MAGGI
Woorden Genoeg! Genoeg!
DadenDaden
Vlaanderen met zijn schoon volk en
zijn schoon verleden heeft genoeg aan
de verdrukking.
Vlaanderen werd genoeg achteruit-
gesteld genoeg in zijn in ons aller
Vlaamsch wezen geslagen en bespot.
Vlaanderen heeft er genoeg van Ge
noeg Genoeg
Wij hebben er genoeg van stiefmoe
derlijk te worden behandeld
Wij hebben genoeg woorden weg
gesmeten. Genoeg onze wil misbruikt.
Daden Daden 1
Zooals die te Leuven
Den nacht van 17 op 18 laatstleden
werd de muur der Staatsgevangenis,
waarin Dr Borms sinds acht lange ban
ge jaren opgesloten zit en wegkwijnt,
beschildert met groote Blokletters
Amnestie of Revolutie en wat verder
las men, tot op de woning van den
Waalschcn Bestuurder, in metcrhooge
verf Amnestic.
Dat is een daad.
Nu zien wij het verschil tusschen
Woorden en Daden.
Woorden betoekenen iets. Dat spre
ken woorden. Woorden zeggen, daden
noode. Wat gebeurde te Mecheleii, Za
terdag
De Koningin bezoekt de stad en de
Vlaainsche Nationalisten hebben het
haar openbaar door schrift en woord
laten weten dat ze Amnestie wilden.
Vlaanderen is reeds oud. Het is ge
rechtigd als een man te handelen en
wie niet hooren wil moet voelen
Vlaanderen moet daden stellen 1 Da
den Daden.
Het ijzer gloeit, Vlamingen.
Daden moeten het wapen zijn van
onzen Eisch 1
En strijders moeten strijden
Vooruit
getrouwheid aan Vorst, tand en instellingen
Zijn zij alleen gebonden dien eed te houden?
Gczie-j de Koning nog steeds laat wachten
lar de verwezenlijking zijner belofte van
I November 1918 Gelijkheid in rechte en
Gezien het Vlaainsche Volk slechter dan
:n negervolk behandeld wordt!
Gezien liet optreden van het gerecht tegen-
eer Vlaainsche betoogers;
gezien acht jaar na den oorlog amnestie op
ich wachten laat,
gezien vrijheid werd verleend aan spion-
en en leveranciers van den vijand.
Besluiten:
1) al hunne krachten in te spannen 0111 een
zelfstandig Vlaanderen te bekomen;
liet te rusten, steeds op de bres te staan
algeheele onvoorwaardelijke amnestie;
Tiet alle middelen het militarisme te be-
immer in broederlijkheid samen te wcr-
ot het recht zal zegevieren
i de vlaamsch-nationalistisclic post- te
legraaf-, telefoon- en ijzerwegbedienden n/c
hartelijkste gclukwensclicn.
Voor de Landbouwers.
In De Boer van Zaterdag den 18
Juni 1927 lezen wij hel volgende den
hoofd raad in zijne vergadering van den.
12 juni 1.1. najBOfcféStSMM
ÏSLBflwfrê Ie sturen naar de Kamers
en Senaat op dat de pachtwet zoo haast
mogelijk en wel voor het sluiten van
den zittijd zou besproken worden.
Maar er is eenen maar bij.
Den boerenbond en zijne boerenver-
tcgenwoordigers blijven "tot nu toe nog
altijd aan den pachttermijn van 3 jaar
hangen en ze zingen bij hoog en bij
laag dat eenen pacht van 3 jaar bete.
is voor den boer dan eenen van 9 jaar
en dat eenen pacht van 3 jaar ook beter
is voor Mijnheer dan eene van 9 jaar
(slim hé boeren vertegenwoordigers die
Mijnheer dienen) nu dat er op elke ge
meente bijna eene gilde is, zou ik het
hoofdbestuur van den boerenbond eens
aanraden eene geheime stemming fe
houden in iedere gemeente waar dat
er eene gilde is. Op eenen Zondag zon
der druk uit te oefenen op de boeren,
iedere boer lid of geen lid zou aan de
stemming mogen deelnemen, men zou
maar een briefje moeten insteken voor
3 jaar of voor 9 jaar, na eene uur of
zoo iets de bus openen en dadelijk den
uilslag bekend maken opzenden naar
Leuven en den uitslag de week nadien
van al de gilden incDe Boer» mededee-
lcn. Ik geloof dat de vertegenwoordi
gers van de boeren in Kamers en Se
naat zoo hoog niet .neer en zouden
loopen. met de pachtwet van drie jaar
en ze zouden dan in de Kamers niet
meer durven zeggen dat de boeren gee-
nen pacht van 9 jaar willen.
