REDT U
ZELVEN
Arbeid adelt
Het Paehtvraagstak
Oordeelkundige Bemesting
Bij gelijk Inkomen gelijke Belasting!
Natte gronden
Landbouwweekblad
LANDBOUWCOMICEN. HOOGEREN
LANDBOUWRAAD, LANDBOUWKAMERS.
Brievenbus
Letterhautem
moet steeds de
leus zijn van
alle landbouwers.
VOORDRACHT
OKEGEM
ZONDAG 25 JAN 1925.
Prijs 12 centiemen.
7de JAARCANO Ni 317
Abonnementsprijs 1 6,00 frank 's jaars.
Men schrjjft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord.
Bureel en Redactie BRABANDSTRAAT, 53, AALST
Verantwoordelijke Opsteller ORTAIRE CAUDRON, Aalst.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen
öngeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
Voor en door de
Landbouwers
Aan dit blad behoort een Bijvoegsel.
De kwestie der pachten is op
onze dorpen sinds eenige weken
aan de orde van den dag.
Vóór Kerstmis een achttal
dagen enkel zijn er hier en
daar brieven toegekomen die in
't geheel niet welkom waren bij
onze boeren:opslag van de pacht
prijzen, met nog nen heelen hoop
verplichtingen, die wel aan den
pachter zullen doen voelen dat
Mijnheer nog steeds de mees
ter is
In Meldert is dat spelleken al
vroeger aan den gang en daar
hebben eenige brave eigenaars,
de meeste bewonen 't dorp
zelf en zijn geroepen om t
goede voorbeeld te geven, aan
de pachters de nieuwe tarieven
voorgespeld. Een hevig protest
ging op in de huizen der pachters,
gevolgd van een krampachtig bal
len van vuisten. Maar dat alles
stierf weg in de vrees van t land
te verliezen en het door anderen
te zien innemen. Hoeveel zitten
er gereed
In de streek van Oordegem,
Westrem, Massemen, Smetlede,
liggen vele goederen van eene
oude prinselijke familie. Hier werd
ook een paar weken vóór Kerst
dag de slechte mare rondgedra
gen. De nieuwe pacht werd be
rekend op den prijs der tarwe
te bepalen telkenjare op 1 Octo
ber en werd gesteld alsvolgt
Voor de landen van leklas
1000 kilo tarwe per hectare het
geen maakt aan den huidigen prijs
1200 frank per hectare
Voor de landen van 2" klas
800 kilos per hectare.
Voor de landen van 3' klas
600 kilos per hectare.
Al deze landen zijn verhuurd
zonder bail noch voorwaarde, dus
aan Kerstpacht. Iedere pachter
was verzocht vóór Kerstdag met
zijn handteeken te bevestigen of
hij al of niet takkoord was met
de nieuwe regeling.
Hier ook werden de koppen
t'hoop gestoken, maar géén enkele
dierfhet aan te protesteeren te
gen deze schandige uitbuiting.
Iedereen teekende onder de vrees
het land te verliezen en hiermede
broodeloos te worden gesteld.
In de streek van Brussel heeft
een eigenaar volgende verplich
tingen geëischt
350 fr. pacht per hectare. Maar
dan moet de pachter hem weke
lijks thuis bestellen 4 kilos boter
aan 9 fr. de kilo, 50 eieren aan 20
centiemen 't stuk.
Verders moet hij met zijn gespan
twee of meer reizen maken per
week gratis.
Die drie verschillende toege
vingen mogen, buiten de moeite
van alles thuis te bestellen op
5000 fr. per jaar berekend worden.
Die handelwijze kan men niet
beter betitelen als de slavenhan
del der middeleeuwen
Op alle gemeenten van Vlaan
deren, misschien van heel België,
hebben zich dergelijke feiten voor
gedaan. Vele eigenaars schijnen
allen tegelijk aan 't zelfde koorde
ken te trekken en zullen hun best
doen om zooveel mogelijk van de
boerkes los te krijgen.
Om de wille der rechtvaardig
heid moeten we hier evenwel
bijvoegen dat het grootste deel
der eigenaars zeer goed handelen
met hunne pachters, hiervoor kun
nen we hen van harte danken.
En de pachters, wat doen die
brave lieden
Ja, zeg me wat brave lieden
doen zuchten en in hun haar
krabben voor de meest zachtzin-
nigen op tafel slaan als t nie
mand hoort en tieren op de
eigenaars voor de stoutere vloe
ken en verwenschen, na zich een
stuk in de kraag te hebben, ge-
dronken voor de brutale.
