ot Landdag ag 6 HKf tt lesier nnrdt cm Ml!
DE UEDDIEZIB8EB HflBEHEH
Meer dan honderd vijftig toetredingen op 24 April
VLAAMSCHE NATIONALISTEN, ALLEN DAARHEEN
Sprekers Stai De ClercqWard Hermans en X.
0,30
0,30
Nieuwe Loonstrijd in het verschiet
UIT ONZEN PIJLKOKER
Wie heeft Belffië OEMA.A.KTP
HOE hebben ze Belffië ffemaakt
~WA.A.ROAI ze aldus hebben gre-
handeld
57 Jaargang, N'2454 WEEKBLAD""" Zondag 29 April 1928
Tolk der Kristene Volkspartij-Vlaamsche Front P. V. N.
Da Waarhald la ona wapan
Rachtvaardlghald onadoat
Stichter Pieter Daent
PRIJS
per nummer
ABONNEMENTEN
Per jaar 15,00 fr.per 6 maand 7,50 fr.
op voortand bittilbiir
abonnementen op alle postkantoren, buitenland port meer.
REDAKTIE Hoofdopsteller K. L. Van Opdenhosch.
Volksvertegenwoordiger. Poztchek 93175.
BEHEER S. M. Drukkerij Volksverheffing
14, Onderwijsstraat, 14, Aalst. Telefoon 188
ANNONCEN
De prijs der annoncen wordt bepaald bij overeenkomst.
Voor alle inlichtingen wende men rich ten bureel*.
j PRIJS
per comma
De socialisten wilen de wonde heelen,
die 2e zelf geslagen hebben.
Dc socialisten zijn dc gehoorzame
dienaars geweest van de bankiers-
kliek die niet wilde hooren van een
stabilisatie aan 105, die een stabili
satie eischte aan 175 't is te zeggen
de frank teruggebracht op een zeven
de van zijn waarde of veertien goud
centiemen in plaats van (aan 105) on
geveer vijf en twintig goudcentiemen.
Toen dat, ten tijde van de Francqtii-
stabilisatie, aan de socialisten verwe
ten werd, antwoordden de2en dat het
voor de werklieden onverschillig was
of de frank 25 centiemen of 14 centie
men waard was.
Deze mav. regel interesseerde alleen
volgens hun zeggen, een weinig inte
ressante klasse van mcnschen, de
Kchterlijke egoïstische renteniers.
Wij hebl-en toen ter tijde heftig en
herhaaldelijk geprotesteerd tegen
deze voorstelling van zaken. De sta
bilisatie aan 17$ beroofde niet alleen
eeri weinig interressante klasse van
nictsd nde renteniers, ze trof vooral
al dc kleine mcnschen die een hce!
levc.n van spaarzaamheid achter den
rug hadden en die er op gerekend had
den in hun ouden dag de vruchten van
hun arbeiden en sparen te genieten.
Deze klasse had haar spaarpenningen
vooral belegd in Staatspapieren en de
Belgische Staat bedroog schandelijk
met-zijn stabilisatie aan 175 het in
hem gestelde vertrouwen.
Aldus werden de meest interessante
elementen van onzen werklieden- boe
ren- en middenstand op een onhebbe
lijke wijze van het groot9te deel van
hun bezit beroofd en niet alleen de
ouders droegen de gevolgen van dien
roof, maar ooR de kinderen.
De socialisten hebben dezen roof
van het ultra reactionnaire element
niet alleen laten gebeuren, maar goed
gekeurd en toegejuicht.
Dat ging de werklieden niet aan...
beweerden ze
Maar de feiten zijn die gemakke
lijke bewering komen logenstraffen.
De stabilisatie aan 175 beteekende
het indexcijfer aan 800 en meer en
niet overal zijn de loonen automatisch
meegestegen met de stijging van het
indexcijfer.
Inderdaad, sedert de medewerking
van de socialisten aan de stabilisatie-
regeering Francqui-Jaspar, is het in
dexcijfer, dus de levensduurte geste
gen met 52.5 ten honderd, dus met
meer dan de helft.
