De Pachtprijzenregeling
voor de Kamer*
n
"Wij moeten de Spaarzaamheid betrachten,,
Arbeid adelt*
Landbouwweekblad
Voor co door dc Landbouwers
org
dts,
Orgaan der Landbouwcrsvereeniging Redt U Zeiven
en
n
ZONDAG 14 MEI 1933
Prijs 25 centiem
15de JAARGANG Nr 750
maai-
onder
una
rs en
bines,
orten
Is en
n van
ialst.
ande-
4 °/o
Van
Erpe,
■nas
Abonnementsprijs 12 fr. 's jaars.
Men schrijft in op ons
Bureel en op alle postkantoren.
Het overnemen van artikelen
zonder aanduiding der bron
is streng verboden.
Bestuurder en verantwoordelijke Opsteller
O. CAUDRON.
Bureel en RedactieDe Vilanderstraat, 4, Aalst.
De medewerkers zijn
verantwoordelijk voor hunne
bijdragen.
Aankondigingen volgens
akkoord.
aima-
:n en
uitsch
kunt
i alle
beurs,
alst.
mieke
anscb
Isook
mu
il aan
ijzen,
onen.
Drgde
Hon-
uiten,
3 uur, j
imet'
ltert.
vaar
ïg tot
lelijke
ïacht,
euwe
ÏN
eling,
ng de
nees-
15113
vijf-
spe-
15,
van
uden
3 en
Luik
met
niet
't al
dat
van
ging
De Kamer heeft zich eindelijk
met de pachtprijzen bezig gehou
den
En de heer Sap de huidige
Minister van Landbouw is ook
naar de bespreking komen luiste
ren. Alhoewel we hem over een
paar weken ten kwade duidden
dat hij, wanneer de pachtkwestie
toen op de Kameragenda werd
gebracht, zich op de zitting niet
vertoonde, haasten we ons nu om
te zeggen dat het voor de boeren
dood-spijtig is dat hij er nu ook
niet is weggebleven.
Heel de rede die hij van op de
tribune afgestoken heeft op z'n
Franseh, was één verwoede aan
val op elke wettelijke pachtprij
zenregeling, en meer bijzonder,
één aftakeling van wat de heer
Van Dievoet met het oog daarop
aan de Kamer als voorstel had
voorgelegd.
We meenen de bedoeling van
den heer Sap te gissen, hij heeft
met alle kracbten het offensief ge
blazen tegen het minst-ernstige
("De Koornbloem,, toonde dat
klaar aan in vorige nummers) ont
werp, hetwelk de pachters haast
geen waarborgen biedt, om elke
regeling als ondoelmatig te be
stempelen, en tevens als gevaarlijk
voor de pachters.
De heer Sap zegt,..
dat de pachtprijzen
fel overdreven zijn.
Ocb, Mr Sap, we hebben
te gemakkelijk om te toonen
zulks beweren blijk geven is
volkomen onverstand of van vol
komen kwaadwilligheid. Toch
reeds zoo dikwijls hebben we aan
getoond welke de werkelijke toe
stand is.
Mr Sap, neem 'n keer het land-
bouw-indexcijfer, gepubliceerd in
"Onze Ploeg,, van April, in han
den. Daarin wordt aangegeven dat
tegenover 100 fr. vooroorlog sche
pachtprijs, er nu gemiddeld ö50 fr.
zou worden gevraagd. Dit cijfer is
zeker op een schatting gebaseerd
en we weten niet of daarvan vol
doende betrouwbare gegevens
voorhanden waren.
Wij ook namen de laatste tijden
links en rechts, over heel het
Vlaamsche land, inlichtingen die
ons tot de bestatiging brachten dat
de pachtprijs op dit oogenblik nog
6 tot 10 maal hooger is als vóór
den oorlog.
Welnu, volgens het index-cijfer
van "Onze Ploeg,, zijn de huidige
prijzen der landbouwvoortbreng-
selen en deze zijn de eenig
goede waarde-meter der gronden
tegenover 1909-1914 met
slechts 5,24 vermenigvuldigd.
Nemen we de gemiddelde
pachtprijs door Onze Ploeg
vooropgezet dan beteekent dat
(in de veronderstelling dat de ver
houding pachtprijs - prijs der
landbouwvoortbrengst van vóór
den oorlog rechtvaardig en rede
lijk was) op elke 6,50 fr. huur
prijs 6,50 fr. 5,24 fr. 1,26 fr.
TE VEEL betaald door den
huurder.
Nemen we onze vooropzetting
(de huidige huurprijs 8 maal hoo
ger als vóór den ootlog) dan
wordt voor elke 8 fr. huurprijs
8 5,24 2,76 fr. te veel be
taald dat is 35 dat maakt
op 1000 fr. pachtprijs 350 fr.
