w mm
Aan de minnende heden
van den Veidprijskamp
I'll
Landbouwweekblad
KOLENNOOD.
PROTESTSTEMMEN
-/O
JA
ALS!
m&mm w* mmmm mm
Zure meststoffen en grondkalking
Anti-Landbouwpolitiek der Regeering
i
■■■Hill
ÏQ
aktijk)
indere prj
ines tekoi
ek PHOE
r Aalst e
e" veram
ZONDAG 7 NOV. 1926
Prijs 12 ceftUeöi
8ste JAARGANG Nr 410
Zeeb
Arbeid
adelt
Abonnementsprijs 6,00 frank 's jaar».
Men schr(jft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord,
Bureel en Redactie BRABANTSTRAAT, 53, AALST
Verantwoordelijke Opsteller j
ORTAIRE CAUDRON, Aalst.
Voor en door
de Laadbouwers
Op zure gronden kwijnen schier alle
planten enkele uitzonderingen, o. a.
aardappelen, ontwikkelen zich best in
gronden welke een geringen zuurheids
graad vertoonen.
jS$ Voor de meeste gewassen moet de
grond een licht alkalische reaktie heb
ben.
De kalk is een alkalische stof en zij
verzadigt dus de zuren in den grond
naarmate zij zich vormen. Is er tekort
aan kalk, dan wordt de grond zuur. In
dat geval moet men dadelijk ingrijpen en
flink kalken.
De hoeveelheid vrije zuren die in den
grond tegenwoordig is, kan door ontle
ding bepaald worden en met de beko
men cijfers kan de hoeveelheid toe te
dienen kalk uitgerekend worden. Steeds
vooruitstrevend en haar leden behulp
zaam, heeft de Maatschappij Redt U
Zeiven zich gelast den zuurheidsgraad
der gronden te bepalen. De ontleding is
kosteloos, en geen enkel landbouwer
mag dus nalaten, indien hij vermoedelijk
zure gronden bezit, hiervan een staal ter
ontleding op te sturen.
De reaktie van den grond heeft dus
een overwegenden invloed op den plan
tengroei, vandaar dat aan enkele mest
stoffen als een zware misdaad wordt
aangewreven dat zij den grond verzu
ren, terwijl andere meststoffen er luid
ruchtig reklaam mede maken dat zij den
grond niet verzuren, of zelfs dat zij een
zeker gehalte vrije kalk bevatten en dus
de zuurheid van den grond vernietigen.
Op zichzelf genomen is zulks hee
waar en het zou den landbouwer ten
onrechte kunnen beïnvloeden. We moe
ten die gegevens in cijfers omzetten,
om te zien in hoever die zure of alka
lische reaktie der meststoffen in aan
merking dient genomen.
Volgens Garola moet op zwaren klei
grond alle drie jaar per Ha. dertig hec
toliters kalk ingewerkt worden, dit is
ongeveer 2400 kilo. Per jaar en per hec-
taar komt zulks neer op 800 kilos kalk.
We zullen voorzeker dicht bij de
waarheid zijn als we schatten dat het
toedienen van 800 kilos kalk (vervoer en
arbeid inbegrepen) bij de 120 frank
onkosten zal vereischen.
Indien men 100 kilos ammoniak-
sulfaat strooit, dan zal er volgens onze
berekeningen, om het zwavelzuur te
verzadigen, de geringe hoeveelheid van
42 kilos kalk noodig zijn; indien we aan
nemen dat 65 van den ammoniak
genitrificeerd wordt fterwijl de overige
35 °/o in den vorm van ammoniak opge
slorpt worden) dan zal de totale hoe
veelheid noodige kalk tot 65 kilos stij
gen, hetgeen 10 frank onkosten verte
genwoordigt.
100 kilos ammoniaksulfaat d. i. 21
kilos stikstof kosten nu 197 frank
voegen wij daarbij lo frank voor de
65 kilos kalk, dan kosten 21 kilos am-
moniakale stikstof 197 10 207 fr.
Nitraat bevat slechts 16 stikstof;
om 21 kilos te bekomen moeten we 130
kilos toedienen aan 190 frank de 100
kilos is dat 247 frank.
Vergelijk 207 en 247 de stikstof
kost dus ongeveer één vijfde meer in
nitraat dan in ammoniaksulfaat., alhoe
wel we voor deze laatste de onkosten
bijgerekend hebben welke zijn behoefte
aan kalk veroorzaken.
