r flrteid adelt De Rechte Lijn. Hoekje van Goeden Raad De Jjieame Itidkaarten. i Landbouwweekblad ZAADTEELT. ZAKKEN EENE LES VAN GROOTVADER OVER MORAAL. 1 1 ZONDAG 11 SEPTEMBER 1921 Prijs 10 centiemen. 3de JAARGANG Nr 142. Bureel en Redactie GROOTE MARKT, 8, AALST Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE CAUDRON, Burchtstraat, 3, Aalst. Aankondigingen volgens akkoord. Abonnementsprijs 5,00 frank 's jaars. De rechte weg is de kortste maar ge woonlijk de gevaarlijkste. Zie rondom u, op uw dorpken of in uwe buurt; vindt ge een man die rechtuit is, die met zijne gedachten en handelingen recht door zee gaat, zoo zult ge zien dat deze per soon op zijn levenspad vele moeielijk- heden ontmoet. Vandaag botst hij tegen deze, mor gen tegen gene persoon de waarheid is altijd hard om hooren en de rechtveer- digheid lijdt gewoonlijk groote moeite om heur recht te houden in onze samen leving, die omweven is met een net van bedrog, huichelarij en lafheid. Een ander persoon die huilt met de wolven uit het bosch die tegen wit kan zwart zeggen, die kan kruipen,knik ken, buigen, huichelen en muilen trek ken, zal veel gemakkelijker door 't leven gaan. Hij klapt als de menschen van zijn gezelschap, geeft iedereen gelijk, alhoe wel hij achter hun rug een heel ander gezicht trekt. Hij zal de massa vleien, of ze gelijk of ongelijk heeft in haar bewe ringen, handel of wandel, hij zal haar altijd goedkeuren dat is voor iedereen een brave man, ne goeie vent. Hetzelfde geldt voor de partijen, de rereenigingen of groepen van personen. Iedere partij of vereeniging streeft naar het belang der partij of der veree niging, maar weinigen houden rekening met de rechtvaardigheid, met de billijke belangen van de samenleving of de personen buiten hunne groep. Zeldzamer nog zijn de groepen die aan hunne eigene leden de waarheid lurven zeggen, uit vrees dezelve te twetsen of hunne medewerking te ver- iezen. En nochtans, hoe het ook weze, de rechte weg is alleen de rechtvaardigheid voor iedereen, al stoot het soms tegen iet privaat voorrecht of persoonlijk be lang van enkelen. Deze rechte weg echter is niet zonder jevaar, want de waarheid is hard en de echtvaardigheid botst licht tegen emands schenen Men schrijft in op ons Bureel en op alle postkantoren. Nieuwe tijden brengen nieuwe ge lachten en nieuwe gedachten botsen jewoonlijk tegen oude gewoonten en lenkwijzen, tegen personen die zich ge- chaad zien in hunne belangen, of dwee- ers die den oorlog voeren tegen alle rauwigheden. Jesus-Christus zétte de primitieve sa- lenleving overhoop, toen hij leerde dat He menschen broeders waren, toen hij e joden en koopmans uit den tempel >eg en de farizeër vergeleek aan een taf dat van buiten wit gekalkt was en an binnen vol vuil. Zijne leer veroor- telde de toenmalige maatschappij, wier toote mannen den Goddelijken Meester ader de jubelkreten der opgezweepte assa deden kruisigen De gilden en ambachten der middel- luwen kwamen tot eene macht, die de oote landheeren en de koningen den beven. Aan hun hoofd stonden annen van hun vak die de roem en de kdom der gemeenten tot hun toppunt crden. Toch gelukte het aan sluwe minklijke commedianten die macht te eken, zoodat er eeuwen geleden in hunne roem en grootheid niets erbleef 1 De twintigste eeuw zou de eeuw van '°lk zijn- Dertig jaar geleden begon roering. Eerst op sleeptouw genomen door de litiekers richten de werklieden zich op vereenigden zich in syndicaten. Alle '"jen namen er een deel bij zich, zoo- dat de macht der werklieden eerst de po litiek dienen moest Stilaan werd de macht grooter, werden die menschen wijzer en heden begint eene werking om dit alles in eenen onpartijdigen blok te vereenigen, onafhankelijk van de poli tiek. Eens komt de dag dat Christene en Socialistische werkers elkander de hand geven en zich los scheuren van alle voogdij. Na de oorlog werd er ook in de land bouwbevolking eene ommekeer merk baar. Men had gezien gedurende de bezetting dat vooroorlogsche leiders en kel goed waren om in den goeden tijd de boerkes bij den neus te