Aandenken onzer reis
naar Holland
LANDBOUWWEEKBLAD
Arbeid adelt
Bij onze jongens
in Beverloo.
Zondag 3i Oogst 1919
Prijs 6 centiemen.
ia Jaargang. N° 34
Aankondigingen volgens akkoord
Abonnementsprijs
3,50 frank 's jaars.
Wat verschilt het leven hier, in dit
groote kamp oneindig veel met het
stil landelijk leven in Vlaanderen.
Hier die harde discipline, die
strenge militaire wezens en groote
Jan's doenerij van die korp.oraaltjes
(volontaires de gamelle) lijk onze jon
gens ze hebben betiteld en daar, dat
vrij dagelijksch werk in de ruime vel
den met de brave landlieden.
Nu eerst voelen we maar al te wel
hoe des dichters woorden
Hoe genoeglijk rolt het leven
Van den stillen landman heen
de echt waarde vertolken. Hier zien
wij hoe heel ons leven in dat boer-zijn
is vergroeid.
Mijn thuis, mijn werk, mijn dorp
waren mij zoo innig lief geworden.
Die machtige natuur, die vrije lustige
velden, heel dat rustige leventje met
den dagelijkscheji gang dier door
brave buitenmensr.hen konden zoo'n
machtige indrukken in mijne ziele
prenten.
Och Ik weet het wel, velen onzer
landbouwers en vooral landbouwers
zonen bemerken niet die ontelbare
heerlijkheden, die daar zoo ruim in
en rond hun gewone slenter liggen
geweefd. Velen gaan morrend door
de wereld en aanzien het boer-zijn als
een hard levenslot ze missen de
lielde voor het werk, omdat zij er niet
van bewust zijn, dat het alleen lielde
tot het werk is, die de levensvreugde
bevordert.
Arbeid adelt Het is alleen het da
gelijksch werk. dat den boerenstiel
altijd meebrengt en de naarstigheid
die ons boeren steeds heeft bezield,
die 't meest heelt bijgedragen om het
boerenvolk zoo ver boven vele andere
standen der samenleving te houden in
sterkte, adel en geloof.
Neen, landman Morren is het niet
wat wij doen moeten. Wij mogen ons
leven niet bederven met dagelijksch
gezeur. Hooger op, moeten wij gaan
met onze gedachten, ons leven en
heel ons dagelijks doen. Wij moeten
onzen stiel trachten te veredelen en
zoo zullen wij de gedurige heerlijkhe
den die het leven ons ontsluiërt lee-
ren kennen en bewonderen. Zoo zal
ons boerenleven een wandeling wor
den naar ruimer, inniger leven en zal
onzen stand zich opwerken tot die
plaats die hem rechtmatig toekomt.
Onze boerenjongens, die bij 't leger
zijn vooral, hebben nueene schoone
gelegenheid om zich beter te bekwa
men en zullen zoodoende voor vaders
vak meer liefde aankweeken. Laat
ons, die hier over zooveel meer vrijen
tijd beschikken dan thuis, deze niet
in lijf- en zieldoodende luierij en
slecht gezelschap ol verpestende hui
zen doorbrengen. Houden wij ons
zooveel mogelijk bezig met het lezen
van leerzame boeken, studeeren wij
zooveel mogelijk de vakken die wij
als landbouwers zouden moeten ken
nen, opdat wij, eens terug naar huis,
met meer kundigheid vaders stiel kun
nen voortbeoefenen. R.B.
Op dijnsdag 20 Augusti laatst, be
gaven zich twee leden onzer vereeni-
ging naar Holland, voor den aankoop
van aardappelplantsoen, en geven
er hier een overzicht van.
