De geslaagdeheropening» van het Wieier-
seizoen te St. Niklaas
GENE TUNNEY
Sportwereld »'s Criterium te Kortrijk
gaat een flink sukses tegemoet
12
De Emile Masson
te Klerken begraven,
is niet de Waalsche renner
van dien naam
De bokser die Dempsey overwon
HET ALGEMEEN NIEUWS l DONDERDAG 11 JULI IMS
SPORTWERELD
Eenigc maanden geleden nog slechts zou
de wielerwereld vooreen koers, zooals dié
welke Zondag in St. Niklaas verreden werd,
ietwat smalend de schouders opgetrokken
hebben. Vijftien honderd frank prijzen, de
categorieën gemengeld..., de renners zouden
zich wel tweemaal bedacht hebben hun re
putatie daarvoor te gaan wagen. Terwijl het
door klassieke en criteria verwende publiek
er zeker geen oog aan zou hebben gewaagd.
En hoe het Zondag gegaan is
Wij zullen het u vertellen. In gezelschap
van Frans Demondt, die erg ingenomen was
met zijn tweede plaats, reder wij van St.
Niklaas naar Antwerpen. De vele menschen,
die ons op den weg jietsende voorbij reden,
herkenden aan den koffer, op den rug vast
gebonden met een oude tube, den koe-
reur En in het voorbijgaan vroegen ze
roepend Wie heeft er gewonnen in Sint-
Niklaas Niet één, maar schier alle
voorbijgangers toonden zich brandend van
nieuwsgierigheid. Het had er veel van weg
dat daar in St. Niklaas een wedstrijd in den
aard als Parijs-Robaais had plaats gevon
den.
iets anoers ais gewoon...
Gegeven de omstandigheden droeg de wed
strijd van a Sport en Vermaak Tereecken
inderdaad een bijzonder karakter. Het was
goed beschouwd dc eerste serieuze poging
om weer een normaal wielerbedrijf te krij
gen. En hoe gretig de renners daarna ver
langen bleek wel uit de deelname van een
aantal beste beroepsrijders, waarvan een
Georges Claes bij voorbeeld zeventig km.
heen en zeventig km. terug moest rijden om
te kunnen starten.
De prijzen waren in hun oogen ditmaal
van ondergeschikt belang. Het ging er om
eindelijk weer eens in actie te kunnen ko
men, opnieuw 'het beroep uit te oefenen. De
prijzen waren zoo gering zelfs dat de meer
derheid zich bewust was slechts voor de eer
te moeten rijden. -
En of ze er voor gereden hebben Zel
den is het ons gegeven geweest een wedstrijd
met zoo 'n emotioneel karakter en spannend
einde op 'n omloop te zien. Men weet hoe
het gewoonlijk met dergelijke koersen gaat.
Er wordt voortdurend gepoogd weg te raken,
doch de hooge snelheid maakt weg blijven
haast onmogelijk. Het leek er ditmaal weer
op dat het zoo zou gaan, want alle pogingen
van Claes, Van Overloop, Demondt, Franck
en anderen ten spijt zat alles nog 32 km.
nog zoo goed als bijeen. De ruim 8 km. van
den omloop over een deel snelle, doch ook
over een deel zware banen, werden overigens
ook steeds tusschen twaalf en dertien minu
ten afgelegd. Probeer daar maar eens van
los te komen
Het dramatische verloop
Eit toch lukte het. En xcel aan de juniors
Mels en Blendeman, aan den onafhankelijke
Rymenam en aan den beroepsrijder Noens,
die na de vijfde rond-. n goede twintig se
conden voor lagen. Waarschijnlijk tengevol
ge van de opvatting der anderen, dat de
plaatselijke favoriet Van Overloop het maar
moest opknappen, ging het peloton er niet
Thans komt ei gelukkig meer en meer ze
kerheid dat de Belgische soldaat, welke Emiel
Masson heette en die te Klerken bij Diksmui-
de is begraven, niets gemeens heeft met den
jongen Waalschen renner van dien zelfden
naam. Reeds de vorige week mochten wij
daaromtrent een schrijven afkondigen van
bevoegde zijde. Dit wordt ons thans beves
tigd door ten vriend, den heer Albert Van
Acker, koster te Klerken en wiens mededee-
ling we tekstueel overnemen:
Verleden week Donderdagavond kwam
ie verzorger van renner Emiel Masson bij
ins om het stoffelijk overschot van genoemde
\e vereenzelvigen. Persoonlijk deden wij de
tntgraving. Ziehier dus wat het resultaat
opleverde Genoemde renner maakte geen
iecl uit van het 3c Jagers te voet, had een
lengte van 1 m. 81. had daarbij zwart, sterk
krullend haar. De hier begraven soldaat Ent.