Maar bij dat alles blijft het ook.
Onderlinge verstandhouding ken
nen er weinig en zoo ze het nog
goed meenden, dan werd dezelve
nog dikwijls verdreven door nijd
en afgunst.
Het stellen van een fleren en
waardigen eisch tot het bekomen
van een wet die den zwakken
pachter beschermt, van eene pacht
wet, dat kunnen ze niet, dat dur-
dat kunt ge even gerust doen.
Heeft de man geen brood, dan
moet hij het ook niet eten.
Geen wet beschermt den ramp
zaligen pachter, want hij en hij
alleen schijnt het niet waardig in
het schoone land dat België heet
Men zendt ons uit het Hageland volgend artikel met bede tot opname
ven ze niet
Wie komt op straat, wie staat
er recht of wie volgt deze die het
voor hen willen
Het getal is zeer beperkt.
Velen onder onze boeren den
ken voor mij is het niet noodig,
ik bewerk veel eigendom en ver
der heb ik een goeden eigenaar
die me niet slecht behandelen zal.
Maar dat ze zich wel in 't hoofd
prenten heden is het voor Pieter
en morgen komt de beurt aan Pau-
wel. Maar iedereen zal wel eens
voelen hoe noodzakelijk eene
pachtwet is.
En toch geraken we niet ver
der. Sinds eenige jaren ligt de wet
Van Dievoet in de kartons der
Kamer de wet opgemaakt door
De Clercq werd radikaal in de af-
deelingen verworpen nieuwe
wetsvoorstellen zullen nog wel het
licht zien, maar op hunne beurt
als de andere van 't tooneel ver
dwijnen alvorens er in de Kamer
één woord wordt over gesproken!
Voor de pachters kan er voor t
oogenblik nog niets gedaan wor
den, die lieden zijn nog te braaf en
laten aan onze achtbare volksver
tegenwoordigers niet genoeg voe
len dat ze ook een weinig recht-
waardig zijn, een weinig recht
willen, een weinig recht eischen
Wie is er nog op onze dagen
van democratie en bijna onbe
perkte vrijheid nog gebonden als
een slaaf, zooals de pachter ge
kluisterd ligt aan den grond die hij
moet bewerken
Beproef een werkman op straat
te smijten zonder reden en het
syndikaat zal 't u leeren en u ver
plichten dezelven terug te nemen
Beproef het een burger, een be
diende, een werkman uit zijn huis
te doen gaan. De wet, met al hare
dienaren van rechter tot gewa
pende macht zal op de bres staan
om den huurder te beschermen.
Beproef het maar eens uwen
hond of kat de straat op te zen
den, omdat ze u niet dienstig
meer zijn en de wet zal u verplich
ten uit eerbied voor de dieren
deze beestjes binnen te nemen
Eén schepsel loopt nog steeds
alleen op de wereld, blootgesteld
aan den willekeur van de land
eigenaars geboeid aan het
noodlot en zonder bescherming
noch van wet, noch van recht
het is de pachter van hoven en
landen
Zijt gij, eigenaar, goed voor
hem, dat zal God U loonen Kunt
ge verdragen dat de pachter zijn
brood verdient, ge zijt een goede
landheer. Maar zoo ge verkeerde
gedachten hebt tegenover de boe
ren, het staat U vrij met uwen
pachter te handelen zooals het U
belieft.
Doet gij hem per hectare 500
frank aan pacht betalen, dat zal
hij doen. Vraagt ge hem 1000 fr.
of 1500 of 2000 frank per hectare,
hij zal het geven of het land laten
liggen.
Het hangt van uwe goedertie
renheid af, zoo uwen pachter ja of
neen het land mag bewerken, of
hij ja of neen zijn brood kan ver
dienen.
