Het Graanvraagstuk
Landbouwweekblad
Wat gegeven als
Veevoeder
Briefwisseling
Wat scheelt er
aan de vlasmarkt 1
Veevoeding
Heel belangrijk l
ZONDAG 20 OCTOBER 1929
PrlJ* 20 centiem
II tie JAARGANG Nr .64
Arbeid
adelt
Abosacmeatspxjfc t 10,00 freak Jmmc.
Men schrift in op ons Bureel en op alle postkantoren
Aankondigingen volgens akkoord.
Bareel en Kedaktie s BRABANTSTRAAT. 53. AALST
Verantwoordelijke Opsteller t
ORTAIRE CAUDRON,
Maatschappelijke Vraagstukken
in de Vereenigde-Staten en Rusland
en de Wereldproductie
Voor den oorlog waren de Vereenig
de-Staten en Rusland de bijzonderste
uitvoerlanden van tarwe, alhoewel de
uitvoer van Amerikaansche tarwe de
tien laatste jaren vóór den oorlog mer
kelijk was afgenomen, ingevolge het
toenemend verbruik eener steeds dichter
wordende bevolking en de vermindering
der bezaaide oppervlakte uit oorzake
der minder loonende prijzen.
Aldus daalde de uitvoer van Ameri
kaansche tarwe welke van 1870 tot 1900
van 30 millioen tot 230 millioen bushels
was geklommen tusschen de jaren 1901
en 1914 tot 149 millioen bushels (1 bus
hel 36,347 kg
Het uitbreken van den wereldoorlog
en de daaruit voortspruitende ontred
dering der Europeesche productie, deed
de vraag naar Amerikaansche tarwe
plotseling geweldig stijgen. In 1915 be
reikte de Amerikaansche uitvoer dan
ook 332 millioen 462.000 bushels en
bleef op dit peil tot in 1919, wanneer
hij daalde tot 287.402.000 bushels.
Wat de prijzen der tarwe betreft, zij
stegen van 1 dollar 5 in 1914 tot 5 dol
lar den bushel in 1915 en de volgende
jaren. Het is dan ook begrijpelijk dat de
Amerikaansche landbouwer vanaf het
jaar 1915 belangrijke winsten verwezen
lijkte, want bij de steeds stijgende Euro
peesche vraag voegde zich ook de vraag
uit het binnenland, welke ook toenam,
ingevolge de algemeene stijging der loo-
nen, die op hare beurt het verbruik ver
meerderde.
Tengevolge van deze toestanden
steeg de bezaaide oppervlakte met tar
we van 47 millioen acres (gemiddelde
verslag over den landbouw in de Ver-
eenigde Staten vast, dat de landbouw-
voortbrengst in 't algemeen per inwoner
voor het tijdperk 1915 - 1919 niet ver
meerderd is ten opzichte van de voor-
oorlogsche productie en dat de oorlog
enkel als uitslag heeft opgeleverd op
buitensporige wijze de graanvoort-
brengst te ontwikkelen ten nadeele van
de andere kuituren, tengevolge van de
uitzonderlijke en kunstmatige voorwaar
den van en prijzen tijdens de jaren
1914 - 1919. Het is dan ook niet te ver
wonderen dat naarmate Europa zich
herstelde van deze economische verwoe
stingen en stoornissen van den oorlog,
dit onevenwicht in de takken der land-
bouwvoortbrengst fataal op een scher
pe crisis uitloopen.
Om deze crisis te overwinnen, moet
de Amerikaansche landbouw zijne
graanproductie uitvoeren aan loonende
prijzen of andere teelten beoefenen.
Deze overproductie aan granen had
in de Vereenigde Staten ook politieke
gevolgen en wel de volgende
De landbouwbevolking welke nog
43 t.h. der gansche bevolking uitmaakt,
beschouwt zich als ongelukkig wegens
de slechte verkoopprijzen van de tarwe,
zij staat vijandig tegenover de belastin
gen welke haar worden opgelegd en
welke zij beschouwt als nadeelige ge
volgen van den oorlog zij verzet zich
tegen de kwijtschelding door de regee
ring van de schulden aangegaan door
de Verbonden landen omdat zij vreest
dat de belastingsdruk nog zal ver-
boogen,
Zij heeft ook de regeering en de wet
gevende kamers met nadruk aangezet
een geweldige verhooging van invoer
rechten toe te passen op alle landbouw-
procucten om de mededinging van Ar
gentinië en andere landbouwlanden te
weren. Daar ook de Amerikaansche
nijverheid echter van die tolverhoogin-
gen wilde genieten heeft het wetsont
werp de verhoogingeu invoerende over
oppervlakte 1909-1913) tot 59.200 000 gansch de wereld een storm van protes-
acres in 1918 (1 acre 40.467 aren), ten uitgelokt.
