Onze Brandverzekering
Vergaderingen
Wekelijkseh Ovefzieht
DE SMOKKELAARS
VAN ST. MALO
f^oodt I^oacft
BRIEFWISSELING
V
Alles bleef stil. Secretaris telt de pun
ten, zei de Deken.
Vier, zeven, elf, twaalf, dertien en
tien is drie-en-twintig, zei de secretaris.
Nu stond de Deken recht en met een
stem die beefde van ingehouden gram
schap, sprak hij
Waarde broeders, een gemeentebe
stuur, dat in zulke voorwaarden drie-en-
twintig punten gewonnen heeft, is waar
dig van gedekoreerd te zijn.
Ik verklaar de zitting gesloten.
Vele lieden schijnen ongeloovig als
wij spreken van de uitslagen, welke wij
bekomen hebben sedert de stichting
dezer schoone instelling. Nochtans", wij
overdrijven niet en zijn altijd bereid door
onze boeken te bewijzen, aan wie er
belang in stelt, hetgene wij vooruitzet-
ten of beweren.
Zoo schitterend is de uitslag dat, in
dien wij op dezen oogenblik het maat
schappelijk jaar konden sluiten, wij de
premiën der bestaande polissen opnieuw
met 15 0'o zouden kunnen verminderen,
zoodat onze verzekerden dertig centie
men per frank (30 zouden minder
betalen dan andere.
Landbouwers, aarzelt niet langer,
bemint uw profijt
Verzekert u bij Redt U Zeiven
Neemt uwe vermeerdering bij
Redt II Zeiven
Hoeveel zullen de door ons verze
kerde kapitalen bedragen op einde No
vember aanstaande
De opgever van het nauwkeurigste
getal bekomt een gratis abonnement
voor 1921 op" De Koornbloem
Het antwoord is in te zenden vóór
den 8 November aanstaande op het on
derstaande lijstje
Naam en voornaam
Volledig adres
Geraden getal
NIEUWERKERKEN. - Zondag
17 October, na de Hoogmis, vergade
ring in 't gewoon lokaal.
Dagorde:Stichting van een veekweek-
syndikaat.
Mijnheer Ortaire Caudron,
Mijnheer, ik neem de vrijheid U te
schrijven, om U een raad te vragen.
Ik heb eene weide, kleigrond, sedert
7 a 8 jaar, maar die weinig of nooit
kunstvet gehad heeft en nooit kalk.
Niettegenstaande geeft zij eene rede
lijke opbrengst, daar zij altijd door paar
den en hoornvee gegraast geweest is.
Maar zij geeft nog veel onkruid zooals
mos, kolepiet, geelbloem enz.
Welke soort van kunstvet zoudt gij
mij aanraden en hoeveel per hectaar om
de weide tot een groote opbrengst en
mijne paarden en koeien tot een goed
resultaat te kweeken.
U bedankende, groet ik U hoogach
tend. X.
ANTWOORD.
Mijnheer,
Antwoord op uw gëeerd schrijven van
heden
Uwe weide heeft behoefte aan phos-
phoorzuur en kalk, in eersten regel. Ge
bruik daarom scories of ijzerslakkan die
bevatten 10 tot 20 phosphoorzuur
(volgens hoedanigheid) en omtrent 50
kalk. Al de zuur en onkruidplanten moe
ten verdwijnen door deze bemesting.
Gebruik 500 tot 800 kos per Hectare
en stroo dit uit in November of Decem
ber. Dit geeft het eerst en noodigste na-
tuurvoedsel aan<uw gras.
Zoo ge eene overvloedige opbrengst
verlangt, kunt ge in Maart nog uitstooi-
en 1/2 of 1 kilo ammoniak of nitraat de
roede of zelfs meer volgens ge meer of
min gras verlangt.
Onkruid gaat weg, en gras krijgt eene
betere natuur, die natuurlijk overgaat op
het gestel uwer dieren door phosphoor
zuur en kalk hetgeen ge beide in scories
vindt.
