Aalstersche Boeren
voor de Vierschaar.
De Oorlogszaak
Eugène de Hemptinne
LANDBOUWWEEKBLAD
Arbeid adelt
graan
in in d
it dub
handci
ite rol
erschil
n, wa
scheep!
m voo
nden e
itie va
in.
door d
iter no
1 -uit
en vei
g ong<
l ruim
nvloedl
ond
iek ov<
mtnissi
igers in
Zondag i3 April igig.
Prijs 6 centiemen.
le Jaargang. N° 14.
Aankondigingen volgens akkoord
Abonnementsprijs
3,50 frank 's jaars.
ttten h(
milliar
e dolu
oen ui
rden gi
van Ik
222 mil
Hammi
d, besl
instraal
lange e
Moorsel
en 30(3
1, Dor]
itte ko
lam,
ïgestra:
ndboufl
)ij' Loui
Ik herinner me nog zoo goed de fabel van den
grooten verteller La Fontaine de fabel van de
dieren door de pest aangedaan. In al hun wee en
lijden zochten ze wie onder hen de grootste
uilen boosdoener was en aldus de straffen des hemels
over hen had neergetrokken deze zou als zoen
offer voor allen sterven. Opvolgenlijk kwamen
de beer, de tijger en andere wreedaards die oot
moedig bekenden, machtelooze schepsels te heb
ben verscheurd. De leeuw bekende met spijt het
zachte lam te hebben geëten. Hunne misdrijven
werden met verzachtende omstandigheden aan
zien en de vos aanzag het als eene eer voor het
lam, waardig te zijn door den koning der dieren
P[ tot prooi te worden gekozen. Na eenige andere
kleine en groote schurken kwam de ezel. De
d goede sukkel bekende met rouwmoedig hart, dat
hij zekeren dag, door den honger gedreven, een
weinig klavers had gebeten, welke aan eene
abdij toebehoorden. Hierop schoten allen uit
tegen dezen schrikkelijken boosdoener die met
algemeene goedkeuring ter dood werd veroor
deeld.
En de ezel die een weinig klavers at
Moest het met de dood bekoopen,
En moorders en schurken liet men loopen.
Kort
ijk)
Ja, zoo leerden wij op de schoolbanken en zoo
leerden wij later zoo dikwijls in 't leven.
De oorlog, die groote ongerechtigheid, die
bloed en tranen bij beken doet vloeien, die mil-
lioenen menschen-kinderen in de lente huns le
vens wegmaait die de geldkoffers der joden,
der speculanten aanvult en de goede en kleine
burger of werker tot bellaars maakt die
groote plaag van menschelijke domheid heeft het
Prospfjons nog eens te meer geleerd dat men de armen
dompelaar straft en de groote schurken laat op
vrije voeten loopen.
Gerechtigheid, dat groote schoone. edele
woord, wordt veeltijds eenzijdig waarheid. Hoe
vaarziidikwijls hebben wij ons niet afgevraagd, wat
menging doen met al deze lieden, rijken en
armen die met de Duitsche macht hunne mede
burgers hebben bestolen en bedrogen. Met deze
die onze waren kwamen opkoopen en afnemen
om het rechtstreeks te sturen naar het Duitsch
leger. Met dezen die wijn opkochten en leverden
aan Duitsche officieren, die alcool, eetwaren en
nijverheidsprodukten aan Duitschers versjachel-
den In een woord met al dezen die hun eigen
volk hebben ten gronde geholpen om hun zak
ken te vullen Wat zegt ge Wellicht komt er
een vos die hunne daden zal schoon wasschen en
hun een eerekruis op de borst steken
Er is nogthans veel gezondigd tegen de ge
rechtigheid en er moeten dus veel straffen toege
past worden op de plichtigen. Wie zijn de schur
ken Wie de moorders en brandstichters
Ha, ja, de geschiedenis van den armen ezel,
die wat klavers at
Wie kreeg een biljet met leeuwkpns? Wie
moet er op het strafbanksken voor al zijne
schelmerijen het zijn eenige landbouwers van
Aalst. Diezelfde die zoo langen tijd onder den
dwang der grijze geweerkolven hunne waren
aan spotprijzen afgaven, die hunne koeien naar
het slachthuis leverden, waar eene commissie
van beroemde mannen ze schatten dierven aan
zestig centiemen de kilo Die hunne melk afga
ven aan tien of vijftien centiemen om ze door
jonkvrouwen met witte handjes en voorschoten
aan een dubbele prijs en meer zelfs te zien ver-
koopen. Diezelfde boeren die reeds voor Duitsche
vierscharen werden geleid, diezelfde schurken
moeten nu op 't strafbanksken te Dendermonde
De 22 April dus, zullen eenige landbouwers
van Aalst voor de rechtbank komen. Eenigen
leverden op 't eerste sein geene melk, anderen
leverden te weinig. Voor dit feit zijn zij voor
de rechtbank gedaagd.
