REDT U
ZELVEN
Arbeid adelt
OP EIGEN BORST KLOPPEN...
Hoe een boomgaard
aangelegd
De Strijd om 't Lieven
Het Plantgoed in
de Aardappelteelt
Landbouwweekblad
moet steeds de
leus zijn van
alle landbouwers.
Ziingt lieüep een Lried
Leest en verspreidt
ons Blad,
ZONDAG 17 SEPT. 1922.
Prijs 10 centiemen.
4de JAARGANG Nr 194.
Abonnementsprijs i 5,00 (rank 's jaars.
Men schrijft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord.
Bureel en Redactie GROOTE MARKT, AALST
Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE CAUDRON Aalst.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen
Ongeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
Voor en door de
Landbouwers
Waar het er op aankomt op de kneu
kels van de groote bazen te kloppen, al
zijn die bazen dan ook nog barons of
ministers, dan is Klopterop daar om te
kloppen. Maar van tijd tot tijd moet
een mensch eens een gewetensonder
zoek doen en zich in zijn diepste binnen
ste afvragen of hij op zijn eigen borst
niet moet kloppen.
Wij zijn de eersten om het luidop te
schreeuwen voor al wie t hooren wil dat
de boeren in ons land niet hebben wat ze
moeten hebben en niet zijn wat elke eer
lijke menschen moet zijn; dat wil zeggen:
ze zouden moeten wat meer inkomen
hebben, en geacht worden naar de be
langrijkheid van hun werk, twee hoofd
punten die wij in ons land nog moeten
bereiken.
Doch zoolang wij de oprechte liefde
van wege 's lands bestuur moeten der
ven liefde die ons zal geven steun en
aanmoediging en ook een beetje min
der belastingen, zoolang moeten wij
trachten door eigen kracht, door eigen
werk en zorg zoo veel mogelijk te be
komen wat we zouden kunnen winnen
met de noodige hulp van hoogerhand.
Wij moeten naar alle middelen uitzien
waarmee wij ons kunnen verbeteren,
plantingen en zaaiïngen derwijze regelen
dat zij ons de grootste opbrengst leveren,
die ze kunnen geven, naar opbrengsten
zoeken die het meest aftrok hebben op
de binnenlandsche en ook op de buiten-
landsche markten, de tijd van t jaar
nagaan, waarop deze of gene vrucht
meest gevraagd wordt, omdat ze dan
ook aan de hoogste prijzen kan ver
kocht worden»
Dit is gemakkelijk te verstaan. Als ge,
bij voorbeeld, aardappelen verkoopt in
een tijd dat elk er verkoopt, dan zult ge
u moeten tevreden stellen met een lagen
prijs maar indien gij er kunt aan den
man brengen wanneer er weinig te krij
gen zijn, dan zult gij integendeel den
hoogsten prijs voor uwen arbeid beko
men. De vroege kuituren brengen dan
ook meest op; vragen zij wat meer werk,
deze arbeid is troostend en wordt rijke
lijk vergoed.
Eene boerderij kan ook winstgevend
worden, vooral bij onze Vlaamsche boe
ren, door de zoogezegde kleine bijver
diensten die er kunnen gedaan worden,
zooals door den kiekenkweek. Dit ge
schiedt meestal met de meeste zorgeloos
heid. Men houdt kiekens, laat ze loopen
en krabben, men raapt de eieren en ver
der ziet men er niet veel naar om. Een
kieken dat meer dan twee jaar oud is,
kan niet meer deugen voor 't leggen,
men moet ze opsluiten en vetten om ze
te verkoopen voor 'tvleesch. Voor
't leggen moet men zorgen dat men hen
nen heeft van 't eerste jaar, omdat ze
eiers geven in den tijd van t jaar dat
deze schaarsch en dus ook het duurst
zijn. Zoo berekenen de slimmerikken en
ze bevinden er zich goed mee.
Men hoort soms wel eens van den
eenen of anderen boer zeggen dat hij een
gelukkige vogel is, dat hij in alles kans
heeft en alles tot het beste einde brengt,
maar degenen die dat vertellen hebben
ze zich wel eens afgevraagd wat die
man allemaal overlegt en berekent om
te komen. Zeker de fijnste en de slimste
kan een ongeluk tegenkomen, daar is
niemand tegen bestand maar wie zal er
meest bloot staan aan mislukking in 't is
gelijk welke onderneming, een boer die
nadenkt voor hij aan 't werk gaat of een
die lichtzinnig, zonder overleg handelt
Zeker de landbouw in ons land levert
de winsten niet op, die hij zou kunren
en moeten geven, maar het is soms wel
in vele gevallen onze schuld. Laat ons op
de eigen borst kloppen en beternis
beloven.