Meteen echt zomer weer in Aalst
vertrokken om negen ure dertien mi
nuten komen wij in Brussel om tien
ure juist. Wij nemen den eersten den
besten trein naar Antwerpen om elt
ure vijf en .veertig minuten langs Vil
voorde, Mechelen, Contich. Om één
uur min tien minuten zijn wij in Ant
werpen. Ongelukkiglijk moeten wij
hier wachten tot vier uur vijftien mi
nuten voor den trein naar het Meet
jesland. Wij gaan wat smullen bij
Max in de statiestraat, en na hier en
daar voor de vensters en uitstallingen
wat hebben staan te gapen, zooals
meest al de boeren doen. trekken wij
naar de statie. 12,40 Ir. per man voor
onze coupon en 2,75 Ir. per man voor
onze fiets hum. leg ze mij daar.
Om vier ure twintig minuten vooruit
langs Tekeren, Capellen, enz In Es-
schen (grens) nen heelen hoop compli- 1
menten en in Rozendaei nog meer..., I
eindelijk om zeven ure vijf en veertig
minuten vertrek naar Amsterdam,
waar wij God dank, gaaf en gezond
aankomen om twaalf ure middernacht.
Een brave Amsterdamsche Mijn- j
heer die ons reeds op den trein meni-
gen blijk van genegenheid had gegeven
(onder andere eene fijne sigaari heeft
ons na eene halve uur loopens eene
slaapkamerbezorgd wel wat gepeperd
maar... wij zijn toch binnen, en bij
brave menschen.
Op den trein w^ren de Hollandsche
vrouwen reeds bekommerd, of wij in
Amsterdam in vieze handen zouden
vallen en waarlijk, op menige
plaats weigerde de mans 011s slapen,
en de vrouwen?!... deden juist het
tegenovergesteldeRedelijk goed
geslapen, maar de nacht was kort van
1 1/2 ure tot zes ure 's morgends. De
kleine jonge baas, ne felle vent teweeg,
komt ons wekken, wij drinken nen tas
thee met brood en kaas of worst zoo
als men begeert. De bazin, een Hol
landsche babbelmuil, kan alles, uitge
nomen zwijgen, geloof ik de meid
was ziek, de dochter was ziek, de
man had ook zijne gebreken, de plaats
was te klein, te weinig geslapen, zij
was ook niet wel, met een woofd nen
heelen paternoster, te lang om te mel
den, maar toch gezond genoeg om
ons tweemaal te doen betalen. Voor
slaping en morgendmaal, thee met
brood en wat kaas 7 guldens a. u. b.
Onze vriend Jan liet de lip hangen en
begon te jammeren dat het toch zoo
duur was, Clement zegt hij wij zullen
hier moeten droog brood eten of den
Bond is vlak geruineerd. Daaruit be
sloot de baas dat wij mistevreden wa
ren en vfoeg wat er haperde Dan
kwam het uit dat wij den avond te vo
ren 7 guldens betaald hadden voor 4
uren te mogen slapen en eene tas thee
met brood en kaas te krijgen. De man
keert de 7 guldens terug en wij haas
ten ons de deur uit. Met den tram n°g
naar den station. Hier in Amsterdam
statie hebben wij den eersten onbe-
leefden Hollander ontmoet, nen ech
ten keeskop. Enfin om acht ure juist
op den bol tot Enkhuizen. Daar ne
men wij de boot voor de Zuiderzee
over te steken. Alles gaat goed, 't is
een aangename overtocht. In Stavoo-
ren weerom den trein tot op onze be
stemming, Leeuwarden, waar wij
aankomen om 12 1/2 ure. Onze vriend
Janleidt ons naar den café De Jonge
wij drinken daar nen Aperitief, (par
don) ne Schiedom geloof ik.
Sedert dijnsdag avond is het hier
aan 't regenen wij plaatsen onze fiets
bij Mijnheer De Jonge in den stal en
gaan naar het politiebureel om onze
Hollandsche eenzelvigheidskaart, ter
wijl de baas of beter gezegd de (keiler)
ons wat eten gereed maakt, want wij
zien ze kappen, van 's morgens 6 ure
op den tas thee, ge kunt wel denken...
