r
Arbeid adelt
brief uit Wallonië,
OVER EEN NIEUWE
PACHTWET
Verf/aclerim/eit
Landbouwweekblad
Wij 'zullen ons
kelt verdedigen
De aanstaande
Veekeuringen.
nee*
em
lad
)Ei
iof]
Plantenziekten in dén
WM ZONDAG 17 April 1921
Prijs 10 centiemen.
3de JAARGANG. Nr 121
en va
Bureel en Redactie GROOTE MARKT, 8, AALST
Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE CAUDRON,
Burchtstraat, 3, Aalst.
Aankondigingen volgens akkoord.
Abonnementsprijs
5,00 frank 's jaars.
Men schrijft in op ons Bureel
en op alle postkantoren.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen
Ongeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
De tijd heeft ons geleerd.dat de land-
fouw zoowel als de andere takken der
enschelijke bedrijvigheid, om op eene
igelijke en doelmatige inrichting te
nnen steunen, slechts op eigen maa
rt betrouwen mag.
Waarom was de landbouwer voor
n oorlog het uitschot der Maatschap-
jij Waarom blijft hij het nu nog na
en oorlog Omdat de bonden, die den
ndbouwer moeten verdedigen, meest
[tijd politieke winkels zijn, waar de
roote eigenaars ALLES en de kleine
indbouwers NIETS te zeggen hebben.
)aags voor deKamerkiezingen kwamen
e grrroooote verdedigers van den
indbouwer op den buiten en verkon-
igden er de dapperheid van den boer
it het besluitzij smeekten om zijn stem
adat zij hem een aalmoes van schoone
eloften gegeven hadden.
'G
ïlkerii
30miij
'11(1
Na de kiezing zag men ze weer
ier jaar later om dezelfde komedie
't spelen en sedert 1830 zijn onze boeren
s vergeleverd aan die fijne mijnheertjes,
ie zich niet 't minst om den gemeenen
oer bekreunen.
Weten ze niet op voorhand dat de
iiitenlieden in God gelooven als stom-
e werktuigen daarop bouwen ze en
echts met stukken en brokken laten ze
:h enkele landbouwhervormingen ont-
tselen ze laten de boeren jaren en
en klagen en kermen, vooraleer hun
ok de minste toegevendheid te doen,
ant ze weten zoowel dat het de boe-
p niet zijn, die op de straten komen om
e kasseisteenen op te breken en om er
:rschansingen mee op te bouwen.
De oude vereenigingen, zooals zij in
licht zijn, hebben genoeg bewijzen ge-
tven van hun zwakheid op gebied van
ndbouwverdediging, en daarom moe-
n het gansche land door nieuwe bón-
in gesticht worden.
Hoe zullen ze opgericht worden
en enkele manier is de goede mogen
erkende en steunhebbende leden zijn
le landbouwers, zonder onderscheid
an denkwijze dat ze eigenaars of
tturders zijn van den grond dien ze be
huwen. ze zijn van rechtswege wer-
nde leden.
Dat er benevens die werkende leden,
aogenaamde eereleden, met raadge-
inde stem, zetelen, 't is mogelijk, doch
Mrover zullen de plaatselijke bonden
oeten oordeelen naar de omstandighe-
n zich kunnen voordoen.
Ja, ja, ik hoor ze reeds, al die advoka-
n, al die salonboeren, omdat ze in on-
landbouwvereenigingen niet meer
innen tronen Hoort ge ze huilen en
breeuwen dat wij socialisten, oproer-
akers en ja, bolsjevisten zijn Het kan
is weinig schelen, al dat verwijten zal
is niet deren.
Noch hun huilen, noch de bedoelin-
tn van hun verwijtingen zullen ons
1 aPl1pakken en dooden als hun eerste
igenblik van benauwdheid zal over
zullen ze zelf wel moeten bekennen
rp t wij volop gelijk en het recht hebben
handelen zooals we doen.
Gaat gij eens, landbouwer, u aange-
n om in een vakvereeniging van ad-
ikaten aan een bespreking deel te ne-
vf.eai en of hun vergaderingen vóór te zit-
n, het zal niet lang duren of ge vliegt
n de deur.
Landbouwer, geeft u eens aan in een
rgadering van bankiers, notarissen,
enho
issel.
suiker- en andere fabrikanten, doktoors,
apothekers of veeartsen, om deel te ne
men aan de bespreking van de belan
gen van hun vak is het me niet geoor
loofd u te verzekeren dat men er u nog
den tijd niet zal geven noodig om uw
naam, voornaam en bedrijf te spellen
Waarom dan komen die heeren zich aan
ons vergaderingen opdringen Wij
kunnen ze zoo goed missen als zij den
landbouwer kunnen missen om hun za
ken te regelen.
