!S
\1
H
ni
Abonnementen 1927.
Onze Veestapel.
Landbouwweekblad
s\
1st.
De Boeren en
de Patrijzen.
IA
A LSI
WETENSCHAPPELIJKE BIJDRAGE
Wanneer en hoe moet men kalken
^i'-ik)
r
ZONDAG 14 NOV. 1926
Prijs 12 centiem
9ste JAARGANG Nr 411
idere
Pri
ies Ie koi
k PHOE
Aalst
n veranj
ïummer
■«lil
gewaar
14,
AALS
■n.
jken tij
Arbeid
adelt
Abonnementsprijs 6.00 frank 's jaara.
Men schrift in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord.
Bureel en RedactieBRABANTSTRAAT, 53, AALST
Verantwoordelijke Opsteller t
ORTAIRE CAUDRON, Aalst.
F
?ens
n.
67,
linsdaa
te 1 ur
hard
ibelen.
Het kalken geschiedt in den Herfst of
in de Lente. De eerste doenwijze is meest
aan te raden. Wanneer men in den
Herfst kalkt, zal de ontbinding der orga
nische stof (stalmest enztijdig genoeg
beginnen opdat in de Lente de stikstof
in voldoende hoeveelheid en in opneem
baren vorm voor de plant gereed weze.
De chloorpotasch en de sylviniet die
ook in den Herfst zullen toegediend
worden, zullen dadelijk op de kalk in
werken om koolzure potasch en chloor-,
kalk te geven. De koolzure potasch
wordt gevestigd door het vasthoudend
vermogen van den grond, terwijl de
schadelijke chloor in den vorm van
chloorkalk met het water weggespoeld
wordt.
In deze omstandigheden dus, n 1 als
men in den Herfst de kalking en de
bemesting verricht, zal het geen verschil
maken of men chloorpotasch of potasch-
,u sulfaat aanwendtgeen chloorziekte zal
te vreezen zijn daar de chloor zal weg-
J gespoeld zijn, vooraleer hij de planten
kan schade berokkenen. Dit is niet zon
der belang daar de potasch van potasch-
sulfaat merkelijk duurder is dan die van
chloorpotasch.
Hoe moet men bij het kalken te werk
gaan De kalk mag eerst met den grond
Sail gemengd worden wanneer ze volledig is
ledige q gebluscht.
"zrie'd ^iehier de beste manier van kalken
men verdeelt de kalk op het veld in
kleine hoopjes op een afstand van 7 me
de prov\terSl van elkaar in de 2 richtingen. Deze
247.a hoopjes worden bedekt met een laag
1 aarde na een tijdverloop van een twin-
ZcebJtigtal da9en is de kalk door de vochtig-
heid van de lucht en van de aardlaag
volledig gebluscht. Deze aardlaag en de
kalk wordea dooreengewerkt en in alle j
richtingen met de spade gelijkmatig uit
gestrooid. De afstand tusschen de hoop- 1
jes is zoodanig berekend, dat men zich,
tijdens het uitstrooien van een hoopje,
niet verplaatsen moet en heel de opper- j
vlakte van het veld gelijkmatig met kalk
kan bedekken.
Men kan ook een compost maken met
kalk, gras, bladeren, uitvaagsels van
grachten en allerlei plantaardigen afval.
Deze hoop wordt dan met een laag aarde
bedekt. De kalk wordt langzamerhand
gebluscht en zwelt op. Men laat dit
mengsel gedurende enkele maanden
rijpen en besproeit het bij droog weder.
De organische stof wordt aldus ontbon-
den en er vormt zich ammoniak en ni-
traat.
door de plant begunstigt. Magnesium
vermeerdert de weerstandskracht der
graangewassen tegen het legeren.
Tegen bleekzucht is magnesium ook
werkdadig.
