REDT U
ZELVEN
Arbeid adelt
KERSTVERLiANGEN
Sodanitcaat van Chili
SUPERPHOSPHAAT
Landbouwweekblad
Het Bloedbad te Ath
KERSTLIEDJE voor DE K00RNBL0EM
Kwijting van
Overdrachttaks.
moet steeds de
leus zijn van
alle landbouwers.
ZONDAG 27 DEC. 1Ö25.
Prijs i2 centiemen.
Bit JAARGANG N* 3ö5
Abonnementsprijs j 6,00 frank 's jaars.
Men schrjjft in op ons Bureel en op alle postkantoren,
Aankondigingen volgens akkoord.
j Bureel en Redactie BRABANDSTRAAT, 53, AALST
Verantwoordelijke Opsteller OR l AIRE CAUDRON. Aaloi.
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen
öngeteekende stukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
Voor en door de
Landbouwers
Onze lezers herinneren zich nog
wel de weerzinwekkende bijzon
derheden van deze afschuwelijke
moordzaak.
In den nacht van 23 tot 24
April 1925 drongen schurken de
hoeve binnen van Odilon Carion
op den Lessenschen steenweg, te
Ath. Met ongehoorde wreedheid
werden de pachter, zijn vrouw en
hun dochtertje van zeven jaar ver
moord. Daarenboven werden nog
twee menschen gewond.
Den 25 April vond men Carion
dood in zijn bed. Zijn vrouw lag
zielloos op den grond. Ook het
dochtertje werd in haar slaap ge
dood. Alle drie werden met ver
scheidene revolverkogels door
boord. De dader Myszor werd
gevat en legde bekentenissen af.
In den loop van het onderzoek
kwam uit dat Myszor in den afge-
loopen winter bij Carion gewerkt
had. Hij was dan naar den Elzas
vertrokken waar hij met Kowalsky
het plan beraamde om Carion te
bestelen. Den 19 April kwamen
beiden te Bergen aan, waar zij
Kruczinski, een ander landgenoot,
tot deelneming overhaalden. De
volgende dag begaven zij zich naar
Lessen om de plaats te verkennen.
Een hunner ging aan Carion vra
gen of er geen werk was, maar
werd afgescheept. De drie schur
ken reden terug naar Bergen, waar
zij zich een revolver en 25 kogels
aanschaften.Den 23" in den avond
trokken ze naar Ath en gingen on
middellijk naar de hoeve, waar zij
de gruwelijke misdaad pleegden.
Het Openbaar Ministerie heeft
de doodstraf geëischt voor de
drie moordenaars, ook voor Ko-
walski die de wacht hield.
De Jury zal dien eisch naar alle
waarschijnlijkheid inwilligen, want
deze gruwelijke moordzaak heeft
de algemeene verontwaardiging
verwekt.
En deze drie jongemannen, van
wie nog geen enkel de dertig heeft
bereikt, zullen voor de rest van
hun leven in een kamerken zitten
van drie vierkante meter, wach
tend op den dood.
Ik kan me niet weren, alhoewel
ik allen afkeer voor deze wreed
aards uit, tegen een diep gevoel
van medelijden voor de arme stak
kerds.
We staan hier voor een van de
gruwelijke gevolgen van de uit
wijking.
Zouden deze Polen ginder in
het verre vaderland op hun eigen
dorp zoo diep gevallen zijn dat ze
zelf voor het bloed van een on
schuldig kindje niet zouden terug
geschrikt zijn Zou het voorbeeld
van hun ouders, de aanwezigheid
van hun vrienden en bekenden, ze
niet hebben weerhouden van dit
gruwelstuk? Op twintig jarigen
leeftijd en honderden uren van
huis, zonder een band om hen te
weerhouden, beschikkend zelf over
hun volle loon, is er meer noodig
om van kwaad tot erger te ver
vallen.
De uitwijking is de oorzaak
van zoo onnoemelijk veel kwaad,K
dat deze landen gelukkig zijn te
prijzen die het eigen volk op eigen
bodem kunnen voeden.
