ZIJN KUNST EN POLITIEK VERZOENBAAR i
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX .'.X XXX XXX XX XXXIX X.
In de Westerse wereld is er de ideologische mystifikatie
volgens dewelke polit ek en kwaliteit totaal kontradik-
torisch zouden zijn.
Men aanvaardt doorgaans dat een liefdeslied van grote
kwaliteit weze. De mooiste bloem bezingen, met talent,
is volledig aanvaardbaar. Maar onder de politieke objek-
ten zijn er eveneens heel mooie dingen. Waarom zou een
lied dat de arbeid bezingt niet mooi kunnen zijn
Of een lied dat handelt over een arbeider of arbeidsters
of over de revolutie. Het probleem ligt echter elders.
Onze ondervinding toont aan dat deze kontradiktie oplos
baar is. Het probleem is niet het onderwerp van het lied.
Ik heb o.a. Franse kommunisten, die de laatste fonoplaat
van Jean Ferrat beluisterd hadden (plaat die wij heel
fijn vinden) horen verklaren "Inderdaad het is een
fijne plaat, maar te politiek" Het is zeer goed moge
lijk, vertrekkend van een politiek thema, een prachtlied
te schrijven, met alle noodzakelijke kwalitatieve karak
teristieken. Men kan op de meest vulgaire en onnozele
manier de roos bezingen en men kan een uitzonderlijk
werk schrijven met de woorden "socialistische revolutie".
Een groots werk van twee uur met de expressie "Socia
listische revolutie". Wij beleven deze tegenstelling
tussen politiek en kwaliteit als oplichterijVandaag
bestaan de bewijzen dat het mogelijk is, dat een muziek
en lied universeel erkend worden als kwaliteitskreaties
Vernoemen we slechts als voorbeeld Lugi Mono, één der
hedendaagse musici met een groots prestige, die een
uitsluitend politiek repertorium bezit. Dit dan net
zoals het formidabele werk van Mikis Theodorakis.
R.Parrada van de Chileense muzikale groep Quilapayun.
Ik wil in een werelc zonder bannelingen leven. Ik zal
niemand verbannen. Morgen zal ik tegen de past.oor van
El Tabo niet zeggen "Jij zult niemand meer dopen,
want jij bent een anti-kcmmunist". De ander zal ik niet
zeggen "Ik zal je poëzie, je kreatie niet publiceren,