Zouden wij met een beetje goeien wil
en met samenwerking er niet kunnen
toekomen een nationale kuituur te ver
krijgen en er een naam mee verwerven
voor ons en voor het land, gelijk voor
den oorlog met ons paardenras, zooals
Holland voor zijn bloemenkweekerijen,
zooals Frankrijk voor zijn wijnbouw en
ook de Duitsche Rijnstreek alhoewel hun
druiven van mindere hoedanigheid zijn,
hebben zij door samenwerking en re-
klaam een wereldreputatie voor hunnen
Rijnschenwijn verworven.
Vermits wij hier voornamelijk schrij
ven voor de boeren van het land van
Aalst, meenen wij het goed in t voorbij
gaan te reppen van den oogst van
schorseneerzaad.
In België is onze streek voordeelig
gekend voor zijn uitmuntend goed
schorseneerzaad zelfs uit den vreemde
komt jaarlijks meer en meer vraag naar
dat zaad uit de Denderstreek. Wij we
ten uit vaste bron dat degene die dit jaar
het geluk hadden van schorseneerzaad
op te doen dit hebben kunnen verkoo
pen aan 22-23 en zelfs 24 fr. het kilo. Ik
ken zoo een boer die een driehonderd
kilo verkocht heeft aan den hoogsten
prijs en die met veel plezier over de
zeven duizend frank in zijn geldtasch
mocht schuiven. Is dat geen schoone
oogst
Dit is enkel één voorbeeld uit vele.
Iedereen, volgens de streek of den grond
zal er toe komen een of ander produkt
te kweeken, dat hem veel zal opbrengen
en hem den lageren prijs zijner andere
waren vergoeden. Zoo kan men zich
toeleggen op den kweek van vroege
fijne fruiten die men rechtstreeks naar
de markt van Brussel zendt en die steeds
duur zijn vroege groenten, witloof,
bloemen. Het vetten van kiekens, zooals
in de streek van Merchtem enz. enz.
Laat ons alles in 't werk stellen, laat
ons berekenen om voor onzen harden
en zwaren arbeid het loon te bekomen
dat ons verheugen zal en nieuwen moed
geven om nog meer te winnen. Wij be
leven dure tijden, wij mogen dan ook
niets verwaarloozen tot verbetering van
onze belangen.
Wij zullen dan ook het dubbele genot
hebben en we zullen er mogen op roe
men dat wij door eigen wil, door eigen
kracht ons zelve zullen hebben gered uit
den toestand waarin de groote meerder
heid der boeren genesteld zit.
Geen schooner volk, geen waardiger
volk, dan een volk dat zich zelf verheft
Fruit- en Groentenkweek gepaard.
ten spijt van zijn eigen regeering.
Mochten deze enkele eenvoudige re
gelen onze boerenbevolking moed geven
om waar 't mogelijk is nieuwere en bete
re wegen op te gaan ten profijte van
geheel hun dapperen en werklustigen
stand, dan ware de innigste wensch vol
bracht van een overtuigden boerenzoon,
H. KLOPTEROP.
Gij die altoos droevig gaat
Met het hoofd gebukt.
Alsof al het leed der aard'
Op uw schouders drukt
Gij die lust en hebt noch moed.
Treurt zoo niet
Zingt een lied
Dat de droefheid wijken doet
Gij die 's avonds na uw werk
Naar de kroegen gaat,
Daar uw zuurgewonnen geld
In den beker laat
Gij die daar uw vreugde vindt,
Drinkt zoo niet
Zingt een lied
En blijft thuis bij vrouw en kind!
Gij die in uw kisten bergt
Hoopen geld en goud
Gij die om een centje meer
't Leven wagen zoudt
Gij die rijk zijt als de zee
Schraapt zoo niet
Zingt een lied
En deelt mild den arme mee 1
Gij die nooit eens denken wilt
Aan uw zaligheid
Gij die wulpsch en bandloos leeft,
en deugd te spijt
die met uw plichten spot,
Vloekt zoo niet
Zingt een lied
En buigt hoofd en knie voor God
Fons Van de Maele.