Helaas sedert een halve eeuw
rust ook die vloek op ons beminde
Vlaanderen.
Ons land eertijds zoo rijk en
welvarend kan niet meer voorzien
in het brood van zijne talrijke
kinderen we hebben niet genoeg
nijverheid, de banken drsaineeren
ons spaargeld naar vreemde on
dernemingen en verwaarloozen
onze Vlaamsche nijverheden.
Onze landbouw wordt niet ge
noeg aangemoedigd Holland en
Denemarken bewijzen wat een
bron van rijkdom een oordeelkun
dig bedreven landbouw beteekent
onze boeren kunnen nog zooveel
bijleeren.
Laten we door zelfontwikkeling,
door eigen studie naarmate van
ons krachten persoonlijk in den
Kerstmis
O kerstnacht schooner dan de da
gen
Met saamgevouwen handen en 't hart
vol vreugde, lijk kleine kinderkens, zóó
heeft ons Volk nog eens dit feest ge
vierd. Dit feest van Liefde en Vrede,
dat ik weet niet welk mystisch gevoelen
over ons dalen doet en ons vervult met
zalige vreugden.
Kerstmis
Uit alle torens van de wereld klept
dezen nacht het heilige brons met volle
feestgeluid. Hoogopzwaaiend galmt het
vredelied, als in triomf, ons herinnerend
aan die groote en blijde gebeurtenis van
over 19 eeuwen, dat in het stalleken van
Bethleem God de Heer tusschen ons
is gedaald
Kerstmis Mijlpaal in de geschiedenis
van de volkeren
Dag in den loop van de tijden, die
't aanschijn van de wereld heeft veran
derd
Gloria in excelsis Deo zoo zon
gen de engelen in den nacht. Eere zij
aan God in den hooge... en Vrede aan
de menschen van goeden wil op aarde!
Vrede aan de menschen van goeden
wil. Negentien eeuwen beschaving heb
ben ons geleerd de groote waarheid in
die woorden vervat... De Vrede is met
ons, de Vrede is onder ons... Christus
bracht hem ons maar de menschen wil
len den Vrede niet, ze weigeren van
goeden wil te zijn en hardnekkig bekam
pen ze 't Goede met hun waanwijs ge
doe.
O 1 De wereld en het leven is zoo
schoon Maar de kleine menschen in
hunnen hoogmoed en blind van waan,
hebben gedacht het onvolmaakte
te verbeteren. Ze zijn er gaan aan tor
nen en z'hebben het verknoeid, de suk
kelaars
Z'hebben van deze wereld iets ge
maakt, waar haat en nijd hoogtij vieren,
waar moorden eer is geworden,
waar mensch den mensche wolf is,
en volk den volke vee
waar huilend wie maar golf is,
wil schuimen boven zee.
(R. De Clercq.)
En in den chaos van oneindige ver
broddeling voelen wij best, dat we terug
moeten vanwaar we gekomen zijn dat
we weerom keeren moeten... en trach
ten van goeden wil te zijn
Dan alleen zal Vrede over ons komen
en met den Vrede de Liefde twee za
ken die onmisbaar zijn en als stut moe
ten dienen van elke maatschappij.
