Deze laatste week zal er een zijn van algemeenen aanval tegen de
Vlaamsche Nationalisten, niet op 't standpunt van programma of
strijdwijze, maar met verdachtmakingen en laster.
Ook dat komen we zegevierend te bovenomdat de gedachte
sterker is dan smaad en hoon.
DE SOCIALISTEN
door zichzelf beoordeeld
36-JAARGANG
Nr 20 I
Beheer en Redactie Helpt Elkander,
Casinoplaats, 11, Kortrijk. Telefoon 20.
Postch 171673 (R. Vanderscheldcn, Deerlijk)
'Hoofdopsteller
ADV. H. PLANCQUAERT
15 Ir. per jaar; 7,56 fr. per
Voor Frankrl|vc 22,50 tr.
PRIJS
per nummer
0,30 fr.
Weekblad. - Tolk der Vlaamsche Kristen IVolkspartij
Het socialistisch dagblad «De
Volksgazet» (14 April 1927) schreef
onder hoofding: Zijn we nog set
listen?
«'t Is een feit, dat onze handelin
gen vroeger als drijfveer hadJen
de bestaande orde aan te tasten,
de revolutie voor te bereider, en
DAT THANS ONZE HANDE
LINGEN VOOR ONMISKEN
BAAR DOEL HEBBEN, HET
BEHOUD DEZER KAPITALIS
TISCHE ORDE. We zijn mis
schien nog geen konservatieven
maar niettemin PLEGEN WIJ
KONSERVATIEVE DADEN, en
wel te verstaan, in den zin van het
behoud van den kapitniistischen
grondslag van de huidige maat-1
schappij.
Soms, en dan nog niet altijd,
7Ün deze handelingen ingegeven
door hot hoorrcr beling van het
land. Maar zelden worden we nog
gedreven door 't aooger belang
onze' klasse en onzer revolutie.
En om zoo te zeggen nooit, wan
neer het belang onzer klasse te
ren over het zoogezegd nationaal
belang slaat.
De deelneming aan de regeering
Jaspar, staat geheel en al in dit
te-h'n er wat den toestand nog
sebproer doet uitkomen zijn on
gelukkigerwijze de stemmingen
in het Farlement, waarbij 4 soc.
ministers moeten stemmen tegen
het besluit van hot hoofdbestuur
der partij, en tegen de stemmen
der soc. volksvertegenwoordigers».
hetzelfde
«De Socialisten van na den oor
log vinden het beneden zich nog
langer het koningdom te bevech
ter, omdat, meenen ze, het koning
schap slechts een schijn is omdat
de strijd tegen een nietige persoon
lijkheid niet loonend en doeltref
fend is.
Dat heeft zekere socialistische
leiders er toe gebracht vrede te
nemen met het koningschap, zich
aan te passen aan zijn midden, het
zich een eer aan te rekenen aan 't
Hof te pralen en er de vleiende lof-
tuigingen van hun koning te ont-
Op zich zelf zijn deze feiten al
lemaal nietigheden. Maar het
wordt moeilijk, voor de massa, om
te begrijpen en haar weg te vinden
in de socialistische leerstellingen.»
En nog verder schreef het soc. i
lagblad «De Volksgazet»:
«ONZE PARTIJ IS DE GE
VANGENE GEWORDEN VAN
DE REGEERING JASPAR, na
dat aangetoond was geworden dat
de financieele kaoitalistische macht
geen politieke demokratie dulden
wil. DE REGEERING JASPAR
IS HET WERKTUIG VAN DE
FINANCIERS, die buiten de poli
tieke volksvertegenwoordigers om. I
de diktatuur over het land voeren.:
Al keuren ze deze diktatuur niet
goed, TOCH DEKKEN ONZE SO
CIALISTISCHE AFGEVAAR
DIGDEN DE DADEN EN HAN
DELINGEN DEZER BEDEKTE
DIKTATUUR.
De geheime diplomatie viert
weer hoogtij, ook in de belgische
binnen- en buitenlandsche politiek.