Eer
Gij
Vermits het tijdstip om boomgaarden
aan te leggen zal gaan aanbreken en ik
de lezers en lezeressen van De Koorn-
bloem reeds heb ingewijd met de ma
nier van boomgaarden te maken waar
fruit- en veekweek gepaard gaan, wil ik
vandaag beginnen met eenige artikels te
schrijven over een andere soort van
boomgaarden, namelijk die waar fruit
en groentenkweek versmolten worden.
Zooals ge weet, het beste tijdstip van
het jaar om boomen te planten is wel
einde October tot half November en
vermits de tijd dus kort wordt om U
voor dat tijdstip nog in te lichten no
pens de manier waarop ge dergelijke
boomgaarden moet aanleggen, ga ik,
zooals men gewoonlijk zegt, met de deur
in huis vallen en u voor vandaag al de
voordeelen opsommen welke gehecht
zijn aan deze 2e soort van boomgaarden,
uitsluitend met boompjes in struikvorm,
waartusschen men zich gedurende de
10 eerste jaren bezig houdt met groen
ten te kweeken. Ik heb, nog niet lang
geleden, zoo'n model van fruittuin ge
zien bij een mijner collega s uit de stad
en waarlijk hij is 't bezoeken overwaard.
Zijn fruitboomen zijn thans in volle op
brengst, 't is te zeggen, dat hij den
groentenkweek heeft gestaakt.
Tegenwoordig zijn er reeds meer der
gelijke fruitboomen, bijzonder in de on
middellijke nabijheid van de stad en nog
niemand heb ik van deze manier van
doen hooren klagen en met reden. Eerst
en vooral moet ik er op wijzen dat de
onkosten van aanleggen min groot zijn,
immers de diepspitting, alhoewel ze hier
ook niet zonder voordeel kan worden
gedaan, is nochtans niet broodnoodig en
men kan, met eene goede verkruimeling
der bouwlaag deze onkosten vermijden
of wel ze maar gedeeltelijk doen, per
strooken van 3 m. breed, waarop men
de fruitboomen plant. De boomen in
struikvorm gekweekt worden afgeënt
op kwee voor perelaars, op zoetappel
paradijs voor appelaars, in een
worden en aan hooge prijzen worden
verkocht.
Deze zijn zoovele voordeelen die ons,
evenals onze noorderburen, zouden
moeten aanzetten om met deze wijze van
fruitkweek aanvang te nemen. En denkt
toch niet dat dit stelsel nieuw is. Reeds
van over meer dan 40 jaren maakte
vader Burvenich er een vurige propa
ganda voor en schreef er zelfs een werk
je over. Het zijn de Hollanders die het
eerst den raad der Belgische voordracht
gevers volgden en er dus,om onze traag
heid, voor ons de voordeelen van
oogstten»
L. HAEMS,
Landbouwvoordrachtgever.
en
Geef uw blad na lezing voort.
woord, allen op onderstammen waar
van het wortelgestel kruipend is, zich
aan de oppervlakte van den grond open-
spreidt en bijgevolg niet diep in den
grond zijn voedsel gaat zoeken. Verders
wil ik uwe aandacht trekken op de om
spitting welke jaarlijks toch gebeurt voor
den teelt der groenten, daardoor kunnen
lucht, warmte en vocht beteren door
gang vinden tot de wortels der fruit
boomen die er veel behoefte aan heb
ben, bovendien wordt de grond tus-
schende fruitboomen zuiver gehouden
van onkruid en gaat er hierdoor weinig
of geen voedsel verloren en ook weinig
lucht en warmte.
In struikvorm zijn pere- en appelboo-
men veel vroeger vruchtbaar, omdat de
onderstam geen wildeling is, waar de
boomen veel langer op hun fruit laten
wachten. Op deze gematiger groeiende
onderstammen geven de struiken over
't algemeen grootere en schoonere, meer
gesuikerde en smakelijker vruchten die
dan ook aan hoogere prijzen op de
markten worden verkocht. Vermits het
fruitdragen vroeger aanvang neemt,
wordt het kapitaal besteed om de on
kosten van aanleggen te dekken ook
vroeger rentgevend. De vruchten op
deze laagstammige boompjes gewonnen,
zijn ook gemakkelijker te plukken, men
kan het even gemakkelijk in zakjes han
gen, waardoor het in omvang toeneemt,
ongeschonden blijft, nog schimmel,
schurft of andere velziekten vertoont en
even kleurrijk is, als men zorg draagt de
zakjes naar den zonnekant te scheuren
en toegang te verleenen aan 't zonnelicht
eenige dagen voor de rijpheid, om op
die plaats de gewenschte kleur te ver
krijgen en het fruit alzoo in waarde te
doen stijgen.