leiden en dat deze menschen ons alleen lieten in da gen dat de plicht hen aan onze zijde riep. Na den wereldbrand ontstond er een algemeene zucht naar verlossing en ver eeniging. In t Walenland rees een mach tige boerenbeweging op, in Vlaanderen ontstond hetzelfde. Onze vereeniging Redt U Zeiven dagteekent van dien datum. Zij wierp de oude pruiken omver en richtte zich in op den voet der tegen woordige nieuwe richting mannen van t vak, bijgevolg boeren aan 't hoofd. Die nieuwe kreet heeft natuurlijk ge botst tegen den hoogmoed, de belangen of de politieke berekeningen van vele personen, die onze vereeniging uit alle kracht bevechten om tot de oude toe standen weer tekeeren de landbouwers geleid en beheerscht door de hoogere standen. Zij voeren tegen onze maat schappij een veldtocht van leugen en dwang. Doch niets zal helpen de vloed naar eigen bestuur en eigen beschikking tegen te houden. Onze Vereeniging gaat stil maar ze ker voort op den ingeslagen weg. Door onzen handel botsen we soms tegen de belangen der handelaars, die we toch met vrede laten, zij integendeel verklaren den oorlog aan onzen bond, omdat hij hun schade berokkend. Door onzen strijd naar vrijheid der boeren loopen we tegen de dwingelan den en overheerscherszij bevechten ons uit alle kracht. Door onze aanhoudende pogingen tot het bekomen van eene goede pacht wet, die de landbouwers behoudt tegen ruine, uitbuiting en dwang, voelen vele landeigenaars zich gekrenkt zij tieren op De Koornbloem. Dat die heeren eens nadenken, niet alleen op hunne eigene intresten maar ook op de rechten der pachters, en bijzonder op de rechtvaardigheid en zij zullen moe ten bekennen dat de hedendaagsche toestand van slavernij en dagelijksche vrees tot ruine bij de boeren, niet langer kan blijven duren. Dat al deze die de boerenbond Redt U Zeiven, om zijne radicale werking, en vrije verdediging der boerenbelan- gen, uit alle macht bevechten, eens na denken of wij ja of neen het recht heb- ben, evenals zij, om onze belangen te verdedigen 1 Want er ook gebeure, onze vereeni ging zal op den ingeslagen weg vooruit gaan. Zij volgt vol betrouwen de rechte weg, die de moeielijkste en de gevaar lijkste is, maar die het rapste leidt tot zedelijke en stoffelijke verheffing van den boerenstand. SANDER. De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen Ongeteekende stukken worden niet opgenomen Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven. OP HET NEERHOF. Oogst geschoren, Winter geboren. Bij het aankomen van den Winter beginnen de hoenders, de eenden en het pluimgediertje in 't algemeen te ruiven. Zij verliezen langzamerhand hun oud pluimenkleed en krijgen er een splinter nieuw in de plaats. Wat verloren gaat, moet hersteld worden, dat is een algemeene natuurre- gelis een stuk land uitgeput door een zekere teelt, dan zal men aan dat land de verloren kracht weergeven. Verliest een vogel zijn pluimen, ruift hij in één woord gezegd, dan is daar een kracht verloren, die noodzakelijk moet hersteld worden. Het dier zal in dien tijd sterker voedsel moeten krijgen, tot het vormen van nieuwe pluimen. Dat weet iedereen, maar niet alleman weet wat men dan moet geven, opdat het dier niet ten schade van zijn beendergestel zijn verlo ren kracht her3telle. Uit welke stof bestaan de pluimen Het hoofdbestanddeel van pluimen is kalk daaruit volgt dat men ruivende hoenders veel kalk moet voeden. Bijzonder leggende hennen moeten ook steeds een goede voorraad kalk ter j' nunner beschikking vinden. De schaal der eiers v. ordt immers uit kalk samen gesteld en ligt er geen kalkstof genoeg in hun bereik, dan zullen zij ofwel wind eieren leggen, ofwel hun beenderenge- stel, dat eveneens uit kalk bestaat, lang zamerhand uitputten, zoodanig dat zij heelemaal zullen verzwakken en weldra uitgeput zijn. Elk verstandig landbouwer zorgt er voor dat zijne hennen zoolang en zoo veel mogelijk leggen hij is dan ook niet benauwd ze krachtig te voeden. Tegenwoordig wordt hij er ook over vloedig voor beloond de eieren bren gen 'n schoonen cent op. Het is wel