Masson maakte deel uit van het 3e Jagers
te voet, had hoogstens een lengte van 1 m. 68,
had donker, blond haar, niet gekruld. Deze
was ook drager van een zwart hemd met
witte stippeltjes en grijze trui. Deze kleeding-
stukken waren ook deze niet van den renner,
üortom, het besluit was dat de hier overleden
Emiel Masson niet de renner Emiel Masson
teas
We meenen daarmede de kwestie of ren
ner Emiel Masson al of niet te Klerken
sneuvelde en begraven werd in heilvollen
zin voor hem zelve uitgewezen. Meewarig
buisend voor het stoffelijk overschot van
den Masson te Klerken ter aarde besteld,
hopen wij nu spoedig de gelukkige tijding te
ontvangen dat de renner van dien naam
gaaf en behouden bij zijn ouders en duur
baar vrouwtje is teruggekeerd!
zoo fel direkt achter. Het vluchtend viertal
daarentegen had spoedig een behoorlijk ver
band gevonden en twee ronden later was de
voorsprong tot vijf en vijftig seconden ge
stegen. Toen kwam er wat meer vaart in de
jacht en daalde het verschil tot veertig se
conden.
De laatste vier ronden ontwikkelden zich
haast op een dramatische wijze. Uit het
leidersgroepje zakten Noens en Mels, wien
het waarschijnlijk wat te snel ging, achter
uit. Rymenam was toen nog over met Blen
deman en hun voorsprong gedaald tot dertig
seconden. De volgende ronde moest ook Blen
deman den energieken onafhankelijke alleen
laten gaan. Rymenam beet op zijn tanden
en bracht de voorsprong alleen terug op
veertig seconden. Doch in de elfde ronde
barstte de jacht in volle hevigheid losVan
Theemsche, Delathouwer, Demondt, Van
Overloop, de groote kanonnen dus. cn
Cnopseen lichter geschut, doch van flink
kaliber, gingen er achter. De voorsprong van
den vluchter daalde daardoor tot 22 secon
den en men verwachtte dat zijn lot in de
laatste ronde bezegeld zou worden.
Inderdaad heeft het aan 'n zijden draadje
gehangen. Voortdurend dichter naderde de
door de snelheid uiteengerafelde groen.
Sprong op sprong jverd door sterke en snelle
beroepsrijdersbeenen uitgedraaid. Tenslotte
was het Frans Demondt, die het dichtst bij
hem kwam. Tot op dertig meter. Toen blaas-
de hij even uit, zooals hij ons later vertelde,
om dan in de laatste honderd meter de be
slissende wip te kunnen doen. Hij deed het.
Rymenam gaf echter nog 'n ruk, nog één.,
en hij was over de streep, met hoogstens
tien meter voorsprong. Zelden zagen wij 'n
renner na 'n overwinning met zoo 'n dank
baar lachend gezicht als Rymenam te St.
Niklaas.
En zoo heeft dan Sport en Vermaak Ter
eecken aan de Belgische wielerwereld den
weg gewezen. Er kunnen weer koersen ge
geven worden, zooals voorheen er is weer
een intense belangstelling, zooals voorheen.
Eigenlijk was alles daar als voorheen... met
uitzondering dan van de volgautos. En die
heeft niemand gemistJ. V.
Bet is een feit dat het oorspronkelijk
doel van de sport dikwijls te loor raakt,
wat velen, speciaal de beter ontwikkelden
doet beweren dat sport de beoefenaars
grof en bruut maakt. Zoolang echter het
origineele doel nagestreefd wordt, name
lijk sportbeoefening als middel om het
karakter te versterken, lichaam en geest
te stalen, en onder alle omstandigheden
sportief te blijven, is iedere sport prij
zenswaardig.
GENE TUNNEY
Van Gene Tunney mag getuigd dat hij
steeds een gentleman-bokser is geweest.