Dat men bij gelegenheid de mannen
der wetenschap raadplege, keur ik goed,
maar daarom is het niet noodig dat zij
zich heel en al aanstellen in de plaats
van hem die zwoegt en opbrengt.
Wil men dat de landbouw met de
vereischte krachtdadigheid verdedigd
worde, dan is het hoogst noodig dat ons
vergaderingen voorgezeten worden
door mannen van ons vak want wor
den zij door anderen geleid, zeker is
het, er zijn bewijzen genoeg van, dat zij
niet al het noodige werk zullen leveren
dat zij kunnen leveren.
Veronderstellen wij dat de boeren
van een streek in twist geraken met den
dienst der belastingen. Indien hun voor
zitter bijvoorbeeld een notaris is, wat zal
die vent doen Maar, lieve Heer wat
wilt gij dat hij zich bekommert om uw
te hooge lasten
Integendeel hij zal er zich misschien
niet het minst om bekommeren en met
reden, wellicht hoopt hij dat men u met
lasten overlaadt, dat men u plat tot op
den naad ruineert en dat hem het geluk
te beurt valt, den dag dat men u uit
spant, uwen boel te mogen verkoopen.
Wij moeten ons zelf verdedigen en
alle Belgische landbouwers moeten sa
menspannen en zich vereenigenVla
mingen en Walen te gaar moeten samen
een krachtigen boerenbond vormen.
Alle Waalsche boeren van eender
welke denkwijze hebben wij vereenigd.
't is noodig dat onze Vlaamsche broe.-
ders hetzelfde doen van hunnen kant
dan, om het werk te be*kronen, zullen
wij een machtig nationaal verbond slui
ten zonder onderscheid van taal. Dat is
zeker geen onmogelijke taak, want alle
Belgische landbouwers hebben eender
plichten te vervullen en ook eender
rechten te verdedigen. Ze zijn niet eigen
aan den Vlaming, noch eigen aan den
Waalbeider belangen zijn gemeen.
Hebben wij boter op de markt te
brengen, niemand zal ons vragen of zij
uit Vlaamsche of Waalsche melk ver
vaardigd is en wij vragen er geen
Vlaamsche of geen Waalsche centen
voor onze belangen leggen ons op aan
de eenen zoowel als aan den anderen
om ze zoo goedkoop mogelijk af te zet
ten en ze in de beste voorwaarden op
de markt te brengen.
Misschien zal men u zeggen, Vlaam
sche landbouwers, dat onze vereeniging
een politiek werktuig is. Dat is valsch
wij zullen het kortelings bewijzen. Al
wat wij willen is van het Parlement te
verkrijgen dat het onsLandbouwkamers
schenke (zooals b.v. Handelskamers. N.
v. d. R.) waarover wij in een volgend
nummer zullen handelen. Deze instellin
gen zouden geraadpleegd worden over
alle landbouwvraagstukken, door de
wetgevende kamers en door het gouver
nement, dat zou hen beletten stommi
teiten te begaan als menschen die over
zaken handelen, waarvan zij nog 't eer
ste woord niet kennen.Dan zou men het
gouvernement de landbouwvraagstuk
ken niet zien oplossen op zoo n barm
hartige wijze dat een dozijn zotten te
gaar het ook zoo goed hadden gedaan.
Ge moogt er van overtuigd zijn, lieve
lezer van De Koornbloem, dat gij. zon
der het te weten,reeds van de weldadige
werking van onze vereeniging genoten
hebt. Ik zal maar een voorbeeld aanha
len Voor 't jaar 1919, ze was nog
slechts in kieming de graanhandelaar
Wauters (alias onze fijne minister)
schonk grootmoedig 50 fr. aan'den
landbouwer voor 100 kilo tarwe.
Voor den oogst 1920 het waren de
afgevaardigden van onze vereeniging
der LI. P. A. (R. U. Z. van de Walen)
die bewezen dat 90 fr. omtrent de juiste
prijs was.
Zonder er hun een verwijt van te
maken, zekere boerenbonden van Oost-
Vlaanderen hadden aan Minister Wau
ters berekeningen voorgelegd om te be
wijzen dat men daar na den oorlog een
zak tarwe kan voortbrengen voor
VEERTIEN FRANK
Ik ben vast overtuigd dat geen en
kele voortbrenger zooiets zou vaststel
len, slechts onbevoegden Heel zeker
van die artiesten die denken dat ze
pachters zijn, omdat ze voorzitters zijn
vaneen of ander landbouwkring die op
een mooien dag samen gekomen, zeiden:
Men kan wel in OostrVlaanderen een
zak tarwe voortbrengen voor 14 fr.
onze brave boerkens hebben al geld ge
noeg gewonnen, dat ze zich nu maar
een kleine opoffering getroosten.
