De geslaagdeheropening» van het Wieier- seizoen te St. Niklaas GENE TUNNEY Sportwereld »'s Criterium te Kortrijk gaat een flink sukses tegemoet 12 De Emile Masson te Klerken begraven, is niet de Waalsche renner van dien naam De bokser die Dempsey overwon HET ALGEMEEN NIEUWS l DONDERDAG 11 JULI IMS SPORTWERELD Eenigc maanden geleden nog slechts zou de wielerwereld vooreen koers, zooals dié welke Zondag in St. Niklaas verreden werd, ietwat smalend de schouders opgetrokken hebben. Vijftien honderd frank prijzen, de categorieën gemengeld..., de renners zouden zich wel tweemaal bedacht hebben hun re putatie daarvoor te gaan wagen. Terwijl het door klassieke en criteria verwende publiek er zeker geen oog aan zou hebben gewaagd. En hoe het Zondag gegaan is Wij zullen het u vertellen. In gezelschap van Frans Demondt, die erg ingenomen was met zijn tweede plaats, reder wij van St. Niklaas naar Antwerpen. De vele menschen, die ons op den weg jietsende voorbij reden, herkenden aan den koffer, op den rug vast gebonden met een oude tube, den koe- reur En in het voorbijgaan vroegen ze roepend Wie heeft er gewonnen in Sint- Niklaas Niet één, maar schier alle voorbijgangers toonden zich brandend van nieuwsgierigheid. Het had er veel van weg dat daar in St. Niklaas een wedstrijd in den aard als Parijs-Robaais had plaats gevon den. iets anoers ais gewoon... Gegeven de omstandigheden droeg de wed strijd van a Sport en Vermaak Tereecken inderdaad een bijzonder karakter. Het was goed beschouwd dc eerste serieuze poging om weer een normaal wielerbedrijf te krij gen. En hoe gretig de renners daarna ver langen bleek wel uit de deelname van een aantal beste beroepsrijders, waarvan een Georges Claes bij voorbeeld zeventig km. heen en zeventig km. terug moest rijden om te kunnen starten. De prijzen waren in hun oogen ditmaal van ondergeschikt belang. Het ging er om eindelijk weer eens in actie te kunnen ko men, opnieuw 'het beroep uit te oefenen. De prijzen waren zoo gering zelfs dat de meer derheid zich bewust was slechts voor de eer te moeten rijden. - En of ze er voor gereden hebben Zel den is het ons gegeven geweest een wedstrijd met zoo 'n emotioneel karakter en spannend einde op 'n omloop te zien. Men weet hoe het gewoonlijk met dergelijke koersen gaat. Er wordt voortdurend gepoogd weg te raken, doch de hooge snelheid maakt weg blijven haast onmogelijk. Het leek er ditmaal weer op dat het zoo zou gaan, want alle pogingen van Claes, Van Overloop, Demondt, Franck en anderen ten spijt zat alles nog 32 km. nog zoo goed als bijeen. De ruim 8 km. van den omloop over een deel snelle, doch ook over een deel zware banen, werden overigens ook steeds tusschen twaalf en dertien minu ten afgelegd. Probeer daar maar eens van los te komen Het dramatische verloop Eit toch lukte het. En xcel aan de juniors Mels en Blendeman, aan den onafhankelijke Rymenam en aan den beroepsrijder Noens, die na de vijfde rond-. n goede twintig se conden voor lagen. Waarschijnlijk tengevol ge van de opvatting der anderen, dat de plaatselijke favoriet Van Overloop het maar moest opknappen, ging het peloton er niet Thans komt ei gelukkig meer en meer ze kerheid dat de Belgische soldaat, welke Emiel Masson heette en die te Klerken bij Diksmui- de is begraven, niets gemeens heeft met den jongen Waalschen renner van dien zelfden naam. Reeds de vorige week mochten wij daaromtrent een schrijven afkondigen van bevoegde zijde. Dit wordt ons thans beves tigd door ten vriend, den heer Albert Van Acker, koster te Klerken en wiens mededee- ling we tekstueel overnemen: Verleden week Donderdagavond kwam ie verzorger