Laat ons opbouwend werk verrich
ten Gaan we eindelijk gehoor geven
aan dien roep van zegen, die tot nu toe
was, een vox clamantis in deserto
eene stem roepende in de woestijn
Van goeden wilVan goeden wil
De voorwaarde is gesteld, volbrengen
we die
De blanke witheid van dezen Kerst
dag mag niet besmeurd worden door 't
vuile van den haat. en dan zullen de
klokken dezen nacht hebben ingeluid
een hymne aan den zoo betrachten
Vrede
De H. Joannes, op 't einde van zijn
leven, wanneer hij kreupel van ouder
dom, op de schouders der geloovigen tot
in de vergaderzaal werd gebracht, kon
niet meer spreken bijna en toen welden
steeds in hem op deze enkele woorden,
die gebleven zijn, omdat ze als heel on
zen godsdienst in zich omvatten Kin
derkens, bemint elkander
Bemint elkander De rest kan ons niet
schelen 1 Laat Kerstmis, zooals over 19
eeuwen, thans in 1925 eveneens een tijd
perk inluiden van ommekeer Dat
helder de sterren stralen voor 't oog van
ziende menschen, 't is te zeggen voor
menschen van goeden wil.' en dan zal
het met reden zijn dat de Kerk jubelt in
de dagmis De Heer heeft zijn Heil
doen kennen voor het aanschijn der
heidenen heeft Hij zijne gerechtigheid
geopenbaard: Komt volkeren en aanbidt
den Heer, want heden is voor ons een
groot licht opgegaan
Laten we het aan andere bladen om
op den vooravond van dezen Kerstmis...
haat in de gemoederen te storten door
woorden en prenten En laat ons over
wegen ook dat Christus ons nooit heeft
geleerd gij zult andermans goed stelen,
en als hij het niet goedschiks geven wil,
schiet hem dood zooals over elf jaar
werd verkondigd helaas
Laat ons weenen in het hart, dat 19
eeuwen niet voldoende waren om te
doen inzien, dat niet met bajonnetten of
kanonnen beschaving wordt verkregen,
dat de Vrede niet wordt gebracht door
't uitmoorden van volksstammen, maar-
dat enkel vooruitgang en verbetering de
wereld toestraalt uit de werkelijke ver
wezenlijking van Christus' leer, die leer
die door de handen der missionnarissen
wordt gedragen "a mari usque ad mare,,
van het eene zeestrand tot het andere, al
is het dan in Marokko, in Indië, of in"
Congo, om het even
Van goeden wil
En als we dan van goeden wil zullen
zijn, dan zullen we terecht mogen jui
chen Hodie descendit lux magna
super terram De Heer heeft ons zijn
heil doen kennen, want heden daalde
een groot licht op aarde neder
Dan zal over ons komen Vrede en
Geluk, omdat we zullen weren, dezen
die ons steeds in onheil en rampspoed
hebben gebracht en ons gemend als eene
kudde.
't Is om ons te redden van deze tra
wanten, dat Christus is gekomen en ons
de witte banen heeft gewezen door zijne
leer van Liefde
En dan zal bewaarheid zijn het woord
van den dichter
Voorbij de bloedige waan
De volkeren zijn te prijzen,
Waar koningen en wijzen
Langs witte wegen gaan
kT7
Een Kindeken is geboren,
In armoe neergelegd
't Was al zoolang te voren
Den menschen toegezegd.
Refrein
Laat ons dit Kindeken loven
Omdat 't gekomen is
Een beste troost zal wezen
In ons verlatenis
Dit Kindeken zal ons leeren
Te leven klein en rein
Dat naar de wet des Heeren
De menschen broeders zijn.
Refrein
Laat ons dit Kindeken loven
Om 't geen het leeren zal
Ons harte vrij te houden
Van haat en zondenval 1
Dit Kindeken zal eens dragen
Zijn kruis op Golgotha;
Zijn Hemelvader vragen
Voor 't menschdom zijn gena.
Refrein
Laat ons dit Kindeken loven
Dat ons zoo zeer bemind
En dat het menigmalen
Ons vóór zijn kribbe vindt
Fons Van de Maele.
nood verhelpen, laten we aandrin
gen opdat onze politieke vertegen
woordigers bij de regeering aan
dringen om min geld te vergooien
aan het leger en meer aan scholen
allerhande, aan aanmoediging van
landbouw en nijverheid in Vlaan
deren.
Dan komt er een tijd dat de
vloek der uitwijking van Vlaan
deren wordt afgenomen.
Bij deze brengen wij ter kennis
onzer leden dat wij, volgens inge
wonnen inlichtingen van den heer
Ontvanger der enregistratie, onder
voorbehoud mogen voortgaan met
het opmaken der formulieren.