de moeite waard de kostelijke diertjes wat versterkend voedsel aan te koopen. Het zal nu ruiftijd gaan worden en we zullen onze hennen een goeden voorraad kalk vóórstrooien. Hoe dik wijls ziet men de beesten niet tusschen de voegen van de muur pikken, zij heb- gebrek aan kalk. Steenen die voortko- van afbraak en waaraan nog kalk kleeft zal hun zeer gedienstig zijn, maar het gemakkelijkst van al is kalk te koopen hem te blusschen en hem dan tus schen hun eten te strooien men mag dit gerust het jaar door geven, maar vooral dus als de dieren ruiven. Elk weet nu waarom. Jan Oom. Een overgroot getal voordrachten zijn er sedert 30 jaren door onze openbare besturen over zaaduitlezing ingericht geworden, maar tot nu toe zijn wij toch in hoofdzaak van het buitenland af han- kelijk gebleven voor het aanschaffen van puik zaad- of plantgoed. De gedane pogingen mislukten mees tendeels omdat men niet genoeg op de hoogte was van de methoden, welke voor de praktische toepassing noodig waren, maar de kennissen welke men uoor het landbouwonderwijs verspreid had, zijn toch niet vruchteloos gebleven. Hier of daar is er een landbouwer, niet tegenstaande den lach zijner geburen, begonnen met het uitlezen van zaden te beoefenen en langzamerhand heeft men de doenwijzen gevonden welke einde lijk toelieten het gewenschte doel te be reiken. De landbouwers welke het zoo ver gebracht hebben, wonen meestendeels in Vlaanderen en 't is dus niet moeilijk liun werk te gaan bezichtigen. De zaak is overigens de moeite waard en als .eerrijke les voor eenen boer zou men ver moeten zoeken om iets beters in dien aard te vinden. Heden gaan we enkel de uitslagen be- spreken welke door een verbond van kleine landbouwers te Vyve-St-Eloi bij Waereghem verkregen zijn. Persoonlijk voorbeeld, eene schoone struik rogge dragende een vijftal aren, allen wel ge vormd en goed volzet, en biedende vier rijen granen want die er zes hebben, wor den aanzien voor ongewenscht omdat zij volgens men beweert, gemakkelijk moederkoorn opleveren. Met 5 schoone aren bekomt men zaad genoeg om na genoeg 10 vierkante meters te beplanten en t volgende jaar kiest men er de puik- ste struiken uit om ditmaal eenige aren te beplanten en om reeds zaad genoeg voor eene kleine boerderij voort te bren gen. Alle jaren plant men zulk een keur veld I 'D aren volgens behoeven, telkens met het zaad der beste struiken. De goede uitwerksels doen zich van t begin af gevoelen. In Vyve St. Eloi hebben een achta! kleine boeren over een jaar of tien met de zaad uitlezing begonnen onder de leiding van den Staatsagronoom. M. De Keyzer, en van zijne medehelpers, namelijk van den on derwijzer M. De Catteeuw. Heden zijn de opbrengsten, wel misschien niet ver dubbeld, maar toch zeker bedragen zij- een derde meer dan vroeger en zij wor den als zaadgoed door de boeren van andere gewesten zeer gezocht en duur betaald. Inderdaad die zaden geven uit nemende oogsten, dikwijls sterker dan de vreemde en zij ontaarden bij lang* zoo rap niet. Kortom de geldelijke winst is overgroot. Men gelieve nog in acht te nemen dat vciwregen zijn. Persoonlijk wren gelieve nog in acht te nemen dat zijn wij ze gaan bezichtigen op 10 Juli 11. I ons Ministerie van Landbouw deraelii- en wij moeten bekennen dat h<>f ke noninncn aan7,»t j,_ Er zijn alle soorten van zakken in magazijn beschikbaar, dienstig voor aardappels, graan, enz. Prijzen 0,75, ^r' Nieuwe graanzakken aan 3,00 fr. Het wordt aan de schrijvers der plaat selijke bonden evenals aan alle leden herinnerd dat de tijd gekomen is dat ieder lid eene nieuwe lidkaart bezie. Van af Maandag 12 September zullen deze kaarten streng geëischt worden in de magazijnen van Redt U Zeiven. Oc.' moeten tegen dien datum door de plaat selijke schrijvers de lijsten ingezonden worden aan het bureel te Aalst, van al de leden die eene nieuwe kaart bezitten. De Plaatselijke Besturen worden vriendelijk verzocht streng op te treden, tegen leden die hunne kaart leenen. De gene die vóór 15 September geene nieuwe lidkaart bezitten zullen verplicht zijn zich