Nitraat echter, hoewel hij den grond
niet verzuurt, werkt in den grond ook op
kalk terug. De draineerwaters bevatten
dies te meer soda als er sodanitraat
werd toegediend, overigens de planten
bevatten heel weinig soda sodanitraat
wordt dus niet als dusdanig door de
plant opgezogen. Sodanitraat werkt
terug op kalk en er vormt zich kalkni-
traat die als dusdanig door de plant
wordt opgenomen. 100 kilos sodanitraat
eischen aldus 33 kilos kalk.
Ook potaschzouten eischen kalk
zoo verbruiken loo kilos chloorpotasch
(aan 5o potasch) 30 kilos kalk er
vormt zich chloorkalk en potasch.
Superfosfaat (aan 14a»/„ P205)eischt
6 kilos kalk per loo kilos.
Indien we nu een volledige bemesting
toedienen van b.v. 150 kilos ammon.sulf.
1 oo chloorpot.
6oo superfosfaat,
dan komt de totale hoeveelheid verbruik-
3o voor potasch
36 voor superfosfaat
totaal 166 kilos.
166 kilos kalk t we blijven ver van
de 8oo kilos kalk die jaarlijks moeten
toegediend worden Het zijn dus de
scheikundige meststoffen niet die de
groote kalk-verbruikers zijn.
De kalk wordt in groote hoeveelheid
verbruikt om de organische zuren te
verzadigen die ontstaan door de ontbin
dingen van humus, stalmest, guano enz.
Wanneer geen kalk tegenwoordig is, dan
blijven stalmest, bloedmest, guano enz.
onveranderd en de landbouwer zegt als
dan dat zijn grond traag is. Ook de
potasch der klei wordt door kalk oplos
baar gemaakt. Zonder kalk hebben
humus en klei geen vasthoudend ver
mogen.
Veelerlei dus is de rol der kalk en we
meenen voldoende bewezen te hebben
dat het gebruik der zure meststoffen
slechts voor een klein deel in de kalk-
behoefte van den grond tusschenkomt.
Ontioodig te zeggen, meenen we. dat
de geringe hoeveelheid vrije kalk welke
door een honderd kilos cyanamide of
een twee a drie honderd kilos ijzerslak
ken aangevoerd wordt, hetgeen te
samen nog geen honderd kilos kalk be
reikt niet voldoende is als grondkal
king, daar minstens 600 800 kilos kalk
vereischt worden naargelang men mid
delmatige of zware gronden heeft.
Dr C
aan
Is de kolenvoortbrengst in België dan
niet voldoende om voor het binnen
land in alle noodwendigheden te voor
zien
Dooréén genomen brengen onze bel
gische koolmijnen, jaarlijks 24 millioen
ton kolen voort. Volgens welbekende
statistieken worden jaarlijks 32 millioen
ton verbruikt. Voegt bij dit verbruik een
jaarlijkschen uitvoer van 4 millioen ton
anthracieten naar het buitenland, dan be
komen wij een verbruik van 36 millioen
ton met een voortbrengst van 24 mil
lioen ton, dus een te kort van 12 millioen
ton.
Veel lezers zullen zich afvragen, hoe
dit te kort vroeger aangevuld werd, en
vooral hoe er op onze dagen in voorzien
wordt Vroeger voerden wij de ont
brekende kolen in uit de naburige landen,
vooral uit Engeland, Duitschland en
Frankrijk.
Voor wat nu Engeland betreft, heeft
iedereen reeds genoeg gelezen over de
staking der engelsche mijnwerkers, om
te weten dat wij van dit land hoege
naamd geen invoer mogen verwachten.
De toestand reeds van af 10 April be
staande, wordt er zoo critisch, dat men
in de bevoegde middens niet alleen over
tuigd is dat de staking ver is van opge
lost, maar zelfs dat men vreest voor een
noodlottigen terugslag op de engelsche
nijverheid. De bekende leider der en
gelsche stakers Cook stelt de belan
gen zijner partij boven de nationale be-
angen de bazen der koolmijnen willen
van geen toegeving wetenhet engelsch
goevernement komt vruchteloos tus-
schen, en zoo komt het dat er zelfs nog
geen schijn bestaat een oplossing te vin
den.