Doch de uitbreiding der tarwekultuur,
en dit zou later een gevoelig nadeel blij
ken voor den Amerikaanschen land- 1
bouw, geschiedde ten koste van de an
dere teelten.
Na den oorlog bleef de geweldige
graanuitvoer wel nog enkelen tijd voort- j
duren, omdat de flnanciëncrisis die in j
Europa heerschte npg niet dadelijk hare j
uitwerksels deed gevoelen, doch voor
namelijk omdat de regeering der Ver
eenigde Staten krediet verstrekte aan
sommige Europeesche staten, om hen
toe te laten zich te bevoorraden in graan
en andere voedingsstoffen. De ameri-
kaansche landbouwer was aldus geneigd
te gelooven, dat de belangrijke graan
uitvoer zou blijven voortduren en hij
behield zijne productie ongewijzigd.
Doch de magere jaren waren in aan-
tocht en de crisis bij den afzet der
graanproductie deed zich stilaan gevoe
len Australië en Argentinië welke be
langrijke voorraden graan tijdens de
vorige jaren niet hadden kunnen uitvoe
ren wierpen deze thans op de markt,
terwijl in de Europeesche landen de
voortbrengst van tarwe stilaan opnieuw
tot haar normaal peil kwam en de pro
ductie over 't algemeen zich herstelde
van de economisch ontwrichting der
schrikkelijke oorlogsjaren Ingevolge de
mededinging welke de Amerikaansche
waren thans ondergingen van wege de
Europeesche landen op de wereldmarkt,
ontstond in de Vereenigde Staten eene
hardnekkige strijd tegen het dure leven
om de productiekosten der nijverheid te
verminderen zulks deed in 1921 den
prijs der tarwe vallen van 5 tot 1 dollar.
De landbouwers leden aldus gevoe
lige verliezen en de graanprijzen zijn
sinds 1921 niet merkelijk verbeterd, Bo
vendien was de oogst van 1921 - 1922
en 1923 bijzonder overvloedig wat de
prijzen nog meer drukte. Het ware op de d voortkomende van
eerste zicht van wege de Amerikaansche i öru u„n,,(I.8Pn ker
landbouwers voorzichtig en verstandig uïfne
uitgelokt.
Een ander politiek gevolg is dat de
Amerikaansche landbouwbevolking
vrees koestert voor het herstel van een
normaal economisch leven in Rusland
dat ook de tarwevoortbrengst in dit
land zou opvoeren en aldus op de
Europeesche markteen nieuwen gevaar
lijken mededinger zou brengen voor het
Amerikaansche graan.
Wat Rusland betreft, vertoont het
graanvraagstuk benevens een econo
misch ook een maatschappelijk uitzicht.
Om uit te wijzen welke nadeelige ge
volgen de sovjetische omwenteling en
het daaruit voortspruitende economisch
staatsregiem hebben uitgeoefend voor
de Russische graanvoortbrengst, vol
staat het volgende cijfers aan te halen
gepubliceerd door het Internationaal
Landbouwinstituut van Rome
Van 1909 tot 1913 bracht Rusland
jaarlijks gemiddeld 186.200.000 cente
naar graan voort waarvan het 43 mil'.
419.476 centenaar uitvoerde. (1 cente
naar 50,78 kg.)
Van 1921 tot 1925 daalde de gemid
delde voortbrengst tot 95 584 000 cente
naar en de uitvoer tot 7.201.000 cente
naar. Gedurende dit zelfde tijdperk
moest Rusland zelf gemiddeld 2.590.000
centenaar per jaar invoeren.
Hoe is de graancultuur in dit land met
zijn vermaarde vruchtbare zwarte gron
den tot dergelijk verval geraakt
Door de economische wanorde ge
sticht door de invoering der sovjetische
hervormingen, Nauwelijks hadden de
Sovjets het bewind in handen of zij
schaften allen privaten grondeigendom
af en verklaarden de gronden eigendom
van den Staat. Deze stond echter het
genot of vruchtgebruik van de gronden
af aan de landarbeiders die de gronden
zelf bewerkten. Gedurende de jaren
1918 en 1919 werden aldus 20 millioen
verstandig
geweest de bezaaide oppervlakten met
tarwe te verminderen en voor andere
teelten aan te wenden, doch hetzij we
gers gebrek aan ondervinding of aan
organisatie, hetzij wegens wanbegrip
van de toestanden, in plaats van de
graanproductie te beperken trachten zij
baar uit te breiden om nieuwe inkom
sten te vinden. Door op die wijze de
prijsdaling te willen verhinderen verer
gerden zij haar, ook stelt de "National
Industrial Conference Board,, in zijn
groote grondeigen
ken in genot afgestaan aan
boeren welke thans 96,8 p.h. van al de
landbouwgronden in uitbating hebben
(1 deciotine 109,25 aren).