Maar zoo ge één dag vóór
Kerstdag in uw gramschap schiet
en ge jaagt den pachter en hee
zijnen boel vrouw, kinderen,
huisdieren, alam de straat op,
Ik heb zoo trouw mogelijk de
werkelijkheid afgeschilderd niet
overdreven want zoovelen wor
den nog in stilte genepen die zwij
gen dat ze zweeten
En nu kan ik het niet verstaan
hoe zulke toestanden langer kun
nen duren Elkeen in ons land die
eenigszins aan sociale studie doet,
heeft die wantoestanden begre
pen; tal van kamerleden zijn er
geenszins vreemd aan, want sinds
jaren bezitten we wetsontwerpen
over eene pachtwet.Iedereen moet
t akkoord zijn dat die staat van
zaken niet alleen onmenschelijk
en droef is voor de boeren, maar
tevens slecht voor de natie. En
niettegenstaande dat alles wordt
er niets ernstigs gedaan om dit te
veranderen.
Er bestaat één enkel middel
eene onmiddellijke syndikeering
van a'le landbouwers onder de
boerenvlag doch niet geleid door
advokaten, noch andere lieden die
geen boeren zijn en die de zaak
der boeren verraden en van't ware
doel afleiden.
De werklieden bekwamen hun
recht, niet door het toeval, niet
omdat ze met gevouwen handen
de wantoestanden zwijgend aan
schouwden, maar wel door de ver-
eeniging, door de macht van hun-
syndikaten
Het moet uit zijn dat de boeren
nog langer de paria's blijven der
samenleving en de slaven der
eigenaars.
Wij vragen (maar dit vragen
we reeds vijf jaar bescherming
door eene goedepachtwet die ons
zekerheid geeften ook door het
regelen der pachtprijzen dat ons
vrijwaart tegen alle uitbuiting.
De openbare verpachtingen, waar
de broederhaat wordt aangevuurd
en waar de nijd spreekt en de prij
zen hoogt tot 8,50 fr. de roede,
zooals we zagen te Smetlede en
9,00 fr. de roede zooals te Herder-
sem, dienen verboden
Die toestanden teweeggebracht
door gebrek aan land, roepen
wraak ten hemel
Landbouwers, het wordt hoog
tijd dat de oogen open gaan en dat
ge met ons hand in hand en hart
aan hart den strijd meevoert voor
"Recht en Bescherming voor den
pachter
O. C.
Onlangs deelde De Koornbloem aan
zijn geëerde lezers mede hoe een Land-
bouwcomice een alarmkreet had geslaakt
omdat het tot stand komen der Land-
bouwkamers misschien gelegenheid zou
geven, hoe weinig mogelijk ook, toch
hier en daar om eene plaats te zien inne
men door een boer en dan volgens
hunne bewering hunnen invloed ging in
gekrompen worden.
Zij vreesden misschien dat er gevaar
bestond dat hunne overheerschende
feodaliteit en hoogmoedig gepronk
(zonder zich weinig of niet te bekom
meren over de belangen der leden) zijne
beste dagen zou hebben geteld. Mis
schien aanzien die heeren het als eene
onteering wanneer in het bestuurs-comi-
teit van Landbouwcomice. Hoogeren
landbouwraad of landbouwkamers, die
toch maar uitsluitelijk voor landbouw-
aangelegenheden zijn gesticht, plaatsen
zouden worden ingenomen door lieden
welke gekweekt, geplaatst en opgeleid
zijn in het vak en in de landbouw van de
eerste ure tot de laatste zich beoefenen.
Menschen die alles dagelijks in praktijk
stellen, bijgevolg bekwame vaklieden,
mannen met kennis van zaken doch die
maar eenvoudige boeren zijn.
Neen onnoodig daarvoor het alarm
te blazen wij weten ons met de misbak
ken landbouwkamers reeds op voorhand
gefopt.
Eene feit staat vast dat vele. tot hier
toe bestaande officieele landbouw-orga-
nismen, instellingen zijn welke hun doel
missen, waar ouderwetsche feodale
gebruiken nog in zwang zijn en
waar in de meeste gevallen den boer de
ziel der maatschappij niet is. Dit is meestal
omdat de bestuurscomiteiten gelijken aan
luxeuse schouwgarnituren of pronkbeel
den, welke de zaal rijkelijk versieren en
bekleeden. Men ziet er dikwijls geldver
spillingen zonder nut of opbrengst.