In Noord-Duitschland, waar de in
woners meest engelsche kolen verbrui-
een, doet de kolennood zich ook ernstig
gevoelen. Daar, zoowel als hier aan de
custen der zee en dieper de Vlaanders
in, werden vroeger veel engelsche ko
en ingevoerd, die nu, gevolg der staking,
ook achterblijven Alhoewel het steen-
kolensyndicaat van de Ruhr zulks loo
chent is het gebrek aan kolen in Noord-
Duitschland vooral te wijten aan den
uitvoer van duitsche kolen naar Enge-
and, waar ze natuurlijk aan hooge prij
zen in waardevolle ponden verkocht
worden. Rekening houdende van dit
eit, en van het feit dat de belgische
regeering de invoer in België van
duitsche herstelkolen heeft stop gezet,
mogen wij ook van Duitschland niet
veel verwachten.
Evenmin mogen wij ons op Frankrijk
jetrouwen, gezien de fransche minister
raad reeds maatregelen getroffen heeft
om te voorzien in de behoeften van
'rankrijk's nijverheid en bevolking.
België staat dus, om zoo te zeggen,
alleen,om met dit gewichtig kolenvraag-
de noodige
maatregelen te nemen om min of meer
zijn tekort van 12 millioen ton kolen aan
te vullen.
Dat er in België, vooral in de Vlaan
ders, kolennood hier en daar reeds
nijpend bestaat, dat hoeven wij
geen enkel onzer lezers te bewijzen.
Iedereen klaagt immers luid-op zijn
nood, en met het geld in de hand is het
veelal onmogelijk aan brandstof te ge
raken. Wilt gij een schouwspel zien,
juist als binst den oorlog, komt dan
eventjes tot aan de gasfabriek van
Aalst gij zult er honderden buitenlie
den zien rootje schuiven, zooals ten
tijde van het komiteit. Met kruiwagens,
steekkarren en andere voertuigen wordt
er dooreen gewrongen en gedrongen,
om 100 of 200 kgr. gaskolen te beko
men. Hoevelen gaan er niet, na een
ganschen dag wachtecs, onbediend naar
huis
Gaat tot in onze buitengemeenten,
daar worden de kolen, die in de mijnen
18 tot 23 frank kosten, verkocht aan
35 fr. tot 40 frank, wat wij echte woe
kerprijzen noemen. Honderd kilo brand
stof kosten aan velen het loon van twee
dagen hard werk.
Alles is duur, de winter staat voor
de deur, en terwijl wij in zulke toestan
den leven, welke maatregelen treft de
belgische regeering om in den kolennood
te voorzien
Gaat zien naar de zeehavens van
Brugge, Oostende, Nieuwpoort, daar
zult gij het antwoord vinden. Daar staan
honderden en honderden wagons kolen,
honderden franken staangeld betalend,
in afwachting over geladen te worden
in de schepen, om vandaar te vertrekken
naar Engeland.
Als men hier in België op die manier
voorziet in het tekort der 12 millioen
ton, als men hier in plaats van in te
voeren, onze kolen naar Engeland uit
voert en blijft uitvoeren, waar gaan
dan naartoe
Wanneer zal de regeering, die er
tijd zoo rap bij is om den uitvoer
landbouwprodukten te beletten,
hoogst noodige ingrijpende maatregelen
treffen om het gebrek aan kolen
binnenland te verhelpen
De voortbrengst moet verhoogd wor
den. De uitvoer moet geregeld worden
De koolmijnbazen mogen zoowel als
onze landbouwers de nationale boet-
veerdigheid ondergaan.
O. S.
wi
al-
der
de
TEGEN DE
Al de voorname landbouwvereeni-
gingen van gansch hefeland wijzen met
nadruk op de reeks schreeuwende on
gerijmdheden waarmede de anti- land
bouwpolitiek der huidige Regeering den
landbouw en de landbouwbevolking
bejegent.
Getuige daarvan de kranige protest
stemmen die in den loop der jongste
dagen opgingen in al de vakbladen der
landbouwpers.
Week aan week verschenen in De
Koornbloem De Boer La Re
naissance Agricole La Défense
Agricole Journal des Agriculteurs,,
tal van artikels, waarin met nadruk ge
wezen werd op de noodlottige politiek
en staatsinmenging thans ten onzen op
zichte gehuldigd en de onbillijke behan
deling onzer landbouwproducten.
Ten einde aan zulke gevaarlijke en
nuttelooze staatstusschenkomst in zake
verhindering van oilzen landbouwhan
del een einde te stellen, heeft het hoofd
bestuur van den Belgischen Boeren
bond en van de Ligue Agricole
Beige ten teeken van krachtdadig
protest een open brief gestuurd aan
den Heer Jaspar, Eerste Minister, waar
van de tekst ons onder de oogen ligt.
