoek, bleven zij nog eene wijl klappen, gingen op hun kamer hunne kleeren in orde schikken en vroegen aan den Hospes den wegnaar 't kantoor van M. den Notaris Leymans. Aanstonds wierd een tafeldiender meegezonden en een kwartier nadien wees hij hun 't groot huis of't Steen van den Notaris Ley mans. Den tafeldiendcr werd een zilverling in d'hand gestoken en Jaspar lichtte den klepper op en klopte. Een reeds bejaarde meid kwam voren M. de Notaris Leymans heeft ons ontboden. Per brief, zei Liesebeth, voor 't erfdeel van mijnen rijken menonkel M. BieMaar zwijg 'ne keer, Liese beth; 't is hier toch dat M. den Notaris Leymans woont? Ja Mr, maar 't kantoor is de deur hiernevens, links, d'ecrste deur. En de meid bleef buiten staan tot de twee Buitenlieden op 't kan toor waren. Vijf klerken zaten daar aan 't schrijven. Mijnheers daar, zegde Jaspar. Pachter? Is eenen van U M. den Notaris Leymans? Neen, Pachter, we zijn wij zijn kler ken; wat is er van uwen dienst? -M. de Notaris heeft ons per brief ontboden, dat we vandaag moeten hier zijn. 't Is voor een zaak van erfenis, Menheer, zei Liesebeth; van mijnen rijken me nonkel Biebuyck, uit de Drapstraat die dood is; en we moeten daar alles erven; 't. is daarvoor dat de Notaris ons ontboden heeft... Wacht een oogenblik, ik zal gaan zien of M. den Notaris sprekelijk is. Ja, en zeg maar dat ik Lisebeth Biebuyck ben van Ottergem, en die bij mij staat mijnen echtgenoot Jaspar Verkeulen. Wat misteriën, dacht Jaspar; ze zullen gaan een ander toet spinnen, als M. de Notaris ons zal roepen. Volg mij, zei de klerk en ze wierden solemneel in een afzon derlijk kabinet gebracht, waar de Notaris meester Constantinus Lymans zat te schrijven. De Notaris keek verwonderd op, lorwijl Jaspar en Lisebeth her haalde malen een diepe groeten is deden. Mijnheer de Notaris, zei Jaspar met veel statigheid... Ik ben Jaspar Verkeulen en nevens mij staat Lisebeth Biebuyck, mijn wet tige huisvrouw, die, waarvan.... omdewille,... dat Zwijg, beet Lisebeth hem toe, zwijg en laat mij spreken;- Mr de Notaris moet wel weten dat ik de eenigste erfgename ben van mijnen zaligen Oom Adrianus Biebuyck, die komt te overlijden.... Adrianus Biebuyck... murmelde de Notaris; overleden dood Ik weet waarlijk niet, wat ge wilt zeggen, menschen Toe, Jaspar, haal uwen brief uit... Mr, we zijn hier toch wel in 't Kantoor van Mr de Notaris Lymans, óf we zouden ons wreed moeten bedriegen. Zekerlijk, menschen ge zijt hier in dit Kantoor. Welnu, Mr, gelief dezen brief te lezen, hij zal u alles zeggen; we moeten er geen enkel letterken bijvoegen. De brief wierd aan den Notaris gegeven en de Notaris begon te lezen, van tijd tot tijd zijn hoofd schuddende. Menschen, zegde hij eindelijk..,. Valsch, alles valsch; primo, Mr Biebuyck is niet dood, secundo, zijn testament is hier gemaakt, doch niet gekend; tertio, en :t bijzonderste van al die briefis valsch Valsch, Mijnheer riep Jaspar. VALSCH!!! kreet Lisebeth. Maar Mr de Notaris, uw handteeken staat er op Dit handteeken is nagemaakt,en wist ik wie het gedaan heeft, hij zou er niet weinig legenvliegen... En waarom mag dit gedaan zijn? Hebt ge vijanden? wilt, men u bestelen of belachelijk maken? Och Mr de Notaris, bad