Doch de landbouwers die aldus de
gronden van den Staat bewerkten had
den niet het recht te beschikken over de
vruchten van hunnen arbeid. De Staat
verplicht zich in het begin het recht voor
de landbouwproducten op te eischen te
gen de door hen vastgestelde prijzen
In 1919 had de Staat echter op
zich
Aalst,
genomen gansch de bevolking te be
voorraden en zich het recht voorbehou
den voorniets van de opbrengst van den
oogst de noodige hoeveelheden op te
eischen voor de bevoorrading der steden,
nijverheidsinstellingen en van het leger.
Dit laatste stelsel duurde tot 1921.
Alsdan was de Regeering verplicht het
prijs té geven omdat de graanproductie
zich beperkte tot wat de landbouwers
noodig hadden voor persoonlijk gebruik
en de bezaaide oppervlakte van 90 mil
lioen deciotines tot 61 millioen was ge
daald.
Dit brutaal stelsel van beroovlng der
landbouwbevolking bracht den land
bouw ten ondergang. Vele landerijen
bleven onbewerkt en ook wegens de he
vige droogte van 1921 bracht de oogst
nog de helft niet op van voor den oorlog.
Den 23 Maart 1921 kondigden de
Sovejets een nieuw regiem af, dat gewel
dig afbreuk deed aan hunne eerste leer
stelsels namelijk de belasting in natura.
Dit stelsel gaf aan de boeren het recht
vrij over hunnen oogst te beschikken na
aflevering aan den Staat van een zekere
hoeveelheid of een bepaald gedeelte der
opbrengst. Deze belasting in natura
vastgesteld voor gansch het land op 240
millioen pouds (1 pouds 16,38 kgr.)
voor de granen werd nadien uitgebreid
tot al de andere landbouwproducten.
De verantwoordelijkheid der landbou
wers werd persoonlijk en de Saatt ont
laste zich van de verplichting de be
volking gratis te voeden.
De invordering der belasting in natura
geschiedde niet zonder erge moeilijkhe
den, niettegenstaande bijzondere recht
banken, vervolgingen en doodvonnissen
bracht de belasting in natura nauwelijks
133 millioen pouds graan op.
In 1923, mocht de belasting dan ook
in geld en in natura worden betaald, en
in 1924 bepaalde de Sovejetische Regee
ring dat. de belasting enkel in geld zou
worden ingevorderd, doch de Staat be-
hielt het monopolium van den handel in
de granen.
In 1925 waren de vooruitzichten voor
den oogst schitterend. De sowjetische
regeering rekende reeds op de groote
opbrengsten, welke de uitvoer van het
beschikbare graan haar zou opleveren,
om zich in het buitenland de vereischte
geldmiddelen aan te schaffen, doch hare
verwachtingen werden teleur gesteld.
Vooreerst verminderden de overvloe
dige regens tijdens den Zomer merkelijk
de opbrengsten. Bovendien stelde de
gebrekkige inrichting der graanaankoo-
pen talrijke regeeringsdiensten tegen
over elkander, die zich onderling con
currentie aandeden en de inlandsche prij
zen boven de wereldprijzen deden klim
men. Anderzijds ging de regeering over
haastig te werk en deed hare aankoopen
op tijdstippen waarop de boeren er niet
aanhielden hunne opbrengst te verkoo-
pen. Eindelijk waren de Sowjets niet bij
machte aan de boeren de nijverheids-
producten te verschaffen, welke door
hen werden geëischt in ruil van hun
graan. Ten slotte verkozen de boeren
dan ook hun graan te bewaren en het
te gebruiken voor veevoeding, voor ver
vaardiging van alcohol of voor eigen
gebruik.
Uit wat voorgaat blijkt, dat de russi-
sche landbouwersmassa de sowjetische
stelsel schipbreuk heeft doen lijden en de
regeering onder bedreiging van den
hongersnood verplicht heeft den priva
ten eigendom te erkennen. Aldus komt
het, dat in een land waar vóór de om
wenteling de groote massa der landar
beiders communistischgezind was, er
eene soort landelijke burgerij is ontstaan
de konlaks genaamd, die door haar
vooruitzicht en spaarzaamheid erin ge
lukt is zich een onroerend bezit te vor
men en door haar invloed veel kommer
veroorzaakt aan de sowjetische regee-
ringskringen.