Beide documenten bevatten de trouwe
en volledige uiteenzetting der onge-
ïoorde maatregelen waarvan onze land
bouw sinds ettelijke maanden het slacht
offer is en wijzen met klem en nadruk
op de hoogdringendheid aan zulke ter
gende anti-landbouwpolitiek een einde
te stellen.
Volgaarne sluit het bestuur van onze
andbouwvereeniging Redt U Zei
ven zich aan bij beide verschenen
protestbrieven en ons orgaan De
Koornbloem welke op dit gebied aan
zijn plichten stellig niet te kort bleef,
kan niet anders dan zich om deze flinke
en kranige houding ten zeerste ver
heugen.
Een zaak valt hier echter te betreuren
Gaat het in huidig geval niet om de
stoffelijke en zedelijke belangen der
gansche landbouwbevolking Staan hier
de belangen van al de boeren niet op
het spel Zoo ja, dan ware het hoogst
wenschelijk en verkieslijk geweest aan
dit protestschrijven een duidelijk alge
meen en solidair karakter te geven, het
welk alsdan de eensgezinde uiting zou
geweest zijn van al de landbouworganis-
men van t land, zonder onderscheid van
denk-, ziens- of werkwijze.
De stoffelijke welvaart van 's lands
rijkste voortbrengstbron wordt bedreigd.
Welnu dan moetdesgevals beroep gedaan
worden op alle degelijke en gezonde
strijdkrachten. En t zou me erg verwon
deren moest in dergelijke kritische om
standigheden het machtige boerenleger
niet als één man in de bres springen om
zijn geschonden rechten hardnekkig te
verdedigen.
Wijl het hier de belangen geldt van al
de leden der landbouwklas, om het even
bij welk organism ze ook thuis hooren,
van welke groepeering ze ook deel uit
maken, zoo dient dan ook een alge-
meenen oproep gedaan, tot de leden van
onverschillig welke landbouwvereeni-
ging, om al hun krachten samen te
spannen, ten einde den slag thuis te
halen.
Een afzonderlijk en éénzijdig optreden
geeft in dergelijke omstandigheden vrij
eer den schijn van verdeeldheid en on-
eenigheid, alhoewel alle landbouwgroe-
pen omtrent deze kritieke en dreigende
levenskwestie volledig akkoord gaan.
In de huidige omstandigheden luidt
de noodklok voor gansch de landbouw-
bevolking en zooals de E. Hr Cordier,
bestuurder der Ligue Agricole beige"
in zijn documentatie over de Agrariërs-
politiek het in klaar daglicht stelt, dient
er zonder eenig vertoeven vanwege de
boeren onmiddellijk een bepaalde natio
nale agrarische politiek ingevoerd.
De socialisten zegt hij zijn er in
geslaagd een nationale politiek te voeren,
die het er op gemunt heeft de landbou
wers te vertrappen en te vernietigen.
De vergunningen geëischt voor uitvoer
van vee, boter, eieren, aardappelen,
groenten, enz. zijn niet enkel een zware
beleediging aan de landbouwklas, maar
getuigen bovendien van een hatelijk mis
prijzen der rechten en belangen der boe
renbevolking. De boeren, ja, gansch de
landbouwklas moet reageeren. Elkeen
moet hetzijne bijdragen om deze schreeu
wende onrechtvaardigheden te be
kampen.
Heel het boerenleger, met zijn honderd
duizenden soldaten moest als één man
oprukken, om hand aan hand, schouder
aan schouder ten strijde te trekken.
Overal, d.i. t gansche land dóór dien
den landbouw-Miliecen tot stand
gebracht, om desnoods in éénzelfde ge
voelen van solidariteit de "staking" van
verkoop der landbouwproducten en
vooral deze der aardappelen aan te vat
ten en vol te houden.
Geduld en woorden vinden geen in
gang meer, noch bij onze regeerings-
bazen, noch bij de opgehitste steedsche
bevolking.
Daden dienen er gesteld Daden, die
de eersten tot bewustzijn en plichtbesef
en de laatsten tot bedaardheid en rede-
ijkheid brengen.
Die daden liggen te onzer beschik-
cing.Toonen wij onze macht. Want ons,
soeren, is de overwinning zóó we eens
gezind doch vastberaden optreden.
Zitting van de Provin-
tiale Land bon wham er
van Oost-Vlaanderen
De uitreiking der prijzen en di-
oma s, toegekend aan de winnen-
de leden der veldprijskampen,
waarvoor de datum was vastge- I
steld op 11 November, zal plaats
lebben op
Zondag 14 November,
om 10 uur voormiddag, in ons
okaal De Koornbloem Groo
te Markt, Aalst.