als nieuwe leden aan te geven en de volle inleg te betalen. De Bestuurder, De Voorzitter, O. Caudron. B. Schockaert. j en wij moeten bekennen dat het verba zend was. Daar stonden er partijen rog ge welke volgens schatting en ondervin ding in de laatste jaren 5000 tot 5500 kilogr. graan per hectare opleveren.An der kleine velden waren er te zien welke bezaaid ol liever beplant waren met slechts 20 kilogram zaad per hectare en nog ruim dik genoeg stonden. Op een akker van M. Verluchen groeiden er uitgerezen aardappelen, buitengewoon schoon, gezond en veelbelovend, alhoe wel zij reeds meer dan 10 jaren op de zelfde boerderij voortgeteeld worden. Beter zou-men ze niet kunnen winnen met versch ingevoerd vreemd plantsoen. I Dergelijke bestatigingen waren er te doen met andere vruchten. Dat alles werd verkregen op zeer een voudige wijze, volgens stelsel welke ieder kleine of groote boer gemakkelijk in toepassing brengen kan, en indien wij in overweging nemen welke prach tige uitslagen te Vyve St. Eloi met ge ringe middelen verkregen zijn terwijl onze landbouwers ieder jaar zware som men geld besteden om nieuw zaadgoed aan te schaffen en daarbij nog altijd dik wijls slecht bediend of bedrogen wor den, dan moeten wij uitroepen dat elke boer groot ongelijk zou hebben indien hij verwaarloosde het gegeven voor beeld na te leven. En wat zou hij daartoe moeten doen wat zou hij er voor noodig hebben Dat zullen wij in korte woorden uitleg gen. Eerst en vooral moet men eene plant- plank maken meiende omtrent 3 meters in de lengte en 0,70 centimeters in de breedte en zijnde bezet met drie rijen houten pinnen of tanden. Als de akker behoorlijk gemest, gespit en geëgd is, legt men er de plank over en betreed haar zoodat de pinnen in den grond dringen. Vervolgens neemt men de plank op om ze wat te verplaatsen en wel zoo te leggen dat de eerste rij pinnen in de gaten vallen welke de derde rij gestoken heeft. Er blijven dus twee rijen open en over de plank loopende, laat men in elk putje een zaadkorrel vallen, zzoo gaat men voort totdat gansch het perceel beplant is. Het noodige zaad haalt men op het veld. Men verkiest bij pogingen aanziet of aanmoedigt, en met zeer gezonde reden. Immers vroeger had men veel hoop in onzen tuin- bouw geplaatst om onze talrijke be- volking van den buiten werk en midde len van bestaan te verzekeren. Maar i sedert den oorlog wordt onze uitvoer van planten en groenten naar de vreem de tanden zeer belemmerd of afgesneden, en daarom moet er naar andere midde len uitgezien worden. Welnu de zaad teelt is bijzonder geschikt en de afzet der voortbrengselen zal niet gauw te ^ort schieten, omdat ze in België zelf hunne verwending vinden, tot groot nut der koopers zoowel als der verkoopers. Zoodus, indien er landbouwers in on ze streken te vindeq om van de gedane ondervindingen gebruik te maken en om de stelsels van West-Vlaanderen in toe passing te brengen, de handen aan 't werk. t Is juist het oogenblik om goede ptantenstruiken op t velct uit te zoeken. Wij van onzen kant zijn: bereid al de inlichtingen te verstrekken welke verder noodig zijn. A. PEIFFER. staatsagronoom, te Dendermonde. Waarom moet men juist bij de land bouwers de les komen geven over de zeden, die leven toch nog 't best Ze ker, en daarom juist kom ik bij u, want zeg eens, als er iets scheef loopt in uw huisgezin, of naar uw zin niet gaat, zult ge toch eerst den goeien wil van uw beste kinderen inroepen, om alles weer in orde te krijgen. Weest nederig en ootmoedig, zegt de mordal; roept een ander op zijn land of goederen niet af, omdat ze in 't dorp zeggen dat ge veel geld hebter zijn veel andere middelen om dat te laten zien. Kleedt u niet schreeuwend, opdat ieder een zou opzien, of omdat deze of gene- ijdelkooi dat doet, want ge wint er niets bij dan t lachen achter uw rug. Ga niet overal boffen met uw kennissen, maar antwoordt als men u iets vraagtieder een zal al rap genoeg zien wat ge kent :;a ewM™"1 a mum i OV

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Koornbloem | 1921 | | pagina 1