En onze rekruten
van de klas '40?
Huurders en Huisbazen
zijn weer kwade vrienden
ners zm slsden
ia Belgische duiven-
maar mmlm ze
binnenrenden
Mk Fransche steden
inwo
De boter in Duitschland
Hoe de "Glorious"
tot zinken werd gebracht
Geen Engelsche schepen
meer naar Fransche havens
HET ALGEMEEN NIEUWS VRIJDAG tl JUNI 1S40.'
Hier volgt een brief van een jonge soldaat
van de klas '40. Hij zal misschien voör vele
ouders een aanwijzing zijn voor wat betreft
hun eigen zonen, die in dezelfde kazerne la
gen (Daillyplaats, Brussel).
Brugge, Zaterdagnamiddag,
vooravond van Sinksen.
Beste Vader, Moeder en familie,
Ik ben juist aangekomen uit Brussel met
den trein. Er is heel wat voorgevallen sinds
we Vrijdagnacht werden opgeroepen.
Om 12 uur 's nachts alarm, allen 't bed
uit, kleeden en inpakken. We zijn om 3 u. 30
reeds op weg. zwaar geranseld en geladen
en marcheeren op de baan naar Leuven.
Ineens, later, vliegtuigen boven ons.
We hooren schoten lossen. We moeten ons
plat laten vallen, neven den grachtkant. Een
helsch lawaai van kanonvuur... en vliegers.
Voorzichtig sluipen wij 't land in, langs diep
ten. We liggen tegen den grond en wachten
naar wat er gebeuren gaat. We waren allen
nochtans kalm en zeker. Af en toe een bom.
Twee uren duurt het bombardement. Daar
na kunnen we verademen. De sirenen houden
op met loeien. Op twee, drie plaatsen is er
brand.
We olijven hier heel d m da:T. bijna zonder
eten en wachten. Bij het minste alarm vlie
gen we in de loopgrachten en als alles weer
veilig is. komen we weer piepen, 't Wordt
avond. Heel den dag was er een gerots en
gerei van auto's, vrachtauto's en karren met
menschen die vluchten of moeten evacueeren.
We krijgen orders om te vertrekken rond
10 u. 30 van den avond. Door de duisternis,
langs doodsche straten, gaan we naar het
station van Leuven.
De nacht is zoo drukkend zwaar en donker.
Alleen een hond die schichtig blaft en de
duizend sterren die niet passen in dezen on
zekeren nacht.
Als we aan het station komen rond 11 u. 30
's nachts, geen trein die vertrekt... we laten
ons vallen op de straatsteenen en trachten
in te dutten. Zelfs harde steenen kunnen
zacht worden Onze ransel drukt zwaar. Ons
hoofd brandt. We hebben honger.
We wachten. Geen trein te zien Duizen
den auto's met gedoofde lichten langs den
weg. Soldaten die opmarcheeren. Vluchtelin
gen... Ik voel me ziek. Ik heb pijn in de
schouders 'een borstspier die verrokken is.
zegt de dokter). We moeten dan maar in het
park onder de boomen, op den blooten grond,
zonder deksel en zonder zak. We trachten
slaap te vatten, 't Is koud. een kille mist
valt tusschen de boomen en maakt onze klee-
ren klam. Maar we zijn blij dat we rusten
kunnen... en veilig zijn. Onze vrienden zitten
reeds aan 't front 's Morgens, 6 uur, zonder
eten, den trein op en weg naar Brugge...
langzaam, langzaam met een proppensvollen
trein.
Langs den weg duizenden gemobiliseerden
die optrekken. Fransche soldaten die opruk
ken. En onze trein wordt begroet door kin
deren langs den weg oude menschen wui
ven ons na een boer werkt voort en schudt
het hoofd een oude man kijkt ernstig, en
denkt misschien aan een zoon, die ook is
opgetrokken. We komen in Brugge aan rond
den middag. Moe en afgemat doortrekken
we de stad. We worden in een oud gebouw
gebracht, 'ts Is hier dat ik u schrijf. Een
oud Academiegebouw, waar teekenlessen wor
den gegeven
We slapen op stroo. Ik heb mijn kousen
gauw uitgewnsschen, want ik heb er maar
één paar. Alle gerief is in de kazerne en
't geld is op. Ik weet niet of ik hier zal kun
nen blijven. Men spreekt reeds van vertrek
ken naar Frankrijk. In ieder geval, ongerust
moet ge niet zijn. We zijn hier veilig, we
trekken niet naar 't front in dit en een
maand.
