(De Levende Kerk 7. Laten wij God danken,
JEUGD
KERKELIJK LEVEN 50 -
J 1 TyT 1 HOE mishoren
Het lijden van de mensen, die in het
Heilig Land wonen, neemt steeds grote
re vormen aan. Waar lijden en nood
is, grijpt de Kerk in. Naar ontvangen
berichten, zal door het Episcopaat van
ons land een nationaal comité voor hulp
verlening opgericht worden. Dit is dan
de uitbreiding van de sedert maanden
ondernomen actie op initiatief van de
Bisschop van Luik. Ook de Amerikaanse
Bisschoppen hebben besloten een grote
steunactie in te richten. Nu we het toch
over de katholieke liefdadigheid hebben,
kunnen we wel melding maken van het
niet minder belangrijk initiatief van de
Zwitserse katholieken, hun hulpactie
voor de parochies in de Oosterse landen
van Europa sterker door te zetten. In
Holland gaat de aandacht vooral naar
de parochies in Frankrijk. Inderdaad is
ook in dit land de nood niet te onder
schatten. 13.000 parochies van dit land
hebben geen parochiepriester. Dit is on
geveer 1 op 3
Te Rome wordt met alle kracht ge
welkt aan de voorbereiding van het H.
Taai. Inderdaad heeft men grote ver
wachtingen van deze ultieme inspanning
voor de wereldvrede door gebed en boe
te. In aansluiting met het H. Jaar heb
ben de Bisschoppen van Frankrijk beslo
ten 1949 bizondcr toe te wijden aan O.
L. Vrouw.
Al de Bisschoppen van Oostenrijk
hebben nu een bezoek gebracht aan de
H. Vader. Het is inderdaad voorgeschre
ven dat de katholieke bisschoppen om
de vijt jaar Rome zouden bezoeken. Dit
is natuurlijk alleen mogelijk in normale
v^nstandigheden. Tijdens de oorlog gin
gen de meeste van deze bezoeken niet
door, zodat er nu nog meer aandacht
\.'.or is. Volgens Radio Vaticaan. zijn
de verslagen van de Bisschoppen zeer
hoopgevend. Het blijkt wel dat een grote
godsdienstige bedrijvigheid tot ontwik
keling is gekomen.
De burgerlijke comité's van de katho
lieke actie in Italië, die voor de eerste
maal een algemene activiteit ontwikkel
den tijdens de kiesstrijd van verleden
jaar. met het doel de katholieken op
hun grote plicht te wijzen, hebben
nu de inrichting van vrije democratische
vakverenigingen tot voorwerp van hun
activiteit verkozen. Om dit te begrijpen
moet men weten, dat in Italië zoals in de
meeste landen van Europa de commu
nisten na de oorlog in de z.g.n. een-
heidssyndikaten de macht wisten te ver
overen, macht die ze nu gebruiken om
politieke stakingen uit te lokken.
In Fngeland bestaat de gewoonte dat
de Bisschoppen, bij de aanvang van het
Kerkelijk jaar, Adventbrieven richten tot
de ge'ovigen. Dit jaar wordt in deze
brieven het thema Familieleven uit
voerig en op een zeer belangrijke wijze
belicht.
Het geneeskundig comité voor Lour-
des heeft op dit ogenblik 35 gevallen
van genezing in onderzoek. Sedert haar
oprichting heeft dit wetenschappelijk co
mité 1200 genezingen kunnen vaststellen
die niet op wetenschappelijke wijze te
verklaren zijn.
Zuid-Afrika kent een heropleving van
de rassenstrijd. Van regeeringswege wor
den maatregelen genomen en overwogen
tegen de zwarten die in dit land thuis
horen. Er zijn in Zuid-Afrika 3.000.000
kleurlingen en 582.000 blanken.De plaat
selijke Bisschop heeft in een herderlijk
schrijven stelling genomen tegen deze
uitzonderingsmaatregelen ten opzichte
van de kleurlingen en gewezen op het
onchristelijke van zo 'n houding. Hij
noemt deze wetgeving in strijd met de
wet van Christus.
Dit
greep uit het goede r.
deze week.
DE PREFATIE.
Wij naderen steeds dichter de kern
van de H. Mis. Na de voorbereiding (wij
hebben daarbij niet vergeten onszelf te
geven) heft de Kerk het Eucharistisch
dankgebed aan. De bruid volgt her stap
voor stap haar goddelijke Bruidegom.
Er staat geschreven Jezus nam brood en
wijn... daarna dankte Hij.