Hoogachtend
O. Caudron
Volgens een telegram uit Warschau
zouden de vijandelijkheden tusschen
Rusland en Polen Zaterdag avond ge
staakt zijn.
Volgens de laatste berichten zou Po
len voldaan zijn over de verkregen resul
taten. Het zou op bijna alle punten vol
doening hebben verkregen, voorname
lijk wat betreft de nieuwe grenzen, die
veel meer oostelijk zijn gelegen dan de
vroeger door de Sovjets aangeboden
grenzen.
Oekrajina protesteert tegen de onder-
teekening van die voorwaarden, zonder
voorafgaandelijke volkomen ophelde
ring van den toestand.
Een telegram uit Tokio meldt, dat de
toenemende spanning tusschen Amerika
en Japan de verantwoordelijke staats
lieden in Japan ernstig bezig houdt. De
Japansch-Amerikaansche vereeniging
zal twee van haar leden.naar- Amerika
zenden, om te beproeven in Californië
een beter begrip omtrent de Japansche
zaak ingang te doen vinden en voorts
om te trachten de gevoelens, welke in
Amerika heerschen dat Japan moei
lijkheden zoekt te doen verdwijnen.
De afgevaardigden zijn gekozen, maar
het staat nog niet vast dat zij de missie
zullen aanvaarden. Intusschen is beslo
ten om aan de Japansch-Amerikaansche
vereeniging te New-York te verzoeken
haar pogingen, om de aan weerszijden
van de Stille Zuidzee opdoemende wol
ken te verdrijven, te verdubbelen.
Verleden week zijn de laatste Duit-
sche oorlogsschepen, die nog uitgele
verd moesten worden, in de Firth of
Forth aangekomen. Het waren de krui
sers Lübeck, Stettin, Danzig, Augsburg
en München.
Ook verscheen dezer dagen bij het
bestuur der Augsburg-Nurnberger Ma-
schinenfabrik een Entente-kommissie
om den voorraad Dieselmotoren op te
nemen. De leider der kommissie ver
klaarde, dat alle zich in Duitschland be
vindende Dieselmotoren zouden worden
vernietigd, om te voorkomen, dat zij
voor duikbooten zouden gebruikt woe
den. Het bestuur verklaarde zich met
alle middelen daartegen te verzetten.
Een deputatie van bedienden en ar
beiders vertrok naar Berlijn, om met de
rijksoverheden te confereeren. Voorts
werden diplomatische stappen" gedaan
om de intrekking van de verordening
der Entente nopens de vernieting der
Dieselmotoren te verkrijgen.
Uit Ierland komen weer berichten
toe over onlusten in Ierland. Te Belfast
hebben er in drie verschillende wijken
hevige botsingen plaats gehad. Er werd
van weerskanten verwoed geschoten en
het aantal gewonden is groot. De poli
tie en de soldaten slaagden er eindelijk
in, de orde te herstellen.
Te Londonderry hebben de Sinn-fei-
ners eene kazerne aangevallen. De troe
pen en de politie chargeerden met de
bajonnet, en bleven ten slotte meester
van het terrein. De sinn-feiners, die te
Londonderry gevangen zitten, hebben
alles vernield wat zij onder hun bereik
vonden.
Op de heirbaan bij Kanturk hebben
de Sinn-feiners met eene mitrailleuse
een militaire vrachtauto aangevallen.
ook geleverd aan het bevoorradings-
comiteit onzer gemeente ruim zestig dui
zend kilos patatten, dat betaald heeft
aan. ons gemeentebestuur 14,50 fr.; aan
de boeren is er betaald 12,50 fr., hetgeen
een verschil maakt van twaalfhonderd
franken. Weet er iemand waar dat geld
naartoe gegaan is. Veel werd er gemom
peld in de zaal, doch niemand sprak.
Hoeveel punten vroeg de Deken
Een per duizend frank, riep iemand. Is
dat goed, vroeg de Deken? Ja,riep men.
Zijn hier leden die nog andere feiten
kennen, vroeg de Deken.
