buitengezet
recht voor de vuist
Het voorwendsel
hij rookte een sigaret waar het niet mocht
arbeiders
samen
...te rome
BLZ. 2 RAAK
Arbeider, die voor zijn recht opkomt
De arbeider is OOK een mens Dat
het nodig is op deze nagel te blijven
hameren, bewijzen de dagelijkse feiten
Hier is er één van.
'k Ben sedert een paar
jaar gehuwd en heb een
kindje. Op het ogenblik
der feiten verdiende ik
23.S0 fr. per uur en was
tewerkgesteld in een be
drijf van textiel- en me
taalbewerking.
Voor een drietal maan
den werd ik ziek, gezien
mijn toestand vond de
dokter het nodig me ge
durende een 1 O-tal da
gen onder te brengen in
een kliniek. Daar ik ech
ter maar na de tweede
week ziekengeld kon
ontvangen ging mijn
vrouw want ze had
het nodig mijn achter
stallig loon afhalen op
de firma. Dit loon werd
haar geweigerd door de
heer directeur. Als ge
volg hiervan legde mijn
vrouw een klacht neer
bij het A.C.V.. door
wiens bemiddeling mijn
vrouw dan toch het loon
uitbetaald kreeg.
Dit alles was niet wel
gevallen bij de heer di
recteur, want op de eer
ste werkdag na mijn
ziekte, werd ik door hem
verwittigd dat ik op
mijn tellen moest letten,
en dat het moest uit zijn
instanties ter hulp te roe
pen die niets met de fir
ma te maken hebben
In maart jl., een vrij
dagmiddag, zowat 12,05
uur. begaf ik me met an
dere vrienden naar huis
om te middagmalen, een
20-tal meters voor de
uitgang van de fabriek
(maar op het gebied er
van) ontstak ik een siga
ret. wat trouwens door
een 10-tal anderen even
eens werd gedaan. De
directeur dit feit ziende,
pikte me uit de groep en
wees me de deur zonder
enige vooropzeg en be-
wcrkloosheidsbewijs
waarop genoteerd stond
slecht werk geleverd
wat me 5 weken schor
sing van werklozensteun
zou kosten. Het feit te
moeten noteren dat ik
slecht werk had geleverd
heeft me ten zeerste ver
rast en vernederd, daar
waar ik sedert 1953
werkzaam was op de
zelfde firma zonder dat
me ooit maar een opmer
king omtrent mijn werk
werd gemaakt.
Dat men me verwijt
een fout te hebben ge
daan door te roken, neem
ik aan. maar dit gebeurt
door tientallen arbeiders
en dit sedert jaren, zon
der dat daar ook maar
één enkele opmerking
wordt over gemaakt.
In dit geval vond ik
het meer dan nodig mijn
syndicaat van de feiten
op de hoogte te stellen.
Na aandringen zou deze
de zaak overmaken aan
de werkrechtersraad.
welke in haar uitspraak
de directeur volledig in
het ongelijk heeft ge
steld, waarop 8 dagen
vooropzeg dienden te
worden uitbetaald, even
eens 2e Paasdag werd
uitbetaald alsmede de
volle dag der afdanking.
De uitbetaling der werk
loosheidsvergoeding met
terugwerkende kracht,
werd ook bevolen.
Na de zitting vroeg de
directeur meOver
die zaak toch niets te
vertellen Waarom 1
Intussen ben ik reeds
door bemiddeling van 'n
werkmakker op een an
dere firma tewerkge
steld.
Wat ik hier vertel is
geen alleenstaand feit,
vele arbeiders op de fir
ma zijn onderworpen aan
de willekeur van bepaal
de personen, niet ieder
een durft de zaak zover
door te drijven. Spijtig.
Waar ik speciaal de
aandacht wil op vesti
gen. is wij moeten meer
en meer de geest van so
lidariteit ontwikkelen en
ons meer bewust worden
van de noodzakelijkheid
van een sterke vakbe
weging. 't Is de enige
rem tegen broodroof en
mensonwaardige behan
deling.
Langs deze weg dank
ik de vrienden, die voor
mij in deze spannende
dagen een hulp en steun
zijn geweest. Ik hoop dat
ge komen aan de vrien
den die nog op de firma
F.R,(D.)
drie flitsen
uit de
wereldontmoeting
van Christelijke
arbeiders
die op 14 me!
te rome
s Nationaal doorging
Mijn indrukken over de viering van
70 jaar R.N. en het congres der kristelij-
ke arbeidersbewegingen te Rome kort
weergeven is niet zo eenvoudig
De grootse plechtigheden, het onover
troffen natuurschoon, de geweldig grote
gebouwen... 't was alles te veel om te
verwerken
Wat me het meest getroffen of ver
wonderd heeft
1. De belangstelling die afgevaardig
den van andere landen, zelfs van andere
werelddelen stelden in onze KWB bewe-
ging Om niet te spreken van hun ver
wondering over het feit dat onze afvaar
diging bijna geheel uit vrijwilligers be
stond dus mensen die heel de dag in
het arbeidsmidden zelve leven zo iets
scheen die mensen hun gedacht te boven
te gaan
2. Bij het laatste gezamelijk middag
maal van het congres werd er gezon
gen een groep zong. ik weet zelfs niet
in welke taal, het kajotterslied U kunt
hot geloven of niet, op dit ogenblik
vroeg ik me af waar ik en zoveel andere
vrienden zouden gestaan hebben Indien
we nooit dat kajotterslied zouden gekend
hebben Om onze emotie te verwerken
hebben wij uit volle borst de Vlaamse
Leeuw gezongen... of het nu wel zingen
was weet ik niet... 't maakte in elk ge
val veel lawaai
Het hoogtepuntde audiëntie op het
Sint-PieterspleinEen juichende massa
en de H. Vader die de massa toespreekt.
Over t Rerum Novarum Quadragesi-
mo Anno en de huidige problemen om
door een effectieve geest van christelijke
solidariteit, de achtergebleven gebieden
van de wereld te helpen, de sociale leer
van de pauselijke brieven tot leven te
brengen.
Het congres van de TFKAB. mogen we
een ernstige poging noemen om op inter
nationaal plan tot een openhartig gesprek
te komen, met als grondslag de bezorgd
heid van de katholieke leek. de christe-
Jijke rechtvaardigheid uit te bouwen. Is
'het niet kenschetsend dat het eerste ge
spreksthema luidde c Is de Kajottersme-
thode zien, oordelen, handelen, praktisch
voor het uitbouwen van een volwassenen
beweging Daarover kunnen onze
Vlaamse K.W.B.-ers meespreken.
Wie twijfelt aan de Katholiciteit van de
christelijke levensleer, hoeft slechts zo'n
congres mee te maken. Niet alle mensen
worden maar zijn broeders
gatie die we h
ferentiezaal zi
Dat ons land op het con-
p-es flink vertegenwoordigd
s blijkt uit de stevige dele-