Laat even zorgen en kommer wijken
en houden wij de blik van een warm ge
loof gevestigd op de goede Heiland. Het
zijn de laatste ogenblikken van Zijn le
ven. De Lefde voor Zijn Vader en voor
Zijn broeders, de mensen, is een groot
vuur geworden. De ogen van de on:stelde
apostelen zijn vol spanning op de Mees
ter gericht. Hij gaat het heilig sacrament
d:r Eucharistie instellen. Plechtig staat
Hij recht. Met vaste stem en zegenende
handen bidt Hij tot God. Vader, door
Mijn gehoorzaamheid hebt Gij de ge
schonden wereld willen herstellen. In Mij
zijn U alle mensen ,alle schepselen wel
gevallig geworden, omdat Ik getuige was
van Uw grootheid en Uw volstrekt
meesterschap. Daarom hebt Gij de we
reld geheiligd. Wij weten hoe ver
volgens die consecratie plaats had. Zij
was dan de rechtstreekse vrucht van Je
zus' gehoorzaamheid, van Zijn Godser-
kenrnng, van Zijn dankzegging, van Zijn
Eucharistie.
Dat is ook de zin van onze prefatie
een uitdrukking van onze vrije terug
keer tot God. Wij zondigden en stoorden
het mooie scheppingswerk, maar in
Christus erkennen wij weer de volstrekte
souvereiniteit van de Schepper.^ Als
Christus zijn wij gehoorzaam en wij ver
richten al wat aangenaam is aan de Va
der. Zo is de prefatie de grote dank- ett
lofhymnc van de schepping. En, omdat
wij ons hart aldus tot God verheffen, is
zij meteen het muzikaal voorspel op het
mysterie van de consecratie. Prefatie -
dankzegging. Eucharistie - Consecratie
horen bij cikaar. De prefatie verdient de
Consecratie.
Priester s
De Heer zij met U.
Wij
Zo ook zij Hij met U.
Priester
Houdt uw harten hoog.
Wij
Wij hebben ze al tot God verheven.
Priester
Laten wij nu de Eucharistie houden
Wij
Ja, zo hoort het.
En dan bidden wij
Waarlijk passend en rechtvaardig is het
Bllijk en heilzaam
Dat wij U altijd en overal danken
Heilige Heer, almachtige Vader, eeuwige
[God.
Vergeten wij het niet God zegent
met verlossing en consecratie, as wij Hem
erkennen en loven. A. S.
Godsdienstprogramma
dezer week
U GRAAD. Hel Kindje Jcxus in de Kribbe.
De engelen bij de herdexs. De herders bij de
kribbe. Het Kerstfeest. Herhalingen.
2c GRAAD. Jexus bereidt lijn sending voor.
lerus te Narareth .n de tempel Prediking
■;.n Joannes Doopsel van Jcrus Jerus in
Ie woestijn - Jeeus
erdt bekoord Inoefe-
Cat.
i Na de
- Mem
3e GRAAD. Onxc rijkdom in de H. Kerk.
Cat. grote tekst 5e lj. nrs 125. HO i 6e
11. nrs. 126. 128 kleine tekst nrs 129 130.
131. 133. 134 bij te houden nrs. .32, 135. 136.
137. 139. 142. 143, 144.
Gew. Gesch. 5e lj. Doopsel van Jezus
Jezus in de woestijn 6e I). Persoon van Jezus
- Hoe hij zich tot zijn zending voorbereidt.
Liturgie Consecratiedeel.
4e GRAAD. Toepassingslessen. Angelus
Kruisweg - Kruisbeeld - Christus en Maria in
de kunst - Christus getuigen zijn - Moeder
va- Smarten Samenvattende oefeningen.
Zondagviering! 7e lj. Hel Offermaal. 8e IJ. t
Mis v. d. Zondag.
DE AVONTUREN VAN LAMBIK, door W. Vandersteen.
Hoert Suske'He tlieH VIdndoriel'k keet met rut/* ktbm
inskrkonart dfCirontf
njórbarrtar n'11
(tanluk. te lult er net ulsr
wkenbetlk td
w/l telefoneren
tknetelt re
jx: z.'
nut nonlo
m- rt.-Wi'.V-
Het pó'jddl een milhondir eènt instapt!
7 teils dl heeft Ai jeokse/lprgrt
ny drhterY Hd'Etndelik 1 Er ut et 9
debcotaaa) krdb tossen minhtsd
Hp
it Vp
door
ERNEST CLAES
Zo waren wij noch van het een.
noch van het ander, wij waren de schei
dingslijn. innerlijk en uiterlijk, en men
kon dat merken aan alle gewoonten en
gebruiken, cn ock nan de taal die wij
thuis spraken Het dialect van Zichem
ig gans verschillend van dit van Aver-
bode. Sommige dingen zegden wij op zijn
Zichcms .andere op zijn Everbeurs. Dit
laatste vooral wat de uitspraak betrof,
voor het woordgebruik was het Zichems.