Het toedienen van me.tstoffen zelfs
is gemakkelijker om uitvoeren, omdat
de grond, niet bezaaid zijnde met gras,
zich beter laat bewerken en het schieten
van greppels of rioelen met meer gemak
kan geschieden. Eindelijk kan men hier
variëteiten kweeken, die onder alle op
zichten de moeilijksten kunnen bevredi
gen, fijne tafelfruiten die veel gezocht
Met het oog op de vele zorgen welke
men in Holland besteedt, om de keus
van de plantaardpppelen van op het veld
reeds zoo degelijk mogelijk te doen,
moeten wij Belgische boeren er toe ko
men diezelfde pogingen hier even stipt
uit te voeren als onze Hollandsche bu
ren het doen.
Als wij over eene partij aardappelen
beschikken die onder opzicht van ge
zondheid en opbrengst niets te wen-
schen over laat, dan zullen wij vooraleer
tot de algeheele inoogsting over te gaan
uit dit veld de slechte, minderwaardige
struiken verwijderen. Zulke doenwijze
is gemakkelijk om uit te voeren en als
wij dan van dit aardappelveld de inza
meling van plantgoed zullen doen, zul
len we geene plantaardappelen hebben
van ongezonde of slechte struiken.
Loopen er in de partij vele slechte
struiken, dan zullen wij in den loop van
den Zomer de goede struiken merken bij
middel van een stokje 't welk men aan
de kuil in den grond steekt.
Als goede struiken komen in aanmer
king, deze die goede gezonde pijlen heb
ben voortgebracht, heel bestand schij
nen tegen ziekten, insecten en weder-
wisselvalligheden en vandaar dan ook
eene goede opbrengst beloven.
Dit gedaan zijnde, gaat men als het
oogenblik gekomen is, tot de uitroeiing
over.
In ons laatste artikel hebben wij vol
doende bewezen dat de hier ten lande
bestaande doenwijze n. 1. het plantgoed
uitrapen uit den geheelen bijeengebrach-
ten aardappelhoop, ten volle is af te
keuren. Wij moeten ons plantgoed uit
rapen bij het uitdoen der aardappelen.
Dan nemen wij enkel plantgoed van die
struiken, die ons onder alle opzichten
voldoen, zelfs zal men nog bij het uit
doen van de op voorhand gemerkte
struiken waarvan de opbrengst te wen-
schen laat, liefst geen plantgoed nemen.
Na dat de uitlezing zorgvuldig ge
daan is, worden de uitgekozene knollen
in eene goed verluchte droge plaats ge
bracht, waar het overtollige sap wordt
uitgezweet.Daarna brengt men de aard
appelen in de bewaarplaats om ze te
overwinteren.
Hier weer besfaat er bij onze Vlaam
sche boeren een zeer slechte doenwijze,
1. het op hoopen gieten der aardap
pelplanters. Wanneer wij de aardappe
len te dik opeen gieten, liggen zij te
warm, de sapwerking begint na eenigen
tijd en de aardappelen brengen overtol
lige, lange scheuten voort die later moe
ten afgedaan worden.
De eerste ontwakende oogen geven
steeds de beste scheuten of botten. Ge
beurt die doorschieting door overtollige
warmte en als de aardappels liggen op
gehoopt, dan krijgen we lange water
achtige scheuten. Die scheuten nemen
al het beste voedsel uit den aardappel
weg, waardoor dan later de eerste groei
van de plant veel wordt belemmerd.
Daarom zullen wij onze aardappelen
overwinteren liefst in bakjes, die zoo
geplaatst zijn dat de lucht toegang heeft
tot de aardappelen. Beschikken wij over
geene bakjes, dan zullen wij ze toch
steeds zoo bewaren dat de doorschieting
gedurende den winter wordt tegenge
werkt.
Bij het geven dezer wenken hebben
wij de gemakkelijke uit te voeren midde
len in 't oog gehouden. Wij zijn er van
overtuigd dat bij de toepassing derzelve
onze landbouwers veel voordeel zullen
behalen. H. L.
