begin van onze carrière. KL. Werd er toen al veel entree givraagd CARDOEN Dat was veertig, dertig en twintig frank. En wij hebben nog ge weest dat w'er achthonderd induwden waar maar vierhonderdveertig plaatsen waren. KL. Wat deed ge dan met het geld? CARDOEN Wij speelden toen met volle dige orkesten en daar ging veel geld naartoe KL.: Met Ninoofse muzikanten CARDOEN Dat was onder leiding van Jules Walraevens. Onder andere heeft daar lang een zekere Delannoy bijge speeld, een broer van Cyriel Delannoy, de gewezen boxer. Ja, en er waren er nog van Ninove Doreken Chavatte was de historische figuur in de groep. Do- reken, die een lichaamsgebrek had aan zijn been, kon zich moeilijk verplaat sen. Maar allegelijk was Doreken daar 's avonds voor elke repetitie. Hij was de beste begeleider op akkordeon. Akkordeonbegeleiding was vooral inte ressant voor de repetities, beter dan piano of zo. Wij gaven hem dan een potje 's avonds en eens 20 F. Da's nu allemaal niet meer te betalen. Als ze nu eens naar de repetitie komen en ge spreekt van geen duizend frank. Dat gaat allemaal niet meer nu. En in die tijd, wij keken niet op een frank voor toiletten en kostumering en zo. Ik was er neig sekuur op dat alles goed tot zijn recht kwam en daar kroop ook veel geld in. Wij waren een troep toneelamateurs, wij speelden niet uit winstbejag. KL.: Werd er ook op verplaatsing ge speeld CARDOEN Ja, maar enkel in de rand gemeenten, als men ons vroeg voor de kaatsers, voor wat men ons kon geven, 5000 F. voor gans de groep. Zo hebben we nog op verplaatsing ge weest naar Pollare op een kolenwagen binst de oorlog, omdat we geen ander vervoer hadden. Zodat we ginder aankwamen zo zwart als een kolenzak. Ge kunt u een gedacht geven hoe pri mitief dat allemaal ging. KL.: Nog zo'n situaties meegemaakt CARDOEN Dat zou een hoofdstuk apart zijn, mijne jongen. Zo kan ik hon derd zaken vertellen. Georges en ik deden er steeds naar om er mekaar te laten invallen. De ene wou zich meester tonen over de andere.kwestie van improvisatietalent. Want er werd voortdurend geïmproviseerd, niet alleen met Georges Cassiman. Ik wil hier ook graag hulde betonen aan Gaby van Londersele. KL. Was hij er ook van in het be gin bij CARDOEN Nee, dat is de laatste vijfzes jaar nu gebeurd, sedert de karnavalrevue KL. Wanneer was jullie groep dan gestopt CARDOEN Georges en Angèle waren dan naar Amerika vertrokken. Zo waren we onze pions kwijt en ik mijn rechter arm. Zo ben ik gestopt voor verschei dene jaren. KL.Hoelang heeft Jeugd en Vreugd dan geduurd CARDOEN (denkt even na) Toch een twintig jaar. KL.Op het moment dat jullie stopten, welke gezelschappen deden er dan nog verder CARDOEN Hoger Op is dan ook beginnen slinken. Maar ik rappeleer me ook een gezelschap waarin Ria Pia en haar ouders de hoofdpionnen waren. Ze hadden o.a. een wereldkampioen, in mijn ogen, op akkordeon, een echte artiest, de beste akkordeonist die ik ooit geweten heb, een ware fantasieman. Hij speelde achter zijn rug, boven zijne kop... en hijzelf was een personage als een_ jeunepremiereen filmakteur. Spijtig genoeg was dat verloren talent. Ik heb gehoord dat hij getrouwd is en dat zijn vrouw hem verbood om nog te spelen. Hij is wel nog leermeester geweest in een muziekschool. Die wegen lopen dan uit mekaarge weet hoe dat gaat. Maar ik heb altijd veelsympathie voor Ria Pia gehad. Zo heb ik overlaatst met een prinsverkiezing, toen ze hier moest spelen, nog achter de scène eens met haar van gedachten gewisseld over die tijd. KL. Ze kende u nog CARDOEN Direkt, nondepitjes. Ze is heel sympathiek altijd. Die mensen hebben alle kapaciteiten, maar 't volk moet u willen, hé. Als z'u niet wil len, dan moogt ge doen wat ge wilt en als z'u wel willen dan moogt ge ook doen wat ge wilt, maar dan in de goeie richting KL. Kwam er al minder publiek