F.n wie kan beweren dat de loonen
sedert 1926 met meer dan de helft ge
stegen zijn
Dat is zelfs zeo weinig gebeurd dat
de syndicale commissie der socialisten
nu met veel tamtam een beweging
aankondigt om de loonen te brengen
op 50, 45 en 40 frank voor de mannen
en op 30 frank voor de vrouwen.
Waarom hebben ze zoo lang ge
wacht met hun loon6-i>e\veging?
Wel zoolang de socialisten aanwe
zig waren in het stabilisatie-ministe
rie van Jaspar, konden ze moeilijk uit-
p'akken met ernstige argumenten voor
een loonsbeweging, die zij zelf hadden
noodzakelijk gemaakt
Ze hebben gewacht tot het volk
eenigzins zou vergeten zijn dat zij
medeplichtig waren aan de misdaad
der stabilisatie-Francqui, ze hebben
gewacht tot ze uit de regecring waren
en geen verantwoordelijkheid meer
te aragen hadden, en vooral ze heb
ben gewacht tot de verkiezingen in
het zicht waren.
Verkiezingsmaneuvcr I
De socialisten weten en voelen dat
hun troepen zeer mistevreden zijn
over de leiding, dat zeer weinigen van
hun volgelingen de houding der leiders
heeft goedgekeurd.
Ze weten dat ze op den troef der
militaire kwestie zeer weinig kunnen
rekenen.
Onder de Waalschc socialistische
Iiarlementairen zijn er veel Hübins.
Irancquaerts, Troclets, Destrées die
niets willen ondernemen tegen de
plannen van den Franco-Belgischen
legerstaf, menschen die meevoelen
met de barons lijk Jacques de Dix-
mude en niet bereid zijn door dik en
dun voor de demilitarisatic van den
Franschcn vassalstaat te ijveren.
Daarom gaan ze nu den trom roeren
over de loonkwestie.
Zonder de stabilisatie aan 175, het
werk van dc reactionnairen en van de
socialisten, stelde zich deze vraag
niet.
Zonder 't verraad der socialis-tische
leider-, zou de stakingsmizene niet
losgekomen zijn over onze werklieden.
Want het wordt een stakingsmi-
Met hondsch cynisme zullen dc so
cialisten uit de aldus geschapen ellen
de en verbittering trachten stemmen
te ronselen, althans trachten min of
meer hun posities te behouden om dan
na de verkiezingen weerom met Jas
par en Co onder een deken te kruipen.
Dan zullen de hoogerc belangen van
het land weer rust en vrede vereischen
dan zullen de werklieden weerom ge
durende een jaar of drie hun plan kun
nen trekken... tegen dat de verkie
zingen dan weer naderen zullen de
politiekers er weerom wel iets op vin
den.
Hoelang zullen onze werklieden al
dus met hun belangen nog laten sol
len?
Wanneer zullen ze die heeren met
hun kleinzielige verkiezingsbereke
ningen uit hun syndicale beweging
sluiten?
Het aantal van hen die deze looze
politieke vossen doorzien, groeit zien
de roogen.
Maar het mangelt hun nog aan den
noodigen durf en zelfstandigheid om
hun nieuw inzicht tot gelding te bren
gen.
De nieuwe loonsbeweging die ge
voerd gaat worden is een uitstekende
gelegenheid om vele werkbrooders de
oogen te openen voor het dubbel spel
van de socialisten.
Eerst helpen ze het kwaad verwek
ken, dan werpen ze zich op als de
redders uit den nood.
Dat moet klaar en duidelijk worden
gezegd en herhaald niet alleen in onze
pers, maar al de werklieden, die met
ons meevoelen, moeten dat zeggen en
herhalen bij hun vrienden en kennis
sen op het werk cn in de ontspan
ningsuren.
Werklieden voert uwen loonstrijd
met kalme bedachtzaamheid cn onver
droten vasthoudendheid eischt dat
uw loon in evenredigheid wordt ge
bracht met de levensduurte verwekt
door Jasnar-Francpui en zijn socialis
tische helpers.