Vader of de grote broers zouden er nooit
aan gedacht hebben Zondags, als ze de
baan in gingen, op hun pinten, daarvoor
Zichemwaarts te trekken, neen. zij ble
ven de ganse namiddag in de herberg of
bi) de kegelbaan van Rikus van Witte
Jan. of daarnaast bij Peer Gevskens. en
veel verder kwamen ze niet. Ze hadden
alleen omgang met het volk van Aver-
bode. Als we in de oogsttijd volk nodig
hadden voor het werk, of voor wat an
ders.. gingen we daarvocr altijd naar
Averbode. nooit naar Zichem. Te Zi
chem waren twee kermissc"n in het jaar.
uAverbode maar één. wij warert thuis
de enigen die met alle drie mededen. En.
schoolbengels moeten vechten, de ene
straat tegen de andere, het ene gehucht
of dorp tegen het andere. Wij hadden te
vechten tegen die van Zichem omdat we
van Averbode waren, en tegen die van
Averbode omdat we van Zichem waren.
Zo stonden wij alleen, waren op ons ei
gen aangewezen, zonder veel vrienden, en
zo vormde zich thuis in ons een apart
karak'er. dat van niemand afhing, zich
bij r.iemand aansloot, op zich zelf stond.
Toen we groter werden en ieder zijn weg
zocht in het leven, is dat onze kracht ge-
weest.
Zichem was het groene Demerland.
met daarachter de heuve'lende velden en
de ruime horizonten van het Hageland.
Averbode was reeds de Kempen, bos en
heide, met zijn oeroude geheimzinnig
heid en stilte. Eenzame zandwegen trok
ken er door. die God weet waar naar toe
leidden, geen mens heeft ze ooit tot het
einde gevolgd. De vertelsels in het Hage
land aingen over roversbenden, voetbran
ders en binders. Die van de Kempen over
heksen en spioken. De Zichenaar had een
los. open karakter. Zijn hart lag op zijn
tong ,cn als hij ruzie kreeg was het al
tijd met woorden cn om woorden. Hij
praatte graag, cn veel. en het liefst alleen
terwijl de anderen naar hem luisterden.
Hij was tamelijk blufferig aangelegd, en
deed nog al druk. maar in de grond een
doorgcede lobbes, ongevaarlijk, die nooit
uit zijn eigen zou vechten, met kermis
evehmin als anders, die men uiterst zel
den dronken zag en die geen mens kwaad
zou doen. Hij vermeed angstvallig alles
en allen waaraan iels te ingewikkelds of
iets verdachts kon zijn. In zijn gemoed
was er niets donkers, waarover hij prak-
kezeren en mierelen moest, niets vals, al
nam hij wel eens de schijn aan van iets
meer dan hij was of zijn kon. Een zeer
gemakkelijk mens om mee om te gaan,
sociabel .gezellig, hij hield van kame
raadschap. en was onmiddellijk akkoord
met wat iemand krachtdadig beweerde.
Als ze ondereen er op uit gingen, trok
ken ze overal voor elkaar partij, en waar
ze waren, heersten leven en vrolijkheid.
De loslippige, oubollige Zichenaar was
s'.erk overtuigd van zijn voortreffelijk
heid en verstand, en van de superioriteit
van Zichem boven alle omliggende ge
meenten. Zat hij te Oxlaar of tc Molen
stede. te Averbode of te Testelt in een
herberg te pontificeren, dan beschouwde
hij zich zelf als een stadsmens tegenover
buitenlieden, hij was de enige die sprak
en over alles zijn zeg had, en al mocht
hij het armst gekleed zijn, het was juist
of hij dc mijnheer was van het gezel
schap. Al was hij eerlijk als goud. al
zou hij geen mens opzettelijk bedrogen
hebben, toch moest men precies geen ker
ken bouwen op zijn woord, dat hij ge
makkelijk gaf zonder er een volstrekt bin
dend belang aan te hechten.
Zijn vriendschapsbetuiging klonk bijna
gelijk een duurzame en ontroerende eed,
maar het duurde niet lang. Diepzinnig
heid en kopbrekerij over levensproble
men moest men bij dc Zichenaar aller
minst gaan zoeken. Daar bestonden voor
hem geen zwaarwichtige waaroms. hij
aanvaardde alles zoals het kwam cn liet
het draaien zoals de wind het voerde. Hij
was bovendien geen kniezer, geen kweze
laar. geen pilaarbijter, bij lange niet, en
hij kon goed verdragen dat de zon in het
water scheen. Hij wilde zijn zin volgen,
tegenover allen en iedereen, pastoor zo
wel als burgemeester, omdat hij over
tuigd was grcot en oud genoeg tc zijn om
zelf te weten wat hij te doen en tc laten
had. Een pastoor, die buiten de kerk zich
wat al te ijverig met hem bemoeide, die
in de gewoonten en gebruiken, in het
vermaak en de doening wat al te autori
tair veranderingen wilde brengen, hield
het er niet lang uit. ze lieten hem met
kerk en preekstoel staan fluiten, en om
hun pasen te houden, gingen ze te Diest
bij de Kruisheren biechten.
(Wordt vervolgd.)
Jeugdis uitgegeven door N. V.
Standaard-Boekhandel en verkrijgbaar
bij alle boekhandelaars.