't Is hier een desorganisatie van belang.
We hebben nog immer geen eten gekregen
van den troep sinds gisterenavond 6 uur.
Maar ik ben gauw wat gaan koopen. Dat
blijft echter niet. duren. Seffens is mijn geld
op. Ik zou ook den dokter eens moeten aan
spreken tot hiertoe gaat het nog goed maal
ais we nog moeten marcheeren dan... Ik trek
in alle geval wel mijn plan. hoor Er zijn
hier jongens die getrouwd zijn dat j's wat i
anders. I
Hoe is 't thuis Zijn de andere jongens
ook al binnen Moeder, zorg dat ge genoeg
eten indoet. Mijn schilderijen doet ge af en
plaats ze in den kelder. Als ik hier nog en-1
kele dagen blijf, zal ik een telegram sturen.
Ik ga nu wat eten, want ik hoor dat men
er mee afkomt.
Houdt U allen flink en veel moed. Ik stel
het wel bekommer u niet te veel om mij.
Bidt voor me.
Met een bruusk afscheid.
zich in Frankrijk bevindende Belgische troe
pen moesten voortstrijden, is er veel kans
dat onze jongens nog niet in de strijdlinies
zijn geweest, daar de Duitsche troepen hun
tegenstanders den tijd niet lieten zich op
nieuw op te stellen. Verder is er geen enkel
bericht toegekomen dat de Duitsche troepen
in Frankrijk zouden in contact gekomen zijn
met Belgische eenheden.
BERLIJN, 19 Juni. (D.N.B.). Als gevolg
van de sterke stijging in de Duitsche boter-
productie, welke vooral tijdens de laatste
maanden werd waargenomen en dit te dan
ken is aan het nieuwe melkprogramma,
waardoor de botervoortbrengst met een der
de de laatste vrcdestatistieken overtrof, als
mede wegens verhooging van den invoer uit
Nederland en Denemarken, zal het mogelijk
zijn in Duitschland het rantsoen boerenboter
opnieuw te verhoogen.
De margarineproductie zal verminderd
worden. Zoo is besloten dat vanaf Juli e.k.
geleidelijk geen margarine meer zal worden
vervaardigd, en alle grondstoffen welke tot
die fabricatie werden gebezigd zullen voor
andere doeleinden worden gebruikt.
Een D.N.B.-bericht brengt ons het verhaal
ter kennis van een ooggetuige die gansch het
verloop van den strijd, waarin het Engelsch
vliegtulgmoederschip Glorious met daar
bij twee torpedojagers in den grond werden
geboord, heeft meegemaakt.
Dit grootsch vliegtuigmoederschip werd op
8 Juni door een Duitsche vlootafdeeling tot
zinken gebracht.
Ziehier wat de ooggetuige verhaalde
Heel duidelijk zien wij de silhouet van het
vliegtuigmoederschip, aldus het bericht. Een
vergissing is uitgesloten. Thans hebben zij
ons ook herkend en draaien weg. Te laat
De commandant geeft bevel tot vuren. De
vuurmonden worden op het vliegtuigmoeder-
schip gericht. Dit verspreidt rook en pro
beert ons thans af te leiden. De andere
tracht het kostbare schip aan het goed ge
richte vuur te onttrekken. Het vliegtuigmoe
derschip hoopt nog steeds te ontkomen.
Treffers zaaien dood en vernietiging. Maar
ook in onze buurt slaan de granaten in. De
Engelsche torpedojagers willen den strijd
niet opgeven. Plotseling breken zij door en
schieten hun torpedo's op de Duitsche een
heden af. Door handig maneuvreeren moe
ten deze de toroedo's ontgaan. Tenslotte
wordt een torpedoiager tot zinken gebracht
en enkele oogenblikken later zinkt ook het
vliegtuigmoederschip. De treffers hebben hun
uitwerking gehad. De eenige overblijvende
torpedojager brandt aan den voorsteven.