Daarom moesten menschen, die van ruw
vechten hielden en gaarne bloed zagen
vloeien, niets hebben van Gene Tunney, die
JUÜL LOWIE
A. BILLIET
Liefdadigheidskoersen op de Paardenrenbaan
Henri Van den Hende
DEELNEMING VAN MARCEL KINT, JUUL LOWIE, JEF MOERENHOUT,
CYRIEL VAN OVERBERGHE, A. SCHOTTE, MARCEL VAN HOUTTE,
A. RITSERVELDT, G OANNEELS, A. BILLIET E. A. VERZEKERD.
We zijn zoo gelukkig te kunnen
melden, dat eens te meer de ren
ners bewezen hebben, het hart op
de goede plaats te dragen, en altijd
gereed te zijn om bij te springen,
als het gaat ter wille van een goed
werk.
Sportwereld heeft het ont
worpen om ten bate van den «Bond
der Ooriogsweezen een koers in
te richten. Te dien einde werd
een oproep gedaan aan de renners
van West- en Oost-Vlaanderen, en
zoovelen die onmiddellijk tegen
woordig hebben geroepen, op de
bijeenkomst te Gent.
Volgende renners hebben reeds
hun toezegging gedaan
MARCEL KINT
JUUL LOWIE
JEF MOERENHOUT
ANDRE DEFOORT
CYRIEL VAN OVERBERGHE
ROGER CNOCKAERT
KAMIEL DESMET
ALBERIC SCHOTTE
MARCEL VAN HOUTTE
EMIEL FAINGNAERT
ALBERT RITSERVELDT
GUST. VAN CAU WEN BERG HE
GUST DANNEELS
ALBERT BILLIET.
Al déze renners waren op de bijeenkomst. Andere, zooals Lucien Vlaeminck,
Albert Dereu en Bennie Christiaens beloofden ons hun medewerking. Met Sylveer
en Remain Maes wordt onderhandeld. Kortom, het belooft iets puik te worden.
Het heeft ons genoegen gedaan te kunnen vernemen, dat de renners bereid
zijn, gratis en onvergeld te rijden. Maar wij zijn de meening toegedaan dat we
zulks van hen niet mogen aanvaarden, omdat rijden tenslotte hun broodwinnfng
is, en velen onder hen het ook niet breed hebben.
Daarom hebben wij beslist van een minimum van 500J fr. aan prijzen uit
loven door ons, Sportwereld gewaarborgd. Elke deelnemer zal minstens
100 fr. krijgen. En die 50?0 kunnen er ook 10,000 worden, als de ontvangst aan
de verwachtingen beantwoordt.
Wij zullen er ook een koers voor Juniors op touw zetten, en het heele
programma indeelen, zoodat er voor elk wat wils zal zijn.
In een volgend nummer meer daarover. Intusschen zeggen we de wagen
der organisatie werd op gang gezet, en nu vooruit ermee. Want de koers van
Kortrijk moet een beloftevolle inzet zijn van een nieuw bestaan in de Wieier-
beweging.
De inschrijving Is te zenden aan Sportwereld Emiel Jacqmainlaan 127,
Brussel, en wij herinneren er aan dat er slechts 40 deelnemers zullen aange
nomen worden. - K. V. W.
zich naar hun meening al te zeer bekommer
de om de strenge regels van de bokssport en
vooral al hun goden één voor één van hun
voetstuk sloeg. Ze hielden immers niet van
zijn bijna wetenschappelijke gevechtsmetho
de. van de koele manier waarop hij bokste,
noch van zijn rustige kalmte in het heetste
van het gevecht.
Zoo we Gene Tunney beter willen leeren
kennen, dan hoeven we slechts zijn levens
beschrijving te lezen door hem zelf geschre
ven en uitgegeven onder den titel A Man
must Fight (Een man moet vechten). In
dit boek schrijft Tunney uitvoerig over de
ophefmakende ontmoeting tusschen hem en
Jack Dempsey.
Te dien tijde waren twee challengers op
gedaagd om Dempsey voor den wereldtitel
aller gewichten te ontmoeten, nl. de neger
bokser Harry Wills en Tunney zelf.
Deze laatste neemt het een groote vergis
sing van Dempsey hem voor den titel te heb
ben ontmoet, instede van Harry Wills, om
dat hij dezen laatste gevaarlijker achtte, dan
wanneer hij dezen kleurling meer dan waar
schijnlijk na twee-drie ronden zou k.o. ge
slagen hebben. Zoo zou hij met dezen laat-
sten kamp niet alleen meer geld verdiend
hebben, aaar Tunney door zijn wetenschap
pelijke bokswijze minder volk lokte, maar
tevens voor goed van den ring afscheid heb
ben kunnen nemen met behoud van zijn
wereldtitel.
