Ooze Oudjes beklagen Zieh
en met reden
De Teerling is geworpen
ordewoorden v.in hun actiecomités gingen over
tot een 24 urenstaking.
Overal breken conflicteo nit. pas is de staking
bij de bouwarbeiders geëindigd of daar rijn het
de grensarbeiders die aan de beurt komen terwijl
in het Luikse de metaalbewerkers van Raskin
reeds wekenlang in de strijd staa:>. Al deze be
wegingen hebben kunnen rekenen op de solldari
telt van alle arbeiders en niettegenstaande do
lakse houding van sommige rechtse 6yr.dlkalis-
tische leiders werd de strijd verbeteoer dan ooit
gevoerd en volgehouden.
Het is dus een vaststaand feit dat door dc
strijdwil van de arbeiders de grootste overwin
ningen kunnen worden behaald Scharen wij ons
dus schouder aan schouder en gedenken wij
1936. wij kunnen ervan overtuigd zijn dat de
overwinning ons zal te beurt vallen.
Door de regeri-jg Spaak werd indertijd de be
slissing genomen om de uitbetalingen van hec
pensioen maandeliiks te laten geschieden in plaats
van om de drie maand zoals dit de gewoonte was.
Tevens werd er een zogenaamde verhoging toe
gestaan die bij nader toezicht niets anders bleek
te zijn dan het bijvoegen van de compensatiever
goeding bij het pensioen. Om dit alles te bekomen
waren onze oudjes genoodzaakt geweest op de
straat te komen en overal met petitielijsten rond te
gaan en... wis en zeker, hadden de verkiezingen
niet voor de deur gestaan dan hadden ze nog aan
dovemansdeur geklopt. De regering moest dan
toch iets doen om haar reeds zo gehevend blazoen
wat op te kalefateren.
In het begin kregen de betrokken personen
steeds in het begin van de maand hun pensioen,
maar stilaan verschoven de dagei bij zoverre dat
het nu reeds voorvalt dat het op het einde der
maand komt, wat dus neerkomt op het feit dat
sommige ouderlingen met hun karig pensioen bijna
twee maanden moeten leven hebben.
Een beetje meer eerbied voor hen die hun arbeid
hebben gegeven om de natie groot te brengen zou
vanwege de huidige machthebbers voorzeker niet
misstaan.
HET MOET VERANDEREN IN DE
TEXTIELNIJVERHEID
De staking bij Roos-Geerinckx-De Nayer
heeft, eens te meer bewezen dat wanneer de
aroeiders eensgez nd zijn, zij nog steeds een
macht zijn waarmede eenleder dient reke-
n ng te houden. Een feit dat helaas maar
al te veel vergeten wordt en waaraan reeds
door vele getwijfeld werd.
Nochtans de toestanden zoals ze zich op
Roos-Geerir.ckx-De Nayer voordeden bete
kenen geen alleenstaande feiten. Richten
wij onze ogen naar de Viscose en dan stel
len wij vast dat de arbeiders daar reeds se
dert jaren onderworpen zijn aan de ergste
afjakkeringsmethodes. bij zoverre dat in
so ■•v-zo takken de werkers noch min noch
meer kunnen aanzien worden als robotten,
ofte machienmensen die zelf niet meer den
ken maar mecanisch reageren op de om
standigheden zoals die zich voordoen .Het
patronaat heeft zulks daar gedaan gekregen
dank zij de lankmoedigheid. Is het dan te
verwonderen dat ook de heren van de tex
tielnijverheid zich cp dit stelsel willen wer
pen? Absoluut niet.
Een eerste stap was het oppassen van
meer getouwen, wat met zich meebracht
dat twee arbeiders thans volstonden in de
plaats van drie. de rationalisatie ging ver
der en de toestand werd zodanig scherp dat
thans 1 op 5 text:e'arbeiders op de straat
staat, en niettegenstaande dat er in 1949
25.000 atbciders mm werden tewerkgesteld
zien wij da; vandaag in 1949 het productie-
peil 103'r is tegen 100% in 1947.
MAG DAT NOG LANGER? Neen. dui
zendmaal neen. Wij geloven dat het voor
beeld gegeven door de arbeiders van Roos-
Geerinckx-De Nayer een vingerwijzing moet
zijn. dat er dient rekening gehenden te wor
den met de kracht van het strijdende pro
letariaat. Laten de arbeiders zulks eindelijk
begrijpen en zich vaster aaneenscharen om
iedere eis die op lotsverbetering aanstuurt
met kracht naar voren tc brengen en zij
kunnen ervan verzekerd zijn dat de over-
w nning aan hunne zijde zal zijn
Pierlala, onze drievuldigheidscollega van
de «Gaeet van Aalst» zou dat in meer ge
leerde termen zeggen: Alea jacta est»,
kwestie van het priesterkleed ere aan te
doen.
In de gemeenteraad van Vrijdag 7 Octo
ber werd door onze Vriend Bert Van Hoo-
rick geïnterpelleerd over de verandering
van de naam van Stalinlaan in de St-Anna-
laan. In een klaar betoog, dat meer weg had
van een rekwisitorium tegen de schijnhei-
ligaards. schetste hij de reden die het sche
pencollege er toe aangezet had om de naam
var. Stalin te veranderen in St. Anna. Hij
toonde aan dat de oorzaak van politieke
aard was. Het was zo klaar als pompwa
ter dat de CVP.-meerderheid gewrongen zat
want zowel de heer Haers, schepen van fi
nanciën als Laurent De Wolf. schepen van
Openbare Werken spartelden als een duivel
in een wijwatervat, tot zelfs de heer Moens
de Haze, de aristocraat zat te wippen als
een oude juffer, maar dit alles nam niet
weg dat de verklaring van Laurent uit
d'Hesp wel degelijk de bevestiging bracht
van hetgeen Kd. Van Hoorick had aange
haald.
De Heer Schelfhout had wel nog mooi
naar voor te brengen dat er nog vele lanen
zullen komen waaraan men de naam van
grote persoom ijkheden zou geven, zijn kos
telijkste bekentenis was wel deze dat het
vooral op aandr ngen van de bevolking van
bedoelde laan was geweest dat de naam
werd herdoopt. Wie er op de St. Annalaan
woont is genoegzaam geweten want het is
niet voor niets dat er tijdens de nazibezet
ting. onzaliger nagedachtenis, óe naam van
H"erlaan w°rd aangegeven.
In alle geval door die daad te stellen heeft
het schepencollege aangetoond dat het zich
door allerhande kleingeestigheden laat lei
den.