Voorgaand overzicht toont tevens
aan dat het russisch graan de eerste
jaren geen belangrijke plaats zal vero
veren op de wereldmarkt en dat de me
dedinging zal beperkt blijven tusschen
de Vereenigde Staten van Amerika,
Argentinië, Australië en Canada.
Wat de landen met meer ontwikkel
den landbouw en kleineren bodem, zoo
als België, betreft, hunne toekomst is
gelegen in de uitbreiding van verfijnde
en intensieve teelten, die door de hoo-
gere geldelijke waarde der produkten
deze landen in staat stelt in voordeelige
Voor door
de Landbouwers
voorwaarden de hun ontbrekende graan
voorraden uit de nieuwe landen met
extensieve kuituur, zooals de Vereenig
de Staten, Argentinië, Canada, Austra
lië, te betrekken.
Dit artikeltje is beschikt om die lastige
vraag te helpen beantwoorden. Hoe zijn
de vooruitzichten voor dezen Winter
Alles behalve schitterend Het droge
jaar heeft zijn merk achtergelaten op
hooischelf, op beeten en loofvelden. Het
zou wel soms een heel vraagstuk kunnen
worden, hoe, gedurende de komende
maanden, de ruime magen onzer koeien
te vullen.
Er doen zich twee voordeelige toe
standen voor waaruit we profijt moeten
trekken
Eerstens. Er is goed strooi. Vele
landbouwers onderschatten de waarde
van strooi als voedsel, en overschatten
ze als strooisel. Strooi kan heel voordee-
lig als 3trooisel vervangen worden door
turf. Dit slorpt in verhouding tot zijn ge
wicht tweemaal zooveel vocht op als
stroo. Het turfstalmest is zoo goed als
het strooistalmest, want het strooi zelf
heeft weinig waarde als meststof. Waar
we kunnen moeten we er niet op wachten
het te vervoederen. Vele landbouwers
weten niet dat b. v. bij een haverteelt,
tot 30 van de voedingswaarde van
den totalen oogst in het stroo kan blij
ven. Nochtans omwiile zijner hardheid
zal het nooit het geschikt voedsel zijn
om heele intensieve resultaten te beko
men, doch dit let niet dat men er zich
heel voordeelig mede uit den slag kan
trekken.
Tweedens. Er zijn veel aardappe
len en de verkoop gaat slecht. Land
bouwers vervoedert uwe aardappels aan
uw vee Deze zijn goed geschikt om de
beeten in het rantsoen te vervangen.
Aan voedende bestanddeelen zijn zij
rijker dan de beeten, ze hebben een
grooter zetmeelwaarde, en indien men
enkele voorzorgen neemt is dit voedsel
goed geschikt voor de dieren.
aan wijzigingen
Hier volgen enkele
van praktisch nut
De aardappelen dienen eerst goed ge
zuiverd van vuil, dan gemalen. Het is
absoluut niet noodig deze te koken. Dien
ze ruw toe, dit spaart u veel last
Als men begint aardappelen te voe
deren, moet men heel voorzichtig zijn.
Trapsgewijze dient de hoeveelheid ver
meerderd, om enkel na verscheidene
dagen te komen tot 10 a 12 kgr. per koe,
zooniet kunnen zich verschijnsels voor
doen van vergiftiging, afgang, zelfs
verwerpen.
Het bovenste deel van den stroohalm
bevat meer verteerbaar voedsel en is
smakelijker als het onderste. Waar men
kan, geve men enkpl de bovenste helft
als voeding, de onderste als strooisel.
Strooi van zomergranen is voedza
mer als dit van wintergranen.
Om het voor de dieren smakelijker te
maken, menge men het best met sappige
voeders, b.v. gemalen aardappelen en
beeten, bras enz. Om die menging te
doen, is het strooi best gekapt.
Haverstrooi is voedzaamst. Tarwe
strooi is ook geschikt voor alle vee.
Gerstenstrooi bij voorkeur voor melk
koeien, het heeft zelfde waarde als tar-
westrooi. Erwtenstrooi is ook zeer
te bevelen.
aan
Men verlieze hier niet uit het oog, dat
men met strooi en aardappelen geen
rantsoen kan samenstellen geschikt voor
melkkoe. Verteerbaar eiwit is er
een
weinig in. Hier moet men dus goed aan
vullen met degelijke krachtvoeders.