Langzaam begint hij te zinken. Waarschijn
lijk heeft er een ketelontoloffing nlaats ge
had. Dan sluiten zich ook over dezen dap
peren tegenstander de golven.
De Glorious mat 22.000 ton, had onge
veer 50 Engelsche vliegtuigen aan boord en
was door twee torpedojagers vergezeld. Nog
kort tevoren had dezelfde vlootafdeeling een
Engelsche tankboot, een patrouillevaartuig
en een Engelsch transportschip van ongeveer
18.000 ton tot zinken gebracht.
Gelukkig is daar nog altijd de vrederechter, die met Salomons-
wijsheid, de gordiaansche knoopen, waarin beide partijen verstrikt
zijn, doorhakken moet
In aansluiting met dezen brief van een
jongen rekruut klas '40, 4e Grenadiers, school-
compagnie, kazerne op de Daillyplaats, Brus
sel, kunnen wij onze lezers mededeelen, dat
een groot deel van de klas '40 naar Frank
rijk is vervoerd. Uit goede bron weten wij
dat al de jonge rekruten van de Daillvplaats
den eersten Zaterdag van den oorlog til Mei)
in Brugge zijn toegekomen. Den Dinsdag
daarop zijn 7 tot 8 troepentransporttreinen
vanuit Brugge met de geheele afdeelingsstaf.
de aalmoezeniers en den hoofdaalmoezenier
naar Frankrijk vertrokken, waarschijnlijk
met bestemming naar Tours, ten Zuiden van
Parijs. Alhoewel de in Parijs zetelende Bel
gische regeering uitgevaardigd had dat de
De betrekkingen tusschen eigenaars en
huurders zijn weer dermate toegespitst dat
allerwege conflicten tusschen deze twee par
tijen in het vooruitzicht kunnen gesteld wor
den. In veel gevallen trad dit conflict reeds
in een zeer accute phaze, zoodat het niet
overbodig is hier over de kwestie der huis
huur een woordje te reppen.
Van een algemeene behandeling van het
probleem kan hier natuurlijk geen sprake
zijn. De gevallen loopen daarvoor te sterk
uiteen
Met recht en reden betoogen de huurders:
dat hun inkomsten dermate zijn verminderd
dat het hen volslagen onmogelijk is volle
huur te betalen. Wie inderdaad maar een
geringe fractie van zijn loon meer wordt
uitbetaald of erger nog aangewezen is op
wat de openbare onderstand hem ter be
schikking stelt, kan al is hij dan nog zoo
goed bezield, zich onmogelijk nog langer den
luxus veroorlooven, volle huishuur te beta
len. Men moet tcch eten en wat doet ge met
vier of vijf honderd frank of nog minder
per maand, als ge een gezin in het leven
moet houden? Wie is de wonderdoener die
het klaar speelt met zoo'n weeldeinkomen,
zich te kwijten van zijn verplichtingen te
genover zijn huisbaas
En anderzijds valt er ook niets in te bren
gen tegen de redeneering der huisbazen die
zich beroepen cp het goed recht van een
ieder, zijn ouden dag te verzekeren zooals
hij zelf het verkiest. Moet degene die er de
voorkeur aan gaf zijn spaarcentjes in stee
nen te steken, opdat die steenen hem brood
zouden bezorgen, dan verhongeren?
Waf gebeurt er mef de gevluchte
huurders
Daar is ook het geval van den huurder
die gevlucht is en nog niet terugkeerde.
Zal hij terug komen of keert hij niet terug?
Mag de huisbaas diens appartement verhu
ren of mag hij dit niet? Indien zich een
huurder presenteert heeft de huisbaas dan
niet het recht hem het leegstaande appar
tement ter beschikking te stellen of moet
hij hem doorzenden op gevaar af in deze
uitzonderlijke tijden nu de menschen er een
heiligen schrok van hebben te verhuizen en
zich daartoe zelfs volkomen in de onmoge
lijkheid bevinden, geen huurder meer te zien
opdagen.
Het geval verschilt natuurlijk al naar ge
lang de huurder alvorens te vertrekken de
huur bij voorbaat heeft betaald of niet. An
ders ook stelt zich het probleem als de huur
termijn is verstreken dan wanneer dit niet
't geval is of wanneer het een oude dame
geldt die er vandoor is gegaan uit schrik
voor de bommen of een meneer die onder
de wapens werd geroepen.
