rARIMFN- Bij de fruit-en
f
voddenmarchands
m
•«sfe
Alvorens over te gaan tot de volgen
de afleveringen wil ik er de lezer
van verwittigen dat er hier en daar
wat "rauwe toestanden" zullen in
voorkomen, gezien het "speciale
midden" waarin wij zullen verkeren.
In die tijd, een vijftigtal jaar ge
leden, reden alle handelaars nog
met kar en paard. Het "midden" waar
ik-ging terecht komen bestond mee
stal uit vodden- en fruitmarchands.
In de zomer 'leurden ze meestal met
fruit, in de winter reden zij achter
vodden en metalen. Dat daar bij die
"marchands" rare vogels tussen za
ten, zal mijn verder relaas wel uit
wijzen. Ik zal maar beginnen met
mijn eigen vader. Toen ik 3 jaar oud
was, vertrok hij naar Amerika, zoge
zegd om de dollars die daar aan de
bomen hingen te plukken. Toen ik en
mijn moeder 10 jaar later bericht
kregen dat wij hem moesten gaan af
halen in de Midistatie te Brussel,
had hij in Amerika zowat alle stie
len uitgeoefend. De laatste klus
die hij ginder had gedaan werd hem
fataal. Hij had namelijk met en
kele mannen alcohol gestookt, met
het gevolg dat hij na politietussen-
komst, met "den beestenboot" naar
Europa werd teruggestuurd. Daar hij
zijn overtocht niet kon betalen,
moest hij op die boot allerlei werk
jes uitvoeren. Om kort te zijn in
Antwerpen'werd hij op de trein naar
Brussel gestopt waar ik en mijn moe
der hem moesten opvangen.
Met 1 dollar op zak en dermate ge
kleed dat wij hem in Brussel zelf
in de Rue des Flandres, in het ma
gazijn "TOUFAIT" in het nieuw moe
sten steken, was mijn vader van
een kale reis teruggekomen.
Daar het fruitseizoen juist in gang
was, begonnen mijn moeder en mijn
vader te leuren en het lukte dat
na 7 weken er een paard en kar kon
den gekocht worden. Helaas, mijn
vader die toendertijd een echte
drinkebroer was,maakte de originele
wedding dat hij op dezelfde periode
"alles weer kon opdrinken". En dat
het lukte hoeft geen betoog. Het
lukte zo goed dat mijn moeder hem
verliet, en weer naar Brussel ging
werken en ik weer bij mijn groot
ouders terecht kwam.
Het jaar nadien, 14 jaar zijnde,
bleef ik van school en moest naar een
job uitkijken. De eerste "FIRMA"
waar ik terecht kwam, was bij Van
Wayenberghe CamielDat deze "FIRMA"
niet erg kapitaalkrachtig was, be
wijst het feit, dat men deze per
soon heden ten dage, nog in Ninove
en omstreken kan zien rondtrekken
met een..stootkarretje om alle af-
valgoederen op te laden. Deze per
soon is nu 74 jaar.
Toendertijd was deze man ook eige
naar van paard en kar en engageerde
mij om met hem mee te rijden en met
fruit te leuren. Ik werd aangeno
men aan 5 F. daags en de kost.
'S Morgens moest ik het paard kui
sen en rond 9 uur reden wij dan naar
de fruitmarkt te Meerbeke of Pamel
Daar werden een aantal kilo's aard
beien of ander fruit gekocht en dan
in vliegende vaart naar...Aalst ge
reden om daar van deur tot deur te
leuren. Dan had men nog geen leur-
kaart of dergelijke papieren nodig,
zodat iedereen (en wij waren som--
tijds met velen) dat kon doen. Er
werd somtijds wel met 20 karren
gereden en de eersten die zich uit
verkochten wachtten dan op de an
deren om gezamelijk naar huis te
rijden
Het huis van afspraak was de afspan
ning "Het houten Hand" en het ge
beurde niet zelden, dat al wat de
marchands die dag verdiend hadden
daar opgedronken werd. En dan naar
huis en de paarden maar lopen en el
kaar voorbijsteken en rechtstaan op
de kar en met de klets de dieren
maar aanwakkeren. Er zijn nooit erge
malheuren gebeurd, maar dat kwam
omdat Onze Lieve Heer de "voddemans"
onder zijn hoede had genomen.