Volgens Saillard, Lawes en Gilbert,
eu nog anderen, is magnesia de werk-
dadigstc en goedkoopste vorm onder
den welken men magnesium aan den
grond kan toedienen. Zeer aanzienlijke
meeropbrengsten werden door die ge
leerden waargenomen na magnesia be
mesting.
Verders is magnesia ook een alkalische
stof, zooals kalk en het heeft dus den
zelfden natuurkundigen en scheikundigen
invloed inden grond: het maakt den
grond losser, belet de verzuring enz.
Magnesia schijnt ook een insekten- en
mikrobendoodend vermogen te hebben:
het bestrijdt volgens Dr Loew de crypto-
gamische ziekten van den aardappel.
Het toepassen van magnesia kalk op
weiden, is een goede praktijk niet alleen
lijk om de zuurheid maar ook om de
ziektekiemen te vernietigen.
In aanmerking dient genomen dat
magnesia-kalk alle kosten van vervoer
en uitstrooien inbegrepen, 40% goed-
kooper is dan kalk.
D' C.
VRIENDEN
Neen, 't viel niet zwaar, zijn leven
Voor eenen Vriend te geven.
Maar licht viel 't zoeken zwaar,
Om onder duizend vrinden
Dien éénen Vriend te vinden
Die 't offer waardig waar.
één
den;
van
sche
icht.
Deze laatste methode is eerder aan te
aden op gronden arm aan humus en
ap, zej 1° gronden welke slechts gebrek
jen is hebben aan kalk is de eerste doenwijze
die 'oordeeliger.
Malvi Welke methode men ook volge, zal
veel Den bij droog weder de kalk uitstrooien
e gra en nadien flink eggen. Men ploegt dan
hij ni&m op een diepte van 15 centimeter,
rijze J De kalking zal geschieden minstens
de dip dagen voor het zaaien, daar anders
le bijtende^igenschappen van de kalk
grav 'tt zaad zouden beschadigen,
canaj Dikwijls en weinig kalken is voordee-
arbek 'g^r dan ineens groote massa's kalk toe
huis e dienen. Men zal best alle drie jaar
en, k|ö0 tot 1200 kilos kalk toedienen, naar-
swaldi nate de grond min of meer klei bevat,
zij zi Men zal het gebruik van magere kalk
n moortelkalk vermijden en de voor-
vleugefeur geven aan vette kalk.
In de omstreken der suikerfabrieken
«an men voordeeligst kalkschuim gebrui-
:n printen dat een afvalprodukt is van die nij
verheid. Het bevat nagenoeg 40% kool
ure kalk hetgeen overeenstemt met
b 0 kalk. Men zal dus vijfmaal zooveel j
hop alkschuim aanwenden als de hooger
plebi angegeven hoeveelheden kalk. Kalk- j
chuim bevat ook:
Potasch 1 kilo per 1000 kilo. I
Fosfoorzuur 1,5
Stikstof 0,7
Men kan ook Miagnesia kalk gebrui-
l0e|en- Dit is een mengsel van ongeveer
j,e 5 magnesia en 55 kalk.
Magnesium schijnt het werkzaam be-
inddeel van het bladgroen te zijnhet
italyseert in de plant de vorming van
tt zetmeel ten koste van het koolzuur
it de lucht.
Ook moeten we onthouden dat magne-
ium de vereenzelviging van fosfaten
Grafui
dit
iellini
en e
Is eei
mu
er toi
lan<
Val
>lgt).
3)e Rechterzijde van de
hamer wijzigt
het Pacht wetsontwerp
Het ontwerp door de regeering Poul-
i let ingediend werd door de hoofdafdee-
ling van de Kamer op grondige wijze
gewijzigd en namelijk werd de duur van
de pacht welke in het regeerings-ont-
j werp op 3 jaar vastgesteld werd op
i 9 jaar gebracht.