't Was nog al goed patatten met bo
tersaus en een Hollandsch biefstuk,
en daarna, een halve telloor (meirsche
pap), rijspap wil ik zeggen, en een
klein pintje... Onze rekening Mijnheer
a. u. b 6 gulden 40 centen par-
daf... Clement hebt gij nog iets vroeg j
Jan... ja Jan zeg ik, maar ze zijn ver
gevlogen. Met beteuterd gezicht trek
ken wij de straat op, in ons hart die
vervloekte keeskoppen verwenschen-
de. Geen moed verloren, zeggen wij,
er is daar toch niets aan te doen... Nu
regelrecht naar Mijnheer Wiersma.
Deze heer is niet te huis en wij reizen
verder naar Cultura. Hier zijn we be
ter gekomen drij flinke mannen zijn
op den bureau, die ons goed te woord
staan. Wij zijn in den tweeden hemel
toen wij vernemen dat wij alles kun
nen bekomen wat wij begeeren, 't zij
twee, twintig of twee honderd wagons
en juist van de soort die wij het liefst
hebben alleenlijk voegen zij er bij
dat de regeering de zaak in handen
heelt en bijgevolg alles zelf regelen
zal. Ten slotte na wat gepraat te heb
ben over oorlog, bochen, moffen, To-
mies en compagnie verstaan wij ons
voor den volgenden dag aan de bij
zonderste gemeenten van aardappel
kweek een bezoek te brengen. Die
gemeenten zijn Sint Anna parochie,
Sint Jacobus parochie. Berlekum enz.
Daarmee zijn wij opgelaten, en gaan
na een Pilsner te hebben genomen bij
Mijnheer Wiersma. Hier komt de aap
uit den mouw want die Mijnheer zegt
ons dat de uitvoer van aardappels
totaal verboden is Mogelijk 111
het voorjaar zegt hij, maar voor het
oogenblik is daar nfets aan te doen.
Had Mijnheer Wiersma ons nen
eemer koud water over het hoofd ge
goten, wij hadden daar veel minder
van ontsteld geweest dan nu. Welke
ontgoocheling weeral eens voor
de zooveelste maal niets aan te doen.
Juist heb ik eenige zichtkaarten ge
schrevendie wij naar den post dragen,
maar voor ze in de bus steken te heb
ik achter onzen naam twee uitroe-
pinsteekens geplaatst, als voorbode
onzer slechte reis. Alles gaat hier te
gen Daar onze centen op zijn vind ik
mij genoodzaakt nog wat geld in gul
dens om te zetten en ga met dit voor
nemen in de Leeuwaardsche bank,
maar daar het uur reeds voorbij is
moeten wij langs de bijzondere deur,
Madame heeft voorzeker medelijden
met die Belgische sukkelaars en laat
ons binnen. Wel gezind trekken wij
den trap op maar 't was van korten
duur. Gisteren in Rozendaei gal men
32 gulden voor 100 fr. fransch geld
en 3i gulden voor 100 fr. Belgisch
geld, en hier kan ik onmogelijk meer
krijgen dan 3o gulden voor 100 fr.
Fransch gelden 29 gulden voor 100 fr.