Lisebeth, gelief toch eens wel te doen zien, of mijn Menonkel niet dood is Maar, goede vrouw, ware hij overleden, ik zou dat eerst vooral moeten weten... Hoort, die brief is valsch en ge zijt verlo rene moeite naar Gent gekomen; dat is al wat ik u kan zeggen. Nu moet ge begrijpen, dat onzen tijd kostelijk is; veel haastig werk wacht mij... Oen ja Mr de Netaris, maar een woordckën nog, wat zoudet gij ons aanraden te doen Wat ik u zou aanraden Wat ik u zou aanraden, mij dunkt, ge zijt gij hier nu toch, g'en hebt uwen Oom nog niet be zocht; uw Oom is u zeer genegen; in uw plaats zonder van"iets te gebaren, ik zou naar de Drapstraat gaan, bij M. Biebuyck, hij zal het heel natuurlijk vinden, dat gij hem uwen Echtgenoot komt voorstellen en zoo is de reis niet verloren... Beteren raad kan u niet gegeven worden. Honderd bedankingen en groctenisscn waren niet genoeg,waar mede zij 't Kantoor verlieten. Buiten zijnde bekeken zij elkander en elk zag op een droef ge zicht Geen erfdeel gefoptbelaclien veel geld verteerd al les te niet Er was geen spraak meer van eenen leidsman te vra gen; dieonkostis goed als men gaat erven; maar nu Ze vra gen dus den weg en klopten eindelijk aan bij hunnen Oom Bie buyck, alwaar zij zeer wel ontvangen wierden; er wierd gevraagd of ze bleven eten; doch Jaspar zegde dat hun huis gansch alleenig stond, dat zij op hunnen handel moesten passen, hetgene Oom Biebuyck, een zeer sparig man, bijstemde; dan moesten zij toch een stuk op d'hand eten, met een fleschken oud Centsch bier en in al hun ellende hadden zij toch het geluk te zien de genegenheid van den rijken menonkel voor zijn eenige Nichte Lisebeth. Uitgesteld is niet kwijtgescholden, zeide Jaspar, toen hij met zijn Lisebeth de stad Gent verliet; 't sloeg juist elf ure op St-Baafs- toren; er was geen gedacht van de Duigentie te nemen; te voet zouden zij dien weg afleggen, van tijd tot tijd ecnige woorden wis selende, of naar de v elden ziende, terwijl Jaspar nadacht op de kruiden, die hem zulk schoon stuiverken deden winnen... En ze stapten zoo wel door, dat zij ten 4 ure hun geliefde en schilderachtige Ottergem bereikten. Blij van thuis tc zijn, riep Jaspar, den sleutel der deur uitha lende, blij van thuis te zijn. Oost west thuis best, zegde Lisebeth Zie vrouwke; ik heb het u niet willen zeggen, maar van het oogenbhk dat ik hoorde hoc men ons door een valschen brief uit ons huis heeft gejaagd, ben ik niet meer gerust geweest Wat vreest ge Jaspar inbrekers dieven! wat zouden ze hier komen stelen ecnige huisineubels Och Vrouw, 'ne mensch bestaat alzoo; en terwijl. Lisebeth haar schoon falie ging afleggen, stoof Jaspar eens naar achter. Nauwelijks was hij daar, of Lisebeth hoorde een gehuil en ge- schreeuw zoo hevig dat zij haar schoon zijden falie op den vloer liet vallen en ijlings kwam toegeloopen. ('tVervolgt.) Ham Hesp In 1889, 't jaar der Expositie, stapte te Parijs van 't Convoi een rijke, jonge, flinke Engelschman; hij zag er uitgehongerd uit en was het in derdaad, want sedert vele uren zat hij op 't Convoi. Niet wetende waar de eetzaal der Statie is, spreekt hij. eenen bediende aan en zegt in 't Engelsch dat hij zou moeten eten! J'ne comprends pas mossieu... Twee, drij