Op de vergadering der Rechter Ka
merzijde, waar de Heeren Jaspar en
Baels, minister van Landbouw, aanwe-
zig waren, werd de kwesie andermaal
aan een ernstig onderzoek onderwor
pen. Verschillende sprekers mengden
zich in de bespreking,
M. Van Dievoet die samen met M.
Mathieu, verslaggever van de hoofdaf-
deeling van de Kamer is, betreurde dat
de regeering Jaspar het ontwerp van
i de regeering Poullet niet voor eigen
rekening genomen had. Doch M. Jaspar
beweerde dat het logisch is, dat de nieu
we regeering de ontwerpen van haar
voorgangster niet bijtreedt,
j In alle geval zal hij met de socialisten
l overleg plegen om te bekomen dat een
soort transactie ontwerp zou kunnen
opgemaakt worden,
i De heer Van Dievoet evenals de hee
ren Poncelet, Housiaux, Drion en Brus
selmans verklaarden zich voorstanders
van een wijziging, waardoor de duur
van de pacht op 3 jaar vastgesteld
wordt.
Een enkel lid, M1 Merget. uit Luxem
burg, vroeg dat de duur van de pacht
op 9 jaar zou behouden worden.
De leden spraken zich evenwel in
meerderheid uit voor den duur van
3 jaar.
De H'" Drion stelde voor dat de wet
niet toepasselijk zijn zou op de van
kracht zijnde huurceelen. Dit werd bij
getreden.
Dan ving er een lange bespreking aan
over de wijziging strekkende om de op-
zegging van de pacht op 2 jaar vast te
stellen.
Hier waren de meeningen verdeeld en
sterk uiteenloopend en bij stemming werd
het voorstel om in tegenstrijd met de
hoofdafdeeling der Kamer den duur
van opzegging op 2 jaar vast te stellen,
verworpen en vervangen door den duur
van 1 jaar. De uitslag dezer stemming
gaf 20 voor en 17 tegen.
Enkele leden deden opmerken dat er
in de Kamer geen meerderheid voor een
dergelijke wijziging zal te vinden zijn.
Over de Pachtprijzen.
Over de pachtprijzen wordt en wei
nig of niets gerept; wel disschen dever-
schillige landbouwbladen ons heel be-
langrijke beschouwingen ermede in ver
band; meer echter niet. Geen enkel vak
blad schijnt hier positie te willen nemen,
om een positief voorstel vooruit te zetten.
De oorzaak ligt hier nogmaals - zooals
we er reeds herhaalde malen op wezen
in het feit, dat de juiste en meest logische
oplossingsformuul vrij lastig is te
treffen.
Naar onze bescheiden meening is de
roerende pacht een uitstekende zaak,
De waarde van zekere produkten dient
er over 't algemeen als prijsbasis. Ander
zijds verklaren we ons radikaal tegen
stander van dezen die het er op gemunt
hebben den pachtprijs te bepalen volgens
één enkel landbouwprodukt. vooral
wanneer deze vrucht of produkt opzet
telijk gekozen wordt tusschen de beste,
d i. de best betaalde onzer kuituren.
Dit stelsel biedt een groot gevaar,
hetwelk zich thans reeds laat gevoelen
wanneer bijvoorbeeld de tarwe be
taald wordt aan ongewoon hooge prij- j
zen en de opbrengst merkelijk minder
is dan deze der voorgaande jaren. In dit
geval wordt de huurder ons dunkens
ernstig benadeeld.
Wij zouden het heel wat juister en
rechtvaardiger vinden niet één enkel,
doch verscheidene landbouwprodukten
uit te kiezen, waarvan de handelswaarde
verschillend is, wat dan ook zou toela- j
ten een middelmatig tarief vast te stel-
len, schommelend en in verband met de
jaariijksche opbrengst.