Onze rechtskundige zal GEEN
zitdag houden den 3*° Zondag
van elke maand.
We ontvingen volgend briefje
Mijnheeren Bestuursleden van
Redt U Zeiven.
Ik kan niet nalaten lied. te danken
voor het uitgegeven boek ter gelegen
heid van onze feesten van 22 September.
Ik heb het reeds driemaal gelezen en
het geeft me telkens nieuwe voldoening,
de toestanden van vóór en gedurende
den oorlog voor de oogen te hebben.
Ja. daar staat veel waarheid in dien
boek en eene brok geschiedenis, die
ieder landbouwer moet lezen.
Over het ontstaan van Redt U Zei
ven vond ik zeer aangename herinnerin
gen en het deed me deugd de groote
ontwikkeling van onzen bond en de
talrijke nuttige instellingen te kennen.
Meestal de Redtuzelvers weten te wei
nig van hun eigen organism, ze kennen
ook te weinig de toestanden en daarom
is het noodig dat ze het boekje koopen.
Ook voor onze nakomelingen staan hier
vele dingen te lezen, die veel waarde
hebben en nuttig zijn te blijven bestaan.
Ik dank'de schrijvers van het schoone
werk en kan alle landbouwers niet ge
noeg aanzetten dees boekje te koopen.
Beste groeten.
A. V. M.
NOTA. Wat kunnen we hier nog
bijvoegen We danken voor den lof en
zetten elkeen aan een boek te koopen,
vooraleer de voorraad is uitgeput.
Prijs 5 frank.
Zend een briefje met het geld en het
wordt U thuis besteld.
We beleven tegenwoordig een nood
lottige crisis op de vlasmarkt Er is geen
leven in te krijgen. Wat is daar de oor
zaak van. Voor den oorlog was onze
groote vlasleverancier Rusland. De ar
me boeren leverden er het vlas goed
koop. Op deze goedkoope basis had de
vooroorlogsche vlasindustrie zich stevig
opgebouwd.
De oorlog kwam, de roode revolutie,
en als gevolg Rusland leverde ons wei
nig of geen vlas meer. Daaruit sproot
een groot te kort aan vlas. De prijzen
stegen. De teelt werd zeer winstgevend
voor den landbouwer. Het vlas werd
peperduur. Ongelukkiglijk peperduur
wierd ook het linnen, zoo duur dat de
verbruikers het lieten liggen in de win
kels en katoen kochten. Ja de verkoop
van linnen verminderde zoo erg dat veel
fabrieken geen afzet meer hadden en
moesten stilleggen. En zoo viel de vlas
markt plat en bleven de boeren met hun
vlas zitten.
Voor vlas voortbrengers moeten er
spinnerijen zijn, en evenzeer het omge
keerde. De éëne kunnen zonder de an
dere niet voort. Stijgen de vlasprijzen
dan zijn de voortbrengers gered, maar
dan kunnen de spinnerijen niet werken.
Dalen de prijzen dan zouden de fabrie
ken spinnen ware er dan maar vlas bij
de boeren.
Waaraan ligt die noodlottige toestand
Aan het ongezonde peil waarop de prij
zen van 't vlas en zijn produkten staan.
In 1928 waren deze gemiddeld 13 maal
hooger dan in 1914. In Januari 1928
zelfs was het tot 16 maal terwijl deze
van katoen nooit hooger stegen dan 12
maal hunne vooroorlogsche waarde.
Zoolang we binnen de stijgingsverhou
ding der vlasmededingers (katoen enz.)
niet komen zal onze afzet steeg loopen,
en de vlasmarkt mank.
Hoe daartoe geraakt Br is ongeluk
kig enkel een middel voor de hand, dat
is, de productiekosten verminderen in
alle takken der vlasindustrie zoodanig
dat het bedrijf voor allen loonend blijft
binnen het kader der normale prijzen.
In die lijn is meest werk te leveren in de
spinnerijen, veel bij de vlassers, doch
ook de boeren hebben er hun deel.
Beredeneerde grondbewerkingen en
bemestingen kunnen de oogsten nog veel
doen stijgen met weinig kosten. Ook
voor het markten der produkten moet er
door samenwerking nog veel verwezen
lijkt worden. Zoo alleen is er redding
Dï mtdewtrke?! ï|J» verRBtwowAelOk v**r haa bgdrafl**.
Oaaeteekead; «tnkkea tardea aiet opfleaame*.
Niet opgeaomM haatUchriftea worde» aiet terua«egevca.