keeren 't zelfde, niente da fare; hij stond daar ge lijk wij op St-Markoplaats te Venetia... Eindelijk hoort de Franschman dat de Engelschman verscheide keeren Hamheeft gazeed Ham! zegt hij. Yes Ham De bediende gaat met hem naar den kaartjesgever en doet taeken dat hij zijn geld moet uithalen. De Engelschman geeft verscheide stukkken Engelsch geld; do be diende klapt voor hem; de Engelschman krijgt een kaartje in d'hand. Hamroept de Engelschman. Oui Oies, HamBïenTres bien. Een ander bediende heeft medelijden met den Engelschman, ziet zijn briefken. brengt hem naar den trein en willen of niet, onze Engelsch man moet er op; dat is aardig, denkt hij, wat men hier moet doen om eten tc krijgen. Ham Ham Oies, oui. Ham !En de trein rijdt voort, in een vitesse van 2 uren, en de Engelschman kan niet meer voort door den danigen honger; dan ziet hij gelukkiglijk iemand die Engelsch kent en de misgreep komt uit: De Engelschman had gevraagd waar hij een schel hesp, Ham kon eten, Ham is hesp in 't Engelsch en de brave bedienden haddenver- staan dat hij naar HAM moest, een steêken ï5 a 20 uren van Parijs.... En 't was t'Ham dat onze reiziger van 't Convoi stapte. Op onze dagen spreekt men veel van Vlaamsche taal en Vlaam- sclie beweging, doch weinig van Vlaamschen Godsdienst. Eer aan die kloekmoedige mannen die Vlaamschen Godsdienst terzelvertijd met Vlaamsche Taal weten te verdedigen, gelijk de achtbare heer Aloisius Thuisbaert, van Stekene, het vrijdag laatst in de Vergadering van den Vlaamschen Kring heeft gedaan. Goede voorbeelden moeten nagevolgd worden. Eere aan den achtbaren Verdediger IDEGEM. Donderdag is met den trein van 9 ure aldaar toegeko men, het stoffelijk overblijfsel van den heer De Spiegeleer, in het leven Advokaat en overleden tot Brussel. Hij was gebortig van Ophasselt en wilde cp zijnen gebortegrond begraven worden. Van aan de Statie van Idegem is hij met een rijtuig vervoerd naar Ophasselt, gevolgd van ver scheide rijtuigen, waarin familie en vrienden in rouwgewaad gezeten waren, om den plechtigen Lijkdienst bij te wonen. RARETEITENTer herberg van M. Fr. D'Hokers te Smeer- hebbe, waren zondag aan 't kaarten, M. Fr. D'Hoker, Bern. De Cre- mcr, Leo Van Damme en Pol. Van Cromorugghe; een der spelers toonde tweemaal vervolgens een vijfden, maar De Cremer toonde een zesden, het tweede spel een zevenden en het derde spel een achtsten en dit alles van troef. Als die achtste te voorschijn kwam, ging ar een •gejuich op dat g'heel d'herberg daverde. Aristokralf.n Een rijke Engelsche ArEtokraat bezocht Amerika en wierd bij ken nissen te New-York gastvriendelijk ontfangen. Na alles wel te New- York afgesjoerd te hebben en als hij ging vertrekken, dan vroeg men hem hoe hij Amerika nu eigentlijk vond O, antwoordde de Engel sche Markies, ik zie Amerika geerne, schoon, groot, doch ik mis er iets. Wat mist gij hier? vroeg de Amerikaan. Ik vind hier d'Aris- tokratie niet. Wat is dat, d'Aristokratie? vroeg de Amerikaan. D'Aristokratied'Aristokraten! zegde de Engelschman verwonderd, welnu dat zijn lieden, die niets doen, omdat ze weten, dat hun Vader niets deed, dat Grootvader ook niet werkte of niets deed, kortom d'Aris tokraten Haaaa, onderbrak hier de