Protestmotie.
De Vlaamsch-NaVjnalistiscliB past, tele
graaf, telefoon en ijzerwegbedienden in al-
gemeenc vergadering bijeengeroepen, stem
men eensgezind, na uiteenzetting van den
voorzitter volgcudc protcstuiotic
De Staatsbedienden legden een eed af van
iste vindin-
Brief uit Charleroi.
Charleroi, Juni 1927.
Naast de afdccling Montignies van den
Broederbond, beslaat er de afdceling Mar-
chiennc-au-Pont, bestuurd door de E. P. Au
gustijnen n 1 Pater Ambrosius. Ongelukkig-
voor die afdeeling is er overlast van w.
gebrek aan hulpkrachten, en vermits
het algemeen programma volgen, is
is anders van te zeggen buiten het vroe
geschrevene: dan dat ze bestaan. En var.
plaatselijke bonden in al de omliggende
wordt er dan van die honderdduizenden stam- vooruitgegaan. Met dit boek hebben we
genooten in Wallonië, dat nu reeds zoo gewei rijke documentatie en sjpdie, ons door
2ii administrative eentaligheid wil lian.l- kende vakmcnschcn aangeboden. Het is
•en Het is een factor die al te veel wordt vrucht van lang moeizaam onderzoek van
orbijgegaan. Uitroepen met Senator De. gevens die de vrachten.zijn van duizend j:
Swartc dat Wallonië zal uitsterven-is "n dwaas, vorscliing. Die zich op'de hoogte wil hou
licid vermits de plebcische Vlamingen, ver- van deze wetenschap kan zich van geen beter
franscht na twee geslachten zorgen voor nicu- naslawerk als dit bedienen vo
"■'alen. En dit is een kwestie die niet met richt is het noodzakelijk,
politieke slagwoorden c
onderdeel van den
toestand van België, met buiten de s
vraag, de even belangrijke vraag der taal.
Jammer vind ik het, dat daar waar de best
•ve'rtuigde Vlamingen, tenminste in woorden,
itten, er hel minst afdoend gtdaan wordt aan
■u shoudioindige inlichting van een Vlaand .-
en der Toekomst Van verre b< schouwen wij
hier de werking; en velen hebben de overtei-
viaamsch. 'niets"oorn m :nzs êono.nische bede tol opname in ons blad, en ge-
weerstandskracht en meteca Je onderwijs- -.oekend de voorzitter Dr. Isebaert.
noodzakelijkheid te steunen: cn waar inonWij kunnen aan dien OprOSp SlechtS
VdeaTrvfndenU,we de w«kiT^ «S.«-hethiernastaai.de gevolg geven
strceks en onrechtstreeks bijbrengt om onzin Dr. Isebaert IS dc VOOrZltter van het
rpost strijdvaardig in ie richten niet komiteit tol huldiging van een man
praai en slagwoorden, m ar taktisch, v00r c|ewelke de belgen twaalf kogels
rs\i.„h,. - «r*™*».
Vlaanderenwaakt op ti
t veel gebrek a
i sterke boomen
zeggen dan dat
prachtige scheuten zijn.
bemesting en bewerking
Doch cr bestaatnog entwat anders.
Te Charleroi zoowel als te Bergen en te Luik
bestaat er 'n afdccling van het Davidsfonds.
Waar deze op dc beide andere plaatsen sa
menwerkt met dc andere vlaainsche groepce-
ringen, liicr ten gevolge van spijtige
digliedcn. die 'k hier liefst laat rus
staat cr tegenkanting. Doch waar in princiep
verdeeldheid lusschen strijdgcnoolen, voor
zeker in 'nvooruitgcschoven post als 't walen
land is, te betreuren valt, opportunistisch zot
ik gerust durven zeggen dat de mededinging
hier goede vruchten heeft afgeworpen Ik
meen dat op dc laatstgehouden algemeene
vergadering van het Davidsfonds te Leuven
een" verslag over de werking hier werd voor
gelezen ik verwijs daarheen, en dal wie
het leest zelf oordeele- Het is ook ».-<n mij
met plannen van werking voor de toekoms
"a^ c, w-.tzcn ,lUln en verstrekkend beslui'
'van de enkele in Dc West-Vlaming ge
schreven artikels, wou ik aan gansch Vlaan
deren dc vraag stellen: <i Wat wil men, wa'
zal cr gedaan worden met deze uitgeweken
stambroeders? Hoe men ook denkc over dc
vlaainsche politieke noodzakelijkheid, wie
kritiesch den groei der gedachten en feiten
beschouwt, ziet da; we op z'n minst genomen
naar een bestuurlijke ontdubbeling van den
Staat gaan, alvorens de vlaainsche zaak opgc-
lost zij. Zonder hierover te theorctiscercn. zijn
er ook vele uitgewekenen deze oplossing als
de eenig praktische toegedaan. Doch wat gc-
boven alles een kloeke poging
tuurwelcnschan zelfs in haar
gen met liet geloof in God te
('t Vervolgt).