Wij raden dus onze leden, die
met deze zaak nog niet in regel
zijn, aan zich ten spoedigste mo
gelijk komen aan te bieden.
HET
is de
Voordeeligste Stikstofmeststof
omdat
het 15 1/2 nitrische stikstof,
onmiddellijk en geheel door de plan
ten opneembaar, inhoudt
het ten allen tijde mag gebruikt
worden en volgens het geval, inge
werkt of als dekmest toegepast
het den grond niet verzuurt, het
geen van allerhoogst belang is
het zonder het minste bezwaar met
de phosphorzuur- en potaschmesten
mag vermengd worden
het een zekere, regelmatige en
snelle werking heeft, wanneer het
oordeelkundig gebruikt wordt
het voor alle teelten past.
KERSTNOVELLE.
De zwijgend, donkere avond hulde
stilaan de groote natuur in diepe duister
nis. De groote geruchten van den le-
vend-bewegenden dag waren gaande
weg uitgestorven, en thans groeide
alom de stilte, De hooge luchten, die
heel den dag met zwaren sneeuwval
dreigden, waren opengegaan en wijd,
heel wijd schitterden de wondere sterren
als lichtende oogen in de aandikkende
duisternis.
In de huiskamer van boer Hansen,
gloeide als een gezellige vriendin de
warme kachel en liet hen die er rondom
zaten liet gure van den kouden voor
avond van Kerstmis vergeten.
Gedachtenloos leunde de oude pachter
in den hoek der ouderwetsche schouw
en staarde zwijgend de blauwe rook-
kronkelen na, die uit zijn pas aangesto
ken pijp opwalmden. In den tegenover-
gestelden hoek der schouw zat de oude
meid Anna met knikkend koofd een licht
dutje te doen terwijl onder de warme
kachel een groote zwarte schapershond,
lang uit neergestrekt, genoot van de ko
zende warmte.
Even nam boer Hansen de pijp uit
den mond en keek een oogenblik het
vertrek rond,
Anna, hebt ge alles goed gesloten
daarbuiten wendde hij zich tot de meid.
Deze schrikte plots op uit haren sluimer.
Ik heb over 'n half uurtje nog de
ronde gemaakt van t huis, zei ze slaap
dronken. Ge moogt gerust zijn. Dolf
Ik vrees dat we vannacht n strenge
vorst gaan krijgen, morde de boer. De
sterren staan te klaar daar buiten.
Juist zoo n weder komt te pas met
Kerstmis antwoorde ze glimlachend.
Dan kunt ge straks met drooge voeten
naar de middernachtmis gaan.
Och wat, middernacht Ik heb
meer goesting om naar bed te gaan.
De oude meid keek over de kachel
haar meester verbaasd aan.
Waar heb ik het nu Gij, die
dertig jaren lang geen enkele Kerstnacht
thuis gebleven zijt, zoudt thans bier blij
ven Of hecht ge dan geen waarde meer
aan de geboorte van Kristus Dolf, het
is vannacht het feest van vrede en ge
moet gaan
De oude man schudde spijtig het
hoofd.
Anna, voor mij is er geen feest van
vrede meer, sinds Martha hier weg is.
Dolf 1 Er lag diepe ontroering in de
stem der oude meid toen ze dien naam
uitstiet, en vragend keek ze naar hem.
De stem van Hansen klonk schor en
vreemd toen hij antwoordde
Anna, we worden beiden oud.
Hoe lang nog zal het duren dat we sa
men 't hofje aangang houden Mis
schien reeds het volgend jaar betaalt
een van ons beiden zijn tol aan het leven,
en dan
Een diepe zucht uit de borst der
vrouw beantwoorde die vraag.
Gij zucht er om, ging hij bitter
voort. Gij, die vijfendertig jaren lang uw
beste krachten gewijd hebt aan den bloei
dezer boerderij, gij hebt thans recht op
rust
Dolf, ik klaag niet, zei ze zacht.
