Ons standpunt tegenover het Wetsvoorste'
Van Dievoet-Masson tot beperking
van sommige Pachtprijzen
Woorden en Daden
1
Landbouwweekblad
ZITDAG
M-
Belangrijk Bericht
R
ZONDAG 23 APRIL 1933
Prijs 25 centiem
153e JAARGANG Nr 747
tsen va
mozaï.
en, vei
Arbeid
Abonnementsprijs t 12,00 frank 's jaars.
Bureel en Redaktie: DE VILAN DERSTRAAT, AALST
Voor en door
adelt
Men schrijft in op ons Bureel en op alle postkantoren.
Verantwoordelijke Opsteller
de Landbouwers
Aankondigingen volgens akkoord,
ORTAIRE CAUDRON, Aalst.
Zooals de meeste voorstellen
ten voordeele van den landbouw,
heeft ook het wetsvoorstel tot be'
perking der pachtprijzen een lan
gen lijdensweg afgelegd alvorens
aan de beurt te komen in onze
wetgevende Kamers.
Reeds in 1931 heeft onze Ver-
eeniging door talrijke propaganda-
vergaderingen en bijdragen in
haar weekblad hardnekkig gestre
den voor de wettelijke regeling
der pachtprijzen. Zij stond echter
alsdan alleen op de bres voor de
verdediging van dit levensbelang
onzer landbouwers. De Belgischen
Boerenbond met zijn duizende
leden, zijn ernorme geldmacht en
zijn pretentie dat hij het monopo-
lium bezit der middelen tot behar
tiging der landbouwbelangen,bleef
afzijdig en liet bij monde zijner
vertegenwoordigers verklaren dat
de wettelijke beperking der pacht
prijzen niet noodig was dat deze
kwestie diende geregeld bij minne
lijke schikking tusschen eigenaars
en pachters.
Dit optimisme, dat trouwens op
dit oogenblik reeds werd tegen
gesproken door de feiten, moest
de Boerenbond echter te elfder
ure prijsgsven onder den druk der
schreeuwende wantoestanden
waaronder de ongelukkige pach
ters in groot aantai ten onder gin
gen.Hij veranderde dan het geweer
van schouder en begon op zijne
beurt te ijveren voor de wettelijke
regeling der pachtprijzen. In af
wachting dezer laattijdige bekee
ring hebben echter talrijke pach
ters hunnen ondergang zien be
spoedigen of voltrekken.
Het wetsvoorstel Van Dievoet
dat wij hier bespreken werd ver
moedelijk ingegeven en in elk ge
val opgemaakt in verstandhouding
met den Boerenbond waarvan de
heer Van Die voet een der raad
gevers is.
Wat js dit voorstel waard voor
onze pachters
Reeds in ons nummer van 31
Januari 1932 hebben wij onze
zienswijze uiteengezet betreffende
de wijze waarop de wettelijke be
perking der pachtprijzen doeltref
fend kan worden ingericht.
Wij meenen bij ons standpunt
te moeten blijven.
Zoo zijn we tegenstanders van
het wetsvoorstel Van Dievoet-
Masson om de volgende redenen
De pachter die vermindering
van den pachtprijs verlangt moet
den eigenaar voor den Vrede
rechter roepen om bij minnelijke
regeling, of bij gebreke daarvan,
door vonnis verlaging van den
pachtprijs te bekomen.
Tot welke toestanden zal deze
bepaling leiden
De eigenaar is ontegenspreke
lijk de sterkste partij. Vele pach
ters zullen er tegen opzien hunnen
eigenaar voor den vrederechter
te roepen uit vrees hem te ont
stemmen en bij de eerste gelegen
heid hun land kwijt te geraken
De wet zal aldus in talrijke geval
len geen hulp bieden aan den
pachter en doode letter blijven.
Om den eigenaar voor den
vrederechter te roepen moet de
pachter ter griffie een verzoek
schrift neerleggen. Sommige kleine
pachters zullen er wegens onvol
doende geleerdheid en doordat zij
ervoor bevreesd zijn met het ge
recht in aanraking te komen, tegen
opzien dezen pleegvorm te ver
vullen.