ER ZIJN ZAAKJES DIE HET
LICHT NIET MOGEN ZIEN
(GENDARMERIE, FRANSCH-
BELGISCH MILITAIR VER
BOND, KILO-MOTO KONGO,
IMPERIALISTISCH GEKNOEI
VAN ITALIË, FRANKRIJK, EN
GELAND)
Onze ministers zitten mee aan
de groene tafel, waarop die dos
siers worden opengespreid en
moeten, UIT SOLIDARITEIT
MET DE REGEER ING, ZWIJ-1
GEN. ZIJ VERBREKEN DAAR
DOOR DE SOLIDARITEIT MET
HUN SOCIALISTISCHE ANTI
MILITARISTISCHE GELOOFS-;
GENOOTEN. We zijn op het ge
bied van de binnenlandsche
politiek van de rechte baan van het
socialisme af.
ALS WE VOORTGAAN OP
DIEN WEG LOOPEN WE WER
KELIJK GEVAAR OP TE HOU
DEN SOCIALIST TE ZIJN.»
klassenstrijd, op politiek gebied is
het godsvrede. Onze leiders zitten
aan dezelfde groene tafel met de
gekozenen van het Comité Central
Industrie), terwijl aan de vier hoe
ken van ons land gekampt wordt
voor het dagelijksch brood, ge
kampt wordt tegen de inzinking
van den levensstandaard van i
arbeiders».
In hetzelfde blad lezen we verder
«In het Parlement waar we zou
den kunnen aanvallen, moeten wij
zwijgen, omdat we mee regeeren
met de vrienden en partijgenooten
van hen, die de loonen drukken en
onze arbeiders willen terugdringen
naar toestanden van voor den
log».
Enn
dc. blad
«...terwijl zij (onze ministers
machteloos moeten toezien vech
ten onze vakbonden tegen het
comité central Industriel. Op eko-
nomisch terrein is het de scherpe
«Er zijn zeker geen grooter vij
anden van onze beweging dan de
bankiers. Zij hebben door
werking alles te verliezen. Welnu,
als deze steunpilaren van het ka
pitalisme naar onze aanwezigheid
in de regeering vragen dan is het,
OMDAT ZIJ ONS KUNNEN GE
VANGEN HOUDEN EN ONZE
BEWEGING NAAR BUITEN
KUNNEN VERLAMMEN.»
In «Vooruit» van Zaterdag 28-12-
26 schreef I Pante.
«Als we tot den triomfantelijken
dag van 25 April 1925 terugkeeren,
dan staat het vast, dat die dag in
de geschiedenis van de Belgische
arbeidersklasse als onvergetelijk
moet aangeteekend worden. Im
mers heeft hij die beteekenis dat
onze arbeidersklas tot een hoog
peil klassebewust was geworden
en zij. voor goed een einde wilde
zien maken aan de kapitalistische
dwingelandij.
Hoe kon het anders, aangezien
de socialistische partij voor het
kiezerskorps gekomen was met op
haar kiesplatform1) kosteloos
ouderdomspensioen; 2) zesmaan-
dendiensttijd; 3) strijd tegen het
duur leven; 4) bouwen van goed-
koope en gezonde werkmanswo
ningen; 5) maatregelen tegen de
woekeraars; 6) maxima prijzen
voor de eerste levensmiddelen; 7)
regeling van den huisarbeid; 8)
vermindering der belasting op da
loonen; 9) heffing op het kapitaal;
10) herziening van de oorlogsver
goedingen, enz.
Dat volledig en prachtig kies-
programma had bij al de arbeider»
nieuwe hoop doen ontstaan, waar
door zij dan ook in volle vertrou
wen hun stem gaven aan de
socialistische partij.
WAT AL ONTGOOCHELIN
GEN HEEFT ONZE HOOPVOL
LE ARBEIDERSKLASSE SINS-
DIEN OPGELOOPEN?
Eerst werd de deraokratiache
regeering Poullet-Van der Velde
door de bankiers en het schuim
van de reaktie omver geworpen
Wat wij wel kregen, DAT WAS
EEN SCHRIKWEKKENDE
STEIGING VAN DE LEVENS
DUURTE, waardoor de arbeiders
met hun loon steeds moeilijker
kunnen voldoen aan de dringendste
behoeften van bun familie.