Hij schetste een vaag gebaar.
O, neen, gij klaagt nietGij zoudt
nimmer klagen, ofschoon ge u daaglijks
afbeult aan een dienst waaraan jonge
handen moesten gebruikt worden... Ver
vloekt zij het uur, barstte hij plots uit,
dat Martha kennis miek met dien steed-
schen leeglooper.
Dolfzei ze angstig, edoch hij lette
niet eens op haren uitroep, en ging op
gewonden voort
Anna, heb ik me voor Martha de
handen van 't lijf niet gewerkt Hebben
we beiden niet gezwoegd dag en nacht
om haar 'n mooie toekomst te bezorgen
Ea dan, juist als we al onze verwachtin
gen bouwden op een sterken boerenzoon
hier uit den omtrek, die, als Martha's
man, de boerderij nieuwen bloei zou ge
geven hebben, komt die vervloekte
stadskerel hier en vangt mijn argeloos
kind in zijne netten.
Dolf, die twee hadden elkaar op
recht lief
Hij lachte hoonend.
Lief? Kon Martha niet evengoed
'n boerenjongen liefhebben Iemand
met kruim in zijn lijf en handen die naar
't werk staan.
Maar, Martha's man werkt toch
ook Heeft ze u al ooit haren nood ge
klaagd
Omdat ze 't niet durft stiet hij op
gewonden uit. Ik zeg u, Anna, dat Mar-
i tha thans gebrek lijdt, ik weet het.
Hij trok een paar malen aan zijn
'j haast uitgedoofde pijp.
'k Heb iemand die me van haar
toestand op de hoogte houdt, zei hij
gemelijk. Overigens laat het me onver
schillig. Martha is hier vrijwillig heenge
gaan en ze komt er nooit meer weer te
rug, dat voorspel ik u
Even schitterden de oogen van de
oude vrouw in het licht der petroollamp,
toen rechte ze zich overeind en keek
Hansen met een raadselachtigen glim
lach aan.
O, wat zijn de mannen toch naïef
zei ze grimmig. Is Martha hier vrijwil
lig heengegaan Hebt gij haar niet de
keuze gegeven om dien jongen man te
laten of met hem van hier te vertrekken
Anna, ik wil 'geen stedelingen op
mijn hof, stoof hij woedend op. Die deu
gen nergens voor!
Kijk, ziet ge t nu! Wiens schuld is
't nu dat Martha henenging?.. En in mijn
hart heb ik haar steeds gelijk gegeven
dat ze den man harer keuze gevolgd
heeft.
Gij, vrouwen, zijt overal dezelfde
zei hij woedend.
Heel juist, wij vrouwen zijn dezelf
de Edoch, gij mannen ook Want on
der de ruwe schors van uw uiterlijk
poogt gij vruchteloos 'n warme hart te
verbergen. Is 't geen bewijs reeds dat ge
u op de hoogte houdt van den toestand
uwer dochter Hansen wendde zich af.
Dat is mijn schuld niet, zei hij
schor. Men brengt mij het nieuws aan.
De oude meid glimlachte goedhartig
Juist Men brengt u 't nieuws aan,
doch gij liet er naar vragen... Weet ge
wel wat, daarbinnen in u schreit er iets
om uwe dochter, is 't niet zoo
Met een ruk hief Hansen het hoofd,
pogend, vruchteloos, zijne stem een har
den klank te geven
Anna, Martha komt hier nooit
meer terug
Toe zwijg nu maar. wierp ze hem
bitsig toe. Maak u klaar voor de midder
nachtmis.
Boer Hansen antwoordde niet en
stond zwijgend overeind.
Op dit oogenblik splitste de hond, die
tot hiertoe, onbeweeglijk bij de kachel
gelegen had, luisterend de ooren toen
rees hij dadelijk met een lenigen sprong
overeind en was met een paar sprongen
bij de buitendeur, waar hij kwispelstaar
tend bleef stilstaan, daarbij een zacht,
vroolijk gejank uitstootend.