De vrederechter heeft als op
dracht over het geschil tusschen
eigenaar en pachter een oordeel
te vellen.
De vraag dient hier gesteld zal
de vrederechter daartoe de noodi-
ge bevoegdheid en zelfstandigheid
bezitten
Met allen eerbied voor de vre
derechters dient toch gezegd dat
de meesten onder hen geen land-
bouweconomisten zijn en niet
voldoende op de hoogte zijn van
de voorwaarden van voortbrengst
en verkoop der landbouwproduc
ten om met kennis van zaken over
het bedrag der pachtprijzen uit
spraak te doen.
Vele onzer vrederechters zijn
immers s'adsjongens die in geen
voldoende aanraking hebben ge
leefd met onze landbouwbevolking
om met bevoegdheid uitspraak te
kunnen doen over een ingewik
keld landbouwvraagstuk als de
pachtkwestie.
Het wetsvoorstel Van Dievoet-
Masson nu geeft hen geen be
paalde grondslagen waarop zij
hunne uitspraak moeten vestigen,
het beperkt zich bij de algemeene
aanbeveling dat de vrederechter
dient rekening te houden met den
toestand van den landbouw in
't algemeen en met den bijzonderen
toestand van de hoeve of van de
perceelen waarop de vraag be
trekking heeft.
De vrederechter beslist dus naar
eigen opvatting en beoordeeling,
wat voor gevolg zal hebben
gansch uiteenloopende vonnissen
over toestanden die dikwerf de
zelfde zijn. Wat nu de zelfstandig
heid van den vrederechter betreft:
zonder te beweren dat de rechter
met vooropgezetten wil partijdig
zal optreden, blijft het toch waar
dat hij zich moeilijk zal kunnen ont
trekken aan de invloeden van het
midden waarin hij leeft.
Het is nu een feit dat de vrede
rechter doorgaans in nauwe be
trekking is met de invloedrijke
familiën van eigenaars van zijn
kanton. Indien nu een pachter te
gen deze eigenaars zijn recht op
pachtvermindering inroept vreezen
wij ten zeerste dat de vrederechter
het te zeer zal houden met de vrij
waring van de eigenaarsbelangen.
Nemen wij nochtans even aan
zooals de Heer Van Dievoet
voorhoudt dat onze pachters
zooals hunne Hollandsche bedrijfs-
genoten in massa om de verminde
ring der pachtprijzen den vrede
rechter zouden verzoeken, dan
stellen wij ons de vraag waar onze
vrederechters den noodigen tijd
zullen vinden om binnen afzienba-
ren tijd, na behoorlijk onderzoek,
uitspraak te doen over de talrijke
aanvragen tot vermindering der
pachtprijzen welke hun zullen wor
den voorgelegd. Wij weten dat
het wetsvoorstel den rechter toe
laat elke uitzetting wegens niet-
betaling van den pachtprijs te ver
hinderen.
Zoodra het verzoekschrift tot
vermindering van den pachtprijs
is ingediend, dit neemt echter niet
weg dat het lang uitblijven der 1
vaststelling van den verminderden
pachtprijs door den vrederechter i
en deniet-betaling intusschen door
den pachter den eigenaar groote-
lijks zal ontstemmen. Deze ont
stemming zal den eigenaar bij de
eerste gelegenheid wreken op den
pachter door hem het gebruik van
het gepachte goed te ontnemen.
De uitdrijving hangt dus steeds
als het zwaard van Damocles bo
ven het hoofd van den pachter en
zal de uitwerking van het wets
voorstel Van Dievoet-Masson
gansch ontzenuwen, omdat het
voorstel geen enkel bepaling voor- i
ziet waarbij het den eigenaar ver- j
boden wordt de pacht op te zeg- S
gen behoudens in gewichtige ge- j
vallen die uitdrukkelijk zouden
dienen voorzien.