Het moet zijn dat ik mijn werk goed
deed want na enkele dagen dienst
werd ik door andere marchands bena
derd om voor hen te werken, doch,
daar ze mijn dagsalaris niet wilden
verhogen bleef ik waar ik was.
Ongeveer 1 maand na mijn indienst
treding vraagt "Den Boëlj" aan mij
of ik voor hem wil werken aan 75 fr.
in de week plus de kost. Ik direkt
op zijn kar en met hem de baan op.
Nu dient geweten dat "Den Boëlj" met
name Buyl Alfons en wonende in de
Pamelstraat alhier, steeds met de
mooiste paarden op gang was. Het
was mijn droom met zulk mooi gespan
te mogen rijden. Op paard en kar was
"Den Boëlj" sekuur, maar buiten dat,
trok hij zich niet veel aan en mocht
ik dan doen wat ik wilde.
"Den Boëlj" is één van de beste en
slimste marchands geweest die ik
ooit ben tegengekomen. Hij had maar
één vijand en dat was de drank.
Hoeveel maal ik alleen met paard en
kar van de baan ben terug gekomen
kan ik bij benadering niet zeggen.
Feit is dat als "Fons den Boëlj"
op zijn tournee, een "KAVEET" bin
nenviel, waar schoon meiskens wa
ren, hij tijd en uur vergat en mij
aan mijn lot overliet.
Als ik dan bij zijn vrouw Mariaken,
terug kwam, wel met paard en kar,
doch zonder "Den Boëlj" moest ik
van alles uit mijn duim zuigen van
"wij hebben elkaar gemist" of "hij
komt morgen naar huis" enz.
Als "Den Boëlj" dan 's anderdaags
niet thuis was, ging Mariaken bij
Fred Coppens "Den Belleman" en liet
haar man "uitbellen" en dat klonk
ongeveer zo
"Grote beloning aan de persoon die
Den Boëlj in goede gezondheid kan
terugbrengen enz".
Hoeveel mannen en hoeveel keer Fred
Coppens uitgebeld heeft dat weten
alleen de vrouwen die daartoe hun
toevlucht namen. Maar het zijn vele
keren
Kortom wat ik met "Den Boëlj" meege
maakt heb, grenst aan het ongeloof
lijke en vult een dikke bladzijde
in mijn leven.
Die man kon noch lezen noch schrij
ven, slechts één geschrift kon hij
ontwarren en dat was het geschrift
van Frans Van Den Broeck, de gros-
sist op de steenweg van Aalst. Geen
enkel ander marchand kon anders
wijs geraken uit het schrijven van
die groothandel aar
Verder was "Den Boëlj", steeds een
opgeruimd mens en altijd klaar om
met iets den draak te steken.
Hoeveel "boddingen" (pudding) wij
samen opgeëten hebben kan ik niet
zeggen maar het waren er velen.
Telkens Fons een winkel zag, waar
"bodding" in het uitstalraam stond
trok hij er binnen. Bij mij viel
dat natuurlijk in goede aarde...
Ik ben natuurlijk ook in netelige
situaties met hem geraakt, maar heb
toch steeds mijn plan kunnen trek
ken
Eens had "Den Boëlj" samen met een
ander marchand "Peitj" die de schoon
broer was van "De langen van Oeren"
(Frans V.D. Broeck) in Geraardsber-
gen een grote partij vodden gekocht.
Wij moesten dat allemaal opzakken
en daarna wegen, met een..handba
lans. Nu moet gij weten dat wij
daar aan de haak van de balans een
koordje vastmaakten en door die
koord langs de achterzijde van de ba
lans in ons hand te houden, het ge
wicht van de te wegen waar, fel
konden verminderen.
Lees nu goed "Den Boëlj" weegt
een "drolzak" vol met vodden, en
zonder dat hij die natuurlijk van de
grond kan heffen, hoor ik hem zeggen
"12 kilo"...