Een voorbeeld zooals op de vergade
ring van het landbouwcomice van Th...
is er nog eene welsprekende getuigenis
van. Op hare zitting van 13 Januari 1.1.
willende overgaan tot de herkiezing van
de helft van het bestuur bestaan
de uit 10 heeren en 1 boer, deed de heer
Philips, landbouwer en burgemeester te
Hackendover, eene voorstelling aan het
bureel om die verkiezing te verdagen tot
eene volgende vergadering om rede dat
de te verhandelen punten niet aan het
dagorde waren vermeld en bijgevolg
niemand op de hoogte was gebracht
over de te gebeuren kiezing. Het voor
stel van het geacht lid werd met eene
weigering beantwoord, onder voor
wendsel dat het zoo een oud gebruik
was. (Oud gebruik, ah maar in het oude
gebruik bezigde men eene vuile stinken
de olielamp, en thans eene confortabel
petroollamp, zelf elektriek, wat toelaat
dat de boerkens nu een beetje verder
kijken dan hun neusken lang is).
Vervolgens vroeg de heer Vanhae-
gendoren het woord en vroeg of men er
bezwaar in zag dat er tusschen hen een
persoon zou zetelen welke dagelijks de
akker met zijn zweet besproeit.
Nieuwe weigering Opnieuw vroeg de
heer Philips het woord en stelde aan het
bestuur de vraag of het wel geoorloofd
was dat een eigenaar voortaan nog deel
zou maken van het bestuur, een eige
naar die zijne gronden fr. 8,50 (acht fr.
50) de are doet betalen.
De heer Philips vertolkte volgens den
wensch der meerderheid der leden om
die plaats te zien ingenomen worden
door eenen hoerenden landbouwer.
Als antwoord dreigde de Voorzitter
met zijn ontslag onder voorwendsel dat
men hem wilde last veroorzaken.
Er wordt de leden herinnerd dat ze
regelmatig alle inlichtingen mogen vra
gen over landbouw, prijzij, pachten,
belastingen, alle wetenswaardigheden,
enz... enz...
Onze landbouwkundige Heer Paul
Querton, zal regelmatig deze vragen in
De Koornbloem beantwoorden. Op
die manier zal dit antwoord aan
alle lezers ten goede komen.
Neen, Mijnheer de Voorzitter, men
wenscht U geen last, integendeel uit
onze harten gaat cr een gevoel van die
pe genegenheid tot U, in ons midden
wevelt er een blijk van groote erkente
lijkheid en meer dan ooit beseffen wij
de hooge en .menigvuldige diensten door
U aan den landbouw bewezen maar in
uw bestuur zetelen mannen waarvan de
groote meerderheid der leden van het
cornice zich zouden willen ontlasten en
die plaatsen zouden ze willen zien inne
men door lieden die er meer belang in
hebben ons te vertegenwoordigen.
De goede rede en het gezond verstand
dwingt ons U te verzoeken dat het be-
stuurscomiteit samengesteld weze in
meerderheid door mannen die, zooals de
heer Virgile Vanhaegendoren in betee-
kenisvolle woorden uitdrukte, mannen
van praktijk, die met hun zweet den ak
ker heiligen, die hunnen geest en krach
ten veil hebben en opofferen voor de
welvaart en den vooruitgang van den
landbouwersstand. Wij willen mannen
die van den morgen tot den avond aan
den lijve gevoelen wat den landbouwer
nuttig of onnuttig is, en die weten wan
neer er een knop aan hun vest ontbreekt
en soms nog eenen wordt afgerukt door
den gretigen fiskus, een onbevoegde
Minister van Landbouw of een Minister
van Nijverheid en Arbeid die in potten
wil roeren buiten zijn departement.
Weigeren onzinnig, want wie ge
voelt er niet dat de reactie ook bij de
boeren intreedt op vreedzame wijze
traag maar zeker.
Ontslag nemen Neen Mr de Voor
zitter, al de leden zonder uitzondering,
steken beide handen naar U uit om U op
uwen Voorzitterszetel te weerhouden
maar indien onze billijk als rechtmatige
wenschen over het hoofd worden gezien,
dan zijn wij, leden, bereid eene nederige
plicht te vervullen tegenover U. Dan
zullen wij ontslag nemen als lid, en laf
zouden zij handelen, leden die zouden
aarzelen ons te volgen en langer nog,
door hunne tegenwoordigheid en bijdra
gen een landbouworganism zouden steu
nen dat eene gedragslijn doorvoert in
strijd met den wensch der leden.
HAGELANDIA.
gaan, tot de ontmoediging zich van
onze landbouwers meester make, en
men ze de eene na de anderen zie ver-
dwijnen, die elite van landbouwers
van zuivere stamafkomst, welke zich
van vader tot zoon opvolgen en den
roem en de eer der corporatie uitma-
ken
Wil men ze beletten hunne kinderen
op te voeden zooals zij zulks werden
Want, vergeten we het niet, evenals
alleman ondergaat de landbouwer de
gevolgen van het dure leven.