Maar dat tevens in u groeit het in
zicht dat geen loonstrijd in staat is
u hier in het achterlijke, in het door
België verdrukte Vlaanderen hetzelf
de peil van welstand te doen bereiken,
als waarvoor men uwe werkbroeders
in meer ontwikkelde landen, als Hol
land en Engeland b.v., genieten
Daartoe moet dc fabriek beter ge
outilleerd worden, het werk beter in
gericht, de ingenieur moet meer op de
hoogte van zijn taak zijn, dc directie
moet knapper zijn, de handelsdienst
doelmatiger en de werkman, door
vakonderwijs beter geschoold.
Stoffelijke weivaart is voor een
groot deel afhankelijk van geestelijke,
van verstandelijke welvaart.
Hoe meer ontwikkeld een volk ia,
hoe rijker het loon dat het verdient.
Vergeet deze grondwaarheid niet.
Loonstrijd is niet de heele vakbe
weging.
Het doel van dc vakbeweging ligt
hooger: dc algehcele ontwikkeling
van den werkman!
Een bekentenis.
Naar aanleiding van dc Gentsche
Floraliën schrijtt het soc. dagblad
«Vooruit» onder den titel Het
Viaamach ligt in den hoek:
«Men zal ons nu ook wel toelaten
een paar overwegingen te inaken.
Vele ontvangsten hebben ter gele
genheid van de Floralieën plaats ge
had. Op geen enkele werd Vlaamsch
gesproken. Zelfs tijdens de plechtige
opening der tentoonstelling was
Fransch de voertaal.
Niettegenstaande de tentoonstelling
in eene Vlaamsche stad plaats had en
de tuin- en hofbouw in Vlaanderen
van overwegend belang is. vond men
het de moeite niet waard enkele
woorden Vlaamsch te spreken.
Men deed net alsof de Vlaamsche
taal onwaardig is gesproken te wor
den op soorgeiijke plechtigheden.
Onwillekeurig dachten wij aan het
-spotgedicht van F.iniel Movson die egn
cantate schreef «te executeeren door
dc délégucs der Vlaamsche gemeenten
ter occasie van de inauguratie der Co
lonne du Congres».
Wij willen zelfs een strofe weer
geven die luidt
Gij ziit gemaakt van franschen steen
Wat transch is, is recommandabel
De inscripties zijn in 't fransch alleen
Wij vonden dat zeer convenabel.
Zoo was het ook in de tentoonstel
ling.
De Vlaamsche planten en bloemen
mochten bewonderd worden, maar de
Vlaamsche taal mocht niet gehoyrd
worden.
't Is spijtig».
We nemen niet veel genoegen akte
van deze meening van Vooruit maar
zijn van oordeel dat alle spijl van de
wereld aan dezen voor Vlaanderen
vernederenden toestand niet verhel
pen kan.
Het kleine groepken franskiljon-
sche machthebbers dat er door allerlei
uitingen in slaagt aan 't buitenland
den indruk te geven van een over
wonnen land. zou morgen een andere n
toon zingen indien de Vlaamsche peis,
de Vlaamsche organismen morgen den
moed hadden om als ordewoord te ge
ven: niet naar de Floraliën. Helaas...
De grootste overwinning.
M. Herbert, katholiek Vlaamsch
volksvertegenwoordiger voor St Ni
klaas. is nog allé illusie niet kwijt.
De brave man heeft aan minister
Houtart volgende vraag gesteld
«Wil de heer minister zoo vriende
lijk zijn mij te zeggen waarom het
beheer der registratie en domeinen,
spijts alle ministerieele beloften en
omzendbrieven, aan talrijke zijner
ambtenaren toelaat ongestraft de be
stuurlijke taalwet te overtreden? Ten
einde hem het onderzoek te verge
makkelijken, zal ik zoo vrij zijn hein
enkele feiten aan te halen. Aldus, ge
bruiken gewoonlijk de Fransche taal
in hunne dienstbetrekkingen de ont
vangers der registratie en domeinen te
Mechelen a/Maas, te Eekloo te Vil
voorde, te Ilaacht, te Grimbergen, te
Hal, verscheidene ontvangers te Gent,
verschillende controleurs tc Antwer
pen, en vele anderen, te lang om te
noemen.