Het wetsvoorstel voorziet be
roep tegen de beslissing van den
vrederechter zoodra de gevraagde
vermindering 400 fr. per jaar te
boven gaat. Het is een rechter der
rechtbank van eersten aanleg die
eigenmachtig over het beroep uit
spraak doet. Nog meer dan ten
opzichte van den vrederechter
vragen wij ons af waar bedoelde
rechter de noodige bevoegdheid
heeft opgedaan om over ingewik
kelde landbouwaangelegenheden
zooals de pachten met kennis van
zaken te oordeelen.
Alhoewel de proceduur voor
het beroep in pachtaangelegenhe-
den eenvoudiger is dan de gewo
ne, beweren wij dat zij toch te in
gewikkeld is opdat een pachter
zonder tusschenkomst van advo-
kaat of pleitbezorger haar tot een
goed einde kunne brengen.
In dit geval nu zal de gebeurlijke
pachtvermindering vooral voor
onze kleine boeren grootelijks op
geslorpt worden door het eereloon
van den rechtskundige aangesteld
door den pachter. Dit nu is toch
de oplossing niet welke den pach
ter voordeel brengt.
Het wetsvoorstel Van Dievoet-
Masson bepaalt dat het recht om
vermindering van pachtprijs te
bekomen niet van toepassing is
op pachters van vreemde nationa-
liteit, behalve indien hun land van
oorsprong aan de pachters van
Belgische herkomst gelijke voor-
deelen verleent.
Deze bepaling sluit naar ons
voordeel het gevaar in dat de
eigenaars bij de verpachting hun
ner goederen de voorkeur geven
aan vreemdelingen boven de Bel
gische landbouwers om hunnen
prijs naar goeddunken te kunnen
vaststellen.
Ons besluit is dat het individueel
recht op herziening der pachtprij
zen door het wetsvoorstel Van
Dievoet-Masson toegekend aan
de pachters geen doeltreffende
oplossing is om de redenen hoo-
ger uiteengezet.
De proceduur voorzien door het
voorstel kan eenvoudig schijnen
aan advokaten waartusschen zijne
ontwerpersvoor eenvoudige
landbouwers is zij te ingewikkeld.
(Zie vervolg onderaan 3de kolom).
Onlangs werd in den Senaat de
begrooting van Landbouw voor
het jaar 1933 onderzocht en goed
gekeurd.
Moest een vreemdeling het
verslag over de bespreking ervan
lezen, hij zou zich vast en zeker
inbeelden dat België voor den
boer het Land van Belofte is.
Een vijftiental vroede heeren
hebben zich ingespannen om den
boerenstand hemelhoog te ver
heffen. De schoonste frazen wer
den er uitgeflapt op een toon alsof
die heeren het werkelijk zelf ge
loofden "de landbouw is de eer
ste nijverheid der natie de boe
renstand is het beste deel onzer
bevolking wij moeten den land
bouw beschermen [tegen vreemde
dumping,, en veel ander mooie
dingen...
Maar ondertusschen verkoopt
men hier vreemde aardappelen
tegen 11 fr. de zak, wordt er meer
vreemd dan inlandsch vleesch ver
kocht, heeft men den kleinen land
bouwer zijn pensioen afgenomen,
blijven pachten en belastingen
even hoog als vroeger, wordt de
autonijverheid 100 °/o beschermd,
terwijl de boer zijn producten bijna
gratis mag weggeven.
Wie houden die heeren wet
gevers voor den gek En hoe eer
lijk zulke handelingen mooie
liedjes zingen om den boer in slaap
te wiegen, en, wanneer het op
stemmen aankomt, den sukkelaar
nog wat dieper in den zak steken
Vuur dragen in één hand, water
in de andere
Wat kennen die heeren onze
brave boerkens toch goed Zij
weten maar al te wel dat veel
landbouwers nog immer de goede
lamzakken zijn, die men paaien
kan met schoone beloften, en die
leven kunnen van politiek en
schoon weder. Daarom werd dit
jaar het bu iget van landbouw, dat
vroeger al zeer weinig bedroeg
in vergelijking met andere begroo
tingen, nog met eenige miljoentjes
verminderd, waarschijnlijk omdat
de landbouw "de eerste nijverheid
der natie,, is 1
Dat onze wetgevers het werk
volk eens behandelen zooals de
boeren Ze zullen er niet aan be
ginnen, omdat ze weten dat de
werklieden paraat staan tot ver
dediging hunner belangen, omdat
ze bevreesd zijn voor de macht en
voor de stem van het strijdend
proletariaat.