Onze afgevaardigden hebben getracht
zooveel mogelijk in voeling te komen
met die landbouwers, rAuielooze pogin
gen Gewis hadden wij ze kunnen ont
dekken, zouden we weer voor eenen of
anderen advokaat hebben gestaan, voor
een grooten grondbezitter, misschien
ook voor een bankier of een station
overste.
Daarom besluit ik dat in al onze bon
den tot verdediging van den landbouw
alleen boeren mogen opgenomen wor
den, anders geen en dat wij ons zeiven
moeten verdedigen,
Jos. DANSE.
Ten einde de verbeteringen van het
veeras te bevorderen,heeft de provincie
raad van Oost-Vlaanderen besloten
eene doelmatige actie in te zetten.
In geen enkel tijdstip was een ingrij
pen van hooger hand zoo zeer ge-
wenscht. Immers, hoeveel heeft de hoe
danigheid van het Belgisch vee ons
Vlaamsch vee komt hier vooraan niet
onder den oorlog geleden.
Toen in 1918 de oorlog op zijn einde
liep, was er hier en daar maar een echte
type meer te vinden later werd hier uit
Duitschland, het Walenland en elders,
vee bij groote hoeveelheden ingevoerd.
Al wat maar groeien wilde, werd aan
gekweekt uit Duitschland werden hier
massa's ellendige dieren aan den man
gebracht. Vandaar een groote hoeveel
heid minderwaardige dieren.
Stilaan komt nu onzen veestapel tot
de normale verhouding terug, de bevol
king onzer stallen wordt weer talrijk,
maar de hoedanigheid laat nog geweldig
veel te wenschen.
Om nu dien toestand te verhelpen,
richt Oost-Vlaanderen veekeuringen in,
die van nu af tot in Juni zullen gehou
den worden, ten einde eene keure te
doen voor kweekstieren en koeien en
door premiën en andere prijzen, den
aankweek van goede dieren zooveel mo
gelijk te bevorderen.
Voor stieren zullen bijzondere be-
waarpremiën uitgeloofd worden. Er zijn
bewaarpremiën van 2400 fr. voor stie-
reD met drie en vier tanden, ook voor
i
stieren met vijf tanden en meer.
De voorkeur zal gegeven worden aan
dieren va'n Viaamschen oorsprong, daar
de ondervinding geleerd heeft dat de
beste uitslagen bekomen'worden door
soorten aan de streek eigen, dergelijke
dieren zijn klimaat en voeder gewend,
terwijl men reeds herhaalde malen heeft
opgemerkt dat ingevoerde dieren, zelf
van de beste vreemde rassen, geen be-
vredigendfe uitslagen gaven.
Ook schijnt men stilaan te beseffen,
dat men meer waarde moet hechten aan
goede hoedanigheid dan aan schoone
hoedanigheid. Beide eigenschappen kun
nen in onzen veestapel versmolten wor
den.
Daarom druk ik hier den wensch uit.
dat de aangestelde keurraden dit jaar,
nu ze voor de eerste maal na den oor
log zullen optreden, degelijk werk zullen
verrichten. Het keuren van den eige
naar, hetgeen hier vroeger nogal ge
daan werd, moet voor goed uitgesloten
zijn.
Ieder verstandige landbouwer wordt
den raad gegeven die keuringen te be
zoeken, voor hem is er steeds wat nut
tigs te leeren.
Verder relaas willen wij hier niet
aangeven, eerst willen wij de werking
der keurders eens nagaan, mogelijks ko
men wij er later nog wel eens op terug.
Over eenigen tijd werd er in de Ka
mer door een zestal volksvertegenwoor
digers een wetsvoorstel ingediend dat
de huurkontrakten en voorwaarden,als
ook de jacht in 't veld regelt.
Tot hiertoe bestonden er in de meeste
gevallen in t geheel geen huurvoor
waarden, en waar ze nog bestonden,
v. aren ze heel en gansch in t nadeel van
de boeren.
De voornaamste voordeden die het
voorstel zou meebrengen zijn de vol
gende
1De eigenaar zal de pachter (van
landen of hoeve) ten minste twee jaar
op voorhand moeten verwittigen om ze
hem te kunnen afnemen.
2. De huurder zal aan de landen of
gebouwen die hij in huur heeft de noo
dige verbeteringen doen en de eigenaar
is verplicht ze hem volledig te vergoe
den.