Kijk. Anna, wat overkomt die
hond Vroeg Hansen verbaasd.
Een zacht kloppen op de buitendeur
belette de meid te antwoorden.
De oude man deed een schrede naar
de deur, alsof hij ze wou openen, toen
bleef hij plots stilstaan, vragend met sid
derende stem
Wie mag dat zijn
De meid antwoordde niet, doch slofte
met snelle schreden naar de deur en ont
grendelde haar. Met een ruk wierp zij
deze open, zoodat een koude tocht haar
in het gelaat woei en het licht der lamp
gevaarlijk op en neer begon te dansen,
toen deinsde de vrouw met een zachten
kreet terug.
God Martha
Op den drempel van het woonvertrek
stond 'n jonge, vrouw met op den arm
een kind van een 15 tal maanden oud.
Op het schoone gelaat der binnentreden
de lag 'n zacht-weemoedige uitdrukking,
terwijl hare oogen angstig op Hansen
bleven rusten.
Boer Hansen waggelde met een ge-
smoorden kreet terug, terwijl de hond,
vroolijk kwispelstaartend tegen de jonge
vrouw opsprong als verwachte het dier
een liefkozing.
Een paar seconden heerschte er een
doodsche stilte in het vertrek, stilte die
voor drie menschen even pijnlijk was,
toen kwam er beweging in de jonge
vrouw, en aarzelend kwam ze, een paar
passen vooruit.
Vader
Alsof de oude man een slag in volle
gelaat ontving, bracht hij beide handen
aan het hoofd, toen strekte hij een arm
afwerend uit
Ga weg!... Ga weg!...
De jonge vrouw kwam nog eenige
passen vooruit, en vestigde haar zielvol-
len blik op hem.
Vader, moet ik terug heengaan
Zult gij uwe dochter een tweede maal
uw huis ontzeggen Zult ge voor mij en
mijn kind niet! meer meêlij hebben dan
toen Hij strekte nogmaals bezwerend
de handen uit.
Ga weg, zeg ik u!
Er kwam plots 'n uitdrukking van
grievende smart op het gelaat van Mar
tha, en snel zonk ze op de knieën.
Vader, vier uren lang heb ik te
voet gegaan om 't ouderlijke huis te be
reiken. Geen enkel geldstuk nog heb ik
in mijn bezit, en thans zegt ge tot mij
Ga heen Wanneer ik alles gedaan
heb wat maar mogelijk was om dezen
stap niet te moeten doen, wanneer Fred
reeds drie maanden ronddoolt in de stad
vruchteloos zoekend naar wat werk, om
ons drieën van gebrek te vrijwaren, dan
hebt ge nog het hart om te zeggen Ga
weg
Ze zweeg even, afgemat, en keek met
hare traangevulde oogen hem zoo srnee-
kend aan dat boer Hansen verward het
hoofd afwenden moest.
Met een subliem gebaar ontdeed Mar
tha het kind van zijne doeken en strekte
het op beide armen naar haar vader uit.
Vader, schreidde ze zacht, zult gij
ook den moed hebben om tot dees en-
gelke te zeggen Ga weg 1 Zult gij
t blonde kindje dat bloed van uw bloed
is, ook door 't gure weder durven jagen,
om dan straks met een gerust geweten in
de middernachtmis u te hooren toezin
gen Vrede op aarde aan die van goe
den wille zijn Vader, zijt gij ook van
goeden wil
Martha, zwijg, zei hjj gesmoord,
ge martelt mij.
In een hoek van het vertrek stond
Anna, de oude meid, met den voor
schoot voor het gelaat reeds 'n pooze
stil te snikken, doch op de laatste woor
den van Hansen sprong ze naar hem
toe en toonde hem haar natgeschreid
gelaat, waarop thans 'n dreigende uit
drukking lag
Beul, onmensch, riep ze stikkend
in hare ontroering, Kunt ge 't aanzien
dat uw kind voor u op de knieën zinkt,
zij, die een engel van goedheid is
Op dit oogenblik wierd het kind wak
ker en keek met zijn groote, naieve ky-
kertjes de hem omringenden aan. Plots,
op het zicht van Hansen, gleed over
het lieve wezentje een helderen glimlach,
en kraaiend stak het de armpjes uit naar
hem.