De Landbouwkamer was saamgeroe
pen op Vrijdag 29 Oktober om 2 I /2 uur.
Aan de dagorde: 1° In- en uitvoer en
den landbouw. 2' Verschillende mede-
deelingen.
De zitting wordt geopend onder voor
zitterschap van de heer De Vleeschau-
wer, de voorzitter belet zijnde. Het
tweede punt der dagorde wordt eerst
aangevat.
De voorzitter deelt mede dat het ver
zoek der Landbouwkamer om de bewaar-
premie's der stieren te verhoogen met
de premie voor drie jaar op twee jaar
uit te betalen, door het ministerie ver
worpen werd.
M' Sioen meent te weten dat er zelfs
gevaar bestaat dat alle toelagen radikaal
zouden afgeschaft worden.
Dit lokt protesten uit van verschillen
de leden.
De Sekretaris geeft lezing van het
verslag der vorige zittinu, hetgeen goed
gekeurd werd. Hij geeft vervolgens
lezing van de antwoorden van eenige
vrederechters op het schrijven der Kamer
aangaande gezamenlijke vaststellingen
van barema's die de prijzijen zouden be
palen tusschen aankomende en afgaande
pachters in de verschillende streken der
provintie. Ziehier de gedachten der hee-
ren vrederechters
3 emsche vindt het goed maar over
bodig gezien er geen rechtsgedingen u t
voortspruiten in zijn kanton.
Oosterzele heeft uit eigen beweging
sinds lang die barema's vastgesteld met
de beide partijen.
St-Niklaas vindt het ook overbodig
daar iedereen tot akkoord komt.
Dendermonde is niet akkoord daar
de Kamer zich niet te bemoeien heeft
met gerechtszaken. Er bestaan overigens
goede barema's bepaald door den bond
der landmeters.
Hamme vindt het onnoodig. Er zijn
geen geschillen in zijn kanton. Daarbij
zijn de gronden te veel verschillend.
Audenaerde is t akkoord een geza
menlijke overeenkomst te sluiten
M' De Vleeschauwer zegt dat de Ka
mer alleen hulp wil bieden aan de vre
derechters en niet de wet stellen.
Mr Verwilgen zegt dat aan den vre
derechter van Dendermonde dient ge
antwoord te worden.
Daarna wordt tot het T punt der
dagorde overgegaan.
M' De Vleeschauwer geeft een over
zicht van de verschillende besluiten den
in- en uitvoer regelende der landbouw-
en nijverheidsproducten. Hij toont aan
dat de landbouw steeds stiefmoederlijk
behandeld wordt door de regeering, en
dat de Commissie van vergunningen be
staat uit 5 landbouwvrienden en 7 die
tegen ons gekant zijn, zoodat alle stem
mingen, 5 tot 7, in ons nadeel uitvallen.
Hij bespreekt een studie van prof.
Mullie die tevens twee hoeven uitbaat
en die beweert dat de koopkracht der
boter minder is als in 1913.
Zoodat men in 1913 met 1 kilo boter
15 kilos lijnkoek kocht;
In Juli 1925 met 1 kilo boter 12,5kilos.
In October 1926 met 1 kilo boter 14
kilos lijnkoek.
Het onderhoud van 12 koeien kost
aan loon:
In 1913 6,45 kilos boter
1926 19,100
Voor pacht betaalde men in
1913 48 kilos boter
1926 60
Hij hekelde verder de handelwijze
van de oplegfabrikanten die de prijs der
erwten deden dalen, door uitvoerverbod.
Spreker vraagt ten slotte dat de Ka
mer een motie zou stemmen in zake in-
en uitvoer, de gelijke behandeling vra
gende voor nijverheid en landbouw.
Mr Van Mossevelde vraagt dat de
Kamer zich zou aansluiten met den brief
van den heer Parein en dezen geluk-
wenschen. Aangenomen.
Mr Guerden is niet gansch takkoord
met M. De Vleeschauwer en zegt dat
wij op het terrein der internationale be
trekkingen heel voorzichtig moeten zijn.
Hij is verder t akkoord dat de landbouw
verongelijkt wordt en vraagt gelijkheid.
Hij is echter tegenkanter van protec-
tionnisme.
i
RN BLOEM
iimmniTfi/iTi i rviv
ntllffn nTTnn t nn i n
De medewerkers zijn verantwoordelijk voor hunne bijdragen.
Ongeteekende stukken worden niet opgenomen
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