De vrouw uit de winkel schrijft op
en "Den Boëlj" en "Peitj" (Praet
Camiel) leggen met hun beiden,
zo nonchalant mogelijk die zak op
mijn rug, om buiten op de kar te
dragen.
Door de zwaarte van die zak lig ik
direkt op mijn buik in die winkel
en ik hoor mevrouw uit die winkel
nog zeggen "maar Fons (Den Boëlj)
daar is toch méér in die zak dan
12 kilo, zie die jongen daar eens
1iggen"
Waarop "Den Boëlj" die van alle
markten thuis was direkt zegt
"Dat valt niet te verwonderen
madam, dat manneken komt nog maar
juist uit het..sanatorium"
Marcel Cardoen
Wordt vervolgd.
Mijn allesbegrijpende Flavie,
Als vader van een stilaan groot-
wordende jongen zit ik met de
handen in het haar. Nu ja, stilaan
grootworden.de kerel groeit me
nog boven het hoofd op zijn 16 jaar.
Maar nu de toestand: Onze Flip gaat
naar het kollege om er een weten -
schappelijk en diep-kristelijke
basis mee te krijgen. Hoe diep dat
kan gaan zal dadelijk blijken. De
laatste tijd komt onze Flip namelijk
een heel stuk later dan 4 uur naar
huis. Eerst zei hij dat hij ergens
zijn huiswerk ging maken bij iemand
die dat beter kan dan hij. Dat hij
echter elke dag met moeilijkheden
zat vonden we toch wat eigenaardig
We vroegen hem wie de slimme jong
en was, maar toen bleek het waar -
empel over een meisje te gaan!
Nog eigenaardiger werd het geval
toen ik bij nader inlichting te
weten kwam dat dat grietje naar den
école moyenne gaat en dat zij bei
den na schooltijd naar haar huis
gaan door de PapenwegelDat kasjken
heeft een veel katoliekere naam
dan zijn reputatie en zijn ninoofse
bijnaam je weet wel het begint
met str en het rijmt op hond
Beste Flavie jij die alles weet,
zeg me of het kan dat de samenwerk
ing tussen beide scholen zo har -
monieus is geworden dat ze dezelfde
hui staken geven? En verder wat
moet ik in godsnaam doen?
Moet ik hen opwachten in de kasj
wat Hoogachtend J-R
Beste J.R.
Zo zie je maar dat de pluralis
tische school nog zo ver in 't
verschiet niet ligt als we zien
dat de kiemen in de Papenwegel
reeds worden gelegd
Ga alsjeblief die "tittelduifkes"
niet opwachten in dat kasjken. Je
wordt toch ook niet graag gestoord
als je je "huiswerk" maakt
Trouwens als je hen zou verbieden
dit paadje te nemen zouden ze'
hun werkterrein verleggen naar dp
Hogeweg of zo.Er zijn immers kasj-
kes genoeg in Ninove De Riemaecker
ten spijt. Verder zie ik echt geen
problemen voor uw zoon en zijn
"fiolet"Al leen dat het toch wel
koud moet zijn met dit weer in 't
kasjken. Maar op haar studeerkamer
tje zal het er wel warmer toegaan,
als je zoon zijn DIEP-kristelijk
gevoel deelt met zijn grietje als
ze hun huiswerk maken of hun lessen
voorbereiden voor..sexuele voor
lichting bij voorbeeld.
Je toegenegen Flavie
Dit is het huisgezin van wijn grootvader en grootmoeder Adolf Van der Kelen-
Margaretha Van der Straeten.
Bovenste rij-staande v.l.n.r. Tante Delphine - Tante Jeannette - mijn moeder
Helena - Tante Marceline
Zittend v.l.n.r. .- mijn grootvader - mijn grootmoeder - mijn meter Trinette
met haar zoon Arthur op de schoot en nonkel Jef.
Als u nu weet dat deze foto dateert van einde 1918 en dat ik in Februari
1919 geboren ben, waar zit ik dan