van renner Emiel Masson bij ins om het stoffelijk overschot van genoemde \e vereenzelvigen. Persoonlijk deden wij de tntgraving. Ziehier dus wat het resultaat opleverde Genoemde renner maakte geen iecl uit van het 3c Jagers te voet, had een lengte van 1 m. 81. had daarbij zwart, sterk krullend haar. De hier begraven soldaat Ent. Masson maakte deel uit van het 3e Jagers te voet, had hoogstens een lengte van 1 m. 68, had donker, blond haar, niet gekruld. Deze was ook drager van een zwart hemd met witte stippeltjes en grijze trui. Deze kleeding- stukken waren ook deze niet van den renner, üortom, het besluit was dat de hier overleden Emiel Masson niet de renner Emiel Masson teas We meenen daarmede de kwestie of ren ner Emiel Masson al of niet te Klerken sneuvelde en begraven werd in heilvollen zin voor hem zelve uitgewezen. Meewarig buisend voor het stoffelijk overschot van den Masson te Klerken ter aarde besteld, hopen wij nu spoedig de gelukkige tijding te ontvangen dat de renner van dien naam gaaf en behouden bij zijn ouders en duur baar vrouwtje is teruggekeerd! zoo fel direkt achter. Het vluchtend viertal daarentegen had spoedig een behoorlijk ver band gevonden en twee ronden later was de voorsprong tot vijf en vijftig seconden ge stegen. Toen kwam er wat meer vaart in de jacht en daalde het verschil tot veertig se conden. De laatste vier ronden ontwikkelden zich haast op een dramatische wijze. Uit het leidersgroepje zakten Noens en Mels, wien het waarschijnlijk wat te snel ging, achter uit. Rymenam was toen nog over met Blen deman en hun voorsprong gedaald tot dertig seconden. De volgende ronde moest ook Blen deman den energieken onafhankelijke alleen laten gaan. Rymenam beet op zijn tanden en bracht de voorsprong alleen terug op veertig seconden. Doch in de elfde ronde barstte de jacht in volle hevigheid losVan Theemsche, Delathouwer, Demondt, Van Overloop, de groote kanonnen dus. cn Cnopseen lichter geschut, doch van flink kaliber, gingen er achter. De voorsprong van den vluchter daalde daardoor tot 22 secon den en men verwachtte dat zijn lot in de laatste ronde bezegeld zou worden. Inderdaad heeft het aan 'n zijden draadje gehangen. Voortdurend dichter naderde de door de snelheid uiteengerafelde groen. Sprong op sprong jverd door sterke en snelle beroepsrijdersbeenen uitgedraaid. Tenslotte was het Frans Demondt, die het dichtst bij hem kwam. Tot op dertig meter. Toen blaas- de hij even uit, zooals hij ons later vertelde, om dan in de laatste honderd meter de be slissende wip te kunnen doen. Hij deed het. Rymenam gaf echter nog 'n ruk, nog één., en hij was over de streep, met hoogstens tien meter voorsprong. Zelden zagen wij 'n renner na 'n overwinning met zoo 'n dank baar lachend gezicht als Rymenam te St. Niklaas. En zoo heeft dan Sport en Vermaak Ter eecken aan de Belgische wielerwereld den weg gewezen. Er kunnen weer koersen ge geven worden, zooals voorheen er is weer een intense belangstelling, zooals voorheen. Eigenlijk was alles daar als voorheen... met uitzondering dan van de volgautos. En die heeft niemand gemistJ. V. Bet is een feit dat het oorspronkelijk doel van de sport dikwijls te loor raakt, wat velen, speciaal de beter ontwikkelden doet beweren dat sport de beoefenaars grof en bruut maakt. Zoolang echter het origineele doel nagestreefd wordt, name lijk sportbeoefening als middel om het karakter te versterken, lichaam en geest te stalen, en onder alle omstandigheden sportief te blijven, is iedere sport prij zenswaardig. GENE TUNNEY Van Gene Tunney mag getuigd dat hij steeds een gentleman-bokser is geweest. Daarom moesten