Wordt dus de pachtprijs in verband
gebracht met de hoeveprodukten. welke
dan als basis tot een rechtmatige prijs
bepaling in aanmerking komen, dan moet
er klaarblijkend een formuul gevonden
worden, die rekening houdt met de mid
delmatige handelswaarde der onderling
vergeleken prijzen der produkten die in
aanmerking zullen komen. Wij zijn ove
rigens ten stelligste overtuigd dat de
eigenaar die de waarde van zoo zooveel
zakken graan als pachtprijs vraagt, in
een bloote som geld of uitgedrukte fran
ken niet zooveel zou durven eischen als
de graanpacht hem nu opbrengt.
't Is dus juist om die schandige mis
bruiken. die gewoonlijk van de graan
pacht gemaakt worden misbruiken
die dikwijls alle rechtvaardigheidsbegrip
te buiten gaan, te vermijden dat we deze
éénzijdige manier van prijzenvaststelling
in de pachten volledig afkeuren.
De "graanprijzen,, zijn een uiterst
bedrieglijke maat, te meer daar de fa
meuze bevoorradingspolitiek der regee-
ring het aanpassen der handelsprijzen
der hoeveproducten aan de prijzen der
wereldmarkt willekeurig vertraagt en
belemmert. Daaruit volgt dat de boer
verscheidene zijner producten noodge
drongen beneden den wereldprijs moet
verkoopen, terwijl hij, bij graanpacht,
den wereldprijs betaalt, aangezien de
prijzen van het graan, en voornamelijk
die van de tarwe (waarop de pacht
prijs meestal wordt gerekend) zich on-
middelijk aanpassen aan de juiste han
delswaarde der wereldmarkt.
Voor ea door
de Landbouwers
Wij meenen dat deze stelling de goed
keuring zal wegdragen van de ruime
meerderheid der beide betrokken partij
en. Ook wenschen we van harte onze
officiëele boerenvrienden en kamerleden
in dien zin te zien optreden, om de kie-
sche kwestie der "pachtprijzen,, derwijze
op te lossen, dat de rechten en belangen
van eigenaar en huurder volledig geëer
biedigd blijven. C. V.
Gezien de opslag van papier en an
dere benoodigheden, dagloonen, postta-
rieven zien we ons verplicht de abonne
mentsprijs op De Koornbloem voor
1927 merkelijk te verhoogen, en te bren
gen op 9 fr. in plaats van 6 fr.
In evenredigheid met de duurte is dit
slechts een billijke verhooging en het zal
aan de maatschappij nog vele opofferin
gen kosten om ons blad tegen dien prijs
uit te geven.
We durven dan ook verhopen dat
geen enkele onzer leden of lezers er zal
tegen opzien deze verhooging te aan
vaarden.
Van heden af zullen alle nieuwe in
schrijvers voor 1927 De Koornbloem
gratis ontvangen tot nieuwjaar. We
kunnen slechts onze lezeressen en lezers
ten zeerste aanzetten nieuwe lezers bij te
winnen voor ons blad.
Er wordt, in "De Koornbloem", reeds
twee opeen volgende Zondagen, fel ge
sproken over de pachtwet. U moet we
ten, beste vrienden landbouwers, dat
die kwestie reeds te berde kwam in de
kamer van volksvertegenwoordigers
en dat de bespreking zoodanig ver
moeiend, ja, afmattend is geweest, vcor
het grootste deel van die doorluchtige
heeren, dat ze aanstonds een verlof van
eenige weken moesten stemmen om de
sleet in hun spraakorgaan te herstellen.
't En is allemaal dat niet", zei een
boerken, "maar de laatste gemeentever
kiezing heeft eens te meer aangetoond,
dat er met dwang en broodroof nog al
eenige stemmekens te visschen zijn voor
sommige grondeigenaars". De boeren
vrij maken ware hun laatsten troef uit
hun handen spelen, en dit zullen ze nog
zoo gauw niet doen.
Ons boerken kan gelijk hebben, maar
voor mij, ik denk dat patrijzen, hazen en
wilde konijnen ook hun deel in den strijd,
tot ontvoogding der boeren zullen
hebben.
