De Valorisatie der Tarwe
De Zuurgraad van den Grond
Landbouwweekblad
ZITDAG
Hare gevolgen voor onzen Landbouw
ZONDAG 23 OCTOBER 1932.
Prijs 25 centiem
14de |AAft<SANG Nf 721
Arbeid
adelt
Abonnementsprijs t 12,00 frank 's jaars.
Men schrijft la op ons Bureel en op alle postkantoren.
Aankondigingen volgens akkoord.
Bureel en Redakjtle: DE VI LAN DERSTRAAT, AALST
Verantwoordelijke Opsteller
ORTAIRE CAUDRQN. Aalst.
Voor en door
de Landbouwers
In ons nummer van 2 OktoberII.
gaven wij een beknopte samen-
vatting van het ministerieel besluit
van 15 September 1.1. betreffende
de valorisatie der tarwe. Wij be
loofden tevens op deze regeling
terug te komen in een volgend
nummer van ons blad.
Dit is het doel dezer bijdrage.
Duidelijkheidshalve herinneren
wij eraan dat voormeld besluit
volgende bepalingen bevat
1) De maalderijen zijn verplicht
tot nader bevel 10 t.h. inlandsche
tarwe te mengen in het gemaal van
tarwe bestemd voor de broodbak
kerij.
2) Zoolang de verplichte inmen
ging bestaat, zullen geen invoer
vergunningen door de Regeering
afgeleverd worden voor zachte
tarwe van vreemde herkomst,
welke kan verward worden met
tarwe van Belgischen oorsprong,
noch voor meel van vreemde her
komst.
Wat te denken van deze rege
ling en van hare gevolgen voor
onzen landbouw
f Rekening houdende met den
prijs van 85 fr. de 100. kg. welke
het verbond der maalderijen bereid
is te betalen voor de inlandsche
tarwe van bepaalde hoedanigheid,
zal de verplichte inmenging het
verlies der tarwevoortbrengers
verminderen met 450 tot 500 fr.
per hectaar.
Deze uitslag willen wij geens
zins onderschattenniettemin blijft
het waar dat de officieels regeling
op verre na niet volstaat om den
tarweprijs te brengen tot een peil
dat toelaat de voortbrengstkosten
der tarwe te dekken. Deze werden
door bevoegde landbouwspecia-
listen berekend op 115 tot 120 fr.
de 100 kg.
Holland heeft heel wat breedere
maatregelen genomen tot verze
kering van een behoorlijken prijs
aan zijne tarwevoortbrengers. De
ze ontvangen een prijs van onge
veer 170 Belgische Fr. de 100 kg.
De Fransche tarwevoortbrengers
zijn op het huidige oogenblik ten
zeerste misnoegd omdat de tarwe
dezen laatsten tijd gedaald is on
der 113 Fransche Frs de 100 kg.
en hebben de Reg eering een soort
ultimatum gesteld de noodige
maatregelen te treffen om den prijs
zonder verwijl boven dit bedrag
te brengen.
Onze landbouwers moeten zich
dus met heel wat minder tevreden
stellen.
Sommige bepalingen der valo
risatie geven aanleiding tot ge
gronde kritiek in de landbouw-
middens
Zoo werd aanvankelijk door
het verbond der maalderijen enkel
een prijs van 85 fr. de 100 kg. toe
gezegd voor tarwe wegende 75
kg. den hectoliter. Dit gewicht
wordt echter dit jaar maar bereikt
bij uitzondering door inlandsche
tarwe.
Volgens de jongste berichten
verschenen in de pers, zou dit be
zwaar thans grootendeels wegge
ruimd zijn, daar de maalderijen er
in toegestemd hebben dit stan
daardgewicht ter ug te brengen tot
74 kg. per hectoliter. Verder zou
den de maalderijen de inlandsche
tarwe enkel wegende 73 kg. per
hectoliter aankoopen mits vermin
dering van den prijs met 1 t.h.
Bevoegde landbouwers ver
klaarden ons dat het minimumge
wicht van 74 kg. per 100 kg. nog
te hoog is en hierdoor slechts 30
tot 35 t.h. van den tarweoogst
zou kunnen verkocht worden te
gen den bepaalden maximumprijs
van 85 fr. de 100 kg.