De Verriestfeesten te Deerlijk
Wij ontvingen deze week een oproep
r de Verriestfeesten te Dcernjn met
verleden week stelde onze wakkere
zwerver. strijdgenoot Vanderschekien in den
gemeenteraad van Deerlijk 't stemmen
D/iAizoncf^hmiuif van een motie van amnesne voor.
BOeKenSCnOUW Dr ]sebaert schepen te Deerlijk en
Dr KIEFL KATHOLISCHE welt AN-voorzitter van het komiteit der Ver-
SCHAUUNG UND modernes denken, riestfeesten stelde voor zulks met ter
Gesammcltc Essays uber die Hauptstationen stemming te brengen en aldus de aill-
,rc Philosophic, 2e en 3e uitgaaf. 560 nestie-motic van de baan te schuiven.
Mvv rSKw? 'j Moesi-Hugo Verriesi kunnen uil zijn
Kicfl zz een der zeldzame kleurrijke schrij- graf Opstaan dan ZOU Dr. Isebaert
:rs in Duitcchiand. Dc abstracte stof ï-.gt in waarschijnlijk een kwaad half-uurtj
:n sierlijke taal vervat Wat het bcteekcacn' door je niaketl hebben.
mag, hoedamg hi, m dezen tijd staat zegt ons He<;{f Dr Isobaert dan werkelijk
dc titel. Deze ie geweldig van omvang en over- J
spant de koepel van het mcnschclijk leven, geeil besef V3n Zijn treurioe belache-
Het bock beantwoordt er volledig aan Luilicr, j lijkheid in dezeil.
Leibnitz, Kant, Fichtc, Hcgel, Schelling, Scho- p)a; j,jj gauw ujt het Verriestkoinitcit
penlioner N.cvsche, Darwin, Hartmann, Eu- kke f er ZQU den dag va„ de fees,
eken met het modernisme cn zeüs
nog een menigte grondproblemen aan1 'en, menig oog verachtend neerblikken
dc basis liggend van believen van enkeling op den man die met het teeken van
cn maatschappij; dit alles met limine beant- Qa{!t gebrandmerkt is Of ZOUddl de
woording van uit de kerk, geven een kiem ecn(e Vlamingen het vertikken naar een
«djeu m d„ leest le gaas waarvan de VOOIzittcr
Het boek is een allerbest geschikte handlei-een toonbeeld Van vlaamSCh Belgische
ding om van al deze ismen cn problemen de lafhartigheid iS.
hoofdgedachte ti
1, hun invloed
moderne teven, hun
zwakke punt of punten cn de overwinning
van deze in het solied katholicisme. Kicfl
geeft geenszins ccn oppervlakkige aanraking
maar kloeke studie, geen wcordenrammclmg
n:=*r beroer, de problemen, geen vaag en
onbepaald tasten maar zekere en volle greep
Dr WASMANN S. J. Dr KILLER ALANN
DER MENSCH UND DIE ORGANISCHE
NATUR met 1698 illustraties cn 22 gekleurde
kunstplaten Lijvig boekdeel i
1000 blz. 1926, ingenaaid 36 I
45 RM. Manz Regensburg.
Nog ccn standaardwerk.
In den legcnwoordigen tijd vertoont zich
een zwenking om terug meerde natuur in
hare wondervolle rijke verschijning en in hare
geheime verdokene krarlilen te onderzoeken.
Dc natuurwetenschap is dientengevolge in de
laatste tientaUcn jaren dan ook bijzonder snel
gebonden
De Groenten
kosten duur,
gebruik
voor uwe Soep
TAPIOCA -JULIENNE
MENGELWERK
Lambrecht Hensmans
CONSCIENCE
Van tijd tot lijd sprak de moeder ccnige afge-
brokene klachten, die als de stem des doods
in des jongclings ooren bromden, maar hem
echter het hoofd niet deden opheffen. Dit
hoorde hij nu reeds achte uren lang!
Op dit oogcnblik zcide de zinnclooze vrouw:
ii Trezekcn. sta op, mijn lief schaapken!
Kom, warm uwe voetjes aan de sloof. Ge
moogt zoo lang niet blijven slapen, lui Trcze-
:kcn; war.t vader zal straks gaan komen. Och.
