DE DENDERKLOK Ook tijdens de oorlog heeft de Denderklok getracht zijn onaf hankelijke koers te bewaren. Ondanks Duitse druk, niette genstaande aanlokkelijke voor stellen vanwege de bezetter weigerde men te verschijnen. De redaktie bleef ondertussen wel vergaderen. "Van de eerste dagen na de bevrijding waren wij er echter weer", schriift Paul Luysterman in zijn laatste Denderklok. "Wij namen geen blad voor de mond over fouten die waren gemaakt, ook niet wanneer het ging over de uit wassen van de repressie." Het kostte vader René 7 processen hij won ze allemaal OUDE ECHTE POLITIEKERS EN NIEUWE KILLE STADHUIZEN. Historisch is de Denderklok :chter vooral geworden omwille van de gerneenteraadsverslagen. Hoe hij het deed, was voor ve len een raadsel, maar toch slaagde Paul Luysterman erin om iedere zitting van de raad haast woordelijk in zijn krant I neer te pennen. "Ik had daar- j voor een zeer eigen systeem t van steno ontwikkeld. Prak tisch al die jaren deed ik dat heel alleen. Ik was trouwens ook, tot voor een naar jaar, de enige reporter die de ge meenteraad volgde." Wellicht daarom werd hij wel eens beti teld als 14de, 16de of 32ste lid van de raad. "Ik ging overigens altijd mee, na de raadszitting, toen de vol tallige bende op kaffee nog een pint ging drinken. Want daar werd pas echt over de politiek geklapt. "Ooit ben ik eens een tijdje geholpen geweest door een jong en lief meisje. Tot ze begon met vrijen toen was't ge daan." Die "sekretaresse" was Leen Maus. Of hoe een karrière als kwis- presentatrice soms raar kan be ginnen. "Op de Centrumlaan miste ik ei genlijk wel de gezelligheid van de vroegere gemeenteraden in het oud-stadhuis. In het nieuwe gemeentehuis zat je veel te ver van het gebeuren af. Ik was ook niet lang meer de enige aanwe zige op de perstribune. Boven dien waren er de laatste tijd geen echt grote oratorische ta lenten meer. Vroeger,Omer Van Trimpont, of Karei Fransman, die konden speechen afsteken, als het er op aan kwam hun ge dacht door te drukken. Een half uur 1ang als t moest. En toen ze uitgeklapt waren, durfde geen één zijn mond nog open te doen." Zal Paul Luysterman de gemeen teraad blijven volgen "Ik denk niet dat ze mij daar ooit nog zullen zien. Hoewel ik voor deze maand (januari, n.v.d.r.) toch de dagorde kreeg toegestuurd vanwege de sekretaris. Blijkbaar verwach ten ze me toch nog HET "GEVAL" 60 jaar lang heeft de Dender klok haar visie gegeven op de hete politieke hangijzers de repressie na de oorlog, de koningskwestie, mei '68, abor tus. Enige jaren terug kreeg het zelfs meer dan louter lo kale weerklank toen Armand De Riemaecker het blad mocht gebruiken om zijn persoonlijke vete met Sjeik Timmermans uit te vechten." Timmermans heeft dat geval zelf gezocht", dixit Luysterman daarover. Hij had immers te veel verteld. En dan die perskonferentie waar wij als enigen niet op waren uit genodigd... Ik heb dat trouwens nog tegen Timmermans gezegd 'Jacques, nu zijt ge te ver ge weest hij zal u vinden'. Ik kende De Riemaecker immers goed genoeg iemand met veel geduld en bereid alle details uit te pluizen. Hij heeft hem dus ge vonden. Overigens is A.D.R. nooit lid geweest van de redaktie. We hebben trouwens meerdere artikels van hem ge weigerd te publiceren, omdat ze niet pasten bij de lijn die door de redaktie werd gevolgd. Maar 't is waar heel die af faire heeft ons geweldig in de belangstelling gebracht." De laatste jaren had de Dender klok aan vinnigheid ingeboet. Vernieuwing drong zich op, maar kwam er niet. Dit, alsmede het feit dat de jarenlange dui vel -doet-al stilaan een dagje ouder wordt (leuk detail voor wie in het toeval gelooft Paul werd geboren net op het moment dat de allereerste Den derklok de drukpersen verliet 3 september 1926) betekenden het einde van Ninoves meest kristene, meest Vlaamse en (zolang or.s klokzjiel niet be stond) meest dweize gazet. "Mister Denderklok" mag zelf besluiten "Het is een harde beslissing geweest maar we eindigen in schoonheid, zoals het begonnen is met een Luysterman. En, schrijf dat maar op nooit in die 30 jaar dat ik verantwoordelijk was voor de krant, heb ik met ie mand woorden gehad de zeer vele reakties van alle poli tieke kleuren bewijzen dat." "We hebben de goede strijd gestreden", schrijft Paul Luysterman in zijn laatste Denderklok. De man méént het. Benny Paul Luysterman klepelde zijn weekblad uit op sur realistische wijze, (let immers op de niet be staande datum van zijn aller laatste nummer waarvan wij de kop hier weergeven boven dit arti kei Paul Luysterman

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Klokzjiel | 1987 | | pagina 26