Dat is geen spek voor uwen bek, jon
gens, gij moogt al wel tevreden zijn dat
gij die lieve beestjes een gansch jaar
door moogt voeden en er de schade van
dragen. De schade die men toebrengt
met door uw klavers en beeten te sporen,
is toch zoo gering dat het de moeite niet
waard is er van te spreken.
k Heb in De Koornbloem reeds
menig artikel over het leven der lieve
vogels geschreven en ik vind het dan
ook maar redelijk, nu dat de jachtwet
of het recht van jagen voor onze boe
ren gaat besproken worden, hier een en
ander neer te pennen over het leven en
de zeden der smakelijke en sluwe patrij
zen die we misschien, toekomend jaar,
in de pan van haar wettige eigenaars
zullen zien terecht komen.
De patrijs houdt van geen bosschen,
noch hooge bergen, ze verblijft liever in
't open veld, op de effen vlakte
al wat ze uitsteekt mag gezien worden
dit wil nochtans niet zeggen dat gij ze
gemakkelijk genaken zult, want terwijl
moeder patrijs driftig aan 't broeden is,
waakt de man, zoowel bij dag als bij
nacht, rondom het nest. Niets, hoege
naamd niets, ontsnapt aan zijn waak
zaam oog, en zoo ergens gevaar opduikt,
dan is zijn eerste werk zijn teedere ge
malin te verwittigen, die aanstonds op
grooten afstand van haar nest schuilen
loopt, totdat het gevaar geweken is.
Patrijzen vindt men overal, maar bij
zonderlijk in de platte streken. Vertrek
ken doen ze niet en ze lijden soms hard
van de koude strenge winters, weinig
patrijzen. Daarbij, jagers en wildstroo-
pers, roofvogels en andere sluipmoorde
naars zorgen er voor dat ze niet te zeer
vermenigvuldigen 't zijn lekkere brok
jes en deze die niet, evenals Hans, pap
eten en zich daarna voor 'n lekkerbek,
die patrijzenbeentjes heeft afgekluifd,
willen doen doorgaan, weten er van te
spreken. Nu Hans was een stoeffer en
de boeren patrijzenpluimen voor kladden
pap verkoopen, is hem deerlijk tegenge
vallen.
Patrijzen zijn doorgaans veel slimmer
in 't verschalken, 't Zijn flinke loopers
die slechts vliegen, als 't nood doet.
Vermenigvuldigen doen ze snel; ze leg
gen van 9 tot 17 eieren in een zacht bed
van gras- en stroohalmpjes dat ze maken
op den grond van begroeide velden.
Eens de jonge patrijsjes uitgekipt, begint
voor de oudjes een leven van zorg en
kommer. De kleine, vlugge, bruine pa
trijsjes, gehoorzamen aan de stem der
oudjes als kippen aan de klokhen. Op
het eerste noodsein komen ze toegesneld
en eens dat ze goed verdoken zitten
wordt er gewerkt om 't gevaar af te
keeren.
Een der oudjes vliegt naar den vijand
toe en tracht zijn aandacht op te wekken,
ze gebaren zelfs, dat ze gekwetst zijn en
laten de vlerken slepen. Indien gij ze nu,
te goeder trouw, achtervolg: dan leiden
ze U zoo verre mogelijk van de plaats
waar de familie zit en eens dat ge goed
op een dwaalspoor zijt gebracht keeren
ze langs omwegen en ongezien naar de
heimat terug.
Wanneer er onder Uzijn, beste vrien
den landbouwers, die eens hua eigen
wild zullen mogen schieten, houdt dan
rekening met hetgene ik hierboven over
het leven der patrijzen heb verteld
L. H.
Onze veestapel welke ontegenspre
kelijk een der voornaamste takken is
van den landbouw, zou, bij oordeelkun
dige uitbating, een meer winstgevende
bron daarstellen en den landbouwer toe
laten het hoofd te bieden aan tal van
lasten zooals huur, belastingen, uitgaven
voor handenarbeid, enz. De opbrengst
van de veestapel en meer in 't bijzonder
van ons melkvee is verre van tot haar
maximum doorgedreven, en nochtans
staan de middelen daartoe ons ter hand.