DE REGEERING JASPAR
BRACHT ONS OOK NOG 1500
MILJOEN NIEUWE BELAS
TINGEN. DEZE TREFFEN AL
LEEN DE LOONSLAVEN DE
BELASTINGEN OP HET KAPI
TAAL WERDEN VERMIN
DERD; DE BANKIERS HEBBEN
VOOR ZICH GEREGEERD EN
DAT ZULLEN ZE OOK MOR
GEN DOEN. Ze zijn te logisch in
de verdediging van hun klasse be
lang en om anders te handelen.
Het pensioen van onze oudjes
blijft bepaald op 720 fr., terwijl de
frank nog het zevende waard is
van zijn vóór-ooriogsche waarde.
Dat armzalig pensioen is in de
huidige tijden niet eens genoeg om
een trekhond te voeden.
Dit heeft dan ook voor gevolg,
dat er bij onze afgesloofde oudjes,
bij hun kinderen en familieleden
eene groote ontevredenheid is ont
staan. Het hardste is, dat we moes
ten vaststellen, DAT DE HOOCE-
RE OFFICIEREN BETER BE
DEELD WERDEN: voor hen was
er meer geld dan voor de oudjes.
ZIJ HEBBEN PENSIOENEN BE
KOMEN VAN 20 TOT 40 DUI
ZEND FRANKEN PER JAAR.
De woningnood heerscht ver-
schikkelijk, maar bet is gedaan
met bouwen. Dat wordt een nacht
merrie voor de armen, want ze
vragen zich af of ze morgen door
hun huisbaas niet zullen buiten ge
zet worden.
En dan komen als bekroning van
al die onheilen die onze arbeiders
treffen NOG DE VERWOEDE
AANVALLEN OP DEN ACHT-
URENDAG en op de loonen, on
dernomen door een goed ingericht
patronaat, voorzien vsm sterke tak-
tiek en gezonde klassepolitiek.
EN NAARMATE DE MISERIE
DE ARBEIDERSGEZINNEN
TEISTERT STEIGERT DE WIN
STEN VAN DE NIJVERAARS
EN HANDELSMANNEN.
«Vooruit zegt het zoo goed als wij
het zouden kunnen zeggen hebben in
zijn nr. van 28-12-26.
HET PROGRAMMA VAN DE
REGEERING JASPAR-FRAN-
CQUI WAS HETZELFDE ALS
DAT VAN DEN RAAD VAN
OPENBAAR WELZIJN VAN
DESPRET.
Tal van commissies werden op-
geeischt en onze regeeringsvorm
werd zoo omgewoeld dat in feite
Francqui en zijn bende olies te ver
tellen hadden. Van sociale verzeke
ring mocht niet meer gesproken
worden, OM DEN FRANK TE
REDDEN MOESTEN DE AR
BEIDERS DE GROOTE BOET
VAARDIGHEID AANVAAR
DEN; ZIJ HEBBEN DAT
GEDAAN EN ZIJ ALLEEN.
VAN AL DE BELOOFDE
HERVORMINGEN IS ER WEL
GESPROKEN, MAAR ER IS
BITTER WEINIG VAN IN HUIS
GEKOMEN.
Wat kregen we van de regeering
Jaspar-Francqui-Van der Velde?
Europa is meer dan in 1912-1914 één groote munitiefabriek gewor-
tal-ijk en zoo vreeselijk uitgerust ge-
Wie stemt dat?
De groote vaderlanders, staaUkatholieken, socialisten en liberalen
d e zoo geweldig houden aan hun kamerzetel en allerharde nasties en hun
n-ond vol hebben van vaderland en België, MAAR DIE ZORGEN, DAT
HUN EIGEN KINDERS EN FAMILIELEDEN TIJDENS DEN OOR
LOG EN NU NOG GEEN SOLDAAT MOETEN WORDEN.
Menschen van Vlaanderen, betalen moet ge!
Uwe kinders worden gedrild om eens te sneuvelen in den oorlog die
ztl voortvloeien uit het Fransch-Belgisch militair akkoord!
Maar op 26 Mei hebt ge eens de gelegenheid om uw oordeel daar-
o\ er te laten kennen.
Stemt de groote staatskatbolieke, liberalen en socialistische vader-
Ia aders buiten.
Zendt een sterke ploeg durvendeViaamsche Nationalisten met uw ant
woord naar Brussel.