Weer een ander geval is het wanneer een
huurder voor het uitbreken van den oorlog
opgezegd en door de omstandigheden verhin
derd werd daaraan gevolg te geven. Kan van
een huurder die in dit geval verkeert worden
geeischt dat hij zijn appartement verlaat
als de eigenaar van het appartement dat
hij van zins was te betrekken hem eenvou
dig zijn voorschot terug geeft en verder wei
gert zich aan de vooroorlogsche afspraak
te houden omdat de nieuwe huurder niet
langer bij machte is het huurbedrag te be
talen waaromtrent men het voor het uit
breken der vijandelijkheden was eensgeraakt.
Of kan die huurder tot heengaan worden
verplicht, zoodat hij zich genoodzaakt ziet
honderden franks uit te geven aan een ver
huis, terwijl hij zelf niet eens over het noo-
dige geld beschikt om zijn gatige jas door
een nieuwe te vervangen of wat erger is
om den dokter te ontbieden bij zijn zieke
vrouw of zijn koortsige kinderen.
Welke vrederechter zal het in gemoede op
zich durven nemen de meubels te doen bui
ten dragen van een gemobiliseerde of een
huisbaas, wiens huis voor hem de eenige
bron van inkomst is, tot den hongerdood te
veroordeelen
Geef toe het is een netelige zaak. We heb
ben hier slechts een paar gevalletjes opge
rakeld. een paar uit de honderd, die vol
doende gecompliceerd zijn om een vrederech
ter op twee dagen tijd grijze haren te be
zorgen.
Twee feiten
Want in laatste instantie is het de vrede-
j rechter die de gordiaansche knoopen waarin
huurders en huisbazen op hopelooze wijze
zijn verstrikt geraakt, heeft door te hakken.
De enkele gevalletjes die we hier aanraak
ten zullen den lezer wel de overtuiging heb
ben bijgebracht dat hier zelfs met Salomon's
wijsheid niet altijd raad te schaffen is. zco-
dat hel fataal gebeuren zal dat een van bei
de partijen en mogelijk wel alle twee, zich
vreeselijk verongelijkt zullen achten.
Inmiddels zit er toch voor de kibbelende
partijen niets anders op dan er den vrede
rechter aan te pas te brengen, daar hij de
eenige bevoegde instantie is om het gerezen
geschil te liquideeren. Dit is een eerste feit.
Een tweede feit is dat de nieuwe huis
huurwet van Mei 1940 geen rechtskracht
meer bezit wijl zij alleen werd uitgevaardigd
voor de precies omschreven periode der ge
deeltelijke mobilisatie.
We staan hier dus ongetwijfeld voor een
toestand die gansch uitzonderlijk is en waar
uit een feitelijk moratorium voortvloeit.
Een minimum van rechts
zekerheid
Wie het dus met zijn huisbaas aan den
stok krijgt en tengevolge van de moeilijke
omstandigheden niet in staat is zijn gelde
lijke verplichtigen ten zijnen overstaan na
te komen, rest geen andere toevlucht dan
een beroep op den vrederechter. Het is de
taak van dezen laatste in de mate van het
mogelijke een verzoening tusschen de par
tijen te bewerkstelligen en een besluit te
treffen. Hopelijk zal zich aldus een voorloo-
pige rechtspraak vormen in den zin van het
Edict van den Praetor in het oude Rome.
Noodig is het inmiddels dat door de be
voegde overheden teksten worden uitgevaar
digd die ten minste een minimum van rechts
zekerheid scheppen, zonder hetwelk elk ge
meenschapsleven onmogelijk wordt.
ledereen moet thuis blijven
De Fransche minister van Binnenlar.dsche
Zaken heeft een dringenden optoep tot de
bevolking gericht, dal iedereen thuis moet
blijven wanneer de Duitschcrs naderen.
u Blijf in uw steden, in uw dorpen, in uw
huizen. Daar zijt ge het veiligst, zoo zei hij.