-Va!
God De oude man slaakte een
heeschen kreet en wankelde enkele pas
sen vooruit. Toen strekten zich zijne
sidderende handen naar het kindje uit en
tilden het brooze lichaampje uit de ar
men der moeder.
Over het gelaat van Martha kwam
n onbeschrijfelijke uitdrukking, en, tril
lend op hare beenen rees zij overeind.de
beide handen op het wild-bonzend hart
gedrukt.
Vader, wil dat zeggen dat hijg
de ze.
De oude man rechtte zich eveneens
overeind en over zijne gebruimde wan
gen gleden twee dikke, warme tranen.
Mijn kind, ge blijft hier stamelde
hij heesch.
O, vader jubelend snelde de
jonge vrouw op hem toe, en schreiend,
thans van geluk zoende ze hem op beide
wangen.
Een oogenblik heerschte er eene ont
roerende stilte in de huiskamer.
Vader, fluisterde de jonge vrouw
gelukkig, Fred en ik zullen thans de
hoeve onderhouden en gij kunt rustig
uwe dagen slijten.
Er gleed even n wolk over Hansen's
gelaat.
Uw man is van de stad, zei hij bit
ter. En zijne handen zullen zich nooit
kunnen gewennen aan dat werk.
O, daarin bedriegt gij u, en er glom
'n trek van fierheid in hare oogen Fred
heeft me reeds zoo menigmaal gezegd
dat hij liefst op zoo n hoeve zou werken,
wacht ik zal hem roepen, thans
Is uw man dan hier vroeg Hansen
verwonderd.
Fred is met mij meegekomen, va
der, en wacht buiten aan het hek op mij,
zei ze glimlachend, en vlug als een hinde
snelde ze de huiskamer uit, op den voet
gevolgd door den hond, die met groote
sprongen, vroolijk blaifend haar narende.
Toen een vijftal minuten nadien, de
deur geopend wierd, bleven op
den drempel twee jonge menschen ver
rast stilstaan, genietend van het schoone
tooneeltje dat ze 't aanschouwen kregen
In een hoek der schouw zat de oude
boer Hansen met het kind op zijne knie-
en liet het op en neer dansen, terwijl het
kraaiend van pret, met de beide mollige
handjes in Hansen's baard woelde, sta
melend, telkens den ouden man ophield
Nog va, nog
Naast hen stond de goede oude Anna
en keek, glimlachend door hare tranen
heen naar het spel van grootvader en
kleinkind
En plots, in de verte begonnen de
klokken te zingen, het wondere lied van
den geheimvollen Kerstnacht. Jubelend
wierpen de vele torens van Vlaanderen
hunne bronzen klanken in de ijle winter
lucht, zendend aan de heele menschheid
den blijden groet
Vrede op aarde aan die van goeden
wille zijn I
December 1925.
Vanden Broeck Emiel.
Zooals vermeld in ons nummer
van 8 November kunnen we over
eenige wagons superphosphaat
beschikken, te leveren in Decem
ber aan uiterst voordeelige voor
waarden. Verscheidene bonden
hebben reeds wagons aange
vraagd, anderen blijven achter.
Wij drukken er nog op dat de
plaatselijke besturen hunne leden
moeten bijeenroepen en hen gele
genheid geven Super te koopen,
gezamenlijk en per wagon geno
men aan de thans zóó voordeelige
condities.
De prijs is voor Super in zak
ken 14/16 phosphoor 23 frank
franko op alle staties.
A 1
RXBLOEM
Et propter nostram salatem descendit de ccelis
En vromen hoor ik vragen
terwijl de dag komt dagen
wat grootsch geboren werd.
(R. De Clercq).
(Het Credo).
Ingezonden.