'wat zijn uwe lippekens koud! Beef niet, Tre-
j zeken, het engeltje zal u niet medenemen
u te beschermen. Och.
het staat daar m
uwe pottekens zijn gelijk ijs. mijn arm 1*
ken. Ge moet weer op moeders school z:
niet waar? Daar is het warm
De rampzalige vrouw nam het kind ui
bed cn ging er mei
zitten. Zij had dit met zooveel stilte gedaan,
cn was zoo zacht op de punten harcr voelen
voortgestapt, dat Willem geen gerucht had
gehoord en op de tafel was blijven liggen;
Ursulaliad hare moeder met de oogen gevolgd
doch zonder van hare stoel op te staan. Er
verliep nog een tijd, eer de jongeling het
lioofd ophief cn met verbaasdheid bemerkte,
d ledig was. Hij hoorde zijne
der in den hoek het kind kussen en lachen,
alsof een Onmachtig vreugdcgevoel haar ver
blijdde, In dc gedachte, dat Trezekcn wel
licht beter was en de oogen had geopend, nam
hij de lamp van de tafel en naderde met
haast tot zijne moeder. Een nare schreeuw
vloog op uit zijne borst, en hij greep bevend
naar het kind maar dc vrouw sprong recht
cn liep huilende dc kamer rond. Wat Willem
ook smeekte of bad. wat tranen hij stortte,
wat zacht geweld hij inspande om het kind
aan zijne moeder te ontrukken, nog hij, nog
Ursula vermochten iets op haar. Zij hield haar
Trezeken met de armen op de borst gesloten,
als ware het er met ijzeren banden op vast-
gesmeed geweest.
Door liet omslorten der stoelen, het ge
rucht der trappende -
van Willem, werden
nedenhuis gewekt. Twee vrouwen en een man
kwamen mei licht naar boven. Bij het gezicht
van dit ijselijk schouwspel begonnen zij allen
te beven: daar, tegen den muur, stond dc
arme vrouw lachend haar kind te kussen,
haar kind was een lijk; 9cdcrt ccn uur woonde
het arme zieltje in den hemel!
In he; eerst wilde de moeder zich het kind
niet laten ontnemen; maar als men haar al-
lengskens had wijsgemaakt, dat het koude
had en onder het deksel liggen moest, legde
zij lie; zelve in liet bed cn ging cr met gerust
heid des gemoeds nevens zitten.
Willem dwaalde; ziine oogen stonden hem
dwaas en wild in liet hoofd; zijn wenkbrau-
tot hoekige rimpelen. Dc bewoners van het
benedenhuis durfden hem niet bezien, cn in
allen ontstond slechts éénc gedachte: die
jongen zal zich zclven vermoorden! n
Dc Engel des doods had nauwelijks het
arm lamnickcn van hei leven beroofd, of hij
v.crlict de woning der Hensmans, cn daalde
veel verder op een grootcr huis der stad Ant-
Dien avond, al9 mijnheer Standcl zich tic- l
derzette om te spijzen, zag hij eene flesch
wijn op de tafel staan. Dit verwonderde hem -
:oer; want alhoewel dc Standels schatrijke
g hij a
naamdag is het vandaag?
De vrouw gaf hem lachend ten antwoord:
i Hoe? Herinnert gij u dan niet, dat het
lieden juist één ^aar is, dal die vervloekte
schelm Hensmans op het schavot gestaan
heeft? Dien dag moeten wij vieren. Wij heb
ben het -mmers beloofd?
Of mijnheer Standcl sedert ecnigen lijd be
rouw gevoelde over de wijze, waarop liij Hens.
mans dc bekentenis van den diefstal had af
gedrongen, cn of hij nu reeds aan zijne plich.
tighcid twijfelde, althans hij verbleekte bij
de woorden zijner vrouw, en sloeg zonder
spreken zijn gczichl ten gronde.
li Wij hebben het immers beloofd? her
haalde de vrouw. Gij weet wel, op den
avond zeiven van de pronking? Wij hebben
toen ook een glaasje op het brandmerk van
den schijnheiligen dief gedronken.
<i Beloofd, beloofd, o morde mijnheer Stan-
del, i het kan zijn. dat wij in onze eerste
gramschap zoo iels hebben beloofd. Nu wil
ik er toch niet meer van hooren. Doe die
flesch van onder mijn oogen W ik drink
De zonderlinge uitdrukking van het gelaat
haars mans en dc crnsligc toon zijner stem
schenen diepen indruk op de verwonderde
vrouw te maken. Het was, alsof ltaar ook een
geheime schrik beving. Zij bleef haren man
een oogenblik ondervragend bezien, en borst
dan los in cellen langen spotlach. Op liaar aan
gezicht schetste zich een gevoel van vuige
n wraakgenot.
(Vervolgt).