Dat noemt Mr Sap weinig of
niets
De Heer Sap zegt ook...
dat de pachtprijzen weinig of
geen invloed hebben op het land
bouwbedrijf.
Dat gaan WIJ 'n keer bewijzen.
We nemen 'n doorsnee-land
bouwbedrijf in Vlaanderen. Het
hoeft niet meer gezegd dat de
overgroote meerderheid onzer
Vlaamsche landbouwers het groot
ste gedeelte hunner uitbating pach
ten. Nauwkeurig-gedane bereke
ningen, aan de hand van boek
houdingen van bedrijven uit de
verschillende landbouwstreken van
't Vlaamsche land, wezen uit dat
minstens 30 der productie
kosten van een doorsnee-land
bouwbedrijf aan pachtpiijs worden
besteed. In een landbouwuitbating
met 6000 frank jaarlijksche be-
drijfsuitgaven worden bijgevolg
frank besteed
'800
alleen aan pachtprijs.
Als we veronderstellen dat met
35 verlaging de pachtprijs nor
maal zou zijn (ons stavende op
hiervoren-gegeven cijfers) dan be-
teekende dat voor dit bedrijf een
35 X 1800
verlaging vanj^ö
Nogmaals dat heet de heer
Sap weinig of niets
Een Minister kan er aldus over
denken. Een boer niet 1
Er zijn vele goede eigenaars!
Geen nieuwe ontdekking heer
Sap. Altijd hebben wij er aan ge
houden 'n oprechte dankhulde te
brengen aan die eigenaars welke
de huidige benarde toestand van
onze landbouwers begrijpen en de
huurders aan redelijke prijzen hun
eigendom laten uitbaten, prijzen
die de huurders toelaten er het
leven van vrouw en kinderen
op te winnen. Er zijn eigenaars die
dat in alle tijden hebben begrepen
en in deze speciale krisis- omstan
digheden 'n uitzonderlijke huur
prijsverlaging hebben toegestaan.
Dat hebben we gezegd en wil
len we volgaarne herhalen
Maar... des te grooter is het
schande dat zoovelen, et heel an
dere praktijken op na houden. We
bewezen dat hierboven Want er
is geen sprake van uitzonderlijke
wantoestanden algemeen is de
mistoestand
Juist door het feit dat er grond
eigenaars zijn welke hun "sociale
plicht,, hebben begrepen door het
verhuren aan redelijke prijzen,
dringt een wettelijk ingrijpen zich
op om de anderen tot menschelijk
handelen te verplichten. En de I
goede grondeigenaars zullen de
laatsten zijn om daar iets tegen te
hebben.
Het is ook niet voor de goede
grondeigenaars dat Meneer Sap,
met het serieuste gezicht van de
wereld, om 'n beroeps-lijkbidder
beschaamd te maken, moest zeg
gen "Mevrouwen, Mijne Heeren,
de pachter beschermen, dat is
goed, doch men mag van tijd tot
tijd er aan denken dat er eigenaars
zijn die compassie verdienen,,.
Mr Sap "durft,,
Wat gebeurt er met de soci
ale rechtvaardigheid» Mijne
Heeren
Dat mogen we wel eens in 't
bijzonder aan den heer Sap vra
gen.
Terecht werd hem in de Kamer
op een weinig malsche wijze naar
het hoofd geslingerd dat hij scheen
te vergeten dat het privaat-eigen
domsrecht, waar we ook voor
staan naar de leering der Pau
sen sociale plichten heeft, t.t.z.
dat de uitoefening van het privaat
eigendomsrecht de algemeene ge-
meenschaps-belangen niet mag
schaden.
Wat gebeurt bij het heffen van
een te hooge huurprijs
Men had er kunnen aan toe
voegen, aan hem die blijkbaar zoo
bekommerd is om het privaat ei- j
gendomsrecht, dat het grootste
gevaar daarvoor is het anti-maat
schappelijk gebruik daarvan, dat
de mistoestanden, welke er nu be- j
staan, schept, en de radicale
stroomingen en stelsels door ge
wettigde maar toomelooze mis
noegdheid en verbittering, in de
hand werkt
Daarover mocht de heer Sap
eens goed nagedacht hebben
Waar de Heer Minister ge-
lijk heeft.
De heer Sap beweerde dat niet
alleen de vermindering van pach
ten de huurders redden kan, maar
vooral de bescherming van som
mige landbouwprodukten. Hij zegt
verder dat deze die het ergst hui
len vcor den boer, hiertegen ge
kant zijn. Hier heeft de Minister
het goede eind vastEerst be
scherming der produkten, opdat
deze aan een behoorlijken prijs
zouden kunnen verkocht worden,
maar tevens redelijke pachtprijzen,
opdat de pachter en niet de eige
naar het voordeel der sociale be
scherming zou boeken.
