Derookraten
Ons Programma
en Het Land van Aelst
Aan mijne Strijdmakkers
Boek- en Papierhandel, Drukkerij, Eiland ChipU, Deur naast den Dender
Bureel en
Redaktte
1
Zoutstraat, 24
AALST
Men zende alle
47' JAARGANG N° 2428 22 Oogst 1919 Stichter PIETER DAENS. Abonnementprijs per jaar 3,50 voor 6 maand 2,00
Men abonneert zich op alle postbu-
reelen en bij de briefdragers.
Briefwisseling
vóór Zondag
middag.
Het is dus op OCTOBfU aanstaande, om uren, dat we de nagedachtenis van
onzen grooten Hoofdman F1ETER DAENS herdenken. Aalst moet en zal te klein
zijn. Eenieder zal aan deie plechtigheid deel nemen, om een blijk van erkentelijkheid en
dankbaarheid te eeven aan de nagedachtenis van Hem, die alles offerde voor zijn Volk.
d0 De Voorzitters der Bonden worden vriendelijk verzocht aan den Schrijver van hel Pteter Daensfonds de toetredingen hunner
Kringen te laten geworden en dit zoo vlug mogelijk. Demokraten, als één man naar Aalst op Zondag 5 Oktober aanst.
HET BESTUUR.
ONS STANDPUNT OP VLAAMSCH GEBIED.
De ouwe bewaarderskliek heeft op Vlaamsch gebied Lusten onze fcroeders, de Walen, dien, wel bekome
het minimum programma in heut statuten geschreven, het hun
Daarmede komrn ze nu, pralend als waanzinnige pau-
wen voor liet Aalstersch kiezerskorps. I
Al onze partijgenooten zullen het reeds begrepen heb-
ben dat de nieuwe richting, waarin ze hun politiek ver-
molmd schip s'uren. enkel kiestactiek is, mets mtn, mets
Minimum-programma WIJ kennen dat I
Wii hebben ook in zake lager onderwijs van die groo-
te jannen het minimum-programma m onze volks-
SC'ïleonderwijzers noemen dathet kunnen lezen en
schriiven 1 Ook op de examens van de Midden-keur-
raad voor het afleveren der getuigschriften van onderwij
zer is het minimum-programma in voege gebracht En
de vragen zijn er zoo kinderlijk naïef, dat we die als vol
slagen dom, - niet belachelijk, - kunnen aanzien 1
K:iSnTezPe7en hfijven ,k vraag het u, is dat vol-
doende in de huidige tijden en in de tijden die komen
g£En wat in de kwestie van onderwijs onvoldoende is,
dat is eveneens onvoldoende in zake Vlaamjch
Stelt al wat oud kraam, oude boel oude kliek is zich
op het minimum programma voor wak Vlaanderen betreft
het Vlaamsch zijn, het Vlaamsch leven de wording en de
toekomst van het heele Vlaamsche land en Volk wij ver
kiezen vrij en vrank het maximum-programma
Negenti" jaar v erdrukt men het Vlaamsche Volk! Dat
h I \\r:: niat mppr vprdrilkt worden. Wli
moet uit zijn I Wij willen niet meer verdrukt worden, wrj
willen zelis niet meer bedrogen morden I
Wii willen de onmiidelpk evervlaamsching der Gent-
sche hoogeschool. Wij doen meer wij eischen die
Voor ons part kunnen ze met hun kommissie voor de
trapsgewijze vervlaamsching onzer Gentsche Alma Mater
naar den weerlicht looptn!.. Wij willen geen uitstaan,
hebben met zoo'n kommissie
De Koning beloofde. Willen zn geen woord houden
Dat zijn hunne zaken maar dat maakt onze rekening
niet meer zeggen we niet voor het oogenblik
Ietsïs zeker, al die lapzalf, al die ellendige knoeierijen
al dien hossel en brossel stoot ons tegen de borst
erger dan wij het maar zeggen kunnen.
Een staatsbestuur dat er zon op urt zijn het Vlaamsche
Volk tot het uiterste te drijven, zou het met diplomatl-
sther kunnen aan boord leggen, dan het heden wordt
gedaan.
Wie wind zaait, zal storm maaien
Willen die menschen storm
Op alle tonen schreeuwen ze neen Waarom zaaien
Zewij' èïschen wat ons toekomt ons recld In alle recht
vaardigheid eischen we wat ons toekomt mets meer,
niets min Voorrechten begeeren we niet Wij moeten
ons in bet land onzer roemrijke Vaderen kunnen ontwik-
kelen in hoogte en breedte.
Een gansch eeuwsche ondervinding heeft ons geteerd
dat het onmogelijk zijn kon, gaan kan met het huidelijk
bestuurssysteem.
Wii willen daarom zelf bestuur
Een vrij Vlaanderen in een ona hankehjk Belgiè.
Ons knechtschap moet uit zijn Eens dronken de YJjj
mingen den lijdensbeker ledig tot op den bodem; maar
wij willen niet dat men dien beker nog eens vuile, opdat
wij hem voor de tweede maal ledigen zouden.