Het onderwijs en de opvoeding
zijner kinderen kosten hem duur en
erkennen we het openhartig, indien
onze huismoeders liefde tot het werk
bezitten, niet minder groot is hunne
moederlijke bezorgdheid voor het tal-
rijke kroostimmers familie's bestaan-
de uit vijf, zes, zeven en soms meer
kinderen zijn bij de boeren geen zeld-
zaamheid. Welnu, is het zeker niet
een belasting van 200 frs. per hectare,
welke hen zal toelaten hunne kinde.en
op te kweeken, te onderwijzen en op
te voeden, evenals zij het werden.
Wij zullen wel voortbrengen, doch
niemand heeft rechtteeischendatdegan-
sche productie van ons werk door den
controleu der belastingen worde bin
nengepalmd. Onze algemeene bedrijfs-
onkosten vermeerderen bovendien dag
aan dag daarmede dient volstrekt
rekening gehouden te worden bij het
vaststellen de belastingen.
Wij vragen geen gunst, doch wij
zeggen enkelBij gelijk inkomen,
gelijke belasting
Moge deze pijnlijkë en noodgedwon
gen alarmkreet ook eindelijk eens
weërklank vinden in de verstokte harten
dier onmeedoogende geldafpersers der
boeren, en doordringen tot in de onbe
reikbare en klankdoovende gewelven
van het staatsfinantie-paleis
Hoelang nog zullen de bevoorrechte
lievekenskinderen worden bespaard
Hoelang nog zullen we het onrechtvaar
dig stelsel der Twee maten en twee
gewichten nog moaten bekampen.
of is de galbeker nog niet boordevol
De winst verwezenlijkt door den land
bouwer hangt tegenwoordig in de eerste
plaats af van de bekomen opbrengsten
en dus van de toegepaste bemestin
gen. Deze blijven immers de grootste
regelaars der opbrengsten.
Om de maxima-opbrengsten te beko
men is het dus noodig dat de gronden
oordeelkundig bemest worden. En
hierdoor moet men verstaan niet alleen
het toepassen der voedende stoffen in
voldoende hoeveelheid en gewenschte
verhouding, maar ook het aanwenden
van deze meststoffen die best aan de
gestelde vereischten beantwoorden.
Onder de stikstokmeststoffen is de
ideale meststof het Sodanitraat van
Chili dat de stikstof onder opneembaren
en benuttigbaren vorm oplevert en ver
der aan alle hoogervermelde vereisch
ten voldoet. Daarenboven biedt het
het groot voordeel de gronden niet te
verzuren.
Er wordt aan de landbouwers bericht
dat eene belangrijke
zal plaats hebben, op Zondag 1 Febr.
om 3 ure namiddag bij Isidoor De Win-
ne. Windgat, te Letterhautem.
Sprekers H.H. O. Caudron, Bestuur
der van Redt U Zeiven, over vereeni-
ging P. Querton, Landbouwkundige
over Bemestingsleer. Alle landbouwers
uitgenoodigd.
Op Zondag 25 Januarivergadering
voor de leden van den bond, na de Hoog
mis in het Gemeentenhuis.
Dagorde
le Voordracht door de heeren Cau
dron, Bestuurder van R. U. Z. en Quer
ton, Agronoom.
2e Inschrijvingen voor klaverzaad, beet-
zaad, zaaihaver en kalk.
PlantaardappelsKrugers, Industrie
en Roode Star.
Een onzer vooraanstaande en onge
twijfeld een onzer meestbevoegde en
ondervindingrijke landbouwers, de heer
Alfred Leurquin, Eere-Voorzitter der
U. P. A. en ondervoorzitter er Provin
ciale Landbouw-Commissie van Brabant,
stuurde langs het orgaan Journal des
Agriculteurs de Belgique„om een alarm
kreet over 't land, waarvan de akelige
echo's onmiddellijk in alle landbouw-
middens weerklonken.
Door zijn alarmkreet gegrondvest
op een stevige argumentatie en gestaafd
door 'n luidsprekend voorbeeld, verwijst
de hoogachtbare heer Leurquin naar het
onrechtvaardig en wraakroepend belas-
tingsstelsel waarvan onze boeren thans
het noodlottig slachtoffer zijn.