menschen, die van ruw vechten hielden en gaarne bloed zagen vloeien, niets hebben van Gene Tunney, die JUÜL LOWIE A. BILLIET Liefdadigheidskoersen op de Paardenrenbaan Henri Van den Hende DEELNEMING VAN MARCEL KINT, JUUL LOWIE, JEF MOERENHOUT, CYRIEL VAN OVERBERGHE, A. SCHOTTE, MARCEL VAN HOUTTE, A. RITSERVELDT, G OANNEELS, A. BILLIET E. A. VERZEKERD. We zijn zoo gelukkig te kunnen melden, dat eens te meer de ren ners bewezen hebben, het hart op de goede plaats te dragen, en altijd gereed te zijn om bij te springen, als het gaat ter wille van een goed werk. Sportwereld heeft het ont worpen om ten bate van den «Bond der Ooriogsweezen een koers in te richten. Te dien einde werd een oproep gedaan aan de renners van West- en Oost-Vlaanderen, en zoovelen die onmiddellijk tegen woordig hebben geroepen, op de bijeenkomst te Gent. Volgende renners hebben reeds hun toezegging gedaan MARCEL KINT JUUL LOWIE JEF MOERENHOUT ANDRE DEFOORT CYRIEL VAN OVERBERGHE ROGER CNOCKAERT KAMIEL DESMET ALBERIC SCHOTTE MARCEL VAN HOUTTE EMIEL FAINGNAERT ALBERT RITSERVELDT GUST. VAN CAU WEN BERG HE GUST DANNEELS ALBERT BILLIET. Al déze renners waren op de bijeenkomst. Andere, zooals Lucien Vlaeminck, Albert Dereu en Bennie Christiaens beloofden ons hun medewerking. Met Sylveer en Remain Maes wordt onderhandeld. Kortom, het belooft iets puik te worden. Het heeft ons genoegen gedaan te kunnen vernemen, dat de renners bereid zijn, gratis en onvergeld te rijden. Maar wij zijn de meening toegedaan dat we zulks van hen niet mogen aanvaarden, omdat rijden tenslotte hun broodwinnfng is, en velen onder hen het ook niet breed hebben. Daarom hebben wij beslist van een minimum van 500J fr. aan prijzen uit loven door ons, Sportwereld gewaarborgd. Elke deelnemer zal minstens 100 fr. krijgen. En die 50?0 kunnen er ook 10,000 worden, als de ontvangst aan de verwachtingen beantwoordt. Wij zullen er ook een koers voor Juniors op touw zetten, en het heele programma indeelen, zoodat er voor elk wat wils zal zijn. In een volgend nummer meer daarover. Intusschen zeggen we de wagen der organisatie werd op gang gezet, en nu vooruit ermee. Want de koers van Kortrijk moet een beloftevolle inzet zijn van een nieuw bestaan in de Wieier- beweging. De inschrijving Is te zenden aan Sportwereld Emiel Jacqmainlaan 127, Brussel, en wij herinneren er aan dat er slechts 40 deelnemers zullen aange nomen worden. - K. V. W. zich naar hun meening al te zeer bekommer de om de strenge regels van de bokssport en vooral al hun goden één voor één van hun voetstuk sloeg. Ze hielden immers niet van zijn bijna wetenschappelijke gevechtsmetho de. van de koele manier waarop hij bokste, noch van zijn rustige kalmte in het heetste van het gevecht. Zoo we Gene Tunney beter willen leeren kennen, dan hoeven we slechts zijn levens beschrijving te lezen door hem zelf geschre ven en uitgegeven onder den titel A Man must Fight (Een man moet vechten). In dit boek schrijft Tunney uitvoerig over de ophefmakende ontmoeting tusschen hem en Jack Dempsey. Te dien tijde waren twee challengers op gedaagd om Dempsey voor den wereldtitel aller gewichten te ontmoeten, nl. de neger bokser Harry Wills en Tunney zelf. Deze laatste neemt het een groote vergis sing van Dempsey hem voor den titel te heb ben ontmoet, instede van Harry Wills, om dat hij dezen laatste gevaarlijker achtte, dan wanneer hij dezen kleurling meer dan waar schijnlijk na twee-drie ronden zou k.o. ge slagen hebben. Zoo zou hij met dezen laat- sten kamp niet alleen meer geld verdiend hebben, aaar Tunney door zijn wetenschap pelijke bokswijze minder volk lokte, maar tevens voor goed