Is de achtbare minister de meening
niet toegedaan, dat het de hoogste tijd
is de wet van 31 Juli 1921 te doen eer
biedigen
De minister heeft zich niet gewaar-
digd te antwoorden.
En toch zal M. Herbert morgen
herbeginnen om overmorgen weer
met z n twee handen gelijk vertrou
wen te stemmen en de brok taalwet
als de grootste Vlaamsche overwin
ning sedert 1830 te noemen.
Met zulke overwinningen is Vlaan
deren binnen vijftig jaar een fransch
wingewest.
Zeer gepast!
Het flinke landbouwweekblad «De
Koornbloem», het oceaan van de zui
ver Vlaamsche landbouwverecniging
Redt U Zeiven, dat vertakkingen
heeft in het land van Aalst, in 't Pay-
ottenland, de Zennestreek enz. pro
testeert terecht dat het eerste land
bouwkundig Congres van de VI. Wet.
Congressen cenigszins in het vaar
water van den Belgischen Boerenbond
van Leuven is verzeild geraakt.
«Redt L* Zeiven» is aangesloten bij
hot Vlaamsch F.konomisch Verbond,
sprak zich herhaaldelijk uit voor alge-
heele amnestie, onmiddellijke en alge
hcele vervlaamsching der Gentsche
Hoogeschool, Vlaamsche legerafdee-
iingen cn gaf door z'n werking als
door den toon van vele zijner art. blij
ken van streven naar Vlaamsche zelf
standigheid.
«Redt U Zclven» is op weg op land
bouwgebied te worden wat V.T.B..
vatnsch..fCr.u isVlaamsch Ekotnv
misch Verbond en a. inrichtingen voor
\1aanderen zijn. Het verdient van
wege de inrichters van de VI. Wet.
Congressen een meer taktvolle be
handeling.
Van uw vrienden
De paster van de «Libre Belgique»
klaagt er over dat de geestelijken
hunne wedde van het eerste termijn
nog niet getrokken hebben.
Kan het dankbaarder vanwege de
Belgische Staat5 Of heeft de katho
lieke meerderheid aan den liberalen
minister niets te zeggen?
Deze is in elk geval zoo anti-kleri
kaal als hij anti-Vlaamsch is... en ja,
<le officieren gaan toch voor.
D« amnestiegedachte in 't buiten
land.
Verschillende vereenigingslichamen
der Vereenigde Staten gaven reed«
blijk van belangstelling om den hier
gestreden strijd voor amnestie en be
loofden hunne medewerking.
Een verheugende tusschcnkomst
ging uit van het New-Yorksche «In
ternational Committee for Political
Prisoners», dat aldaar ecnigszins den
rol van den «Rond voor de Rechten
van den Mensch» vervult.
Wij geven hierbij den tekst:
Maart 10. 1928.
Aan de Belgische Kamer
van Afgevaardigden.
De leden van dit Comité hebben met
diepe belangstelling kennis genomen
van de feiten die de Vlaamsche natio
nalisten betreffen, welke verbannen
en gevangen genomen werden, omdat
zij gedurende den oorlog naar dc on
afhankelijkheid van Vlaanderen
streefden.
Vaststellend, dat zij zich niet schul
dig gemaakt hebben aan gewapend
verzet tegen de Belgische Regeering,
wenscheti wij ons bij degenen aan te
sluiten, die over de hcele wereld uw
achtbaar lichaam verzoeken 'n maat
regel van volledige en onvoorwaarde
lijke amnestie voor deze veroordeelde
Vlaamsche leiders, in ballingschap of
in de gevangenis, te treffen.