3. De landbouwers hebben het recht
altijd de konijnen, zelfs met vuurwapens
op hunne velden te dooden.
Ge ziet, al wat de boeren met recht
vragen is het nog niet, maar vergeleken
met wat tegenwoordig bestaat, zou het
toch een groote verbetering brengen
de boeren zullen heele dagen met den
schrik op hun lijf niet meer moeten loo-
pen ineens op straat gezet te worden
ofwel of hun huurland veel te duur te
moeten koopen om het te kunnen be
houden.
't Tweede punt is, geloof ik, al even
belangrijk als t eerste hoeveel boeren
hadden aan hun huurhofstede willen
verbeteringen brengen of land draainee-
ren enz.; ze mochten dat gewoonlijk al
lemaal doen, maar meneer kwam er niet
tusschen, en als ze eenigen tijd daarna
verhuisden of hun land lieten liggen,
mochten ze vloer of stuk gebouw of bui
zen in 't land daarlaten ofwel opbreken
en meenemen. Redelijk betalen deed de
eigenaar niet. Volgens de nieuwe ^et
zal de pachter gerust al deze verbeterin
gen mogen doen en de eigenaar is ver
plicht ze heui geheel te vergoeden.
Derde puntDe jacht. Dat alwie wil
en wanneer hij wil, met een geweer op
zijn land zou mogen loopen, vind ik
nog al kras en een beetje gevaarlijk
maar dat de eerste de beste heer, omdat
hij eenige franken per jaar betaalt, vrij
door dik en dun 't veld mag doorloopen
om t wild te schieten, dat van den boer
zijn vruchten leeft, of er zelf nog wat
konijnen komt bijzetten, dat kan toch
ook niet blijven duren. Daar zou men
dus, volgens mij, best een middenweg
zoeken.
Dat wetsvoorstel werd over 't alge
meen in de Kamer nog al goed ont
haald en men zou t misschien nog vóór
de kiezingen willen stemmen.
Afgekapt en getrokken wordt er- na
tuurlijk toch. Zoo zijn er die den voor-
afgaandelijken opzeg van twee jaar op
één zouden willen brengen wij vinden
integendeel dat hij van twee op drie zou
moeten gebracht worden.Over de jacht-
bepaling kunnen de meesten natuurlijk
niet over nu daarop kon men wel wat
toegeven en zoo overeenkomen.
Moest er nu over gestemd worden,
er zou zeker veel van 't beste afge
knoeid geraken voor ons ware t beter
dat men er tot-na de kiezing mee wacht,
omdat we een Kamer verwachten die
gunstiger gestemd zal zijn voor de land
bouwers.
We hopen dan ook, wel tot betere
tolbepalingen te komen. Later spreken
we daar nog eens over.
Hoogstudent.
Samenw. Maatschappij
itedl l Z,elven
Het kapitaal wordt gebracht op 200
duizend franken. Inschrijvingen voor
aandeelen kunnen gedaan worden bij de
plaatselijke schrijvers, die inschrijvings-
lijsten moeten opmaken.
Men mag inschrijven zooveel men
wil, toch zoo het kapitaal te hoog komt
zullen de inschrijvingen in evenredigheid
verminderd worden. Het Bestuur.
GEMEENTE A YGEM,
Algemeene vergadering op Zondag
17 April 1921, om 5 ure (zomeruur) na
middag, in het gewoon lokaal bij Karei
Vercruyssen.
DAGORDE 1Aanspraak van M.
Van de Velde, van Denderleeuw. 2.Be
knopt verslag over de werking onzer
Onderlinge Brandverzekering. 3. Toe
stand der kas. 4. Belangrijke bespre
king. 5. Bestellingen,
Irandboucjü.
x.
De Stengelbrand van de Rogge
Deze ziekte is niet al te zeer ver
spreid, doch sommige jaren is zij echter
hier en daar, nog zeer hevig en ver
oorzaakt aan de rogge velden, nog al
groote schade.
Als eerste verschijnsel der ziekte ver
schijnen op de stengelleden, de blad
scheden en de bladen zeer lange, blauwe
strepen, en op weinigen tijd barst de
opperhuid op die plaatsen open. Die
blauwe strepen verbergen een massa
brandsporen, door het barsten, komen
de sporen in vrijheid, en worden door
den wind verspreid.
Die brandsporen worden gevormd,
ten koste, van de strookjes celweefsels,
die zich tusschen de bladwerven (en
tusschen de vaatbundels van den sten
gel bevinden na het openbarsten en
het wegstuiven van de brandsporen,
ei
in
1 of