Amerikaan, haaaa, ge noemt gij dat Aristokraten! maar die soort is hier ook, wij noemen ze Vage bonden of Landloopers IJoelcwerken Te koop in de Bureelen van 't EILAND CHIPKA Boekdrukkerij met 2 snelpersen. Leven van Z. II. Bisschop Lambrecht 2'lc uitgave 0,25 c. (Bisschop Lambrecht herleeft in dit boekje, zoo schreef uit Gent 'ne man van geleerdheid cn gezag.j De Trappisten van Westmalle, hun wonderbaar leven, prijs 0,50 Leven der II. Barbara 0,50 Het groot Boek van den Roozenkrans, door de Paters Preêkheeren, gebeden, verhalen, overwe gingen, 2,00 Maria-Almanak 1890 0,G0 (Nog eenige afdruksels blijven er ever, nog 9. En dan zijn de boeken toe.), Werkmans-Almanak 1890 0,10 Ook nog eenige afdruksels. Baekeland, de groote uitgaaf, een boek als fo- liant; Prijs 3,00 Jan De Lichte, ook de groote uitgaaf t'Aalst ver schenen bij M. Van Brantegem, prijs 2,00 Jan Clerker of de Binders van Vlaanderen 2,25 't Zijn de laatste afdruksels die wij te koop stellen. Wie weet of er nog een ander uitgaaf zal komen Gaston Blankaert, d'Eerste Binders 1,75 't Kasteel der Verdoemenis 2,00 Doktor Goris, schoon groot boekdeel, kluchtig en aangenaam om lezen 1 75 De verstandige Hovenier 0^85 Tooverboekje (veel toeren) (L50 Troost de armeu (veel reraediën) "-T T 0,50 Argentina door d'IIeeren Marichal 1,50 't. Gulden Boekje der Jonge Werklieden 0,25 Nieuwe Kabinet-Sekretaris Thijl Uylenspiegel Robcspeer Genoveva van Brabant Baekeland .1 Napoleon 1,00 0,50 1,00 0,75 a 1,00 1,00 Nota. Voor al de Boeken gelieve men bij te voegen 10 p. h. voor 'tport. usitiS? A nder Boekwerken. DE KROON DES HEMELS, opperste einde van onze hoop, een prachtig Familieboek met wonderschoone beschouwingen entreffende voor beelden 2 oo Roza van Tanneburg 0,75 Bloemkorfje 0,75 Dietsch en Duitsch of de manier om gemakkelijk emspoediglijk Duitsch te leeren, bij middel van de Vlaamsche taal, Prijs gebrocheerd 80 c., gekartonneerd 90 c. De geheimen der Vrijmetselarij, door Pater Schouppe, thans Missionnaris in Calcutta prijs o 12 Jan Unraedt, of Eert Vader en Moeder, door E. H. Callebert, Pastoor te Houthem, in Veurne Ambacht, een boek alleraangenaamst om lezen 0,70 Keukenboeken. Het groot spaarzaam Keukenboek, door Cau- delier, (wie mij zal lezen, zal koksbaas wezen.) 5,00 't Zelfde boek in 't fransch 5 00 Pasteien en Confituren, door Caudelier, bevat tende al de gebakken die in de keuken kunnen vervaardigd wordeu 2 QO 't Zelfde in 't fransch. De Vlaamsche Keukenmeid x)0o 100 Voorschriften voor 't gebruik van eieren o,85 De KI in ge. Maandag 20 dezer, vierde de Gilde St Gommaris haar j aarlij ksch Feest. Meer luis ter werd nu de Plechtigheid bijgezet, daar het 't 25ja- rig bestaan der Societeii gold Solemnele Mis, lekker maal, wandelingen, enz. In den namiddag deed de heer Bernard Ivens eene proef met een eigenaardig vliegtoestel zijner uitvinding; iedereen lachtte zich te bersten bij het zien der koddige luchtsprongen die de vliegende man maakte; ooggetuigen verklaren toch dat hij zich op die wijze op twee meters van de grond voortbewoog van aan het Lokaal tot aan de Holland- sche grens, zijnde een afstand van 400 meters.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Werkman | 1890 | | pagina 3