Mogen wij zeggen, dat het voor
beeld van zulk een initiatief vanwege
de Belgische Regeering, zou toege
juicht worden door mannen en vrou
wen over de heclc wereld, die met de
conflicten tusschcn minderheids- cn
meerdcrheidvolkeii begaan zijn?
Ons Comité vertegenwoordigt een
aanzienlijke groep van Amerikanen,
die tegenstander zijn van een vervol
ging van personen wegens hun poli
tieke of economische opvattingen of
handelingen wanneer deze niet verge
zeld zijn van gewelddaden.
Gelief te aanvaarden de verzeke
ring van onze meest eerbiedige hoog
achting,
ROGER BALDWIN,
Chairman.
Tuaschen de voornaamste leiders van 1830 treffen wij aan:
Charles en Firmin Rogier, geboren te St Quentin; Frederik de Mérode.
oud-burgemeester van St Superce bij Char tres; Félix de Mérode, pas in Fe
bruari uit Frankrijk weergekeerd: P. Chazal van Tarbes, Zuid-Frankrijk
A. J. Mollinet van Corbeil bij Parijs; Ch. Nielion van Parijs; Burggraaf de
Culhat en Ernest Grégoire van Cbarleville.
Ch. Rogier, de leider der beweging schreef hel aan Raikem:
De eerste beginselen eener gezonde administratie zijn gevestigd op bet
uitsluitend gebruik van één taal, en HET IS KLAAR DAT DE EEN1GE
TAAL DER BELGEN HET FRANSCH MOET ZIJN. Om dit doel te be
reiken, is het noodig dat alle burgerlijke en militaire ambten toegekend
worden aan Walen en Luxemburgers. Op die wijze zullen de Vlamingen
voorloopig beroofd blijven van de voordeden aan deze ambten verbonden
en zullen gedwongen zijn bet Fransch aan te leeren en aldus wordt stilaan
het germaansch element in België uitgeroeid».
Ch. Rogier schreef het zeer duidelijk aan Lord Palmerston: «Het stre
ven onzer regeering' moet leiden tot de uitroeiing van de Vlaamsche taal,
om d. VERSMELTING VAN BELGIE BIJ ONS GROOTER VADER
LAND FRANKRIJK VOOR TE BEREIDEN».
Tegenover de absolute negeering der Vlaamsche tasd bij de inrichting
der Gentsche Floraliën paste de Vlaamsche waardigheid slechts een ant
woord:
BOYCOT 1
l
Het geld van Moscou.
In «De Nieuwe Gazet» schrijft nie
mand anders dan Léonce du Castillon
«...Onze Vlamingen zijn veel te zui
nig en tc realist om tienduizenden en
tienduizenden tc schenken aan Rorms
of gedenkteekens. Spreek liever de
Vlamingen van een vermindering van
belastingen. Daarom vermoedrn wij
dat Moscou en Berlijn, maar vooral
Moscou, geld zenden enn hier een agi
tatie in het leven te houden v.
M. Léonce verdedigt natuurlijk zijn
zaak niet de middelen waarover hij
beschikt: wie dc leugen dient, moet
liegen. Zeker is het dat indien we
geld kregen uit Moscou we mcnschen
lijk Looncc als leeken aan ons Zouden
zien hangenmisschien zouden we ze
dan wel wat geld geven om niet in
onze rangen te komen.
Léonce du Castillon heeft de ronde
gemaakt in de politieke partijen... en
dat is niet om het gein of om een
baantje geweest.
Van socialist tot kapitalist.
Op 10 Juil 1910 zegde m Ansccle tc
Jumet
...Men moet de socialistische werk-
liedenhank inrichten. Ge moet uw geld
gaan halen naar de spraarkassen Ge
hebt obligaties van stad of staat, ge
moet ze verkoopen. Indien ge nijver-
heidstitels hebt, verkoopt ze even-
Brengt alsdan de opbrengst van dien
verkoop in de kas van de socialistische
werkliedenbank..
De tijden zijn veranderd: wel is er
een bank gesticht maar nergens mer
ken we een verschil, hetzij in vorm,
hetzij in werking met de z->o gehate
als bevochten kapitalistisclic bankin
richtingen.
