ZIJN KUNST EN POLITIEK VERZOENBAAR i XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX .'.X XXX XXX XX XXXIX X. In de Westerse wereld is er de ideologische mystifikatie volgens dewelke polit ek en kwaliteit totaal kontradik- torisch zouden zijn. Men aanvaardt doorgaans dat een liefdeslied van grote kwaliteit weze. De mooiste bloem bezingen, met talent, is volledig aanvaardbaar. Maar onder de politieke objek- ten zijn er eveneens heel mooie dingen. Waarom zou een lied dat de arbeid bezingt niet mooi kunnen zijn Of een lied dat handelt over een arbeider of arbeidsters of over de revolutie. Het probleem ligt echter elders. Onze ondervinding toont aan dat deze kontradiktie oplos baar is. Het probleem is niet het onderwerp van het lied. Ik heb o.a. Franse kommunisten, die de laatste fonoplaat van Jean Ferrat beluisterd hadden (plaat die wij heel fijn vinden) horen verklaren "Inderdaad het is een fijne plaat, maar te politiek" Het is zeer goed moge lijk, vertrekkend van een politiek thema, een prachtlied te schrijven, met alle noodzakelijke kwalitatieve karak teristieken. Men kan op de meest vulgaire en onnozele manier de roos bezingen en men kan een uitzonderlijk werk schrijven met de woorden "socialistische revolutie". Een groots werk van twee uur met de expressie "Socia listische revolutie". Wij beleven deze tegenstelling tussen politiek en kwaliteit als oplichterijVandaag bestaan de bewijzen dat het mogelijk is, dat een muziek en lied universeel erkend worden als kwaliteitskreaties Vernoemen we slechts als voorbeeld Lugi Mono, één der hedendaagse musici met een groots prestige, die een uitsluitend politiek repertorium bezit. Dit dan net zoals het formidabele werk van Mikis Theodorakis. R.Parrada van de Chileense muzikale groep Quilapayun. Ik wil in een werelc zonder bannelingen leven. Ik zal niemand verbannen. Morgen zal ik tegen de past.oor van El Tabo niet zeggen "Jij zult niemand meer dopen, want jij bent een anti-kcmmunist". De ander zal ik niet zeggen "Ik zal je poëzie, je kreatie niet publiceren,

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Frans Mareelfonds | 1978 | | pagina 9