De grens van het gewicht zou
moeten teruggebracht worden tot
73 kg. per hectoliter.Talrijke land
bouwers verkeeren in scherpen
geldnood en stellen zich met angst
de vraag wanneer zij hunne tarwe
zullen kunnen afleveren aan de
maalderijen en wanneer zij zullen
betaald worden.
Er bestaat in België geen offi
cieel warranteeringstelsel waarbij
het mogelijk is aan onze landbou
wers krediet te bekomen op de
tarwe door hen in voorraad ge
houden.
Bij gebreke aan de noodige
geldmiddelen, waren reeds land
bouwers verplicht hunne tarwe te
verkoopen tegen prijzen onder
deze officieel vastgesteld.
De maalders mengen wel is waar
lOp.h. inlandsche tarwe in hun
gemaal welke zij ongeveer 18 fr.
duurder betalen dan de uitheem-
sche tarwe, hetzij 1,80 fr. meer per
100 kg. bloem. Doch anderzijds is
dé prijs der zemeleg dadelijk ge- j
stegen met 8 tot 10 fr. de 100 kg.
Daar nu een zak tarwe bij het
malen 30 kg. zemelen geeft, levert
deze prijs verhooging der zemelen
aan de maalders een meerdere-
opbrengst van 2,4 of tot 3 fr. of
een winst van fr. 0,60 tot 1,20 fr.
Onze landbouwers verliezen al-
aus een gedeelte der prijsvermeer-
dering voortspruitende uit de va
lorisatie door het betalen van
hoogere prijzen voor de zemelen.
Teneinde te voorkomen dat
vreemde zachte tarwe hun als
Belgische tarwe zou worden aan
geboden en zij aldus voor die
vreemde tarwe een prijs zouden
te betalen hebben boven de we-
reldprijzen, hebben de maalders
geeischt dat de invoer van uit-
heemsche zachte tarwe zou wor
den geschorst, tot wanneer de in
landsche tarwe zou verbruikt zijn.
Het ministerieel besluit heeft
voldoening geschonken aan de
eischen der maalderijen. De vraag
dient hier gesteld of dit invoer
verbod geen nadeel zal opleveren
voor de talrijke landbouwers die
voor de dierenvoeding en vooral
voor hunne hoenders groote hoe
veelheden tarwe moeten aankoo
pen. Het invoerverbod van zachte
tarwe belet immers deze landbou
wers de tarwe te koopen tegen de
prijzen der wereldmarkt.
Om dit euvel te voorkomen
heeft men in Duitschland en Hol
land met goed gevolg de ontaar
ding der vreemde tarwe toege
past.
Dit stelsel bestaat hierin dat
een zekere hoeveelheid per zak
ingevoerde tarwe gedompeld
wordt in eene chemische oplossing
die de graankorrels rood kleurt en
hen tevens onschadelijk laat voor
de dierenvoeding.
Dit stelsel der ontaarding zou
alle bedrog voorkomen voor de
maalders en tevens toelaten dat
onze boeren welke tarwe als
grondstof voor hun bedrijf noodig
hebben, ze kunnen aankoopen
tegen de voordeelige prijzen der
wereldmarkt.
Wij vragen ons af om welke
redenen de Regeering de voorkeur
heeft gegeven aan het invoerver
bod van vreemde zachte tarwe
Wat nu den prijs van 85 fr. be
treft, betaald door de maalders
voor de eerste hoedanigheid van
inlandsche tarwe, valt te noteeren
dat deze niet netto in handen
komt der landbouwers.
Daarvan moeten afgetrokken
worden de overdrachttaks, de
vervoerkosten, de interest op het
kapitaal vertegenwoordigd door
de tarwe welke de landbouwer
een zekeren tijd in voorraad moet j
houden, zoodat de tarwe voort-
brenger hoogstens 80 fr. de 100 kg. j
zuiver zal ontvangen.
Het stelsel der verplichte in
menging heeft nog een andere
schaduwzijde, n.l. dat het enkel te
goede komt aan de tarwevoort
brengers en geen hulp biedt aan
de voortbrengers van rogge en
andere graansoorten.