Dat zullen we niet meer 1
Wii willen voortaan in ons Vlaamsche huishouden onze
Vlaamsche zaken zelf beredderen. Zonder inmenging van
menschen die onzen landaard niet kennen, noch onze
verzuchtingen, noch onzejdealen, willen wij onzen pot
koken lijk wij eten willen. Fratische looksmaak lusten de
Vlamingen niet 1...
f gen op die wonde die ons aller hart bloeden deed. En noch-
;j tans, welke bittere teleurstellingen hebben wij reeds opgeloo-
i pen sinds den zoolang betrachten wapenstilstand Hoe menig-
- maal hebben we reeds bestatigd, hoe lafhertig zelfs sommige
besturen met gedemobiliseerde soldaten handelden, zelfs tot
verminkten toe van de hand wees, om plaats te maken voor
burgerlijke personen, die misschien den oorlog medegemaakt
hebben niet om hunne haardsteden tegen de laffe Hunnen te
verdedigen, maar om hunne reeds opgepropte beurzen met nog
meer geld te doen zwellen geld dat voortkwam van woeker
handel misschien en waar heel zeker menige droppel bloed van
vrouwen der soldaten of ouders en weezen dezer laatsten
aankleefde.
De Hoofden der nationale Regeering, dit wil zeggen eene re
geering samengesteld uit de leiders aller partijen, hebben reeds
dikwijls voeling gekregen met onze eischen.
Lapmiddelen hebben ze ons toegekend, maar om ons eene
behoorlijke belooning te geven daarvoor krijgen wij altijd het
zelfde antwoord er is geen geld, de Staat is in eenen ernstigen
en bedenkelijken financieelen toestand, en die zaak zullen wij
later oplossen wanneer onze schatkist beter voorzien zal zijn.
Nochtans, wij soldaten weten maar al te best waar het geld
verdoken zit en waar het aan versmeerd wordt. Zagen we niet
onder onze eigene oogen dat de dagloonen, of liever jaarwed
den, der ministers oogenblikkelijk verdubbeld werden na den
wapenstilstand. Is het noodig dat een ministerzetel 45,000 fr.
's jaars betaald wordt, zonder de brokkelingen die nog van de
tafel vallen Is het noodig dat millioenen uitgegeven worden
aan openbare feesten en braspartijen waarop slechts groote
financiebazen en geldwolven, hooge officieren, enz., uitgenoo-
digd worden om mede te eten van den eierkoek, opgediend door
onze IJzerjongens en waarvan deze laatsten nog den geur niet
mogen inademen.
Zagen wij niet dat bij de uitwisseling der Marken 7 miljarden
vreemd geld in de handen waren gevlogen van de algemeen
heid, dit wil zeggen 1000 fr. per hoofd (de soldaten niet mede-
gerekend). En weet de regeering dan niet, dat voor die uitwis
seling. miljoenen marken zijn opgekocht, bijzonder in Holland,
aan den prijs van 0,50 en 0,60 fr., door groote financieele in
richtingen van België
Geld is er niet te vinden om ongelukkige zwaar verminkte
soldaten, die alles garen voor Vorst en Vaderland, te helpen in
deze harde tijden.
Geld is er niet te krijgen voor nog eene menigte weduwen en
weezen, vaders en moeders, die de zwarte armoede aan den
ingang hunner huizen zien staan en maar al te dikwijls de han
den ten hemel slaan, aan den oppersten Rechter vragende Is
er dan geene gelijkheid, geene gerechtigheid meer
Geld kan men niet vinden om onze duizenden en duizenden
geinterneerden en krijgsgevangen uit Duitschland de achter
stallige gelden te betalen, die hun reeds sinds zeven maanden
verschuldigd zijn.
Geld 1 Wat hebben onze opgeeischten van noode aan geld,
sij die een groot deel der armoede en lijden onderstaan hebben
in ons België gedurende de bezetting, en die tot op dezen dag
x„- nog de vruchten dragen van de ontberingen.
toezicht onderworpen; nebben bezocnt. Maar om miljoenen uit te geven aan allerhande propaganda,
Ministers mogen geen Vlaamschonkundigen zijn ook j bizonder dienende om den grondsteen te leggen van eenen toe-
alle hooge staatsambtenaars moeten de twee landstalen l komstigen oorlog met Holland of misschien met nog andere
kennén 1 5 landen, daarvoor vinden wij in België plaatsingsbureelen ge-
Voor 't oogenblik zal dit volstaan, hoop ik. t noeg en nog wel bij het Komiteit voor Roof met Geweld dat
Nieuwe toestanden kunnen in 't leven geroepen wor- i ons, soldaten, naar eene tweede slachting wil voeren. Ja, Wa-
Hon dan kunnen we verder zien 'i penbroeders, eenen tweeden wereldoorlog II
den, dan "Urme etriid met het maximum- - En zullen wij dulden en blijven waehten tot dat onze regeer-
ln afwachting vOeJ®n niptw-inri 1 I ders de goedheid zullen willen krijgen de handen uit de zakken
programma en zwichten voor r.iets en ^voor te trekken en ons te voldoen op den tijd door hen verkozen
ot-i.kt t De handen uit de mouwen. Het is hoogtijd. De oogst is rijp.