Belgisch" geld. De waarden hadden
weerom ne knap gekregen zegde die
slimme Meneer. Waarlijk ik geloof
dat wij hier in het land der foppers
zijn. Moe van ronddwalen ennog meer
ontmoedigd door den tegenslag, zou
den wij ons graag een stuk in de bot
ten drinken, maar neen, wij doen het
niet, wij nemen voor den goeden koop
een stuk uit de vuist, daarna in ons
logement ne goeien Schiedam voor
een slaapmuts, en trekken in Gods
naam ter rust, met 't goed gedacht
eens op onze beide ooren te slapen,
ten einde onze achterstellingen van
verleden nacht wat in te halen. Zoo
gezegd zoo gedaan, en wij zitten er
onder. Deze maal hebben wij waarlijk
goed gerust en slapen een gat in den
dag, tot zeven ure 's morgends, zoo
als al de rijke menschen. Weerom
thee met brood en kaas. Om acht ure
per fiets naar de aardappelvelden dit
was eene echte studiereis. Een zekere
Mijnheer die tevens ook voortbrenger
is en vele schoone velden heeft bege-
ons. Wij stonden waarlijk verrukt bij
het zien der uitgelezene gekeurde
velden Eigenheimers en Roode Star
dit zijn de twee voornaamste soorten
die hier gekweekt worden, als ook de
eersteling. Van Industrie wil men hier
niet hooren. Op de gegroeide eerste
lingen velden staan reeds raapkoolen
in vollen groei, die eene groote op
brengst beloven dit is het eenige
groen wintervoeder waarover men
hier beschikt vermits het (loof) rapen,
in deze streek niet geteeld wordt Die
zelfde Mijnheer toonde ons ook zeer
gewilliggansch zijne boerderij, koeien
en vaarzen in de weide het komt ons
zeer vreemd voor hier al die schoone
beesten te zien, het is mij onmogelijk
mijne afgunst te verbergen bij het zien
van die eindelooze drommen puik vee.
Reeds laat in den namiddag vangen
wij de terugreis aan naar ons loge
ment, waar wij in den vooravond aan
komen, zeer te vreden over onze reis,
maar tevens afgemat van die daglange
rit door velden en weiden. Morgen
vrijdag is het hier de wekelijksche
markt in Leeuwarden en zijn voorne
mens er eventjes een oogje te gaan
werpen er waren zoo omtrent 2ooo
koeibeesten als ook eenige brokken
van paarden. Een Franschman kocht
verscheidene stuks vaarzen 6 a 8 be-
kalft aan 5oo a 600 gulden 't stuk.
Binnen eene maand, einde September
October, zullen er nog meer zijn zegt
men, en betere en wij nemen dit aan,
men kan moeilijk gelooven dat hier
zooveel beesten zijn, vast en zeker
meer als menschen. Na vlug een over-
zicht'te hebben gedaan, gaan wij loo-
pen, want wij moeten nog eens naar
aardappeldienst, nog eens naar het
politiebureel en nog eens Belgisch
geld in gulden omzetten, 't Zijn mij
hier vieze gasten, die keeskoppen.
Gisteren kreeg ik maar 3o gulden
voor 100 frank Fransch geld dat nog-
thans meer waarde heeft dan het onze
en heden geeft men mij weerom 3l
gulden voor too fr. Belgisch geld.
Aardig en toch waar. Om 1 uur 'smid
dags nog eens ons buiksken deugd
gedaan en om 2 ure vier minuten van
gen wij de terugreis aan. Om drie en
half zijn wij in Stavoren, nemen hier
de boot voor Enkhuizen, waar wij om
5 ure juist aankomen. Dan weerom
trein tot Amsterdam, en in den voor
avond zijn wij in ons logement zeer
tevreden over onze aangename reis,
maar nog meer, omdat wij stilaan mo
gen naar huis gaan... bij moeder.
Den Zaterdag morgend, na weerom
den braven thee te hebben geproefd,
nemen wij in Amsterdam den trein
voor Brussel. Op de grens in Rozen-
daal doen wij de rest van ons geld
omzetten, niet in Belgisch geld, maar
in twee bezekoeken met eene pint
melk. Om 3 ure 40 minuten arrivee-
ren wij in Brussel. Onze vriend Jan
maakt van de gelegenheid gebruik om
bij een familielid den goeden dag te
gaan wenschen, overtuigt dat die
brave vrouw ons vast en zeker een
stuk van 't achterste van een varken
zou geofferd hebben en... tot ons ge
noegen, hij had zijne rekening niet
mismaakt. Om 6 ure direkt naar
Aalst en om zeven ure twintig minu
ten nemen wij voor afscheid in ons
lokaal ne goeien Schot op ons ge
zondheid en op den groei en bloei
van onzen bond. Jean en Clement.
De
Koornbloem
Bureel en Redactie GROOTE MaRKT, 8, AALST.
Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE CAUDRON
Burchtstraat, 3, AALST.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen
Ongeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