I. Waarom moeten de boeren hunne melk
leveren aan een komiteit en niet rechtstreeks aan
de verbruikers
II. Waarom is de prijs van de Bevoorradings
commissie 25 of 30 centiemen en de prijs van
Minister Wauters 60 centiemen
III. Waarom moest het Komiteit de helft win
nen aan onze melk gedurende de bezetting
IV. Waarom werden de boeren uitgesloten en
trots menigvuldige aanvragen niet vertegen
woordigd in het bestuur van den melkdienst
En buiten al deze kwesties Waarom zijn het
de landbouwwaren alleen waar men de hand
aan slaat om de prijken te doen verminderen ter
wijl de andere waren vrij hun gang gaan
Altijd hetzelfde antwoord Omdat de boeren
nog altijd geen menschen zijn in de oogen van
sommige machthebbers. Nog eenigen tijd, beste
heeren, en wij zullen het u doen gevoelen dat wij
onze rechten zullen doen eerbiedigen.
Te naaste week meer.
O. Caudron.
Wij lezen in De Witte Kaproen van
5 April 1919.
We zullen vandaag eens beginnen met bondig
te onderzoeken de rol van het Provinciaal Comi-
teit van Gent gespeeld in de oorlogszaak Eugène
de Hemptinne.
Men herinnere zich, dat de voorzitter van dit
Provinciaal Comiteit Jean de Hemptinne is, kozijn
van Eugène de Hemptinne.
In Juni 1916 scheidt de firma Le Lion d'Or
uit van af te hangen van de Brusselsche Gerst
centrale. Den 11 September 1916 begint zij defi
nitief te werken met de Gentsche Gerstcentrale
voor rekening van de Landwirtschaftliche Ab-
teilung te Gent, onder het bestuur van haupt-
mann Falcke.
Zooals wij reeds schreven, de Lion d'Or kreeg
dan een derde der granen van het Nationaal
Comiteit, twee derden van het Provinciaal Comi
teit, en de gerst van de Gentsche Gerstcentrale.
Het monopolium van het geneverstoken was
overgegaan in de handen van Le Lion d'Or en
de firma Claeys-Fiévé te Gent.
Welke zijn nu de verplichtingen door het
Provinciaal Comiteit aan deze firma's opgelegd
Ten eerste, zij moeten den gist leveren.
Ten tweede, zij mogen den genever in den
handel werpen, mits hem in October 1916 niet
duurder dan 6 fr. per liter aan 50 graden te ver-
koopen. Voor eiken verkochten liter eischt het
Provinciaal Comiteit twee frank.
Feitelijk is de zaak dus heel regelmatig. De
Lion d'Or heeft 4 fr. per liter, waarvoor de
firma 2.10 fr. lasten betaalt, en heeft voor haar
werk 1.90 fr. per liter gestookten alcool aan
50 graden.