Onze lezers weten dat wij in
onze vorige bijdragen ons partij
gangers hebben verklaard van een
algemeene valorisatie der granen,
door het stichten van een hulp
fonds dat zou gevoed worden
door een bijzondere taks op de in
gevoerde tarwe, fonds waaruit
aan de landbouwers een premie
zou worden betaald in verhouding
van de oppervlakte besteed aan
de teelt der verschillende graan
soorten
Het stelsel der verplichte in
menging van inlandsche tarwe
laat deze algemeene hulpverlee
ning aan de voortbrengers van
andere graansoorten dan tarwe
niet toe.
Het is dan ook billijk dat aan
deze laatsten op een andere wijze
onrechtstreeksche steun worde
verleend zooals door verscherping
van de contingenteering op den
invoer van vreemd vleesch en
slachtvee.
Daar de andere soorten hoofd
zakelijk worden aangewend voor
de veevoeding en de huidige con
tingenteering niet heeft verhinderd
dat het inlandsch slachtvee tegen
gevoelige verliesprijzen voor onze
landbouwers moet afgezet wor
den, zou een verscherping van de
huidige contingenteering een
rechtvaardige maatregel zijn die
tevens onmisbaar is om onzen
landbouw van den ondergang te
redden.
Het besluit onzer uiteenzetting
is dat de officieele regeling tot
valorisatie der tarwe wel eeniger-
mate de bedrijfsverliezen onzer
tarwevoortbrengers verlicht, doch
niet kan gelden als doeltreffende
en algemeenen hulpmaatregel voor
onzen geteisterden landbouw.
Zij is een bewijs te meer dat
het onze Regeering mangelt aan
een flink doordacht algemeen plan
van steun aan onzen landbouw,
die trots alles de eerste nijverheid
blijft van het land en tevens de
onmisbare factor tot herstel der
algemeene welvaart.
Bij de aanvang van hunne we
tenschap, leerden de scheikundi
gen de vloeistoffen in neutrale,
zure en loodzoutachtige te onder
scheiden. In andere woorden, zij
rangschikten de vloeistoffen vol
gens hunne reactie. In den beginne
gingen zij voort op den smaak.
Daarna maakten zij gebruik van de
eigenschap dat het uittreksel van
lakmoes bezit, over te gaan tot
rood door de zuren, tot blauw
door de loogzouten.
Van hunne zijde, erkenden de
biologen reeds bij hunne eerste
nasporingen van de levensver
schijnselen, de nauwe betrekkin
gen, die er bij de dieren.de planten
en de micro-organismen bestaan
tusschen deze verschijnselen en de
reactie der vloeistoffen, waarin zij
zich ontwikkelen. Alle organische
vloeistoffen hebben voor hunne
eigenschappen eene volstrekt be
paalde en zelfstandige reactie.
Alhoewel dit belangrijk punt
sedert zeer lang vastgesteld was,
bleef het begrip van den aard der
reactie zeer vaag en zeer slecht ge
kend. Het is slechts in de jongste
jaren dat de scheikundigen en bio
logen eindelijk er in gelukt zijn een
stap vooruit te komen en dit voor
naamste punt op te helderen.
Zij nemen nu aan, dat in het
water een zeer klein onderdeel der
moleculen geplitst is in een atoom
waterstof, met positieve electrici-
teit beladen, en een tweede onder
deel, gevormd door een atoom
waterstof en een atoom zuurstof,
beladen met negatieve electrici-
teit. Deze met electriciteit beladen
onderdeelen noemt men ionen. De
vloeistof is zuur indien er meer po
sitieve dan negatieve ionen zijn.
In het tegenovergesteld geval is
de vloeistof loogzoutachtig zij is
neutraal, indien de positieve en
negatieve ionen in dezelfde ver
houding aanwezig zijn. De wetten
der scheikunde laten toe, de reac
ties te berekenen die plaats heb
ben, wanneer men bij water de
meest verschillende scheikundige
verbindingen voegt. De tusschen-
komst der electriciteit in den bouw
der ionen heeft, anderzijds, de
grondstof geleverd van eene recht-
streeksche bepaling, langs electri-
schen weg, van de verdichting van
positieve en negatieve ionen, zelfs
in de meest met water aangeleng
de vloeistoffen. Deze nieuwe ge
gevens brengen eene echte weten
schappelijke omwenteling teweeg,
die onberekenbare gevolgen zal
hebben voor de studie der levens
verschijnselen.