van den ring afscheid heb ben kunnen nemen met behoud van zijn wereldtitel. Daarbij zou zijn naam onder de bokslief- hebbers een bijna onsterfelijken klank heb ben gehad. Verder wijst Tunney er in zijn boek op dat een bokser zijn populariteit op het spel zet, wanneer hij al te sportief in den ring han delt. Zoo haalt hij één zijner ervaringen aan uit 't begin van zijn loopbaan, toen hi; een tegenstander, die er zeer erg aan toe'was, op een menschlievende manier wilde behan delen. Het bloeddorstige publiek floot hem uit en noemde hem een bum Na afloop der partij bleek echter dat zijn tegenstander niet zonder hulp den ring kon verlaten en een geneesheer stelde vast dat 'hij drie rib ben gebroken had. Bij zijn kamp tegen Tom Heeney. waagde hij eveneens zoo'n poging om zijn tegenstan der te sparen. Tunney zelf beschouwt dien strijd als één der volmaakste uit zijn loop baan Na dezen kamp vroegen alle aanwezige sportjournalisten en het publiek zich af, waarom Tunney zich in de achtste ronde tel kens terug' trok en zichtbaar vermeed om Heeney k.o. te slaan. Het antwoord van Tunney hierop, luidt als volgt Ik zag aan Heeney's gezicht dat hij pijn leed en hulpeloos was geworden door een slag boven het linkeroog. Sommi gen noemden mij angstvallig, anderen von den mijn houding sportief, doch de groote massa beweerde dat mijn zoogenaamde wei felende houding aantoonde, dat ik geen kil ler-instinct oezat, die onmisbare hoedanig heid van den succesvollen vechter. Wat is Killer-instinct Tunney heeft zich altijd geamuseerd over. den term Killer-instinct (instinct om een tegenstander af te maken). Sommige sportjournalisten huldigden het als een deugd. Deze deugd bestaat in de over weldigende en alles er op zettende krachts inspanning om den tegenstander af te ma ken, door hem over de koorden van den ring te hangen als natte wasch, of door hem bui ten den ring te slaan, onder het gehuil der menigte Maak hem af win Volgens Tunney is dit zoo zeer geroemde Killer-instinct niets anders, dan het gloeiende verlangen om ten koste van alles te overwinnen, brutaal of handig, eerlijk of oneerlijk. Het is de emotioneele reactie, die ontstaat, gedurende een opzweepende en ge weldige physieke inspanning. Hoe hooger de geestelijke ontwikkeling van het individu is. hoe meer en beter dergelijke reacties be- heerscht worden. Voor Tunney beteekent handelen, alleen, op instinct, dat de rede verloren is en onder zulke omstandigheden is het onmogelijk zich aan dc voorgeschreven regels van de boks sport te houden. De reden waarom hij Heeney niet met een k.o. buiten gevecht stelde was, naar hij schrijft, zijn vrees dat hij hem misschien voor altijd blind zou slaan, wanneer hij op nieuw zijn hoofd had geraakt. Een dergelijk vreeselijk lot had één zijner vrienden getrof fen, die onder dezelfde omstandigheden het licht van beide oogen had verloren. Zooals men wellicht weet, is Tunney na het opgeven zijner boksersloop!»aan, met een schatrijk jong meisje getrouwd en later nog voor zijn genoegen in de politiek gegaan. Trots meer dan één verzoek, heeft hii nooit meer den ring betreden, in tegenstrijd met zijn oud-tegenstander dempsey die nog vóór eenige dagen den ring betrad 'bij gelegenheid van een liefdadigheidswedstrijd. Geen bokser is ooit zoo populair geweest als Dempsey die door het publiek waarlijk verafgood werd, maar de sportiefste onder allen was voorzeker Gene Tunney, die te recht aanspraak mocht maken op den naam van gentlemari-bokser. Drukkerij N V a PERIODICA 127. Em. JacgmainlaanBrusseL

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Het Algemeen Nieuws | 1940 | | pagina 12