Ik heb moeten tweehonderd mark ge
ven voor 't slachten'van mijn varken, ik
tien kilos vleesch, werd er geroepen.
Dat zijn persoonlijke zaken, sprak de
Deken, ik weet personen die den helft
van hun verken aan iemand moesten
geven dat is zeker wat anders. Maar
zijn er nog ander feiten
Blommers Jan, die buiten den Deken
pen oudste was en nog geen woord ge
sproken had, stond nu recht en sprak
Een feit is nog vergeten, In't jaar'17
zijn aan de Duitschers omtrent tweehon
derd duizend kilos beeten geleverd, die
betaald zijn aan de gemeente twee mark
tachtig en volgens de berekening van
mijn jongste dochter, die op St Marcus-
dag twee-en-zeventig jaar geworden is,
staat dat gelijk met drie frank en half en
aan de boeren is er maar drie frank be
taald, zoodat er daar ook duizend frank
overbleef.
Nog een goed punt, zei de Deken.
Waarde Broeders, sprak hij nu, en
zijne stem klonk ernstig, niettegenstaan
de dat er groote sommen die aan de
boeren moesten betaald worden, achter
gehouden zijn, heeft ons gemeentebe
stuur niet geaarzeld gedurende den oor
log een belasting van honderd opcentie
men per frank te leggen op het land-
b.ouwpatent. Niettegenstaande die be
lasting en het achtergehouden geld, is
er gedurende den oorlog en tot hiertoe
niets gedaan tot het onderhouden der
wegen en het kuischen der waterloopen.
Al de kleine kalseiwegen, op het eerste
Bevel der Duitschers door het gemeen
tebestuur opgebroken, zijn nu na twee
jaar wapenstilstand nog niet herlegd.
De bodem der grachten langs de wegen
ligt op sommige plaatsen een halven
meter hooger dan het middenpunt der
baan, zoodat al het water over die we
gen moet wegvloeien, die dan ook als
het regent aan echte modderpoelen ge
lijken. Hoeveel punten moeten er daar
voor aan ons gemeentebestuur gegeven
worden, vroeg hij.
Tien, twintig, riepen de leden, die
langsom meer opgewonden wierden.
Stilte bevool de Deken, tien zal ge
noeg zijn. Is er iemand die nog andere
feiten kent
=s»c§>te»
42. -o—
De booswicht vloekte en raasde, smeekte en
dreigde beurtelings, en toen dit alles niet baatte,
begon hij bijna te weenen en zeide, vrijwillig met
weduwe en haar zoon te willen deelen. Er was
echter niemand die eenige acht op hem sloeg. Zoo
dra hij uit hun tegenwoordigheid verdwenen was,
zei Montmorillon, zich weder tot zijne vrienden
wendende
Ik moet even gaan zien of men goede voor
zorgen neemt, dat de schurk gedurende het ver
voer niet kan ontsnappen, en kom dan dadelijk te
rug. Maakt het u intusschen zoo gemakkelijk
mogelijk. En u, Henry, behoef ik zeker niet aan te
bevelen, uw vrienden op uw slot gastvrij te ontha
len.
Dit werd op vroolijken toon en met lachend ge
laat gezegd. Eenige oogenblikken nadien had
de zonderlinge man de kamer verlaten, en de mar
kies met Isidora en Henry alleen.
EEN-EN-TWINTIGSTE HOOFDSTUK.
Moeder en Zoon.
De markies was de eerste, die weder het gesprek
begon.
Mijn waarde vriend, sprak hij, Henry s hand
vattende, ik vermoede een dergelijke ontknooping,
toen wij voor het eerst over de vrouw spraken,
die ons beiden in zulke zonderlinge onstellende
omstandigheden verschenen is. Zoodra ik van u
vernomen had dat Arnaud de Montefere u naar
het leven stond, begreep ik dat ge het kind waart
van John de Baux, en uw gelaat versterkte mij in
in die meening. En toen ik na al het voorgevallene
nadacht over die naamlooze vrouw, bleef omtrent
haar persoon niet de minste twijfel bij mij over.