Zij hebben reeds hun invloed
doen gevoelen in het wetenschap
pelijk onderzoek der gronden.
Weinige jaren geleden konden tal
van landbouwkundigen, zelfs de
meest befaamde onder hen, het
bestaan van zure gronden niet
aannemen, 't is te zeggen van
gronden, die aan het water meer
positieve dan negatieve ionen af
staan. Volgens hen waren het
gronden die veel van hunne op
losbare zouten verloren hadden.
Dank aan de nieuwe methode is
het vastgesteld dat er wezenlijk
zure gronden zijn.
Het bestaan van een zure reac
tie, in den grond, is in vele op
zichten van groot belang. 5
Ten eerste, er dient rekening
mede gehouden, dat de eischen
van verschillende plantensoorten
zeer uiteenloopen, wat betreft de
reactie van den bodem waarin zij
moeten wortelen.
Wij weten dat sommige planten
zooals de heide, de gewone den,
de rotsstruik, in gronden groeien
die bepaald zuur zijn, ja zelfs, zich
enkel goed ontwikkelen in zulke
gronden, en iedereen heeft het
hoefblad krachtig zien groeien op
de hoopen van schuimkalk der
suikerfabrieken, dat waarschijnlijk
nog vrije kalk bevat. Maïs en ha
ver groeien in nog niet bebouwden
grond. De beet daarentegen, die
afkomstig is uit de zoutachtige
gronden der zeekusten, schijnt
niet in staat te zijn zich te ontwik
kelen bij de aanwezigheid van de
minste sporen van zuur. Het vlas
integendeel, vreest een loogzout
achtige reactie en kan zelfs schade
lijden door de werking van de
soda achtergelaten door eene be
mesting met sodanitraat.
In zulke omstandigheden kan er
geen twijfel bestaan dat de reactie
der bemesting voor zekere planten
moet in acht genomen worden,
alhoewel zij voor andere planten
geen schadelijken invloed kan
hebben.
Het zijn niet alleenlijk de hoo
gere planten die zeer bepaalde
eischen stellen wat betreft de re
actie van het midden. Zulks is ook
het geval voor de micro-organis
men die in den grond werken aan
de ontbinding der bewerktuigde
stof om de voedende bestand-
deelen, daarin bevat, ter beschik
king te stellen van den planten
groei. De verrotting van deze or
ganische stof, en de achtereen
volgende omzetting van hare stik
stof in ammoniak, in salpeterig
zuur en in salpeterzuur, al ver
schijnsels die onontbeerlijk zijn
voor den groei, eischen een neu
trale of zeer zwakke loogzoutach
tige reactie van den bodem.
Dat is ook het geval met de
microben die de stikstof vastleggen
van de lucht, of zij samen leven
met de vlinderbloemigen, of afzon
derlijk leven zooals de Azotobac-
ie r.
Het zoo wonderbaar werkzaam
leven, dat zich in een normalen
bodem ontwikkelt en dat hoofd
zaak is voor den plantengroei,
wordt dus onmogelijk in zuren bo
dem. In zulke voorwaarden kan
een plant die, zooals haver, een
zekeren zuurgraad niet vreest,
nochtans in hare ontwikkeling lij
den, door gebrek aan eene onvol
doende bevoorrading aan stikstof,
tengevolge van een vertraagde
stikstofzoutenvorming.
Bij het inkuilen van groen voe
der is die zoo belangwekkende in
vloed van het zuur midden op de
ontwikkeling der micro-organis
men ten zeerste nuttig. Men laat
de massa die moet ingekuild wor
den, zoolang verzuren tot de zuur
graad de ontwikkeling tegen
houdt der verrottingsmicroben.
■bbb aatai£B£9anHBB8iaBnBMMM
van Rechtskundige Dienst wordt ge
houden op Zondag 6 November van
10 tot 3 uur.
mmnpHHHni
De medewtrkcrs zj)n verantwoordelijk voor hun hijdragen.
Ongeteekende stokken worden niet opgenomen.
Niet opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