Er zijn in België zoo bevestigt de
heer Leurquin 2.314 boerderijen
van 50 tot 100 hectaren 437 boerde-
rijen van 100 tot 150 hectaren 103
boerderijen van meer dan 150 hecta-
ren, hetzij een algeheel totaal van 2854
landbouwuitbatingen van groote kul-
tuur.
De hoeven, de kunstparels van Bel-
gie s landbouwkroon, zijn veroordeeld
kortelings te verdwijneu, en wel eerder
dan we het mogen veronderstellen,
indien de fiscale Administratie nog
langer voortgaat met het onmensche-
lijk toepassen der Belastingswet op
het inkomen, zooals het thans stelsel-
matig gebeurt.
Neen het wordt een totaal onmo-
gelijke zaak in dergelijke omstandig-
heden nog langer de groote cul tuur -
bedrijven te verbouwen. Het puik on
zer landbouwers wordt het volkomen
beu uitsluitend te werken,om de vrucht
van hunnen arbeid naar den ontvan-
ger der belastingen te dragen.
Een mijner collega's, vriend en ge-
buur, zegt hij verder eene hoeve
van 140 hectaren opdrijvend, ontving
van den ontvanger van belastingen,
op nieuwjaarsdag zelfals nieuwjaars-
geschenk zijn belastingsbordereel voor
1923. hetwelk beloopt tot de nederige
som van 20.176 franken belastingen
op het inkomen
Aan deze som dienen nog bijge-
voegd 14 p. c. grondlasten, gemeen
taksen van wegenis, huisgevel, auto,
enz... enz... en wanneer dat alles nauw-
keurig zal zijn bijeengebracht, komt
men tot de eerbiedwaardige som van
28,000fr, hetgeen dus ongeveer 200 fr.
belastingen per hectare zal uitmaken.
Het kanton Waver is nochtans
verre van in de kategorie der goede
landerijen gerekend te worden. Onze
ontvanger heeft bovendien wel zorg
gedragen de woorden onmiddellijk
te betalen in 't rood te onderlijnen,
zich aldus waarschijnlijk inbeeldende,
dat 28.000 frankenzóó maar oogen-
blikkelijk te vinden en op te rapen lig-
gen
Wij moeten volstrekt de herziening
eischen van de toepassing der belas-
tingswet op het inkomen in zake land-
bouw de progressieve belastingsme-
thode, zooals ze thans is vastgesteld
en toegepast wordt is onbillijk en on-
rechtvaardig.
Zal men wachten, om tot deze
hoogdringende herziening over te
Het is een voldongen feit dat het water
een overwegende rol speelt bij de plan
ten groei omdat alle planten behoefte
hebben aan eene groote hoeveelheid
water daarvan getuigen in den land
bouw de bevloeiinggen der gronden en
in den tuinbouw het begieten der plan
ten. Dat bewijst dat de grond een be
stendige waterdoorvoer moet toelaten
omdat het vocht dat door de plant door
hare wortelvezels wordt opgenomen,
standvastig lang de bladeren door ver
damping, wordt verwijderd.
In ons land ontvangen de gronden
meer dan water genoeg om in de be
hoeften van de grootst mogelijke teelten
te voorzientoch kad er altijd een ge
deelte van dat water wegvloeien over
den grond of verdampen en alzoo voor
de planten verloren gaande beste
grond, in dit opzicht, is degene die ge
noeg water in voorraad houdt om altijd
het noodige vocht aan te planten af te
staan. Hierin komen de klei- en leem
gronden op den voorrang.
Hoe komt er de grond toe dat water-
houden te verzekeren De gronddeeltjes
doen het water aan hunne oppervlakte
kleven nu, hoe fijner die deeltjes zijn,
hoe grooter hun oppervlakte en hoe
grooter de hoeveelheid water die vast
gehouden wordt. Klei bestaat uit uiterst
fijne deeltjes en houdt dus ook veel water
vast, terwijl grof zand integen
deel weinig water bindt. Het waterhou
dend vermogen van een grond is dus in
verhouding tot de hoeveelheden klei,
fijn en grofzand waaruit hij bestaat. Een
grond die niet meer dan 10 °/o water in
houdt, wordt als droog beschouwd
wanneer hij 20 a 25 bevat is hij op
RNBL