Waohten we niet tot de Herfst een eerste sluier zal werpen op
onze verzuchtingen en op ons recht.
Wachten we bizonder niet tot de sluwe politiekers hun plan,
hatelijker dan een duivelsche strikval, ten uitvoer brengen, en
dat hierin bestaat Rond einde October of begin November u
met zoete leemende woorden te komen paaien, u beloven zoo
als het immers altijd gebeurde, om u des te gemakkelijker in
slaap te kunnen wiegen.
Wij hebbea de hulp van politieke bazen niet noodig gehad,
terwijl wij op het eereveld onzen onsterfelijken roem verwier
ven. Op dit oogenblik moeten wij ons ook sterk genoeg voelen,
om, ondanks allen weerstand, onze eischen te doen doordrijven
en onze vrije soldatenbanier zegevierend uit den strijd te zien
komen
Wij vragen recht, niets meer dan ons recht 1
BRABO, IJzeraoldaat.
N. B. Toekomende week nieuws voor de gewezen krijgs
gevangenen in Duitschland.
Onpartijdig Bedienden-Sijndikaat
Zondag 24 Oogst, algem. Vergadaring in 't Landbouwers
huis, Keizerlijke Plaats, om 10 uren stipt voorn. Allen op post
Dat kunnen of willen wij hun niet misgunnen
Radikaal zijn we
Radikaal willen we blijven
Een volksvertegenwoordiger van het Vlaamsche land
mag in de Kamer geen Fransch spreken Vlaamsch is
zijn taal 't Kan ons niet schelen wat de Walen doen
zij zullen ons niet begrijpen Om het even uit dat Kan-
niet verstaan zal juist dat spruiten wat we noodig
hebben het radikale middel 1
Wij willen een door en door Vlaamsch gerecht
Vlaamsche rechters Vlaamsche procureurs en substi
tuten Vlaamsche wetsdokters, greffiers, beambten
Vlaamsche pleidooien
Wij eischen in het leger uitsluitelijk Vlaamsche regi
menten. Onze Vlaamsche jongens in Vlaamsche garni-
zoensteden met Vlaamsche officieren en hoogere officie
ren kommando's in 't Vlaamsch
Wij eischen dat het Vlaamsch de taal weze in alle be
sturen. Een Vlaming moet gevoelen dat hij overal te huis
is in Vlaanderen.
Er zijn een heele reeks ambten honderden die de
Waal, met zijn Fransch alleen, uitoefenen kan. Welnu,
wij eischen dat wij diezelfde bedieningen in 't Vlaamsche
land vervullen kunien met onze moedertaal alleen.
In Vlaanderen zal de voertaal in het gansche onderwijs
de Vlaamsche zijn. Wij willen of zullen aan onze kinde
ren niet beletten Fransch te leeren zoo onverstandig
zijn de Christen Demokraten nietmaar wij kunnen niet
gedoogen dat het aanleeren eener tweede of derde taal
een hinderpaal zou zijn bij de ernstige studie der moe
dertaal.
De studie der tweede taal (de Fransche) zal maar aan
vangen bij het begin van den derden graad in de lagere
school.
Maar daar we nu toch leerplicht hebben, zoo eischen
wij dat alle Vlaamsche kinderen de moedertaal kennen.
Daarom zal op het einde van het schooljaar, als de kin
deren den vierden graad hebben doorloopen of moeten
doorloopen hebben een ernstige proeve worden afgeno
men aan de kinderen die andere dan Vlaamsche staats
scholen (gemeentelijke, aangenomene of vrije aan Staats-
STIJN STORMS.
van het Arrondissement Aalst.
Biina een jaar is veiloopen dat de koppige dapperheid en den
ontembaren leeuwenmoed onzer soldaten den bloedlustenden
vijand den genadeslag toebracht en hem, de bajonet in den rug,
S? deOoltgrens terugdrongen. Dikwijls hebben w,j ons op
dit oogenblik afgevraagd Hoe zullen we ons vaderland weêr-
zien el hoe zal den onschatbaren dienst, dien wij aan onze me
deburgers bewezen, beloond worden. Maanden zijn verstreken
en nog zien wij aan den dageraad niets oprijzen wat ons eenig-
zins kan troosten en .ons ten minste een weinig vergoeden voor
ons onderstane gevaar, wee, ellende, ontberingen en verdriet.
Dikwijls nochtans hebben wij, gewoon zijnde aan duisternis en
miskenning, een schemerend en fonkelend licht zien stralen
dwars door de woorden van officieele of niet officieele
nen, gemachtigd om onze eischen te steunen of te onderzoeken,
en wiens verklaringen meer dan eens wat balsem kwamen leg-