Vooral de menschen die openbare ambten
bekleeden of werkzaam zijn in de openbare
nutsbedrijven mogen hun poste" niet verla
ten. Wanneer zij hun posten tocht zullen ver
laten, zullen nadien afgedankt worden. Al
leen de voertuigen, die moeten dienen voor
de voedselvoorziening en arbeiders vervoe
ren, mogen zich op de wegel begeven. Alle
steden van en boven de 20.C0D it: v oners zijn
totu open steden verklaard.
Wij hebben in ons blad van gisteren de
nieuwe officieele verordening afgekondigd,
waarbij de duivenliefhebbers er nogmaals
dringend om verzocht worden hunne duiven
aan te geven cn stipt binnen hun gewoon
hok te houden. Men gelieve de zaak als zeer
ernstig aan te zien en tot in de minste pun
ten te volgen, wil men het ergste voorkomen.
Den dag dat het bericht werd uitgeplakt,
dat alle reisduiven moesten worden ingele
verd. heerschte er groote neerslachtigheid
in de middens onzer liefhebbers. Men stak
net immers onder stoelen noch banken dat
het ergste de lieve diertjes bedreigde.
Maar enkele vooraanstaanden uit de dui
venmelkerswereld bleven niet bij de pakken
zitten. Vooral onze vrienden Sacli Davignon,
ook in de wielerkringen goed bekend,
Hawotte en Deproft. spanden zich terdege
in om van de bezettende overheid te verkrij
gen dat het bevel niet naar de letter zou
moeten worden gevolgd, in dezen zin dat de
duiven niet moesten worden ingeleverd en
dus van de slachting bleven gespaard. Er
werd echter ten strengste bedongen dat de
dieren op hun hok moesten worden gehou
den en onder geen voorwendsel vrij mochten
uitvliegen. De ergste straffen wachtten niet
alleen dezen welke deze overeenkomst niefc
zouden naleven, maar er zouden dan ook
ongetwijfeld maatregelen wenen getroffen
tegen de gansche liefhebberij, welke een bit
teren terugkeer tot dj eerste bedreigingen
zouden bet eekenen
Het is dan ook als eene onverantwoorde
lijke dwaasheid te bestempel m vanwege en
kele duivenmelkers zich niet naar deze over
eenkomsten te gedragen en hunne dieren
maar laten rondfladderen, alsof., nu ja,
alsof het een normale tijd was.
Wij kunnen er aan toevoegen dat de po-
liciekommissarissen van Groot-Brussel on
derrichtingen hebben ontvangen om ongena
dig op te treden tegen eiken duivenhouder,
die zich niet naar de gekende bepalingen zou
gedragen. Wij mceneri ook te weten dat zij
er niet moeten op rekenen d?t door wien het
ook zij nog te hunnen gunste zal worden *s-
schengekomenzij zijn immeis o; voorhand
verwittigd geweest van wat hen te wachten
staat, indien zij de getroffen regeling niet
Vl Igin Niemand zal mot hen kunnen jam
meren over het lot dat zij over zich zelve
hebben gehaald, over het kwaad dat zij hun
eigen diertjes hebben aangedaan, maar inte
gendeel eene zekere geruststelling ondervin
den zich van het gevaar van dergelijke wille
keurige kollega's bevrijd te weten, wier tuch
teloosheid immers ook den ondergang van
hun eigen hok kon meebrengen
CHANGHAI, 19 Juni (D.N B.i De En-
gelschen gaven draadloos aan de Engelsche
en andere in dienst der Westelijke mogend
heden' varende schepen het bevel niet in
Fransche havens binnen te loopen.
Het Noorsche stoomschip Mimer en het
Engelsch vaartuig Elizabeth Moller wer
den te Hongkong opgehouden. De overbed
weigeren aan deze schepen, die op weg zijn
naar Fransch Indo-China de tolkwitanties
af te leveren.
Naar uit Hongkong werd gemeld wordt
een weigering der tolkwitanties aan alle
schepen met bestemming naar Fransch Indo-
China in overweging genomen.
SCHEPPERS' INSTITUUT
Mechelen
HEROPENING PENSIONNAAT
Het pensionnaat wordt heropend op
Maandag 24 Juni e.k.
De leerlingen moeten voorzien zijn
van hun rantsoen kaart, alsmede van
hun rantsoenzegels en schikkingen tref
fen om 's avonds (vóór 19 uur) in het
Instituut aanwezig te zijn.