Alle veertien dagen mag het Provinciaal Comi
teit een toezichter zenden, om te zien hoeveel
maal twee frank aan het Provinciaal Comiteit
toekomen.
Deze periode duurt tot 15 November 1917 met
eene lichte verhooging per liter door het Provin
ciaal Comiteit opgeëischt.
Ziehier ten andere de prijzen, aan welke de
firma Le Lion d'Or genever van 50 graden aan
de likoristen afleverde
1916.
1917.
En
eens
werd
1916.
1917.
October, Nov. Dec. fr. 6.25
Januari 6.25
Februari 7.30
Maart tot Juni 8.35
Juli tot November 9.35
ziehier nu aan welke prijzen die genever,
buiten de Lion d'Or gekomen verkocht
October, Nov. Dec.
Januari
Februari
Maart tot Juni
Juli tot November
fr. 9.00
10.00
12.00
18 tot 20.00
22 tot 25.00
Die dus in begin November 1917 van Mijnheer
Eugène de Hemptinne 500 liters genever kreeg,
won op hetzelfde oogenblik meer dan 7000 frank.
Ge zult mij zeggen, daar kon Mijnheer Eugène
de Hemptinne niets aan doen. Hij leverde den
genever aan den vastgestelden prijs.
Een oogenblik. Mijnheer Eugène de Hemptinne
was almachtig. Het Provinciaal Comiteit ver
plichtte hem niet den genever te leveren aan
bepaalde personen of groepen van personen b. v.
aan herbergiers oLstokers. Neen, hij handelde
volstrekt vrij. En zoo zien we sommige perso
nen, verwanten van Eugène de Hemptinne, plots
het beroep van likorist liefhebben. Zoo wordt
b. v. een herbergier die een vaatje van 300 liters
thuis krijgt, door een of anderen vriendelijken
meneer verwittigd, dat hij aan de adellijke dame
van 't kasteel 700 frank voor haar goede werken
moeten dragen.
Kortom, de fleur van den katholieken Vlaam-
schen adel werd tijdens de Duitsche bezetting
onder het heerlijk regiem Schroder, Falcke en
Gle genevermarchands onder de geniale leiding
van den geneverdictator Eugène de Hemptinne.
Bracht het zooveel eer niet voor hun blazoen
als ten tijde der kruisvaarten, het bracht het
geld in hun coffre-forts, en dat is ten minste
modern.
Het Provinciaal Comiteit; onder leiding van
den heer Jean de Hemptinne, vond het nood
zakelijk de bakkers, die het waagden hun meel
te ziften, of de eon of anderen zieken kalant een
wit broodje te bakken, te schandvlekken en te
broodrooven. Het Provinciaal Comiteit zond
controleurs, beleefde en andere, als speurhonden
op de kleine bakkers af.
DoqIi nagaan wat de heer Eugène de Hemptinne
met zijn genever deed, verbieden aan dezen die
geen patent betaalden, genever te leveren, zor
gen dat er met de prijzen van den genever zoo
schandalig niet gewoekerd werd, daarvoor vond
het geen tijd.
Eindelijk moest het echter voor de openbare
opinie zwichten en den 15 November 1917 werd
een nieuwe regeling getroffen, die we toekomen
de week zullen onderzoeken.
ALFONS SEVENS.
Naschrift.Wij lezen in Het Laatste Nieuws.
Hasselt.
GENEVERTJE LIEF Naar het schijnt is
het gerecht op het punt handelend op te
treden tegenover verscheidene personen der stad,
die aan de Duitschers alkohol hebben geleverd
of meegeholpen hebben om dien te verschaffen.
Wanneer zal men dit nieuwsje eens onder den
titel Gent zien verschijnen
X
De Koornbloem
Bureel en Redactie (voorloopig DE MEIBOOM»
Geeraardsbergschestraat, i, AALST.
Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE CAUDRON
Moorsel (Waver)
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen.
Ongeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