Het opzet gelukt
Wat er zal gebeuren met het
ontwerp Van
weten we, op het oogenblik dat
we deze regelen schrijven, nog
niet. Er is nog niet gestemd in de
Kamer.
Dan moet het nog besproken
worden in den Senaat. Daar ook
nog gestemd.
Van den anderen kant zal de
Regeering 'n volmacht vragen, en
de Parlementsleden voor enkele
maanden hun "bon,, geven. Wat
er gebeuren zal weten we dus nog
niet beslist zeker.
Iets staat vastals we iets krij
gen dan zal het de facade-wet Van
Dievoet zijn En dat is volstrekt
onvoldoende, het is NIETS
En Sap's doel is bereikt
En Van Dievoet's eer is gered 1
Wat de boeren onthouden moe
ten het is de manier waarop 'n
Minister van Landbouw in Bel
gië over de landbouwbelangen
spreekt.
De heer Sap had den moed
te verklaren dat nergens een Re
geering zooveel voor de boeren
gedaan heeft als de Regeering van
dit land
En wij die al sinds maand en
dag niets anders doen als losdon-
deren tegen de onverschilligheid
(Zie vervolg onderaan 4de ko(om).
Aldus luidt de twaalfde levensregel
van den leergang in zedelijke opvoeding
van oud-minister Destrée.
En omdat de onderwijzers zeker niet
zouden vergeten dien heiligen levens-
regel in het verstand der kinderen te
pompen, krijgen ze hieromtrent een paar
malen in het jaar onderrichtingen van
wege het Ministerie of van de spaarkas
zelve.
Maar eenige bladzijden verder lezen
we in Destree's boeksken dat de waar
heid veelzijdig en dikwijls moeilijk om
vinden is. En met betrek tot het sparen
geven we den ex-minister hierin volko
men gelijk.
Wij immers, met ons gewoon land
bouwersverstand, kunnen maar niet
snappen waarom we feitelijk moeten
sparen.
I De spreuk "Een duitje gespaard is
een duitje gewonnen,, was misschien
I wel degelijk voor de Oude Belgenmaar
i in deze eeuw van verlichting, volksbe
drog en inflatie, schijnt ze ons een enor
me leugen.
Dat dit niet alleen schijn, maar droe
ve werkelijkheid is, willen we, tot groot
ongenoegen van den Minister van
Financiën, door eenige concrete geval
len bewijzen.
I. Een landbouwer uit onze omgeving
verloor in 1913 zijn echtgenoote, met
wie hij 24 jaar lang gewroet en gespaard
had. Door oneenigheid met de kinderen
werd weldra het voornaamste deel van
het gansche bezit verkocht en zijn per
soonlijk aandeel, 1950 goudfranken,
werd aan de Algemeene Spaar- en Lijf-
rentkas toevertrouwd, als reserve voor
zijn ouden dag.
j De man sukkelde op zijn eentje voort
het ging hem nu eens wel en dan eens
slecht, tot hij in 1930 het werk moest
opgeven, versleten en gekweld als hij
was door hevige rhumathiek.
j De man was zeer eenvoudig, eigen
zinnig, leefde eenzaam, las weinig of
niets, en zoo kwam het, dat hij drie jaar
geleden naar de spaarkas trok, in de
vaste overtuiging zijn kapitaal terug te
krijgen aan de goudwaarde van 1913
en daarmede naar een klooster zijn oude
dagen te gaan doorbrengen.
Men betaalde hem natuurlijk negen
tienhonderd vijftig gestabiliseerde, ge
moderniseerde papierfranken aan 0,14fr.
goudwaarde
Zulke gevallen hebben zich bij dui
zenden voorgedaan zijn ze daarom min
tergend, min wraakroepend Waar
heidshalve dient hier bijgevoegd dat
niet rechtstreeks de spaarkas, maar wel
het slecht financieel beleid onzer mini-
Dicvoet-Masson »Kr! voot zulkc °°»dellikl! P"*»
waarmee de landbouwbelangen
door 's lands bestuur worden be
jegend
Wij die de pretentie hebben de
heeren Regeerders euvel te duiden
dat de Begrooting van Landbouw
de eerste nijverheid van het
land slechts de helft bedraagt
I als de Begrooting van Gendarme-
rie(de hoeveelste nijverheid is dat?).
1 Wij die de Regeerders nogal
hardhandig aanpakten omdat ze
stelselmatig schenen te vergeten
dat de boeren ook wel mochten
genieten van de voordeelen der
sociale wetgeving, die toch geen
klasse-wetgeving, maar wel een
wetgeving voor alle minderen,
voor alle kleinen van de maat
schappij moest zijn
Hebben wij dan zoo leelijk mis
gekeken En is het dan allemaal
inbeelding
De heer Sap,Minister van Land
bouw, moge weten dat we ons op
die brutale manier niet zullen laten
afschepen. Die tijd is voorbij
Hij moge weten, de Minister
van Landbouw, dat zijn aanval
een tegenaanval brengt bij al de
genen die het wel meenen met
den boer l
aansprakelijk is.