In den strijd om het bestaan, die dage
lijks door millioenen en millioenen men
schen wordt gestreden, staan de belan
gen van voortbrenger en verbruiker
meestal tegen elkaar. Om zoo goed mo
gelijk door het leven te komen, werkt en
zorgt de verbruiker met lijf en zielvoor
hem is er alles aangelegen zich het noo
dige zoo gemakkelijk mogelijk aan te
schaffen.
De voortbrenger tracht zijne produk-
ten aan zoo'n hoogen prijs mogelijk aan
den man te brengen, omdat hij ook
evenals de verbruiker zoo goed mo
gelijk door het leven wil.
In tijdstippen van welvaart, als han
del en nijverheid bloeien, is die strijd niet
zeer sterk en wordt hij niet al te hard
nekkig gevoerd daar iedereen dan over
finantieele hulpmiddelen in genoegzame
hoeveelheid beschikt, om zich het noo
dige aan te schaffen, maar toch zullen
de belangen van den zwakke, 't is te
zeggen van hem die met het minst hulp
middelen is bedeeld in dien gedurigen
kamp steeds in 't gedrang komen. Dat
ondervonden wij, boeren, reeds dikwerf
genoeg 1
Daarentegen wordt die strijd soms
met eene drieste hardnekkigheid ge
voerd, zulks gebeurt als het economisch
leven der samenleving in de war is, of
als handel en nijverheid krisistijden heb
ben te doorworstelenals de concurren
tie zich scherp laat gevoelen.
In dergelijke tijden verscherpt de
strijd om het bestaan tusschen de ver
schillende volkeren en ook tusschen de
burgers van 't zelfde land.
Om dien gedurigen strijd gemakkelij
ker tot een goed einde te voeren, werd
het syndikalisme geboren en staan we
tegenwoordig in eene gansch georgani
seerde samenleving, waarin alle standen
zich sterk aaneensluiten, om zoo met
vereenigde krachten, beter het beoogde
doel te bereiken.
Om nu de macht van het syndikalisme
zoo breed mogelijk in hun eigen voor
deel te kunnen aanwenden, komen in
den schoot van syndikaten en vereeni-
gingen van allen aard coöperatieven,
inrichtingen van onderlinge hulp, koop-
en verkoopafdeelingen en meer soortge
lijke tot stand.
Al die instellingen dragen veel bij,
om den welstand te bevorderen en van
daar de zedelijke en stoffelijke belangen
van zoo n georganiseerde stand te
dienen.
Onder alle nijverheden is de land
bouw de onontbeerlijkste. Schier geen
enkele menschelijke behoefte kan vol
daan worden zonder landbouwvoort-
brengselen. Naast de ontzaglijke voed
selvoorziening waarvoor de landbouw
op allereerste plaats heeft te zorgen zijn
zijne producten nog van overgroot be
lang voor vele nijverheden.
Schoon nu, de landbouw de noodza
kelijkste is van alle nijverheden zijn de
landbouwers steeds nog aan minachting
prijs gegeven.
Toen zich, als onvermijdelijk gevolg
van den oorlog een groote schaarschheid
aan mondbehoeften voordeed, werd er
vanwege de verbruikers een hardnek-
kigen kamp tegen de prijsstijging van
mondbehoeften ingezet.
De middelen door de verbruikers,
daartoe aangewend, waren niet altijd
eerlijk. Grootstadsche en voornamelijk
Brusselsche bladen, schenen het er op
aan te leggen, om den schijn van minach
ting die de massa van het Belgisch volk
tegenover ons voelde, meer en meer te
doen oplaaiën en spaarden niets, om die
minachting in vijandschap te doen over
gaan. Een of ander sentatiebericht
over de woekerwinsten door de boeren
gedaan tijdens den oorlog over hunne
onmenschelijke geldzuchthunne bar-
baarsche gierigheid en meer dergelijke,
werden dagelijks in de bladen ingelascht.
Tot in hoogere kringen voelde men de
minachting en verachting tegen het boe
renvolk, met den dag aanwinnen. Alles
wat in de samenleving aan onrechtvaar
digheid bestond, werd de boeren aan
gerekend. Zij alleen waren de zonde
bokken, waaraan alle schuld moet wor
den aangerekend.