In de Vereenigde Staten van Ame
rika bestaan 3o werklieden banken.
Op weinige uitzonderingen na zijn
deze als samenwerkende maatschap
pijen ingericht terwijl de Gentsche als
naamloozc vennootschap werd ge
sticht.
De beroepsvereenigingen der ban
ken in de Vereenigde Staten behou
den ten minste 51 per honderd der uit
gegeven aandeelen en dc dividend is
beperkt tusschen 7 en 10 ten honderd.
Het overschot gaat terug tot de depo
santen.
Laat m. Balthazar zich nu maar in
spannen om de kapitalistische vorm
van de Belgische Bank van den Arbeid
te verdoezelen...
De Vlamingen In het Belgisch leger.
De lichting 1925 van het in de St
Joriskazerne te Antwerpen liggend
5* linieregiment werd op Maandag 2
April terug onder de wapenen geroe
pen voor het houden van dc gebruike
lijke schietoefeningen. Bij de naamaf-
roeping antwoordden twee \1amin-
gen: «Hier!» in plaats van het regle-
I mentaire Fransche «présentDc ad
judant die dc na3mafroeping deed.
deed opmerken, dat de commandotaal
in het leger het Fransch is en dat zij
dus ook in het Fransch moesten ant
woorden Niettemin antwoordde één
van de heide Vlamingen ook de tweede
maal nog met een krachtig «Hier!»
Het gevolg was, dat de eerste door
den kolonel Hamer tot vier dagen en
de tweede tot acht dagen cachot ver
oordeeld werden.
De lezer die de «eer» gehad heeft
ook in liet Belgisch leger te dienen
weet dat cachot de strengste militaire
tuchtstraf i-, die bovendien nog het
«na de klas blijven» gedurende twee
maal zooveel dagen als de straf, na
zich sleept.
Zoo worden de Vlamingen nog
steeds in het Belgisch leger behan
deld
Van m. Wauter* een taalwet de
gelijkheid in rechte en de ko
zijntje».
Dinsdag 24 April, interpelleerde
volksvertegrnw De Clercq den mini---
ter van Nijverheid. Arbeid en Sociale
oorzorg over «het begeven van
twaalf ambten van controleur aan den
dienst der ouderdomspensioenen, eiu.s>.
Te dier gelegenheid legde volksvert.
I)e Clercq den toestand blooi zooals
die in het ministerie van m. Wauter*
was en wat er van dc taalwet en de
Belgische gelijkheid terecht komt.
Hier volgt dc saamgevatte rede van
volksvert. Dc Clercq:
Einde November 1927, werd door
de bladen gemeld, «lat minister Wan-
ters twaalf benoemingen van contro
leur hij den dienst van de ouderdoms
pensioenen aan den Koning had voor
gesteld. Naar het schijnt, zou de Ko
ning zijn handteckciiing hebben ge
weigerd, wegens bedenkelijken aard
van die voorstellen.
Daarop kwam de ministerieele cri
sis. De voorstellen van bedoelde be
noemingen lagen er nog toen de heer
Heyman de opvolging nam van den
heer Wauters. en de twaalf candida
tes werden benoemd. Dc heer Hey-
tnan stond natuurlijk tegenover reeds
gedane voorstellen en kon niet al de
omstandigheden^ van het vraagstuk
beheerschrn. Niettemin meen ik te
mogen zeggen dat de heer Heyman,
zoowel als de heer Wauter», in deze
de rechtvaardigheid vooral ten op
zichte der Vlamingen beeft te kort ge-
Hierover zou ik graag verdere in
lichtingen vernemen
Ik had, in verhand daarmede, eene
vraag tot den minister gestuurd over
de valsche inlichtingen welke pen
sioenaanvragers aan de controleurs
soms zouden verstrekken.
Daarop werd mij geantwoord, dat
bij weten van den minister nooit een
ambtenaar het pensioen ten onrec1
zou hebben toegekend.
Het departement van nii