II. Een boerken van M..., begonnen
met niets anders dan een paar kloeke
armen, deed verscheidene jaren de
campagne in Frankrijk, en door
noesten arbeid en geweldige spaarzaam
heid gelukte hij er eindelijk ineen huize
ken en een paar dagwanden land als
eigendom te bemachtigen. Daar hij zoo
wel vooruitziend als werkzaam was,
stelde hij zich sinds jaren in regel met
de pensioenkas en betaalde de nocdige
bijdragen.
Doodop gewerkt en met 't vooruit
zicht van zijn pensioen, verkocht de
brave man onlangs zijn boeltje, om wat
rustiger te gaan leven na zooveel jaren
van echte slavernij.
Houd u nu goed vast, beste lezer, om
het volgende behoorlijk te kunnen slik
ken Op zijn aanvraag voor pensioen
kreeg ons boerken als antwoord dat hem
slechts een goede honderd frank het
juiste cijfer is ons ontgaan per jaar
werd toegekend De reden Hij bezat
te veel fortuin En dit spijts een gansch
leven van slavenwerk en ontberingen
en spijts de stortingen in de pensioenkas.
III. Terwijl de werkman een mensch-
waardig bestaan leidt, een goeden pot
pakt en over 't algemeen Gods water
over Gods akker laat loopen, zonder
zich veel om de toekomst te bekomme
ren, wordt hij in geval van werkeloos
heid door den staat onderhouden. Die
ondersteuning keuren wij niet af; maar
wat wij afkeuren is dat in een land, waar
volgens de wet, alle burgers gelijk zijn,
men voldoende bescherming verleent
aan de werklieden, en in 't bijzonder
aan de opdoeners in alle klassen der
samenleving, en dat men zich anderzijds
niet het minst bekreunt om hen, die door
eigen werk en spaarzaamheid trachten
in hun onderhoud te voorzienzelfs
wanneer de landbouwers met den besten
wil van de wereld, de twee eindjes van
het jaar niet aan mekaar krijgen, is er
van ondersteuning geen spraak. In vele
gemeenten betaalt de landbouwer reeds
krizistaks en hij zelf die veelal meest
onder de krizis lijdt, kan van geen enkel
fonds genietenBittere ironie bij de
mooie redevoeringen onzer regeerings-
mannen
BESLUIT.
En toch sparen we en willen we blij
ven sparen, omdat de drang er van ons
in het bloed zit, omdat we streven naar
vrijheid en onafhankelijkheid en omdat
we onze kinderen in eer en deugd willen
opvoeden. Maar hierbij eischen we dat
we met sparen die verschillende doel
einden kunnen bevorderen dat onze
spaarcenten ons niet ontnomen worden
door een onverantwoordelijke finan-
cieele politiek, door het geknoei der
geldmachten of door overtollige belas
tingen.
Daarom willen we dat de Staat een
nieuwe gezonde financieele politiek
voert, die bezuinigt, niet alleen op den
rug der kleinen, maar eerst en vooral op
de kap van de geldwolven en van den
militairen slokop.
Dit artikel werd opzettelijk vandaag
geschreven, omdat er op het huidig
oogenblik in zekere middens weer over
inflatie wordt gekonkelfoesd.
Wij waarschuwen echter de belang
hebbenden dat we ons ditmaal niet zon
der verzet zullen laten pluimen zooals in
1926.
Zoo de Regeering denkt dat inflatie
een redmiddel is om den hopeloozen
toestand der Staatsfinanciën gezonder
te maken, dan dient ze ook in eerste
plaats te zorgen dat de belangen der
kleine spaarders gevrijwaard worden.
Landbouw en nijverheid kunnen al
leen voordeel trekken uit inflatie, gezien
door dit feit grondstoffen en koopwaren
die een goudwaarde hebben, evenredig
zullen stijgen en gemakkelijker van de
hand zullen gaan. Ook de eigendommen
zullen hunne goudwaarde blijven be
houden of dezelve zien vermeerderen.
Alleen de kleine spaarders kunnen
gevoelig worden getroffen.
Aan de Regeering is het dus een
groote plicht de middelen te zoeken om
deze lieden te beschermen.
De naaste toekomst zal ons de ont
knooping brengen.
MM
Wei-
koster
Joris-
Den-
Hof-
emeer,
rrnent,
D vol-
i. Fas-
Thie-
kking
ghlen,
darm-