De stelselmatige verbeteringen ervan
wordt sinds een lange reeks van jaren
door de veesyndikaten bewerkt, wier
bijzonderste taak bestaat in het uitlezen
onzer beste melkdieren met het inzicht
deze als stamouders te laten teelen en
nieuwe waardevolle voortbrengers te
kweeken.
Bij die geslachtelijke uitlezing.gesteund
op de wetten der erfelijkheidsleer, be
oogt men niet alleen den uitwendigen
vormmaarook. de melk- en boterop-
brengst.
Niettegenstaande de ingespannen po
gingen der veekweeksyndikaten en het
verlangen naar vooruitgang door de le
den dier organismen, zijn de tot op den
dag van heden verwezenlijkte uitslagen
niet al te schitterend hetgeen misschien
wel te zoeken is in de wederspannigheid,
waarvan nog vele kweekers blijk geven,
en den slenter welke vele landbouwers
als een onoverwinbare last behcerscht.
Niet zelden ook hebben onze kwee
kers af te rekenen met uitwendige in
vloeden welke de verwezenlijkte voor-
uitgang te niet doen mond- en klauw
zeer, besmettelijk verwerpen en meer
andere veeziekten berokkenen vaak
groote verliezen. De melkopbrengst on
dergaat onder dier invloed gevoelige
schokken, terwijl een doodelijken afloop
vaak te betreuren valt en de gelederen
van het aankomende geslacht worden
gedund.
Nochtans indien onze vooruitstreven
de kweekers in hun lofwaardig pogen
volharden, zijn wij overtuigd dat hun
vastberadenheid en hun streven zullen
bekroond worden.
Niettegenstaande de uitlezing tot ge
leidelijke verbetering van ons melkvee
een werk van langen duur is. zou er
nochtans snel dienen gewerkt te worden.
De ongunstige toestanden verplichten
den landbouwer alle takken van zijn
bedrijf intensiever uit te baten om het
hoofd te kunnen bieden aan de finanti-
eele moeilijkheden welke in de toekomst
nog zullen aangroeien.
Veesyndikaten en kweekers zouden
beter moeten samenwerken en doeltref
fender te werk gaan om tot een hoogere
melkopbrengst te komen.
Veel melkkoeien worden met verlies
uitgebaat en verslinden tot hun onder
houd, de winsten welke andere afwer
pen. De uitbatingsonkosten van het
melkvee stijgen met den dag, de prijzen
der krachtvoeders, welke een vooraan
staande rol spelen bij de wintervoeding,
zijn gestegen in verhouding van het
pond sterling terwijl de waarde der
dierlijke produkten niet in evenredig
heid toenam.
Meer dan ooit zullen minderwaardige
koeien met verlies worden uitgebaat en
leven als ware parasieten ten koste van
onzen veestapel.
Onze plicht en het gezond verstand
dwingt ons de landbouwers, en meer in
t bizonder de kleine landbouwers, aan
te zetten alle middelen te hunner be
schikking aan te wenden ter verbetering
van hun melkyee. In de eerste plaats is
het noodig dat alle strekking tot verbe
tering gesteund weze op een nauwkeurig
nagehouden controle van melk- en bo-
teropbrengst.
Hoe eenvoudig ware het niet bij mid-
middel van een meetemmer, instrument
waarover ieder landbouwer zou dienen
te beschikken en dat bestaat uit een ge
wonen met schaalverdeeling voorzienen
emmer, de hoeveelheid melk te meten
welke elke koe dagelijks levert.
Welke moeilijkheden brengt het mede
deze gegevens aan te teekenen en om
de week het totaal te maken voor ieder
s'3üasïj
De medewerkers :ijn verantwoordelijk voor kunne bfldrayen.
Ongetekende «tukken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