Landbouwers, al dat welwillend
geleuter rond de begrooting van
landbouw, is weer een bewijs dat
wij het bij het rechte eind hebben,
■■■■■BSSSIk HSHHHISaiBHBB
Evenmin als de bepalingen voor
komende in artikel 1769 van het
Burgerlijk wetboek zullen de schik
kingen van het nieuwe wetsvoor
stel een algemeene bevredigende
oplossing brengen voor de massa
onzer pachters.
Deze eischen een collectief recht
op vermindering der pachtprijzen
steunende op redelijke en billijke
grondslagen en voor verwezenlij
king vatbaar met een uiterst mi
nimum van pleegvormen.
Daarover zullen wij enkele be
schouwingen geven in een volgen
de bijdrage.
(Wordt voortgezet).
als we een anderen weg opwillen.
Evenals de werklieden hebben
we ons recht, als we 't maar nemen
willen en nemen durven. Komen
we tot daar niet, dan blijft men
ons paaien met schoone beloften
en holklinkende theoriën.
Zijt ge daarmee tevreden en
kunt ge er de maag mede vullen,
dan hoeft ge u aan niets te ge-
neeren. Maar klaagt dan ook niet
meer, want ge hebt enkel uw ver
diend loon.
Wij syndikalisten, wij laten ons
niet meer met een kluitje in 't riet
sturen spijts onverschilligen en
spijts karakterloozen willen wij den
strijd aanbinden en volhouden tot
het uiterste voor een beter bestaan.
Daarom hebben we onze land-
bouwerssyndikaten gesticht en
zullen we kwaadschiks veroveren
wat men ons niet goedschiks ge
ven wil.
Wij willen aan alle wettenma-
kers en mooie praters diets maken,
dat we den buik vol hebben van
schoone beloften en lange rede
voeringen, dat we inplaats van
woorden eindelijk eens daden
willen l
Wij willen dat de Regeering
wete dat er in België, naast de
bankiers en naast de werklieden,
wien we echter niets benijden, nog
een ander soort wezens zijn, de
eigenlijke slaven of boeren, die,
alhoewel lam gewerkt en sober
gevoed, nog kruim genoeg bezit
ten om niet te blijven berusten in
dezen staat van minderwaardige
burgers.
We zijn niet meer tevreden met
de kruimels die van de staatstafel
vallen we eischen ons volle aan
deel van den lekkeren maaltijd
Wij protesteeren tegen een
armzalige landbouwbegrooting
van 72 miljoen terwijl er honder
den miljoenen vergooid worden
aan improductieve uitgaven.
Wij eischen zonder uitstel de
oplossing van alle kwesties, die
ons aanbelangenpachtwet,ouder
domspensioenen, kindertoeslag,
belastingen enz.
Slu-t daarom de rangen dicht
wordt zonder uitstel een echte
syndikalist, een echte Redt U
Zeiver Strijdt met en naast ons
in Redt U Zeiven Wij houden
het niet met woorden wij willen
daden
voor onze Magazijniers
De magazijniers die nog geen
bezoek van onzen afgevaardigde
ontvangen hebben, worden zeer
dringend verzocht, voor hun ge
meente een stichtingsvergadering
van het boerensyndikaat op ons
bureel aan te vragen, met opgave
van bestgeschikten dag en uur.
Liefst twee Zondagen opgeven
voor het geval dat onze voor
drachtgevers den eersten dag reeds
zouden in beslag genomen zijn.
De aanvraag minstens tien da
gen op voorhand binnensturen.
van Rechtskundige Dienst wordt ge
houden op Zondag 7 Mei van
10 tot 3 uur.
A
fk
8SSSS
'prijze
De medewerkers z(Jn verantwoordelijk voor hun bijdragen.
Ongeteekende stukken worden niet opgenomen.
'ti opgenomen handschriften worden niet teruggegeven.
V
v.
X;