Eensklaps doorgronde ik alles. Ik heb uw vader
zeer goed gekend, Henry, hij was een edel mensch.
Hij was mijn beste vriend, en ik herinner me nog
zeer goed den dag toen hij met zijne jonge vrouw
op het slot terugkwam. Zij was toen buitengewoon
schoon.
Uw vader heeft me meermalen verhaald hoe
zijn huwelijk ver van hier in de schaduw der
Pyreneën voltrokken werd. Ik vernam echter niets
van de lasteringen, die men aangaande uw moeder
had verspreid, dan nadat zij reeds verdwenen was
en toen heb ik nooit te weten gekomen waar zij
zich ophield.
Ik hoop dat ze thans in veiligheid is, zei Hen
ry zuchtend.
Dat is zij, hernam de markies. Montmorillon
heeft het me gezegd.' Maar ik denk dat ze niet
wilde zijn, omdat 't haar te pijnlijk zou hebben
aangedaan, in de tegenwoordigheid van haar lage
vijand te zijn. Doch weest welgemoed Henry, ge
hebt waarlijk wel reden u te verheugen.
O ja, sprak Henry, ik ben welgemoed. Ge
hebt mij echter nog niets aangaande Montmorillon
gezegd.
De reden daarvan is dat ik aangaande hem
niets weet. Daar komt hij terug.
De smokkelaar was nu gekleed in een prachtig
moorsch kostuum, bestaande uit een tot op de voe
ten reikend overkleed van roodbruin fluweel, dat
rijk met goud was geborduurd en door een gordel
van geele zijde om zijn middel werd saamgehou
den. Hij had een muts van blauw fluweel op
't hoofd, waarlangs aan de rechterzijde een struis
veer afhing. Toen hij de drie zoo nauw verbonden
vrienden genaderd was, zag Henry aan en zeide
Zie zoo, Henry, mijn werk voor u is thans
afgeloopen. Uw moeder zal spoedig hier zijn, en
dan zult ge mij niet meer behoeven. Doch i.k zal u
nimmer vergeten, neen nimmer.
Ge zult ons toch niet verlaten, riep de jonge
ling snel opspringend. Ge zult toch niet van hier
gaan, O neen, ge moet hier en bij ons blijven. Aan
u heb ik het herstel in mijn rechten en het bezit van
dit slot te danken, en 't zal me gelukkig maken, als
ge ook het als het uwe wilt beschouwen. O, zeg
mij dat ge dit wilt doen.
Nu niet, antwoordde Montmorillon. die nau
welijks in staat was zijn ontoering te verbergen.
Ge kunt mij thans best ontberen. En de beruchte
smokkelaar, die zoolang met de wetten van Enge
land heeft gespot, zou hier ook bezwaarlijk een
veilig verblijf vinden.
Mijn vriend,viel de markies hem in de rede
laat die gedachte u niet verontrusten, want ik
wil ter uwer gunste al mijn invloed bij den koning
aanwenden. Blijf dus gerust hier.
O ja, ge moet bij ons blijven, riep Henry we
der. Blijft bij ons, dan zult ge zien hoe ik mij beij
veren zal om u gelukkig te maken, en hoe wij bei
den, Isidora en ik u zullen liefhebben.
Wel zeker, voegde Isidora met een betoove-
rend lachje er bij, ge moet bij ons blijven. Uwe
tegenwoordigheid is noodig om ons geluk volko
men te maken.
De smokkelaar boog het hoofd, en al de aanwe
zigen zagen dat de tranen langs zijn gelaat biggel
den, welk hij met de hand bedekte.
Ik kan u heden niet langer weerstaan, stamel
de hij eindelijk, Doch laat mij een oogenblik
overleggen.
Dit zeggende ging hij een paar sehreden ter zijde
en maakte den zijden gordel om zijn middel los.
Vervolgens boog hij zich een weinig voorover,
en met een snelle beweging liet hij het zijde over
kleed van zijn schouder vallen. Toen hij ook de
muts had af geworpen, ging hij weder naar zijn
vrienden.
('t vervolgt)