Dat al diegenen die zich met het ver
werken, verkoopen en verhandelen van
landbouwproducten bezighouden, er
hun brood mee verdienen, de grootste
schuldigen zijn van hooge peil der le
vensduurte, werd niet eens gedacht 1
Nochtans is zulks gemakkelijk waar te
nemen 1
Hoeveel duizenden en duizenden zijn
er niet die door het verwerken en ver
koopen van vleesch, eieren, boter, kaas,
meststoffen en veevoedergranen, plan
ten, zaden, dieren, enz. niet alleen rijke
lijk leven, maar zelfs na weinige jaren
hunne zaken kunnen vergrooten of gaan
rentenieren met het geld dat ze door
hunnen handel op eerlijke of oneerlijke
wijze hebben gewonnen
Zulke handelaars of om juister te zeg
gen tusschen-personen, worden rijk met
de winsten die ze behalen, of leiden er
toch een rijkelijk leven mee terwijl
daarentegen de landbouwer moeilijk
door het leven kan, en slechts een nood
gedwongen, bekrompen leven leidt.
Daar blijft het grootste deel der winsten
die op de verbruikers wordt gewonnen
en gewoonlijk winnen die tusschen-han-
delaars zooveel op enkele uren of dagen,
als de landbouwer op een geheel jaar.
Om ons, boeren, dan te bedanken
voor het geld dat zij aan die mannen toe
laten te verdienen, smijten zij ons dan
nog een heelen boel lieve benamingen
naar het hoofd en sparen vele dier han
delaars dan nog geen enkel middel, om
de buitenmenschen om den tuin te leiden.
Om dit alles tegen te gaan, moeten
ons boeren er meer en meer worden toe
aangezet zooveel mogelijk zelf hunne
produkten te verwerken en ze recht
streeks aan den verbruiker af te zetten.
Daar ligt een groot middel om door den
boerenstiel een beter bestaan te verwer
ven.
De strijd tusschen voortbrenger en
verbruiker is wel dezelfde die gestreden
wordt tusschen Tcapitaal en arbeid. De
werkgever tracht zijn werk zoo goed
koop mogelijk af te krijgen, terwijl de
arbeider naar het hoogste loon streeft.
In dezen kamp kwam het reeds meer
maals tot botsingen die alleen konden
opgelost worden door de tusschenkomst
van den... STAAT 1...
Er werden onderhandelingen gevoerd
tusschen afgevaardigden van werkge
vers, werkers en het Staatsbestuur en er
werd in de meeste gevallen eene oplos
sing gevonden waarin de beide partijen
genoegen vonden.
Zoo ver moeten we het krijgen met
den landbouw. De syndicaten van land
bouwers moeten zich de moeite getroos
ten te berekenen of het bedrijf 't is te
zeggen het werk hunner leden wel winst
gevend is. Die winst bestaat niet in het
ontvangen van een dagloon, maar in
de prijs hunner te verkoopen waren. Is
die prijs te laag, dan wint de landbou
wer niet genoeg.
En dan Werkstaking of iets derge
lijks Daar kunnen we ■ook wel komen,
zoo de Staat ons de voldoening niet
geeft, die hij aan de werklieden gaf, na
melijk de tusschenkomst als scheids
rechter.
Hoe kan de Staat tusschenkomen
1° Door het stellen van laagste prijzen
zooals ze eens hoogste prijzen stelde.
2° Door onze voortbrengst te be
schermen tegen vreemde mededinging.
3° Door de invoer te bevorderen van
vetten en voeders, om de prijzen die he
den veel te hoog zijn voor de meeste ar
tikels naar omlaag te drukken, en onze
uitvoer van vetten en veevoeders in de
mate tegen te houden.
4° Door het zoeken van afzetgebieden
waar wij onze waren kunnen uitvoeren
tegen behoorlijke prjjzen.
5° Door meer andere te zoeken mid
dels die er toe meewerken de prijzen
van sommige te laag gevallen waren
omhoog te heffen, om op die manier aan
den voortbrenger van landbouwwaren
een behoorlijk loon te verzekeren.
Maar dan, wanneer de landbouwer
een behoorlijk loon heeft, zullen de ver
bruikers in opstand komen, want juist
dan zullen de prijzen gestegen zijn.
Door onze verdediging, door de tus
schenkomst van den Staat zal het bewe
zen worden in hoever de prijzen der
waren verrechtveerdigd kunnen worden
en het kan tot geene botsing komen tus-
LatOtes»