Daarbij zou zijn naam onder de bokslief-
hebbers een bijna onsterfelijken klank heb
ben gehad.
Verder wijst Tunney er in zijn boek op dat
een bokser zijn populariteit op het spel zet,
wanneer hij al te sportief in den ring han
delt. Zoo haalt hij één zijner ervaringen aan
uit 't begin van zijn loopbaan, toen hi; een
tegenstander, die er zeer erg aan toe'was,
op een menschlievende manier wilde behan
delen. Het bloeddorstige publiek floot hem
uit en noemde hem een bum Na afloop
der partij bleek echter dat zijn tegenstander
niet zonder hulp den ring kon verlaten en
een geneesheer stelde vast dat 'hij drie rib
ben gebroken had.
Bij zijn kamp tegen Tom Heeney. waagde
hij eveneens zoo'n poging om zijn tegenstan
der te sparen. Tunney zelf beschouwt dien
strijd als één der volmaakste uit zijn loop
baan
Na dezen kamp vroegen alle aanwezige
sportjournalisten en het publiek zich af,
waarom Tunney zich in de achtste ronde tel
kens terug' trok en zichtbaar vermeed om
Heeney k.o. te slaan.
Het antwoord van Tunney hierop, luidt
als volgt Ik zag aan Heeney's gezicht
dat hij pijn leed en hulpeloos was geworden
door een slag boven het linkeroog. Sommi
gen noemden mij angstvallig, anderen von
den mijn houding sportief, doch de groote
massa beweerde dat mijn zoogenaamde wei
felende houding aantoonde, dat ik geen kil
ler-instinct oezat, die onmisbare hoedanig
heid van den succesvollen vechter.
Wat is Killer-instinct
Tunney heeft zich altijd geamuseerd over.
den term Killer-instinct (instinct om
een tegenstander af te maken). Sommige
sportjournalisten huldigden het als een
deugd. Deze deugd bestaat in de over
weldigende en alles er op zettende krachts
inspanning om den tegenstander af te ma
ken, door hem over de koorden van den ring
te hangen als natte wasch, of door hem bui
ten den ring te slaan, onder het gehuil der
menigte Maak hem af win
Volgens Tunney is dit zoo zeer geroemde
Killer-instinct niets anders, dan het
gloeiende verlangen om ten koste van alles
te overwinnen, brutaal of handig, eerlijk of
oneerlijk. Het is de emotioneele reactie, die
ontstaat, gedurende een opzweepende en ge
weldige physieke inspanning. Hoe hooger de
geestelijke ontwikkeling van het individu is.
hoe meer en beter dergelijke reacties be-
heerscht worden.
Voor Tunney beteekent handelen, alleen,
op instinct, dat de rede verloren is en onder
zulke omstandigheden is het onmogelijk zich
aan dc voorgeschreven regels van de boks
sport te houden.
De reden waarom hij Heeney niet met een
k.o. buiten gevecht stelde was, naar hij
schrijft, zijn vrees dat hij hem misschien
voor altijd blind zou slaan, wanneer hij op
nieuw zijn hoofd had geraakt. Een dergelijk
vreeselijk lot had één zijner vrienden getrof
fen, die onder dezelfde omstandigheden het
licht van beide oogen had verloren.
Zooals men wellicht weet, is Tunney na
het opgeven zijner boksersloop!»aan, met een
schatrijk jong meisje getrouwd en later nog
voor zijn genoegen in de politiek gegaan.
Trots meer dan één verzoek, heeft hii nooit
meer den ring betreden, in tegenstrijd met
zijn oud-tegenstander dempsey die nog vóór
eenige dagen den ring betrad 'bij gelegenheid
van een liefdadigheidswedstrijd.
Geen bokser is ooit zoo populair geweest
als Dempsey die door het publiek waarlijk
verafgood werd, maar de sportiefste onder
allen was voorzeker Gene Tunney, die te
recht aanspraak mocht maken op den naam
van gentlemari-bokser.
Drukkerij N V a PERIODICA
127. Em. JacgmainlaanBrusseL