vóór Georges en Angèle naar Amerika vertrok ken CARDOEN Banee, we hebben altijd voor stampvolle zalen gespeeld. In die tijd was er hier een belleman, Fred Coppens en we moesten maar juist overdag eens doen uitbellen "Hedenavond dat en dad- de..." en het zat stampvol direkt. KL. Die belleman was door de stad aangesteld CARDOEN Toch niet, ge moest hem zelf betalen. Hij belde wel uit voor 't stad. We hebben nog ooit gespeeld in een poort hier alachter in de Nederwijk en er konden 120,130, zelfs 300 mensen binnen in een poort waar ze hoop en al 2 auto's konden zetten. En dat was allemaal tot steun van een kaatsing, een biljartklub. Ge kent dat lieken "Marcel, toe, help ons eens, speel eens een stukje, een revueke*. Dat ging natuurlijk maar primitief. Zo wou Omer Van Trimpont hunne Frans eens niet meer van de scène komen als hij gezongen had, omdat hij zoveel succes had. KL. Die liedjes schreeft ge zelf CARDOEN: Ja, ik schreef de tekst van de liedjes,de muziek werd overgenomen van gekende succesnummers, want ikzelf ken geen noot muziek zo groot als de koepoort KL. Hartzeer gehad als het gezelschap 'stopte CARDOEN Toen Georges Cassiman terug- kwam uit Amerika, waren we direkt weer in gang. Ik weet nog goed, in de Cer- kel was er feest van een turngroep en natuurlijk werden wij tweëen direkt uitgenodigd om een sketch te spelen. Wij speelden "De Komeren" en we schoven daar een speciale situatie in. Georges was namelijk alléén weergekomen van Amerika, Angèle was ginder gebleven. De sketch begon, zonder dat het gere peteerd was, met een weerpraatje. Georges zei dat het slecht weer was 't allenkante, in Appelterre, in Zand bergen, in Woubrechtegem, in Brussel, zelfs tot in Amerika toe was het slecht weer. Ik vroeg hem hoe hij dat wist dat het daar ook zo was en hij ant- woordde daarop dat hij daar een kennis had wonen. Ge kunt u de storm van het publiëk voorstellen, want ieder een wist wel dat hij hiermee zijn ei gen vrouw bedoelde, (hij doet fijn tjes de sketch na). KL.Hoe zijt ge dan in de karnaval revue terechtgekomen CARDOEN Wel ze zaten wat in "ferket" van spelers en Gaby van Londersele is dan bij mij gekomen en heeft gevraagd "Petje, ge zoudt dat toch nog eens moeten doen voor ons." Zo zit ik er natuurlijk weer in. KL.En geiren ÜARDOEN Ik ben dat verplicht aan 't volk van Ninove. Ziet ge, 's avonds zit ik wel eens graag op mijn gemak en als die repetities dan in gang komen, moet ge alle avonden marcheren. Maar natuurlijk, er is daar een sfeer van vriendschap en dat brengt veel goed teweeg. KL.Het heeft toch weer veel succes, dat doet toch plezier CARDOEN Ja, het volk is ons nog nooit vergeten. Zo hebben we een sketch gespeeld :"0ver 25 jaar", waarin we opkwamen in politie ver kleed, ik en onze Kazzen, Kamiel Van Impe. Hewel, het volk is recht gestaan en is beginnen applaudisseren. Ge kunt denken dat zoiets ter herte gaat, dat het volk u na 25 jaar nog steeds goed ontvangt. KL.: Wie schrijft er tegenwoordig dë rollen? CARDOEN Dat is Baro en Merkaert en de regisseur Van GinderachterMaar voor onze rol heb ik altijd ingestaan. Ik weet zo, zonder pretentie, wat het volk moet hebben en wat ze niet moe ten hebben. Rollen, waarvanik de tekst moet van buiten leren, dat ligt me niet. Ik speel graag voor de vuist weg. Na tuurlijk, als ik iets ga zeggen, weet ik wel degelijk dat ik dat mag zeggen. Er zijn jongens die zich in hetvuur van hun rol laten gaan en die dingen uitkramen die niet mogen. Ik heb mij de tucht opgelegd dat ik wel degelijk weetniettegenstaande dat ik het uit de vuist zeg, dat mijn woorden gewogen zijn vóór ze eruit komen. Ik kan het publiek iets laten verstaan met mijn ogen of een gebaar. Ik moet daarvoor niet klappen, de mensen weten wat ik vervolg blz.

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokzjiel | 1980 | | pagina 7